R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
T is de eenzaamheid die t moeilijk maakt denk ik. Je wordt d'r ineens extra bewust van als je relatie over is.quote:Op woensdag 4 juni 2014 23:34 schreef Fherm het volgende:
5 maanden verder. Nog steeds denk ik elke dag aan haar.
Kan het niet weerstaan om op haar facebook te kijken.. en dan zie je van die dingen die je nooit verwacht
Nu gaat ze zelfs een tattoeage zetten
Maar toch ben ik beter af zonder haar, maar ik mis de aanwezigheid wel. Maar achteraf gebleken is het toch echt een kut wijf..
Rot gevoelens ook
Gisteren had ik even zo'n dag dat ik me heel verdrietig voelde, dus even een heerlijk zwelgmoment ingelast. Glycerine van Bush op repeat, daarna een flinke dosis Greenday en gewoon even balen dat t allemaal zo gelopen is. Daarna wat vrolijkers opgezet en mezelf er weer uitgetrokken.
Vandaag blijkt dat t de tijd van de maand is geworden. Meestal ben ik de dag ervoor erg emotioneel, dus dat zal wel meegespeeld hebben.
Pf waar ik een beetje moe van wordt is een aantal mannen die nu ineens allemaal heel aardig en close met me willen zijn. Aandacht is wel leuk, en ja, goed om te weten dat ik nog in de markt lig. Maar ik ben daar nog helemaal niet aan toe. Wil eigenlijk vooral gezelligheid met mijn vrienden zonder bijbedoelingen.
Vandaag blijkt dat t de tijd van de maand is geworden. Meestal ben ik de dag ervoor erg emotioneel, dus dat zal wel meegespeeld hebben.
Pf waar ik een beetje moe van wordt is een aantal mannen die nu ineens allemaal heel aardig en close met me willen zijn. Aandacht is wel leuk, en ja, goed om te weten dat ik nog in de markt lig. Maar ik ben daar nog helemaal niet aan toe. Wil eigenlijk vooral gezelligheid met mijn vrienden zonder bijbedoelingen.
Ja, dat maakt het inderdaad extra moeilijk. Daarom even proberen helemaal op me eentje gelukkig worden zonder andere mensen. Zodat ik in mijn volgende relatie extra sterk sta en niet (weer) met mijn voeten laat spelen.quote:Op donderdag 5 juni 2014 13:59 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
T is de eenzaamheid die t moeilijk maakt denk ik. Je wordt d'r ineens extra bewust van als je relatie over is.
Maar heb je wel vrienden dan die je op kan zoeken? Helemaal alleen lijkt me ook niet fijn. Plus dat als je in een volgende relatie een sociale kring hebt je niet van je nieuwe partner afhankelijk gaat zijn van sociaal contact. Dat maakt je ook onafhankelijker denk ik.quote:
[..]
Ja, dat maakt het inderdaad extra moeilijk. Daarom even proberen helemaal op me eentje gelukkig worden zonder andere mensen. Zodat ik in mijn volgende relatie extra sterk sta en niet (weer) met mijn voeten laat spelen.
Mannen die willen profiteren van de situatie.. best wel erg. Zolang je maar goed aangeeft dat je geen relatie met hun wilt en je niet laat meeslepen. Eerst tijd maken voor je zelfquote:
Gisteren had ik even zo'n dag dat ik me heel verdrietig voelde, dus even een heerlijk zwelgmoment ingelast. Glycerine van Bush op repeat, daarna een flinke dosis Greenday en gewoon even balen dat t allemaal zo gelopen is. Daarna wat vrolijkers opgezet en mezelf er weer uitgetrokken.
Vandaag blijkt dat t de tijd van de maand is geworden. Meestal ben ik de dag ervoor erg emotioneel, dus dat zal wel meegespeeld hebben.
Pf waar ik een beetje moe van wordt is een aantal mannen die nu ineens allemaal heel aardig en close met me willen zijn. Aandacht is wel leuk, en ja, goed om te weten dat ik nog in de markt lig. Maar ik ben daar nog helemaal niet aan toe. Wil eigenlijk vooral gezelligheid met mijn vrienden zonder bijbedoelingen.
daarna voor anderen.
Mijn sociale kring was niet afhankelijk van mijn ex partner. Ook al gingen we door mij wel samen naar festivals enzo. Natuurlijk heb ik wel vrienden waarmee ik kan omgaan. Maar sinds dat het uit is ben ik me gaan ontwikkelen op andere gebieden en wil ik meer zien van de wereld. Maar de vrienden waar mee ik omging / nog steeds omga denken voornamelijk alleen aan bier drinken.quote:
[..]
