Welvaartsverdeling in de wereld...en de toekomst...?

quote:

Op zondag 11 mei 2014 06:30 schreef El_Matador het volgende:
Als jullie je geld moeten zetten op een land, doe je dat dan op een donkerrood land, met alle geschetste onzekere toekomstbeelden vandien, of toch liever op iets meer gain en als je het goed aanpakt minder pain-landen die zwaar investeerders gericht denken?

Ik ben op dit moment in de VS, en na 5 jaar Oost-Azie heb ik zo mijn twijfels over de Amerikaanse aanpak, die misschien wel tot een rood kleurtje op de kaart leidt, maar waar zo veel armoede heerst. Geestelijke armoede, financiele armoede, sociale armoede. Nederland idem dito.

Wat je namelijk niet in het plaatje ziet, zijn de investeringen in de bevolking, de social fabric. Als je bijvoorbeeld in Japan of Zuid-Korea op straat loopt, dan loop je daar met een heel ander gevoel rond, dan in Nederland of in de VS. Japanners en Koreanen hebben bijvoorbeeld respect voor het eigen lichaam. De cultuurschok is enorm als je in de VS landt, en je wordt omringd door crack-hoofden, alcoholisten en heel erg veel heel erg zware mensen. Moeten mensen dat vooral zelf weten, of verraadt dat volledige desinteresse? Waar zijn de tijden gebleven dat we het beste uit mensen probeerden te halen?

Ik noem dat investeringen in de bevolking, maar het gaat om zaken die niets kosten. Wat kost een ouder die het juiste voorbeeld geeft? En hoe duur kan een onderwijzer zijn die niet te veel verknalt, wat thuis is aangeleerd?

Amerikanen moet je nooit onderschatten. Die vinden zichzelf iedere keer weer opnieuw uit. Gigantisch land met een diverse bevolking maar een sterke cultuur. Maar toch zet ik er mijn geld niet op.

In Oost-Azie zie je heel veel nationalistische spanningen, maar binnen een bepaald land zie je juist heel veel harmonie. Vooral binnen de familie (Japan? Mwah). Ik heb ook het idee dat wij dat als land een beetje kwijt aan het raken zijn. De Amerikanen hebben dat nog, maar ik merk aan mijn Zuid-Amerikaanse collega's (en mijn Indische collega's) dat familie nog veel hoger staat aangeschreven. Sterke families zijn belangrijk voor een land. Daar krijg je kinderen van. Niet onbelangrijk. Sterke overheden die elkaar de kop in willen slaan zijn minder bruikbaar. Oost-Azie moet oppassen.

Afijn. Waar zet ik mijn geld op? Europa is een verloren continent. Kan het niet duiden waar precies het probleem zit, maar fiets maar eens door de Hoogstraat in Eindhoven en je begrijpt waar ik het over heb. Tolerantie/Desinteresse? Hedonisme?

Waar vind je een goede mix van vrijheid, van een overheid die zich bescheiden opstelt, van families en van individuen die om elkaar en om zichzelf (om de goede redenen) geven? Kun je dat tot een land of een regio condenseren? Zijn we niet voorbij dat nationalistische? Je stapt in het vliegtuig en je begint een bedrijfje aan de andere kant van de wereld. Je neemt je familie mee en zet een koter neer op de andere kant van de wereld. Keuzes, keuzes....

Jullie obsessie met het almachtige moedercontinent neemt wel erg extreme vormen aan. Speur ik daar wat onzekerheid?

Aha, een 'jullie van het almachtige moedercontinent' tegen ? topic, even snacks frituren

quote:

Op zondag 11 mei 2014 06:30 schreef El_Matador het volgende:
Als jullie je geld moeten zetten op een land, doe je dat dan op een donkerrood land, met alle geschetste onzekere toekomstbeelden vandien, of toch liever op iets meer gain en als je het goed aanpakt minder pain-landen die zwaar investeerders gericht denken?

Wat bedoel je? In welk land je liever investeert of welk land het straks beter te vertoeven zal zijn?

Amerika, any day, any time of the week.

Waarom? Omdat ze nu, komende 5, 10 en 15 en 25 jaar altijd zullen geven om de mensen die centen hebben. En dat zal daar ook nog wel goed gaan al die jaren.

Arm - rijk, die kloof zal overal ter wereld groter worden. Kun je verder niet zo veel aan doen. Als 1 land aan de hendel gaat trekken met belastingen vertrekken de vermogenden wel naar een ander land.

quote:

Op zondag 11 mei 2014 22:00 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

In Oost-Azie zie je heel veel nationalistische spanningen, maar binnen een bepaald land zie je juist heel veel harmonie. Vooral binnen de familie (Japan? Mwah). Ik heb ook het idee dat wij dat als land een beetje kwijt aan het raken zijn. De Amerikanen hebben dat nog, maar ik merk aan mijn Zuid-Amerikaanse collega's (en mijn Indische collega's) dat familie nog veel hoger staat aangeschreven. Sterke families zijn belangrijk voor een land. Daar krijg je kinderen van. Niet onbelangrijk. Sterke overheden die elkaar de kop in willen slaan zijn minder bruikbaar. Oost-Azie moet oppassen.

Laat dat net allemaal regio's / landen zijn waar (generaliserend) religie nog waarde heeft in een gemeenschap, zou het daar mee te maken hebben?

Volgens mij wonen we op de juiste plaats. Niet te veel aan doen.

quote:

Op dinsdag 13 mei 2014 17:23 schreef karton2 het volgende:

[..]

Laat dat net allemaal regio's / landen zijn waar (generaliserend) religie nog waarde heeft in een gemeenschap, zou het daar mee te maken hebben?

Ik denk het wel. Heb zelf niets met religie, maar religie brengt wel normen en waarden die belangrijk zijn om de familie 'de hoeksteen van de samenleving' te laten blijven zijn.

Kinderen, families zorgen voor toekomst.

Dus ik moet een huis kopen in Kroatie ?

quote:

Op woensdag 14 mei 2014 00:43 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Absoluut. Hier hetzelfde. Dan ook HET succes van de oranje landen. Investeer daarin, kan ik je aanraden.

Ik denk dat je beter kan investeren in een bedrijf die oa daar opereert, aangezien landen er steeds minder toe doen.

Hier wordt gesproken als in de EU en de VS gaan het achteruit en waar jullie zitten is de toekomst. Hoe moet ik dat dan opvatten? Is de gedachte dat als je daar nu kinderen hebt ze het 20-30jaar later beter zullen hebben dan hier? Het idea is dat die achteruitgang hier lineair zal voortzetten?

quote:

Op woensdag 14 mei 2014 18:43 schreef Speculant. het volgende:

[..]

Ik denk dat je beter kan investeren in een bedrijf die oa daar opereert, aangezien landen er steeds minder toe doen.

Hier wordt gesproken als in de EU en de VS gaan het achteruit en waar jullie zitten is de toekomst. Hoe moet ik dat dan opvatten? Is de gedachte dat als je daar nu kinderen hebt ze het 20-30jaar later beter zullen hebben dan hier? Het idea is dat die achteruitgang hier lineair zal voortzetten?

Die opkomende economieën zijn arme landen die lang door supermachten arm gehouden zijn. Ze zijn iets aan het inhalen, maar ze zullen geen echte bedreiging vormen voor koplopers als Nederland. Dat zeggen ze alleen maar om ons bang te maken en aan te sporen harder te werken voor minder geld.

quote:

Op woensdag 14 mei 2014 19:56 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Die opkomende economieën zijn arme landen die lang door supermachten arm gehouden zijn. Ze zijn iets aan het inhalen, maar ze zullen geen echte bedreiging vormen voor koplopers als Nederland. Dat zeggen ze alleen maar om ons bang te maken en aan te sporen harder te werken voor minder geld.

Ze zijn ook maar arm gehouden omdat het kan. Ze maken er zelf een grote zooi van waardoor ze makkelijk arm kunnen worden gehouden.

Er wordt volgens mij al zolang geroepen dat het einde is aangebroken voor het Westen. Intern begon dat al met iedereen die naar de nieuwe gebieden vertrokken (vs australie new zeeland). Honderd jaar geleden riepen ze in Japan ook hoe erg ze afgezakt zijn in de VS en Europa (geen respect voor familie, niet serieus zijn maar veel feesten etc.). Indiërs zeidden het toen ze onafhankelijk werden. Velen die het nu roepen zijn ook nog nooit in de EU of de VS geweest.

Lekker roepen hoe erg het gesteld is in Europa, maar wel mooi met je Nederlands paspoort in je droomland zitten. Wie gaat hem inwisselen? Voor een Colombiaans? Voor een Japans paspoort?

quote:

Op zondag 11 mei 2014 22:00 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Ik ben op dit moment in de VS, en na 5 jaar Oost-Azie heb ik zo mijn twijfels over de Amerikaanse aanpak, die misschien wel tot een rood kleurtje op de kaart leidt, maar waar zo veel armoede heerst. Geestelijke armoede, financiele armoede, sociale armoede. Nederland idem dito.

Wat je namelijk niet in het plaatje ziet, zijn de investeringen in de bevolking, de social fabric. Als je bijvoorbeeld in Japan of Zuid-Korea op straat loopt, dan loop je daar met een heel ander gevoel rond, dan in Nederland of in de VS. Japanners en Koreanen hebben bijvoorbeeld respect voor het eigen lichaam. De cultuurschok is enorm als je in de VS landt, en je wordt omringd door crack-hoofden, alcoholisten en heel erg veel heel erg zware mensen. Moeten mensen dat vooral zelf weten, of verraadt dat volledige desinteresse? Waar zijn de tijden gebleven dat we het beste uit mensen probeerden te halen?

Ik noem dat investeringen in de bevolking, maar het gaat om zaken die niets kosten. Wat kost een ouder die het juiste voorbeeld geeft? En hoe duur kan een onderwijzer zijn die niet te veel verknalt, wat thuis is aangeleerd?

Amerikanen moet je nooit onderschatten. Die vinden zichzelf iedere keer weer opnieuw uit. Gigantisch land met een diverse bevolking maar een sterke cultuur. Maar toch zet ik er mijn geld niet op.

