de Duivel en Religie #2

quote:

Op maandag 19 mei 2014 09:56 schreef Skillsy het volgende:

[..]

Chatat (zondeoffer) is voor dingen die men zonder opzet verkeerd heeft gedaan.

Asham (schuld over) als je een onrein lijk of persoon hebt aangeraakt of iets heeft gehoord en niet door geeft.

Zewach sjelamim (vredesoffer) wordt gedaan als dankbetuiging

Het ola (brandoffer) moet gebracht worden door iederen. Helaas Kees geeft de Torah geen reden voor dit offer.

G'd zei tegen Moshe hoe ze de ola (brandoffer) moeten offeren. Het moest bestaan uit een schaap een geit of een stier (allen moet gezond zijn dus geen gebrek) een (tortel)duif. De persoon die het offer bracht moest zijn hand op de kop van het dier leggen. Daarna werd het geslacht en het bloed werd door de kohanim (priesters) tegen de zijkanten van het altaar uitgegoten. Als het offer een schaap,geit,stier was dan moeten deze dieren na afsloop in stukken gesneden worden en verbrand op het altaar. Als het een tortelduif of een gewone duif het offer was moest zijn kop eraf gehaald worden en het bloed ook tegen de zijkanten van het altaar uitgegoten. De duif wordt daarna ingescheurd bij de vleugels en zo op het altaar gelegd zodat hij door het vuur verteerd kan worden.

Mincha ( het meeloffer) krijgt Moshe te horen dat het de beste meel en dat er olie op moest worden gegoten en wierook moest erbij. Als het aan Aharon en zijn zonen wordt aangeboden moeten zij een handje meel wegnemen en die op het altaar neerleggen om te verbranden. De rest eten ze na het offeren op.

De zewach shelamim (vredesoffer) moest uit zijn kudde zijn. Het dier mag ook hier geen ziektes en dergelijke hebben. De kohanim moesten het in stukken snijden en de ingewanden plus het vet op het altaar offeren

Nou wanneer een persoon per ongeluk G'ds mitswot overtrad moest er een chatat (zondeoffer) worden gebracht. Als een kohen per ongeluk de mitwot ovetrad moest hij een stier offeren. Hij zette zijn handen op de kop van het dier en daarna werd de stier geslacht en de kohen moest zijn bloed 7 maal in de richting van het parochet voor de Ark van het Verbond spatten (dus binnenin het Heiligdom) de ingewanden en het vet en de rest van het dier moest buiten het kamp worden verbrand

Als de gemeenschap per ongeluk G'ds mitswot overtrad moesten de leiders van die gemeenschap hun handen op een stier leggen. En de kohanim deed ook weer het ritueel (7 maal voor het Ark van het Verbond laten spatten) Maar een deel van het bloed op de horens moest over het altaar gesmeerd worden en uitgegoten voor het altaar. Het vet moest verbrand worden en daarna moest de stier buiten de kamp worden verbrand

Wanneer een stamhoofd per ongeluk een zonde begin moest hij een geitenbok offeren.

Wanneer iemand een zonde begaat uit het gewone volk moest hij een vrouwtjesgeit offeren welke gedaan werd door de kohanim. Het vet werd op het altaar verbrand. Op deze wijze werd dus vergiffenis gevraafd voor hun zonden

Een Ashim is een schuldoffer. Dus wanneer iemand zich schuldig had gemaakt aan een vergrijp. Dat kan bijv zijn dat iemand iets gehoord of gezien heeft dat hij niet heeft verteld. Of als iemand een onrein lijk of een onreine persoon heeft aangeraakt. Of als iemand iets beloofd had en zijn afspraken niet is nagekomen dan brengen ze dus een schuldoffer. Als mensen niet een schaap konden offeren moesten ze een tortelduif of 2 gewone duiven offeren. En mochten ze geen tortelduif of gewone duiven hebben moest een tiende van een efa (maateenheid) van hun beste meel als 'schuldoffer' gebracht worden. Ook met fraude in leningen , roof en daar over gaan liegen (meineed) dan moest datgene wat men op oneerlijke manier had gepikt met dubbele waarde terug brengen of terug betalen. Daarna moest men een ram offeren als 'schuldoffer'. Als de kohen het dier had geofferd voor de persoon die meineed had gepleegd en terugbetaald had was pas na het offeren zijn zonden vergeven.