Maar heb je wel vrienden dan die je op kan zoeken? Helemaal alleen lijkt me ook niet fijn. Plus dat als je in een volgende relatie een sociale kring hebt je niet van je nieuwe partner afhankelijk gaat zijn van sociaal contact. Dat maakt je ook onafhankelijker denk ik.
Dus daarom voel ik me best wel eenzaam omdat ik niet echt mensen heb die in de zelfde fase zitten als mij. Of dezelfde doelen hebben.
Ja, beetje jammer wel. Eerlijk gezegd vind ik het niet meer dan logisch dat als je relatie net uit is je even geen zin aan een fanfare aan je lijf hebt en dat ze dat maar moeten begrijpen. Natuurlijk als het erop komt leg ik dat wel uit, maar ik ga dat niet actief steeds verkondigen.quote:
[..]
Mannen die willen profiteren van de situatie.. best wel erg. Zolang je maar goed aangeeft dat je geen relatie met hun wilt en je niet laat meeslepen. Eerst tijd maken voor je zelf
Ja precies, het is nu even tijd voor mij. Ik richt me nu ook op mezelf en de vrienden waar ik close mee ben.
Zijn er in die kring geen mensen die je een stukje mee kan nemen daarin? Je zal vast niet de enige zijn die wel eens wat anders wil dan bier drinken en kut roepen.quote:
[..]
Mijn sociale kring was niet afhankelijk van mijn ex partner. Ook al gingen we door mij wel samen naar festivals enzo. Natuurlijk heb ik wel vrienden waarmee ik kan omgaan. Maar sinds dat het uit is ben ik me gaan ontwikkelen op andere gebieden en wil ik meer zien van de wereld. Maar de vrienden waar mee ik omging / nog steeds omga denken voornamelijk alleen aan bier drinken.
Dus daarom voel ik me best wel eenzaam omdat ik niet echt mensen heb die in de zelfde fase zitten als mij. Of dezelfde doelen hebben.
Spijtig genoeg momenteel niet nee. Zit zelf nu ook in een soort "jeugdhuis" vereniging maar dat is voornamelijk ook bier drinken/uitgaan. Heb mezelf dan ook voorgenomen om eens wat dingen alleen te gaan doen, alleen te gaan reizen, workshops meedoen. Dan zal ik vanzelf wel mensen tegenkomen die hetzelfde denken als mij. Dat hoop ik toch..quote:
[..]
Zijn er in die kring geen mensen die je een stukje mee kan nemen daarin? Je zal vast niet de enige zijn die wel eens wat anders wil dan bier drinken en kut roepen.
Zo hoort het ook, eerst terug aan jezelf werken en als je je helemaal terug goed in je vel voelt komt alles vanzelf wel weer op zijn pootjes terecht. Daar geloof ik zelf toch in.quote:
[..]
Ja, beetje jammer wel. Eerlijk gezegd vind ik het niet meer dan logisch dat als je relatie net uit is je even geen zin aan een fanfare aan je lijf hebt en dat ze dat maar moeten begrijpen. Natuurlijk als het erop komt leg ik dat wel uit, maar ik ga dat niet actief steeds verkondigen.
Ja precies, het is nu even tijd voor mij. Ik richt me nu ook op mezelf en de vrienden waar ik close mee ben.
Waarschijnlijk. Het hielp dat ik gisteren nog even goed kapot ging in de sportschool. Feel the burn.quote:
[..]
Dat zal wel komen omdat ze geen antwoord krijgt. Ik denk dat je t goed aanpakt door er niet op te reageren. Dat ze je kwijt zou raken had ze dan maar moeten bedenken voor ze vreemdging. Wel klote voor je dat t zo uitgegaan is. Uiteindelijk zal het wel ophouden.
Vandaag gaat het gelukkig al een stuk beter. Een zeer goede sollicitatiegesprek gehad en groen licht gekregen voor afstuderen(eindelijk). Straks weer de sportschool in en daarna chillen met vrienden.
Burning bridges gives you so much more
Dat klinkt goed allemaal.quote:
[..]
Waarschijnlijk. Het hielp dat ik gisteren nog even goed kapot ging in de sportschool. Feel the burn.
Vandaag gaat het gelukkig al een stuk beter. Een zeer goede sollicitatiegesprek gehad en groen licht gekregen voor afstuderen(eindelijk). Straks weer de sportschool in en daarna chillen met vrienden.
