WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Ja, het bedrijf van dinsdag heeft lichtelijk mijn voorkeur. Maar die van maandag is ook erg interessant.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 15:15 schreef egeltje1985 het volgende:
[..]
ik zal voor je duimen.voorkeur voor één van beide functies?
Dat klopt wel ja. Daarom is het ook handig om even te informeren voor je begint. Het is nou eenmaal niet anders bij een uitkering dat dat moet. Maar over het algemeen vinden ze het juist goed als je zelf initiatieven neemt op dat gebied. En tegenwoordig ligt het ruimer omdat er zo gigantisch veel werkloosheid is en er zoveel grijze gebieden zijn op het gebied van vrijwilligerswerk. Ik ben helemaal niet vóór al het betaalde werk verdringen trouwens hoor, het is gewoon realiteit helaas.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 14:39 schreef zweefbij het volgende:
[..]
Niet helemaal. Het UWV kijkt namelijk ook of het een taak of functie is die door een betaald persoon zou kunnen worden gedaan. Zo ja, dan verdring jij een ander uit een betaalde functie en daar wordt jij dan voor gestraft. Maar dat ligt ook een beetje aan met wie jij te maken hebt bij het uwv. sommige zijn zeer streng en andere die zijn wat slimmer.
(Is vast ook wel wat regiogebonden. Hier is in verhouding meer werkloosheid onder twintigers en dertigers, veel vergrijzing op de werkvloer. Dan gaan ze er iets creatiever mee om als je vrijwillig je tussendoor bezig kunt houden tot je weer wat hebt)
Mooi!quote:
Maandag een 2de gesprek gehad, dinsdag bij een ander bedrijf een 2de gesprek gehad. En nu maar wachten.
Afgewezen voor de zoveelste sollicitatie. Maar.. Deze keer met een vraag erbij. Of er behoefte was aan uitleg, zodat het me eventueel verder zou kunnen helpen. Nou. Ben benieuwd.
Jammer..quote:Op woensdag 13 augustus 2014 15:24 schreef Disorder het volgende:
Afgewezen voor de zoveelste sollicitatie. Maar.. Deze keer met een vraag erbij. Of er behoefte was aan uitleg, zodat het me eventueel verder zou kunnen helpen. Nou. Ben benieuwd.
Dan heb je geen slechte indruk achtergelaten denk ik. Heb je vast wel wat aan. Solliciteer je in je eigen vakgebied?
En net een afwijzing binnen. Ik was een zeer goede 2de en mochten ze er niet uitkomen met de arbeidsvoorwaarden met de andere kandidaat, dan bellen ze als nog mij.
Ik word er moedeloos van. Ik lijk het Nederlands elftal wel. Altijd maar 2de of derde. Waar komen al die figuren vandaan die elke keer weer net iets beter zijn.
Ik word er moedeloos van. Ik lijk het Nederlands elftal wel. Altijd maar 2de of derde. Waar komen al die figuren vandaan die elke keer weer net iets beter zijn.
Ja. Al heel lang zonder succes helaasquote:
[..]
Jammer..
Dan heb je geen slechte indruk achtergelaten denk ik. Heb je vast wel wat aan. Solliciteer je in je eigen vakgebied?
Kreeg trouwens als uitleg dat ik te weinig ervaring heb. Nou. Juih. Ofzo. In alle eerlijkheid moet ik er wel bij zeggen dat ze mijn portfolio wel goed vonden. Dit gaat dus al jaren zo. Ze vinden mijn grafisch werk prima in orde, maar niemand wil me hebben omdat ik te weinig bureau-ervaring heb. Hoe moet ik dan in hemelsnaam aan ervaring komen?
Dat weet niemandquote:
En net een afwijzing binnen. Ik was een zeer goede 2de en mochten ze er niet uitkomen met de arbeidsvoorwaarden met de andere kandidaat, dan bellen ze als nog mij.
Ik word er moedeloos van. Ik lijk het Nederlands elftal wel. Altijd maar 2de of derde. Waar komen al die figuren vandaan die elke keer weer net iets beter zijn.
