OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dat laatste is hier denk ik steeds meer het geval. Ik heb mijn carričre op de rit en kan/wil er niet weer zolang uit liggen. Hoe langer ik de zwangerschappen achter me heb liggen, hoe moeilijker het wordt om van die beslissing terug te komen. Maar ik kan het ook niet definitief afsluiten. Het is heel onwaarschijnlijk dat er ooit nog een kindje komt, maar wie weet. Buren van ons met een zoontje van Ivans leeftijd hebben net een baby gekregen en ik zie nu ook heel veel geweldige kanten aan een wat groter leeftijdsverschil.quote:Op woensdag 13 augustus 2014 18:51 schreef mignonne het volgende:
Het zijn gewoon van die dingen, ik had toen wij aan kinderen begonnen nooit anticipated dat ik nog een studie zou doen, eerst die eerste maar eens afronden zeg maarMaar het was of of dus nouja, change of plans. En dat is ook prima, maar voor mezelf wil ik het gewoon niet.
Ik vind de gedachte dat ik nooit meer zwanger zou zijn, nooit meer zou baren en nooit meer zo'n heel kleintje van mezelf zou hebben echt heel erg killing. Maar tegelijkertijd kan ik me inmiddels ook goed voorstellen waarom bij sommige mensen van uitstel afstel komt en naar volle tevredenheid zeg maar. Dat je leven gewoon eindelijk weer lekker doorloopt en dat dat ook wel erg fjin is.
En verder sluit ik me helemaal bij je verhaal aan: de keuze is zo persoonlijk en voor mij is een klein leeftijdsverschil tussen beide kinderen ideaal geweest. Het was indertijd niet een erg rationele beslissing; ik wou gewoon heel snel weer een kindje.
Maar ik vond en vind het heerlijk. Van tropenjaren was hier geen sprake. En ze spelen nu zo leuk samen. Elke dag kan ik er weer bij wegzwijmelen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Hoewel ik heel goed de voordelen snap van kinderen redelijk snel na elkaar krijgen en dus weinig leeftijdsverschil, snap ik het argument van 'snel uit de luiers', 'snel allebei op school' niet heel goed, want mij lijkt het juist jammer als elke fase zo snel voorbij is!
Ons ideaal zou zijn (dochter is nu anderhalf) om over twee a drie jaar een tweede te krijgen, en ik vind het juist tof dat we dan bepaalde fases nog een keer mogen doorlopen.
Ons ideaal zou zijn (dochter is nu anderhalf) om over twee a drie jaar een tweede te krijgen, en ik vind het juist tof dat we dan bepaalde fases nog een keer mogen doorlopen.
Maar daarom is het toch juist zo'n persoonlijke keuze?quote:
Hoewel ik heel goed de voordelen snap van kinderen redelijk snel na elkaar krijgen en dus weinig leeftijdsverschil, snap ik het argument van 'snel uit de luiers', 'snel allebei op school' niet heel goed, want mij lijkt het juist jammer als elke fase zo snel voorbij is!
Ons ideaal zou zijn (dochter is nu anderhalf) om over twee a drie jaar een tweede te krijgen, en ik vind het juist tof dat we dan bepaalde fases nog een keer mogen doorlopen.
Wat voor de een een voordeel is, is voor de ander juist een nadeel en daarom is er gewoonn geen goed/fout te benoemen in zoiets of dat je voor een ander kunt beoordelen of die had moeten wachten/sneller had moeten zijn enz.
:)
Oh, dat probeer ik inderdaad juist te beamen, dat dezelfde argumenten tot heel andere conclusies kunnen leiden per persoon!quote:Op woensdag 13 augustus 2014 23:28 schreef mignonne het volgende:
[..]
Maar daarom is het toch juist zo'n persoonlijke keuze?
Wat voor de een een voordeel is, is voor de ander juist een nadeel en daarom is er gewoonn geen goed/fout te benoemen in zoiets of dat je voor een ander kunt beoordelen of die had moeten wachten/sneller had moeten zijn enz.
Oh zo, ja psies. Ik vind dat fascinerend om te zien altijdquote:
[..]
Oh, dat probeer ik inderdaad juist te beamen, dat dezelfde argumenten tot heel andere conclusies kunnen leiden per persoon!
Maar het lijkt me dsu wel heel erg lastig als je met je partner daarover van mening verschilt. Ik bedoel dat je buurvrouw er anders over denkt, whatever, maar als jij 1,5 jaar perfect vindt en je man zit meer richting 3 of 5 jaar te denken dan lijkt me dat heel lastig.
:)
Hier zit tussen de oudste en de middelste 3 jr en 4 mnd en tussen de middelste en de jongste 2 jr en 4 mnd. Ik vond het eerste jaar van de jongste best wel een pittige periode. Een kind van een jaar of 5/6 die naar en van school gebracht en gehaald moet worden, zwemles heeft, op turnen zit en heel de bups die heel de tijd overal mee naartoe gesleept moet worden. De middelste die eerst nog niet zindelijk was en later nog niet zelfstandig naar de wc kon of sowieso zelfstandig iets doen.
Nu zijn ze 9, 5 en 3 en is het een stuk gemakkelijker er gezelliger. Ik rammel niet meer, vanwege mijn leeftijd zou ik niet zwanger meer willen worden en mijn man is gesteriliseerd. Maar soms droom ik wel eens van een huis met veel ruimte en een groter (pleeg)gezin. Ik zeg voor de grap wel eens dat ik geen baby meer zou willen maar dat ze een kind van een jaar of 6 zo hier op de stoep mogen zetten.