Sporten helpt mij ook veel.
Ik wil ook even mijn verhaal kwijt. Nou goed, niet het hele verhaal, maar ik zal hier de laatste bladzijde uit mijn dagboek zetten (mannen met een dagboek, het kan). Gisteren was geen pretje, ook al is het onderhand vier maanden geleden dat we uit elkaar gingen. Een paar dagen terug heb ik haar verwijderd van FB, Skype, etc. En toen kwam dit:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik snap dat er waarschijnlijk voor jullie veel gaten in het verhaal zitten, maar ik wilde dit gewoon even ergens kwijt.
Het is alweer enige tijd geleden dat ik hier heb gepost, maar bij dezen even een update. Wat er allemaal is gebeurd.
Enige tijd geleden is mijn vriendin, met wie ik zo'n 3 jaar samenwoon, ziek geworden. Niets ernstigs gelukkig, maar toch wel zo erg dat ze even een paar dagen uit de running was. Hierdoor liep ze een achterstand op bij haar masterstage. Ze wilde zo snel mogelijk weer beginnen en heeft om die reden de keuze gemaakt niet de rust te nemen om even uit te zieken. Dit alles bracht de nodige stress en vermoeidheid met zich mee.
Tegelijkertijd was ik erg druk met mijn bachelor-scriptie. Iedereen die zo'n ding ooit geschreven heeft weet hoeveel druk en stress dit met zich mee brengt. Mijn vriendin nam deze stress ook een beetje over omdat zij ook graag wil dat ik slaag. Door haar stress en die van mij kregen we allebei een korter lontje en hadden we steeds vaker ruzie.
Op een gegeven moment had ik mijn scriptie ingeleverd. Om een beetje te relaxen ben ik zonder vriendin een weekendje weggeweest. Eenmaal op weg huis had ik heel veel zin om mijn vriendin weer te zien en zij mij ook. Voor mij was dit het begin van iets nieuws omdat de scriptiestress voor nu weer even over was. Het was ook fijn haar weer te zien, maar we kregen toch opnieuw ruzie. De ruzie bleef beperkt en ik besloot even en ommetje te maken om niet te ontploffen. Hierdoor bleven we allebei kalm. Na een tijdje kwam ik weer terug en wist zij te melden dat het haar niets deed dat ik gekwetst was en dat ze geen toekomst meer in onze relatie zag. De relatie kwam ten einde.
Ik ben hierop een weekje ingetrokken bij vrienden om later in te trekken in het huis van een kennis van me die een maand naar Zuid-Frankrijk ging. In de tijd dat ik weg was, kwam mijn vriendin tot de conclusie dat ze me toch wel erg mist. Ze wilde het opnieuw proberen. Ik zag hier wel wat in, maar samenwonen met haar zag ik niet meer zitten. Hier ging ze mee akkoord en nemen we steeds kleine stapjes in het opnieuw opbouwen van de relatie. Ben erg benieuwd hoe dit gaat lopen in ieder geval. Het voelt in ieder geval goed dat ik straks mijn eigen plekje heb (over een maand trekt zij in het huis van een vriendin die voor een half jaar naar t buitenland gaat) en heb hierdoor ook alweer iets meer vertrouwen in een toekomst samen.
Enige tijd geleden is mijn vriendin, met wie ik zo'n 3 jaar samenwoon, ziek geworden. Niets ernstigs gelukkig, maar toch wel zo erg dat ze even een paar dagen uit de running was. Hierdoor liep ze een achterstand op bij haar masterstage. Ze wilde zo snel mogelijk weer beginnen en heeft om die reden de keuze gemaakt niet de rust te nemen om even uit te zieken. Dit alles bracht de nodige stress en vermoeidheid met zich mee.
Tegelijkertijd was ik erg druk met mijn bachelor-scriptie. Iedereen die zo'n ding ooit geschreven heeft weet hoeveel druk en stress dit met zich mee brengt. Mijn vriendin nam deze stress ook een beetje over omdat zij ook graag wil dat ik slaag. Door haar stress en die van mij kregen we allebei een korter lontje en hadden we steeds vaker ruzie.
Op een gegeven moment had ik mijn scriptie ingeleverd. Om een beetje te relaxen ben ik zonder vriendin een weekendje weggeweest. Eenmaal op weg huis had ik heel veel zin om mijn vriendin weer te zien en zij mij ook. Voor mij was dit het begin van iets nieuws omdat de scriptiestress voor nu weer even over was. Het was ook fijn haar weer te zien, maar we kregen toch opnieuw ruzie. De ruzie bleef beperkt en ik besloot even en ommetje te maken om niet te ontploffen. Hierdoor bleven we allebei kalm. Na een tijdje kwam ik weer terug en wist zij te melden dat het haar niets deed dat ik gekwetst was en dat ze geen toekomst meer in onze relatie zag. De relatie kwam ten einde.
Ik ben hierop een weekje ingetrokken bij vrienden om later in te trekken in het huis van een kennis van me die een maand naar Zuid-Frankrijk ging. In de tijd dat ik weg was, kwam mijn vriendin tot de conclusie dat ze me toch wel erg mist. Ze wilde het opnieuw proberen. Ik zag hier wel wat in, maar samenwonen met haar zag ik niet meer zitten. Hier ging ze mee akkoord en nemen we steeds kleine stapjes in het opnieuw opbouwen van de relatie. Ben erg benieuwd hoe dit gaat lopen in ieder geval. Het voelt in ieder geval goed dat ik straks mijn eigen plekje heb (over een maand trekt zij in het huis van een vriendin die voor een half jaar naar t buitenland gaat) en heb hierdoor ook alweer iets meer vertrouwen in een toekomst samen.
quote:
Ik wil ook even mijn verhaal kwijt. Nou goed, niet het hele verhaal, maar ik zal hier de laatste bladzijde uit mijn dagboek zetten (mannen met een dagboek, het kan). Gisteren was geen pretje, ook al is het onderhand vier maanden geleden dat we uit elkaar gingen. Een paar dagen terug heb ik haar verwijderd van FB, Skype, etc. En toen kwam dit:Jeetje... Je klinkt als iemand met een goed hart en hoe zij met je omgaat, voor zover ik kan lezen, is echt zo niet oké. Jou als vertrouwenspersoon blijven gebruiken, dat kan toch niet. Echt respect voor je dat je voor jezelf opkomt en daar niet in mee gaat, lijkt me een flinke stap in de goeie richting. En dat je vertrouwensissues hebt lijkt me logisch, daar moet misschien ook gewoon wat meer tijd overheen. Ik wens je alle goeds!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik snap dat er waarschijnlijk voor jullie veel gaten in het verhaal zitten, maar ik wilde dit gewoon even ergens kwijt.
Wat een bijzonder verhaal! en een goede keuze om niet meteen weer samen te wonen. Mijn ex en ik hebben het er wel eens over om het misschien nog eens te proberen als we allebei voldoende ruimte hebben gehad om aan onszelf te werken, maar ik vraag me af... Hoe werkt dat? Ben je niet bang geweest dat er te veel kapot is gegaan door de break-up?quote:Op vrijdag 6 juni 2014 12:02 schreef DW457 het volgende:
Het is alweer enige tijd geleden dat ik hier heb gepost, maar bij dezen even een update. Wat er allemaal is gebeurd.
Enige tijd geleden is mijn vriendin, met wie ik zo'n 3 jaar samenwoon, ziek geworden. Niets ernstigs gelukkig, maar toch wel zo erg dat ze even een paar dagen uit de running was. Hierdoor liep ze een achterstand op bij haar masterstage. Ze wilde zo snel mogelijk weer beginnen en heeft om die reden de keuze gemaakt niet de rust te nemen om even uit te zieken. Dit alles bracht de nodige stress en vermoeidheid met zich mee.
Tegelijkertijd was ik erg druk met mijn bachelor-scriptie. Iedereen die zo'n ding ooit geschreven heeft weet hoeveel druk en stress dit met zich mee brengt. Mijn vriendin nam deze stress ook een beetje over omdat zij ook graag wil dat ik slaag. Door haar stress en die van mij kregen we allebei een korter lontje en hadden we steeds vaker ruzie.
Op een gegeven moment had ik mijn scriptie ingeleverd. Om een beetje te relaxen ben ik zonder vriendin een weekendje weggeweest. Eenmaal op weg huis had ik heel veel zin om mijn vriendin weer te zien en zij mij ook. Voor mij was dit het begin van iets nieuws omdat de scriptiestress voor nu weer even over was. Het was ook fijn haar weer te zien, maar we kregen toch opnieuw ruzie. De ruzie bleef beperkt en ik besloot even en ommetje te maken om niet te ontploffen. Hierdoor bleven we allebei kalm. Na een tijdje kwam ik weer terug en wist zij te melden dat het haar niets deed dat ik gekwetst was en dat ze geen toekomst meer in onze relatie zag. De relatie kwam ten einde.
