R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Jeetje ... dat klinkt behoorlijk lastig.
Ik heb dat gelukkig niet, dat ik bang ben dat er iets ergs gebeurt en dat ik daarom dingen moet doen. Daarom vond ik mijn dingen ook nooit passen bij ocd. Maar nu heb ik toch die diagnose.
Dat laatste stukje van jou deed me denken aan dat ik wel eens heb dat ik bang ben dat ik iemand iets aandoe. Bijvoorbeeld als ik met mijn oppaskindje de trap af loop en zij loopt voor me, dan denk ik dat ik haar ga duwen zodat ze de trap af valt, en dan denk ik 'fuck, dat wil ik helemaal niet' maar dan is die drang zo sterk en dan ben ik ervan overtuigd dat ik het echt ga doen en word ik heel bang dat ik mezelf niet kan tegenhouden. Het voelt dan echt alsof ik op het punt sta om het te gaan doen en ik geen controle over mezelf heb. Echt niet leuk is dat ...
Ik heb dat gelukkig niet, dat ik bang ben dat er iets ergs gebeurt en dat ik daarom dingen moet doen. Daarom vond ik mijn dingen ook nooit passen bij ocd. Maar nu heb ik toch die diagnose.
Dat laatste stukje van jou deed me denken aan dat ik wel eens heb dat ik bang ben dat ik iemand iets aandoe. Bijvoorbeeld als ik met mijn oppaskindje de trap af loop en zij loopt voor me, dan denk ik dat ik haar ga duwen zodat ze de trap af valt, en dan denk ik 'fuck, dat wil ik helemaal niet' maar dan is die drang zo sterk en dan ben ik ervan overtuigd dat ik het echt ga doen en word ik heel bang dat ik mezelf niet kan tegenhouden. Het voelt dan echt alsof ik op het punt sta om het te gaan doen en ik geen controle over mezelf heb. Echt niet leuk is dat ...
Why are you wearing that stupid man suit?
Oh ja dat ken ik welquote:Op maandag 18 augustus 2014 00:08 schreef kuolema het volgende:
Jeetje ... dat klinkt behoorlijk lastig.
Ik heb dat gelukkig niet, dat ik bang ben dat er iets ergs gebeurt en dat ik daarom dingen moet doen. Daarom vond ik mijn dingen ook nooit passen bij ocd. Maar nu heb ik toch die diagnose.
Dat laatste stukje van jou deed me denken aan dat ik wel eens heb dat ik bang ben dat ik iemand iets aandoe. Bijvoorbeeld als ik met mijn oppaskindje de trap af loop en zij loopt voor me, dan denk ik dat ik haar ga duwen zodat ze de trap af valt, en dan denk ik 'fuck,dat wil ik helemaal niet' maar dan is die drang zo sterk en dan ben ik ervan overtuigd dat ik het echt ga doen en word ik heel bang dat ik mezelf niet kan tegenhouden. Het voelt dan echt alsof ik op het punt sta om het te gaan doen en ik geen controle over mezelf heb. Echt niet leuk is dat ...
(she/her)
Dat is een heel bekend fenomeen, ben alleen de naam vergeten :xquote:
Jeetje ... dat klinkt behoorlijk lastig.
Ik heb dat gelukkig niet, dat ik bang ben dat er iets ergs gebeurt en dat ik daarom dingen moet doen. Daarom vond ik mijn dingen ook nooit passen bij ocd. Maar nu heb ik toch die diagnose.
Dat laatste stukje van jou deed me denken aan dat ik wel eens heb dat ik bang ben dat ik iemand iets aandoe. Bijvoorbeeld als ik met mijn oppaskindje de trap af loop en zij loopt voor me, dan denk ik dat ik haar ga duwen zodat ze de trap af valt, en dan denk ik 'fuck, dat wil ik helemaal niet' maar dan is die drang zo sterk en dan ben ik ervan overtuigd dat ik het echt ga doen en word ik heel bang dat ik mezelf niet kan tegenhouden. Het voelt dan echt alsof ik op het punt sta om het te gaan doen en ik geen controle over mezelf heb. Echt niet leuk is dat ...
edit: http://en.wikipedia.org/w(...)_aggressive_thoughts
Shake with your right hand but hold a rock in the left.
het hoort ook meer bij dwangedachtenquote:
[..]
Dat is een heel bekend fenomeen, ben alleen de naam vergeten :x
edit: http://en.wikipedia.org/w(...)_aggressive_thoughts
(she/her)
Doet me denken aan deze scene uit Margin Callquote:
[..]
het hoort ook meer bij dwangedachten
Shake with your right hand but hold a rock in the left.
Checken of de verwarming wel uit staat is wanneer ik naar bed ga.
Als ik dit niet doe kan ik niet slapen, ook al is het midden in de zomer, en weet ik dat ik de verwarming nooit in de eerste instantie heb aangedaan.
Als ik dit niet doe kan ik niet slapen, ook al is het midden in de zomer, en weet ik dat ik de verwarming nooit in de eerste instantie heb aangedaan.
=geen OCDquote:
Checken of de verwarming wel uit staat is wanneer ik naar bed ga.