In de oudheid werden deze offers niet alleen gezien als een uiting van vertrouwen in G'd maar ze vonden het ook noodzakelijk deze uiting. Het woord korban (offer) betekend ook letterlijk "naderbij komen" en dat was het doel van de Tempel offers : eenheid brengen tussen de gelovige en G'd. Dus door te offeren dankte de mens G'd en vroeg zo om vergiffenis te krijgen voor zijn zonde. De hele rituelen erom heen was vooral voor ontzag uiteraard.

Mensen die deze rituele offers misbruikten werden overigens zwaar bekritiseerd ( Jesaja verteld daarover in 1:11-15) Door de Joden uit de Oudheid werden hyprocrisie niet serieus genomen. En de offers werden niet gezien als een middel om de schuld voor verkeerde handelingen uit te wissen.

Na de vernietiging van de Temel door de Romeinen in 70 na de gangbare jaartelling was natuurlijk de vraag: wat nu met offeren. Dat kon niet meer. De rabbijnen besloten de joden totdat de Tempel weer was herbouwd moesten wachten met offers. Daarom is dierenoffers of andere offers onwaarschijnlijk. Zelfs voordat de laatste offers in de tempel werden geofferd was gebed al het offer aan het vervangen en destijds al door de Joden als meest aanvaardbare manier van aanbidden van G'd. Zeker met het ontstaan van de synagoge in 3e eeuw vdj verving het gebed van een persoon en diens gemeenschap de tocht naar Jeruzalem. Dus tegen de tijd dat de Tempel werd verwoest waren er al vele duizenden synagogen in Israel (in Jeruzalem alleen al 480 synagogen). Veel van deze gebeden die nu in de sidoerim ( joods gebedenboeken) staan werden al lang voordat het offeren in de Tempel stopte geformuleerd.

Ondanks de rabbijnen eerbied hadden voor de traditie van de Tempeloffers waren zij van mening dat gebed hoger staat als vorm van aanbidding dan het brengen van offers. Zij zeggen dat het brengen van offers in de Tempel gebonden waren aan plasst en altaar terwijl men overal en op elk tijdstip kan bidden.

Er wordt verteld dat een leider van het joodse volk tijdens de Tempel verwoesting zei dat ze niet moesten treuren over het feit dat ze niet langer offers konden brengen.

Rabbijn Johanan Zakkai zei : "treur niet het middel dat ons ter beschikking staat om verzoening te bewerkstelligen is gelijkwaardig aan offers: gemiloet chassadim "

Gemiloet chassadim betekent het doen van goede daden.

Een andere rabbijn ( Herchel) schreef: "het gebed is geen vervanging voor het offer. Het gebed is het offer"

Ola-offers , chatata en aham offers waren middelen in de oudheid om vergiffenis te krijgen door verkeerd gedrag. Bij het vaststellen voor welke vormen van gedrag waarvoor men in de Tempel moesten offeren geeft de Torah en de verklaarders een definitie van "zonde"

quote:

Op maandag 19 mei 2014 18:19 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Dus zonder religie geen duivel? Religie verbieden!

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 13:38 schreef sjoemie1985 het volgende:
dan zouden we eerder in onwetendheid leven.
Dus God en de duivel zouden er wel zijn.
alleen heb je er dan geen weet van dat ze er zijn.
dus dan had je het pas geweten als de eindtijd zou zijn gekomen.

is toch net als met columbus als hij het gebied dat nu amerika heet niet had ontdekt dan hadden wij niet geweten dat daar ook nog wat was terwijl er toch een stuk land ligt.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 18:22 schreef Skillsy het volgende:

[..]

Waar staat chatat in Beresjit (Genesis) Kun je me dat aanwijzen? Hier de link:

http://www.mechon-mamre.org/p/pt/pt0104.htm

Wat is chatat (zondeoffer) in het Hebrews? Waar komt deze vandaan (etymologie)?

