Stel je vragen aan de dierenarts! deel 15

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 14:03 schreef DigitaleDierenArts het volgende:

[..]

Loopt hij kreupel? Moeite met springen?

Nee dat gaat nog prima

quote:

Hoe gaat het met zijn gebit?

Hij vond het wegen niet zo'n succes en liep dus weg . Nog dingen waar ik op moet letten.

quote:

Een buurmankater/vrouwpoes mag ik hopen?

quote:

Je kan eventueel hem nu wegen, even op de weegschaal gaan staan met de kat en dan zonder de kat. Een baby-weegschaal is nog beter!
En dat over 2 weken herhalen. Valt hij verder af: naar de dierenarts.

Oké, gaan we doen!

Heel erg bedankt zover

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 14:36 schreef RobertNL het volgende:
Nog dingen waar ik op moet letten.

Veel drinken/veel plassen. Kan indicatief zijn voor nierprobleem, suikerziekte...
Ontlasting uiteraard.
Zijn gebit dus. Als het tandvlees erg rood is, dan is het verstandig om naar de dierenarts te gaan.

Eigenlijk moet je ook achter zien te komen of hij voldoende eten krijgt. Misschien jagt die buurman/vrouw hem weg bij zijn eten? Of hij wordt continue geterroriseerd en kan hij niet bij zijn eten komen?

Lieve Fokkers!

DDA vertrekt op de vakantie!



Tot over 3 weken!

geniet ervan!!

Veel plezier.

Fijne vakantie!

Geniet er van!

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 13:11 schreef DigitaleDierenArts het volgende:

[..]

Van felimazole kan hij ook braken, maar meestal zie je het alleen de eerste maanden. Er kan dus iets meer aan de hand zijn... Heeft je dierenarts al anti-braak middelen geprobeerd en wat was er effect ervan?
Het is altijd moeilijk als de dieren oud worden en klachten krijgen... Het nadeel van het hebben van een huisdier dat je ooit een afscheid moet nemen...

Yep, kat zit aan de anti-braakpillen en heeft die schildkliermedicijnen alweer een tijd en had in het begin juist geen last (zul je altijd zien weer afwijkende kat ), antibraakpillen lijken wel te werken maar het is een gevecht om zo'n kwart mini-tabletje erin te krijgen, maar even het bloedonderzoek nog even afwachten, hopelijk komt daar wat uit. Meest waardeloze is het als daar niets uitkomt want dan is het helemaal zoeken naar een speld in een hooiberg en mijn kennis is gek op het beest maar een specialist zal er niet inzitten zoals ik toen nog heb gedaan met mijn kater omdat ik echt de oorzaak wilde weten toen er uit bloedonderzoek niets kwam....niet dat het uiteindelijk heeft geholpen maar ja, dat was niemands schuld, het was blijkbaar zijn tijd om te gaan, wellicht is deze kater nu ook door zijn 9 levens heen. Bedankt in ieder geval voor je reactie, mocht er meer uitkomen dan meld ik dat nog even.

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 09:46 schreef DigitaleDierenArts het volgende:

[..]

Kittens mogen in Nederland de moeder niet voor de leeftijd van 7 weken verlaten. Meestal wordt de leeftijd van minimaal 8 weken aangehouden. De meeste fokkers kiezen om de kittens tot de leeftijd van 12 weken te houden. Voordelen van wachten tot 12 weken: de eigenaar krijgt een zindelijk en goed gesocialiseerd kitten. Het immuunsysteem van het kitten is tegen deze leeftijd beter ontwikkeld, dus hij kan beter tegen potentiele ziektes. Het kitten is tegen die tijd 1-2 x ingeent door de fokker en meerdere malen ontwormd. Nadelen voor jou: je moet de kittens meerdere malen ontwormen (elke 2 weken vanaf de leeftijd van 3 weken, en de moeder moet ook tegelijkertijd ontwormd worden! De kitten krijgen Altijd wormen via de moedermelk, want de poes heeft altijd wormenlarven in een soort winterslaap in haar lijf). Je moet de kitten laten vaccineren op de leeftijd van 9 en 12-13 weken. Je moet de kitten zindelijk maken en hun goed socialiseren. Veel werk dus. En het kost geld, sterilisatie zou achteraf gezien veel goedkoper geweest zijn.

Volgens de Nederlandse wet mag de dierenarts geen gezonde kittens inslapen, dus dat is geen optie.

Waarom bied je de kittens niet aan hier op Fok? En anders moet je je locale Dierenbescherming bellen en gewoon eerlijk zeggen: ik heb kittens, maar geen geld. Ik wil goed voor de kittens zorgen, willen jullie spv bijdragen aan de ontworming/inenting en herplaatsing van de kittens? Daar is de Dierenbescherming voor om Dieren te Beschermen. En vraag direct een bijdrage voor de sterilisatie van de moeder. De poezen kunnen direct na bevalling krols worden en dus ook weer drachtig worden! Er zijn ook andere instanties die je om financiele bijdrage kan vragen.

Kittens in een asiel stoppen is geen goede optie. Wel eventueel een opvangadres voor kittens. Volgens mij, zijn er zelfs mensen hier op Fok, die ingeschreven staan als opvanggezinnen voor kittens!

Sterilisatie zou achteraf idd goedkoper geweest zijn, maar ja... als ik net om die tijd net een flink bedrag moet terugbetalen (onvoorzien... aangezien ik recht op het geld had, maar daar kwam men zelf pas twee maanden later achter.... lang verhaal) dan sta je toch even voor blok.

Als ze inderdaad rond hun 7e a 8e week weg kunnen, dan scheelt dat heel veel!
En ontwormen dat doe ik natuurlijk. Mijn katten hebben een dierenverzekering. De kittens zijn misschien niet meeverzekerd, maar dat kan ik ook nog wel opbrengen.

Laten inslapen was een van de reacties die ik kreeg, maar dat zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen.

Verder hoop ik het zonder financiële hulp van allerlei instellingen te kunnen doen (ik ben zelfs gestopt met roken mede om geld over te houden voor o.a. dit).
Maar het allerbelangrijkste is dat de kittens een goede nieuwe tehuis krijgen... geen Tokkies die ze volgend jaar voor de zomervakantie weer uit de auto dumpen.