En dan al die zooi die mee moet als je op vakantie oid gaat. Wij hebben onlangs wel een bus gekocht, omdat we anders alles (incl. hond) er niet meer in krijgen.
Nu zijn ze 9, 5 en 3 en is het een stuk gemakkelijker er gezelliger. Ik rammel niet meer, vanwege mijn leeftijd zou ik niet zwanger meer willen worden en mijn man is gesteriliseerd. Maar soms droom ik wel eens van een huis met veel ruimte en een groter (pleeg)gezin. Ik zeg voor de grap wel eens dat ik geen baby meer zou willen maar dat ze een kind van een jaar of 6 zo hier op de stoep mogen zetten.
En dan al die zooi die mee moet als je op vakantie oid gaat. Wij hebben onlangs wel een bus gekocht, omdat we anders alles (incl. hond) er niet meer in krijgen.
While you burn at the stake, I dance with the flames...
No more nights, of blood and fire...
No more nights, of blood and fire...
Dat vind ik trouwens nog wel een lastige afweging aan het hele 'rammel'-gebeuren, in hoeverre vaar je echt op gevoel en in hoeverre houd je rekening met de praktische situatie?
Mja, goed punt. Ik verbaas me er hier wel eens over hoezeer toekomstige ouders alles tevoren doordacht willen hebben. Als je eenmaal een kind hebt, blijkt alles toch weer anders te zijn.quote:
Dat vind ik trouwens nog wel een lastige afweging aan het hele 'rammel'-gebeuren, in hoeverre vaar je echt op gevoel en in hoeverre houd je rekening met de praktische situatie?
En meestal vind je wel een oplossing voor een praktisch probleem. Aan de andere kant vind ik het ook heel logisch om tevoren te bedenken of je genoeg geld hebt en of je bijvoorbeeld de opvang rond kunt krijgen. Maar ik blijf erbij: veel oplossingen vormen zich gaandeweg. Daarnaast vind ik dat emotionele beslissingen niet per definitie slechter of minder verantwoord zijn dan rationele. Mijn kinderwens ontstond toen mijn vader overleed. Is het verkeerd als een kinderwens uit een gemis ontstaat? Mijn tweede kind wou ik al meteen na de geboorte van mijn eerste. Is het verkeerd om niet langer exclusief van je eerstgeborene te genieten?
Ik merkte dat veel mensen hun oordeel al klaar hadden, met name m.b.t. onze keuze om snel een tweede kind te willen. Ik ben er zelf stiekem heel trots op dat we op onze emotie af zijn gegaan. We zijn best rationele mensen, maar onze kinderen komen voort uit onze diepste gevoelens.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
eensquote:
[..]
Mja, goed punt. Ik verbaas me er hier wel eens over hoezeer toekomstige ouders alles tevoren doordacht willen hebben. Als je eenmaal een kind hebt, blijkt alles toch weer anders te zijn.
Daarnaast vind ik dat emotionele beslissingen niet per definitie slechter of minder verantwoord zijn dan rationele. Mijn kinderwens ontstond toen mijn vader overleed. Is het verkeerd als een kinderwens uit een gemis ontstaat? Mijn tweede kind wou ik al meteen na de geboorte van mijn eerste. Is het verkeerd om niet langer exclusief van je eerstgeborene te genieten?
Ik merkte dat veel mensen hun oordeel al klaar hadden, met name m.b.t. onze keuze om snel een tweede kind te willen. Ik ben er zelf stiekem heel trots op dat we op onze emotie af zijn gegaan. We zijn best rationele mensen, maar onze kinderen komen voort uit onze diepste gevoelens.
en je laatste stukje klinkt heel mooi.
:)
Ik denk dat naarmate de wens groter wordt, de mening over de praktische situatie bijgesteld wordt. Daarnaast is het ook wel afhankelijk van hoe je in het leven staat, denk ik.quote:
Dat vind ik trouwens nog wel een lastige afweging aan het hele 'rammel'-gebeuren, in hoeverre vaar je echt op gevoel en in hoeverre houd je rekening met de praktische situatie?
Onze jongste bijvoorbeeld diende zich heel spontaan aan. Bij de twee zwangerschappen daarvoor had ik pillen moeten slikken om zwanger te kunnen worden dus ik dacht, heel naief, geen pil te hoeven slikken om niet zwanger te worden.
Na de eerste schrik, kwamen de praktische beren op de weg (We hebben maar 3 slaapkamers, in onze auto passen geen 3 kinderen achterin, hoe gaan we dat doen met de opvang, etc) Maar na dat we samen volop ja hadden gezegd tegen deze zwangerschap, verdwenen al die praktische bezwaren of werd er een oplossing voor bedacht.
While you burn at the stake, I dance with the flames...
No more nights, of blood and fire...
No more nights, of blood and fire...
Idd! Ik verbaas me net als Claudia wel eens over het planmatige voor er aan een kind begonnen wordt. Er wordt soms wel erg veel gewicht toegekend aan het praktische, rationele gedeelte terwijl juist het emotionele aspect mi zo belangrijk is, ben je er zelf aan toe?quote:
Dat vind ik trouwens nog wel een lastige afweging aan het hele 'rammel'-gebeuren, in hoeverre vaar je echt op gevoel en in hoeverre houd je rekening met de praktische situatie?
Tuurlijk, een kind kost geld, maar een bepaalde hoeveelheid spaargeld, een vast contract, een (grotere) auto en een koophuis met 3 slaapkamers willen hebben voor je uberhaupt begint...
Alle risico's lijken eerst te moeten worden dichtgetikt voor er met de pil gestopt wordt. Misschien denk ik wel heel makkelijk hoor, maar ik denk dat alles zijn weg wel vindt. Je kind heeft misschien heel andere wensen en behoeften dan jij van te voren had ingecalculeerd, en dan denk ik nog niet eens aan je eigen (veranderende?) wensen en hoe de wereld er over vijf, tien, twintig jaar uitziet. Je groeit mee met je kind en flexibel word je vanzelf wel
Ben jij mij?quote:
Omdat mijn ouders niet zoveel geluk hadden met zwanger worden / blijven, zit er tussen mij en mijn zussen 13 en 9 jaar leeftijdsverschil. Toch zijn we altijd heel hecht geweest en heb ik gek genoeg nooit het gevoel gehad dat ik er niet helemaal bij hoorde of iets dergelijks. Mijn zussen namen mij op sleeptouw, leerden me lezen en speelden samen met de barbies. Ruzie maken / kibbelen konden we ook erg goed. En nu zijn we nog steeds close. Dus het zegt allemaal niet zoveel. Je ligt elkaar, of niet.
Bij mij bijna hetzelfde leeftijdsverschil (zelfs iets meer), maar verder precies hetzelfde. Ze pasten op mij maar we speelden ook met barbies, speelden kapper, deden bordspelletjes etc. Later samen stappen en nu deel ik heel veel met ze, nog meer dan met mijn moeder of vriendinnen. Ik kan eigenlijk alleen maar met warme gevoelens (terug)denken aan de band die wij hebben. Dus ik heb een broertje dood aan leeftijdsverschillen. Elk voordeel heb z'n nadeel en andersom...
Dit, dat, alles.
Tsja, ik vond de periode van werkloos zijn (en dus geen geld hebben) zonder kinderen al behoorlijk stressverhogend, laat staan als ik wel kinderen heb. Die luiers moeten toch betaald worden. Daarom voelt het voor mij fijn om zekerheden in te bouwen, voor zover dat kan. En dat hoeft niet alles van jouw rijtje te zijn natuurlijk, maar een beetje baanzekerheid is voor mij wel belangrijk.quote:
[..]
Idd! Ik verbaas me net als Claudia wel eens over het planmatige voor er aan een kind begonnen wordt. Er wordt soms wel erg veel gewicht toegekend aan het praktische, rationele gedeelte terwijl juist het emotionele aspect mi zo belangrijk is, ben je er zelf aan toe?
Tuurlijk, een kind kost geld, maar een bepaalde hoeveelheid spaargeld, een vast contract, een (grotere) auto en een koophuis met 3 slaapkamers willen hebben voor je uberhaupt begint...
Misschien denk ik wel heel makkelijk hoor, maar ik denk dat alles zijn weg wel vindt. Je kind heeft misschien heel andere wensen en behoeften dan jij van te voren had ingecalculeerd, en dan denk ik nog niet eens aan je eigen (veranderende?) wensen en hoe de wereld er over vijf, tien, twintig jaar uitziet. Je groeit mee met je kind en flexibel word je vanzelf wel
Dit, dat, alles.
Voor zover het kan idd. Want ook met een vast contract kun je, pril zwanger en al, over een maand op straat staan... Maar, neemt niet weg dat ik het begrijp hoorquote:
[..]
Tsja, ik vond de periode van werkloos zijn (en dus geen geld hebben) zonder kinderen al behoorlijk stressverhogend, laat staan als ik wel kinderen heb. Die luiers moeten toch betaald worden. Daarom voelt het voor mij fijn om zekerheden in te bouwen, voor zover dat kan. En dat hoeft niet alles van jouw rijtje te zijn maar wel een deel.
Klopt helemaal hoor. (Zat jij niet in zo'n situatie?) In mijn geval is het meer het feit dat een werkverleden een betere basis is tijdens sollicitaties dan helemaal niets, mocht ik ooit weer op straat komen te staan. Dat geldt dan ook weer voor de duur van evt WW-uitkering...quote:
[..]
Voor zover het kan idd. Want ook met een vast contract kun je, pril zwanger en al, over een maand op straat staan... Maar, neemt niet weg dat ik het begrijp hoor
Ja.... Rammel....
Dit, dat, alles.
Nee, ik heb zelf nooit in zo'n situatie gezetenquote:
[..]
Klopt helemaal hoor. (Zat jij niet in zo'n situatie?) In mijn geval is het meer het feit dat een werkverleden een betere basis is tijdens sollicitaties dan helemaal niets, mocht ik ooit weer op straat komen te staan. Dat geldt dan ook weer voor de duur van evt WW-uitkering...
Ja.... Rammel....
. En dat laatste is ook helemaal waar ja.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik heb inmiddels de uitslagen van de dokter terug en met mijn darmen is alles in orde. Waarschijnlijk toch een tegensputterende mirena, dus nu daar maar weer voor op controle (wat een gezeik allemaal zeg.).
Plus: klaagzang in de spoiler.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En wat betreft leeftijd tussen twee kinderen in.. Tsja. Ik en mijn zusje schelen 3 jaar en ik vond dat altijd ideaal: je loopt net elkaars vriendenkringen mis op school etc, dus daar heb je je eigen ding, maar binnenshuis zaten we genoeg op 1 lijn om samen te spelen.
Mijn vriend scheelt weer 7 jaar met zijn oudere zus en nog eens 7 met zijn jongere broer. Er zit dus 14 jaar tussen jongste en oudste. Hij heeft, als middelste, een goede band met allebei. De relatie tussen jongste en oudste is echter wel lastiger; dat verschil is dan weer wel te groot denk ik.
Maarja, dit soort dingen laat zich niet plannen. Het gaat zoals het gaat, denk ik dan..
Dat je überhaupt eerst een baan/inkomen hebben, en niet vanuit werkloze toestand aan een kind wil beginnen terwijl je in principe kan en wil werken, dat snap ik ja.quote:
[..]
Tsja, ik vond de periode van werkloos zijn (en dus geen geld hebben) zonder kinderen al behoorlijk stressverhogend, laat staan als ik wel kinderen heb. Die luiers moeten toch betaald worden. Daarom voelt het voor mij fijn om zekerheden in te bouwen, voor zover dat kan. En dat hoeft niet alles van jouw rijtje te zijn natuurlijk, maar een beetje baanzekerheid is voor mij wel belangrijk.
Maar ik doel echt op de situatie dat iemand met kinderwens de basics van minimaal één inkomen en een woning op orde heeft, maar het kind tot een vijfjarenplan maakt omdat die persoon eerst het hele wensenlijstje rond wil hebben. Dat vaste contract bijvoorbeeld geeft misschien psychologisch rust, maar is nog steeds een schijnzekerheid.
Ik ben over het algemeen een heel rationeel denkend iemand die graag zn zaakjes op orde heeft, maar gek genoeg denk ik en handel ik over/met een kind heel anders
Leuk om al die verhalen te lezen. Ik ben van kamp veel verschil.
Hier nog steeds geen definitief ja of nee. We zeiden ook al voor O. dat als we voor een 2de gaan er 5/6/7 jaar tussen zou zitten.
Momenteel is onze woning ook gewoon niet geschikt... Daar gaan we eerst naar kijken. Verhuizen of verbouwen en wanneer dat klaar is eens kijken hoe we er tegenover staan
Hier nog steeds geen definitief ja of nee. We zeiden ook al voor O. dat als we voor een 2de gaan er 5/6/7 jaar tussen zou zitten.
Momenteel is onze woning ook gewoon niet geschikt... Daar gaan we eerst naar kijken. Verhuizen of verbouwen en wanneer dat klaar is eens kijken hoe we er tegenover staan
We'll have love aplenty
We'll have joys outnumberd
We'll share perfect moments
You and Me
We'll have joys outnumberd
We'll share perfect moments
You and Me
Check.quote:
[..]
Maar ik doel echt op de situatie dat iemand met kinderwens de basics van minimaal één inkomen en een woning op orde heeft, maar het kind tot een vijfjarenplan maakt omdat die persoon eerst het hele wensenlijstje rond wil hebben. Dat vaste contract bijvoorbeeld geeft misschien psychologisch rust, maar is nog steeds een schijnzekerheid.
Not that I knowquote:
[..]
Ben jij mij?
Ik kan eigenlijk alleen maar met warme gevoelens (terug)denken aan de band die wij hebben. Dus ik heb een broertje dood aan leeftijdsverschillen. Elk voordeel heb z'n nadeel en andersom...
. Grappig! Het is denk ik wel vrij bijzonder, want ik kan me voorstellen dat het lastig is als je zo in verschillende levensfases zit. Mijn oudste zus ging uit huis toen ik 6 was ongeveer, dan kan je natuurlijk ook heel makkelijk uit elkaar groeien.
Venus in pocketformaat
Š loveli
Š loveli
Mineola, wat jij beschrijft, zo waren wij. En toen we eindelijk alles voor elkaar hadden en stopten met de pil was ik 31. Helaas werd ik ook niet zomaar zwanger en toen M er eenmaal was had ik zo'n spijt dat we zo lang gewacht hadden omdat het nu misschien niet meer ging lukken om nog een broertje of zusje te fabriceren... (dat is dus goedgekomen).
Oh, en
vanuit de ww....
Oh, en
vanuit de ww....
Ghehe, ja bij jullie is het wel goed gekomen Kyara Maar dat was wel mijn angst, dat je alles plant en dat op het moment dat je alles in orde hebt blijkt dat een kind zich niet laat plannen 
Het voelt voor mij een beetje als de goden verzoeken...
Belangrijkste vonden wij uiteindelijk dat wij gelukkig waren met onszelf en elkaar. En verder kan ik zeggen dat beginnen in een niet ideale woning geen drama is, maareh... niet ideaal dus
Maar dat was wel mijn angst, dat je alles plant en dat op het moment dat je alles in orde hebt blijkt dat een kind zich niet laat plannen Het voelt voor mij een beetje als de goden verzoeken... Belangrijkste vonden wij uiteindelijk dat wij gelukkig waren met onszelf en elkaar. En verder kan ik zeggen dat beginnen in een niet ideale woning geen drama is, maareh... niet ideaal dus
Oude (on)bekende.
Ik vind de scheiding emotie/ratio altijd zo dubieus.
Bij mij gaan die twee echt hand in hand. Toen ik eenmaal besloten had ervoor te gaan, ben ik er vol voor gegaan. Had geen vaste baan toen ik zwanger werd van S (wel een 0-urencontract, maar toch niet zo heel zeker). Tijdens de zwangerschap gesolliciteerd en aangenomen op een andere baan. In mijn geval was er dus eerst de "keuze" voor een kindje en daarna de noodzaak voor vastigheid/ zekerheid. Bij de tweede net zo. Ineens voelde/ dacht ik: "Nu wil ik een tweede" en ik ging ervoor. Maar of dat nou een gevoel of een gedachte was???
Ik geloof wel in verstandige keuzes
In mijn geval zou er best nog een wens zijn voor een derde, maar ik weet en voel ook dat ik mezelf het dan echt heel lastig zou maken (financieel en ook praktisch. Ik heb nou eenmaal maar twee handen en twee knieën). Dus doe ik het niet. Niet alleen. En dat voelt prima.
Geen idee of het feit dat ik niet nu, alleen, voor een derde ga, gevoel of ratio is. Het maakt ook niet uit. Het zou niet verstandig zijn, dat voel ik aan alles, en dus is het goed om het niet te doen. En ik ben daar ook niet echt rouwig om. Het voelt ook goed om verstandig te zijn.
Of zoiets.
Bij mij gaan die twee echt hand in hand. Toen ik eenmaal besloten had ervoor te gaan, ben ik er vol voor gegaan. Had geen vaste baan toen ik zwanger werd van S (wel een 0-urencontract, maar toch niet zo heel zeker). Tijdens de zwangerschap gesolliciteerd en aangenomen op een andere baan. In mijn geval was er dus eerst de "keuze" voor een kindje en daarna de noodzaak voor vastigheid/ zekerheid. Bij de tweede net zo. Ineens voelde/ dacht ik: "Nu wil ik een tweede" en ik ging ervoor. Maar of dat nou een gevoel of een gedachte was???
Ik geloof wel in verstandige keuzes
In mijn geval zou er best nog een wens zijn voor een derde, maar ik weet en voel ook dat ik mezelf het dan echt heel lastig zou maken (financieel en ook praktisch. Ik heb nou eenmaal maar twee handen en twee knieën). Dus doe ik het niet. Niet alleen. En dat voelt prima.
Geen idee of het feit dat ik niet nu, alleen, voor een derde ga, gevoel of ratio is. Het maakt ook niet uit. Het zou niet verstandig zijn, dat voel ik aan alles, en dus is het goed om het niet te doen. En ik ben daar ook niet echt rouwig om. Het voelt ook goed om verstandig te zijn.
Of zoiets.
En ik ben er van overtuigd, dat mocht er bij wijze van per ongeluk toch een derde komen en ik zou het alleen moeten doen, dat ik het zeker zou redden. 
Maar we zouden er zeker wat levensgemak voor moeten inleveren.
Maar we zouden er zeker wat levensgemak voor moeten inleveren.
quote:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik heb inmiddels de uitslagen van de dokter terug en met mijn darmen is alles in orde. Waarschijnlijk toch een tegensputterende mirena, dus nu daar maar weer voor op controle (wat een gezeik allemaal zeg.).
Plus: klaagzang in de spoiler.Hmz.. Bedenk je goed dat zijn moeder wel gewoon zn moeder is. En straks de oma van je kind. Ik ben opgehouden met me aan dat soort dingen ergeren. Dat scheelt echt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En wat betreft leeftijd tussen twee kinderen in.. Tsja. Ik en mijn zusje schelen 3 jaar en ik vond dat altijd ideaal: je loopt net elkaars vriendenkringen mis op school etc, dus daar heb je je eigen ding, maar binnenshuis zaten we genoeg op 1 lijn om samen te spelen.
Mijn vriend scheelt weer 7 jaar met zijn oudere zus en nog eens 7 met zijn jongere broer. Er zit dus 14 jaar tussen jongste en oudste. Hij heeft, als middelste, een goede band met allebei. De relatie tussen jongste en oudste is echter wel lastiger; dat verschil is dan weer wel te groot denk ik.
Maarja, dit soort dingen laat zich niet plannen. Het gaat zoals het gaat, denk ik dan..
Tegenwoordig ben ik degene die schoonmoeder vraagt om langs te komen, soms tot ongenoegen van J.
En als jij iets wel leuk vind pleur je het toch gewoon in je winkelwagen? Oh jij vind het niets? Prima het is ook mijn huis en dan kijk je lekker de andere kant op?I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
dat iddquote:
[..]
Hmz.. Bedenk je goed dat zijn moeder wel gewoon zn moeder is. En straks de oma van je kind. Ik ben opgehouden met me aan dat soort dingen ergeren. Dat scheelt echt.
Tegenwoordig ben ik degene die schoonmoeder vraagt om langs te komen, soms tot ongenoegen van J.
En als jij iets wel leuk vind pleur je het toch gewoon in je winkelwagen? Oh jij vind het niets? Prima het is ook mijn huis en dan kijk je lekker de andere kant op?
zowel van schoonmoeder als dingen die je leuk vindt
:)
Nou. Ik irriteer me niet zozeer aan zijn moeder, maar aan hem. Als wij beiden iets leuk vinden maar zn moeder niet, dan gaat het dus niet mee, al ga ik op mn kop staan.quote:
[..]
Hmz.. Bedenk je goed dat zijn moeder wel gewoon zn moeder is. En straks de oma van je kind. Ik ben opgehouden met me aan dat soort dingen ergeren. Dat scheelt echt.
Tegenwoordig ben ik degene die schoonmoeder vraagt om langs te komen, soms tot ongenoegen van J.
En als jij iets wel leuk vind pleur je het toch gewoon in je winkelwagen? Oh jij vind het niets? Prima het is ook mijn huis en dan kijk je lekker de andere kant op?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 12% gewijzigd door silliegirl op 14-08-2014 18:37:10 ]
Wat ontzettend mooi gezegdquote:
[..]
Mja, goed punt. Ik verbaas me er hier wel eens over hoezeer toekomstige ouders alles tevoren doordacht willen hebben. Als je eenmaal een kind hebt, blijkt alles toch weer anders te zijn.
Daarnaast vind ik dat emotionele beslissingen niet per definitie slechter of minder verantwoord zijn dan rationele. Mijn kinderwens ontstond toen mijn vader overleed. Is het verkeerd als een kinderwens uit een gemis ontstaat? Mijn tweede kind wou ik al meteen na de geboorte van mijn eerste. Is het verkeerd om niet langer exclusief van je eerstgeborene te genieten?
Ik merkte dat veel mensen hun oordeel al klaar hadden, met name m.b.t. onze keuze om snel een tweede kind te willen. Ik ben er zelf stiekem heel trots op dat we op onze emotie af zijn gegaan. We zijn best rationele mensen, maar onze kinderen komen voort uit onze diepste gevoelens.
Ik denk dat er mensen zullen zijn die het niet slim vinden dat wij voor een derde gaan. Om uiteenlopende redenen. Maar de wens zit diep, en wij zijn als gezin een bad vol liefde, dat is voor ons oneindig veel waardevoller dan het feit dat ik geen werk heb, om maar iets te noemen. Mijn man wel hoor, onze kinderen krijgen gewoon te eten.
Dus ja, wij zijn ook niet heel erg van het alles op orde hebben voordat er een kind komt. Ik herken die drang ook niet. Maar ik begrijp 'm wel, een beetje.
quote:
[..]
Nou. Ik irriteer me niet zozeer aan zijn moeder, maar aan hem. Als wij beiden iets leuk vinden maar zn moeder niet, dan gaat het dus niet mee, al ga ik op mn kop staan.Oh, hier zou ik erg op afknappen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik hoop ook dat dit verandert voor jullie kinderen krijgen, lijkt me niet ideaal om een kind op te voeden met jou, je vriend en schoonmoeder.
No hay mal que dure cien aņos ni cuerpo que lo aguante
quote:
[..]
Nou. Ik irriteer me niet zozeer aan zijn moeder, maar aan hem. Als wij beiden iets leuk vinden maar zn moeder niet, dan gaat het dus niet mee, al ga ik op mn kop staan.pfff zo was mijn ex ook (1e relatie) hadden we alle katten spullen in huis omdat we katten in huis zouden nemen. Ging ie koffie drinken bij zn moeder, kwam ie thuis met de mededeling dat het appartement te klein was voor katten. Vond zijn moeder.. echt een afknapper inderdaad. Kan me goed voorstellen dat je daar niet tegen kan..SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
sorry. Cassandra op de account van[b]Op maandag 28 mei 2012 19:03 schreef freshy98 het volgende:[/b]
Vrouwen en hints geven. Dat moeten ze echt eens afleren.
Ik lees hier nog steeds mee, rammelen doe ik al jaren.
Vroegah voordat ik met man samen was, wilde ik alles op een rijtje hebben, goede baan, een huis, zekerheid. In het begin van onze relatie wilde ik dat nog steeds. Maar nu bijna 6 jaar, heb ik nog steeds niet alles maar ben ik ook niet meer op zoek naar het perfecte plaatje, er bleek achteraf altijd wel een reden te zijn waarom het niet handig zijn en het beter was om te wachten. En nu wacht ik helemaal niet meer, we hebben een hele moeilijk periode op financieel gebied achter de rug en toen begonnen we toch aan het ivf-traject, omdat dingen niet te voorspellen zijn, je weet niet hoe lang het duurt. Ik dacht vroeger altijd dat ik wel snel zwanger zou zijn, met een huis vol kinderen (4 was de wens) Maar zoals de meeste weten, je kunt veel plannen en hopen dat het loopt zoals je wilt. Maar ondertussen ben ik allang bijv de leeftijd gepasseerd waarop ik voor de 1e keer moeder wilde worden. Hier gaat het idd dan niet zoals gehoopt/gepland. En waar ik dik 5 jaar geleden in bepaalde situaties gezegd zou hebben, misschien moeten we even wachten, gaan we er nu gewoon voor. Wie weet hoe lang het nog duurt voordat het dan eindelijk lukt..
Claudia je laatste zin
Oh my silliegirl, dat zou voor mij echt een deal breaker zijn, dat hij haar mening vraagt in bepaalde dingen, dat snap ik, maar zo ver gaan dat als zij nee zegt tegen jullie kinderwens, hij gaat wachten tot ze het wel goed vind, no way in hell, dat zou hier dikke ruzie opleveren. En wat de rest zeggen, vind zij het niet mooi en jij wel, jij woont in dat huis, niet zij, dus gewoon lekker kopen
Vroegah voordat ik met man samen was, wilde ik alles op een rijtje hebben, goede baan, een huis, zekerheid. In het begin van onze relatie wilde ik dat nog steeds. Maar nu bijna 6 jaar, heb ik nog steeds niet alles maar ben ik ook niet meer op zoek naar het perfecte plaatje, er bleek achteraf altijd wel een reden te zijn waarom het niet handig zijn en het beter was om te wachten. En nu wacht ik helemaal niet meer, we hebben een hele moeilijk periode op financieel gebied achter de rug en toen begonnen we toch aan het ivf-traject, omdat dingen niet te voorspellen zijn, je weet niet hoe lang het duurt. Ik dacht vroeger altijd dat ik wel snel zwanger zou zijn, met een huis vol kinderen (4 was de wens) Maar zoals de meeste weten, je kunt veel plannen en hopen dat het loopt zoals je wilt. Maar ondertussen ben ik allang bijv de leeftijd gepasseerd waarop ik voor de 1e keer moeder wilde worden. Hier gaat het idd dan niet zoals gehoopt/gepland. En waar ik dik 5 jaar geleden in bepaalde situaties gezegd zou hebben, misschien moeten we even wachten, gaan we er nu gewoon voor. Wie weet hoe lang het nog duurt voordat het dan eindelijk lukt..
Claudia je laatste zin
Oh my silliegirl, dat zou voor mij echt een deal breaker zijn, dat hij haar mening vraagt in bepaalde dingen, dat snap ik, maar zo ver gaan dat als zij nee zegt tegen jullie kinderwens, hij gaat wachten tot ze het wel goed vind, no way in hell, dat zou hier dikke ruzie opleveren. En wat de rest zeggen, vind zij het niet mooi en jij wel, jij woont in dat huis, niet zij, dus gewoon lekker kopen
Be happy with the little things in life
Wat een mooie discussies hier. Wij maken ons wel schuldig aan dat "eerst alles op een rijtje hebben" gedoe, maar tot een bepaalde grens, want onze kansen worden er met de tijd niet beter op. Het belangrijkste is nu dat mijn man zijn opleiding afrondt. Hij is 32, heeft tig verkeerde studiekeuzes gemaakt en zit nu eindelijk op de goede plek. Afstuderen met een baby in huis ziet hij niet zitten. We gaan niet riskeren dat deze opleiding ook weer misloopt, maar we gaan daarna niet op een vast contract wachten. En als we tegen die tijd nog geen koophuis hebben, dan komt dat snel genoeg alsnog wel in orde.
hoezo ik ben een lurkster
Oh en Olf, wat leuk dat je hier post! Kom je hier ook Daily Olfs doen?quote:
Dat vind ik trouwens nog wel een lastige afweging aan het hele 'rammel'-gebeuren, in hoeverre vaar je echt op gevoel en in hoeverre houd je rekening met de praktische situatie?
hoezo ik ben een lurkster
Wij maken er ons ook wel een beetje schuldig aan hoor. Mijn man heeft sinds jaren een vaste werkplek, voorheen veel op interim basis. We zijn wel even toe aan die stabiele basis hoor. Dat interimmen is leuk hoor, maar soms was hij amper thuis door lange afstanden en overnachtingen. Die rust dat hij nu elke avond op tijd thuis is, vinden we beiden wel even lekker. Aangezien mijn man toch wil groeien en zijn bedrijf uiteindelijk toch wil uitbreiden is het voor zijn cv ook goed dat hij nu een vaste plek heeft met groei mogelijkheden
Be happy with the little things in life
quote:
Ik merkte dat veel mensen hun oordeel al klaar hadden, met name m.b.t. onze keuze om snel een tweede kind te willen. Ik ben er zelf stiekem heel trots op dat we op onze emotie af zijn gegaan. We zijn best rationele mensen, maar onze kinderen komen voort uit onze diepste gevoelens.
Wat mooi! Wat kun jij dingen toch altijd mooi verwoorden.
quote:
[..]
Nou. Ik irriteer me niet zozeer aan zijn moeder, maar aan hem. Als wij beiden iets leuk vinden maar zn moeder niet, dan gaat het dus niet mee, al ga ik op mn kop staan.Weet je zeker dat je wel kinderen met deze man wilt? Dat is niet zo bot bedoeld als het er staat, maar mensen veranderen niet en als hij nu eenmaal veel waarde hecht aan de mening van zijn moeder zie ik dat niet veranderen. Dus dan kun je ook wel bedenken hoe het wordt als je straks een kind met hem en zn moeder hebt. En als jij schoonma niet zo graag mag denk ik dat dat uiteindelijk een flinke bron van irritatie gaat worden.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Graag kinderen willen is een ding, maar eenmaal kinderen samen en je komt nooit meer van elkaar af.I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Oh jawel, dat wil ik zeker wel! Hij leert wel dat ' ie voor sommige dingen niet het advies van zijn moeder moet vragen.quote:
[..]
Weet je zeker dat je wel kinderen met deze man wilt? Dat is niet zo bot bedoeld als het er staat, maar mensen veranderen niet en als hij nu eenmaal veel waarde hecht aan de mening van zijn moeder zie ik dat niet veranderen. Dus dan kun je ook wel bedenken hoe het wordt als je straks een kind met hem en zn moeder hebt. En als jij schoonma niet zo graag mag denk ik dat dat uiteindelijk een flinke bron van irritatie gaat worden.
Graag kinderen willen is een ding, maar eenmaal kinderen samen en je komt nooit meer van elkaar af.
En gelukkig is zijn moeder wel tof, die zegt dan gewoon "Dat moet je met Silliegirl overleggen, niet met mij" als het echt belangrijke dingen aangaat. Het is vooral vriend die dan teveel waarde hecht aan die kleine dingen " oh maar mijn moeder vindt dat niet mooi.. dan misschien toch maar iets anders? want straks staat het toch niet goed ofzo".
On a side note: Ik ben vandaag gewoon nog een keer naar de intratuin geweest en heb de spullen gekocht die ik wilde hebben
. Nu hebben we een vensterbank vol met schattige roze vazen en bloementjes en is het op het oog, zoals vriend zegt " een meisjes huis!" 
Update!:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik rammel ook behoorlijk. Op dit moment is de situatie er echt nog niet naar, (rest onder spoiler, want herkenbaarSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 6% gewijzigd door Jagärtrut op 22-08-2014 11:04:44 ]
Jagar, wat spannend! Ondanks wat slagen om de arm. Oh en bij voorbaat jaloers op potentieel superlang verlof (hoewel ik een half jaar wel genoeg zou vinden denk ik).
Venus in pocketformaat
Š loveli
Š loveli
Leuk vooruitzicht Jagär! Moet zeggen dat ik weleens bij een nog niet onthulde kloon heb gedacht dat jij het was, tot de Buitenland details niet meer klopten.
Kwak
haha, nee, helaas!quote:
Leuk vooruitzicht Jagär! Moet zeggen dat ik weleens bij een nog niet onthulde kloon heb gedacht dat jij het was, tot de Buitenland details niet meer klopten.
@ Phaidra: Genoeg mensen die het hier ook in stukken opdelen, dat verlof. Vandaar dat iedereen met kinderen ook vrijwel de hele zomer op vakantie is..Maar goed, verlof is natuurlijk niet de reden om kinderen te krijgen, maar als we het zo kunnen timen dat we een kind krijgen tijdens m'n promotie en ik van het verlof gebruik kan maken ipv een half jaar later en ik dan werkeloos ben, dan zou het prettig zijn. Maar goed, daar komen natuurlijk nog een heleboel practische zaken bij te kijken, hoe makkelijk ik zwanger raak, etc. Let's see.
Silliegirl fijn dat de nieuwe baan rond is! Die nieuwe reistijd alleen al geeft wss heel veel rust. Hopelijk bevalt het werk ook goed!
Jagär, wat fijn dat gesprek je hoopvol heeft gestemd dat is al een fijn gevoel!
Hier heb ik nog niet het juiste moment gevonden om vriendlief te vragen wanneer hij graag ervoor zou willen gaan. Afgelopen week zaten we in een restaurant en daar zat ook een gezin met 1 jong kind en vrouw was al behoorlijk zwanger van de volgende. Zegt hij uit het niets 'wie weet zitten we er over een paar jaar ook zo bij'. Dat geeft me ook zo'n fijn gevoel, zo'n opmerking.
Jagär, wat fijn dat gesprek je hoopvol heeft gestemd dat is al een fijn gevoel!
Hier heb ik nog niet het juiste moment gevonden om vriendlief te vragen wanneer hij graag ervoor zou willen gaan. Afgelopen week zaten we in een restaurant en daar zat ook een gezin met 1 jong kind en vrouw was al behoorlijk zwanger van de volgende. Zegt hij uit het niets 'wie weet zitten we er over een paar jaar ook zo bij'. Dat geeft me ook zo'n fijn gevoel, zo'n opmerking.
Welkom Jagärtrut!
Leuk zijn dat soort opmerkingen Nolita! Mijn vriend maakt ze ook af en toe. Gewoon fijn im te weten dat die gedachten ook nog ronddwalen in dat nuchtere mannenbrein.
Leuk zijn dat soort opmerkingen Nolita! Mijn vriend maakt ze ook af en toe. Gewoon fijn im te weten dat die gedachten ook nog ronddwalen in dat nuchtere mannenbrein.
Dit, dat, alles.
*zucht*
Het huis voelt zo leeg ..
Het huis voelt zo leeg ..
Ook al kan ik tomaatje nooit vergeten.. ;) toch getrouwd met een andere meneer O+
Hier zei p van het weekend ineens,Het zou wel mooi zijn he een broertje of zusje voor Roy
We kijken tegen volgend jaar wel
[ Bericht 10% gewijzigd door _Bar_ op 25-08-2014 23:10:51 ]
We kijken tegen volgend jaar wel
[ Bericht 10% gewijzigd door _Bar_ op 25-08-2014 23:10:51 ]
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Ik rammel al wat langer naar vriend en ik zijn nu toch echt wel op een punt dat we graag willen..
Maar...
We willen eigenlijk verhuizen. Weg uit deze wijk. Maar momenteel is er niks te koop wat wij leuk vinden. En mijn vriend is bang dat we dan straks moeten verhuizen als ik hoogzwanger ben ofzo. Ik snap dat wel en zou dat zelf ook niet fijn vinden.
Maarja vriend is ook al 30 en het kriebelt zo
Maar...
We willen eigenlijk verhuizen. Weg uit deze wijk. Maar momenteel is er niks te koop wat wij leuk vinden. En mijn vriend is bang dat we dan straks moeten verhuizen als ik hoogzwanger ben ofzo. Ik snap dat wel en zou dat zelf ook niet fijn vinden.
Maarja vriend is ook al 30 en het kriebelt zo
I solemnly swear i'm up to no good
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |