We gaan scheiden en zij heeft al een partner

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 01:19 schreef IMVHI het volgende:

[..]

Dat je als man zijnde over je heen laat lopen is mede de oorzaak dat je bij dit soort vrouwen in deze situatie terecht kan komen

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 22:42 schreef bijdehand het volgende:
Ik kan me ook niet voorstellen dat, wanneer ze vreemdgaat, ze dit verder nooit meer zal doen. Waarom vertrouwde je je vrouw nog? Zeker omdat het met een man uit de straat was, en niet iemand van een paar dorpen verderop.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:08 schreef LelijKnap het volgende:
Topic nummer 558654377443478965423679974321467986433566422577636899865432156890542135788657990876532257789906543216890865422457998653211579007643 die bevestigd dat vrouwen manipulerende sletten c.q. hoeren zijn.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:08 schreef LelijKnap het volgende:
Topic nummer 558654377443478965423679974321467986433566422577636899865432156890542135788657990876532257789906543216890865422457998653211579007643 die bevestigd dat vrouwen manipulerende sletten c.q. hoeren zijn.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:14 schreef LelijKnap het volgende:

[..]

Denken dat de vrouwtjes er wel met mij komen

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:16 schreef LelijKnap het volgende:

[..]

Oordeel. Achteraf bepaald na verhalen en eigen ervaring. Niks 'voor' dus.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:03 schreef probeer het volgende:

[..]

Wat is dat toch altijd, die 'eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger' mentaliteit?

Ik ben 1x vreemdgegaan, de dag daarna opgebiecht, en me daar vervolgens toch wel een paar maanden zodanig schuldig over gevoeld dat ik nu duidelijker dan ooit weet dat ik zoiets een ander, en mezelf, nooit meer aan wil doen. Maw, ik ben me nu alleen maar meer bewust van wat zoiets met mensen doet.

Maar goed .. On topic: Super klote voor je, en laat je niet piepelen.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:16 schreef LelijKnap het volgende:

[..]

Oordeel. Achteraf bepaald na verhalen en eigen ervaring. Niks 'voor' dus.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:19 schreef Seven. het volgende:

[..]

Dat vreemdgaan, heel veel mensen praten dit voor zichzelf goed. Ze bedonderen iemand, en vervolgens rechtvaardigen ze dit door te zeggen 'ja maar, hij/zij gaf mij nooit aandacht'. En dan is alles goed.
Hoe slecht een relatie ook is en hoezeer je ook uit elkaar gegroeid bent, de ander is altijd gekwetst.

Ik denk dan ook dat TS zijn ex voor zichzelf een mooi plaatje geschetst heeft zodat ze niet al te lang stil hoeft te staan bij wat ze haar gezin aandoet.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:22 schreef probeer het volgende:

[..]

Om toch even op dat vreemdgaan in te gaan (want ik kan hier toch niet veel meer doen dan TS sterkte wensen) .. in mijn geval was het zo dat het vreemdgaan voor de volle 100% mij aan te rekenen was. Dat klinkt gek, want dat is het bij vreemdgaan natuurlijk sowieso. Maar er waren geen scheurtjes, fouten oid in onze relatie, waardoor voor iedereen, en ook mijzelf, duidelijk was dat die schuld op mijn schouders lag, en ik die niet af kon schepen met externe excuses / redenen.

Dus ja, daar geef ik je wel gelijk in. Sommige mensen schepen dat schuldgevoel te makkelijk af met zwakke excuses die buiten henzelf liggen. Daar waar juist zelfreflectie zo enorm waardevol kan zijn. Ik heb nu zoveel meer geleerd over mezelf en (de grenzen van) mijn moreel, normen en waarden.

(al vind ik het wel nog steeds pijnlijk, ook voor haar, om te zien dat ze nog steeds enorm boos op me is .. kaken stijf op elkaar, ogen die vuur spugen, elke keer dat ik haar op mijn studie tegenkom)

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:40 schreef Seven. het volgende:

[..]

Het ontbreekt vaak aan zelfreflectie inderdaad.