Als ik dit niet doe kan ik niet slapen, ook al is het midden in de zomer, en weet ik dat ik de verwarming nooit in de eerste instantie heb aangedaan.
Je lijdt er niet onder.
C. The obsessions or compulsions cause marked distress, are time consuming (take more than 1 hour a day), or significantly interfere with the person's normal routine, occupational (or academic) functioning, or usual social activities or relationships.
Shake with your right hand but hold a rock in the left.
Ook niet als ik niet kan slapen?quote:
[..]
=geen OCD
Je lijdt er niet onder.
Zo erg nog niet dan hehequote:
C. The obsessions or compulsions cause marked distress, are time consuming (take more than 1 hour a day), or significantly interfere with the person's normal routine, occupational (or academic) functioning, or usual social activities or relationships.
Dat soort gedachtes had ik als kind en als tiener heel erg. Daar ging echt veel tijd inzitten ja en ik was ook oprecht bang dat mij of mn ouders iets zou overkomen. Alles had een ritueel.quote:
[..]
Cijfers. Ik tel alle cijfers bij elkaar op, kijken of het een goed getal is voor mij. Bijvoorbeeld de tijd 23:51 = 2+3+5+1 = 11 1+1= 2 is goed getal.
Ik doe dit de hele dag door. Ook heeft het getal te maken of ik mag slapen.
Stel het is 03:10. 3+1 = 4 dus ik mag slapen. Dan heb ik nog ritueeltjes (die vertel ik later) en daarmee moet ik klaar zijn voor :13 (of :23 :43, etc) Als het geen goed getal voor mij is mag ik niet gaan slapen en het mag sowieso niet op de :17 :07 zijn etc.
Dan ga ik ritueeltjes doen, alles moet perfect staan hoe mijn mobiel in de oplader gaat, ik zeg dingen in mezelf zoals slaaplekker mama papa blabla, er gaat niets ergs gebeuren. daarna 4 keer rond de kamer kijken, 4 keer onder het dekbed en dan slapen.
ritueeltje voordat ik naar bed ga is dat ik het hele huis ga controleren of alels dicht en op slot is, en of er niemand is in huis of iets is. Daarna ga ik mijn kamer op , zet de tv goed zodat ik hem niet kan zien vanuit bed, daarna overal onder en naar kijken zodat er niets zit dan kan ik pas mijn bed in.
Als ik deze ritueeltjes niet doe of als ik ga slapen met een slecht getal ben ik bang dat er iets gebeurt, dat ik dood ga, of iemand anders.
Daarnaast heb ik nog de angst om ziek te worden dus check ik alle vorken, etc. Al het eten moet gecheckt worden of het wel gaar is enzo. Ik sta ook te kijken of er geen gif in mijn eten gedaan wordt. Als ik op visite ben en iemand vraagt wil je wat te drinken wil ik altijd wel zien dat er alleen maar drinken in het glas gaat, en niet iets anders.
ook heb ik heel erg dat al mijn kleding moet goed zitten en hier ben ik de hele ochtend mee bezig en hier kom ik ook vaak te laat o pschool door. mijn pet moet goed zitten, mijn broek recht precies zoals het hoort. op de fiets check ik ook nog ff of ik alles aan heb.
ik klop ook altijd alles af. als iemand over iets ergs of over de dood praat klop ik 4 keer af zodat er niets ergs gebeurt. ik probeer er niet aan te denken omdat ik bang ben dat als ik aan iets ergs denk dat het ook gebeurt.
Ik ben er grotendeels overheen gegroeid, maar in tijden van stress komen sommige rituelen terug (of andere rituelen).
Ik heb het al sinds dat ik 6/7 ben.quote:
[..]
Dat soort gedachtes had ik als kind en als tiener heel erg. Daar ging echt veel tijd inzitten ja en ik was ook oprecht bang dat mij of mn ouders iets zou overkomen. Alles had een ritueel.
Ik ben er grotendeels overheen gegroeid, maar in tijden van stress komen sommige rituelen terug (of andere rituelen).
(she/her)
Ik heb al een tijdje in het angst & depressie topic gepost, maar ik denk eig. dat dit een betere plek is. Mijn angst en depressie zijn namelijk (voor zover ik weet) niet de hoofdoorzaak, maar eerder een symptoom. Ik kan dit natuurlijk niet zeker weten, maar ik heb nu ondertussen al zo'n 3,5j last van mijn probleem en de angst/depressie werd pas naar het einde toe erger.
In het begin zat ik vooral in de knoop met obsessieve gedachten die mijn hoofd maar niet wouden verlaten. Het rare? Het waren niet gewoon gedachten. Ik begon details op te merken. Denk bijvoorbeeld aan de fan van een laptop. De doorsnee persoon hoort dat geluid niet eens, maar mijn gehoor zou daarop blijven focussen. Een soort superfocus waardoor ik me plots heel moeilijk op hetgeen waarmee ik bezig ben kan concentreren. Ik hoor constant dat geluid... dat terwijl het eigenlijk een zéér subtiel geluidje is dat niemand anders in de omgeving lijkt te horen.