Wel frustrerend inderdaad. Hebben ze nog aangegeven waarom de andere kandidaat is doorgegaan? Zou het wanneer je niet alsnog wordt benaderd gewoon eens navragen. Nu maar duimen voor de andere optie!Wel te bewonderen dat je gewoon stug door gaat in je eigen sector. Dat heb ik dan weer niet gedaan en soms wel spijt van. Werd gewoon gek van het ene schoonmaakbaantje na het andere, dus iets anders fulltime gaan doen.
Zou kunnen natuurlijk, maar nooit leuk. Heb je andere manieren om ervaring op te doen, bijvoorbeeld in een soortgelijke functie maar net even iets anders? Of liggen daar geen mogelijkheden voor je? Solliciteer je via bureau's of rechtstreeks?quote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:25 schreef Disorder het volgende:
[..]
Ja. Al heel lang zonder succes helaas
Kreeg trouwens als uitleg dat ik te weinig ervaring heb. Nou. Juih. Ofzo.
Wel erg balen hé, het is nu gewoon ontzettend moeilijk op de arbeidsmarkt.
Ook gedeeltelijk omdat alles gedigitaliseerd wordt terwijl dat ook iets is waar weer wat werkgelegenheid uit voortkomt. Heel tegenstrijdig.
Ik pak af en toe een freelance-opdracht mee. Dat is meer voor de ervaring dan dat ik er ook echt leuk aan verdien. Ik moet echt flink onder mijn tarief gaan zitten wil ik nog een opdracht krijgen. Laat ik zeggen dat een eerlijk tarief voor een opdracht zo'n ¤2000 zou zijn, dan willen ze het vaak pas doen voor maximaal de helft ervan. Het staat er echt heel slecht voor in mijn sector, mede dankzij al die studentjes die net een digitale camera van paps en mams hebben gekregen en het wel voor een achtste (ongeveer) van de gangbare prijs doen.quote:
[..]
Zou kunnen natuurlijk, maar nooit leuk. Heb je andere manieren om ervaring op te doen, bijvoorbeeld in een soortgelijke functie maar net even iets anders? Of liggen daar geen mogelijkheden voor je?
Wel erg balen hé, het is nu gewoon ontzettend moeilijk op de arbeidsmarkt. Solliciteer je via bureau's of rechtstreeks?
Ook gedeeltelijk omdat alles gedigitaliseerd wordt terwijl dat ook iets is waar weer wat werkgelegenheid uit voortkomt. Heel tegenstrijdig.
Ik solliciteer via online sollicitatiesites en rechtstreeks, als ik wat voorbij zie komen.
Damn, dat duimen van mij is ook niks waard dus...quote:
En net een afwijzing binnen. Ik was een zeer goede 2de en mochten ze er niet uitkomen met de arbeidsvoorwaarden met de andere kandidaat, dan bellen ze als nog mij.
Ik word er moedeloos van. Ik lijk het Nederlands elftal wel. Altijd maar 2de of derde. Waar komen al die figuren vandaan die elke keer weer net iets beter zijn.
Het is drie keer kutkloten ja, als je sector lastig is.quote:
[..]
Ik pak af en toe een freelance-opdracht mee. Dat is meer voor de ervaring dan dat ik er ook echt leuk aan verdien. Ik moet echt flink onder mijn tarief gaan zitten wil ik nog een opdracht krijgen. Laat ik zeggen dat een eerlijk tarief voor een opdracht zo'n ¤2000 zou zijn, dan willen ze het vaak pas doen voor maximaal de helft ervan. Het staat er echt heel slecht voor in mijn sector, mede dankzij al die studentjes die net een digitale camera van paps en mams hebben gekregen en het wel voor een achtste (ongeveer) van de gangbare prijs doen.
Ik solliciteer via online sollicitatiesites en rechtstreeks, als ik wat voorbij zie komen.
Toch niet geheel wanhopen hoor, je bent bezig met je portfolio en valt kennelijk wel op omdat de werkgever zelf aanbiedt je toe te lichten waar het nog even op vastliep na een sollicitatie. Wellicht kunnen ze zelfs voor je bemiddelen. Netwerk is vooral nu echt alles maar dat zul je zelf ook wel weten vanuit jouw sector.