Ik ben hierop een weekje ingetrokken bij vrienden om later in te trekken in het huis van een kennis van me die een maand naar Zuid-Frankrijk ging. In de tijd dat ik weg was, kwam mijn vriendin tot de conclusie dat ze me toch wel erg mist. Ze wilde het opnieuw proberen. Ik zag hier wel wat in, maar samenwonen met haar zag ik niet meer zitten. Hier ging ze mee akkoord en nemen we steeds kleine stapjes in het opnieuw opbouwen van de relatie. Ben erg benieuwd hoe dit gaat lopen in ieder geval. Het voelt in ieder geval goed dat ik straks mijn eigen plekje heb (over een maand trekt zij in het huis van een vriendin die voor een half jaar naar t buitenland gaat) en heb hierdoor ook alweer iets meer vertrouwen in een toekomst samen.
Thx! Oh zeker wel! Nog steeds eigenlijk. Maar ja, als je het niet probeert weet je zeker dat je aan t kortste eind trekt.quote:Op vrijdag 6 juni 2014 22:40 schreef IGotMine het volgende:
[..]
Wat een bijzonder verhaal! en een goede keuze om niet meteen weer samen te wonen. Mijn ex en ik hebben het er wel eens over om het misschien nog eens te proberen als we allebei voldoende ruimte hebben gehad om aan onszelf te werken, maar ik vraag me af... Hoe werkt dat? Ben je niet bang geweest dat er te veel kapot is gegaan door de break-up?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-06-2014 01:08:48 ]
Niet helemaal waar. Ik bedoel, je kan ook jezelf proberen te beschermen door te zeggen "Kijk, het liep al eens verkeerd, en ik wil dat niet nog een tweede keer". Uiteraard wens ik jullie twee het beste met jullie poging om het weer te laten werken, maar neem er echt de tijd voor, en probeer altijd een objectief oog te houden op je relatie.quote:
[..]
Thx! Oh zeker wel! Nog steeds eigenlijk. Maar ja, als je het niet probeert weet je zeker dat je aan t kortste eind trekt.
Dat is iets wat ik altijd hoor van mensen die mij goed kennen, dat ik een enorm zorgzaam persoon ben. Als ik hier andere verhalen lees, in dit topic of andere topics waar mensen een probleem hebben, is mijn eerste gedachte vaak "Shit, wist ik maar waar je woonde en wie je was, dan zou ik nu naar je toe komen voor een knuffel en een goed gesprek".quote:
[..]
Jeetje... Je klinkt als iemand met een goed hart en hoe zij met je omgaat, voor zover ik kan lezen, is echt zo niet oké. Jou als vertrouwenspersoon blijven gebruiken, dat kan toch niet. Echt respect voor je dat je voor jezelf opkomt en daar niet in mee gaat, lijkt me een flinke stap in de goeie richting. En dat je vertrouwensissues hebt lijkt me logisch, daar moet misschien ook gewoon wat meer tijd overheen. Ik wens je alle goeds!
En in onze relatie heb ik ook heel veel energie moeten steken om haar gelukkig te houden (ze kwam uit Zweden naar hier, maar heeft zich nooit thuis kunnen voelen). En nu voelt dat allemaal als verspilde moeite, of erger, dat iemand anders (die nieuwe jongen bijvoorbeeld) de vruchten plukt van mijn harde werk.
Maar goed, zij is dus vrijwel meteen van mij naar die nieuwe vent gesprongen, zonder eerst aan haarzelf te werken. Dus ik weet al vrijwel zeker dat het verkeerd zal gaan. Enerzijds hoop ik dat (een soort wraakzucht I guess), aan de andere kant wil ik voor iedereen ook gewoon het beste. Maar het zou me niet verbazen als ik over, zeg, een jaar of zo een bericht krijg van "Het uitmaken met jou was het stomste ooit en ik snap niet dat ik hem boven jou koos". Dan heb ik iets van
.
Buh ik ben een beetje zakkende weer. Twee hele goede weken gehad mede door aandacht/ego boost van scharrel... Die werd te serieus dus afgekapt.
Nu ben ik weer bezig met mn ex, mis hem. Gisteren naar festival waar we samen heen zouden gaan en waar ik nu met zijn twee beste vrienden en wat andere mensen stond.... Hij hoort er ook bij te zijn potdomme.
Vrienden zeiden wel los van elkaar dat hij meer uit te zoeken heeft (wat wil ik?) dan ik. Das een soort mini-erkenning maar ook wel weer frustrerend. ALS hij toch maar zus en zo....
Nu ben ik weer bezig met mn ex, mis hem
. Gisteren naar festival waar we samen heen zouden gaan en waar ik nu met zijn twee beste vrienden en wat andere mensen stond.... Hij hoort er ook bij te zijn potdomme.Vrienden zeiden wel los van elkaar dat hij meer uit te zoeken heeft (wat wil ik?) dan ik. Das een soort mini-erkenning maar ook wel weer frustrerend. ALS hij toch maar zus en zo....
Herkenbaar dat gevoel. Vervelend als je weet dat je niet meer had kunnen doen maar je ex gewoon niet over de brug kon of wilde komen.quote:
Buh ik ben een beetje zakkende weer. Twee hele goede weken gehad mede door aandacht/ego boost van scharrel... Die werd te serieus dus afgekapt.
Nu ben ik weer bezig met mn ex, mis hem
Vrienden zeiden wel los van elkaar dat hij meer uit te zoeken heeft (wat wil ik?) dan ik. Das een soort mini-erkenning maar ook wel weer frustrerend. ALS hij toch maar zus en zo....
Ben zelf wat aan het nadenken over de toekomst. Niet dat ik meteen weer een relatie wil maar ik denk wel dat ik het lastig ga vinden weer iemand te vertrouwen. Ben ook wel een beetje verdrietig daarom, en wat boos op m'n ex dat hij dat vertrouwen kapot gemaakt heeft.
Ik ben erg aan het denken geweest over ex van 20 jaar terug die me weer wilde zien en ik kom toch heel erg terug op nee niet doen.
Ik had aan hem al aan gegeven dat ik erover na moest denken want ik vind het heel wat, nu is die ineens dingen aan het liken op facebook wat opdringerig vind.
Toen was het ook uitgegaan omdat hij met zichzelf en drugsproblemen zat en ja ik heb eigenlijk het idee dat die problemen niet echt weg zij n. De vraag kreeg ik middernacht terwijl ik aan het bingewatchen was(ik vind het niet echt een nuchtere actie) en daarmee ooit ook aangegeven dat die manisch depressief was (eerdere relatie met iemand die manisch was niet zo'n succes)
Zelf heb ik jaren keihard gewerkt om een beetje stabiel te blijven (heb zelf Borderline) en gevoelsmatig is deze persoon voor mij te onstabiel om weer terug in mijn leven te laten.
En ook dat ik het ergens heel vreemd vind dat die na 20 jaar me ineens wil zien.
Ik denk dat je soms beter het verleden beter met rust kan laten en tuurlijk is het vleiend dat iemand van 20 jaar juist weer het contact wil maar ik twijfelde heel erg en twijfel betekent nee.
Ik had aan hem al aan gegeven dat ik erover na moest denken want ik vind het heel wat, nu is die ineens dingen aan het liken op facebook wat opdringerig vind.
Toen was het ook uitgegaan omdat hij met zichzelf en drugsproblemen zat en ja ik heb eigenlijk het idee dat die problemen niet echt weg zij n. De vraag kreeg ik middernacht terwijl ik aan het bingewatchen was(ik vind het niet echt een nuchtere actie) en daarmee ooit ook aangegeven dat die manisch depressief was (eerdere relatie met iemand die manisch was niet zo'n succes)
Zelf heb ik jaren keihard gewerkt om een beetje stabiel te blijven (heb zelf Borderline) en gevoelsmatig is deze persoon voor mij te onstabiel om weer terug in mijn leven te laten.
En ook dat ik het ergens heel vreemd vind dat die na 20 jaar me ineens wil zien.
Ik denk dat je soms beter het verleden beter met rust kan laten en tuurlijk is het vleiend dat iemand van 20 jaar juist weer het contact wil maar ik twijfelde heel erg en twijfel betekent nee.
Goed dat je voor jezelf kiest. En zeker nu het niet echt een stabiele persoon blijkt te zijn. Goeie keuze!quote:
Ik ben erg aan het denken geweest over ex van 20 jaar terug die me weer wilde zien en ik kom toch heel erg terug op nee niet doen.
Ik had aan hem al aan gegeven dat ik erover na moest denken want ik vind het heel wat, nu is die ineens dingen aan het liken op facebook wat opdringerig vind.
