Het peutertopic (2-4 jaar) deel 140

Nikki, gefeliciteerd met L!
Wat leuk en spannend gelijk ook op schoolreisje!

Tot over 3 maanden en 1 dag (:o) bij de kleuters!

Niki, van harte gefeliciteerd!

En dank jullie wel voor het welkom.

Helemaal niet herkenbaar hoor, die driftbuien. Mijn kind gilt, krijst, bijt, schopt, en slaat echt nooooooooit. Hij smijt zich ook niet samen met zijn broer in de supermarkt over de grond ( ) en ik ben nog nooit over straat gelopen met onder 1 arm een driftige krijsende spartelende dreumes en aan de andere een jankende brullende kleuter.

De mijnes zijn altijd echt heel lieve engeltjes die goed luisteren, kusjes geven, aaien, zeggen op beleefde toon als ze iets niet prettig vinden of als we een meningsverschil hebben. Heus!

Niki gefeliciteerd en dan gelijk al op schoolreis

Nikki gefeliciteerd met L.

Gefeliciteerd Nikki !!!

Spannend en leuk, gelijk op schoolreisje (alleen beetje jammer van het weer )

Gefeliciteerd Nikki! Ik hoop dat ze geniet van haar schoolreisje!

Ik herken het ook helemaal niet hoor, een temperamentvolle peuter die _alles_ zelf wil doen (En net als Susie heb ik geen idee van wie hij dat temperament heeft ) Maar goed, ik probeer altijd maar te bedenken dat het zelf doen blijkbaar een functie heeft voor hem, en dat het ook belangrijk is dat hij zijn autonomie verkent en begrijpt wat hij wel en niet kan . Heel vaak mag hij van mij lekker prutsen maar soms ook niet, omdat het gevaarlijk is of we haast hebben. En ik probeer hem te helpen om daar mee om te gaan, want dat is soms best moeilijk, die teleurstelling.

DJMO, zo'n incident als met de tomaat, is er dan ook een moment waarop je aan hem aangeeft dat je begrijpt waarom hij boos is en dat je uitlegt waarom je je besluit hebt genomen? Ik merk dat M dat haast bij me afdwingt, als ik haastig mompel: "ja, dat kan nu even niet" dan blijft hij inderdaad maar gaan. Ik denk dat hij zich dan niet gehoord voelt. Sommige kindjes nemen wat makkelijker hun verlies, maar anderen, zoals de mijne , kunnen heel standvastig zijn om maar duidelijk te maken wat ze precies bedoelen. Ik vind dat vaak enorm moeilijk maar aan de andere kant vind ik het ook heel knap dat hij goed kan aangeven wat hij voelt en nodig heeft. Kan alleen maar zinvol zijn in het leven later. Anyways, wat je beschrijft zou hier dus ook heel goed een punt van gedoe kunnen zijn, maar ik denk dat als ik dan zoiets zou zeggen als : "ik snap dat je verdrietig bent omdat je de tomaat zelf op de band wilde leggen. Ik heb het nu even gedaan omdat we haast hebben. Wil jij anders de tomaat vasthouden" ofzo, dat het sneller voorbij zou zijn. Nou ja, mijn twee centen.

Ik merk trouwens dat ik steeds creatiever moet worden met afleiden. M pikt het echt niet meer als ik lukraak over iets anders begin als hij verdrietig is, want daar ging het niet over Praten helpt wel, maar dan moet het wel echt gaan over waar hij mee zat. Hij heeft vooral veel moeite met overgangen nu, naar bed is stom (tijdrekken hier ook Hillie, eindeloos!) en weggaan ook. Vanochtend gingen we naar het kdv, had ik hem al een paar keer verteld, maar du moment dat we naar de gang gaan om schoenen aan te doen, wordt hij Heel Verdrietig omdat hij zo graag met zijn vrachtauto wilde spelen (waarhij al een dag niet meer om had gekeken natuurlijk) en zijn brooohooooodje wilde eten Ik vind het soms wel lastig om dan steeds maar geduldig te blijven en manieren te zoeken om weer uit zo'n bui te komen, vooral omdat ik ze van mijlenver zie aankomen maar ze niet kan voorkomen. Soms wil ik ook even stampvoeten en roepen: "ik wil niet!!" Maar goed, opvoeden, voorleven, het komt vast een keer goed

CS: dat had ik hem ook uitgelegd (althans, een poging gedaan tot) maar ik kwam er niet doorheen, hij bleef brullen .. en die tomaat hoefde hij ook niet meer, toen ik hem die aanbood begon hij alleen nog maar harder te krijsen

Wat jij beschrijft dat als je wegwil, hij ineens wel z'n broodje wil eten, daar ben ik heel makkelijk in, prima, dan neem je je broodje mee en eet je het onderweg maar op. Staat garant voor meteen schoenen aan en jas aan, want onderweg eten is wel heel leuk

Oh ja, dat herken ik wel ja, dat zo overstuur zijn. Ik geef dan meestal maar een stevige knuffel en probeer later nog maar eens een keer een gesprek te voeren.

M mag ook altijd het broodje mee onderweg, lekker eten op de fiets. Maar het is vooral het idee dat er iets afgesloten is en dat we uit huis weggaan en sommige leuke dingen even niet meer kunnen, wat heel moeilijk voor hem is om mee om te gaan.

Welkom Asy!

Dat overstuur zijn Ik werk op woensdag tot 21:00 uur en normaal is Billie dan bij opa en oma logeren. Man is nml ook laat thuis, dus logistiek is het allemaal wat makkelijker. Gisteren was opa echter ziek, dus Billie toch naar huis gebracht door oma.

Slapen was een drama. Met hoofdletters. Veel om mij vragen, papa moest blijven zitten en als papa wegging was het huilen en brullen. En toen kwam ik thuis om 21:15 en toen werd er gegild. amai. Als een meid zo hoog, hard en schril gillen. Toen ik boven kwam pakte ik 'm bij me en was het nog hard snikken (pyjama drijfnat van het huilen/kwijlen (kiezen??)) en ontspande hij helemaal.
Ik vind dit een aparte faaaaaaaaaaase.

Nikki, gefeliciteerd met je kleuter! Spannend schoolreisje Wel leuke start van het schooljaar voor haar .

Hier helpt het wel vaker als je het van tevoren nog eens zegt.
Bijv dat ik dan zeg: we gaan zo de schoenen aandoen want we gaan naar school.
Of: ik leg zelf de boodschappen op de band want we hebben haast.
Bij mijn oudste (nét 4) werkt het ook goed om te zeggen: als dit filmpje is afgelopen, nog 1 rondje met de auto, als de kookwekker afloopt (en die staat dan op 5 min).

Maar goed, ik was de moeder die gisteren in het Gaiapark haar driftige krijsende peuter in de kinderwagen propte omdat hij niet met zijn schoenen in de plassen mocht stampen...
_{En ik had braaf gezegd dat het wel leuk was om in de plassen te stampen, maar dat dat alleen mag met laarsjes etc...}

Oja en afwijken van het 'normale' is ook reden tot drama's.

Nkki van harte gefeliciteerd met L! 4 alweer! En naar school! Wat een mijlpaal verjaardag is 4 toch eigenlijk...

Asy, ook hier een peuter die zeer veel houd van hetzelfde ritme.

Kuukske, wat sneu zeg!Heb je doorkomende kiezen kunnen ontdekken?

CS: Ik wil regelmatig even niet momenteel 2 gillende, krijsende kinderen al tijdenlang maakt dat mijn lontje helaas erg kort is.

Nathan heeft sinds afgelopen weekend een fiets met trappers en vanmorgen besloot hij dat hij ermee naar "de blauwe" supermarkt wilde fietsen , Toch maar verteld dat we dat nog echt niet gaan doen en dat dat mag als hij zonder zijwieltjes kan fietsen. Gelukkig maar, hij heeft een groot deel van het rondje met zn fietsje gewandeld. We deden over max 1 km een uur

Ja, boven is een puntje door helemaal achterin. Ik hoop dat het allemaal gauw doorzet.

Stoer pessie! Wel wat langzaam maar och, straks hol je de benen onder je lijf vandaan achter dat fietsje aan .

Hollen ben ik al gewend Loopfiets gaat erg snel hier
En ik ben van plan het zonder-zijwieltjes-leren-fietsen deel aan papa over te laten

nikki gefeliciteerd

Zelluf doen en het vervolgens niet doen....

Ik ben echt zo verliefd op mijn peuter die mij vanmiddag twee voor schut zette




Eerste keer door te roepen en wijzen: zo die is dik mama.
En de tweede keer door te roepen en te wijzen: ik ruik stink. Die meneer ruikt stink mama.

Peuters en schaamrood op je kaken: check tally

Geweldig Tallly

Prachtige foto's

Nikki, gefeliciteerd met je kleuter! Wat een mijlpaal! Hoe vond ze het schoolreisje? En zo stoer dat ze al meteen mee gaat!

Pessie, wat knap!

Asy, dat van te voren vertellen werkt hier inderdaad ook erg goed. En in geval van compleet over de rooie helpt ook alleen stevig vasthouden en knuffelen zoals Clubsoda zegt.

quote:

Op donderdag 10 april 2014 20:20 schreef Kyara het volgende:
En in geval van compleet over de rooie helpt ook alleen stevig vasthouden en knuffelen zoals Clubsoda zegt.

als mijn peuter compleet over de rooie is, hoef ik hem alleen maar aan te kijken of hij begint te krijsen als een speenvarken dat levend gevild wordt .. op zo'n moment durf ik niet eens in z'n buurt te komen eerlijk gezegd.. dan werkt uit laten razen beter dan hem te benaderen

Ik bedoelde ook dat dat hier het beste werkt. Elk kind is anders en wat voor de een werkt, hoeft ook niet voor de andere te werken

Nou Susie inderdaad, en vervolgens als ik het dan wil doen weer een driftbui krijgen omdat hij het ineens wel wil doen

Tally wat een mooie meid heb je, en wat een mooie krullen
Enne haha die uitspraken kan niet wachten tot die van mij dat eens doet

quote:

Op donderdag 10 april 2014 20:24 schreef Kyara het volgende:
Ik bedoelde ook dat dat hier het beste werkt. Elk kind is anders en wat voor de een werkt, hoeft ook niet voor de andere te werken

dat weet ik, maar daarom doet het me wel verdriet. Geert is mijn jongste, heb ik ruim een jaar bv gegeven, altijd bij me gedragen in een draagdoek, en uitgerekend hij zet zich (op dit soort momenten) zo enorm af tegen me dat ik er soms wel om kan huilen..

daar tegenover staan dan wel weer de momenten dat ik hem op de psz naar binnen moet dragen omdat hij dat hij dat graag wil (nee, mama tillen nu!!) en dat af en toe bijna m'n nek omdraait om een kus te krijgen

Dat herken ik wel DJMO, M heeft zich ook een hele tijd van mij afgezet. Hij wilde nooit bij mij zitten, altijd moest papa of oma helpen. Heeft me ook wel verdriet gedaan. Dat je je eigen kind niet kan troosten.

Als Larissa een driftbui heeft hoef ik haar niet te knuffelen hoor, dan krijg ik een schop of klap
Het enige wat helpt (bij Larissa dan he) is dan in de hoek zetten. Ze krijgt dan een schrikreactie en/of ze gaat door met schreeuwen, maar zodra dat dan over is mag ze weer eruit en is het weer goed
Tally, die foto's
Mag ik weten waar je die paraplu vandaan hebt? Uilen
En Nikki, van harte gefeliciteerd!

Laatst wel drama met verschonen. Echt van zich af schoppen en zo. Toen heb ik hem in zijn bed gezet om af te koelen en ben zelf naar de badkamer gegaan. Hoor ik ineens heel zielig "mama, M schone luier?"

maar goed, ook dat werkt niet altijd. En wat vandaag werkt hoeft morgen niet te werken en omgekeerd

quote:

Op donderdag 10 april 2014 20:45 schreef The_Tankgirl het volgende:
Als Larissa een driftbui heeft hoef ik haar niet te knuffelen hoor, dan krijg ik een schop of klap
Het enige wat helpt (bij Larissa dan he) is dan in de hoek zetten. Ze krijgt dan een schrikreactie en/of ze gaat door met schreeuwen, maar zodra dat dan over is mag ze weer eruit en is het weer goed
Tally, die foto's
Mag ik weten waar je die paraplu vandaan hebt? Uilen
En Nikki, van harte gefeliciteerd!

Bij de Hema een tijdje geleden!

En Zoë heeft eigenlijk alleen driftbuien als ze chocolade heeft gegeten daar kan ze niet tegen en daar kan ze echt helemaal van uit haar dak gaan. En dan gaat ze in de hoek afkoelen. Voor de rest kan ik eigenlijk best met dr praten

Nou met een driftbui werkt het hier soms ook gewoon stevig vasthouden
Hij verzet zich dan met hand en tand (dus ik hou hem echt even goed vast), maar uiteindelijk kalmeert hij er sneller van. Als ik hem namelijk laat uitrazen, dan blijft hij steeds herhalen waar hij net 'straf' voor kreeg of gaat met (andere) spullen gooien.

Maar eerlijk gezegd vergeet ik het vaak om te doen

Morgen gaat hij voor het eerst naar de psz (althans om er zelf te blijven )

Mex gaat tegenwoordig boven naar zijn kamer uit zichzelf...en dan komt hij terug om met de theedoek zijn ogen en snotneus droog te maken.
En dat moet een theedoek zijn, geen handdoek of billendoekje....:D

Nog gefeliciteerd Asy! Spannend morgen! Ben benieuwd hoe hij reageert als hij echt moet blijven nu.

Geen centje pijn, super leuk gehad
En al 2 verfwerkjes mee naar huis!

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 12:57 schreef Asyniur het volgende:
Geen centje pijn, super leuk gehad
En al 2 verfwerkjes mee naar huis!

Tof!