Ik zie het aan mijn partner zijn ex. Zij ging jaren vreemd met verschillende mannen, was duidelijk op zoek naar iemand die haar uit haar huwelijk kon halen want ze was niet gelukkig maar voor zichzelf zorgen kon ze ook niet. Mijn partner zijn moeder overleed, hij was ondertussen zelf een uitbouw aan het doen op hun huis en mijn partner heeft een angststoornis waar hij zich niet aan wil laten helpen. Je kunt je voorstellen dat hun huwelijk onder zware druk stond en dat dit resulteerde in haar vreemdgaan, de daaropvolgende vechtscheiding die na 8 jaar nog steeds niet afgerond is. Mijn partner is ZEER bitter over zijn ex en steekt die haat zelden onder stoelen en banken , zij weigert ondertussen te praten over de kinderen met hem want ze heeft geen zin in de verwijten. Hun kinderen zijn door dit alles beiden zeer introvert, komen hun slaapkamers amper uit en dochter is bovengemiddeld vaak ziek en krijgt nu eindelijk therapie wegens ernstige angststoornis (moeder is nogal selfcentered dus die begon het pas in te zien nadat ik erop begon te hameren, mijn vriend weet diep van binnen wel wat het probleem is maar hij is te trots om hulp te zoeken). Zijn angststoornis was altijd al latent aanwezig maar de stress van het einde van het huwelijk heeft dat naar de oppervlakte gebracht. Een ontspannen vakantie met mijn vriend zit er niet in. Dit zijn allemaal directe gevolgen van haar vreemdgaan.

Zij ziet het anders. Zij vertelt mensen dat mijn vriend haar mishandeld heeft (ik geloof dit absoluut niet, hij heeft haar 1 keer in haar gezicht geslagen nadat zij de telefoon tegen zijn kop smeet), ze vertelt mensen dat hij vreemdging (zoals de waard is... hij is absoluut niet zo) en dat ze ongelukkig was. Op die manier hoeft ze niet in te zien wat ze haar kinderen aangedaan heeft. Door hem slecht de behandelen heeft ze haar kinderen ook rechtstreeks geraakt.

Bon, dit is dus NIET de manier om uit elkaar te gaan.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:48 schreef Fierce. het volgende:

[..]

Het klinkt wel een beetje als een kansloze bende. Ik geloof er ook geen zak van dat alles aan het vreemdgaan van die vrouw ligt. Leuk hoor, een zondebok. Maar het zijn kinderen die inmiddels verknipt zijn (schandalig overigens) en twee opvoeders nodig om het zover te laten komen. Dat kan niet alleen maar aan een vrouw en vreemdgaan liggen. Dat zo'n man zich niet wil laten helpen, niets voor z'n kinderen wil doen uit trots/angst en in de slachtofferrrol zit omdat zijn ex vreemd is gegaan: ik vind het triest. Mijn bijdrage.

Succes ermee TS. Lijkt me heel erg kut.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 10:13 schreef kan_niet_meer het volgende:
En wat het afhandelen betreft, dat wordt volledig door haar geregeld in overleg met mij.
Ik zei vanaf het begin al dat ik niets ging doen. Ga niet mn eigen graf graven.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:40 schreef Seven. het volgende:

[..]

Het ontbreekt vaak aan zelfreflectie inderdaad.

[knip]

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:52 schreef Seven. het volgende:

[..]

Zijn kinderen zijn NIET verknipt! Zijn dochter heeft een angststoornis en zijn zoon gamet nogal veel. Dat maakt een mens niet direct verknipt.

Mja, wat ik dus eigenlijk met mijn lange epos wil zeggen:

TS, er zitten 2 kanten aan elk verhaal. Dat zij niet wil praten over de reden dat ze openstond voor een relatie met de buurman, wil niet zeggen dat er geen reden is. Blijkbaar waren er toch barsten in je huwelijk gekomen waar jij je niet direct bewust was. Het siert je dat je haar nog een kans hebt gegeven maar nu zij vertrekt, kun je niet automatisch alle schuld op haar afschuiven.

Het mogelijke resultaat heb ik hierboven al beschreven.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:53 schreef probeer het volgende:

[..]