Toen was het ook uitgegaan omdat hij met zichzelf en drugsproblemen zat en ja ik heb eigenlijk het idee dat die problemen niet echt weg zij n. De vraag kreeg ik middernacht terwijl ik aan het bingewatchen was(ik vind het niet echt een nuchtere actie) en daarmee ooit ook aangegeven dat die manisch depressief was (eerdere relatie met iemand die manisch was niet zo'n succes)
Zelf heb ik jaren keihard gewerkt om een beetje stabiel te blijven (heb zelf Borderline) en gevoelsmatig is deze persoon voor mij te onstabiel om weer terug in mijn leven te laten.
En ook dat ik het ergens heel vreemd vind dat die na 20 jaar me ineens wil zien.
Ik denk dat je soms beter het verleden beter met rust kan laten en tuurlijk is het vleiend dat iemand van 20 jaar juist weer het contact wil maar ik twijfelde heel erg en twijfel betekent nee.
Zelf twijfel ik steeds meer of ik wel contact wil blijven houden met mijn ex. Achteraf heeft hij me veel energie gekost en mijn vertrouwen keer op keer geschaad. Weliswaar doordat hij psychische problemen had, maar ik denk dat ik hem dat nog niet vergeven heb. Daarnaast heb ik eigenlijk ook helemaal geen zin in een vriendschap ondanks dat het buiten zijn issues best een leuke persoon is.
Ik denk dat je het gewoon het beste kan laten gaan. Als hij niet aan de dingen gewerkt hebt die destijds de relatie verstoorden, waarom zou het deze keer dan anders zijn? Zeker omdat je aangeeft dat jij juist heel veel moeite in jezelf hebt gestoken, dan is het gewoon niet eerlijk.quote:
Ik ben erg aan het denken geweest over ex van 20 jaar terug die me weer wilde zien en ik kom toch heel erg terug op nee niet doen.
Ik had aan hem al aan gegeven dat ik erover na moest denken want ik vind het heel wat, nu is die ineens dingen aan het liken op facebook wat opdringerig vind.
Toen was het ook uitgegaan omdat hij met zichzelf en drugsproblemen zat en ja ik heb eigenlijk het idee dat die problemen niet echt weg zij n. De vraag kreeg ik middernacht terwijl ik aan het bingewatchen was(ik vind het niet echt een nuchtere actie) en daarmee ooit ook aangegeven dat die manisch depressief was (eerdere relatie met iemand die manisch was niet zo'n succes)
Zelf heb ik jaren keihard gewerkt om een beetje stabiel te blijven (heb zelf Borderline) en gevoelsmatig is deze persoon voor mij te onstabiel om weer terug in mijn leven te laten.
En ook dat ik het ergens heel vreemd vind dat die na 20 jaar me ineens wil zien.
Ik denk dat je soms beter het verleden beter met rust kan laten en tuurlijk is het vleiend dat iemand van 20 jaar juist weer het contact wil maar ik twijfelde heel erg en twijfel betekent nee.
Same here. Ik hoop slechts dat het langzaam weer terugkomt.quote:
[..]
Ben zelf wat aan het nadenken over de toekomst. Niet dat ik meteen weer een relatie wil maar ik denk wel dat ik het lastig ga vinden weer iemand te vertrouwen. Ben ook wel een beetje verdrietig daarom, en wat boos op m'n ex dat hij dat vertrouwen kapot gemaakt heeft.
Ik voel me al een poosje een beetje meh... Twee weken geleden heb ik een gesprek met m'n ex gehad dat behoorlijk diep ging... Hij vertelde hoe moeilijk hij het heeft (gehad) sinds het uit is en dat hij meerdere keren op het punt heeft gestaan om te vragen om een tweede kans. Dit heeft hij niet gedaan omdat hij niet wilde dat we te snel weer bij elkaar zouden komen, omdat er dan te weinig veranderd zou zijn. We hebben het er min of meer over gehad om de komende tijd contact te houden en aan onszelf te werken en te kijken of we elkaar weer terug kunnen vinden, zodat we iets nieuws zouden kunnen beginnen en niet zouden proberen om iets te repareren wat kapot is. Daarbij zei hij dat hij van me houdt, wat ik sinds onze break-up niet heb gehoord van hem. Hij kwam ook met zijn verklaring van waarom het fout is gegaan tussen ons, wat me wel het idee gaf dat hij er over na heeft gedacht, ook al doet hij soms alsof het geen invloed meer heeft op zijn leven.
Op zich wel fijn dat hij het achterste van z'n tong heeft laten zien, maar toch schept het ergens onrust... Ik begon aan het idee te wennen dat het niks meer zou worden tussen ons en toen kwam dit alles er opeens uit. Hij zei dat hij het niet eerder wilde zeggen om me geen valse hoop te geven...