Zijn er ook werkgevers/opdrachtgevers van je dromen waar je misschien niet meteen op zou reageren nog? Zou ook die proberen, júist vanwege al die studentjes die ook maar hun duiten moeten verdienen met smartphonefoto's omdat er ook voor hun weinig bijbaantjes zijn.
Heb zelf na een "verkeerde" keus qua opleiding (pabo for f**ks sake) waar weinig werk in was een omscholing gedaan via een werkgever en vervolgens viel daar ook de bezuinigingshamer.
Nu enigzins in dezelfde sector aan het werk maar ver onder mijn niveau terwijl ik aan de andere kant iemand die daar beter zou passen ook de ruimte afneem. Toch is de keiharde eis HBO. Want die "zeuren" zogenaamd minder, zijn het vaker gewend flexibel te werken zonder enig recht en gemiddeld gezien minder vaak gesetteld.
Onzin natuurlijk, helemaal vandaag de dag, maar de gemiddelde werkgever (met name in de niet-commerciële sector) blijft een beetje achter bij de werkelijkheid. Het is treurig. Maar toch, leuke collega's, iets om naartoe te gaan; wint het nog elke dag van mijn kont tegen de krib gooien.
Het is nu voor het eerst dat ik voor een werkgever werk die dit doorziet en in ieder geval waardering uitspreekt en meedenkt met tijdelijken. Een soort warm bad na jaren bikkelen. Dat wil zeggen de locatie waar ik werk dan, de gedachte erachter hierboven is vooral vanuit de overheid en de commerciële tak. Eten of gegeten worden, geldt nu ook voor werkgevers.
Ja, die krijg ik ook af en toe. Helaas krijg je nooit het ware antwoord te horen.quote:
Afgewezen voor de zoveelste sollicitatie. Maar.. Deze keer met een vraag erbij. Of er behoefte was aan uitleg, zodat het me eventueel verder zou kunnen helpen. Nou. Ben benieuwd.
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
Ik heb nog voor 2 dagen werk in de week in een totaal andere sector (de metaal), waar ik een langlopend conflict met mijn werkgever heb. Hij treitert me en laat me bij tijd en wijlen kut-klusjes opknappen. Lang verhaal. Maar het zorgt ervoor dat ik momenteel niet lekker in mijn vel zit en na 2 dagen werken elke week doodmoe thuis kom en dan de stress voor m'n kiezen krijg van het niet weg kunnen komen uit die rot-situatie. Het loopt allemaal gewoon niet.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 16:59 schreef eefje801 het volgende:
[..]
Het is drie keer kutkloten ja, als je sector lastig is.
Toch niet geheel wanhopen hoor, je bent bezig met je portfolio en valt kennelijk wel op omdat de werkgever zelf aanbiedt je toe te lichten waar het nog even op vastliep na een sollicitatie. Wellicht kunnen ze zelfs voor je bemiddelen. Netwerk is vooral nu echt alles maar dat zul je zelf ook wel weten vanuit jouw sector.
Zijn er ook werkgevers/opdrachtgevers van je dromen waar je misschien niet meteen op zou reageren nog? Zou ook die proberen, júist vanwege al die studentjes die ook maar hun duiten moeten verdienen met smartphonefoto's omdat er ook voor hun weinig bijbaantjes zijn.
Heb zelf na een "verkeerde" keus qua opleiding (pabo for f**ks sake) waar weinig werk in was een omscholing gedaan via een werkgever en vervolgens viel daar ook de bezuinigingshamer.
Nu enigzins in dezelfde sector aan het werk maar ver onder mijn niveau terwijl ik aan de andere kant iemand die daar beter zou passen ook de ruimte afneem. Toch is de keiharde eis HBO. Want die "zeuren" zogenaamd minder, zijn het vaker gewend flexibel te werken zonder enig recht en gemiddeld gezien minder vaak gesetteld.