Maar die kittengastgezinnen zou wel iets kunnen zijn als er weinig animo voor is en steun van de dierenbescherming voor het zoeken naar nieuwe eigenaren ook... als ik het zelf niet red.

Enorm bedankt voor jouw reactie.

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 10:51 schreef Lienekien het volgende:
EricOscuro had op dit forum nog uitgebreid advies gevraagd/gekregen hoe hij kon voorkomen dat de nieuwe poes zwanger zou raken.

Erg jammer dat het niet heeft geholpen. Had een hoop gedoe kunnen voorkomen.

Het zou zeker geholpen hebben... maar ik rekende buiten een overheidsinstelling die meende nog een paar honderd euro van me tegoed te hebben... die ik bijna ad hoc moest betalen... en me dit later weer hebben terug betaald. Maar in die tijd was mijn poes al zwanger.

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 10:29 schreef Cat22 het volgende:

[..]

Ik word hier een beetje verdrietig van.

Waarom geen geld opzij gelegd voor de sterilisatie, blijkbaar had je tijd genoeg, omdat ze op advies van de DA later gesteriliseerd kon worden dan eigenlijk wenselijk was. En toen je blut was, kon je toen geen afspraak maken om in gedeeltes te betalen? Kittens kosten veel meer dan de kosten van één sterilisatie! (en ik weet dat je het beste voor ze wil, maar heb je daar nu wél het geld voor?) Daarnaast moet moeder natuurlijk ook binnenkort gesteriliseerd worden, twee weken nadat ze kittens heeft gehad kan ze weer krols worden!
Sowieso vind ik het van verantwoordelijk eigenaarschap getuigen om poes binnen te laten als ze krols is, als sterilisatie dan nog niet mogelijk is. Veel minder belastend voor haar dan nu een nest grootbrengen. Is ze bij jou ontsnapt of heb je haar buiten laten lopen?

Maar ja, ze is blijkbaar zwanger (en wellicht te ver heen voor abortus), dus die kittens gaan er komen. Zoals de DiDa zegt: gezonde kittens doodmaken zal een DA niet doen en jonger dan 7 weken mogen ze niet weg. Het is onzin dat mensen er daarna niet voor vallen. De truuk is om ze binnen te loodsen: je kunt nu al briefjes ophangen in je omgeving met schattige foto's, of een advertentie in het lokale suffertje zetten, geheid dat er mensen smelten en je bellen. Meteen uitnodigen! Laat ze maar knuffelen en zich hechten aan een kitten, dan komen ze hem zeker ophalen als het groot genoeg is. Vraag er ook een klein geldbedrag voor: jij hebt kosten gemaakt (als je ontwormt etc.), en het voorkomt dat ze worden opgekocht als slangenvoer.

Volgens mij is het niet de bedoeling een 'te koop' topic voor kittens aan te maken hier. Maar je kunt natuurlijk wel een kitten-groei topic openen. Wie weet worden er fokkers verliefd.

Betreft waarom geen geld voor eerdere sterilisatie... zie mijn antwoorden hier vlak boven.
En ze is ontsnapt via een raam... ik had het wel dichtgedaan maar de klink er niet ver genoeg opgezet... behoorlijk stom, ik weet het.

Ik zit zelf te denken aan een website (of weblog met foto's van de kittens en moeder poes)... wat korte filmpjes misschien... en karakterbeschrijvingen doen het vast ook heel goed, en hun streken.
Zo kunnen mensen een beetje bijhouden wat de kittens beleven en zich er al aan gaan hechten.

Maar dat ga ik vooral regionaal promoten. Fok is wel een lekker groot forum, maar een beetje privacy op het internet vind ik ook wel prettig.

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 23:54 schreef EricOscuro het volgende:

[..]

Sterilisatie zou achteraf idd goedkoper geweest zijn, maar ja... als ik net om die tijd net een flink bedrag moet terugbetalen (onvoorzien... aangezien ik recht op het geld had, maar daar kwam men zelf pas twee maanden later achter.... lang verhaal) dan sta je toch even voor blok.

Als ze inderdaad rond hun 7e a 8e week weg kunnen, dan scheelt dat heel veel!
En ontwormen dat doe ik natuurlijk. Mijn katten hebben een dierenverzekering. De kittens zijn misschien niet meeverzekerd, maar dat kan ik ook nog wel opbrengen.

Laten inslapen was een van de reacties die ik kreeg, maar dat zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen.

Verder hoop ik het zonder financiële hulp van allerlei instellingen te kunnen doen (ik ben zelfs gestopt met roken mede om geld over te houden voor o.a. dit).
Maar het allerbelangrijkste is dat de kittens een goede nieuwe tehuis krijgen... geen Tokkies die ze volgend jaar voor de zomervakantie weer uit de auto dumpen.

Maar die kittengastgezinnen zou wel iets kunnen zijn als er weinig animo voor is en steun van de dierenbescherming voor het zoeken naar nieuwe eigenaren ook... als ik het zelf niet red.

Enorm bedankt voor jouw reactie.

Jammer dat het idee om de kittens zo lang mogelijk bij moeder te laten van de baan lijkt te zijn Vanaf 7 weken is wettelijk gezien oud genoeg, maar ze hebben dan nog zoveel te leren van hun moeder en broertjes/zusjes! Je hebt m'n reactie op DDa misschien niet gelezen, dus nog een keer, de gastgezinnen van asielen zitten binnenkort waarschijnlijk weer erg vol, het zou jammer zijn als er dan kittens bijkomen die ook bij hun moeder hadden kunnen blijven tot plaatsing. Bij een asiel betaal je ook afstandskosten, en kan het zijn dat de kittens uiteindelijk alsnog in het asiel terecht komen (bv omdat er geen kijkers komen en vanuit een asiel zijn katten vaak wat sneller geplaatst dan vanuit een gastgezin, of omdat er gebrek is aan gastgezinnen, ...). Dus nogmaals, ik zou gewoon zsm beginnen met de kittens online en in je regio aan te prijzen, denk daarbij ook aan prikborden bij dierenartsen en hun websites als die mogelijkheid er is.

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 17:03 schreef DigitaleDierenArts het volgende:
Lieve Fokkers!