Vraag offtopic: hoe lang studeer je al Hebrews (en ik neem aan ook Aramaic). Doe/deed je dat zelfstandig? Ik neem aan dat je ook Arabisch hierdoor kan? Welke taal vind je mooier? Hebrews of Arabisch? Ik vind het Arabisch veel mooier

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 09:46 schreef Skillsy het volgende:

[..]

Het offeren wordt al heel lang niet gedaan en wordt door de meeste rabbijnen als barbars gezien maar hebben wel respect voor datgene. Ik weet het ook niet. Je zou daar een studie in moeten doen om alles precies te beprijpen.
Het gebed is centraal binnen het Jodendom

[..]

Weet je dat het heel moeilijk is om binnen een post alles uit te leggen ?

Oa in Wajikra 21:1 - 24:23 wordt de Emor besproken waar onder : oog om oog tand om tand
We zien dat meedere keren in de Torah. In 21:1-24:23 staat er "wanneer iemand een mens doodslaat moet hij ter dood worden gebracht. Slaat iemand een dier dood dan moet hij dat vergoeden : een leven voor een leven. Wanneer iemand anders letsel brengt moet hij hetzelfde ondergaan wat hij die andere aandeed : een breuk voor een breuk , een oog voor een oog en een tand voor een tand. Dus wat diegene iemand heeft aangedaan moet ook bij hem zelf gedaan worden. "Deze bepalingen zijn op gelijke wijze voor iedereen van kracht, zowel voor de vreemdeling die bij jullie woont als voor de geboren Israeliet: wat Ik, de Eeuwige , ben jullie G'd" (Wajikra /Leviticus 24:17:22)

In Shemot (Exodus) lees je bijv dat een man van een vrouw die een miskraam kreeg na een duw van iemand die aan het vechten was vergiffenis mocht vtagen voor het leven van dat kindje. Maar bij de andere letsel en verwondingen is de straf: een leven voor een leven, een hand voor een hand, een voet voor een voet, een brandwond voor een brandwond, een open wond door een open wond, een buil voor een buil"

Een ander voorbeeld van dit zien we in Dewarim (Deuteronomium) hier zien we een ruzie (niet fysiek) er wordt gezegt dat iemand de bedoeling heeft iemand anders te beschadigen door opzettelijk een valse getuigenis in de rechtbank af te leggen. Als zoiets voorkomt , zegt de Torah "hem de straf geven die de beschuldigde zou hebben gekregen. Pas zonder pardon gelijkwaardige vergelding toe : leven om leven , oog om oog , tand om tand, hand om hand, voet om voet"

Veel verklaarder in de eeuwen probeerden een uitleg te geven wat de Torah met zo'n straf wil. 1 daarvan was R.H Pfeiffer (onze tijd) hij zei "oog om oog , tand om tand ....de oude wet van de woestij is die door de Israelieten die nimmer hun woestijnoorsprong vergaten werd toegepast" "een leven voor een leven zijn in absolute vorm van de woestijnwet van bloedwraak" maw het aanbrengen van letsel als compensatie voor fysieke verwonding die men anderen had aangedaan was een praktijk die door de Torah werd toegestaan. Als iemand een oog van iemand anders had uitgestoken moest degene die dat gedaan had zijn oog missen. Zo ook met voeten, brandwond, botbreuken, handen ect. Pfeiffer zegt dat het hier om een Torahsanctie om bloedwraak gaat.

Maar de meeste verklaarder zijn het helemaal niet eens met Pfeiffer. Nahum Sarna laat ons weten dat de "lex talionis" (de wet van vergelding) zoals hij in het Romeinse recht wordt genoemd is gebaseerd op dat de straf in overeenstemming moet zijn met de misdaad" deze Romeinse gedachte die al deel uit maakte van de Israelische praktijk VOORDAT het volk tot slaaf werd in Egypte werd door Romeinen in Mesopotamie geintroduceerd.

Niet alleen hierin was de Torah apart ook in de buren van de Israelieten was dat ook zo. In de Codex van Hammoerabi krijgen we ook te horen dat " als een heer de tand van een heer uit zijn eigen klasse heeft geslagen, zal hij zijn tand uitslaan. Als hij de tand van iemand uit het gewone volk heeft geslagen zal hij een derde van een mina zilver betalen"

Maw: in de Codex van Hammoerabi wordt de soort en ernst bepaald door klasse en iemands possitie in de maatschappij. In de Torah daarintegen is de klasse van iemand niet van invloed. Het oog of tand van iemand is niet meer waard dan die van een ander. Het is het recht van iedereen om om op gelijke en eerlijke wijze gecomponseerd te worden voor letsel en schade.

Een van de vroegste disscusie hierover vindt je in de Talmud. Rabbi Shimon Jochai leert dat "een oog voor een oog" geld betekend. Hij verduidelijkt zichzelf met het stellen van een vraag :

"Als een blinde iemand verminkt door hem blind te maken wat is dan schadeloosstellingen die volstaat?" Hiermee zegt hij dus dat het toebrengen van fysiek geweld als onzin af te doen. Zijn interpretatie van "oog voor een oog" is namelijk dat het gaat om een eerlijke finaciele schadeloostelling. En deze uitleg is compleet overgenomen in de Joodse traditie.

Nou om schadeloostellingen vast te stellen werden er 5 catogerieen in overweging genomen
(Ik ga ze niet allemaal uitlegggen)op internet is er vast vanalles over te vinden

-Nezek (met streepjes boven de e)
- tsaar
-ripoei
-shevet
-boshet

Naast deze 5 factoren vereist de joodse traditie ook dat de persoon om vergiffenis moet vragen.

Joodse traditie is zich ervan bewust dat letsel aan het lichaam of het verlies van een ledemaat nooit volledig kan worden 'terug' betaalt en dat dit de aanleiding kan zijn van bloedwraak en daarom schrijft de joodse traditie een rechtvaardige vorm van schadeloosstelling en verzoening voor. Door dat te doen bevordert zij de gerechtigheid en de vrede.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 13:38 schreef sjoemie1985 het volgende:
dan zouden we eerder in onwetendheid leven.
Dus God en de duivel zouden er wel zijn.
alleen heb je er dan geen weet van dat ze er zijn.
dus dan had je het pas geweten als de eindtijd zou zijn gekomen.

is toch net als met columbus als hij het gebied dat nu amerika heet niet had ontdekt dan hadden wij niet geweten dat daar ook nog wat was terwijl er toch een stuk land ligt.

quote:

Op woensdag 21 mei 2014 00:12 schreef Kees22 het volgende:

[..]

We leven hoe dan ook in onwetendheid!
Als er al een god bestaat, is hij almachtig, alomtegenwoordig, altijddurend, alwetend, albarmhartig (althans de god van jezus en mohammed), goedertieren en dergelijke. Voor minder zouden we het immers niet hoeven doen.
Ik weet niet hoe jij jezelf ziet, maar ik zie mezelf niet bepaald als almachtig, alomtegenwoordig, alwetend e.d.. Ik schat mezelf t.o.v. een dergelijke god in als een mier t.o.v. internet.
Dus volkomen onwetend van wat god is of wil of doet. Elke pretentie om meer te weten is in feite godsschennis. Zoals de qoran zegt: heb jij een laddertje naar de hemel? Of meer hedendaags: heb jij soms zijn telefoonnummer, dat je alles zo goed schijnt te weten?

Vandaar dat ik agnost ben.
In mindere mate, want hij is natuurlijk minder machtig, geldt hetzelfde voor de duivel.

quote:

Op woensdag 21 mei 2014 11:34 schreef Skillsy het volgende:
Joden (Israel) streven naar de Schepper en onderhouden het gebod "heb uw naaste lief als uzelf". De rest van de volkeren niet.

quote:

Op woensdag 21 mei 2014 17:25 schreef Skillsy het volgende:

[..]

Het woord Israël geeft het antwoord al.