Onzin natuurlijk, helemaal vandaag de dag, maar de gemiddelde werkgever (met name in de niet-commerciële sector) blijft een beetje achter bij de werkelijkheid. Het is treurig. Maar toch, leuke collega's, iets om naartoe te gaan; wint het nog elke dag van mijn kont tegen de krib gooien.
Het is nu voor het eerst dat ik voor een werkgever werk die dit doorziet en in ieder geval waardering uitspreekt en meedenkt met tijdelijken. Een soort warm bad na jaren bikkelen. Dat wil zeggen de locatie waar ik werk dan, de gedachte erachter hierboven is vooral vanuit de overheid en de commerciële tak. Eten of gegeten worden, geldt nu ook voor werkgevers.
Ik zie het ook niet goed komen op korte termijn. Werkgevers willen me vooralsnog niet hebben omdat ik te weinig ervaring heb. Maar om die ervaring op te moeten doen moet ik toch echt ergens aan de slag. Over het freelance werk heb ik net mijn zegje al gedaan. Ik ben ook niet echt een zakenman, meer een creatieve duizendpoot. Maar het gebrek aan specialisatie is iets wat me nu dwars zit. Ik geloof dat ik allerlei dingen mooi kan maken in de reclamewereld. Werkgevers geloven dat tot nu toe niet. Die zoeken een specialist. Kennelijk valt mijn werk op. Dat is mooi. Maar ik moet toch echt mijn rekeningen betalen. Vooralsnog zit dat okay. Ik heb een aanvullende uitkering omdat ik tot voor kort naast die 2 vaste dagen ook veel opgeroepen werd. Maar als ik ergens somber van word is het thuis zitten in m'n eentje, terwijl ik het gevoel heb dat mijn sociale contacten op dat moment wel lekker onder de mensen zijn. Ik word er echt gek van. En om die cirkel te doorbreken heb ik denk ik even een werkgever nodig die in me gelooft. Elke afwijzing is wat dat betreft een harde klap in mijn gezicht. Het is alsof je dan helemaal niet meer uit dat drijfzand komt. Ik kan niet tegen alleen zijn en dat is precies wat ik nu heel veel ben.
/rant
Kan me dit zo goed voorstellen. Ook wel herkenbaar hoor, had vorig jaar zo'n jaar. Het is ook lastig als je eigenlijk je passie in die sector hebt liggen waar het nu niet goed toeven is voor jouw ideeën of je misschien teveel commercialiteit treft. Aan de andere kant zeg ik van mijn kant: zakelijker worden. Niet omdat je dat bent maar omdat het nou eenmaal nodig is soms, juist om ergens te komen waar je na verloop van tijd echt wel meer ruimte krijgt voor jouw insteek. Daar moet je ook even "doorheen" soms bij een werkgever.quote:
[..]
Ik heb nog voor 2 dagen werk in de week in een totaal andere sector (de metaal), waar ik een langlopend conflict met mijn werkgever heb. Hij treitert me en laat me bij tijd en wijlen kut-klusjes opknappen. Lang verhaal. Maar het zorgt ervoor dat ik momenteel niet lekker in mijn vel zit en na 2 dagen werken elke week doodmoe thuis kom en dan de stress voor m'n kiezen krijg van het niet weg kunnen komen uit die rot-situatie. Het loopt allemaal gewoon niet.
Ik zie het ook niet goed komen op korte termijn. Werkgevers willen me vooralsnog niet hebben omdat ik te weinig ervaring heb. Maar om die ervaring op te moeten doen moet ik toch echt ergens aan de slag. Over het freelance werk heb ik net mijn zegje al gedaan. Ik ben ook niet echt een zakenman, meer een creatieve duizendpoot. Maar het gebrek aan specialisatie is iets wat me nu dwars zit. Ik geloof dat ik allerlei dingen mooi kan maken in de reclamewereld. Werkgevers geloven dat tot nu toe niet. Die zoeken een specialist. Kennelijk valt mijn werk op. Dat is mooi. Maar ik moet toch echt mijn rekeningen betalen. Vooralsnog zit dat okay. Ik heb een aanvullende uitkering omdat ik tot voor kort naast die 2 vaste dagen ook veel opgeroepen werd. Maar als ik ergens somber van word is het thuis zitten in m'n eentje, terwijl ik het gevoel heb dat mijn sociale contacten op dat moment wel lekker onder de mensen zijn. Ik word er echt gek van. En om die cirkel te doorbreken heb ik denk ik even een werkgever nodig die in me gelooft. Elke afwijzing is wat dat betreft een harde klap in mijn gezicht. Het is alsof je dan helemaal niet meer uit dat drijfzand komt. Ik kan niet tegen alleen zijn en dat is precies wat ik nu heel veel ben.