DDA vertrekt op de vakantie!

[ afbeelding ]

Tot over 3 weken!

Hele fijne vakantie, geniet ervan!

quote:

Op woensdag 14 mei 2014 08:33 schreef Holyme het volgende:

[..]

Jammer dat het idee om de kittens zo lang mogelijk bij moeder te laten van de baan lijkt te zijn Vanaf 7 weken is wettelijk gezien oud genoeg, maar ze hebben dan nog zoveel te leren van hun moeder en broertjes/zusjes! Je hebt m'n reactie op DDa misschien niet gelezen, dus nog een keer, de gastgezinnen van asielen zitten binnenkort waarschijnlijk weer erg vol, het zou jammer zijn als er dan kittens bijkomen die ook bij hun moeder hadden kunnen blijven tot plaatsing. Bij een asiel betaal je ook afstandskosten, en kan het zijn dat de kittens uiteindelijk alsnog in het asiel terecht komen (bv omdat er geen kijkers komen en vanuit een asiel zijn katten vaak wat sneller geplaatst dan vanuit een gastgezin, of omdat er gebrek is aan gastgezinnen, ...). Dus nogmaals, ik zou gewoon zsm beginnen met de kittens online en in je regio aan te prijzen, denk daarbij ook aan prikborden bij dierenartsen en hun websites als die mogelijkheid er is.

Helemaal van de baan is dit nog niet hoor. Ik maak ook een website/ weblog aan. Natuurlijk komen daar foto's en evt korte filmpjes te staan van de kittens... en ook karaktereigenschappen (zodra ik daar iets meer over kan zeggen).

En natuurlijk informatie over wat men kan verwachten na 8 weken... maar ook wat de voordelen zijn als ze nog een maandje wachten (beter immuunsysteem - dus gezonder.... meer zinnelijk en beter gesocialiseerd). En daar komt nog bij dat mijn dierenarts vanaf de tweede kitten die wordt ingeënt een lagere prijs berekend. Dus nee, het plan om de kittens iets langer bij de moeder te houden is nog lang niet van de baan. En als er meer belangstelling is dan er kittens zijn... dan kies ik voor nieuw baasjes die ervoor kiezen de kittens later op te halen.

En ja... als het allemaal zwaar tegen zit, dan probeer ik gebruik te maken van een opvanggezin... Maar ik zal er alles aan doen om de mensen in de regio volledig verliefd te maken op deze kittens.
En misschien als er na drie maanden nog een kitten over is... ach, dan geef ik die kitten een naam, en ga me aan hem/ haar hechten... en dan weet je het wel! Dan ben ik helemaal verkocht.

quote:

Op woensdag 14 mei 2014 23:11 schreef EricOscuro het volgende:

[..]

Helemaal van de baan is dit nog niet hoor. Ik maak ook een website/ weblog aan. Natuurlijk komen daar foto's en evt korte filmpjes te staan van de kittens... en ook karaktereigenschappen (zodra ik daar iets meer over kan zeggen).

En natuurlijk informatie over wat men kan verwachten na 8 weken... maar ook wat de voordelen zijn als ze nog een maandje wachten (beter immuunsysteem - dus gezonder.... meer zinnelijk en beter gesocialiseerd). En daar komt nog bij dat mijn dierenarts vanaf de tweede kitten die wordt ingeënt een lagere prijs berekend. Dus nee, het plan om de kittens iets langer bij de moeder te houden is nog lang niet van de baan. En als er meer belangstelling is dan er kittens zijn... dan kies ik voor nieuw baasjes die ervoor kiezen de kittens later op te halen.

En ja... als het allemaal zwaar tegen zit, dan probeer ik gebruik te maken van een opvanggezin... Maar ik zal er alles aan doen om de mensen in de regio volledig verliefd te maken op deze kittens.
En misschien als er na drie maanden nog een kitten over is... ach, dan geef ik die kitten een naam, en ga me aan hem/ haar hechten... en dan weet je het wel! Dan ben ik helemaal verkocht.

Dan kwam het gewoon iets anders op me over, maar fijn te horen

quote:

Op donderdag 15 mei 2014 09:13 schreef Holyme het volgende:

[..]

Dan kwam het gewoon iets anders op me over, maar fijn te horen

Ik kan je intussen vertellen dat er vannacht 3 kittens het levenslicht hebben gezien (nou ja gezien... ze zijn nog stekeblind haha). Een volledig grijs, een grijs met witte voetjes en nog wat wit rond de mond, en een zwarte met wat wit op de buik en ook rond de mond.

Ik moest van moederpoes er per se bij zijn. De eerste kwam om 4.50 uur en de tweede om 5.25 uur ter wereld. De derde heb ik niet meer gezien (om een uurtje of 6.00 uur ben ik zelf naar bed gegaan).

In de loop van de (volgende) week kom ik met foto's van de trotse moeder en haar jongen.

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 17:03 schreef DigitaleDierenArts het volgende:
Lieve Fokkers!

DDA vertrekt op de vakantie!

[ afbeelding ]

Tot over 3 weken!

Beste digitale dierenarts... ik wens je een fantastische vakantie.

Toch heb ik nog een vraag (mag ook beantwoord worden door andere dierenartsen)....
Bijna 24 uur geleden kwam de eerste kitten ter wereld van mijn jonge poes.

In totaal zijn het er drie geworden. Maar de eerst geborene kwam met een placenta ter wereld die mijn poes niet opgegeten had. Kortom, na 24 uur was deze kitten nog steeds in verbinding met deze nageboorte (of zoiets).

Dus na 24 uur heb ik dit met een schaar doorgeknipt (zo dicht mogelijk bij de placenta als maar mogelijk was... dus niet dicht bij de navel van de kitten.
De navelstreng was al haast uitgedroogd... maar de kitten droeg nog steeds zijn/ haar placenta waardoor ze niet bij alle tepels kon klimmen.

Mijn vraag dus... heb ik hier iets fout gedaan...?
Ik heb de placenta na 24 uur geknipt vlak boven het placenta, en niet vlak onder de navelstreng van deze kitten. De navelstreng leek al bijna dood te zijn....

Maar wat weet ik...?

Heb ik hier goed aan gedaan...?