In Oost-Azie zie je heel veel nationalistische spanningen, maar binnen een bepaald land zie je juist heel veel harmonie. Vooral binnen de familie (Japan? Mwah). Ik heb ook het idee dat wij dat als land een beetje kwijt aan het raken zijn. De Amerikanen hebben dat nog, maar ik merk aan mijn Zuid-Amerikaanse collega's (en mijn Indische collega's) dat familie nog veel hoger staat aangeschreven. Sterke families zijn belangrijk voor een land. Daar krijg je kinderen van. Niet onbelangrijk. Sterke overheden die elkaar de kop in willen slaan zijn minder bruikbaar. Oost-Azie moet oppassen.

Afijn. Waar zet ik mijn geld op? Europa is een verloren continent. Kan het niet duiden waar precies het probleem zit, maar fiets maar eens door de Hoogstraat in Eindhoven en je begrijpt waar ik het over heb. Tolerantie/Desinteresse? Hedonisme?

Waar vind je een goede mix van vrijheid, van een overheid die zich bescheiden opstelt, van families en van individuen die om elkaar en om zichzelf (om de goede redenen) geven? Kun je dat tot een land of een regio condenseren? Zijn we niet voorbij dat nationalistische? Je stapt in het vliegtuig en je begint een bedrijfje aan de andere kant van de wereld. Je neemt je familie mee en zet een koter neer op de andere kant van de wereld. Keuzes, keuzes....

Dat snap ik niet helemaal? Voor mijn gevoel telt familie juist hier veel meer dan in de VS. Je hebt gelijk dat het sterker is in Azië.

Overigens herken ik dat beeld wel meer niet, ik zou er voor willen pleiten (op enkele excessen na) dat de (noord-West) Europese sociaal democratie het beste presteert. Geen communisme maar ook geen echte armoede zoals in de VS en Azie. Goede scholing en gezondheidszorg voor iedereen en niet alleen een handjevol topinstituten.

Van alle steden waar ik geweest ben of geleefd heb (NY, Shanghai,Mekong delta, Singapore, Rabat, diverse EU steden, etc.) valt het mij op dat de Europese steden er bv vaak het schoonst uitzien, goede infrastructuur hebben en het aantal zwervers/verslaafden miniem is.
Uitzondering hierop is Singapore maar dat heeft meer met oppressie van die bevolkingsgroepen te maken. Ook daar is veel armoede (onder immigranten).

Qua sociale stabiliteit sla ik Europa dan ook hoger aan dan bv de VS.
http://www.nytimes.com/20(...)-standards.html?_r=0

Verder schat ik dat idd Chili en Maleisië het gaat gaan doen.

quote:

Op woensdag 14 mei 2014 20:45 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Dat snap ik niet helemaal? Voor mijn gevoel telt familie juist hier veel meer dan in de VS. Je hebt gelijk dat het sterker is in Azië.

Overigens herken ik dat beeld wel meer niet, ik zou er voor willen pleiten (op enkele excessen na) dat de (noord-West) Europese sociaal democratie het beste presteert. Geen communisme maar ook geen echte armoede zoals in de VS en Azie. Goede scholing en gezondheidszorg voor iedereen en niet alleen een handjevol topinstituten.

Van alle steden waar ik geweest ben of geleefd heb (NY, Shanghai,Mekong delta, Singapore, Rabat, diverse EU steden, etc.) valt het mij op dat de Europese steden er bv vaak het schoonst uitzien, goede infrastructuur hebben en het aantal zwervers/verslaafden miniem is.
Uitzondering hierop is Singapore maar dat heeft meer met oppressie van die bevolkingsgroepen te maken. Ook daar is veel armoede (onder immigranten).

Qua sociale stabiliteit sla ik Europa dan ook hoger aan dan bv de VS.
http://www.nytimes.com/20(...)-standards.html?_r=0

Verder schat ik dat idd Chili en Maleisië het gaat gaan doen.

Een tijd geleden heb ik met een Britse professor mogen praten, die jaren in Ierland heeft gewoond. Hij vertelde me dat het Britse onderwijs bar slecht was, terwijl de Ieren dat veel beter voor elkaar hadden. Het Britse onderwijs heeft wel wat weg van het Amerikaanse onderwijs, terwijl de Ieren meer op de lijn van het Europese onderwijs zitten.

In die zin heb je waarschijnlijk gelijk dat Europa het over het algemeen beter doet dan de VS, omdat onderwijs zo enorm belangrijk is voor het bestaansniveau van de onder- en middenklasse. Zelfs als mensen geen goede baan hebben, kunnen ze met goed onderwijs wel de juiste keuzes maken, en voor zichzelf zorgen.

Dat wil niet meteen zeggen dat Europees onderwijs zo geweldig is, er valt nog enorm veel aan te sleutelen, maar in vergelijking met veel andere landen mogen we niet klagen.

Toch verwacht ik dat Amerikanen ook weer uit deze crisis zullen komen, en weer keihard naar een nieuwe economie toe zullen werken. Ze halen nog steeds het toptalent uit de wereld, en hebben nog steeds de meest dynamische economie. EN de familie staat nog steeds centraal in het land, alhoewel dat heel hard aan het verwateren is, heb ik het idee. Europa sjokt er zo enorm achteraan. Ik zie te weinig drang naar vernieuwing. Mensen vinden het al snel allemaal best. Men werkt liever minder dagen. Iedereen z'n ding, maar als je met de rest van de wereld wil concurreren, dan zal er toch gewerkt moeten worden. Iemand vertelde laatst dat je net als in het judo beter op de juiste momenten kracht moet zetten (Nederland), ipv altijd volle bak te gaan (VS, Azie). Misschien had hij gelijk. Maar ik krijg vaak het idee dat we ook dat gevoel voor wanneer we op het juiste moment kracht moeten zetten, kwijt aan het raken zijn.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 05:05 schreef El_Matador het volgende:
vanavond een (nietsvermoedende) Duitser ontmoet en een heerlijk los avondje met 2 prachtige Colombiaanse dames. Die Duitser ziet ook hoe goed en veilig Colombia is.

Ik dacht altijd dat de overheidsbemoeienis super erg was in Zuid-Amerika.

Maar ik hoor van een aantal welvarende westerlingen dat er juist gigantisch veel vrijheid is in een land als Argentinie. Omdat de overheid zo'n zootje is dat ze geen toezicht kunnen houden op de burgers zoals de overheden in West-Europa en de US.

Is dat in Columbia ook zo? Waar zit je in Columbia dat het zo veilig is?

Ik hoor ook Argentinie dat het een hele grote toekomst heeft. Het land was begin 20e eeuw een van de rijkste landen van de wereld, het land heeft veel grondstoffen, de bevolking is erg hoogopgeleid, alleen de overheid is een drama, maar als ze er eens een goede leider komt kan het veel beter gaan.

Zie jij dat ook zo?

Ik blijf het wonderlijk vinden hoe Europa (de westerse wereld) zich in 100 jaar heeft ontwikkeld. In 1914 werd er gevochten in loopgraven en nu kun je met een mobieltje de hele wereld (bijna) bereiken. Vind dat echt ongelooflijk.

Ben blij dat ik Nederland woon en al zou ik geld moeten zetten op een land, dan zou ik kiezen voor één waar de agrarische condities optimaal zijn en weinig inwoners. Dat moet ideaal zijn, leven in het land van melk én honing en niet teveel gezeik aan je kop, da`s mijn paradijs!

Ben niet thuis in cijfers wat betreft economieën en ik wil eigenlijk aanhaken in dit topic, omdat ik gister toevallig Pauw & Witteman keek. Als je zag hoe Hans van Baalen en Paul Tang hun verhaal over Europa aan de mensen willen verkopen, nou dan verlang ik echt terug naar Fortuyn.

De bezieling en passie, dat is wat ik mis op allerlei niveau`s in onze samenleving. Nou ja, misschien is dat er wel onder de mensen, maar wordt het ons veel te gemakkelijk gemaakt.......? Misschien dat gedachtegoed/filosofie ook een wezenlijk onderdeel is voor een succesvolle samenleving.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 13:29 schreef Adrie072 het volgende:

De bezieling en passie, dat is wat ik mis op allerlei niveau`s in onze samenleving.

Moet je zien hoeveel bezieling en passie mensen hebben als ze dood gaan van de honger.

Hoe beter het gaat, hoe minder druk mensen zich hoeven te maken. Je zou gebrek aan bezieling en passie juist als positief moeten zien.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 14:28 schreef El_Matador het volgende:

[..]

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 14:49 schreef El_Matador het volgende:

[..]



Dus omdat er idioten bestaan, moet je maar lekker op je zolderkamer papiertjes versnipperen?

Was jij niet de TS van het Anonops/Occupy-topic?

Nee. Ik heb de topics slechts in leven gehouden.

Passie is net als dynamiet. Je kan er muziek mee maken, maar ook oorlog.

Velen die eventjes in Europa zitten willen blijven. Ik ken veel Brazilianen en Chinezen die allemaal liever hier wonen(NL BE FR) omdat ze zo'n beetje alles beter vinden. Mijn vrouw zit ook veel liever in BE of FR dan in haar thuisland.

Ik ken eigenlijk niemand van buiten Europa die Europa bagger vinden. Alleen klagende Nederlanders zoals hier

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 05:01 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Een tijd geleden heb ik met een Britse professor mogen praten, die jaren in Ierland heeft gewoond. Hij vertelde me dat het Britse onderwijs bar slecht was, terwijl de Ieren dat veel beter voor elkaar hadden. Het Britse onderwijs heeft wel wat weg van het Amerikaanse onderwijs, terwijl de Ieren meer op de lijn van het Europese onderwijs zitten.

In die zin heb je waarschijnlijk gelijk dat Europa het over het algemeen beter doet dan de VS, omdat onderwijs zo enorm belangrijk is voor het bestaansniveau van de onder- en middenklasse. Zelfs als mensen geen goede baan hebben, kunnen ze met goed onderwijs wel de juiste keuzes maken, en voor zichzelf zorgen.

Dat wil niet meteen zeggen dat Europees onderwijs zo geweldig is, er valt nog enorm veel aan te sleutelen, maar in vergelijking met veel andere landen mogen we niet klagen.

Toch verwacht ik dat Amerikanen ook weer uit deze crisis zullen komen, en weer keihard naar een nieuwe economie toe zullen werken. Ze halen nog steeds het toptalent uit de wereld, en hebben nog steeds de meest dynamische economie. EN de familie staat nog steeds centraal in het land, alhoewel dat heel hard aan het verwateren is, heb ik het idee. Europa sjokt er zo enorm achteraan. Ik zie te weinig drang naar vernieuwing. Mensen vinden het al snel allemaal best. Men werkt liever minder dagen. Iedereen z'n ding, maar als je met de rest van de wereld wil concurreren, dan zal er toch gewerkt moeten worden. Iemand vertelde laatst dat je net als in het judo beter op de juiste momenten kracht moet zetten (Nederland), ipv altijd volle bak te gaan (VS, Azie). Misschien had hij gelijk. Maar ik krijg vaak het idee dat we ook dat gevoel voor wanneer we op het juiste moment kracht moeten zetten, kwijt aan het raken zijn.

Zo sta ik zelf ook in het leven. Tijd is het enige wat echt waardevol is, waarom zoveel ervan gebruiken om te werken voor iemand anders ipv te genieten. Ik heb nu ook een 36 urige werkweek maar zou graag terug naar 32 gaan.

Overigens deel ik je mening niet ik kan niet voor de VS spreken maar wel voor Singapore en China en daar maken ze lange dagen maar god wat zijn ze inefficiënt. NL werken wanneer ze aan het werk zijn echt efficiënt.
http://amanpour.blogs.cnn(...)ost-hours-in-europe/

Nederlanders zijn idd efficient. Nederlandse organisaties daarentegen blinken uit in inefficientie. Dat eindeloze geouwehoer, gebrek aan leiderschap, visie en verantwoordelijkheid.

Ons verlangen om gewoon te willen zijn, en niet uit te willen blinken, leidt er toe dat mindere goden zich de baantjes met verantwoordelijkheid toeeigenen. Met de nodige consequenties.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 16:45 schreef Lyrebird het volgende:
Nederlanders zijn idd efficient. Nederlandse organisaties daarentegen blinken uit in inefficientie. Dat eindeloze geouwehoer, gebrek aan leiderschap, visie en verantwoordelijkheid.

Ons verlangen om gewoon te willen zijn, en niet uit te willen blinken, leidt er toe dat mindere goden zich de baantjes met verantwoordelijkheid toeeigenen. Met de nodige consequenties.

Is dat niet gewoon inherent aan grote organisaties?
Al snap ik wat je bedoeld, maak het zelf ook mee waar ik werk. Te veel interne politiek en een RvB die geen beslissingen durven te nemen.

In de VS heb ik geleerd dat het beter kan. Maar ook slechter, haha. Toch kunnen Amerikanen wel organiseren.

In Japan heb ik gezien dat er organisatievormen zijn die nog slechter zijn dan wat ik in Nederland heb meegemaakt. Gek genoeg draaien Japanse organisaties vaak vlekkeloos, zo lang er niks geks gebeurt.

Het heeft in nederland volgens mij weinig met de grootte van de organisatie te maken, het is inherent aan onze cultuur. Dat wat we op de lagere school leren. 'Samen werken', 'als je normaal doet, dan doe je al gek genoeg', 'kindertjes die vragen, worden overgeslagen (het slechtste advies dat ik ooit gekregen heb)'.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2014 17:15 schreef Lyrebird het volgende:
'kindertjes die vragen, worden overgeslagen (het slechtste advies dat ik ooit gekregen heb)'.

Ik weet niet bij wat je dat te horen kreeg, maar ik kreeg dat te horen als er ongeduldig gezeurd werd om bijvoorbeeld snoepjes. Niet voor het stellen van vragen.

quote:

'Vermogende Britten zijn rijker dan ooit'

Ondanks jaren van economische crisis lijkt het de rijken in Groot-Brittannië voor de wind te gaan. Het gecombineerde vermogen van de 1000 rijkste personen in het land steeg het afgelopen jaar naar 518,9 miljard pond (circa 637 miljard euro): een toename van ruim 15 procent. Dat blijkt uit onderzoek van de Britse Sunday Times.

De man achter het jaarlijkse onderzoek, Philip Beresford, verbaast zich over de cijfers. 'Ik heb nog nooit zo'n fenomenale toename van persoonlijke rijkdom gezien als de welvaartsgroei van de 1000 rijkste mensen over het afgelopen jaar', zei de onderzoeker tegen persbureau Reuters.

Uit het onderzoek blijkt dat rijkaards in Groot-Brittannië opvallend vaak uit het buitenland komen. In de top 20 van rijkste mensen in het land staan zelfs maar drie Britten. Volgens Beresford komen buitenlandse superrijken af op zaken zoals het Britse belastingregime, de cultuur en de goede onderwijsmogelijkheden voor hun kinderen.

Wat veel mensen over het hoofd zien is dat de herkomst van de economische groei in emerging markets in Oost-Europa, (Zuid-)Oost-Azië en Midden- en Zuid Amerika van een andere aard is dan die van ontwikkelde landen. De emerging markets groeien vooral hard doordat er veel industriële productie plaatsvindt, die vanuit de rijke landen (met hoge lonen) is verhuisd naar landen met lagere lonen. Dit gaat in deze opkomende markten echter op lange termijn onherroepelijk samen met een rijker wordende middenklassen, een stijging van de lonen en een opkomst van de dienstensector. Hierdoor zullen multinationals die low-tech goederen produceren weer op zoek gaan naar andere landen waar ze goedkoper kunnen produceren en op den duur wegtrekken uit de landen die eerst goedkoop waren. Dit betekend niet dat alle productie op den duur verdwijnt uit deze landen, maar steeds geavanceerder wordt; waar deze landen eerst low tech producten produceerde zal hun productie steeds verder verschuiven naar meer complexe producten.

De welvaart van deze landen zal het welvaartsniveau van de westerse landen benaderen, maar niet overstijgen, omdat in de kennis en innovatie nog steeds in handen is van de westerse landen. makkelijk gezegd: de landen waar de meeste kennis en innovatie aanwezig is zullen ook voorop blijven lopen als het gaat om welvaart. het is voor opkomende landen makkelijk om harder te groeien dan westerse landen (het zogenaamde 'catch up effect'), maar niet om ze voorbij te streven in welvaart, omdat een voortrekkers rol veel lastiger is omdat je leidend moet zijn in innovatie en kennis.

Ik zie het dan ook niet snel gebeuren dat westerse landen in 'economisch verval' raken en worden ingehaald door de opkomende markten wat betreft welvaart. Europese landen en de VS hebben nog steeds een leidende rol op het gebied van onderwijskwaliteit en innovatie.

Het voorgaande snijdt eigenlijk ook meteen aan waarom er groeiende inkomensongelijkheid ontstaat in welvarende landen. Door steeds meer technologische vooruitgang en een complexer wordende maatschappij worden banen in westerse landen ook steeds complexer. Dit leidt tot een als maar groeiende vraag naar hooggeschoold personeel, terwijl de vraag naar laaggeschoold personeel hetzelfde blijft of afneemt.

Wat westerse landen dan ook meer in acht zouden moeten nemen is het feit dat de groeiende ongelijkheid voor de hele bevolking slecht kan uitpakken, aangezien een grote ongelijkheid kan leiden tot sociale onrust of op den duur zelfs opstanden en burgeroorlogen. Omdat er dan instabiliteit ontstaat, zal de aandacht voor innovatie en kennis af nemen en verliest het land zijn voortrekkersrol, wat funest kan zijn voor de economie, en vooral de hoger opgeleiden hier de dupe van worden. Een groeiende ongelijkheid kan dus voor iedereen verkeerd uitpakken.

conclusie: opkomende landen zullen op lange termijn het welvaartsniveau van ontwikkelde landen benaderen, maar niet snel overstijgen. mits de ontwikkelde landen blijven investeren in kennis en innovatie en de ongelijkheid niet te ver laten oplopen.

Kan me grotendeels vinden in jouw uiteenzetting, levert alleen geen nieuwe inzichten op.
Met name ten aanzien van onderstaande ben ik geinteresseerd, in hoe we dit als samenleving zouden moeten opvangen.

quote:

Het voorgaande snijdt eigenlijk ook meteen aan waarom er groeiende inkomensongelijkheid ontstaat in welvarende landen. Door steeds meer technologische vooruitgang en een complexer wordende maatschappij worden banen in westerse landen ook steeds complexer. Dit leidt tot een als maar groeiende vraag naar hooggeschoold personeel, terwijl de vraag naar laaggeschoold personeel hetzelfde blijft of afneemt.

Wat westerse landen dan ook meer in acht zouden moeten nemen is het feit dat de groeiende ongelijkheid voor de hele bevolking slecht kan uitpakken, aangezien een grote ongelijkheid kan leiden tot sociale onrust of op den duur zelfs opstanden en burgeroorlogen. Omdat er dan instabiliteit ontstaat, zal de aandacht voor innovatie en kennis af nemen en verliest het land zijn voortrekkersrol, wat funest kan zijn voor de economie, en vooral de hoger opgeleiden hier de dupe van worden. Een groeiende ongelijkheid kan dus voor iedereen verkeerd uitpakken.

Iedereen refereert nu aan het boek van die fransoos, maar een boer op klompen voelde dit al opkomen. Wat doen we eraan?

quote:

Op maandag 19 mei 2014 22:32 schreef wittegeit het volgende:

Wat westerse landen dan ook meer in acht zouden moeten nemen is het feit dat de groeiende ongelijkheid voor de hele bevolking slecht kan uitpakken, aangezien een grote ongelijkheid kan leiden tot sociale onrust of op den duur zelfs opstanden en burgeroorlogen. Omdat er dan instabiliteit ontstaat, zal de aandacht voor innovatie en kennis af nemen en verliest het land zijn voortrekkersrol, wat funest kan zijn voor de economie, en vooral de hoger opgeleiden hier de dupe van worden. Een groeiende ongelijkheid kan dus voor iedereen verkeerd uitpakken.

Dat is het niet alleen, het gaat er ook waarmee het geld verdiend wordt. In de westerse wereld, zie je een verschuiving van welvaart creeeren door waarde toe te voegen naar industrien die vooral graantjes meepikken van andermans waardetoevoeging. Maar daar wordt de taart op zich niet groter van.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 11:39 schreef El_Matador het volgende:
Nivelleren als doel?

Brrrr.

En precies het succes van die oranje landen, die doen niet zoveel aan socialistische staatspropaganda zoals West-Europa, met name Scandinavie en Nederland.

nee natuurlijk is nivelleren niet het doel, ik ben Hans Spekman niet

ik denk echter dat je een onjuist oorzakelijk verband trekt, de oranje landen groeien zoals eerder gezegd hard dankzij het 'catch up effect', er heeft een verplaatsing gevonden van industriële productie vanuit de westerse landen naar de opkomende markten.

hierdoor is er voor de lagere- en middenklasse in deze landen ook volop werk beschikbaar gekomen. hun kansen zijn daardoor gegroeid en hun inkomen neemt ieder jaar (fors) toe, hun toekomst begint er steeds beter uit te zien en hard werk loont.

in de westerse landen neemt het belang van de 'laaggeschoolde arbeider' juist af en daarmee neemt ook hun toekomst perspectief af, als we dit op zijn vrije beloop laten zullen de lagere klassen in de maatschappij steeds verder achterop gaan lopen en zal hun toekomstbeeld steeds meer deprimerend worden. Wat op den duur onherroepelijk leidt tot sociale onrust. Nivelleren is dus niet het doel, maar noodzaak, voor iedereen. Ik zeg helemaal niet dat we toe moeten naar een soort socialistische heilstaat, maar we moeten ervoor zorgen dat iedereen in dit land gewoon normaal kan rondkomen. Alleen dan kunnen we onze voortrekkersrol behouden.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 12:48 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Dat is het niet alleen, het gaat er ook waarmee het geld verdiend wordt. In de westerse wereld, zie je een verschuiving van welvaart creeeren door waarde toe te voegen naar industrien die vooral graantjes meepikken van andermans waardetoevoeging. Maar daar wordt de taart op zich niet groter van.

Dat is niet helemaal waar, door 'graantjes meepikken' groeit het totaal aantal geproduceerde goederen niet, maar de economie wel. Er worden immers door de mensen die 'graantjes meepikken' extra arbeidsuren geleverd om hun aandeel te kunnen verdienen aan een bepaald product. hierdoor neemt de totale waarde van het product toe. de totale economische productie groeit dus, en daarmee het inkomen.

quote:

Op woensdag 14 mei 2014 00:41 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Ik denk het wel. Heb zelf niets met religie, maar religie brengt wel normen en waarden die belangrijk zijn om de familie 'de hoeksteen van de samenleving' te laten blijven zijn.

Kinderen, families zorgen voor toekomst.

Maar als we dan de VS als voorbeeld nemen daar wordt wel veel aan religie gedaan, maar dat zien we niet terug aan hun normen en waarden.

quote:

En juist die wordt in Nederland belachelijk uitgeknepen. Leven als bijstander is geen pretje, maar je moet echt flink verdienen (~80k) wil je een beetje lekker kunnen leven in Nederland, zeker met een gezin.

Dit is de spijker op z`n kop, 80.000 en nog niet genoeg? Zolang een robot nog niet de straten veegt, de treinen schoonmaakt en je post bezorgt, wordt er ondertussen alles aan gedaan om deze mensen geen fatsoenlijk salaris aan te bieden. Terwijl ondertussen de hoger afgestudeerde in weetikveel wat een vorstelijk salaris krijgen voor niets creëren.
Dat is te danken aan het feit dat we zo Godsgruwelijk rijk zijn in dit land, maar de onderlaag merkt hier niets van. Die zal een keer aan je deur gaan kloppen.

Omdat de robot op een zeker moment, dit soort arbeid over kan nemen zal er ongetwijfeld ander werk ontstaan. Maar de samenleving zal ook anders ingericht worden, hoe en met wie?

Religie die zich aanpast aan de hedendaagse tijd, kan hand in hand gaan met vooruitgang. Bedoel ik niet mee, dat alle tradities, geboden etc. afgeschreven moeten worden. Maar blijf je teveel hangen in het verhaal, ideeën en gebruiken van vroeger, dan leg je het tot op heden af ten opzichte de "eerste wereld".

Alhoewel het programma 'reizen Waes' liet het koninkrijk Bhutan zien en dat gaf een hele andere kijk!

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 12:56 schreef wittegeit het volgende:

[..]

Dat is niet helemaal waar, door 'graantjes meepikken' groeit het totaal aantal geproduceerde goederen niet, maar de economie wel. Er worden immers door de mensen die 'graantjes meepikken' extra arbeidsuren geleverd om hun aandeel te kunnen verdienen aan een bepaald product. hierdoor neemt de totale waarde van het product toe. de totale economische productie groeit dus, en daarmee het inkomen.

Dat is natuurlijk onzin. De waarde van producten word alleen hoger als je er iets nuttigs mee doet (iets waar vraag naar is). Anders kan je hartstikke dure bakstenen bakken door er gewoon heel veel mensen aan te laten werken.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 12:56 schreef wittegeit het volgende:

[..]

Dat is niet helemaal waar, door 'graantjes meepikken' groeit het totaal aantal geproduceerde goederen niet, maar de economie wel. Er worden immers door de mensen die 'graantjes meepikken' extra arbeidsuren geleverd om hun aandeel te kunnen verdienen aan een bepaald product. hierdoor neemt de totale waarde van het product toe. de totale economische productie groeit dus, en daarmee het inkomen.

Nee, het BNP groeit misschien, maar de welvaart niet.

De financiele sector bijvoorbeeld (zo'n 7 tot 25% van het BNP in het Westen) behoort niet tot de arbeid in de klassieke scheiding tussen arbeid en kapitaal, maar bij het kapitaal. Als je auto's bouwt dan voeg je waarde toe aan de grondstoffen, als je speculeert met aandelen in die autofabriek, dan pik een graantje mee van wat er aan de productie en verkoop van die auto's verdiend wordt. Als je financiele producten maakt voeg je geen waarde toe, en draag je op zich niet bij aan de welvaartsgroei, want een financieel product kun je uitprinten en aan de muur spijkeren, daar wordt je niet welvarender van. Itt bijvoorbeeld een schilderij aan de muur, daar kijk je immers met plezier naar.

Dat is allemaal geen punt, wanneer die organisatie van het kapitaal bijdraagt aan het toevoegen van waarde, bijvoorbeeld doordat het leidt tot meer investeringen in bedrijven waar waarde wordt toegevoegd. Zo werkt het echter niet, de verhoudingen zijn daarvoor veel te scheef in die zin dat er idioot veel graantjes worden meegepikt. Ook zien we dat het in de landen met een grote financiele sector helemaal niet goed gaat met de kapitaalintensieve sectoren. Al dat geschuif met kapitaal met telkens weer die strijkstok ertussen leidt er niet toe dat kapitaalintensieve sectoren groeien. In de VS is het bijvoorbeeld de kapitaalextensieve IT-sector die nog exporteert. Het gros van het geld wat er in de financiele sector verdiend wordt, wordt ook niet verdiend met het bij elkaar brengen van kapitaal voor een opstart of uitbreiding, maar na die tijd, als het bedrijf al een succes is.

Shell probeert aandeelhouders te sussen over klimaat

Oliemaatschappij Shell schrijft aandeelhouders in een brief dat fossiele brandstoffen nog zeker tot 2050 nodig zullen zijn. Het bedrijf probeert ze zo gerust te stellen dat de olievoorraden geen nieuwe zeepbel zullen blijken op de beurs.

Onder investeerders groeit de vrees voor zo'n "CO2-bubble": een overschatting van de waarde van bestaande olievoorraden, omdat toekomstige klimaatverdragen en wetten het gebruik van die olie moeilijker of onmogelijk zullen maken en van die voorraden zogenaamde "stranded assets" zullen maken.

Reden genoeg voor Shell om een brief te sturen naar belangrijke aandeelhouders, waarin dat risico geminimaliseerd wordt. De wereld zal nog decennia lang olie en gas nodig hebben, stelt Shell, en dus blijven vraag en prijzen op niveau. "De theorie van de 'stranded assets' of het concept van de 'carbon bubble' leidt de aandacht af van de realiteit van een groeiende bevolking, hogere welvaart en groeiende vraag naar energie", schrijft JJ Traynor, hoofd Investeerdersrelaties.

In de brief maakt Shell zich dan ook sterk dat fossiele brandstoffen nog zeker tot het midden van deze eeuw voor 40 tot 60 procent van de wereldwijde energiemix zullen uitmaken. Ondanks teleurstellende tests blijft Shell sterk geloven in de afvang en opslag van CO2 (CCS) als een doorslaggevend middel om de klimaatverandering op korte termijn onder 2 graden Celsius te houden. Het zal zeker deze hele eeuw duren om de klimaatverandering op te lossen, schrijft Traynor.

Groeiende onzekerheid

Analisten zien in de toon van de brief een teken dat Shell zich zorgen maakt over de groeiende onzekerheid bij aandeelhouders en potentiële investeerders. Die onzekerheid wordt gevoed door rapporten zoals de Carbon Bubble-analyse van het Carbon Tracker Initiative, een denktank van deskundigen. Zij waarschuwen voor een snel dalende waarde van aandelen in oliebedrijven naarmate verder duidelijk wordt dat de vraag naar olie niet verzoenbaar is met een stabiel klimaat.

Tegelijk wordt steeds meer duidelijk dat de oliebedrijven ook op de beurs met meer verzet te kampen krijgen door de zogenaamde "divestment"-campagne. Daarin worden aandeelhouders opgeroepen om niet te investeren in grote CO2-vervuilers.

bron http://www.mo.be/nieuws/s(...)-sussen-over-klimaat

Hoe zal deze ontwikkeling zich verhouden tot met name de onderontwikkelde landen die olie exporteren?

quote:

Op dinsdag 20 mei 2014 23:31 schreef El_Matador het volgende:
Ondanks teleurstellende tests blijft Shell sterk geloven in de afvang en opslag van CO2 (CCS) als een doorslaggevend middel om de klimaatverandering op korte termijn onder 2 graden Celsius te houden. Het zal zeker deze hele eeuw duren om de klimaatverandering op te lossen, schrijft Traynor.



Sjongejonge, wat een gebrek aan kennis en bij gebrek aan enig effectiviteitsonderzoek van CO2-sequestratie een enorme wassen neus.

Het gaat toch niet om het klimaat? Het gaat er om dat Shell op kosten van de belastingbetaler zij lege aardgasvelden kan recyclen.