Fuck Superfood!

Gezond eten, mijn reet!

Avocado’s, chia zaden, spinazie, walnoten en lijnzaad. Vijf ingrediënten die tegenwoordig in je smoothie MOETEN zitten. Heb je niet eens een blender in huis? Dan hoor je er helemaal niet bij. Gebruik je suikerklontjes? Dat kan niet meer! Een vervangende zoetstof is het hippe suiker anno 2014. Kook je NOG STEEDS met zonnebloemolie? Dat had je allang moeten vervangen door kokosolie! Want dat bevat middellange keten vetzuren. En dan heb je nog de term superfoods. Eén die je geregeld om de oren vliegt. Als je dit eet, ben je op en top gezond en kan je niks meer gebeuren. Ze bevatten namelijk een enorme concentratie aan antioxidanten, aminozuren, vitaminen, en mineralen.

Oké, op en top gezond en er kan mij niks meer gebeuren. Dat klinkt verleidelijk. En dat allemaal met het verantwoord veranderen van je voedsel. Laat ik beginnen met olie. Er moet elke dag gekookt worden dus als ik dat ga doen met kokosolie ben ik al een heel eind op de goede weg. Op het fietsje naar de gezondheidswinkel dan maar. Aangekomen bij het schap krijg ik de schrik van mijn leven! Tussen de ¤10 en ¤20,-??? Dat is voor een student een kleine week boodschappen! Laat maar zitten hoor. Vol goede moed naar het schap van de walnoten en chiazaden. Mijn hemel, ook van die belachelijk dure prijzen. Ik houd het voor gezien en besluit het voorlopig maar te houden bij de knorpakken, zonnebloemolie en bruin brood.

Dit is een situatie die menig student waarschijnlijk al meegemaakt heeft. Het klinkt allemaal mooi. Want wie wil er nou niet op en top gezond leven en verantwoord bezig zijn met zijn of haar voeding. Zo jammer dat je dan een klap in je gezicht krijgt door het zien van die hoge prijzen.
De overheid bezuinigt als een gek op de gezondheidszorg, maakt het eigen risico elk jaar weer duurder en schreeuwt van de daken dat we goed voor onszelf moeten zorgen. Daarentegen zijn de prijzen voor zo’n gezond leven abnormaal duur. Dat is toch een paradox? Of ligt dat aan mij? Hebben ze wel echt het beste met ons voor? Of is dit gewoon de zoveelste manier van leven die vroeg of laat achterhaald wordt?
Het internet staat niet alleen vol met artikelen waarin gepleit wordt voor super duur superfood, maar ook met tegenstrijdige berichten. Economieverslaggever Jeroen Schutijser plaatste een paar weken geleden een artikel waarin hij vermeldde dat er vaak geen wetenschappelijk bewijs is van de werking van superfood. Het is gewoon een claim die economische groei bevordert. Heel slim, aangezien iedereen gezonder wil leven en alles aangrijpt en gelooft wat er op hun bordje wordt voorgeschoteld. Het voedingscentrum stelt zelfs dat een overschot aan superfood gevaarlijk kan zijn, omdat men een eenzijdig eetpatroon zou ontwikkelen. Ik begin steeds meer aan het peperdure fenomeen te twijfelen. Men teerde vroeger toch ook op fruit, brood (en bier) en dat heeft hen toch sterk genoeg gemaakt om een aardig aantal mensen in ons landje te kweken?