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 04:52 schreef EricOscuro het volgende:

[..]

Beste digitale dierenarts... ik wens je een fantastische vakantie.

Toch heb ik nog een vraag (mag ook beantwoord worden door andere dierenartsen)....
Bijna 24 uur geleden kwam de eerste kitten ter wereld van mijn jonge poes.

In totaal zijn het er drie geworden. Maar de eerst geborene kwam met een placenta ter wereld die mijn poes niet opgegeten had. Kortom, na 24 uur was deze kitten nog steeds in verbinding met deze nageboorte (of zoiets).

Dus na 24 uur heb ik dit met een schaar doorgeknipt (zo dicht mogelijk bij de placenta als maar mogelijk was... dus niet dicht bij de navel van de kitten.
De navelstreng was al haast uitgedroogd... maar de kitten droeg nog steeds zijn/ haar placenta waardoor ze niet bij alle tepels kon klimmen.

Mijn vraag dus... heb ik hier iets fout gedaan...?
Ik heb de placenta na 24 uur geknipt vlak boven het placenta, en niet vlak onder de navelstreng van deze kitten. De navelstreng leek al bijna dood te zijn....

Maar wat weet ik...?

Heb ik hier goed aan gedaan...?

Ik zou toch maar je eigen DA bellen, deze DA is op vakantie en volgens mij is hier verder geen DA die het overneemt...

Succes.

Gaat niet goed met HHH, ze zwalkte ineens op al haar 4 pootjes, echt haast niet kunnen lopen, elk pootje een andere richting, haast omkiepen, struikelen over alle 4 die eigen pootjes en van links naar rechts slechts een soort van lopen/zwabberen of liever: strompelen.
Naar de da uiteraard, uitgebreid onderzoek van kop tot kont, echt álles onderzocht, een hernia, waar we eerst aan dachten is het dus niet, het komt ook niet ook niet uit de bovenste nekwervel al heeft ze een zere plek op haar rug, dan nog zouden de voorpootjes gewoon moeten doen wat ze horen te doen wat ze dus niet doen, geen van de 4 pootjes is trefzeker..
Het zou een tia kunnen zijn maar dat is lastig te achterhalen, in elk geval is het duidelijk een neurologisch probleem want alle 4 haar beeldige pootjes willen allemaal zelfstandig een andere richting uit dan HHH zelf. Geen scheef koppie, geen hangend ooglid, geen veranderd gedrag, ze knaagt nog net zo vol passie op haar botjes, het staartje doet het prima, dat kwispelt serieus gewoon door, ze wil zelfs spelen maar het is een aandoenlijk ding, zwabberend en strompelend op die 4 pootjes.
Ze heeft preventief een spuit gehad om eventuele zwellingen in haar kopje tegen te gaan, heb het 24/7 spoednummer van de da gekregen en verder is het afwachten. Ze lijkt nu iets beter te lopen, ze is wel heel trefzeker, weet precies waar ze heen wil en dat lukt soms ook maar die onzekere zwabberpootjes in de richting van alle windstreken is zo triest om aan te moeten zien, ze doet zo haar best
Vanmorgen onder de douche heb ik alle tranen laten gaan die er zitten, wil ik in haar bijzijn niet doen, vannacht bij haar gebleven uiteraard, ze is net 12 geworden, ze is verder gezond en vrolijk dus ze is nog niet klaar voor nare beslissingen, by far niet. Wat gaat er figuurlijk en letterlijk in dat koppie om en wat is er stuk?
Ze is sterk, stoer en net zo dol op ons als wij op haar dus we hopen, gezien factor toffe sterke Lot dat ze er weer helemaal bovenop komt, maar die onzekerheid is killing .
Ons meisje, wat moeten we zonder haar? Maar als dit niet meer in orde komt, ze nooit meer normaal kan lopen en ze verder zo heel erg HHH is is het nogal ultra zwaar te bepalen hoe en wat en zo. Maar daar gaan we niet van uit, ik verdom dat, juist omdat ze verder zo nog steeds gewoon heel erg HHH is, geniet, eet, speelt en soms zelfs weer blaft.
Maar ondertussen zit het hart in onze beider kelen, laten haar geen seconde alleen en hopen dat ze er weer komt, op alle 4 de pootjes.

[ Bericht 2% gewijzigd door knoblaucha6 op 17-05-2014 17:49:51 ]

Sterkte.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 04:52 schreef EricOscuro het volgende:

[..]

Beste digitale dierenarts... ik wens je een fantastische vakantie.

Toch heb ik nog een vraag (mag ook beantwoord worden door andere dierenartsen)....
Bijna 24 uur geleden kwam de eerste kitten ter wereld van mijn jonge poes.

In totaal zijn het er drie geworden. Maar de eerst geborene kwam met een placenta ter wereld die mijn poes niet opgegeten had. Kortom, na 24 uur was deze kitten nog steeds in verbinding met deze nageboorte (of zoiets).

Dus na 24 uur heb ik dit met een schaar doorgeknipt (zo dicht mogelijk bij de placenta als maar mogelijk was... dus niet dicht bij de navel van de kitten.
De navelstreng was al haast uitgedroogd... maar de kitten droeg nog steeds zijn/ haar placenta waardoor ze niet bij alle tepels kon klimmen.

Mijn vraag dus... heb ik hier iets fout gedaan...?
Ik heb de placenta na 24 uur geknipt vlak boven het placenta, en niet vlak onder de navelstreng van deze kitten. De navelstreng leek al bijna dood te zijn....

Maar wat weet ik...?

Heb ik hier goed aan gedaan...?

Ik ben geen dierenarts, en volgens mij kan FOK! geen vervangend blik open trekken, maar met inmiddels een jaar of zes ervaring als opvanggezin denk ik dat ik je wel een antwoord kan geven.

Als moederpoes zelf niet de navelstreng doorbijt is het geen enkel probleem om deze door te knippen, dat is juist goed. Had je ook al een minuut of tien na de geboorte mogen doen, maar ik snap wel dat je dat niet aandurfde. Het kitten heeft het niet nodig en het zit alleen maar in de weg en kan zelfs voor complicaties zorgen. Je hoeft hem ook niet heel dicht bij de placenta af te knippen. Zeker nu de navelstreng is ingedroogd mag je er best nóg een stukje vanaf knippen, zo'n halve centimeter vanaf het buikje. Dan kan er ook geen broer of zus in blijven hangen. Ik knip onhandig lange doorgebeten navelstrengen regelmatig zo bij. Dat de moeder hem helemaal niet doorbeet kan te maken hebben met haar leeftijd. Ze is zo jong dat de geboorte haar overvallen heeft. Doet ze het verder goed?

Ow, en je schreef dat je ze eventueel wilde onderbrengen in een opvanggezin? Ga er maar vanuit dat dat niet lukt. As er een gezonde, sociale en tamme moederpoes in een veilig huis aanwezig is. De kittens die geboren worden op straat kosten de asielen al geld genoeg, die gaan echt geen kittens van jou opvangen.....

Cat Zo heel erg waar wat jij zegt:
[quote]"Ow, en je schreef dat je ze eventueel wilde onderbrengen in een opvanggezin? Ga er maar vanuit dat dat niet lukt. As er een gezonde, sociale en tamme moederpoes in een veilig huis aanwezig is. De kittens die geboren worden op straat kosten de asielen al geld genoeg, die gaan echt geen kittens van jou opvangen....."[unquote]

Zoveel poezels die aan hun lot overgelaten worden, heel het jaar door, en daarbij ook nog eens straks de vakantie, dus honden, katten, cavia's, konijntjes hóp maar ergens dumpen want o zo lastig hè, een huisdier als je met vakantie wilt .
Dumpen van dieren schijnt al is die er al vele jaren, nog de veel grotere nieuwste trend te worden maar och, babypoesjes en -hondjes zijn zo cute.......tot je ze kwijt moet

Sterkte Knoblauch, vreselijk om je zo machteloos te voelen.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 18:26 schreef senesta het volgende:
Sterkte Knoblauch, vreselijk om je zo machteloos te voelen.

Dank je, lief
Net haar naar een grasveld gedragen, mooie plas en poep en zo maar nu lijken (en man zei het al) juist de achterpootjes beter te coördineren dan de voorpootjes, die laatste blijven maar een soort van dwalen Is toch raar dan juist de voorpootjes achter blijven?

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 09:48 schreef Cici het volgende:

[..]

Ik zou toch maar je eigen DA bellen, deze DA is op vakantie en volgens mij is hier verder geen DA die het overneemt...

Succes.

Zo te zien heeft hij/ zij er geen last van gehad. En volgens Cat22 die er al aardig wat ervaring mee heeft is het geen probleem. Dank voor de succeswensen en jouw antwoord.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 17:57 schreef Cat22 het volgende:

[..]

Ik ben geen dierenarts, en volgens mij kan FOK! geen vervangend blik open trekken, maar met inmiddels een jaar of zes ervaring als opvanggezin denk ik dat ik je wel een antwoord kan geven.

Als moederpoes zelf niet de navelstreng doorbijt is het geen enkel probleem om deze door te knippen, dat is juist goed. Had je ook al een minuut of tien na de geboorte mogen doen, maar ik snap wel dat je dat niet aandurfde. Het kitten heeft het niet nodig en het zit alleen maar in de weg en kan zelfs voor complicaties zorgen. Je hoeft hem ook niet heel dicht bij de placenta af te knippen. Zeker nu de navelstreng is ingedroogd mag je er best nóg een stukje vanaf knippen, zo'n halve centimeter vanaf het buikje. Dan kan er ook geen broer of zus in blijven hangen. Ik knip onhandig lange doorgebeten navelstrengen regelmatig zo bij. Dat de moeder hem helemaal niet doorbeet kan te maken hebben met haar leeftijd. Ze is zo jong dat de geboorte haar overvallen heeft. Doet ze het verder goed?

Ow, en je schreef dat je ze eventueel wilde onderbrengen in een opvanggezin? Ga er maar vanuit dat dat niet lukt. As er een gezonde, sociale en tamme moederpoes in een veilig huis aanwezig is. De kittens die geboren worden op straat kosten de asielen al geld genoeg, die gaan echt geen kittens van jou opvangen.....

Dank je voor jouw geruststellend antwoord. Het gaat ook prima met deze kitten. En moederpoes is zo zorgzaam, dat het vertederend is. Eigenlijk is ze zelf nog een kind. Ze is vorig jaar rond dezelfde tijd geboren. Ik denk dat ze de navelstreng vergeten is omdat nummer twee een half uurtje later al ter wereld kwam.
Tja, die navelstreng ziet er uit als droog hooi. De nacht ervoor durfde in het nog niet aan, want er zitten vast wat bacteriën op de schaar, en dat wil ik niet in contact met bloed laten komen... dus toen het ingedroogd was durfde ik dat wel aan. Ik zal de navelstreng zo nog wat bijknippen...

En wees gerust, een opvanggezin zit niet in de planning... behalve als het echt niet anders kan. Gelukkig zijn de kittens te mooi om te weerstaan. Maar ik geef ze niet zomaar aan iedereen mee. Ze moeten te duur zijn om als slangenvoer te dienen...dus alle kosten voor de dierenarts moeten door hun worden terugbetaald... dus twee keer ontwormen en de eerst vaccinaties. Het liefst heb ik ze lang genoeg bij me dat ik ze ook kan laten castreren of steriliseren. Ik heb van iemand al een lijst met dierenartsen gekregen die dat vroeger doen als gebruikelijk is.
Als iemand die bedragen wil betalen (dus ongeveer dezelfde bedragen als dat ze aan een asiel betalen)... dan moeten ze haast wel bij een goede nieuw baasje komen.
Maar goed... dat laatste is misschien wel iets teveel gevraagd.

Maak je de schaar toch schoon?

Ik zou geen enkel probleem hebben te betalen voor een kitten/pup in huiselijke kring geboren en extra te betalen voor gemaakte medische kosten mits die beestjes daardoor gewoon daar kunnen blijven tot ze gezond en wel bij moeder weg mogen, en hoe dat gaat, door omstandigheden via een gastouder of zo is niet belangrijk. De beestjes zijn belangrijk.


Maar dan weer HHH, morgen vroeg de afspraak bij de da. Noodnummer niet gebeld want er veranderd weinig, slechter wordt het dus ook niet . Haar achterpootjes doen het echt weer redelijk goed, eigenlik weer normaal maar helaas de voorpootjes niet, die leiden een eigen leven. Het lijkt net alsof haar koppie zegt dat ze voor elke stap er 2 of drie moet nemen, een raar en verontrustend gezicht, ze lijkt een stap te zetten maar beide voorpootjes zetten er als aanzet 2 of 3 en zwabberen dan onrustig rond. Ons schommeltje
Ik weet dat het sowieso veel tijd nodig heeft indien een tia (wat ik niet geloof want verder niet 1 symptoom) maar ik hoop zo erg dat te achterhalen is wat het probleem nou is. MRI, al moet daar een roes bij, alles en maakt mij geen donder uit waar. Geen oorzaak weten is compleet killing want dan is ook niet bekend of het ooit goed gaat komen. Uiteraard geven we haar de kans als onbekend blijft wat het is om zlef op te knappen maar indien het opknappen niet komt is dé beslissing extra zwaar juist omdat ze verder gewoon in alles helemaal nog dezelfde HHH is, afgezien van die rare pootjes merken we enkel dat ze iets stiller is wat uiteraard zo logisch als wat is, maar wát als het nooit meer goed zou komen en ze verder kerngezond is, in haar hum en zelfs gewoon ligt te rollebollen? Haar geluk is alles bepalend.
Uiteraard is een tumor ook al in ons hoofd opgekomen maar eerst morgen vroeg maar weer overleg met de da.
Niet normaal kunnen lopen is een aanslag op dat kleine ding, hoe stoer ook, we merken nu toch echt dat het haar vrolijkheid ontneemt, ze is doodmoe na 10-15 stappen strompelen. We laten haar haar ding doen maar die blik na een paar stappen: til me op ajb. En niet omdat ze lui is maar omdat ze het echt niet kan.

Nou ja, ben ik het verhaal iig even kwijt, ik wordt er ook niet knapper op met zo weinig slaap op de bank/grond maar uiteraard alles voor HHH, man evenzo, die ziet ook groen van de zorgen.

[ Bericht 9% gewijzigd door knoblaucha6 op 18-05-2014 18:43:36 ]

Wat akelig Knob.... Sterkte, ik zal duimen!

Ik duim ook natuurlijk! Heel veel sterkte voor jullie

Even een update van mijn hond Mika. Ze is 1 dag na de operatie overleden. De DA had de baarmoeder verwijderd en daarbij zakte haar temperatuur, ze mocht die dag dus nog niet naar huis en moest overnachten. Die avond is mijn vrouw bij haar wezen kijken en was ze nog behoorlijk verzwakt van de narcose en de ingreep. Later die avond ging het wel wat beter en zijn ze de nacht ingegaan. De volgende dag heb ik voordat ik naar mijn werk zou moeten een afspraak dat ik op bezoek zou gaan bij Mika. om 1300 had ik afgesproken bij de DA om op bezoek te gaan. Ik had haar eigen brokjes meegenomen en wat vissnacks meegenomen omdat ze die graag lust. 12:50 kwam ik binnen en ging ik met de assistente mee naar binnen. Ik zag haar op haar zij liggen en wilde haar wakker maken maar ze was al overleden.

De assistente vertelde nog dat ze een kwartiertje ervoor nog bij haar waren geweest en dat ze gewoon goed bij was en alert aan het rond kijken was wat er allemaal gebeurde.

Waarschijnlijk heeft haar hart het allemaal niet meer getrokken en is die ermee opgehouden.

Oh heel veel sterkte, wat naar

CamelNLD,gecondoleerd en heel veel sterkte

Ook de da zag geen verbetering duidelijk is iig dat er in het koppie echt niet goed is, kan een tia, tumor, onsteking (maar dan had er inmiddels verbetering moeten zijn) in de hersentjes, van alles dus zijn.Preventief weer een injectie gegeven tegen eventuele druk. Morgen terug, mri scan kan uiteraard maar ik liep zelf bij een neuroloog dus weet dat ook op een mri niet alles te zien is en dan, als ze kunnen vinden wat er aan de hand is zijn de opties toch al vrijwel nihil.
We kunnen enkel hopen op een wonder en haar zoveel mogelijk stimuleren haar orientatie te hervinden maar heel eerlijk zijn we bang dat een dezer dagen we moeten kiezen. Zij gaat op alles voor dus als haar kwaliteit van leven en haar levensvreugde ontnomen blijft is het geen keuze.
Ze is heel stilletjes,maar ligt wel af en toe op een bot te knagen, gekke meid
Mijn uitstekende dierenartsen zijn engelen, dol op HHH maar ook heel eerlijk...
Hopen op een wonder dus en veel van haar houden (en vooral normaal tegen haar doen).

[ Bericht 1% gewijzigd door knoblaucha6 op 19-05-2014 10:24:34 ]

Hoelang vind je acceptabel dan eigenlijk?
Chico heeft echt best al vaak een tia gehad en is daar zelfs al een paar keer volledig verlamd van geweest maar ik zette voor mezelf de grens toch altijd wel op een dag of 3. Hij was er altijd veel sneller alweer helemaal overheen gelukkig.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 10:18 schreef knoblaucha6 het volgende:
CamelNLD,gecondoleerd en heel veel sterkte

Ook de da zag geen verbetering duidelijk is iig dat er in het koppie echt niet goed is, kan een tia, tumor, onsteking (maar dan had er inmiddels verbetering moeten zijn) in de hersentjes, van alles dus zijn.Preventief weer een injectie gegeven tegen eventuele druk. Morgen terug, mri scan kan uiteraard maar ik liep zelf bij een neuroloog dus weet dat ook op een mri niet alles te zien is en dan, als ze kunnen vinden wat er aan de hand is zijn de opties toch al vrijwel nihil.
We kunnen enkel hopen op een wonder en haar zoveel mogelijk stimuleren haar orientatie te hervinden maar heel eerlijk zijn we bang dat een dezer dagen we moeten kiezen. Zij gaat op alles voor dus als haar kwaliteit van leven en haar levensvreugde ontnomen blijft is het geen keuze.
Ze is heel stilletjes,maar ligt wel af en toe op een bot te knagen, gekke meid
Mijn uitstekende dierenartsen zijn engelen, dol op HHH maar ook heel eerlijk...
Hopen op een wonder dus en veel van haar houden (en vooral normaal tegen haar doen).

Zo'n beslissing nemen is altijd heel naar, maar als het dier zelf duidelijk op is, is het voor ons toch makkelijker he :/ Heb een half jaartje terug afscheid genomen van een van mijn katten, ze had kanker en ik wou haar de volgende stap besparen. Erg moeilijk om dan te zeggen, en nu is het genoeg geweest. Het was absoluut de juiste beslissing, maar toch, als ze zelf doodziek was geweest was het voor mij (duidelijk niet voor haar) toch makkelijker geweest. Heel veel sterkte de komende dagen, hopelijk hoeft die beslissing nog lang niet gemaakt te worden en knapt ze snel wat verder op! En mocht het wel zo zijn, dat je er vrede mee hebt, hoe moeilijk het ook allemaal zal zijn.

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 15:00 schreef DigitaleDierenArts het volgende:

[..]

Veel drinken/veel plassen. Kan indicatief zijn voor nierprobleem, suikerziekte...
Ontlasting uiteraard.
Zijn gebit dus. Als het tandvlees erg rood is, dan is het verstandig om naar de dierenarts te gaan.

Eigenlijk moet je ook achter zien te komen of hij voldoende eten krijgt. Misschien jagt die buurman/vrouw hem weg bij zijn eten? Of hij wordt continue geterroriseerd en kan hij niet bij zijn eten komen?

Woensdag nog bij de dierenarts geweest. Niets te vinden (vaag/lastige klachten) en speciaal (herstel) voer mee gekregen samen met ontstekingsremmer. Mocht het na het weekend niet beter gaan dan moesten we terug komen.

Helaas heeft poes het niet gered ondanks dat ze gisteren toch weer wat eetlust had.

Nogmaals bedankt voor de hulp.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 10:31 schreef oh-oh het volgende:
Hoelang vind je acceptabel dan eigenlijk?
Chico heeft echt best al vaak een tia gehad en is daar zelfs al een paar keer volledig verlamd van geweest maar ik zette voor mezelf de grens toch altijd wel op een dag of 3. Hij was er altijd veel sneller alweer helemaal overheen gelukkig.

Dat is inderdaad de lastigste vraag. Ik heb voor mezelf iets van: als morgen de dierenartsen beiden geen verbetering zien er voor mij een soort een grens is. Iedereen kent zijn/haar hond het beste, hoewel ze af en toe een blaf geeft tegen een hond die langs komt terwijl ze normaal een grote bek heeft tegen alle honden die langs komen zie ik heus dat ze niet in haar vel zit, ze wordt steeds stiller, wat ik ook doe.
En of het een tia is is ook maar de vraag.
De beslissing wordt zo moeilijk gemaakt door het feit dat ze eet, drinkt, plast en poept en het staartje nog kwispelt.
Ik weet het ook even niet zo goed, man en ik zitten samen met de da wel op 1 lijn. Ze ligt nu in de tuin , ligt er ontspannen bij, is wel alert maar die brutale beul is heel erg ver weg.
Ik snap je Oh-Oh maar het moet nog even binnenkomen.

Wat een beestjes ellende hier de laatste dagen.

quote:

Op maandag 19 mei 2014 10:51 schreef knoblaucha6 het volgende:

[..]

Dat is inderdaad de lastigste vraag. Ik heb voor mezelf iets van: als morgen de dierenartsen beiden geen verbetering zien er voor mij een soort een grens is. Iedereen kent zijn/haar hond het beste, hoewel ze af en toe een blaf geeft tegen een hond die langs komt terwijl ze normaal een grote bek heeft tegen alle honden die langs komen zie ik heus dat ze niet in haar vel zit, ze wordt steeds stiller, wat ik ook doe.
En of het een tia is is ook maar de vraag.
De beslissing wordt zo moeilijk gemaakt door het feit dat ze eet, drinkt, plast en poept en het staartje nog kwispelt.
Ik weet het ook even niet zo goed, man en ik zitten samen met de da wel op 1 lijn. Ze ligt nu in de tuin , ligt er ontspannen bij, is wel alert maar die brutale beul is heel erg ver weg.
Ik snap je Oh-Oh maar het moet nog even binnenkomen.

Ik hou van Chico echt op datum bij wat ie heeft. Zodat ik goed overzicht houd zeg maar.
Je moet niet alleen naar dit kijken maar ook naar het aantal keren dat je met het dier bij de da zit imo.

Ik weet ook alles in detail, hou het ook helemaal bij. En telkens maar naar de da doet ook geen goed dus ben het echt wel met je eens, zeker met alle pech die ze het afgelopen jaar heeft gehad.
Het heikele punt is dat het LIJKT of het enkel een kwestie is van niet meer normaal kunnen lopen maar slechts met veel moeite wat kunnen trippelen en ze verder zo heel erg HHH is, zij het rustiger.
Wat gaat er letterlijk en figuurlijk in dat koppie om?
Wat Holyme zo treffend zegt: als ze doodziek was was het zo anders. Ze is ziek maar behalve dat "lopen" is ze gewoon, stiller maar toch. Ogen staan helder, neusje is koud en nat, ze eet, drinkt, poept en plast, knaagt botten maar ik zie wel dat ze er knap last van heeft, die ontnomen mobiliteit.
Ik ben momenteel niet erg duidelijk laat staan echt logisch hè? Het is ook zo dubbel.

Ik weet het , het is lastig, maar ik denk wel echt altijd enkel in het belang van de hond, niet in mijn eigen belang. Zo heb ik Frits in laten slapen terwijl ie mss best nog even door had kunnen kwakkelen met ups en downs, en ook voor Chico ga ik de downs niet lang laten duren, dat weet ik zeker, ik kan dat helemaal niet aanzien. Hij heeft ook alweer 2 jaar geen da gezien.

Zij gaat in alles voor, ze is ook ons alles, we houden zo onwijs veel van haar.
Wij kunnen er ook niet tegen als zij iets mankeert en no way dat ik ons belang voor laat gaan op haar belang. Ons vorige hondje had kanker, de afspraak was dat als ze pijn kreeg het afgelopen was. Het ging nog 2 maanden super, vrolijk blij ei tot ze nota bene op dierendag ineens hijgend en met grote ogen voor me kwam staan terwijl ze kort daarvoor nog lekker lag te rollebollen. Die dierenarts kwam toen ik belde. Ondanks het verdriet nooit getwijfeld, geen seconde, het was goed, zo.
Maar met HHH is het zo heel erg anders.

Mja, ik snap het wel hoor, het ís ook gewoon erg verwarrend, en niemand kan duidelijkheid geven wanneer je nou precies die beslissing moet maken. Tuurlijk kan een DA advies geven enzo, maar je snapt me denk ik wel, het blijft toch jouw beslissing en jeetje, waar doe je goed aan he. Want wat nou als het weer bijtrekt, wat nou als het gewoon een hobbeltje op de weg is, wat nou als... Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze niet meer opknapt, en dat weet je nu gewoon niet. Ik heb maanden daarvoor al de keuze gemaakt om niet verder te behandelen, dus heb er ook echt de tijd voor gehad om te wennen aan het idee dat er maar 1 uitkomst mogelijk was, da's toch anders.

Net wat Oh-oh zegt, ik heb toen ook in het belang van mijn meisje gedacht. Ik denk dat ze nog best even verder had gekund, maar hoe lang? Een paar dagen, weken misschien? En wat nou als ik dan te laat was, en de tumor bijvoorbeeld door de huid was gekomen? (dat was een hele realistische volgende stap) Ik had het mezelf niet zomaar kunnen vergeven als ze zoiets mee had moeten maken. Maar om daadwerkelijk de DA te bellen en een dag te kiezen...

Hopelijk krijg je snel wat duidelijkheid voor jezelf, en dan liefst door een compleet opgeknapt hondje! Ik lees wel dat je best vaak met HHH bij de DA zit, maar dit kwam denk ik toch weer onverwachts, als ze hiervoor weer gewoon zichzelf was en elke keer goed opknapt. Het lijkt me echt ontzettend moeilijk. Sterkte

@RobertNL en CamelNLD, ook jullie sterkte

Het is op zich goed dat we voor onze dieren mogen kiezen als het niet meer gaat, we zijn voor onze dieren beter dan voor mensen (ik spreek uit ervaring, wie niet?)
Nu net blafte ze tegen iemand die langs kwam, zette zelfs een soort van spurtje in, mijn hart maakt dan even een huppeltje maar dat spurtje was maar een zielige poging. Ik ben niet onrealistisch.
Ze is nu zo sinds donderdag dus 5 dagen zonder enige verbetering qua lopen dus.

5 dagen vind ik persoonlijk echt al heel erg lang.
Maar goed, hier moet Chico ook wel mee blijven kunnen met de groep, wat ie nog steeds heel goed kan met zijn 16 jaar. Jullie kunnen de lat natuurlijk telkens aanpassen, maar of dat in het belang van de hond is weet ik niet hoor.

Ongelogen!!!! We gingen nu net een plasje doen, ze ziet een buurvrouw waar ze dol op is en neemt me toch een spurt over een meter of 20, vanuit het blote niks! kwispelend en al, wat onzeker maar een echte heuse spurt
De buurvrouw stond te juichen, ik wist niet wat ik zag.
laat het ajb zo doortrekken, zou het misschien toch kunnnen?
Ik kan het niet beschrijven, jullie hadden haar moeten zien

quote:

Op maandag 19 mei 2014 11:56 schreef oh-oh het volgende:
5 dagen vind ik persoonlijk echt al heel erg lang.
Maar goed, hier moet Chico ook wel mee blijven kunnen met de groep, wat ie nog steeds heel goed kan met zijn 16 jaar. Jullie kunnen de lat natuurlijk telkens aanpassen, maar of dat in het belang van de hond is weet ik niet hoor.

Die lat, herkenbaar ja, ik verleg liever geen latten zeker niet tegen het belang van HHH in.
Maar wat er net gebeurde was zo ineens hoppa. Ik blijf voorzichtig, misschien een korte opleving maar God wat hoop ik (misschien tegen beter wten in) dat het kan.
Afwachten dus maar natuurlijk niet tegen elke prijs, no way

Oke, ik moest tanken, hier om de hoek. Daar kennen ze HHH en zijn dol op haar, altijd koekjes. Dus ik haar meegenomen en verdomd, ook daar liep ze vlot en haast strak op de mannen af!
Net dierenarts gebeld met de vraag of de cortisoninjectie van vanmorgen misschien een korte opleving teweeg kan brengen. Ik wist dat de dosering een stuk hoger was dan vrijdag. Ik was hier nog vergeten te zeggen dat ze een gevoelige plek in haar rug heeft, al heel erg lang maar het is dubbel, die gevoelige rug en in ieder geval zeker dat probleem in het koppie samen is al geen beste combidus die injectie heeft zijn werk gedaan, voor nu even dan.
Waarschijnlijk zal het weer minder worden maar is er mogelijk nu meer aanduiding wat ze kunnen doen, dat dat ruggetje toch een grotere rol meespeelt dan eerst gedacht.
De vlag blijft binnen, we hopen enkel dat er een beetje vooruitgang in zit, zo niet dan weer terug naar af.
Heel voorzichtig durf ik een piepklein ieniemienie sprankje hoop te krijgen, al blijf ik serieus reëel en stop dat stukje hoop even in een potje met een heel stevig deksel.
Maar echt

En nee, we sollen niet, tarten het noodlot niet en weten verdomd goed dat er veel speelt. We zullen altijd, zonder enige aarzeling puur en alleen kiezen voor haar welzijn, geen enkele twijfel.
Maar dit moment net kan niemand HHH meer afpakken, het was zo'n mooi gezicht met een blij koppie.
Afwachten en blijven hopen.

Niemand kent je hondje beter dan jij dus niemand kan het beter beoordelen dan jij en wellicht samen met je dierenarts. Ik duim dat dit gewoon nog even blijvend is en dat jullie nog een poosje van elkaar mogen genieten.