Ow ja, hoe is het met dat meisje en haar broertje? Gaat het met haar inmiddels weer wat beter qua dingen ondernemen, opleiding (en de relatie met haar vader)?

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:59 schreef Seven. het volgende:

[..]

Ze woont bij haar moeder nu, dus veel meer regelmaat omdat ze niet meer heen en weer hoeven te reizen. Ze gaat weer naar school en vindt dat leuk . De relatie met haar vader: beiden angststoornis, zodra de een zich angstig gedraagt gaat het mis. Maar ze is hier nu een paar keer een week geweest zonder ruzie. En EINDELIJK zien mensen in dat ze een angststoornis heeft, dus cognitieve gedragstherapie. Hopelijk leert ze haar angst onder controle te krijgen maar kan nog wel tijdje duren. Dus alles gaat enorm vooruit met haar. Zijn zoon gaat naar een andere school wegens er met de pet naar gooien, geen verrassing. Slechte schoolkeuze, ik wist nog voor het jaar startte dat het niks zou worden maar dat soort shit mag ik niet zeggen want ik ben hun moeder niet .

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:56 schreef Fierce. het volgende:

[..]

Op jonge leeftijd haast niet je kamer uit (durven) gaan, dan ben je gewoon verknipt. En dat komt dus door de ouders en niet alleen door de moeder.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:48 schreef Fierce. het volgende:

[..]

Het klinkt wel een beetje als een kansloze bende. Ik geloof er ook geen zak van dat alles aan het vreemdgaan van die vrouw ligt. Leuk hoor, een zondebok. Maar het zijn kinderen die inmiddels verknipt zijn (schandalig overigens) en twee opvoeders nodig om het zover te laten komen. Dat kan niet alleen maar aan een vrouw en vreemdgaan liggen. Dat zo'n man zich niet wil laten helpen, niets voor z'n kinderen wil doen uit trots/angst en in de slachtofferrrol zit omdat zijn ex vreemd is gegaan: ik vind het triest. Mijn bijdrage.

Succes ermee TS. Lijkt me heel erg kut.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 13:27 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik snap best dat een vent, nadat een relatie uit is met z'n vrouw (en kids) tot niks meer in staat is. Zijn werk verneukt, ontslagen en diepe psychologische issues krijgt. En dat zo'n man zich dus niet wil laten helpen, niet voor z'n kinderen wil of kan doen ivm wat voor psychologische aandoening dan ook.

Wat ik niet snap, zijn mensen die dat dus niet snappen.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 14:16 schreef Fierce. het volgende:

[..]

Ik snap best dat je diep in de put kunt zitten door bepaalde gebeurtenissen, dat zeker. Ik begrijp alleen niet dat je als volwassene in de slachtofferrol gaat zitten en helemaal niets voor je eigen kinderen wil doen omdat je het zelf zo zwaar hebt. Onbegrijpelijk. Je hebt kinderen en je hebt ook kinderen in 'moeilijke' tijden. Deze kinderen krijgen alles mee en hebben simpelweg ook een moeilijke tijd. Sterker nog: zo'n moeilijke tijd vormt iemand gewoon. Negatief of positief. Triest hoor.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 22:34 schreef kan_niet_meer het volgende:
Ik moet even mn verhaal kwijt omdat ik bijna ontplof van verdriet en onmacht.

Sinds bijna 4 weken ben ik er achter dat mijn vrouw opnieuw en relatie heeft met de buurman van 3 deuren verder.

Dit was een paar jaar geleden ook al het geval. Na een tijd weg van huis gegaan te zijn werd ik door mijn zoon gebeld of ik naar huis wilde komen omdat mama me miste.
Na veel gepraat en afspraken gemaakt te hebben besloot ik om alles te vergeven en verder te gaan.
Dit deed ik vooral omdat ik zielsveel van haar hou

Tijd daarna ging alles erg goed. Ze ging volledig voor me.Kreeg vaak een sms met Ik hou van je
Belde me ook dagelijks naar mn werk.

Merkt wel de laatste tijd dat het wat minder spannend aan toe ging dan daarvoor maar dat kan. Je heb een druk gezin met drie kinderen en vaak kwam ik thuis en ging zij naar haar werk.