/rant
Veel afwijzingen kan persoonlijk gaan voelen of je erg gaan beheersen. Zou juist dán proberen om ondanks je krapte financieel er heel even tussenuit te gaan (misschien dat vrienden op vakantie zijn ofzo?) of wat anders te doen dat er niet mee te maken heeft om die batterij op te laden en je vooral te realiseren dat het 90% van de tijd gewoon niet persoonlijk ís. En dat er meer is dan werken
Het is jammer dat het soms lijkt of maar weinig werkenden (lees; vaste dienst, goede jobs) zich bewust zijn van het drama van de werkende armen en zo weinig meeleven of meedenken soms. Beetje erg "ieder voor zich" geworden nu. Waar anderen zich dan maar in hun onheil in Bijstand of WW wentelen (bedoel dit niet veroordelend voor als het echt nodig is hoor) en met hun opleiding en bijbehorende frustratie niets ondernemen om weer aan de bak te komen of te blijven is iemand zoals jij die wel aanpakt helaas dan net niet de kandidaat omdat weet ik wat voor reden.
Toch moet je ergens wel blijven geloven erin hoor, of in elk geval probeer een alternatief te vinden tussen die minder leuke baan in de metaal en je sector waar je graag in wilt werken en je daar ook wat op te richten zodat je je misschien iets meer je "kop derveur"/"kop hoog" kunt houden wat dat betreft.
Jawel hoor. Ik moet nog van het ander bedrijf te horen krijgen of ze me aannemen of niet.quote:
[..]
Damn, dat duimen van mij is ook niks waard dus...
Owja, ik ga stug door dan.quote:
[..]
Jawel hoor. Ik moet nog van het ander bedrijf te horen krijgen of ze me aannemen of niet.
De volgende keer vingeren proberenquote:
[..]
Damn, dat duimen van mij is ook niks waard dus...
Maandag een tweede gesprek gehad. Tot nu toe nog niks gehoord. Ik word gek van dat wachten, zolang hoeft dat toch niet te duren.
Haha. Zeker in deze vakantietijd wel. Ik krijg nu pas reacties op sollicitaties uit juli.En dan nog afwijzingen ook.quote:
Maandag een tweede gesprek gehad. Tot nu toe nog niks gehoord. Ik word gek van dat wachten, zolang hoeft dat toch niet te duren.
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
Ik ben laatst naar Schotland geweest voor een weekje. Dat was erg tof. Beetje jammer dat ik nu in de laatste week van de vakantie zit en het tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend is dat vrienden in dezelfde periode vakantie hebben. Toch weer veel thuis zitten helaas. Vanavond gelukkig weer even de deur uit.quote:
[..]
Kan me dit zo goed voorstellen. Ook wel herkenbaar hoor, had vorig jaar zo'n jaar. Het is ook lastig als je eigenlijk je passie in die sector hebt liggen waar het nu niet goed toeven is voor jouw ideeën of je misschien teveel commercialiteit treft. Aan de andere kant zeg ik van mijn kant: zakelijker worden. Niet omdat je dat bent maar omdat het nou eenmaal nodig is soms, juist om ergens te komen waar je na verloop van tijd echt wel meer ruimte krijgt voor jouw insteek. Daar moet je ook even "doorheen" soms bij een werkgever.
Veel afwijzingen kan persoonlijk gaan voelen of je erg gaan beheersen. Zou juist dán proberen om ondanks je krapte financieel er heel even tussenuit te gaan (misschien dat vrienden op vakantie zijn ofzo?) of wat anders te doen dat er niet mee te maken heeft om die batterij op te laden en je vooral te realiseren dat het 90% van de tijd gewoon niet persoonlijk ís. En dat er meer is dan werken
Dit vind ik denk ik nog wel het ergste. Ik krijg van mensen die al jaren een vast contract hebben te horen dat als je echt wil werken, er ook wel werk voor je is. En dat ik misschien iets aan mezelf moet veranderen. Ik sta open voor input, absoluut. Maar ik denk dat de afwijzingen 9 van de 10 keer niet aan mij liggen. Ik krijg soms complimenten over mijn werk. Maar als ze zich zo vastbijten op 'ervaring' en het ideaalplaatje weet ik het ook even niet meer.quote:Het is jammer dat het soms lijkt of maar weinig werkenden (lees; vaste dienst, goede jobs) zich bewust zijn van het drama van de werkende armen en zo weinig meeleven of meedenken soms. Beetje erg "ieder voor zich" geworden nu. Waar anderen zich dan maar in hun onheil in Bijstand of WW wentelen (bedoel dit niet veroordelend voor als het echt nodig is hoor) en met hun opleiding en bijbehorende frustratie niets ondernemen om weer aan de bak te komen of te blijven is iemand zoals jij die wel aanpakt helaas dan net niet de kandidaat omdat weet ik wat voor reden.
Ik doe mijn best. Ik denk dat het lange thuis zitten mij parten speelt. Ik ben redelijk positief als ik onder de mensen ben. Thuis is dat gewoon anders.quote:Toch moet je ergens wel blijven geloven erin hoor, of in elk geval probeer een alternatief te vinden tussen die minder leuke baan in de metaal en je sector waar je graag in wilt werken en je daar ook wat op te richten zodat je je misschien iets meer je "kop derveur"/"kop hoog" kunt houden wat dat betreft.
Dat soort stompzinnig opmerkingen heb ik ook al gehad. Mensen die totaal niet weten hoe het op dit moment is en veilig denken te zijn met hun vast contract, gaan verwijten maken. Het ligt allemaal aan jou. Je vraagt te veel salaris, doe je wel je best, je mag best wat verder weg gaan zoeken ( zelf wonen ze op 5 minuten van hun werk ) en nog meer van die onzin. Het allerergst is dan, als je alles kan weerleggen. Ze alsnog zeggen het ligt aan je zelf. Dat soort mensen gun ik bijna ontslag.quote:
Dit vind ik denk ik nog wel het ergste. Ik krijg van mensen die al jaren een vast contract hebben te horen dat als je echt wil werken, er ook wel werk voor je is. En dat ik misschien iets aan mezelf moet veranderen. Ik sta open voor input, absoluut. Maar ik denk dat de afwijzingen 9 van de 10 keer niet aan mij liggen. Ik krijg soms complimenten over mijn werk. Maar als ze zich zo vastbijten op 'ervaring' en het ideaalplaatje weet ik het ook even niet meer.
[..]
Ik doe mijn best. Ik denk dat het lange thuis zitten mij parten speelt. Ik ben redelijk positief als ik onder de mensen ben. Thuis is dat gewoon anders.
En dat thuiszitten. tsja, ik ben best positief. Maar soms word ik toch een beetje moedeloos en depri ervan.
Hoelang zijn jullie bezig met solliciteren? Ik ga in november beginnen en hoop toch wel dat ik in februari een vaste baan heb 
Fuck being broke or middle class, go get it all!
Ik denk dat somberheid en depressies best veel voorkomen bij mensen die nogal geïsoleerd van de buitenwereld leven. Zou het fijn vinden als mensen het daar wat vaker over wilde hebben. Of een item op het journaal. Werkenden zien thuis zitten zo te horen en te lezen soms als een soort paradijs. "Zo.. Weer lekker een paar daagjes in de tuin gezeten?", krijg ik nog wel eens te horen.quote:
En dat thuiszitten. tsja, ik ben best positief. Maar soms word ik toch een beetje moedeloos en depri ervan.