Het is gewoon een vreemde situatie. Zoals sommigen wel weten zijn we ook met elkaar om blijven gaan deze hele periode. Soms zijn er echt dagen dat het net als vanouds is... Lekker door de stad slenteren, ijsjes halen, dat soort dingen. Dat geeft mij gewoon het gevoel dat datgene wat we samen hadden er echt nog wel is, alleen dat het wordt overschaduwd door onze eigen issues waar we nu aan werken.
Ik ben benieuwd of iemand hier ideeën over heeft, over hoe ik hier mee om moet gaan... We zijn er op dit moment allebei nog niet klaar voor om het weer te proberen samen, maar hoe weet je dat je wel zover bent? En is het terecht dat ik wel positief terugkijk op ons gesprek?
Op zich wel fijn dat hij het achterste van z'n tong heeft laten zien, maar toch schept het ergens onrust... Ik begon aan het idee te wennen dat het niks meer zou worden tussen ons en toen kwam dit alles er opeens uit. Hij zei dat hij het niet eerder wilde zeggen om me geen valse hoop te geven...
Het is gewoon een vreemde situatie. Zoals sommigen wel weten zijn we ook met elkaar om blijven gaan deze hele periode. Soms zijn er echt dagen dat het net als vanouds is... Lekker door de stad slenteren, ijsjes halen, dat soort dingen. Dat geeft mij gewoon het gevoel dat datgene wat we samen hadden er echt nog wel is, alleen dat het wordt overschaduwd door onze eigen issues waar we nu aan werken.
Ik ben benieuwd of iemand hier ideeën over heeft, over hoe ik hier mee om moet gaan... We zijn er op dit moment allebei nog niet klaar voor om het weer te proberen samen, maar hoe weet je dat je wel zover bent? En is het terecht dat ik wel positief terugkijk op ons gesprek?
Hier moet je heel erg mee oppassen het kan heel vertrouwd en alles voelen maar wat als die een nieuw meisje ontmoet?quote:
Ik voel me al een poosje een beetje meh... Twee weken geleden heb ik een gesprek met m'n ex gehad dat behoorlijk diep ging... Hij vertelde hoe moeilijk hij het heeft (gehad) sinds het uit is en dat hij meerdere keren op het punt heeft gestaan om te vragen om een tweede kans. Dit heeft hij niet gedaan omdat hij niet wilde dat we te snel weer bij elkaar zouden komen, omdat er dan te weinig veranderd zou zijn. We hebben het er min of meer over gehad om de komende tijd contact te houden en aan onszelf te werken en te kijken of we elkaar weer terug kunnen vinden, zodat we iets nieuws zouden kunnen beginnen en niet zouden proberen om iets te repareren wat kapot is. Daarbij zei hij dat hij van me houdt, wat ik sinds onze break-up niet heb gehoord van hem. Hij kwam ook met zijn verklaring van waarom het fout is gegaan tussen ons, wat me wel het idee gaf dat hij er over na heeft gedacht, ook al doet hij soms alsof het geen invloed meer heeft op zijn leven.
Op zich wel fijn dat hij het achterste van z'n tong heeft laten zien, maar toch schept het ergens onrust... Ik begon aan het idee te wennen dat het niks meer zou worden tussen ons en toen kwam dit alles er opeens uit. Hij zei dat hij het niet eerder wilde zeggen om me geen valse hoop te geven...
Het is gewoon een vreemde situatie. Zoals sommigen wel weten zijn we ook met elkaar om blijven gaan deze hele periode. Soms zijn er echt dagen dat het net als vanouds is... Lekker door de stad slenteren, ijsjes halen, dat soort dingen. Dat geeft mij gewoon het gevoel dat datgene wat we samen hadden er echt nog wel is, alleen dat het wordt overschaduwd door onze eigen issues waar we nu aan werken.
Ik ben benieuwd of iemand hier ideeën over heeft, over hoe ik hier mee om moet gaan... We zijn er op dit moment allebei nog niet klaar voor om het weer te proberen samen, maar hoe weet je dat je wel zover bent? En is het terecht dat ik wel positief terugkijk op ons gesprek?
Tuurlijk is het wel positief maar ik denk dat je contact aanhoud in hoop op meer en daar moet je mee oppassen. Ik denk eigenlijk dat het te vers is om vrienden te zijn en denk eigenlijk de leuke dingen met elkaar kan doen als je allebei meer je leven zonder elkaar hebt opgebouwd.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |