ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #128

Ik heb goed nieuws (voor mijzelf dan hé )

Ik krijg binnen 2 weken uitsluitsel of ik wel of niet mag meedraaien met het programma bij het beschermd wonen
Eindelijk duidelijkheid!

quote:

Op woensdag 2 april 2014 19:00 schreef summer2bird het volgende:
Ik heb goed nieuws (voor mijzelf dan hé )

Ik krijg binnen 2 weken uitsluitsel of ik wel of niet mag meedraaien met het programma bij het beschermd wonen
Eindelijk duidelijkheid!

Tof!
Maar beschermd wonen? Oh jee. problemen?

Fijn dat je duidelijkheid krijgt Summer

quote:

Op woensdag 2 april 2014 19:02 schreef ToT het volgende:

[..]

Tof!
Maar beschermd wonen? Oh jee. problemen?

Ik sta al een tijd ingeschreven daar hoor
Ik woon zeg maar in hetzelfde gebouw als dat beschermd wonen, ook op een afdeling. Maar deze afdeling waar ik nu zit wil mensen er steeds binnen 3 jaar door hebben naar zelfstandig of ambulant wonen. En dat kan ik niet.
Duuuuus, ik sta op de wachtlijst om naar het beschermd wonen te gaan, maar dat duurt nog lang. Dus hebben ze als tussenoplossing om dan maar programma te lopen bij het beschermd wonen, en op de afdeling waar ik nu zit alleen als slaapplek te gebruiken.
En nu moet het nog besproken worden (en hopelijk goedgekeurd worden)

quote:

Op woensdag 2 april 2014 19:06 schreef tijnbrein het volgende:
Fijn dat je duidelijkheid krijgt Summer

Dankje!

*Stuiter!*

Beterschap poesopstok!

Summer, succes met afwachten!

Ik heb het te druk, of nou ja... ik voel me te druk. Lijf staat constant in standje stress. Erg snel overprikkeld en dat merk ik aan de kinderen, dat botst en het is ff niet gezellig hier. Vandaag was wat rustiger, want ik had hulp, dus even tijd voor mezelf kunnen nemen. Maar stressniveau is nog steeds erg hoog volgens mij.
Nu alleen zien hoe we dat er weer uit krijgen. Ademruimte zien te creëren tussen de bedrijven door... Sommige dingen zijn gewoon niet haalbaar of nou ja... vind ik niet haalbaar.
Ik blijf eigenwijs, bepaalde dingen moeten gewoon doorgaan.

Heb niet teruggelezen, sorry!
Heb mn afspraak gehad. Was de psychiater met wie ik de afspraak had en die ik al had gezien ziek...
Dus een andere. Ik vertoon zeer klassiek autistische symptomen maar ook symptomen van ADHD. Ze kunnen dus nog geen diagnose stellen, ik ben te complex
Nu volgt er volgende week overleg tussen de 2 psychiaters en dan bellen ze me met een vervolgplan. In elk geval aanvullend psychologisch onderzoek geloof ik.

quote:

Op woensdag 2 april 2014 22:38 schreef Nijna het volgende:
Beterschap poesopstok!

Summer, succes met afwachten!

Ik heb het te druk, of nou ja... ik voel me te druk. Lijf staat constant in standje stress. Erg snel overprikkeld en dat merk ik aan de kinderen, dat botst en het is ff niet gezellig hier. Vandaag was wat rustiger, want ik had hulp, dus even tijd voor mezelf kunnen nemen. Maar stressniveau is nog steeds erg hoog volgens mij.
Nu alleen zien hoe we dat er weer uit krijgen. Ademruimte zien te creëren tussen de bedrijven door... Sommige dingen zijn gewoon niet haalbaar of nou ja... vind ik niet haalbaar.
Ik blijf eigenwijs, bepaalde dingen moeten gewoon doorgaan.

Ah balen zeg.
Ja ikzelf ben ook zwaar overprikkeld. Was vandaag ook niet fijn met de cursus, maar daarvan heb ik vandaag de laatste dag gehad.

quote:

Op donderdag 3 april 2014 18:13 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Te complex Oooh.. oeps..
Ik ben benieuwd wat er uit komt! Wat vind je zelf van dit bericht?

[..]

Hoe ging het? Goede afsluiting? Hebben jullie het nog over de zelfmoord gehad?

Ja het was een terugblik, en ik was wat prikkelbaar door wat er de afgelopen dagen hier allemaal gebeurd is: afgelopen paar dagen mezelf HELEMAAL voorbij gelopen met opruimen, dingen verkopen, naar huizen zoeken enz. (waardoor ik ook superslecht geslapen heb de laatste tijd), en ik heb vandaag te horen gekregen dat ik 2 JUNI al mijn huis uit moet zijn!!!

Anyway, we hebben het idd nog over de zelfmoord van die ene mede-cursist gehad, maar zijn vervolgens uiteraard door gegaan over de cursus zelf.
Aangezien ik al helemaal overprikkeld was wilde ik daar al helemaal niet eens zijn tussen al die mensen, maar goed; toch maar ff doorgebeten.
We moesten een formuliertje invullen van wat we goed vonden, wat minder goed, welke cursusdag het meest zinvol was enz.
Ik: "Ja, welke dag hebben we wat precies gehad? Ik kan het zo even niet voor de geest halen."
Ene cursusleidster: "Je hebt je map bij je, zoek maar op."
Ik wilde net nors toesnauwen dat ik in die 10 minuutjes tijd die we voor het invullen kregen echt niet de hele fucking map ging doorspitten om te kijken wat we hebben gehad en wat het meest zinvol was terwijl zijzelf gewoon een OVERZICHT hebben, maar gelukkig greep de andere net op tijd in en gaf een mini-presentatie van wat er allemaal langs is gekomen.
De cursusdag is verder positief verlopen en iedereen heeft zijn/haar visie weergegeven van wat er allemaal langs gekomen is, en wat eventuele vervolgstappen kunnen zijn.
Er kwam zelfs (specifiek voor mij) ter sprake dat er een nieuw formulier ontwikkeld is over overprikkeling; op basis daarvan kunnen ze nog specifiekere analyses over je problematiek trekken en je daar gerichte therapie voor aanbieden.

Oh ja! Ook weer ff zitten janken daar omdat nu eindelijk duidelijk is wat er met mij aan de hand is, en dat ik op basis daarvan mijn beperkingen aan mensen kan aangeven indien nodig, terwijl ik mijn hele fucking leven door alleen maar afgesnauwd ben geweest van: "Als een ander dat gewoon kan, waarom zou JIJ dat in godsnaam niet kunnen?!?" (als het over fouten ging, of over werkuren per week enz.) Of: "Een muisstil huis krijg je nooit! Ja ga dan maar lekker in een hutje op de hei zitten als je dat zo nodig wil!" of: "Als dit goed genoeg voor een ander is, waarom moet jij het per sé beter hebben dan een ander?" enz enz enz enz enz.

quote:

Op donderdag 3 april 2014 18:24 schreef Poesopstokje het volgende:
Pfoeii ToT.. heftig allemaal..
Vooral die datum.. Ik hoop van harte dat je binnenkort een fijn huis vindt, en dat je rustig de tijd krijgt om te verhuizen en jezelf te settelen..

quote:

Op donderdag 3 april 2014 18:24 schreef Poesopstokje het volgende:
Voor je edit..

Thx!

Tja @ huis; ik ben bij meerdere huizen op de 4e of 6e plaats terecht gekomen, dus de kans dat het een keertje goed gaat komen lijkt wel aanwezig, maar ik zit echt te stuiteren door die datum. Deadlines zijn voor mij sowieso al echt funest, en nu gaat het dus om iets enorm belangrijks waarin ik zelf niet volledige invloed heb; je bent afhankelijk van factoren waarmee niemand je kan helpen. Op de deadline moet ik iets bereikt hebben (geschikte woonruimte vinden), terwijl je nergens garanties mee hebt, en waarbij je zelfs beperkingen worden opgelegd! (Niet meer dan 2 reacties per woningstichting per week.).

Vandaag trouwens een waanzinnig mooi huisje gevonden dat lekker centraal in het land staat en echt geen droppie kost, maar je kunt niet zien hoeveel mensen er al op gereageerd hebben, en inschrijven kost 25 euro, en inwoners van die gemeente (Barneveld) hebben sowieso voorrang over anderen.

Ja dan ga ik dus geen 25 euro betalen.

quote:

Op donderdag 3 april 2014 18:30 schreef Poesopstokje het volgende:
Zijn er geen spoedmodellen bij jou in de omgeving? Zo ben ik ook aan mijn huis gekomen..
Vaak zijn het 55+ woningen, maar je kunt altijd bellen om te kijken of er een uitzondering kan worden gemaakt. Kon bij mij ook, maar dan zonder kind

Ja dat is dus echt dikke humor: een paar maand geleden zeiden ze van wel en dat ze echt omkwamen in onverhuurde 55+ woningen, maar toen ik laatst weer belde om daar verder over te informeren, werd gezegd dat dat onzin is en dat ook 55+ huizen gewoon via de normale wegen vergeven werden.
Misschien dat ik morgen nog maar ff langs ga om deze 2 tegenstrijdige berichten daar op tafel te gooien en te vragen hoe dat precies zit.

Als rechtgeaarde vrouwenliefhebber wil ik dat best doen hoor

Balen van die inschrijfkosten ToT maar wie weet wat er op je pad komt.

De uitslag van het gesprek vind ik zo zo. Ik had ergens gehoopt op een duidelijkere uitslag. Nu is het: Ja ik denk aan autisme maar je hebt ook ADHD trekken. Nou lees ik ook dat dat vaak samengaat. Ik denk dat ze willen gaan kijken wat overheerst. Ik baal er met name van omdat het nu allemaal nog langer gaat duren voor ik concreet aan de slag kan met dingen.

quote:

Op donderdag 3 april 2014 18:52 schreef Poesopstokje het volgende:
Wie geeft me een kusje?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 4% gewijzigd door Re op 04-04-2014 20:44:33 ]

quote:

Op donderdag 3 april 2014 18:56 schreef Maria2.0 het volgende:
Als rechtgeaarde vrouwenliefhebber wil ik dat best doen hoor

Balen van die inschrijfkosten ToT maar wie weet wat er op je pad komt.

De uitslag van het gesprek vind ik zo zo. Ik had ergens gehoopt op een duidelijkere uitslag. Nu is het: Ja ik denk aan autisme maar je hebt ook ADHD trekken. Nou lees ik ook dat dat vaak samengaat. Ik denk dat ze willen gaan kijken wat overheerst. Ik baal er met name van omdat het nu allemaal nog langer gaat duren voor ik concreet aan de slag kan met dingen.

Tja ikzelf heb Asperger en ADD met hyperactieve kenmerken, maar van de Asperger heb ik wel echt het meeste last.

_{Overigens nu net weer bij een nieuwe woningstichting ingeschreven.}

Ik functioneerde blijkbaar ook te goed om echt overtuigd autisme te hebben ofzo. Maar ik heb mezelf gewoon in de loop der jaren een goed leefbaar patroon aangeleerd. Ik denk dat dat wat verwarring brengt. Ach, ik zie het allemaal wel weer.

quote:

Op donderdag 3 april 2014 18:52 schreef Poesopstokje het volgende:
Wie geeft me een kusje?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Misschien beter aan de andere kant en niet op die pijnlijke plek?

[ Bericht 7% gewijzigd door Re op 04-04-2014 20:45:32 ]

quote:

Op donderdag 3 april 2014 20:25 schreef Maria2.0 het volgende:
Ik functioneerde blijkbaar ook te goed om echt overtuigd autisme te hebben ofzo. Maar ik heb mezelf gewoon in de loop der jaren een goed leefbaar patroon aangeleerd. Ik denk dat dat wat verwarring brengt. Ach, ik zie het allemaal wel weer.

Tja te lang te goed functioneren, herkenbaar.
In 13 jaar 13 verschillende banen gehad omdat jer nergens een vaste baan kon krijgen --> "Oh, het is u dus langdurig gelukt om zelf aan het werk te blijven. Sorry, geen WaJong uitkering of re-integratieplannen daarvoor."

quote:

Op donderdag 3 april 2014 22:06 schreef ToT het volgende:

[..]

Tja te lang te goed functioneren, herkenbaar.
In 13 jaar 13 verschillende banen gehad omdat jer nergens een vaste baan kon krijgen --> "Oh, het is u dus langdurig gelukt om zelf aan het werk te blijven. Sorry, geen WaJong uitkering of re-integratieplannen daarvoor."

Herkenbaar

Vandaag ook zoiets, eigenlijk kunnen we je niet helpen om sociale contacten op te bouwen en vast te houden. Dat moet je zelf maar doen.

quote:

Op donderdag 3 april 2014 22:11 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Herkenbaar

Vandaag ook zoiets, eigenlijk kunnen we je niet helpen om sociale contacten op te bouwen en vast te houden. Dat moet je zelf maar doen.

Echt he!

quote:

Op donderdag 3 april 2014 22:12 schreef ToT het volgende:

[..]

Echt he!

Ach ja leuk als je behandelaar dat tegen je zegt. Vooral ook handig omdat ik eigenlijk niemand heb die mij echt steunt/helpt. Wat ik als een paar keer heb aangegeven.

quote:

Op donderdag 3 april 2014 22:19 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ach ja leuk als je behandelaar dat tegen je zegt. Vooral ook handig omdat ik eigenlijk niemand heb die mij echt steunt/helpt. Wat ik als een paar keer heb aangegeven.

Mijn begeleidster heb ik meer aan; die had het over dat stichting MEE ook specifieke contactavonden en sportdagen had voor mensen met ASS enzo.

quote:

Op donderdag 3 april 2014 22:20 schreef ToT het volgende:

[..]

Mijn begeleidster heb ik meer aan; die had het over dat stichting MEE ook specifieke contactavonden en sportdagen had voor mensen met ASS enzo.

Ik moet eens kijken wat ik nu eigenlijk wil en hoe ik dat ga bereiken

Nou ja het is leuk om te horen dat je goed functioneert en een leuke vrouw bent maar ik functioneer moeizaam en ben vaak helemaal niet zo leuk. Dat uurtje dat ik daar zit ga ik mezelf niet tegen mijn hoofd slaan of wegduiken voor geluid natuurlijk, dus ik begrijp ergens wel waarom er dan gedacht wordt dat het wel okee gaat. Ik kan prima normaal overkomen
Ik zit er echter niet voor niets. De voorzichtige wijze waarmee zaken worden geformuleerd vond ik wel hilarisch. 'Is op haar hoede met het inschatten van sociale situaties' op de vraag: als een groepje staat te praten, weet je dan of het over leuke of verdrietige zaken gaat? En mijn antwoord: als ze lachen zijn ze blij en als ze huilen verdrietig. Voor de rest heb ik geen idee

Ik zie hier meer mensen die last hebben van overprikkeling.

Hoe gaan jullie daar mee om?

Klein voorbeeld ik woon in een typische nederlandse jaren '50 wijk, gezellige buurt waar veel mensen buiten zitten als het mooi weer is. En die kakofonie van geluiden die trek ik niet, kan dan wel met oordopjes buiten gaan zitten maar dat is dan niet handig als je bezoek hebt...

quote:

Op vrijdag 4 april 2014 12:13 schreef Maria2.0 het volgende:
Nou ja het is leuk om te horen dat je goed functioneert en een leuke vrouw bent maar ik functioneer moeizaam en ben vaak helemaal niet zo leuk. Dat uurtje dat ik daar zit ga ik mezelf niet tegen mijn hoofd slaan of wegduiken voor geluid natuurlijk, dus ik begrijp ergens wel waarom er dan gedacht wordt dat het wel okee gaat. Ik kan prima normaal overkomen
Ik zit er echter niet voor niets. De voorzichtige wijze waarmee zaken worden geformuleerd vond ik wel hilarisch. 'Is op haar hoede met het inschatten van sociale situaties' op de vraag: als een groepje staat te praten, weet je dan of het over leuke of verdrietige zaken gaat? En mijn antwoord: als ze lachen zijn ze blij en als ze huilen verdrietig. Voor de rest heb ik geen idee

quote:

Op vrijdag 4 april 2014 12:59 schreef Klonk het volgende:
Ik zie hier meer mensen die last hebben van overprikkeling.

Hoe gaan jullie daar mee om?

Klein voorbeeld ik woon in een typische nederlandse jaren '50 wijk, gezellige buurt waar veel mensen buiten zitten als het mooi weer is. En die kakofonie van geluiden die trek ik niet, kan dan wel met oordopjes buiten gaan zitten maar dat is dan niet handig als je bezoek hebt...

Ja moeilijk, het ligt er heel sterk aan hoe ik in mijn vel zit en wat de situatie is.
Drukke supermarkt: me sterk concentreren op de producten in de schappen, proberen mijn spierspanning niet te hoog op te laten lopen, en "zone out" te proberen; mijn bewustzijn van mijn directe omgeving proberen te verlagen.

Verder zo veel mogelijk geluid proberen te ontlopen of te overstemmen met muziek, monotoon geluid van ventilator of wat dan ook. Muziek trek ik echter soms erg moeilijk als ik erg overprikkeld ben.
Mijn gevoelens ventileren naar anderen helpt vaak wel aardig. Soms een Oxazepammetje en/of whisky.

Soms dwing ik mezelf, als ik bezoek heb dan móet ik. Ben ik erna kapot maar over het algemeen gaat het wel goed. Onze buurt is niet zo druk. Supermarkten, tja. Daar ren ik in een halve blinde paniek doorheen, reken af en ren naar buiten. Verjaardagen waar kinderen zijn vermijd ik.
Ik ben gewoon heel erg veel op mezelf, ook amper bezoek, en dat scheelt. Daardoor kan ik andere situaties wat beter aan. Ik ben meer 'opgeladen' daardoor.

Maria, ze moeten dus nog even puzzelen op hoe het etiketje eruit moet zien... succes met afwachten
Herkenbaar trouwens wel, dat je jezelf al zoveel trucs hebt eigen gemaakt...
Ik merk wel dat nu ik een diagnose heb, ik wel veel meer merk wat er eigenlijk gebeurd, waardoor het eigenlijk wel lijkt alsof het alleen maar erger wordt, maar ik vermoed dat dat ook is dat ik nu zie en weet wat er gebeurd.

TOT gewoon even een knuffel

Poesopstok, niet gezien, maar klinkt auw

Vandaag geen tijd gehad om stil te staan bij wat dan ook. Vanmorgen tandarts, daarna vrijwilligerswerk, kind ophalen thuis en naar sportclubje, wachten en weer naar huis. Andere kind wegbrengen naar sportclubje, wachten en weer ophalen. Cavia hok schoonmaken, eten, kinderen naar bed. Lijst invullen voor intake van de jongste en toen was er nog een uurtje over voor ik eigenlijk mn bed in zou moeten (althans, als ik genoeg wil slapen). Race tegen de klok en dat moet anders. Ik denk dat ik de Cavia's op een andere dag zou moeten doen... (dat wordt omschakelen...). Wellicht dat papa ook een van de kinderen weg kan brengen en halen.
Ik heb zelfs gedacht dat ik misschien maar moet stoppen met het vrijwilligerswerk, maar dat wil ik eigenlijk ook niet... (ook een beetje uit plichtsbesef moet ik toegeven) n ergens voegt het ook echt wel wat toe.

Van de week mn therapie afgezegd omdat ik met een kind zat wat nergens kon spelen en wat ik niet mee wilde nemen, omdat het me allemaal zo hoog zat dat ik daar niet wilde gaan janken met kind erbij, volgende week wel heen, onder schooltijd gelukkig.
Volgende week lijkt een vrij rustige week, het is ook niet dat ik het enorm druk heb ofzo. Ja, voor mezelf voelt het zo, maar het is niet daadwerkelijk zo. Ik wil teveel en kom tot weinig.
Wel op het programma om volgende week met mn begeleider te beslissen of we nog verder gaan, we hebben beiden het idee dat het weinig toevoegd, maar ik denk dat het meer aan haar manier van begeleiden ligt, dan aan dat er niet wat nodig is (getuige het stressgehalte op dit moment). Ik zie gewoon niet goed waar ik mezelf nog kan ontlasten verder... Er zijn vast mogelijkheden hoor, is ook eigenwijsheid waarschijnlijk.
Een weekend zeilen dat zou wel voor een hoop minder stress kunnen zorgen, maar ik zie het weggaan van huis even niet zitten (controledingetje, maar wellicht laat ik dat wel makkelijker los als de stress ook minder is). Waar te beginnen dus. Ooit was de afspraak dat ik 1 a 2 keer per jaar zo'n weekend zou doen, maar ik gun het mezelf niet meer...

quote:

Op vrijdag 4 april 2014 21:47 schreef Nijna het volgende:

TOT gewoon even een knuffel

Woei!

quote:

Op vrijdag 4 april 2014 12:59 schreef Klonk het volgende:
Ik zie hier meer mensen die last hebben van overprikkeling.

Hoe gaan jullie daar mee om?

Klein voorbeeld ik woon in een typische nederlandse jaren '50 wijk, gezellige buurt waar veel mensen buiten zitten als het mooi weer is. En die kakofonie van geluiden die trek ik niet, kan dan wel met oordopjes buiten gaan zitten maar dat is dan niet handig als je bezoek hebt...

Beetje last van. Dat er een paar kinderen spelen, boeit me niet zoveel.

Ik heb regelmatig oordopjes in. De onderburen hebben een kudtklok, zo'n bimbamklok. Rond kerst lag die er 10 dagen uit, maar jammer genoeg was dat ding niet kapot.

Sinds ik weet dat buren een veel stillere woning hebben, heb ik meer wel last van die geluiden (ook contactgeluiden van bovenburen). Het zit hem bij mij blijkbaar tussen de oren.

Verder kijk ik soms naar beneden of naar mijn telefoon als er te veel mensen om me heen zijn.

quote:

Op vrijdag 4 april 2014 22:55 schreef Poesopstokje het volgende:
Ik herken me gelukkig niet in jullie overprikkeling ervaringen
Ik heb een vrij strak ritme wat ik mijn zoon ook doorvoer. Zolang ik alle controle kan houden gaat het prima. Het niet hebben van werk en alles wat daar bij komt kijken helpt ook wel mee

Werk helpt mij juist ontzettend, ik kan dan even de 'herrie' thuis ontvluchten. Ik werk als chauffeur en breng mensen met een verstandelijke beperking van en naar hun werk en woonplek.

Is af en toe best confronterend maar het helpt me wel op alles te relativeren zeker als je bedenkt dat een van mijn passagiers iemand van mijn leeftijd is die het thuis niet meer kon redden en nu begeleid woont en dat is verder een heel gewoon iemand, aardig maar wel een heleboel dingen doet zoals ik die ook doe, dan besef ik me heel erg dat ik verrotte veel mazzel heb met mijn vriendin en directe familie. Ik roep voor de gein wel eens dat is niet mijn vriendin maar mijn pb-er

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 07:06 schreef Klonk het volgende:

[..]

Werk helpt mij juist ontzettend, ik kan dan even de 'herrie' thuis ontvluchten. Ik werk als chauffeur en breng mensen met een verstandelijke beperking van en naar hun werk en woonplek.

Is af en toe best confronterend maar het helpt me wel op alles te relativeren zeker als je bedenkt dat een van mijn passagiers iemand van mijn leeftijd is die het thuis niet meer kon redden en nu begeleid woont en dat is verder een heel gewoon iemand, aardig maar wel een heleboel dingen doet zoals ik die ook doe, dan besef ik me heel erg dat ik verrotte veel mazzel heb met mijn vriendin en directe familie. Ik roep voor de gein wel eens dat is niet mijn vriendin maar mijn pb-er

Werken helpt mij ook enorm! ......naar de klote!
In m'n eentje thuis kan ik me al helemaal over de toeren jagen. Kun je nagaan als ik in een drukke omgeving zit met allemaal ontevreden zeikerds die van alles van me moeten hebben en continu kritiek hebben!

Maar lijkt me op zich ook wel weer mooi werk wat jij doet!

Werk hou ik wel aardig vol maar ik zal nooit meer (tenzij het echt noodzakelijk is) 40 uur gaan werken. 32 zou al prima zijn, dat geeft me meer ademruimte. Heb jarenlang 40 uur gewerkt en dat vergde toch wel erg veel.

Eigenlijk nooit last van overprikkeling. Maar ik ben wel vaak geen fut meer om wat te doen na een dag werken

quote:

Op zaterdag 5 april 2014 11:17 schreef tijnbrein het volgende:
Eigenlijk nooit last van overprikkeling. Maar ik ben wel vaak geen fut meer om wat te doen na een dag werken

Dit. Vooral in de zomer, was t 5 uur uit bed, 7 uur beginnen met werken en half 5 klaar, en was ik tegen half 6 thuis. Dan een half uurtje uitrusten, en daarna beginnen met het boodschappen doen en eten maken (heb een kleine koelkast/vriezertje).