ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #128

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 20:42 schreef Maria2.0 het volgende:

[..]

Ik zou het direct vragen. Qua zoenen ook trouwens. Wel fijn dat het leuk was!

Goed idee Alleen hoe pak je zoiets goed aan

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 21:16 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Goed idee Alleen hoe pak je zoiets goed aan

Aangeven dat je haar erg leuk vindt maar dat je niet zo goed weet of dat wederzijds is. En als dat zo is óf hoppeta zoenen óf nochalant vragen of je haar mag zoenen.
Ik vond dat heel lief, als dat werd gevraagd
Ik neem overigens meestal initiatief maar ben van tevoren wel heel erg miss obvious. Giechelen enzo, heel kansloos Maar ik vind het zelf altijd heel handig als iets onduidelijk is dat het dan uitgesproken wordt.

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 21:18 schreef Maria2.0 het volgende:

[..]

Aangeven dat je haar erg leuk vindt maar dat je niet zo goed weet of dat wederzijds is. En als dat zo is óf hoppeta zoenen óf nochalant vragen of je haar mag zoenen.
Ik vond dat heel lief, als dat werd gevraagd
Ik neem overigens meestal initiatief maar ben van tevoren wel heel erg miss obvious. Giechelen enzo, heel kansloos Maar ik vind het zelf altijd heel handig als iets onduidelijk is dat het dan uitgesproken wordt.

Wat ik van haar vind weet ik eigenlijk ook niet zo goed

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 21:32 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Wat ik van haar vind weet ik eigenlijk ook niet zo goed

Oh

quote:

Op vrijdag 4 april 2014 22:49 schreef Poesopstokje het volgende:
Wow Nijntje.. heftig allemaal..
Ik zei het al eerder; kun je de vrijwilligersdingen niet een tijdje opzij schuiven? Als ik het zo hoor is dat wel nodig, je vliegt jezelf voorbij..
En dat weekendje zeilen klinkt ook goed. Je bent méér dan alleen rennenhollenvliegen-mama hè.. Waarom gun je het jezelf niet?

Het lastige is dat ik op zich die dingen ook wel graag doe. Tenminste de dingen op school (halve ochtend en dan niet eens wekelijks) zijn gewoon leuk. Dan leer ik de kinderen bij mijn kinderen in de klas wat beter kennen en dat is prettig.

Misschien nadenken over de bieb...
Voordelen:
* leuk om te doen (maar op momenten dat ik het minder vind denk ik: ik vond het toch leuk, dus nu ook, net alsof ik het dan niet minder leuk kan/mag vinden...)
* even weg uit huis (maar het is op het moment ook wel een beetje moeten)

Nadelen:
* mede-vrijwilligster op het moment is het type zure oude vrijster. Overal commentaar op en alles beter weten, dat is wel jammer, maar vaak gaat zij boeken opruimen en ben ik de binnenkomende boeken aan het sorteren (heerlijk het rijk voor mij alleen
* ik ben een groot deel van de vrijdagochtend kwijt, de dag waarop mn man vrij is en ik dus eigenlijk even zonder op de tijd te letten wat dingen zou kunnen doen die ik anders ergens tussen moet zien te proppen.

En heel voorzichtigjes begint mn weegschaaltje wat te wiebelen nu ik dat laatste nadeel opschrijf.
Misschien maar eens overleggen of ik een paar weken pauze kan inlassen om te kijken of ik die stress daar mede wat mee kan verminderen. En daarna bekijken of ik het weer ga oppakken.

Qua zeilen, waarom gun ik het mezelf niet... Tja, ik ben er niet zo gerust op dat het allemaal wel voor elkaar komt thuis (ja suf, ik weet het want het komt echt wel goed), de kosten... (kan het wel missen, maar koop dan liever iets voor de kinderen). Allerstomste reden (heel zeurverhaal dus misschien beter maar overslaan):

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hoe dan ook, ik moet wel iets doen, want rennen heeft geen zin, dat zou ik inmiddels moeten weten... Straks zit ik weer een tijd in de kliniek omdat ik ben omgevallen en dat moeten we eigenlijk zien te voorkomen...

Sorry voor mn ge-emmer.
Vandaag redelijke dag, morgen niks op het programma en ik hoef niet te koken . Kijken of ik nog wat energie kan bijtanken voor de komende week.

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 20:34 schreef Maria2.0 het volgende:
Ik functioneer beter op sociaal gebied dan in combinatie met overprikkeling geloof ik. Ik heb in elk geval een aantal mensen om me heen die me daadwerkelijk leuk vinden en grappig. Ben geloof ik ook wel echt een grappige bijdrage aan een gezelschap. Al zeg ik het zelf.
Het kost me wel heel veel moeite maar het loopt wel redelijk.

Nou ja, als ik toch geen autisme blijk te hebben blijf ik toch plakken hier. Vind het veel te gezellig

Dit heb ik ook. Bij overprikkeling, bij bijvoorbeeld tien personen in een ruimte klap ik grotendeels dicht doordat het me allemaal teveel energie kost. Een persoon of drie, vier bij me in de buurt is perfect voor me en dan kan kom ik sociaal het best uit de verf.

Ik weet niet of ik autistisch ben (waarschijnlijk een light variant) maar ik ben nu bezig met een diagnose laten stellen. Ik heb een paar vraagjes aan jullie:

Zijn er behandelingen die helpen omgaan met autisme en werken die ook?

Ik studeer geneeskunde. Als het autisme blijkt te zijn kan ik die opleiding beter laten vallen of niet?

Wat betreft de laatste vraag: waarom? Tenzij je echt keihard tegen zaken aanloopt zou ik gewoon doorgaan.

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 23:48 schreef BeyondTheGreen het volgende:

[..]

Dit heb ik ook. Bij overprikkeling, bij bijvoorbeeld tien personen in een ruimte klap ik grotendeels dicht doordat het me allemaal teveel energie kost. Een persoon of drie, vier bij me in de buurt is perfect voor me en dan kan kom ik sociaal het best uit de verf.

Ik weet niet of ik autistisch ben (waarschijnlijk een light variant) maar ik ben nu bezig met een diagnose laten stellen. Ik heb een paar vraagjes aan jullie:

Zijn er behandelingen die helpen omgaan met autisme en werken die ook?

Ik studeer geneeskunde. Als het autisme blijkt te zijn kan ik die opleiding beter laten vallen of niet?

Behandeling: er bestaat oa psycho educatie, meer leren over autisme en handvatten krijgen vaak. Dat kan wel werken ja.

Hoe gaat het nu met de opleiding? Als dat goed gaat, waarom dan stoppen? Ik bedoel, etiketje of niet, het gaat zoals het gaat. Als jij het aankan, waarom dan niet...

Wat maakt dat je bent begonnen aan dat diagnose traject?

quote:

Op zondag 6 april 2014 10:44 schreef Nijna het volgende:

[..]

Behandeling: er bestaat oa psycho educatie, meer leren over autisme en handvatten krijgen vaak. Dat kan wel werken ja.

Hoe gaat het nu met de opleiding? Als dat goed gaat, waarom dan stoppen? Ik bedoel, etiketje of niet, het gaat zoals het gaat. Als jij het aankan, waarom dan niet...

Wat maakt dat je bent begonnen aan dat diagnose traject?

Dat ik me vrijwel nooit op mijn gemak voel bij anderen. Er zit altijd wel een rem. En dat grote groepen zoals ik eerder zei lastig voor me zijn. Hierdoor vind ik nergens aansluiting op de uni en bij verenigingen. Sinds mijn achttiende heb ik mezelf hierin sterk verbeterd maar nu lukt het niet meer verder en gaat het eerder achteruit dan vooruit. Mezelf op mijn gemak voelen kost een lange tijd en het gebeurt nooit als ik me niet geaccepteerd voel. En als ik gespannen overkom, wordt ik juist minder geaccepteerd.

Wat betreft mijn opleiding: waar ik tegenaan loop is zenuwachtig worden bij normale dingen, zoals een bloeddrukmeter omdoen bij iemand en het is natuurlijk niet handig om je bij patiënten ook gespannen te voelen.

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 20:45 schreef Maria2.0 het volgende:

[..]

Jouw avatar blijft zo misleidend he? Op basis van Jabba the Hut daar dacht ik altijd (vraag me niet waarom, gekke associatie) dat je veel minder aantrekkelijk was. Maar je bent verdorie een hapje!
Even een zijsprong hoor. Sorry. Dat doen de Dire Straits met je blijkbaar

Bedankt

quote:

Op zondag 6 april 2014 11:40 schreef BeyondTheGreen het volgende:

[..]

Dat ik me vrijwel nooit op mijn gemak voel bij anderen. Er zit altijd wel een rem. En dat grote groepen zoals ik eerder zei lastig voor me zijn. Hierdoor vind ik nergens aansluiting op de uni en bij verenigingen. Sinds mijn achttiende heb ik mezelf hierin sterk verbeterd maar nu lukt het niet meer verder en gaat het eerder achteruit dan vooruit. Mezelf op mijn gemak voelen kost een lange tijd en het gebeurt nooit als ik me niet geaccepteerd voel. En als ik gespannen overkom, wordt ik juist minder geaccepteerd.

Wat betreft mijn opleiding: waar ik tegenaan loop is zenuwachtig worden bij normale dingen, zoals een bloeddrukmeter omdoen bij iemand en het is natuurlijk niet handig om je bij patiënten ook gespannen te voelen.

Hier herken ik me ook wel in ja.

Morgen kan ik eindelijk na maanden wachten naar een groepsgesprek. Dit keer organiseren ze er ééntje Ljouwert en niet in Drachten. Scheelt mij weer 45 minuten reizen Ben wel zenuwachtig maar we zien wel wat er gaat gebeuren

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 11:41 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Hoe ist gong juster yn Ljouwert?

Ik daar aankomen en bij de balie melden. Zeiden ze dat het volgende week begint. Terwijl de eerste afspraak op 7 April stond, in de brief die ik kreeg. 45 minuten voor niks in de bus gezeten

Wie van jullie beoefend of beoefende ooit een teamsport?

Daarnaast, op het werk een beleidsverandering gehad. Sinds dag 1 werd mijn dag/weekritme onverwacht omgegooid. Ze willen dingen anders, verwachten ook dingen anders van mij, a la. Het werkt alleen wat op de zenuwen dat ik bij bepaalde werkzaamheden best ruw te horen heb gekregen dathet niet goed genoeg gaat en anders moet. Afijn, nieuwe uitdaging. Er moet gewoon mee om te gaan zijn!

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 21:30 schreef Dactylus het volgende:
Wie van jullie beoefend of beoefende ooit een teamsport?

Daarnaast, op het werk een beleidsverandering gehad. Sinds dag 1 werd mijn dag/weekritme onverwacht omgegooid. Ze willen dingen anders, verwachten ook dingen anders van mij, a la. Het werkt alleen wat op de zenuwen dat ik bij bepaalde werkzaamheden best ruw te horen heb gekregen dathet niet goed genoeg gaat en anders moet. Afijn, nieuwe uitdaging. Er moet gewoon mee om te gaan zijn!

Nee eigenlijk nooit alleen wel op scouting gezeten

Hier ook een blauwe maandag scouting toen ik 12 was ofzo.
Voor de rest is wel duidelijk wat ik al van mensen in de rij bij de kassa vind, laat staan zwetende mensen die je misschien zouden aanraken. Horror.

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 21:30 schreef Dactylus het volgende:
Wie van jullie beoefend of beoefende ooit een teamsport?

Daarnaast, op het werk een beleidsverandering gehad. Sinds dag 1 werd mijn dag/weekritme onverwacht omgegooid. Ze willen dingen anders, verwachten ook dingen anders van mij, a la. Het werkt alleen wat op de zenuwen dat ik bij bepaalde werkzaamheden best ruw te horen heb gekregen dathet niet goed genoeg gaat en anders moet. Afijn, nieuwe uitdaging. Er moet gewoon mee om te gaan zijn!

Ik heb lang (+5 jaar) op volleybal gezeten.

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 21:30 schreef Dactylus het volgende:
Wie van jullie beoefend of beoefende ooit een teamsport?

Nee, nooit gedaan want daar hadden we het geld niet voor. Er kon er maar 1 iets doen en dat werd mn zusje dus ipv ik

Als het meezit word ik morgen gebeld door de psychiater over het vervolgtraject. Ik ben erg benieuwd.
Voor nu gaat het opperbest, heb geen college meer voorlopig dus ik kan de komende dagen helemaal zelf doseren. Betekent dus veel met de honden bezig en huishouden en dat soort meuk. Weinig mensen. Jee!

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 21:30 schreef Dactylus het volgende:
Wie van jullie beoefend of beoefende ooit een teamsport?

8 jaar hockey. En toen ik een jaar of 15 was ben ik gaan golfen. Mijn ouders wilden graag dat ik een teamsport deed, want dat was goed voor me. Overigens had ik toen nog geen diagnose ofzo.
Op zich ook wel met aardig wat plezier gedaan hoor en ik denk dat ik er ook best wel wat van heb geleerd eigenlijk. Maar als ik naar mijn dochter kijk dan denk ik dat we haar echt geen plezier doen met een teamsport. Ik vind het belangrijker dat ze ie ts van sport/beweging/muziek/creatief doet, maar wel graag met plezier.

Van de week begeleidster gesproken, ik ga nu eerst weer met vk van ggz contact opnemen. Kijken of die nog weet wat handig is, dan met begeleidster kijken of we nog verder gaan samen of niet.
Want ik blijf min of meer "vastlopen" om de zoveel tijd.
En het suffe is dat ik dan heel rationeel ga praten en vertellen dat ik echt wel weet wat er anders moet, maar vervolgens lukt het me dus niet... .

Hallo, heb wel al eens hier wat geroepen, maar met regelmaat iets roepen hier lukt me nog niet.

Ik ben Randa, 35 jaar en heb diagnose Asperger en ADHD-nao. Zoonlief heeft ook vermoeden van. Eigenlijk allemaal hier wel binnen het gezin, haha.

Ik heb nooit een teamsport gedaan wel altijd bij de scouting gezeten, kabouters en gidsen. Paar jaar laer nog beverleidster geweest maar weggegaan omdat zelf programma maken en draaien niet lukte door uitstelgedrag.

Nijna, komt me bekent voor alles gaan rationaliseren. Kan ik ook heel goed, vandaar dat de adhd-coach mij nu niet verder kan helpen. Hij mag niet ambulant helpen en ben ik nu doorgestuurd.

Ik moet hulpverlening thuis hebben. Ik moet hulp krijgen om structuur in het huishouden aan te brengen als ik alleen ben of met het gezin, ook bij het doen van het huishouden en met de financien. Dat laatste is een beetje stom aangezien ik boekhouder van beroep ben, maar het structureren lukt niet.

Op het moment is het chaos hier in huis, zo wel letterlijk al figuurlijk bij mij. Denk dat men schrikt als ze hier binnenlopen. Ik kan het echt allemaal wel, maar die schop onder mijn kont. Het zou ook al helpen als ik niet steeds zo moe was. Werkdag of thuis met kinderen is en blijft erg vermoeiend, veel prikkels en op het moment ben ik die balans weer en nog steeds kwijt. Kan veel minder aan dan vroeger en dat is erg lastig om mij daarbij neer te leggen.

Ik probeer weer vaker langs te komen hier vind het leuk om te lezen hoe anderen het doen.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 21:47 schreef Randa_v het volgende:
Hallo, heb wel al eens hier wat geroepen, maar met regelmaat iets roepen hier lukt me nog niet.

Ik ben Randa, 35 jaar en heb diagnose Asperger en ADHD-nao. Zoonlief heeft ook vermoeden van. Eigenlijk allemaal hier wel binnen het gezin, haha.

Ik heb nooit een teamsport gedaan wel altijd bij de scouting gezeten, kabouters en gidsen. Paar jaar laer nog beverleidster geweest maar weggegaan omdat zelf programma maken en draaien niet lukte door uitstelgedrag.

Nijna, komt me bekent voor alles gaan rationaliseren. Kan ik ook heel goed, vandaar dat de adhd-coach mij nu niet verder kan helpen. Hij mag niet ambulant helpen en ben ik nu doorgestuurd.

Ik moet hulpverlening thuis hebben. Ik moet hulp krijgen om structuur in het huishouden aan te brengen als ik alleen ben of met het gezin, ook bij het doen van het huishouden en met de financien. Dat laatste is een beetje stom aangezien ik boekhouder van beroep ben, maar het structureren lukt niet.

Op het moment is het chaos hier in huis, zo wel letterlijk al figuurlijk bij mij. Denk dat men schrikt als ze hier binnenlopen. Ik kan het echt allemaal wel, maar die schop onder mijn kont. Het zou ook al helpen als ik niet steeds zo moe was. Werkdag of thuis met kinderen is en blijft erg vermoeiend, veel prikkels en op het moment ben ik die balans weer en nog steeds kwijt. Kan veel minder aan dan vroeger en dat is erg lastig om mij daarbij neer te leggen.

Ik probeer weer vaker langs te komen hier vind het leuk om te lezen hoe anderen het doen.

Welkom hier! Ook al heb je hier dus al wel wat gesnuffeld!