Ook merkte ik dat ze erg vaak haar telefoon overal naar toe nam en ook deze geen moment uit het ook verloor.
Zei er vaak wat van maar dan liet ze zien dat ze de Telegraaf , of met een vriendin aan het appe was.
Vond het vervelend maak zocht er niets achter.

Tot ongeveer 4 weken gelden ik opeens een brief van de buurman vond.
Gek werd ik ervan. Kon het gewoon niet geloven.

Haar met deze brief geconfronteerd en toen gaf ze toe dat ze weer contact met hem had.
Gelijk zie ze: ik wil niet verder, ben verliefd op hem. (zijn vouw was net 2 weken bij hem weggegaan)
Wereld storte op dat moment helemaal in elkaar.

Omdat haar eerste uitleg was dat ze verliefd was op hem en daarom wou stoppen, heb ik 2 weken gevochten tegen deze verliefdheid.
Heb van alles aangeboden: verhuizen,therapie aan gaan, haar helpen hem te vergeten.

Niets hielp. Ze wilde toch verder met hem, ondanks dat ze van me hield.
Wel gaf ze aan dat ze niet wist waarom ze zich liet gaan,en waarom ze dit deed.
Omdat ik toch een twijfels in deze woorden zag ben ik verder gaan vechten.

Tijdens deze 2 weken kwam ze zelf niet met feiten of antwoorden. Steeds weer moest ik het er uit trekken.
Tot ze op een zondag zei dat ze sinds verleden zomer niet gelukkig meer voelde in onze huwelijk.
Jammer genoeg nooit met mij er over gesproken terwijl we 4 jaar geleden een afspraak hadden gemaakt.
Ze had in haar eigen dit gevoel proberen te overwinnen.Wat dus niet gelukt is.Tot ze ongeveer 9 maanden gelden weer in contact kwam met de buurman.
Deze had ze eigenlijk altijd leuk blijven vinden. Kwam hem ook vaak overal tegen, bij de bakker, bij AH enz.Terwijl ik hem nooit tegen kwam als ik boodschappen deed

Op dat moment wist ik dus dat het geen zin had om te vechten omdat het feit dat ze me wilde verlaten gewoon was dat ze niets meer in ons zag.
Daarom begon ik te vechten om te zorgen dat ze wel eerst een eigen plek ging zoeken voor na de scheiding.
Vooral omdat we 3 kinderen hebben, en hij zelf er 2.
Omdat ze de scheiding moest regelen wilde ze aan huisvesting nog niet denken.Dat komt wel zei ze.
Daar ging ik niet mee akkoord. Gelukkig zag ze na een tijd dat dit de beste oplossing was.

Op een vrijdag zaten we buiten te praten over dit allemaal en zei tegen haar dat ik dacht dat de aandacht die zij van de buurman gekregen had voor gezorgd had dat ze ons niet meer zag zitten.
Dat was niet zo volgens haar. Hij had er niets mee te maken.
Daar ging is dus tegen in, in mijn ogen hadden die keren dat ze elkaar toevallig tegen kwam er voor gezorgd dat ze hem nooit vergat.

Dat was niet zo, lag heel anders.
Toen zei ik dat ze dus langer met een slecht gevoel over ons huwelijk heeft moeten rondlopen als ze zich 4 jaar geleden ook liet gaan.
Dat gaf ze dus opeens ook toe (werderom moest ik het er uit trekken)

Ze had al veel langer dat gevoel ,alleen het was er niet constant.En heeft er ook nooit over gesproken.
Dat maakte me erg kwaad. Dat ze nooit mij in haar probleem heeft betrokken terwijl het ons beiden aan ging.
Laat ik voorop stellen dat ik ontzettend veel van mijn vrouw hou en na 22 jaar nog steeds verliefd op haar ben.

Dat ze wilde scheiden lag dus aan haar en dus niet aan de buurman.

Na in totaal 3 weken mee bezig geweest te zijn, heb ik maar geaccepteerd dat ze wilde scheiden om verder met hem te gaan.
Omdat de advocaat zei dat zij tijdens het scheidings proces hem gewoon kon zien, hebben afgesproken dat ze dit ging doen op een manier dat ik het niet zag.
Daar ging ze mee akkoord.

Jammer genoeg zag ik ze verleden week zondag samen in de auto en toen brak ik echt. Weten dat je vrouw verliefd is op iemand anders is iets, maar ze samen zien, terwijl je nog getrouwd ben, is iets waar ik gewoon niet tegen kan.

Daarom zelfde dag besloten om het huis te verlaten omdat ik dan als zijn auto er niet zou staan ik gelijk van uit kon gaan dat ze samen zouden zijn. Tot die dag sliep zij bij haar moeder.

Be nu al bijna een week van huis, behalve afgelopen maandag en vandaag omdat ze moet werken.

Deze week blijf ik weg, maar we hebben wel een rooster gemaakt zodat we om en om in het huis zitten. Deze gaat maandag in.
Zodat zij kan werken, maar ook zodat we beiden tijd vrij hebben.

Nu is het zo dat ik hier in hus ben sinds vanmiddag omdat ze aan het werk is.
Ging op zich goed met me, tot ik zijn auto geparkeerd zag staan.

Toen moest ik gelijk aan hun beide samen denken.Werd en wordt er nog gek van als ik er aan denk.
Ook al heb ik afgelopen 3,5 week bijna niets gegeten ben ik vandaag twee keer over mn nek gegaan in het toilet van de spanning en stress.

Ik denk dat ik dit niet lang meer vol hou. Huis staat te koop, scheiding is in gang gezet.
Zei heeft ons al verwerkt en is volledig in haar hoofd met hem bezig.

Heb haar wel gevraagd om in de tijd dat ik in het huis zit voor de kids, dat ze niet daar blijft slapen.
Eerst wou ze dat niet beloven.Mocht haar niets opleggen (woorden van advocaat).
Ben toen erg pissig geworden. Hoe ze zo respectloos kon zijn tegen over iemand die 22 jaar haar als een koningin behandeld heeft en alles wat nu bezit is wat zei altijd wilde (woonplaats, trouwen, 3 kinderen, huis die we nu hebben).

Gelukkig kwam ze later op de avond via een app hier op terug en zei dat ze niet daar zou blijven slapen.

Maar omdat ik menu al ontzettend klote voel als ik zijn auto zie, terwijl ze aan het werk is. Vraag ik me af of ik wel vol kan houden als ik hier zit en zei gewoon vrij is.
Dat zou betekenen dat ze allebei bij elkaar zijn.
En dat 3 deuren verder. Denk echt niet dat ik dat kan trekken.

Scheiding is nog niet rond, huis komt morgen officieel in de verkoop. Dus dit gaat nog lang duren voor dit allemaal afgehandeld is.

Ben echt bang dat de regeling die we gemaakt hebben ver wie bij de kids is, ik niet ga volhouden.
Kan gewoon niet omgaan met de gedachte dat ze met hem is.

Zij heeft op dit moment gewoon een schouder een een bed om bij te komen als ze zich niet goed voelt, terwijl ik deze ellende helemaal alleen moet verwerken.

Ik denk dat als ik hier blijf ik zeker naar de klote ga. Het is gewoon niet te geloven dat de vrouw waar ik al 22 van hou, nu van iemand anders is.

Ik wil best accepteren dat ze wilt scheiden maar het feit dat ze al iemand anders heeft die zo dichtbij woont maakt het gewoon HEEL ZWAAR

Weet echt niet wat te doen. Ze komt zo meteen terug van haar werk en ik da dan weer weg, maar ik moet hier iets aan doen.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 17:47 schreef VMSDKR het volgende:

[..]

Wat voor auto?

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 21:15 schreef kan_niet_meer het volgende:
Maar denk dat het gewoon te maken heeft dat je 22 jaar niet zomaar kan vergeten/weggooien.
Tenminste, zo denk ik er over.

quote:

Als ze weg wilt ( naar een vriendin of naar hem) dan zorgt ze maar voor oppas.

quote:

Jullie moeten begrijpen dat het niet mijn beslissing is, dus ik heb ondanks alles nog gevoelens voor haar.

quote:

Maar ja. Dat is de toekomst dus moet er maar aan wennen.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 21:15 schreef kan_niet_meer het volgende:
Misschien ben ik we te lief dat zal wel.
Maar denk dat het gewoon te maken heeft dat je 22 jaar niet zomaar kan vergeten/weggooien.
Tenminste, zo denk ik er over.

Zij ziet het anders dat is duidelijk.

En voor al die mensen die maar roepen dat ik aan mn kinderen moet denken.
Dat doe ik ook. Maar zoals hier al aangegeven werd, als je zelf verdrietige bent prikken de kinderen daar zo door heen.

Ik wil er ook zijn voor mn kinderen, daarom zal ik ook in het huis gaan zitten als ze moet werken.
Maar verder niet.

Als ze weg wilt ( naar een vriendin of naar hem) dan zorgt ze maar voor oppas.

En wat medelijden betreft, als je nooit in deze dubbele situatie gezeten heb ( scheiden en je vrouw reeds van iemand anders) dan weet je echt niet wat het met je doet.
Ik heb geen zelf medelijden, ben gewoon zo mentaal op geraakt afgelopen 4 weken dat als ik zo doorga ik uiteindelijk mn zelf ga verliezen.

Daarom wil ik zo snel mogelijk een eigen plek zien te vinden waar ik dan mijn kinderen kan ontvangen en waar ik aan deze verwerking kan beginnen.

Zolang ik haar/hem zie en in ONS huis zit gaat dat niet lukken.
Dat is gewoon te zwaar.

Jullie moeten begrijpen dat het niet mijn beslissing is, dus ik heb ondanks alles nog gevoelens voor haar.
Ook al gedraagt ze zich op een manier zoals ik haar nog nooit meegemaakt heb.

Mijn zwakte is gewoon haar zien. Dat is gewoon erg moeilijk.
En daarom moet ik weg. Ook al is haar niet zien ook zwaar.
Maar ja. Dat is de toekomst dus moet er maar aan wennen.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 22:42 schreef kan_niet_meer het volgende:
En wat ik met die 22 jaar bedoelde is dat het erg moeilijk zal worden om iemand die je zo lang liefde gegeven heb te vergeten.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 13:27 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik snap best dat een vent, nadat een relatie uit is met z'n vrouw (en kids) tot niks meer in staat is. Zijn werk verneukt, ontslagen en diepe psychologische issues krijgt. En dat zo'n man zich dus niet wil laten helpen, niet voor z'n kinderen wil of kan doen ivm wat voor psychologische aandoening dan ook.

Wat ik niet snap, zijn mensen die dat dus niet snappen.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 14:16 schreef Fierce. het volgende:

[..]

Ik snap best dat je diep in de put kunt zitten door bepaalde gebeurtenissen, dat zeker. Ik begrijp alleen niet dat je als volwassene in de slachtofferrol gaat zitten en helemaal niets voor je eigen kinderen wil doen omdat je het zelf zo zwaar hebt. Onbegrijpelijk. Je hebt kinderen en je hebt ook kinderen in 'moeilijke' tijden. Deze kinderen krijgen alles mee en hebben simpelweg ook een moeilijke tijd. Sterker nog: zo'n moeilijke tijd vormt iemand gewoon. Negatief of positief. Triest hoor.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 22:42 schreef kan_niet_meer het volgende:
Is het ook en wens het niemand.

Wat vakantie betreft, 26 juli stap ik in de auto met de kids richting frankrijk voor twee weken.

Kan ze ook die tijd gebruiken om alvast even te proeven hoe het is om samen te wonen.

En wat ik met die 22 jaar bedoelde is dat het erg moeilijk zal worden om iemand die je zo lang liefde gegeven heb te vergeten.

Verder ben ik met hulp aan het kijken of het toch een mogelijkheid is om snel iets anders voor me zelf te nemen.
Hij gaat nu alle bedragen nakijken en uitrekenen.

Hopelijk kan ik dan snel toeslaan.
Heb al een huis op het oog.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 23:27 schreef kan_niet_meer het volgende:
Je heb helemaal gelijk.
Ik hou van de persoon die ze was.

Weet dat ze daar ergens is alleen niet meer voor mij.

Je moet niet vergeten dat ze ons lang niet meer zag zitten.
Maar ik haar wel. Alleen de vrouw die ze nu is voor mij echt onbegrijpelijk.

Je kan verliefd zijn en ons huwelijk al in je hoofd verwerkt hebben.
Maar in mijn ogen moet je wel je huwelijk eerst goed afhandelen voor je verder gaat met de nieuwe.
Vooral als die nieuwe relatie 3 deuren verder woont.

Van de week heb ik haar voor t eerst in 3 weken zien lachen en opeens was ze daar. De vrouw die ik kon.
Was jammer van korte duur.

Moet wel eerlijk zeggen dat ze me afgelopen tijd goed ondersteunt heeft als ik het moeilijk had. Via praten of via de app.

Alleen dat ze maar niet kan begrijpen dat ik niet in het huis kan verblijven terwijl zij daar is , is voor mij echt een raadsel.

En ik weet dat ze verder is dan mij, maar we hebben het hier over respect.
Als je fatsoen heb kun je die blijven tonen ook al wil je niets meer samen.

Net zoals ik respect heb voor mensen waar ik geen relatie mee heb.

quote:

Op vrijdag 27 juni 2014 23:57 schreef kan_niet_meer het volgende:
Ik moet namelijk niet alleen de scheiding zelf nog tot me goed laten doordringen, maar daarboven ook nog het feit dat ze al van iemand anders is.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 23:41 schreef kan_niet_meer het volgende:
Dat ze klaar is met ons huwelijk was me 2 weken geleden al duidelijk.

Daar gaay deze topic ook helemaal niet over.
Heb het over respect afhandelen van een huwelijk. Daar gaat t om.
En het door haar niet kunnen begrijpen dat ik niet in het huis kan zitten als zei bij hem is.

Ben ook helemaal niet bezig om haar terug te krijgen.
Ben alleen bezig om er voor te zorgen dat ik dit zo goed mogelijk doorkom tot scheiding rond is.
Verder niet.

Daarom schreef ik al. Ik moet daar alleen zijn als ze werk. Dan weet ik tenminste dat ze niet 30 meter verder bij hem zit/ligt

Als we uit elkaar zijn en een eigen plek heb mag ze doen en laten wat ze wit.
Zal er zelf weinig van mee krijgen.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 22:42 schreef kan_niet_meer het volgende:
Is het ook en wens het niemand.

Wat vakantie betreft, 26 juli stap ik in de auto met de kids richting frankrijk voor twee weken.

Kan ze ook die tijd gebruiken om alvast even te proeven hoe het is om samen te wonen.

En wat ik met die 22 jaar bedoelde is dat het erg moeilijk zal worden om iemand die je zo lang liefde gegeven heb te vergeten.

Verder ben ik met hulp aan het kijken of het toch een mogelijkheid is om snel iets anders voor me zelf te nemen.
Hij gaat nu alle bedragen nakijken en uitrekenen.

Hopelijk kan ik dan snel toeslaan.
Heb al een huis op het oog.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 23:41 schreef kan_niet_meer het volgende:
Daarom schreef ik al. Ik moet daar alleen zijn als ze werk. Dan weet ik tenminste dat ze niet 30 meter verder bij hem zit/ligt

Als we uit elkaar zijn en een eigen plek heb mag ze doen en laten wat ze wit.
Zal er zelf weinig van mee krijgen.

quote:

Op zaterdag 28 juni 2014 11:19 schreef Seven. het volgende:

[..]

Dat vreemdgaan, heel veel mensen praten dit voor zichzelf goed. Ze bedonderen iemand, en vervolgens rechtvaardigen ze dit door te zeggen 'ja maar, hij/zij gaf mij nooit aandacht'. En dan is alles goed.
Hoe slecht een relatie ook is en hoezeer je ook uit elkaar gegroeid bent, de ander is altijd gekwetst.

Ik denk dan ook dat TS zijn ex voor zichzelf een mooi plaatje geschetst heeft zodat ze niet al te lang stil hoeft te staan bij wat ze haar gezin aandoet.