Die fazant om half vijf 's ochtends, daar hielpen de oordopjes weer tegen.
Het geluid van dassen bij de invallende duisternis is ook vermakelijk.
Een horen is makkelijker dan een zien, al is dat - na veel geduld - vorige week ook gelukt.
(En nee, het was niet een in gevangenschap. We hebben de kastelen en vogelshows maar eens overgeslagen.)
Emiliana Torrini ook. Ik heb dat al wel eens gepost. Birds heet het.quote:Op donderdag 24 juli 2014 12:09 schreef Gellius het volgende:
The Jam heeft hier een liedje over. Even denken.
let's stay awake and listen to the dark
before the birds, before they all wake up
'Watching the telly and thinking about your holidays.'quote:Op donderdag 24 juli 2014 12:53 schreef Gellius het volgende:
Oh nee, het liedje van The Jam heet That's Entertainment en er komt geen vogel in voor. Prachtig.
Ik kan de roerdomp van harte aanraden (Roerdomp - Great Bittern - 5:26)
quote:
Precies. Daar trek ik mij aan op, k_man!
Zo'n vraag waar je op een vakantiedag wel eens mee bezig bent.
Goldfinch.
Je moet wel met de tijd meegaan.quote:Op donderdag 24 juli 2014 23:18 schreef Claudia_x het volgende:
Dat ligt hier op mijn nachtkastje. Ik was van plan het na A farewell to arms te lezen, maar de laatste week lees ik uitsluitend over het tegendeel.
Goodbye and hello to arms.quote:
Om me dan toch maar te verlagen tot de waan van de dag: het verbaast me echt hoe militant Nederland ineens geworden is. Nu zijn de verloven van de soldaten ingetrokken en moeten ze het weekeinde op de kazerne blijven. Dat is toch eerder escallatie als de-escallatie. Wat willen ze dan, vraag ik me af?quote:
Misschien kun jij in het betreffende topic de vraag beantwoorden wat alternatieve opties zijn?quote:Op donderdag 24 juli 2014 23:39 schreef LXIV het volgende:
[..]
Om me dan toch maar te verlagen tot de waan van de dag: het verbaast me echt hoe militant Nederland ineens geworden is. Nu zijn de verloven van de soldaten ingetrokken en moeten ze het weekeinde op de kazerne blijven. Dat is toch eerder escallatie als de-escallatie. Wat willen ze dan, vraag ik me af?
Welk topic en welke vraag?quote:Op donderdag 24 juli 2014 23:41 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Misschien kun jij in het betreffende topic de vraag beantwoorden wat alternatieve opties zijn?
NWS / Vlucht MH17 uit Amsterdam neergeschoten boven Oekraïne #139quote:
En de vraag was: als je er mensen naartoe wilt sturen om lichamen te bergen, wie zou je dan kunnen sturen behalve (ongewapende) marechaussee?
Het hart heeft zijn redenen, die de rede niet kent.
Om Carel Peeters er bij te halen:
Het rationalisme heeft geleid tot een verlangen naar totale beheersbaarheid, naar het dogma van de vooruitgang, naar het consumentisme en naar de neoliberale hebzucht.
Nou. Normaal gesproken zou je in zo'n geval natuurlijk willen de-escalleren. Er zijn wel vaker lijnvluchten de lucht uit geschoten. Nu lijkt men het eerder als aanleiding te willen gebruiken om troepen in de Oekraïne te gaan stationeren. Een wens die natuurlijk al langer leefde binnen bepaalde kringen. Alleen niet haalbaar, want totaal geen draagvlak bij de bevolking.quote:
[..]
NWS / Vlucht MH17 uit Amsterdam neergeschoten boven Oekraïne #139
Wat die troepen daar dan precies moeten gaan doen weet ik niet. Er liggen brokstukken, die kunnen verzameld worden, maar om daar nu een heel leger voor in te zetten... Je kunt ook proberen te achterhalen wie die raket afgevuurd heeft, maar zoiets uitvinden is nu niet de sterkste kant van het leger. Dus wat moet je daar überhaubt? Een effect dat je wel bereikt is een (sterke) provocatie richting Rusland. Die zitten echt niet te wachten op NAVO-troepen aan hun grens. Als ze eenmaal daar zitten is het onmogelijk als daar gevechten uitbreken te achterhalen wie begonnen is. En dat daar dan geschoten gaat worden is zo goed als zeker. Dan moet je óf terugtrekken en het gezichtsverlies accepteren, óf nog meer troepen sturen en het conflict uitbreiden.
Er valt dus m.i. maar weinig te halen en heel veel te verliezen. Waarom er dan voor zo'n ramkoers gekozen wordt (met name in de Angelsaksische politiek en media) snap ik echt niet. Het is nu ook weer niet zo dat het leger in florissante toestand is en dat de nazomer een geschikt jaargetijde is om een gevecht met Rusland te beginnen.
Ik zou in ieder geval óf mijn verlies nemen en via onderzoek op afstand/heimelijk mijn informatie verzamelen, of inderdaad ongewapend gaan. Een kleine hoeveelheid troepen gaat niet, want de logistieke sliert die daaraan hangt is enorm (en moet ook weer beveiligd worden, etc etc), dus zet je al snel bijna alles wat we hebben in. Aan de grens met Rusland. In gebied dat Rusland als Russisch beschouwt. Waar nu ook oorlog is. Ik zou het niet doen.
Maar het is idioot om het leger te sturen om lichamen te zoeken. Hoeveel missen we er nog? We kunnen toch met een vliegtuig met infrarood er boven vliegen om foto's te maken? Dan vind je ze zo. Geef je die rebellen of Oekraïners opdracht op daar-en-daar op dat coordinaat te zoeken en je bent klaar.quote:
Wat je daar moet: lichamen zoeken. Ik zou als nabestaande ook willen dat daar alles aan wordt gedaan. De rest vind ik net als jij uiterst problematisch (al ben ik niet fervent tegen het sturen van gewapende mankrachten om de reddingswerkers en onderzoekers daar te beveiligen).
Het is alsof Hitler zijn leger naar Polen stuurt omdat hij daar tijdens een autotochtje zijn pet is kwijtgeraakt.
In ieder geval, een 'klein' leger sturen dat gaat niet. Je moet het hele spectrum domineren en dat betekent dan ook luchtmacht, luchtafweer, verbindingen, geneeskundige eenheden, transporteenheden etc etc. Als je minder stuurt, dan kun je beter enkel een stuk of 50 ongewapende experts sturen. Die gaan er dan wel aan als het fout gaat, maar dat is te overzien.
Verder denk ik (en hoop ik) dat het allemaal wel los zal lopen. Maar vind het wel vreemd hoe bruusk er gereageerd wordt.
Het Volk marcheerde toen vrolijk de loopgraven in, want we zouden ze wel even een lesje leren.
Ik ben trouwens veel ongeruster over wat er hier in de Schilderswijk aan de hand is met/tussen moslims, na het lezen van een artikel in de Volkskrant zojuist.
?quote:Op vrijdag 25 juli 2014 08:46 schreef Franny_G het volgende:
Ik ben trouwens veel ongeruster over wat er hier in de Schilderswijk aan de hand is met/tussen moslims
quote:[ afbeelding ]twitter:EvgenyFeldman twitterde op vrijdag 25-07-2014 om 01:02:51Russian Novaya Gazeta's friday's frontpage "Forgive us, Holland" http://t.co/CuPCGtFJ1a reageer retweet
[ Bericht 89% gewijzigd door #ANONIEM op 25-07-2014 08:55:56 ]
Mimi R17 uur geleden
Deze stinkende kaaskoppen gedogen de moord op Palestijnen en daarna toneel spelen en huilen. Ik ben blij dat 193 varkens zijn doodgevallen. 193 kaaskoppen minder betekent minder discriminatie op de arbeidsmarkt, minder stank op straat, minder gierige mensen , en natuurlijk minder pedofielen.
quote:...en natuurlijk minder pedofielen.
Mimi R10 uur geledenquote:
Kinderloosheid is ook een heel groot probleem van blanke Hollanders. Veel blanke Hollandse mannen zijn onvruchtbaar of impotent en weten niet hoe zij dit moeten oplossen. Het alternatief is een zwart adoptiekind uit een arm land, maar hierdoor ontstaan nieuwe problemen en deze adoptiekinderen worden anaal misbruikt door stinkende pedofiel kaaskoppen en zijn nu een gemarginaliseerde minderheid geworden , en horen nergens meer bij. Een Indiase adoptie kind belde mij en vertelde mij alles over haar problemen en ik vind het zo interessant om te onderzoeken. Veel Nederlanders nemen soms een hond als partner om hun eenzaamheid op te lossen. Zo een dier is dan een surrogaat voor een baby en soms hebben zij er ook seks mee. Een man mailde mij dat er een premie moet komen als een jong blank meisje een kind baart, om het geboortecijfer van blanken te verhogen. Ook vertelde hij dat de seksleeftijd in Nederland verlaagd moet worden naar dertien jaar, maar ik weet niet of hij ook de leeftijd voor volwassenheid, stemrecht en legaal trouwen ook wil laten verlagen. De voortplanting van blanke Hollanders is dus een heel groot probleem en het vinden van een partner is heel moeilijk.
quote:
Als mijn dochter wakker is (ze slaapt ook uit) zal ik haar het nieuws gaan brengen dat ze weliswaar pasgeboren is maar toch al bijna opgeheven.
(Je bent niet zoals JAM op de exotische toer gegaan?)
Denk je dat echt? Is het niet vooral een signaal?quote:
Als dat eenmaal het geval is dan komt de rest vanzelf.
Kun jij eigenlijk nog opgeroepen worden voor de dienstplicht, G.?quote:
Ik heb liever dat verstandige mensen worden gehoord. En L zegt hier verstandige dingen.
Ah, dan kan ik met een gerust hart slapen vannacht.quote:Op vrijdag 25 juli 2014 21:11 schreef Gellius het volgende:
Ik ben buitengewoon dienstplichtig, maar ik denk dat ze me als veertiger niet meer moeten hoor. Tenzij we een loopgravenoorlog ingaan, dan zou mijn lijf nog nuttig kunnen zijn, voor de statistieken.
Heb je daar met het hardlopen geen last van?quote:
Ze vroegen of ik het vervelend zou vinden als ik afgekeurd werd. Ik antwoordde 'nee'. Als reden werd "speling in de enkels" opgegeven.
Nee hoor maar sinds een jaar wel van mn knieën. Daarom loop ik niet meer hard maar fiets ik. Ik wou dat ik dat eerder ontdekt had, het is fijner dan rennen, er gaat alleen veel meer tijd in zitten.quote:
[..]
Heb je daar met het hardlopen geen last van?
Ik moest voor de keuring naar Groningen. Daar werd ik 's morgens al heel vroeg verwacht. Onmogelijk vroeg zelfs, voor iemand die met het openbaar vervoer uit de polder moest komen. Daar heb ik nog over gebeld. Dat ik er niet op tijd zou kunnen zijn en hoe dat dan moest. Kom dan maar zo vroeg als je kunt, werd er gezegd.quote:
Ze vroegen of ik het vervelend zou vinden als ik afgekeurd werd. Ik antwoordde 'nee'. Als reden werd "speling in de enkels" opgegeven.
Nadat ik had aangebeld werd de deur open gedaan door een enorme militair in een ontzagwekkend groen pak. Voor de deur was een trapje van een paar treden, zodat hij een stukje hoger stond dan ik. Met de handen in zijn zij keek hij op me neer en vroeg met bulderende stem waarom ik te laat was. In het leger heerst discipline! Ik stamelde dat ik gebeld had, dat ik van ver moest komen en dat ik er echt niet eerder had kunnen zijn.
Dat was kennelijk een acceptabele verklaring, want ik werd meegenomen het gebouw in. Door lange gangen waar rijen jongens in hun onderbroekje stonden te wachten voor gesloten deuren. Ik hoefde me niet uit te kleden, ik werd direct meegenomen naar de oogarts. Die bekeek mijn bril en liet me een ogentestje doen. Vervolgens vroeg hij of ik het vervelend zou vinden om afgekeurd te worden. Nee, niet heel erg vervelend, zei ik. Ik werd 'definitief afgekeurd'.
Na een half uur stond ik weer buiten.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 26-07-2014 01:37:10 ]
Gelijk mijn vader, die zo ontzettend níet tegen de dienst bleek te kunnen dat hij nog liever de gevangenis in ging.
Hoho! Ik ben er ook nog.quote:
Ik had al niet echt het idee dat we met de mensen hier de oorlog zouden winnen. Een verzetskrantje volschrijven lukt misschien nog wel.
Verder ben ik tegen het afkeuren van mensen om kleine fysieke of mentale gebreken. Steek ze maar in een pak en zet ze aan de frontlijn. Het kost de vijand altijd tenminste één kogel om ze neer te schieten. Een kogel die dan niet meer voor een inzetbare militair gebruikt kan worden.
Dat is ook niet de bedoeling. Jij moet achter de frontlinie blijven, zonen baren voor het vaderland.quote:Op zaterdag 26 juli 2014 14:49 schreef Lienekien het volgende:
Ik ga alvast niet in het groepje met L.
*Mopper*
quote:
[..]
Hoho! Ik ben er ook nog.
Verder ben ik tegen het afkeuren van mensen om kleine fysieke of mentale gebreken. Steek ze maar in een pak en zet ze aan de frontlijn. Het kost de vijand altijd tenminste één kogel om ze neer te schieten. Een kogel die dan niet meer voor een inzetbare militair gebruikt kan worden.
Ik vond het weer een heel indrukwekkend en bijna mystiek, surrealistisch gebeuren.
Al ruim een uur van te voren verzamelen mensen zich langs de weg en op het viaduct. Het verkeer eronder raast zoals altijd gewoon door. De mensen zijn nog ontspannen en er wordt druk gepraat, vooral over de slachtoffers en hoe zij tot hen in relatie staan. Via-via kent iedereen iedereen natuurlijk.
Op zeker moment wordt het merkbaar rustiger op de weg. Er rijden nog een paar auto's, dan helemaal niks, dan nog twee en dan is de weg helemaal leeg. Iets wat je normaal nooit ziet, zelf niet laat in de avond. Met het afnemen van het verkeer neemt ook het praten af. Als er geen auto's meer rijden is het op het viaduct ook helemaal stil.
Dan, na gespannen minuten komt de eerste motoragent voorbijgereden. Daarna wordt de weg tot aan de einder weer helemaal leeg. Dan nog een eenzame motoragent, dan weer lange stilte en dan nog twee agenten op de motor. Dan komt er heel lang helemaal niets. De spanning is tot grote hoogte gestegen, maar niemand zegt nog een woord.
Dan komt de colonne aan. Voorop een twaalftal marechaussee's in blauwe pakken op blauwe motoren, in een strakke formatie. En meteen daarachter de eerste lijkwagen, dan de volgende en de volgende en de volgende en zo gaat dat door. 75 lijkwagens, dat is echt een hele lange stoet, dat weet je pas als je het ziet. Sommige lijkwagens hebben open ramen, waardoor je de kisten kunt zien liggen. Helemaal vanuit Oekraïne. Er komt geen einde aan. Wagen na wagen na wagen. Ze rijden met een heel rustig tempo. Het blijft doodstil. Er lijkt geen einde te komen aan de stoet.
Toch wordt zij uiteindelijk afgesloten door een drietal politiewagens, die met blauwe zwaailichten het volgende verkeer op afstand houden. Daarna is het al snel weer druk op de weg. De mensen zuchten diep, pinken een traan weg of halen opgelucht adem en durven weer te praten.. Onder ons begint het verkeer weer te razen en het leven gaat door.
In de napraat hoorde ik dat er mensen waren die één keer zijn gaan kijken en de nacht erop drie keer luid schreeuwend wakker werden. Dat begrijp ik best wel. Het leek nog meer te betekenen dan het al was, wat precies dat weet ik nog niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door LXIV op 26-07-2014 19:25:55 ]
alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk
als het hart van de tijd
als het hart van de tijd
[ Bericht 28% gewijzigd door Claudia_x op 27-07-2014 09:58:22 ]
Mijn schoonzus en broer zijn opgeroepen om de (gebitten van) enkele slachtoffers te helpen identificeren. Dat moeten ze wel vaker doen, na een autobrand bijvoorbeeld, maar hier moesten ze toch even van slikken. Zeker omdat er drie kinderen tussenzitten.
Een oud-leerlinge van me zat in het vliegtuig. Heb verder niet veel gezien van de stoet. Ik weet niet zo goed hoe ik het onder woorden moet brengen. Enerzijds vind ik het een heel mooi/waardig gebeuren, anderzijds ook een heel vreemd toneelstuk. Met die stoeltjes voor de ministers op het vliegveld die dan toekijken hoe de kisten uit de vliegtuigen komen. Ik heb er niets op tegen, maar ik heb er ook niet heel veel mee of er een sterk gevoel bij.
http://mobile.nytimes.com(...).html?referrer=&_r=0
[ Bericht 0% gewijzigd door Z op 27-07-2014 23:44:05 ]
Dit, ik zag ook iedereen zwijmelen op FOK! bij een nederlandse vlag van enorme afmetingen in een bouwkraan. Ik kreeg er eigenlijk een unheimlich gevoel bij.quote:
Ik wil er helemaal niet cynisch over doen. Daarvoor is het verdriet te groots. Bovendien kende ik niemand die in het vliegtuig zat, dus waarom zou ik hier een mening over moeten hebben. Maar ik verdraag zo'n toneelstuk van nationale rouw erg slecht. Het benauwt me, ik wil er helemaal niet naar kijken, laat staan deel van uit maken. Alsof iedereen in een kring gaat staan en elkaar de hand vastpakt. Ik heb dan maar één reflex: uit de kring stappen en weglopen, zo snel mogelijk.
Als het waar is, is het niet overbodig.quote:
Dat absoluut. Voor de betrokken politiemensen zal het ook erg zwaar zijn, denk ik. Zo'n identificatieteam dat al die lichamen moet bestuderen. 298 lichamen, 80 kinderen. Ik vraag me af of er dan enige gewenning optreedt of dat het iedere keer weer een schok is als de kist open gaat en er zo'n klein lichaampje ligt. Ik weet ook niet wat erger is; shock of gewenning. Als het je weinig meer doet is er ook iets behoorlijk mis.quote:
Dit jaar is de waarde van 'dark tourism' ("warzones" en "political hotspot") geschat op 260 miljard dollar.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 28-07-2014 02:17:31 ]
Maar dit beeld van die lege snelweg, en dan lijkwagen na lijkwagen die voorbij komt zoeven, in alle stilte omgeven, dat had gewoon een bepaalde boodschap, een bepaalde symboliek. Het leek wel een droom van Frits van Egters in de Avonden.
Nee joh, dat loopt toch niet 1 op 1. Wat mij vooral verbaasde was dat het allemaal precies dezelfde wagens leken te zijn.quote:
Er gaan per dag in Nederland zo'n 380 mensen dood. We zullen dus ook minstens zoveel lijkwagens hebben. Het aantal van 70 lijkwagens is dus maar een klein deel van het geheel.
Nee, waarschijnlijk hebben wel wel 700 wagens in Nederland. Maar dat maakt het enkel gemakkelijker. De wagens waren niet allemaal precies dezelfde, wel waren ze allemaal zwart. Dat was opzettelijk zo.quote:
[..]
Nee joh, dat loopt toch niet 1 op 1. Wat mij vooral verbaasde was dat het allemaal precies dezelfde wagens leken te zijn.
Daar sluit ik me bij aan.quote:
Normaal ben ik absoluut niet van de collectieve emotie. Vandaar dat ik ook nooit popfestivals of voetbalwedstrijden bezoek.
Maar dit beeld van die lege snelweg, en dan lijkwagen na lijkwagen die voorbij komt zoeven, in alle stilte omgeven, dat had gewoon een bepaalde boodschap, een bepaalde symboliek. Het leek wel een droom van Frits van Egters in de Avonden.
Het verbaast me wel dat er vooral in wordt gegaan op het collectieve van de rouw; dat is een element ervan, maar ik heb de afgelopen week juist geleerd dat ik meer waarde hecht aan rituelen en symbolen dan ik dacht. Ik ben een nuchter mens en ik geloof niet in een ziel of een leven na de dood, maar ik voelde me door de ceremonie en de rouwstoet getroost.
In De Correspondent stond een beter stuk waarin uitgelegd werd dat het heel normaal, menselijk zelfs, is om meer te voelen bij de dood van een landgenoot. En dat het in potentie is goeds is, namelijk als het het de basis kan vormen voor het hebben van empathie met anderen buiten je directe groep.quote:
Grunberg heeft daar een goed stuk over geschreven.
http://mobile.nytimes.com(...).html?referrer=&_r=0
Grunberg schrijft dat een "wij" altijd een "zij" nodig heeft. Dat heeft een "ik" toch ook? In zijn wereld is ieder ander de vijand. En hij ziet 1988 in zijn analyse voor het gemak over het hoofd.
In de zomer overlijden er minder mensen dan in de winter, dus het is waarschijnlijk in deze tijd minder moeilijk om lijkwagens op te vragen bij diverse uitvaartondernemers. En wat Lodewijk al zei: niet alle wagens waren hetzelfde.quote:Op maandag 28 juli 2014 10:55 schreef k_man het volgende:
Hoe krijg je trouwens meer dan 70 lijkwagens bij elkaar? Zouden de gewone sterfgevallen hebben moeten wachten?
Ik vind het een vreemde eigenschap van mensen om leed te kunnen categoriseren, maar ook een essentiële eigenschap anders kun je niet leven en moet je constant in rouw zijn.
Door zich er zo mee bezig te houden, laat Arnon overigens zien dat hij zelf niet anders is natuurlijk.
Ik hecht ook waarde aan symboliek en daarin keer ik gewoon terug naar mijn wortels. Tijdens de minuut stilte zat ik in een kapel in de kloosterkerk. Een dienst zou ik niet bijwonen, maar de atmosfeer van een kerk trekt mij op zulke momenten zeer.
Het grootste schrikbeeld is voor mij dat er alleen nog maar een "wij" bestaat. Het bestaan van een "zij" maakt de aanwezigheid van een "wij" of "ik" mogelijk, en andersom. Die scheidslijnen zijn niet altijd duidelijk, maar zo is het leven - rommelig.
Waar ik wel waarde aan hecht zijn dingen die mijn vader bewust of onbewust heeft achter gelaten, ik schrijf dagelijks met zijn pen, ik kweek cactussen in zijn plantenpotjes, etc Dat vind ik veel meer hebben dan iets wat een waarde krijgt omdat men daar ooit een waarde aan heeft gehangen dat vind ik veel te onpersoonlijk.
Ik hoop dan ook dat mocht ik ooit overlijden dat mensen meer waarde hechten aan de onzin die ik ooit op FOK! getypt heb dan aan het bloemetje die ze op het weiland leggen waar ooit wat van moleculen die ooit een kleine periode deel van mij geweest zijn zich hebben bevonden...
Het stuk:quote:
[..]
In De Correspondent stond een beter stuk waarin uitgelegd werd dat het heel normaal, menselijk zelfs, is om meer te voelen bij de dood van een landgenoot. En dat het in potentie is goeds is, namelijk als het het de basis kan vormen voor het hebben van empathie met anderen buiten je directe groep.
Grunberg schrijft dat een "wij" altijd een "zij" nodig heeft. Dat heeft een "ik" toch ook? In zijn wereld is ieder ander de vijand. En hij ziet 1988 in zijn analyse voor het gemak over het hoofd.
https://decorrespondent.n(...)fe/38214330-807b64c6
Ik heb het nog niet gelezen.
.http://www.telegraaf.nl/b(...)ben_het_zwaar__.html
Met dit soort informatie heb ik wel moeite. Ik begrijp niet waarom het zo naar buiten wordt gebracht. Dat het zwaar werk is volstaat. Vertellen wat ze aantreffen, vind ik te ver gaan. Discretie richting slachtoffers en nabestaanden is op z'n plaats. Wij hoeven niet alles te weten.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 28-07-2014 17:18:58 ]
Die pen heeft ook geen inherente waarde, B. Jij hecht er waarde aan en dat is dus eigenlijk net zoiets.quote:
Waar ik wel waarde aan hecht zijn dingen die mijn vader bewust of onbewust heeft achter gelaten, ik schrijf dagelijks met zijn pen, ik kweek cactussen in zijn plantenpotjes, etc Dat vind ik veel meer hebben dan iets wat een waarde krijgt omdat men daar ooit een waarde aan heeft gehangen dat vind ik veel te onpersoonlijk.
kloptquote:
[..]
Die pen heeft ook geen inherente waarde, B. Jij hecht er waarde aan en dat is dus eigenlijk net zoiets.
Dat bewijst nogmaals naar welk laag niveau de krantenjournalistiek is gezakt.quote:
Ik vind het wel valide om je af te vragen of het publiek recht heeft om zulke dingen te horen (en te zien). De ongecensureerde foto's van de rampplek bijvoorbeeld, moeten journalisten die wel openbaar maken?
Zulke berichtgeving heeft toch niets met rouwverwerking te maken, Claudia? Of met zorg voor de nabestaanden in het algemeen? Er is nauw persoonlijk contact tussen het forensisch team en de nabestaanden; als dezen per se de details willen weten over wat er van hun naasten is overgebleven, alle gruwelen met eigen ogen willen zien, dan weten ze wie ze daarvoor kunnen aanspreken.quote:
Ik vind ook dit weer flauw. Jij hebt er geen behoefte aan, ik ook niet, maar een ander misschien wel. Iedereen verwerkt op een andere manier.
De tekstjes van de Telegraaf c.s. dienen dat doel niet; die zijn voer voor het hongerige publiek, welkome appetizers om het volk aan de zijlijn de bitterheid van deze nare ramp nogmaals te doen smaken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Ringo op 28-07-2014 20:06:44 ]
Grunberg vraagt zich af of het wel 'logisch' is dat Nederlanders meer verdriet voelen om het omkomen van Nederlanders dan het omkomen van Belgen.quote:
Grunberg heeft daar een goed stuk over geschreven.
http://mobile.nytimes.com(...).html?referrer=&_r=0
Wat hij over het hoofd ziet is dat verdriet een emotie is en weinig met logica te maken heeft. Hoe dichter je bij zo'n incident staat, hoe sterker de emotie. De familieleden van de slachtoffers zullen het meest gevoeld hebben, dan de vrienden, dan de bekenden, dan de dorpsgenoten et cetera.
Emotie = zwaarte incident / afstand
Als er morgen in de krant staat dat in Bangladesh 6 miljoen mensen zijn weggespoeld dan lees ik dat en betreur ik dat, maar ben het de volgende dag weer vergeten. Als mijn dochter verdrinkt is dat een trauma voor de rest van mijn leven. Je moet een autist als Grunberg zijn om dat niet vanzelfsprekend te vinden of te begrijpen.
Dat is ook wat Grunberg schrijft in de NY Times. Hij trekt alleen eerder een grens dan jij (en vele anderen): wat als 'nationaal gevoel' wordt gezien en beleefd, houdt hij strikt buiten zijn persoonlijke ervaring.quote:
Het zou trouwens ook een ellendig leven zijn als ik me de dood van ieder 3e wereldkind zou moeten aantrekken. Of alle ellende die er wereldwijd gebeurt! Het is ook gewoon een mechanisme om het leed overzichtelijk te houden.
Mogelijk voelt hij zich ook minder nationaal dan ik. Hij woont immers ook niet meer in Nederland.quote:
[..]
Dat is ook wat Grunberg schrijft in de NY Times. Hij trekt alleen eerder een grens dan jij (en vele anderen): wat als 'nationaal gevoel' wordt gezien en beleefd, houdt hij strikt buiten zijn persoonlijke ervaring.
Anderzijds vond hij het wel weer relevant om uitgerekend deze Nederlandse gebeurtenis verder toe te lichten daar.
‘In de zomer?’ vroegen ze.
Na een paar van zulke gesprekken hadden we een antwoord paraat.
‘Er gaan ook mensen naar Boedapest in de zomer,’ zeiden we.
Toen deden ze het zwijgen toe.
Halverwege onze week in Barcelona begonnen we ons af te vragen waar alle toeristen waren. Bij navraag bleek dit niet het seizoen te zijn, de toeristen kwamen pas weer vanaf eind augustus. ‘Als ik een Nederlander tegenkom geef ik hem een knuffel,’ zei Mark.
In Nederland had men ons gewaarschuwd dat Spanjaarden er zeer modieus bijlopen. Als we niet te veel als boerenpummels uit de toon wilden vallen, moesten we daar rekening mee houden.
De eerste avond op een terrasje bij de Ramblas hadden we nette schoenen met een overhemd aan. Alle Spanjaarden droegen een korte broek met t-shirt; naast ons bestelden er twee patat bij hun pizza.
In Barcelona is van alles te doen. Thomas wilde door de stad lopen, architectuur bekijken, musea bezoeken. Dat is immers wat je op een vakantie doet, zo kwam het hem voor.
Rick wilde clubs bezoeken, onvergetelijke nachten beleven, hij had er veel over gehoord. Het leek alsof er wat voor hem op het spel stond.
Mark wilde vooral niets doen.
In een relatie doe je concessies aan elkaar; goede vrienden gaan samen op vakantie om de concessies te vermijden. Zo ging Thomas op het heetst van de dag door de stad lopen, terwijl Mark en Rick op een terras met een glas limonade naar de Tour de France keken.
’s Nachts gingen we samen naar een club, want in een club kun je ook heel goed niets doen. We veroordeelden elkaar niet; dit is precies wat we van te voren hadden verwacht.
Na een week zat de vakantie erop en keerden we terug naar huis. Toen we uit het vliegtuig stapten, vroeg Mark waar we volgend jaar naartoe gingen.
Ik neem aan dat hij daar was omdat de TK op de hoogte gehouden wil worden. Het heeft weinig toegevoegde waarde om daar dan alleen te melden dat het heel zwaar werk is. Dat had iedereen ook zelf kunnen bedenken.quote:
Het gaat mij om wat het publiek te weten komt, Claudia. De nabestaanden hebben recht om de vragen die ze hebben zoveel mogelijk beantwoord te krijgen. Dat de Volkskrant en de Telegraaf dit nieuws allebei brengen is op zich niet zo raar: de korpschef deelt deze informatie met de Tweede Kamer. Dus dan berichten de kranten dat. Ik begrijp alleen niet zo goed waarom de korpschef zo in detail treedt.
Je kunt je wel afvragen of een journalist dat ook allemaal letterlijk zo moet overnemen, inclusief alle details.
Je hoeft je toch ook niet 'nationaal' te voelen (wat dat ook betekent) om toch gefascineerd te zijn door de grillen en kuren van het land waar je geboren en opgegroeid bent?quote:
Mogelijk voelt hij zich ook minder nationaal dan ik. Hij woont immers ook niet meer in Nederland.
Anderzijds vond hij het wel weer relevant om uitgerekend deze Nederlandse gebeurtenis verder toe te lichten daar.
Nu klinkt het bijna alsof die 'nationale gevoelens' een voorwaarde zijn om überhaupt over je land te mogen schrijven.
Ik zie echt niet in waarom de TK dit allemaal moet weten? Welk politiek argument is daar voor? Dat een korpschef aangeeft hoeveel tijd het werk kost, is voor het hele proces wellicht relevant. Maar meer dan dat kan ik niet bedenken.. Ik ben volksvertegenwoordiger 'dus' ik moet weten hoe de stoffelijke resten eraan toe zijn?quote:
[..]
Ik neem aan dat hij daar was omdat de TK op de hoogte gehouden wil worden. Het heeft weinig toegevoegde waarde om daar dan alleen te melden dat het heel zwaar werk is. Dat had iedereen ook zelf kunnen bedenken.
Je kunt je wel afvragen of een journalist dat ook allemaal letterlijk zo moet overnemen, inclusief alle details.
. En dan kan ook daarbij nog gekozen worden voor vertrouwelijkheid. Dus dat de korpschef deze info alleen geeft zonder media erbij.Ik neem aan dat een aantal van hen wel vaker lijken hebben gezien, al dan niet in onherkenbare staat?
Het valt mij juist op dat de artsen die ik ken, heel erg goed bestand zijn tegen allerlei bloederig gedoe. Maar misschien is de hoeveelheid lichamen juist overweldigend.
Nou ja, zo'n schokkend bericht was het ook weer niet, toch? Er zijn lichamen niet compleet, er zijn delen verbrand. Dat is geen extreem gruwelijke informatie.quote:
[..]
Ik zie echt niet in waarom de TK dit allemaal moet weten? Welk politiek argument is daar voor? Dat een korpschef aangeeft hoeveel tijd het werk kost, is voor het hele proces wellicht relevant. Maar meer dan dat kan ik niet bedenken.. Ik ben volksvertegenwoordiger 'dus' ik moet weten hoe de stoffelijke resten eraan toe zijn?
Ik kan me wel voorstellen dat men wil weten hoe de identificatie in zijn werk gaat, hoe lang dat duurt, waarom het problematisch kan zijn, et cetera. En ik snap ook dat Bouman de aandacht vestigt op de zwaarte van het werk. Het zijn zijn mensen die hier en in Oekraïne uitzonderlijke weken beleven. Daar mag best aandacht voor zijn.
Bestand tegen bloederig gedoe, valt daar ook het uiteengereten en verbrande lichaam van een klein kind onder? Ik mag toch hopen dat je dat iets doet, ook als arts.quote:
Ik snap wel dat onderzoekers het zwaar zullen vinden, maar loodzwaar?
Ik neem aan dat een aantal van hen wel vaker lijken hebben gezien, al dan niet in onherkenbare staat?
Het valt mij juist op dat de artsen die ik ken, heel erg goed bestand zijn tegen allerlei bloederig gedoe. Maar misschien is de hoeveelheid lichamen juist overweldigend.
Het zal de combinatie zijn. De hoeveelheid en de gruwelijkheid. Ja, die mensen zien vaker een lijk, want het is gespecialiseerd werk, in dat identificatieteam. En ja, ook vaker schokkende dingen, zoals waterlijken of die twee vermoorde broertjes van vorig jaar. Dit is echter dag in dag uit, weken lang, het ene na het andere lijk. Tachtig kinderen. Hele families. Het kan je werk zijn, maar dat lijkt me hoe dan ook erg zwaar. En of het went? Ik weet niet of dat zo werkt. Het leed zich ook opstapelen. Totdat er een grens overschreden wordt en je met PTSS thuis zit.
Over de omgang met waterlijken bestaat trouwens een mooie documentaire. Die moet nog wel te vinden zijn op Uitzending Gemist. Heel indrukwekkend zonder sensatiezucht of gruwelijke beelden.
Het gevaar is, de ramp op te blazen tot mythische proporties, terwille van iets dat je een nationaal trauma zou kunnen noemen, hetgeen ons allemaal raakt en niemand onberoerd laat. Heroïek staat dan boven professionaliteit, emotionele betrokkenheid gaat dan vóór rationele distantie.
De sociale media geven natuurlijk een nieuwe dimensie hieraan omdat er geen redactie is die over zulke zaken in discussie treedt. Het aardige vind ik echter om te zien dat er op sociale media vaak een vorm van zelfregulatie ontstaat. Hier op het forum zijn er moderators, die wel een link naar een schokkende foto's toestaan maar niet willen dat die foto's direct worden getoond. Zelfs het plaatsen van een schokkend beeld onder een spoilertag vinden velen te ver gaan omdat het doorklikken te verleidelijk of te gemakkelijk is. Maar ook zonder een regelgever zie je vaak een etiquette ontstaan.quote:
Ik vind het ook prima als een krant daar een eigen afweging in maakt, hoor. De discussie wordt problematisch als je je gaat afvragen wat "de media" "zouden" "behoren" te doen in het "belang" van "de" .. - enfin. Daar is geen heldere richtlijn op te trekken.
Dat er geen heldere richtlijn op te stellen valt, verandert daar niet mee. Integendeel: discussies hierover blijven bestaan. Ik vind dat fantastisch. En intussen heb ik mezelf aardig weten te beschermen tegen de schokkende beelden.
** Informatie over lijken **quote:
[..]
Ik zie echt niet in waarom de TK dit allemaal moet weten? Welk politiek argument is daar voor? Dat een korpschef aangeeft hoeveel tijd het werk kost, is voor het hele proces wellicht relevant. Maar meer dan dat kan ik niet bedenken.. Ik ben volksvertegenwoordiger 'dus' ik moet weten hoe de stoffelijke resten eraan toe zijn?
SPOILEREr was in het topic op Fok! hierover bijvoorbeeld veel interesse voor het aantal kisten en hoe dat aantal zich verhoudt tot het aantal lijken. Het is dus niet zo raar om te vermelden dat er in sommige kisten lichaamsdelen liggen en dat het zelfs niet duidelijk is van wie die lichaamsdelen zijn, waardoor het mogelijk is dat het aantal gevonden personen niet overeenkomt met het aantal kisten.
Er kunnen ook nog andere redenen zijn om zulke informatie te geven. Denk bijvoorbeeld aan de toedracht van de ramp: sommige mensen geloven niet in een raketinslag omdat veel lichamen intact waren. De conditie van de stoffelijk overschotten kan dus nuttige informatie bieden.
En natuurlijk blijft dan de vraag: hoe plastisch moet/mag je worden? Hoeveel censuur zouden kranten toe moeten passen? Welke informatie dient nog zoiets als het algemeen belang?
Het lijkt mij heel waarschijnlijk dat deze ramp daar voor velen wel een uitzondering op is. Vind je dat echt zo onvoorstelbaar?quote:
Waarom hoop je op de emotionaliteit van een forensisch onderzoeker, k_man? Heeft die niet genoeg aan zijn professionaliteit? Elke dode is een schrikwekkend tafereel, zeker bij ongelukken of (zelf)moorden of als de dode een kind is. De voortdurende herhaling van zulke taferelen maakt het beroep in essentie zwaar en voor maar weinigen te verdragen; deze ramp is daar geen uitzondering op.
Ik mag graag naar Jan Garavaglia kijken die een programma heeft waarin ze autopsies uitvoert. Het is heel duidelijk dat ze dat routinematig doet maar sommige gevallen gruwelijker vindt dan andere, bijvoorbeeld doordat het lichaam in verregaande staat van ontbinding verkeert of doordat de omstandigheden tragisch zijn (er was eens een kind dat in plaats van ADHD-medicatie per ongeluk andere medicatie had gekregen en daar langzaam aan dood was gegaan; de ouders waren er kapot van en voelden zich verantwoordelijk).
Het lijkt me niet meer dan logisch dat het een je meer raakt dan het ander, ook als je professioneel bent (en ik zou zeggen: juist als je professioneel bent).
[ Bericht 11% gewijzigd door Claudia_x op 29-07-2014 09:20:41 ]
'T zijn net mensen.quote:
[..]
Het lijkt mij heel waarschijnlijk dat deze ramp daar voor velen wel een uitzondering op is. Vind je dat echt zo onvoorstelbaar?
Ik mag graag naar Jan Garavaglia kijken die een programma heeft waarin ze autopsies uitvoert. Het is heel duidelijk dat ze dat routinematig doet maar sommige gevallen gruwelijker vindt dan andere, bijvoorbeeld doordat het lichaam in verregaande staat van ontbinding verkeert of doordat de omstandigheden tragisch zijn (er was eens een kind dat in plaats van ADHD-medicatie per ongeluk andere medicatie had gekregen en daar langzaam aan dood was gegaan; de ouders waren er kapot van en voelden zich verantwoordelijk).
Het lijkt me niet meer dan logisch dat het een je meer raakt dan het ander, ook als je professioneel bent (en ik zou zeggen: juist als je professioneel bent).
Als het je niks meer doet, als je je volledig van je emoties kunt afsluiten bij de aanblik van zelfs de meest vreselijke dingen, wat raakt je dan nog wel? Dan heeft je werk je zo kil en afgestompt gemaakt dat mij dat geen gezonde situatie lijkt.quote:
Waarom hoop je op de emotionaliteit van een forensisch onderzoeker, k_man? Heeft die niet genoeg aan zijn professionaliteit? Elke dode is een schrikwekkend tafereel, zeker bij ongelukken of (zelf)moorden of als de dode een kind is. De voortdurende herhaling van zulke taferelen maakt het beroep in essentie zwaar en voor maar weinigen te verdragen; deze ramp is daar geen uitzondering op.
Het is hun werk, ze zijn hiervoor opgeleid, ze hebben vaker gruwelijke dingen gezien. Dat wil niet zeggen dat er alleen een rationele, professionele blik is. Het zijn forensisch onderzoekers, maar het zijn ook vaders met kinderen. Zo lang de emotie de professionaliteit niet in de weg gaat staan, lijkt het mij goed dat het je wel raakt.
Kun jij als je emotioneel geraakt bent je beroep niet meer uitoefenen? Ik wordt bij het zoveelste kanker praatje ook best wel eens emotioneel geraakt zijn maar het onderwerp kan ik verder wel rationeel benaderen. Bij zo'n forensisch onderzoeker zal dat hetzelfde gaan.quote:
Het is voor een forensisch onderzoeker die is opgeleid voor dit werk toch wenselijk dat ie - zelfs bij de meest afschuwelijke taferelen - niet of nauwelijks van zijn stuk raakt. Anders houd je het nooit lang vol.
Je moet hoe dan ook een zekere afstand kunnen bewaren. Het is daarom zeker niet voor iedereen weggelegd.
Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik er iig niet geschikt voor zou zijn.
quote:
Ik zapte gister langs een ontzettend slecht programma waarin Peter R. in dit verband aardige toelichting gaf op het fenomeen 'familierechercheur'. Dat is een functie die is gecreëerd om balans te vinden tussen emotie (meeleven met de familieleden) en ratio (het beschermen en bevorderen van het onderzoek). Een van de maatregelen die worden genomen is dat familierechercheurs geen informatie doorgespeeld krijgen die zij op hun beurt niet aan betrokken familieleden mogen doorgeven. Dat vond ik een heel slim bedacht beschermingsmechanisme.
wat een horror beroep, je weet dat je collega's meer weten maar jij mag dat niet weten omwille van je beroep 
Ik zou het graag doen. Je weet misschien niet alles, maar je bent wel degene die maakt dat aan de ene kant het onderzoek zo soepel mogelijk verloopt en aan de andere kant dat nabestaanden zo goed mogelijk worden geïnformeerd en daarmee de traumatische gebeurtenis hopelijk (ooit) kunnen verwerken. Het lijkt me een echte spilfunctie.quote:
[..]
Het klinkt een beetje als iemand met een blinddoek op in een felle ruimte laten werken, ja hij ziet niets, maar hij wordt ook niet verblind. Ik zou dan eerder voor een zonnebril gaan...quote:
[..]
Ik zou het graag doen. Je weet misschien niet alles, maar je bent wel degene die maakt dat aan de ene kant het onderzoek zo soepel mogelijk verloopt en aan de andere kant dat nabestaanden zo goed mogelijk worden geïnformeerd en daarmee de traumatische gebeurtenis (ooit) hopelijk kunnen verwerken. Het lijkt me een echte spilfunctie.
Je vergelijking loopt mank; hij of zij weet genoeg om zijn of haar werk te doen.quote:
[..]
Het klinkt een beetje als iemand met een blinddoek op in een felle ruimte laten werken, ja hij ziet niets, maar hij wordt ook niet verblind. Ik zou dan eerder voor een zonnebril gaan...
maar wordt bewust buitengesloten van zaken die wel degelijk ter zake doen. Alleen die wetenschap alleen al maakt het toch verschrikkelijk. Het is nog erger voor de slachtoffers trouwens, die weten ook dat politie veel meer weet maar niet wat.quote:
[..]
Je vergelijking loopt mank; hij of zij weet genoeg om zijn of haar werk te doen.
Ik ben er sowieso geen fan van om informatie achter te houden.
Ik houd ervan als vrouwen een verhaal schrijven; het is leuk dat ze een hobby hebben. Mijn moeder heeft bijvoorbeeld totaal geen hobby's en zie: ze heeft moeite de dagen door te komen, vooral in de winter. Milan Kundera zei ooit: voor het leven bestaat geen aanleiding, alleen afleiding. Je verhaal gaat over een ontwricht gezin, waar we ons allemaal een beeld bij kunnen vormen. Jij beschrijft dat beeld voor ons, en ik geloof dat ik voor iedereen spreek dat het ons geraakt heeft. Misschien is literatuur, ontdaan van zijn vermommingen, in wezen enkel emotie. Dankjewel.
De familierechercheur is niet betrokken bij het onderzoek, in de zin dat hij niet bezig is met het opsporen van de dader. Hij heeft er dus ook geen belang bij om alle vertrouwelijke informatie te weten. Deze werkwijze leidt tot een hele duidelijke regel: wat je weet mag je delen.
Het is in dit geval (MH17) wel anders dan anders, aangezien de familierechercheur nu wel actief meewerkt aan het 'oplossen van de zaal' (i.c. identificatie). Zij zijn het die de families en de tandartsen afgaan om info op te sporen over kleding, sieraden, tattoos, protheses, etc.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 29-07-2014 13:15:28 ]
Wat is er mis met gewoon zeggen we hebben waarschijnlijk een identificatie maar het is nog niet definitief want we moeten die en die check nog uitvoeren. Als slachtoffer zou ik dat fijner vinden dan geen identificatie, ik zou dan ook graag weten wat die laatste check inhoud zodat je weet wat gedaan is en hoe zo'n identificatie tot stand komt.quote:
Wat ter zake doet is altijd betrekkelijk. Stel je voor dat identificatie van een slachtoffer heeft plaatsgebonden maar nog niet definitief is, bijvoorbeeld omdat er nog een check moet plaatsvinden. Kun je in dat geval niet beter even wachten met het informeren van de familie? Ik denk het wel en dus is het beter om ook die familierechercheur nog niet te vertellen dat er waarschijnlijk een identificatie is.
Dat kan, maar er kunnen ook redenen zijn om even te wachten, bijv. omdat het onderzoek toch niet lang meer duurt, omdat de nabestaanden al vaker valse hoop hebben gehad, of omdat het in het belang van het onderzoek is (bijv. omdat er eerst iemand gearresteerd moet worden). Er kunnen zoveel redenen zijn, al deel ik je afwijzing van paternalisme.quote:
[..]
Wat is er mis met gewoon zeggen we hebben waarschijnlijk een identificatie maar het is nog niet definitief want we moeten die en die check nog uitvoeren. Als slachtoffer zou ik dat fijner vinden dan geen identificatie, ik zou dan ook graag weten wat die laatste check inhoud zodat je weet wat gedaan is en hoe zo'n identificatie tot stand komt.
En zeker niet extra belasten met informatie die ze niet verder helpt. Da's niet meer dan logisch.
Tja maar informatie onthouden om iemand te sparen kan ook erg vervelend zijn.quote:
Ja, je moet mensen met zo'n gevoelige kwestie toch in alle voorzichtigheid benaderen.
En zeker niet extra belasten met informatie die ze niet verder helpt. Da's niet meer dan logisch.
Ik had deze gemist.quote:
[..]
Dat is ook niet de bedoeling. Jij moet achter de frontlinie blijven, zonen baren voor het vaderland.
Maar wat is dat weer een vreselijk vrouwonvriendelijke post van onze L!
Tja dat vind ik misschien nog wel het ergste dat je mensen moet beschermen om domme dingen te doen/zeggen. Zo'n slachtoffer heeft er alle baat bij dat een onderzoek goed verloopt, dan is hij toch ook wel zo slim om bepaalde dingen voor zich te houden. Doet hij dat niet dan gooit hij zijn eigen glazen in.quote:
Het is dus ook vooral bedoeld om het onderzoek te beschermen.
Er wordt altijd zo vanuit gegaan dat mensen dingen niet kunnen, alles moet voorkomen en beschermd worden, brrr. Dan zorg je toch juist dat mensen niet meer gaan nadenken (nu is dit misschien niet de juiste situatie om dit bij te zeggen maar het gebeurt overal... overal voorzorgsmaatregelen wat oh die arme burger zou zelf eens moeten nadenken)
Dit dus. In verreweg de meeste gevallen is de dader van een geweldsdelict een familielid of een goede bekende.quote:
Dat is wel een beetje naïef. Niet zelden is de dader ook iemand uit de familie. Dan zit je daar als familierechercheur dus de dader bij te praten over hoe ver het onderzoek is. Dat lijkt me tactisch gezien niet optimaal.
Ik denk dat de staat en staatspretendenten in veruit de meeste gevallen de daders zijn van geweldsdelicten.quote:
[..]
Dit dus. In verreweg de meeste gevallen is de dader van een geweldsdelict een familielid of een goede bekende.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-07-2014 21:33:48 ]
Het is maar net welke draai je geeft aan het 'iets doen'. Ik bedoel, deze mensen zijn niet zomaar dit beroep 'ingerold'. Natuurlijk hebben ze emoties, maar ik denk niet per se de emoties die loskomen als we stilstaan bij het horrorelement. Ik kan me voorstellen dat het werk stressvol is vanwege de druk van buiten om de stoffelijke overschotten te identificeren, de druk om de nabestaanden absolute zekerheid en uitzicht op afsluiting te bieden, de druk om maar te voldoen aan alle verwachtingen.quote:
[..]
Bestand tegen bloederig gedoe, valt daar ook het uiteengereten en verbrande lichaam van een klein kind onder? Ik mag toch hopen dat je dat iets doet, ook als arts.
Dat hadden we al door, MP.quote:
Aldus, zei hij, zijn het niet de woorden die ik spreek die mij onderscheiden, het zijn de debatten waar ik mij niet aan kwijt.
Ik hoop voor jou niet via skype met beeld (hoe ongemakkelijk is dat heb het een aantal keer meegemaakt)quote:
Ik zit vanmorgen voor het eerst sinds mijn wilde Zuidasdagen van 2008-2009 in een conference call.
Ik ook. Bellen met vreemde mannen.quote:Op woensdag 30 juli 2014 09:35 schreef Gellius het volgende:
Ik heb nog wel in telefooncellen gestaan!
Ik had een vriendin die, eenmaal in de cel met kleingeld, haar vriendje niet durfde te bellen)* en toen een willekeurig ander nummer intoetste. En toen kregen we een knul aan de lijn die dat wel grappig vond, twee van die giebelende pubermeiden. Hij vond het ook leuk als we nog wel eens vaker belden. We hebben natuurlijk nooit onze echte namen gezegd. Er gebeurde trouwens nooit iets onbetamelijks.quote:Op woensdag 30 juli 2014 09:39 schreef Gellius het volgende:
Oh. Ik belde gewoon mijn ouders, als de telefoon weer eens afgesloten was.
)* Of hij nam niet op.
Dat deed niemand nog in die tijd!quote:
Die man ging daarna in foetushouding in zijn douchecel wanhopig liggen rukken, dat begrijp je wel hè?
Ik word meestal na een tijdje als voorzitter gevraagd, omdat ik anders op m'n stoel zit te wippen en ga zuchten als agendapunten te lang duren.quote:
Oh, dat is beter dan een live vergadering! Waarbij je wel steeds moet opletten. Aan mijn lichaamstaal is altijd vrij goed te zien hoe ik me voel en dat is tijdens vergadering vaak niet zo best.
Wij belden dorpsgenoten met de mededeling dat ze de loterij hadden gewonnen.quote:
Oh. Ik belde gewoon mijn ouders, als de telefoon weer eens afgesloten was.
En sekslijnen.
Huisvrouwen bellen dat ze een erotische massage hebben gewonnen en vervolgens laten kiezen uit een aantal opties.quote:
[..]
Wij belden dorpsgenoten met de mededeling dat ze de loterij hadden gewonnen.
En sekslijnen.
Ik ben van de periode dat ze voor die krengen het geld gleufje eruit hadden gehaald en vervangen voor een telefoonkaart gleufje, waardoor ze behoorlijk onbruikbaar werden in mijn optiek.quote:
Ik heb nog wel in telefooncellen gestaan!
Wat had je gedaan?quote:
In de telefooncel bellen met een leraar over strafwerk, zodat je ouders er niet achter kwamen...
quote:
quote:
In de telefooncel bellen met een leraar over strafwerk, zodat je ouders er niet achter kwamen...
Zit je me nou in de maling te nemen?quote:
quote:
[..]
Zit je me nou in de maling te nemen?
Natuurlijk niet.Hou daar dan onmiddellijk mee op, ja.quote:
Dat weet ik niet eens meer. Het was bij aardrijkskunde. Ik moest van één pagina uit de index van de atlas opschrijven waar al die plaatsen lagen. Of misschien niet van één pagina, maar van de A. Of zoiets.quote:
Ik belde om aan te geven dat ik daar wel aan begonnen was, maar dat het veel te veel was en dat ik dat dus echt niet ging doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-07-2014 11:07:45 ]
Toen mocht je ook de B erbij doen?quote:
[..]
Dat weet ik niet eens meer. Het was bij aardrijkskunde. Ik moest van één pagina uit de index van de atlas opschrijven waar al die plaatsen lagen. Of misschien niet van één pagina, maar van de A.
Ik belde om aan te geven dat ik daar wel aan begonnen was, maar dat het veel te veel was en dat ik dat dus echt niet ging doen.
Waarop die ouders vervolgens zeiden tegen het niet-zo-heel-goede-viendje: "die Gellius kun je de volgende keer maar beter niet weer uitnodigen".quote:Op woensdag 30 juli 2014 11:17 schreef Gellius het volgende:
Sekslijnen waren veel te duur om vanuit de telefooncel te bellen, die belden we gewoon vanaf de telefoon van de ouders-van-niet-zo-heel-goeie-vriendjes.
Er waren veel sekslijnen die voor vrouwen gratis waren.quote:
Sekslijnen waren veel te duur om vanuit de telefooncel te bellen, die belden we gewoon vanaf de telefoon van de ouders-van-niet-zo-heel-goeie-vriendjes.
Precies, maar no great loss, het was toch een niet-zo-goed-vriendje. Bovendien had ik het niet gedaan, natuurlijk. Niemand had het ooit gedaan.quote:
[..]
Waarop die ouders vervolgens zeiden tegen het niet-zo-heel-goede-viendje: "die Gellius kun je de volgende keer maar beter niet weer uitnodigen".
quote:
Eigenlijk zouden ze die weer moeten invoeren, maar dan zonder telefoon erin omdat men tegenwoordig wel een mobiele telefoon heeft. Maar een hokje om in te telefoneren zou ik eigenlijk wel prettig vinden.
Ik was zelf christelijk, liet hondepoep waar het was en heb nooit een dode kat op het vuur gegooid, de rest idd redelijk dagelijkse kost.quote:
Hondenpoep in de brievenbus, belletje trekken, wittebesjesschieten, papierenpijltjesschieten, batterijen in het vuur werpen, dode katten op het vuur gooien, appeltjes in de uitlaat van een geparkeerde auto, verkeersborden omdraaien, sneeuwballen gooien naar de Christelijken met ijsklompen erin, vechten met de kinderen van de Christelijke, op het dak van de school klimmen, wc-papier uitrollen door de lengte van de gang van de school, pornoblaadjes zoeken tussen het oud papier, de zaak flessen bij het knikkeren, prikkeldraad geven, rozebottelpulp in de nekken van de meisjes smeren, door het elastieken heenlopen, kapotjes zoeken in 'de bosjes' - dat was toch allemaal tamelijk daglijkse kost.
Verder vooral alles met vuur en alles met elektriciteit, geen idee hoeveel stoppen ik er wel niet (al dan niet bewust) uit heb laten knallen.
Die tijd dat elk jongetje in de klas nog een zakmes bij zich droeg, en er niemand ook maar aan dacht om dat tegen iemand anders te gebruiken. Dat zakmes was voor landverovertje, stokken pellen, dingen open maken.[ Bericht 1% gewijzigd door Gellius op 30-07-2014 11:41:29 ]
Ik heb wat vriendinnen die basisschool juf zijn, en die heb ik wel eens vol van verbazing horen zeggen "die en die had een mes mee naar schoolquote:
Die tijd is niet voorbij denk ik hoor. Als mijn zoon acht is, krijgt ; ie een mooi zakmes. Niet tè mooi natuurlijk.
dat hebben we maar gelijk van hem afgepakt en zijn ouders gewaarschuwd" waarop ik aangaf dat ik dat vrij normaal vond. Maar dat was volgens de juffen niet meer van deze tijd.Zou zo'n overtreding verjaren?quote:
) te gooien, maar ik was zo zenuwachtig dat ik hem zonder goed af te strijken in het gras gooide. Ik herinner me nog goed dat er een lerares bij liep en dat die heel boos op mij was, en dat ik dat niet kon maken. Ik zelf dacht dat ze doelde op het feit dat ik uberhaupt een strijker bij me had. Achteraf bedacht ik me pas dat het best wel ernstig is om een strijker vlak bij een groep kleuters te gooien.
al doende leert men.Die 2 zaten er wel in bij mij... dat niet liegen en stelen kwam laterquote:
anderen geen pijn doen (inclusief dieren), je best doen op school,
En kauwgum jatten bij de VéGé. En roken achter het electriciteitshuisje. En Shandy daarbij drinken.
Met 'n luchtdrukpistool - geleend van een vriend - vanuit mijn zolderkamertje op de billen van de koeien in de wei ertegenover schieten. Met het effect dat ze - wanneer raak - verschrikt opzij sprongen.
( Er wilde er dan ook nog weleens eentje afkeurend 'Boe!' roepen. )
Mijn oom schoot zijn zusje in het oog met een luchtbuks.quote:
Ho-ho. Ik deed ook geen dieren pijn (toegegeven, ik heb een keer een kikker uit de sloot geschoten met mijn luchtbuks) en deed ook mijn best op school, plus al dat alledaagse kattenkwaad.
quote:En kauwgum jatten bij de VéGé.
Maar zeker geen dieren. Onschuldig vermaak.
Echt, voor mij precies hetzelfde. Alleen vochten we ipv met de Christelijken natuurlijk met de Openbaren. Openbaren, klapsigaren.quote:
Hondenpoep in de brievenbus, belletje trekken, wittebesjesschieten, papierenpijltjesschieten, batterijen in het vuur werpen, dode katten op het vuur gooien, appeltjes in de uitlaat van een geparkeerde auto, verkeersborden omdraaien, sneeuwballen gooien naar de Christelijken met ijsklompen erin, vechten met de kinderen van de Christelijke, op het dak van de school klimmen, wc-papier uitrollen door de lengte van de gang van de school, pornoblaadjes zoeken tussen het oud papier, de zaak flessen bij het knikkeren, prikkeldraad geven, rozebottelpulp in de nekken van de meisjes smeren, door het elastieken heenlopen, kapotjes zoeken in 'de bosjes' - dat was toch allemaal tamelijk daglijkse kost.
Precies. Die gingen naar de hel en dat was al erg genoeg.quote:
Ik had nooit zo problemen met "die van die andere school", ik sprak ze ook niet ofzo.
Ik kan me niet herinneren dat ik ooit in een concrete hel geloofd heb.quote:Op woensdag 30 juli 2014 15:37 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Precies. Die gingen naar de hel en dat was al erg genoeg.
ze konden me wel meer vertellen Heb je daar wel een medaille voor gekregen?quote:
Ik had al heel jong een moreel besef. Niet stelen, niet liegen, anderen geen pijn doen (inclusief dieren), je best doen op school, familie helpen.
Ik hoefde mijn best niet te doen op school, dat ging vanzelf goed. En 's avonds hielp ik met de afwas.
De enige dode katten die ik zag, waren die vervolgens door mijn moeder begraven werden.quote:
Dode katten op het vuur gooien... Die kende ik nog niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lienekien op 30-07-2014 20:14:12 ]
.De ondeugden waar men doorgaans mee wegkomt zijn schijnbaar het verleidelijkst. Ik vond vals spelen ook altijd zo erg.quote:Op woensdag 30 juli 2014 20:20 schreef Gellius het volgende:
Claudia krijgt een rolberoerte, vrees ik.
Een rolberoerte? Dat is een uitdrukking van mijn wijlen oma. Lang niet meer gehoord.quote:
Claudia krijgt een rolberoerte, vrees ik.
Bij ons was het katholieken, elastiekenquote:
Op Het rijmt niet alleen.
Zeker niet vanaf vandaag zullen Vroom alswel als Dreesman je op de hielen zitten!quote:
Een keer een ijshockeypuck bij V&D. Is trouwens ook de eerste keer dat ik dit 'beken'. Zal zo'n 30 jaar geleden zijn, is dit misdrijf nu verjaard?
Ik vond het helemaal niet leuk om naar buiten te lopen. Eenmaal buiten ben ik via allemaal patronen en cirkels naar huis gelopen, om eventuele speurhonden te misleiden.quote:
[..]
Zeker niet vanaf vandaag zullen Vroom alswel als Dreesman je op de hielen zitten!
Heb die puck maar één keer gebruikt, de hele tijd om me heen kijkend of niet héél toevallig iemand (bijvoorbeeld een winkelbediende) hem zou herkennen als de vermiste puck uit de V&D in Den Bosch. Uiteindelijk heb ik hem in een wak gegooid.
True story Bro.
Toen ik beëdigd werd, constateerde de president van de rechtbank dat ik zelfs nog nooit een bekeuring had gehad.
Voor straf werk in nu in Rotterdam Zuid met criminelen.
Een rune uit het verleden. Koud beton. Bubbeltjes prevelend. Was ik het niet gewoon?quote:
Die man ging daarna in foetushouding in zijn douchecel wanhopig liggen rukken, dat begrijp je wel hè?
.V.l.n.r.: Biggie, Tupac.
“Now who’s to say if I was right or wrong?/ To live my life as an outlaw all along/ Remain strong in this planet full of playa haters/ They conversate, but Death Row full of demonstrators.”
Duidelijk. Tupac.
Ik wil maar zeggen.quote:Email Contest
The final straw was an friendly email contest between some of the East Coast and West Coast rappers. Because it originated on the East Coast, the West Coast rappers felt slighted because they were asleep when the first email was sent by one of the East Coast rappers. The exact details of the email contest are unclear, but popular rumor involves a picture and a question about finding something in the image.
.
.
Waarom trouwens Scorsese of Coppola? Waarom geen Lynch?
Apart. Bij koffiebonen maakt het mij echter ook niet uit.quote:
Nah, het is vooral een oprechte desinteresse in degene achter het product. Zo kan ik bijvoorbeeld ook bijna geen musici, acteurs of kunstenaars opnoemen.
Tevens mijn eerste woody allen.(daarna op aanraden van mike ook sarah and her sisters gekeken die vond ik ook leuk
)Wellicht is het zo dat okselhaar natuurlijk is en dat ik maar gewoon moet accepteren dat het er zit, maar soms moet de natuur toch een handje geholpen worden?
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 04-08-2014 16:30:11 ]
"de natuur" heeft zelden hulp nodig.quote:
soms moet de natuur toch een handje geholpen worden
Ik scheer me daarom niet....
(al knip ik wel soms mijn haar en baard)Ah. Daar maak jij je dus druk over deze dagen.quote:
Ik hoorde vandaag dat okselhaar aan een revival bezig is. Dat wekte bij mij fysieke walging op. Nou weet ik dat ik een paar jaar geleden begon met het scheren van mijn oksels omdat ik het gewoon ranzig vond. Het duurde nog een paar jaar voor ik meer dan alleen mijn okselhaar schoor, maar ik zou nu niet anders meer willen. Wellicht dat dit over een paar jaar ook weer anders is, maar die oksels schoor ik al voor het hip was om als man zijnde ook maar iets van schaamhaar te scheren.
Wellicht is het zo dat okselhaar natuurlijk is en dat ik maar gewoon moet accepteren dat het er zit, maar soms moet de natuur toch een handje geholpen worden?
Je moet je ook gewoon wassen... Daarbij is zweet niet vies, alleen in oud zweet groeien bacteriën die het een beetje viezer maken...quote:
Omdat er onder je oksels meer zweet ophoopt dan op andere plekken op je lichaam. Dat blijft dan ook nog eens hangen in je okselhaar.