Ik ga nu woensdag eindelijk naar het CGG want ik ben in die drie jaar nooit naar de dokter ofzo geweest voor mijn probleem. Ik ben het blijven ontkennen. Ik dacht gewoon dat ik wat perfectionistisch ingesteld was mss. Maar ik voelde dat het steeds slechter ging. Ik bleef steeds meer binnen in ons huis. Kon heel moeilijk een job zoeken. Ik zat voortdurend in de knoop met een of andere gedachte. Alsof ik die gedachte zou moeten oplossen en pas dan kan ik weer voort met mijn leven. Maar zoals je misschien wel weet, je kan een gedachte niet "verslaan" want twijfel is er altijd. Het is alsof ik steeds op zoek ben naar een antwoord dat me 100% zekerheid geeft... wat natuurlijk onmogelijk is. Maar je blijft er wel naar op zoek.
Voorbeelden:
- Constant handen wassen als ik het gevoel heb dat ze "vettig" zijn. Vooral dat plakkerig gevoel, daar kan ik niet tegen. Bacteriën zijn niet echt het probleem, maar zodra ik een beetje zweet/vet opmerk -> wassen. Ik denk dat ik m'n handen zeker om het half uur was. Vaak nog meer.
- Vettig gezicht. Dit is een erg lastige. Mijn gezicht maakt constant van die "olie" aan tijdens de dag. Ik kan mijn gezicht hierdoor NOOIT aanraken. Gebeurt dat toch, dan moet ik m'n handen ASAP wassen. Ook als m'n hoofd per ongeluk de muur raakt (voorbeeldje), dan vind ik die plek op de muur "vuil" omdat die olie op m'n gezicht de muur heeft geraakt. Ik kan mijn gezicht enkel aanraken als ik me was in de douche of aan de kraan. M'n neus en voorhoofd is het meest extreem qua olie, maar ook mijn kaken, kin, nek en zelfs een deel van mijn bovenlijf voelen ook "een beetje" vettig aan en dat is precies een obsessie voor mij geworden.
- In de badkamer ben ik me hyperbewust van m'n lichaam. Ik denk aan elk detail. Ik douche me dagelijks en dat duurt zo'n 15-20 minuten omdat ik steeds een ritueel heb waar ik me zeer grondig moet wassen. Ik was ook dagelijks m'n haar omdat het anders vettig aanvoelt.
- Als ik smorgens wakker word, voel ik me meteen vuil. Ik ben meteen bewust dat ik 8u (of meer) op dezelfde plek heb geleden en vaak heb ik zelfs het gevoel dat m'n kussen "vuil" is omdat (zoals ik eerder al zei) m'n gezicht er 8 uur op heeft gelegen en die oliën van m'n gezicht hebben dus constant m'n bed geraakt.
- Andere mensen gebruiken iets dat ik gebruik. Als iemand bijvoorbeeld de douche gebruikt, dan moet ik die helemaal schoonmaken vooraleer ik hem terug kan gebruiken. Gebruikt er iemand een handdoek om z'n handen te wassen, dan pak ik een nieuwe. Heeft er iemand
- Als ik de PlayStation of de computer in mijn kamer wil gebruiken, dan moet ik eerst heel mijn kamer doen met de stoofzuiger. Elk klein stofje moet weg zijn. Er zitten de laatste tijd ook erg veel spinnen in m'n kamer en die maken van die "draadjes" (geen echte webben) die haast onzichtbaar zijn en als ik dat dan voel, dan krijg ik stress/angst omdat ik dat echt vuil vind als dat mij raakt. Soms moet ik ook zo veel spinnen doden en stof opruimen dat ik naar het einde toe gewoon geen zin meer heb id playstation/pc en dan ga ik gewoon terug naar beneden op m'n laptop in de living. Het gebeurt zo soms dat ik weken aan een stuk geen gebruik maak van m'n playstation/pc in m'n kamer en er enkel nog binnenga om te slapen.
- Leven met andere mensen (ouders, jongere broer) is immens moeilijk. Hun gedrag en het feit dat hun hygiëne drempel veel lager ligt bezorgt mij veel last. Vooral mijn vader is een groot probleem. De garage staat vol dozen en lijkt wel één groot insectenparadijs. Overal hangen webben/spinnen in het huis omdat hij precies zo'n gekke hoarder is als van TV. Ook rookt hij écht veel waardoor er soms een heuse rookwolk in de gang hangt en dat maakt mij echt depressief. Mijn broer is dan weer nonchalant en wast z'n handen nooit na het eten, zelfs niet als hij een pizza eet ofzo. En die raakt dan allerlei dingen aan in het huis... :x Ook durft het wel eens gebeuren dat er een plas ligt in het toilet waardoor ik zoveel angst krijg dat ik eerst het hele toilet moet schoonmaken voor ik het kan gebruiken.
- Voel me zeer angstig als iemand mijn kamer betreed. Mijn neef kwam daar onlangs binnen en wou mijn PlayStation ff gebruiken. Ik kon natuurlijk geen nee zeggen zonder goede reden, ook al wou ik dat echt niet. Nadien heb ik de playstation (vooral dan de controller) een hele maand niet gebruiken simpelweg omdat hij aan m'n controller heeft gezeten.
- Toen ik voor een korte periode een job had, moest ik constant thuis denken. Ik was er niet om schoon te maken dus ik kreeg angst op het werk omdat ik wist dat m'n ouders/broer thuis waren en constant het huis zaten vuil te maken terwijl ik er niet was om het netjes te houden.
- Constant twijfelgevoel bij alles, ik kan over zowat alles complex nadenken en ik denk gewoon te veel na over zelfsprekende zaken.
- Etensresten op de grond of mensen die morsen met zaken thuis vind ik ook erg, als daar bvb. iemand in trapt beeld ik me in dat 'ie heel het huis rondloopt met z'n vuile schoenen en dat heel het huis dus vuil is.
- Als ik plotseling bewust wordt van een geluidje van m'n pc/televisie (een subtiel detail), dan denk ik dat er iets mis mee is en dan durf ik die al snel te verkopen en een volledig nieuw model aan te schaffen. Maar meestal zal ik ook wel één of ander detail op merken bij de nieuwe. Ik weet dus dat dit normaal is maar toch blijf ik twijfelen en blijf ik maar denken "er is wellicht iets mis mee, misschien heb ik de pc verkeerd in mekaar gestoken?" ... Ik ben vaak meer bezig met details dan games te spelen op pc.
- Vaak het gevoel dat eender wat een obsessie kan vormen, zolang er maar angst is
- Bang dat bepaalde gedachten nooit zullen verdwijnen, dat ik er 24/7 zal mee opgezadeld zitten etc
Ik moet wel zeggen dat het grootste deel intern gebeurt qua gedachten en dat ik eigenlijk weinig echte fysieke compulsies heb buiten het wassen van gezicht/handen. Het lijkt wel of het probleem vooral obsessief qua gedachtengang werkt. Ik heb niet echt compulsies die ik moet uitvoeren om me beter te voel, enkel de pure obsessie.
Ik ben iig van plan om heel dit verhaal uit te leggen aan de CGG woensdag. Ik hoop ergens dat ik een opname krijg bij een psychiatrisch ziekenhuis, gezien mijn thuissituatie een hel is en ik amper kan functioneren... laat staan werk kan zoeken etc.
In het begin zat ik vooral in de knoop met obsessieve gedachten die mijn hoofd maar niet wouden verlaten. Het rare? Het waren niet gewoon gedachten. Ik begon details op te merken. Denk bijvoorbeeld aan de fan van een laptop. De doorsnee persoon hoort dat geluid niet eens, maar mijn gehoor zou daarop blijven focussen. Een soort superfocus waardoor ik me plots heel moeilijk op hetgeen waarmee ik bezig ben kan concentreren. Ik hoor constant dat geluid... dat terwijl het eigenlijk een zéér subtiel geluidje is dat niemand anders in de omgeving lijkt te horen.
Ik ga nu woensdag eindelijk naar het CGG want ik ben in die drie jaar nooit naar de dokter ofzo geweest voor mijn probleem. Ik ben het blijven ontkennen. Ik dacht gewoon dat ik wat perfectionistisch ingesteld was mss. Maar ik voelde dat het steeds slechter ging. Ik bleef steeds meer binnen in ons huis. Kon heel moeilijk een job zoeken. Ik zat voortdurend in de knoop met een of andere gedachte. Alsof ik die gedachte zou moeten oplossen en pas dan kan ik weer voort met mijn leven. Maar zoals je misschien wel weet, je kan een gedachte niet "verslaan" want twijfel is er altijd. Het is alsof ik steeds op zoek ben naar een antwoord dat me 100% zekerheid geeft... wat natuurlijk onmogelijk is. Maar je blijft er wel naar op zoek.
Voorbeelden:
- Constant handen wassen als ik het gevoel heb dat ze "vettig" zijn. Vooral dat plakkerig gevoel, daar kan ik niet tegen. Bacteriën zijn niet echt het probleem, maar zodra ik een beetje zweet/vet opmerk -> wassen. Ik denk dat ik m'n handen zeker om het half uur was. Vaak nog meer.
- Vettig gezicht. Dit is een erg lastige. Mijn gezicht maakt constant van die "olie" aan tijdens de dag. Ik kan mijn gezicht hierdoor NOOIT aanraken. Gebeurt dat toch, dan moet ik m'n handen ASAP wassen. Ook als m'n hoofd per ongeluk de muur raakt (voorbeeldje), dan vind ik die plek op de muur "vuil" omdat die olie op m'n gezicht de muur heeft geraakt. Ik kan mijn gezicht enkel aanraken als ik me was in de douche of aan de kraan. M'n neus en voorhoofd is het meest extreem qua olie, maar ook mijn kaken, kin, nek en zelfs een deel van mijn bovenlijf voelen ook "een beetje" vettig aan en dat is precies een obsessie voor mij geworden.
- In de badkamer ben ik me hyperbewust van m'n lichaam. Ik denk aan elk detail. Ik douche me dagelijks en dat duurt zo'n 15-20 minuten omdat ik steeds een ritueel heb waar ik me zeer grondig moet wassen. Ik was ook dagelijks m'n haar omdat het anders vettig aanvoelt.
- Als ik smorgens wakker word, voel ik me meteen vuil. Ik ben meteen bewust dat ik 8u (of meer) op dezelfde plek heb geleden en vaak heb ik zelfs het gevoel dat m'n kussen "vuil" is omdat (zoals ik eerder al zei) m'n gezicht er 8 uur op heeft gelegen en die oliën van m'n gezicht hebben dus constant m'n bed geraakt.
- Andere mensen gebruiken iets dat ik gebruik. Als iemand bijvoorbeeld de douche gebruikt, dan moet ik die helemaal schoonmaken vooraleer ik hem terug kan gebruiken. Gebruikt er iemand een handdoek om z'n handen te wassen, dan pak ik een nieuwe. Heeft er iemand
- Als ik de PlayStation of de computer in mijn kamer wil gebruiken, dan moet ik eerst heel mijn kamer doen met de stoofzuiger. Elk klein stofje moet weg zijn. Er zitten de laatste tijd ook erg veel spinnen in m'n kamer en die maken van die "draadjes" (geen echte webben) die haast onzichtbaar zijn en als ik dat dan voel, dan krijg ik stress/angst omdat ik dat echt vuil vind als dat mij raakt. Soms moet ik ook zo veel spinnen doden en stof opruimen dat ik naar het einde toe gewoon geen zin meer heb id playstation/pc en dan ga ik gewoon terug naar beneden op m'n laptop in de living. Het gebeurt zo soms dat ik weken aan een stuk geen gebruik maak van m'n playstation/pc in m'n kamer en er enkel nog binnenga om te slapen.
- Leven met andere mensen (ouders, jongere broer) is immens moeilijk. Hun gedrag en het feit dat hun hygiëne drempel veel lager ligt bezorgt mij veel last. Vooral mijn vader is een groot probleem. De garage staat vol dozen en lijkt wel één groot insectenparadijs. Overal hangen webben/spinnen in het huis omdat hij precies zo'n gekke hoarder is als van TV. Ook rookt hij écht veel waardoor er soms een heuse rookwolk in de gang hangt en dat maakt mij echt depressief. Mijn broer is dan weer nonchalant en wast z'n handen nooit na het eten, zelfs niet als hij een pizza eet ofzo. En die raakt dan allerlei dingen aan in het huis... :x Ook durft het wel eens gebeuren dat er een plas ligt in het toilet waardoor ik zoveel angst krijg dat ik eerst het hele toilet moet schoonmaken voor ik het kan gebruiken.
- Voel me zeer angstig als iemand mijn kamer betreed. Mijn neef kwam daar onlangs binnen en wou mijn PlayStation ff gebruiken. Ik kon natuurlijk geen nee zeggen zonder goede reden, ook al wou ik dat echt niet. Nadien heb ik de playstation (vooral dan de controller) een hele maand niet gebruiken simpelweg omdat hij aan m'n controller heeft gezeten.
- Toen ik voor een korte periode een job had, moest ik constant thuis denken. Ik was er niet om schoon te maken dus ik kreeg angst op het werk omdat ik wist dat m'n ouders/broer thuis waren en constant het huis zaten vuil te maken terwijl ik er niet was om het netjes te houden.
- Constant twijfelgevoel bij alles, ik kan over zowat alles complex nadenken en ik denk gewoon te veel na over zelfsprekende zaken.
- Etensresten op de grond of mensen die morsen met zaken thuis vind ik ook erg, als daar bvb. iemand in trapt beeld ik me in dat 'ie heel het huis rondloopt met z'n vuile schoenen en dat heel het huis dus vuil is.
- Als ik plotseling bewust wordt van een geluidje van m'n pc/televisie (een subtiel detail), dan denk ik dat er iets mis mee is en dan durf ik die al snel te verkopen en een volledig nieuw model aan te schaffen. Maar meestal zal ik ook wel één of ander detail op merken bij de nieuwe. Ik weet dus dat dit normaal is maar toch blijf ik twijfelen en blijf ik maar denken "er is wellicht iets mis mee, misschien heb ik de pc verkeerd in mekaar gestoken?" ... Ik ben vaak meer bezig met details dan games te spelen op pc.
- Vaak het gevoel dat eender wat een obsessie kan vormen, zolang er maar angst is
- Bang dat bepaalde gedachten nooit zullen verdwijnen, dat ik er 24/7 zal mee opgezadeld zitten etc
Ik moet wel zeggen dat het grootste deel intern gebeurt qua gedachten en dat ik eigenlijk weinig echte fysieke compulsies heb buiten het wassen van gezicht/handen. Het lijkt wel of het probleem vooral obsessief qua gedachtengang werkt. Ik heb niet echt compulsies die ik moet uitvoeren om me beter te voel, enkel de pure obsessie.
Ik ben iig van plan om heel dit verhaal uit te leggen aan de CGG woensdag. Ik hoop ergens dat ik een opname krijg bij een psychiatrisch ziekenhuis, gezien mijn thuissituatie een hel is en ik amper kan functioneren... laat staan werk kan zoeken etc.
Allereerst bedankt voor je verhaal dat je dit zo durft te vertellen. Sommige dingen herken ik wel wat jij net opnoemde. Zoals je al zei,je hebt niet veel handelingen, maar wel veel gedachtes. Ik snap dat het moeilijk is voor je en dat je er ook moe van wordt... Goed van je dat je na zoveel jaar eindelijk hulp gaat zoeken! Het gaat goed komen!quote:
Ik heb al een tijdje in het angst & depressie topic gepost, maar ik denk eig. dat dit een betere plek is. Mijn angst en depressie zijn namelijk (voor zover ik weet) niet de hoofdoorzaak, maar eerder een symptoom. Ik kan dit natuurlijk niet zeker weten, maar ik heb nu ondertussen al zo'n 3,5j last van mijn probleem en de angst/depressie werd pas naar het einde toe erger.
In het begin zat ik vooral in de knoop met obsessieve gedachten die mijn hoofd maar niet wouden verlaten. Het rare? Het waren niet gewoon gedachten. Ik begon details op te merken. Denk bijvoorbeeld aan de fan van een laptop. De doorsnee persoon hoort dat geluid niet eens, maar mijn gehoor zou daarop blijven focussen. Een soort superfocus waardoor ik me plots heel moeilijk op hetgeen waarmee ik bezig ben kan concentreren. Ik hoor constant dat geluid... dat terwijl het eigenlijk een zéér subtiel geluidje is dat niemand anders in de omgeving lijkt te horen.
Ik ga nu woensdag eindelijk naar het CGG want ik ben in die drie jaar nooit naar de dokter ofzo geweest voor mijn probleem. Ik ben het blijven ontkennen. Ik dacht gewoon dat ik wat perfectionistisch ingesteld was mss. Maar ik voelde dat het steeds slechter ging. Ik bleef steeds meer binnen in ons huis. Kon heel moeilijk een job zoeken. Ik zat voortdurend in de knoop met een of andere gedachte. Alsof ik die gedachte zou moeten oplossen en pas dan kan ik weer voort met mijn leven. Maar zoals je misschien wel weet, je kan een gedachte niet "verslaan" want twijfel is er altijd. Het is alsof ik steeds op zoek ben naar een antwoord dat me 100% zekerheid geeft... wat natuurlijk onmogelijk is. Maar je blijft er wel naar op zoek.
Voorbeelden:
- Constant handen wassen als ik het gevoel heb dat ze "vettig" zijn. Vooral dat plakkerig gevoel, daar kan ik niet tegen. Bacteriën zijn niet echt het probleem, maar zodra ik een beetje zweet/vet opmerk -> wassen. Ik denk dat ik m'n handen zeker om het half uur was. Vaak nog meer.
- Vettig gezicht. Dit is een erg lastige. Mijn gezicht maakt constant van die "olie" aan tijdens de dag. Ik kan mijn gezicht hierdoor NOOIT aanraken. Gebeurt dat toch, dan moet ik m'n handen ASAP wassen. Ook als m'n hoofd per ongeluk de muur raakt (voorbeeldje), dan vind ik die plek op de muur "vuil" omdat die olie op m'n gezicht de muur heeft geraakt. Ik kan mijn gezicht enkel aanraken als ik me was in de douche of aan de kraan. M'n neus en voorhoofd is het meest extreem qua olie, maar ook mijn kaken, kin, nek en zelfs een deel van mijn bovenlijf voelen ook "een beetje" vettig aan en dat is precies een obsessie voor mij geworden.
- In de badkamer ben ik me hyperbewust van m'n lichaam. Ik denk aan elk detail. Ik douche me dagelijks en dat duurt zo'n 15-20 minuten omdat ik steeds een ritueel heb waar ik me zeer grondig moet wassen. Ik was ook dagelijks m'n haar omdat het anders vettig aanvoelt.
- Als ik smorgens wakker word, voel ik me meteen vuil. Ik ben meteen bewust dat ik 8u (of meer) op dezelfde plek heb geleden en vaak heb ik zelfs het gevoel dat m'n kussen "vuil" is omdat (zoals ik eerder al zei) m'n gezicht er 8 uur op heeft gelegen en die oliën van m'n gezicht hebben dus constant m'n bed geraakt.
- Andere mensen gebruiken iets dat ik gebruik. Als iemand bijvoorbeeld de douche gebruikt, dan moet ik die helemaal schoonmaken vooraleer ik hem terug kan gebruiken. Gebruikt er iemand een handdoek om z'n handen te wassen, dan pak ik een nieuwe. Heeft er iemand
- Als ik de PlayStation of de computer in mijn kamer wil gebruiken, dan moet ik eerst heel mijn kamer doen met de stoofzuiger. Elk klein stofje moet weg zijn. Er zitten de laatste tijd ook erg veel spinnen in m'n kamer en die maken van die "draadjes" (geen echte webben) die haast onzichtbaar zijn en als ik dat dan voel, dan krijg ik stress/angst omdat ik dat echt vuil vind als dat mij raakt. Soms moet ik ook zo veel spinnen doden en stof opruimen dat ik naar het einde toe gewoon geen zin meer heb id playstation/pc en dan ga ik gewoon terug naar beneden op m'n laptop in de living. Het gebeurt zo soms dat ik weken aan een stuk geen gebruik maak van m'n playstation/pc in m'n kamer en er enkel nog binnenga om te slapen.
- Leven met andere mensen (ouders, jongere broer) is immens moeilijk. Hun gedrag en het feit dat hun hygiëne drempel veel lager ligt bezorgt mij veel last. Vooral mijn vader is een groot probleem. De garage staat vol dozen en lijkt wel één groot insectenparadijs. Overal hangen webben/spinnen in het huis omdat hij precies zo'n gekke hoarder is als van TV. Ook rookt hij écht veel waardoor er soms een heuse rookwolk in de gang hangt en dat maakt mij echt depressief. Mijn broer is dan weer nonchalant en wast z'n handen nooit na het eten, zelfs niet als hij een pizza eet ofzo. En die raakt dan allerlei dingen aan in het huis... :x Ook durft het wel eens gebeuren dat er een plas ligt in het toilet waardoor ik zoveel angst krijg dat ik eerst het hele toilet moet schoonmaken voor ik het kan gebruiken.
- Voel me zeer angstig als iemand mijn kamer betreed. Mijn neef kwam daar onlangs binnen en wou mijn PlayStation ff gebruiken. Ik kon natuurlijk geen nee zeggen zonder goede reden, ook al wou ik dat echt niet. Nadien heb ik de playstation (vooral dan de controller) een hele maand niet gebruiken simpelweg omdat hij aan m'n controller heeft gezeten.
- Toen ik voor een korte periode een job had, moest ik constant thuis denken. Ik was er niet om schoon te maken dus ik kreeg angst op het werk omdat ik wist dat m'n ouders/broer thuis waren en constant het huis zaten vuil te maken terwijl ik er niet was om het netjes te houden.
- Constant twijfelgevoel bij alles, ik kan over zowat alles complex nadenken en ik denk gewoon te veel na over zelfsprekende zaken.
- Etensresten op de grond of mensen die morsen met zaken thuis vind ik ook erg, als daar bvb. iemand in trapt beeld ik me in dat 'ie heel het huis rondloopt met z'n vuile schoenen en dat heel het huis dus vuil is.
- Als ik plotseling bewust wordt van een geluidje van m'n pc/televisie (een subtiel detail), dan denk ik dat er iets mis mee is en dan durf ik die al snel te verkopen en een volledig nieuw model aan te schaffen. Maar meestal zal ik ook wel één of ander detail op merken bij de nieuwe. Ik weet dus dat dit normaal is maar toch blijf ik twijfelen en blijf ik maar denken "er is wellicht iets mis mee, misschien heb ik de pc verkeerd in mekaar gestoken?" ... Ik ben vaak meer bezig met details dan games te spelen op pc.
- Vaak het gevoel dat eender wat een obsessie kan vormen, zolang er maar angst is
- Bang dat bepaalde gedachten nooit zullen verdwijnen, dat ik er 24/7 zal mee opgezadeld zitten etc
Ik moet wel zeggen dat het grootste deel intern gebeurt qua gedachten en dat ik eigenlijk weinig echte fysieke compulsies heb buiten het wassen van gezicht/handen. Het lijkt wel of het probleem vooral obsessief qua gedachtengang werkt. Ik heb niet echt compulsies die ik moet uitvoeren om me beter te voel, enkel de pure obsessie.
Ik ben iig van plan om heel dit verhaal uit te leggen aan de CGG woensdag. Ik hoop ergens dat ik een opname krijg bij een psychiatrisch ziekenhuis, gezien mijn thuissituatie een hel is en ik amper kan functioneren... laat staan werk kan zoeken etc.
(she/her)
quote:
[..]
Bacterievrees vooral. Veel handen wassen en antibacteriële handgel gebruiken, dingen omspoelen voordat ik ze gebruik, niet willen dat anderen op mijn kamer komen of mijn spullen aanraken zonder dat ik ze in de gaten kan houden. Soms kan ik echt flippen.
Verder symmetriedrang met bewegingen en klanken en dingen moeten logisch zijn.
Voorbeeld: van die plafondtegels (zoals in de op): ik keek daar een keer naar en probeerde een soort van rekenkundige logica te ontdekken in de aantallen tegels en bijvoorbeeld de plaats van de lampen die eraan hangen. Daar werd ik heel gespannen van, want het klopte niet precies dus ging ik door met bedenken wat het dan wel logisch maakte.
Ik kan ook absoluut niet tegen taal- en spelfouten, die moet ik verbeteren, want anders ben ik bang dat het foute in mijn hoofd blijft hangen.
Een post van mij uit het rare gewoontes topic, december vorig jaar:En ik maar denken dat ik de enige was met dat lr,rl,rl,lr,rl,lr,lr,rl etc enzSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
(overigens geen ocd hier)
Kan jij me wat beter uitleggen over dat lr rl ik snap het niet zoquote:
[..]
En ik maar denken dat ik de enige was met dat lr,rl,rl,lr,rl,lr,lr,rl etc enz
(overigens geen ocd hier
(she/her)
l = linksquote:Op maandag 18 augustus 2014 04:27 schreef Fylax het volgende:
[..]
Kan jij me wat beter uitleggen over dat lr rl ik snap het niet zo
r = rechts
dus je hebt lr (links, rechts), maar dat is niet in balans, dus doe je er rl achter.
Maar dan is het weer niet in balans dus doe je er rllr achter.
Tis een balans die nooit perfect is, je kunt alleen maar perfectie naderen door de reeks oneindig lang te maken.
Tis ook een beetje proberen het symmetrisch te maken.
Thxquote:
[..]
Allereerst bedankt voor je verhaal dat je dit zo durft te vertellen. Sommige dingen herken ik wel wat jij net opnoemde. Zoals je al zei,je hebt niet veel handelingen, maar wel veel gedachtes. Ik snap dat het moeilijk is voor je en dat je er ook moe van wordt... Goed van je dat je na zoveel jaar eindelijk hulp gaat zoeken! Het gaat goed komen!
Het doet soms goed om je hart eens ff te luchten, zelfs al is het maar online.
Dat is zeker waar!quote:
[..]
Thx
(she/her)
Ja ik ook als kind idd.. Nu gelukkig bijna niet meerquote:
[..]
Dat soort gedachtes had ik als kind en als tiener heel erg. Daar ging echt veel tijd inzitten ja en ik was ook oprecht bang dat mij of mn ouders iets zou overkomen. Alles had een ritueel.
Ik ben er grotendeels overheen gegroeid, maar in tijden van stress komen sommige rituelen terug (of andere rituelen).
Worry is a misuse of imagination
Oja dat heb ik ook nog steeds ja... als ik met mn linkerteen op de naad van een stoeptegel komt dan moet het ook met mn rechterteen en als het nog steeds niet goed voelt moet dat steeds opnieuw tot het in balans isquote:
[..]
l = links
r = rechts
dus je hebt lr (links, rechts), maar dat is niet in balans, dus doe je er rl achter.
Maar dan is het weer niet in balans dus doe je er rllr achter.
Tis een balans die nooit perfect is, je kunt alleen maar perfectie naderen door de reeks oneindig lang te maken.
Tis ook een beetje proberen het symmetrisch te maken.
Laat je ons weten hoe het was woensdag?quote:
Ik ben iig van plan om heel dit verhaal uit te leggen aan de CGG woensdag. Ik hoop ergens dat ik een opname krijg bij een psychiatrisch ziekenhuis, gezien mijn thuissituatie een hel is en ik amper kan functioneren... laat staan werk kan zoeken etc.
(she/her)
Ik had zelf een tijdje een lichte vorm van dwangneurose denk ik zelf en ben er nu veel minder mee bezig. Mijn vraag is dan ook kan je hier simpelweg van af komen of kan het nog terugkomen bij mij?
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Ik denk vaak dat als anderen er rekening mee houden, het helemaal niet zo'n probleem zou zijn.
Als ik flip komt dat meestal doordat mijn vader expres doorgaat als ik hem vraag om iets niet te doen (bijvoorbeeld mijn spullen aanraken of op mijn kamer komen). Het is dan eigenlijk al te laat want al gebeurd, maar ik wil dan toch voorkomen dat het erger wordt.
Dan lacht hij me uit. Ik zeg dan echt duidelijk dat ik het serieus meen, maar dat vindt hij dan grappig en dan zegt hij dat ik normaal moet doen. En ja, dan raak ik overstuur.
Ik heb hem echt al vaker gezegd dat ik weet dat hij het niet snapt maar dat het voor mij echt serieus is maar het helpt niet. Hij luistert gewoon niet. Als hij dat nou wel zou doen zou dat me een hoop stress besparen.
Heeft iemand misschien een tip?
Ik bedenk me net dat ik vrijdag een systeemgesprek heb en ik het dan wel kan aankaarten.
Als ik flip komt dat meestal doordat mijn vader expres doorgaat als ik hem vraag om iets niet te doen (bijvoorbeeld mijn spullen aanraken of op mijn kamer komen). Het is dan eigenlijk al te laat want al gebeurd, maar ik wil dan toch voorkomen dat het erger wordt.
Dan lacht hij me uit. Ik zeg dan echt duidelijk dat ik het serieus meen, maar dat vindt hij dan grappig en dan zegt hij dat ik normaal moet doen. En ja, dan raak ik overstuur.
Ik heb hem echt al vaker gezegd dat ik weet dat hij het niet snapt maar dat het voor mij echt serieus is maar het helpt niet. Hij luistert gewoon niet. Als hij dat nou wel zou doen zou dat me een hoop stress besparen.
Heeft iemand misschien een tip?
Ik bedenk me net dat ik vrijdag een systeemgesprek heb en ik het dan wel kan aankaarten.
Why are you wearing that stupid man suit?
Hah, dit heb ik ook, een beetje. Ook een rare gewoonte bij het kauwen, moet met links evenveel kauwen/doorbijten als rechts. Gelukkig niet dwangmatig, zeker niet OCD-niveau, maar vind het soms grappig dat ik dat doequote:
[..]
En ik maar denken dat ik de enige was met dat lr,rl,rl,lr,rl,lr,lr,rl etc enz
(overigens geen ocd hier
Het kan zeker terug komen (bij mij kwam het terug).quote:Op maandag 18 augustus 2014 18:49 schreef Woods het volgende:
Ik had zelf een tijdje een lichte vorm van dwangneurose denk ik zelf en ben er nu veel minder mee bezig. Mijn vraag is dan ook kan je hier simpelweg van af komen of kan het nog terugkomen bij mij?
(she/her)
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |