LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Tja ik kan ook waarde hechten aan elke drol die ik uitpoep omdat er van die drol maar één is...quote:Op woensdag 14 mei 2014 16:58 schreef Claudia_x het volgende:
Dat laatste zul je mij niet horen zeggen. Dit is voor zover we weten het enige leven dat we hebben en dus is er alle reden toe om er grote waarde aan te hechten.
Of zoals ik op maandagochtend tegen mijn collega zei toen hij binnen kwam wandelen en zich aan het beklagen was over de futiliteit van het beginnen aan een nieuwe week: ik heb de lichtheid van het bestaan allang omarmd. Dat mensen er desalniettemin zoveel van weten te maken, vind ik heel behoorlijk geweldig.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Dat is iets om even bij stil te staan op weer een maandagmorgen.quote:Op woensdag 14 mei 2014 17:00 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Tja ik kan ook waarde hechten aan elke drol die ik uitpoep omdat er van die drol maar één is...
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Zei diezelfde schrijver ook niet: 'Ambitie is voor zij die te dom zijn om lui te zijn'?quote:
De ondragelijk lichtheid van het bestaan.
Nu koken, later meer.
Ik heb het boek nooit gelezen, maar ik heb er zo iedeën bijquote:Op woensdag 14 mei 2014 17:20 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Zei diezelfde schrijver ook niet: 'Ambitie is voor zij die te dom zijn om lui te zijn'?
Nu koken, later meer.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Nu, als we dan toch weer op die tour gaan
La vie nous donne des baffes, l'important c'est de rester beau.
La vie nous donne des baffes, l'important c'est de rester beau.
Graag op anoniem
Dit klinkt allemaal wel heel typisch als een kind van je tijd, waar je vaak de nadruk op legt. We zijn allemaal kinderen van onze tijd (en plaats). Een zegen en een vloek; veelzeggend en nietszeggend tegelijk.quote:
[..]
Boudewijn de Groot maakte na tweeëntwintig jaren in het leven het testament op van zijn jeugd. De leeftijd die je nu hebt, is bij uitstek de leeftijd waarop je afscheid gaat nemen van je jeugd en die ook geneigd bent te romantiseren. Maar er was niets romantisch aan. Het was een ellendige tijd, een oppervlakkige tijd, een lelijke tijd. Stel je er een witte spijkerbroek, roze sportschoenen en een zwarte paardentrui bij voor.
De enige opgave of crisis waar je voor staat, is omgaan met het besef dat je net als alle anderen bent. Misschien vallen de momenten van geluk wel samen met de vlagen van berusting.
Dit is mijn lichtheid van het bestaan momenteel. Nooit begrepen en nu ineens wel.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
quote:
[..]
Dit klinkt allemaal wel heel typisch als een kind van je tijd, waar je vaak de nadruk op legt. We zijn allemaal kinderen van onze tijd (en plaats). Een zegen en een vloek; veelzeggend en nietszeggend tegelijk.
Dit is mijn lichtheid van het bestaan momenteel. Nooit begrepen en nu ineens wel.Ik zou zeggen dat het een zegen noch een vloek is, maar zo'n kind is duidelijk wel een zegen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik krijg van mijn jongste steeds vaker te horen dat ze op Shirley Temple lijkt.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat is het verschil tussen een pessimist en een cynist?
Een pessimist zegt: over een maand worden de dagen weer korter.
Een cynist zegt: dat is mooi, dan kan ik weer langer in bed blijven liggen.
Een pessimist zegt: over een maand worden de dagen weer korter.
Een cynist zegt: dat is mooi, dan kan ik weer langer in bed blijven liggen.
Graag op anoniem
Op
Vandaag was ik op gesprek bij de hoofdredacteur van een literair tijdschrift in Amsterdam, op basis van een stuk dat ik geschreven had.
Omdat ik te vroeg was en hij nog in gesprek, las ik de laatste editie buiten op een bankje met een sigaret, toen het nog niet regende.
Even later vroeg hij wat ik ervan vond. 'Het eerste verhaaltje was goed,' loog ik. 'Het tweede vond ik niet zo.' Ik citeer twee zinnen uit dat tweede verhaaltje:
"Met gesloten ogen is zijn stilte geen invitatie meer, maar een afwezigheid die alle betekenis uit deze plek verwijdert."
"De concentrische cirkels zijn onregelmatig als het wit van een spiegelei, en alleen de binnenste schijf glooit perfect."
Hij vroeg wie mijn favoriete schrijvers waren, ik somde een rijtje op. 'Alleen dode schrijvers?' vroeg hij. Daarna moest ik een levende schrijver zeggen. Grunberg, zei ik. Later las ik dat ik het verkeerde antwoord had gegeven.
Robert Vuijsje zei: 'Veel Nederlandse literatuur lijkt op elkaar. Özcan Akyol is anders. Niet alleen zijn verhaal is origineel, de manier waarop hij het opschrijft is dat ook.’
De hoofdredacteur schreef: 'Wie denkt dat de gemeenschappelijkheid in opdrachtgevers leidt tot een uniforme stijl bij de auteurs, heeft het gelukkig mis. (...) En ook niet onbelangrijk: de Grunberg-epigonen zijn inmiddels weer verdwenen.'
Ik weet niet wat een epigoon is en ik ga dat ook niet opzoeken. Ik besefte dat de hoofdredacteur lid is van de circlejerk, bij gebrek aan een Nederlands woord, van jong literair Nederland. Van schrijvers met een oplage van 2000 boeken. Nadat ik hem gegoogled had zag ik hem op foto's staan die een sfeer van ouwe jongens krentenbrood oproepen.
Gelukkig had ik twee vrienden meegenomen en gingen we in een café naar de regen kijken, en toen weer naar huis.
Omdat ik te vroeg was en hij nog in gesprek, las ik de laatste editie buiten op een bankje met een sigaret, toen het nog niet regende.
Even later vroeg hij wat ik ervan vond. 'Het eerste verhaaltje was goed,' loog ik. 'Het tweede vond ik niet zo.' Ik citeer twee zinnen uit dat tweede verhaaltje:
"Met gesloten ogen is zijn stilte geen invitatie meer, maar een afwezigheid die alle betekenis uit deze plek verwijdert."
"De concentrische cirkels zijn onregelmatig als het wit van een spiegelei, en alleen de binnenste schijf glooit perfect."
Hij vroeg wie mijn favoriete schrijvers waren, ik somde een rijtje op. 'Alleen dode schrijvers?' vroeg hij. Daarna moest ik een levende schrijver zeggen. Grunberg, zei ik. Later las ik dat ik het verkeerde antwoord had gegeven.
Robert Vuijsje zei: 'Veel Nederlandse literatuur lijkt op elkaar. Özcan Akyol is anders. Niet alleen zijn verhaal is origineel, de manier waarop hij het opschrijft is dat ook.’
De hoofdredacteur schreef: 'Wie denkt dat de gemeenschappelijkheid in opdrachtgevers leidt tot een uniforme stijl bij de auteurs, heeft het gelukkig mis. (...) En ook niet onbelangrijk: de Grunberg-epigonen zijn inmiddels weer verdwenen.'
Ik weet niet wat een epigoon is en ik ga dat ook niet opzoeken. Ik besefte dat de hoofdredacteur lid is van de circlejerk, bij gebrek aan een Nederlands woord, van jong literair Nederland. Van schrijvers met een oplage van 2000 boeken. Nadat ik hem gegoogled had zag ik hem op foto's staan die een sfeer van ouwe jongens krentenbrood oproepen.
Gelukkig had ik twee vrienden meegenomen en gingen we in een café naar de regen kijken, en toen weer naar huis.
Graag op anoniem
Een naäper, een imitator, een kopiist. Iemand die zijn werk modelleert naar dat van een ander. Zoiets.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
BESCHRIJVINGEN DIE TWINTIGERS ZICHZELF GEVEN OP TWITTER EN AANVERWANTEN
Reinout Beker heeft Russische taal- & letterkunde gestudeerd en wordt daar nog steeds door achtervolgd. Hij werkt als redacteur bij DeFusie, maar het liefst zou hij ballonvaarder zijn. Verder houdt Reinout van de geur van dinsdagmiddag en mensen die brood aan eendjes voeren.
Reinout Beker heeft Russische taal- & letterkunde gestudeerd en wordt daar nog steeds door achtervolgd. Hij werkt als redacteur bij DeFusie, maar het liefst zou hij ballonvaarder zijn. Verder houdt Reinout van de geur van dinsdagmiddag en mensen die brood aan eendjes voeren.
Graag op anoniem
Ja, nee, want de geur van dinsdagmiddag die kennen we natuurlijk allemaal wel.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Claudia heeft een hekel aan mensen die in de derde persoon over zichzelf schrijven.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Claudia heeft dat ook eens moeten doen en wordt daar nog steeds door achtervolgd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
* k_man merkt op dat er hier zelfs een speciale tag is om op die manier te kunnen praten.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 03-06-2014 16:33:02 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 03-06-2014 16:33:02 ]
Hartstikke retro en dus straks weer hip.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Of een profieltekst op de site van je werkgever of zo.
* k_man werkt in onze praktijk als volwaardig dierenarts, met als specialisatie kanaries en kleine knaagdieren. Hij studeerde diergeneeskunde aan de universiteit van Ouagadougou, studeerde cum laude af en werkte de eerste jaren in Afrika, alwaar hij vele stokstaartjes het leven redde. Nadat hij in een heroïsch gevecht met drie tijgers bijna het leven liet, keerde hij terug naar Nederland.
* k_man werkt in onze praktijk als volwaardig dierenarts, met als specialisatie kanaries en kleine knaagdieren. Hij studeerde diergeneeskunde aan de universiteit van Ouagadougou, studeerde cum laude af en werkte de eerste jaren in Afrika, alwaar hij vele stokstaartjes het leven redde. Nadat hij in een heroïsch gevecht met drie tijgers bijna het leven liet, keerde hij terug naar Nederland.
Is dat zo? Ik dacht gewoon mooi klaarleggen bij de begrafenispapieren.quote:Op dinsdag 3 juni 2014 23:16 schreef broer het volgende:
[..]
Och jeetje, zo'n ludieke manier om tot zelfinzicht te komen.
The love you take is equal to the love you make.
Dat hoort bij sociale wetenschappen in een proefschrift. Ik heb wel mijn best gedaan om het stukje over mezelf zo beknopt en feitelijk mogelijk te houden, dus zonder vermelding van bijzondere prestaties zoals toekenningen van prijzen en subsidies. Al is het makkelijk bescheiden te blijven als je nog nooit iets belangwekkends hebt gepresteerd.quote:Op dinsdag 3 juni 2014 22:31 schreef broer het volgende:
Hoe kun je nou over jezelf in de derde persoon móeten schrijven?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
"Over de bijzondere prestaties van Claudia_x kunnen we kort zijn. Die heeft ze niet."
The love you take is equal to the love you make.
Jij bent daar toch de derde? 'We' hebben het over 'haar'.quote:
Op
The love you take is equal to the love you make.
Tijdens haar promotie-onderzoek won Claudia geen enkele prijs. Geen enkel tijdschrift wilde haar artikelen publiceren en aan het aanvragen van subsidies is ze nooit toegekomen omdat ze een paar jaar lang zwak en zwanger was.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
"Tot ieders verdriet valt er niks te melden over de bijzondere prestaties van Claudia_x. Dat had nog een mooie alinea op kunnen leveren, maar het is niet anders."
The love you take is equal to the love you make.
Zwak en zwanger!quote:Op donderdag 5 juni 2014 17:26 schreef Claudia_x het volgende:
Tijdens haar promotie-onderzoek won Claudia geen enkele prijs. Geen enkel tijdschrift wilde haar artikelen publiceren en aan het aanvragen van subsidies is ze nooit toegekomen omdat ze een paar jaar lang zwak en zwanger was.
Wel twee bijzondere prestaties, niet dan?
The love you take is equal to the love you make.
Ik vind het volstrekt absurd dat iemand het bijvoorbeeld belangwekkend vindt om te vermelden dat hij of zij een prijsje op een conferentie heeft gewonnen voor beste presentatie van een junior wetenschapper. Ik verloor mijn vader en zette twee kinderen op de wereld. Hoe ik daar mee om ben gegaan zegt meer over mezelf, en ook over hoe ik mijn werk doe. Maar over de dingen die er werkelijk toe doen, zijn we geneigd te zwijgen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:Op donderdag 5 juni 2014 17:26 schreef Lienekien het volgende:
"Tot ieders verdriet valt er niks te melden over de bijzondere prestaties van Claudia_x. Dat had nog een mooie alinea op kunnen leveren, maar het is niet anders."
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, lekker alles stuk relativeren.
Ik vind dat je op alles trots mag zijn. Ook op je veterdiploma. Laat het calvinisme varen. Vier elk wapenfeit(je).
Ik vind dat je op alles trots mag zijn. Ook op je veterdiploma. Laat het calvinisme varen. Vier elk wapenfeit(je).
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Overigens was ik des weekends in München. Wirklich gemütlich! Onvergelijkbaar met hipsteractivistisch Berlijn. Van de drie Pinakotheken hebben we alleen de Neue bekeken, dat is al geen slechte score.
En Krustenbraten. En Dunkelweizen. En Breze.
.
En Krustenbraten. En Dunkelweizen. En Breze.
.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
14-time Grand Slam Tennis Champion.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Je vader verliezen en kinderen op de wereld zetten, dat kunnen we allemaal wel. Meer dan een paar potjes neuken en een dagje ouder worden is daar niet voor nodig. Hoe daar mee om te gaan is al ettelijke malen geleefd. Hoe ga je om met zeven keer Wimbledon winnen? Vijf keer de US Open?
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik stel me voor dat je 's nachts wakker ligt en je leven overpeinst. En uiteindelijk na een 'dat heb ik dan toch maar geflikt!' weer in een droomloze slaap valt.quote:
Je vader verliezen en kinderen op de wereld zetten, dat kunnen we allemaal wel. Meer dan een paar potjes neuken en een dagje ouder worden is daar niet voor nodig. Hoe daar mee om te gaan is al ettelijke malen geleefd. Hoe ga je om met zeven keer Wimbledon winnen? Vijf keer de US Open?
The love you take is equal to the love you make.
De last van het succes.
Leuk, Ringo! Fotomuseum was ook wel leuk, vond ik, met die vintagefoto's. Churchill. .
Leuk, Ringo! Fotomuseum was ook wel leuk, vond ik, met die vintagefoto's. Churchill.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Je houdt jezelf ten onrechte voor dat zo iemand volstrekt uniek is in de last die hij of zij te dragen heeft. Mensen lijken meer op elkaar dan ze van elkaar verschillen; ze verlangen naar en gaan gebukt onder dezelfde dingen. Zo was Kurt Cobain erg beroemd en erg depressief, maar belangrijker nog is dat het hem tijdens zijn jeugd aan liefde en stabiliteit ontbrak en hij net voor zijn zelfmoord op het punt stond zijn relatie te verbreken.quote:
Je vader verliezen en kinderen op de wereld zetten, dat kunnen we allemaal wel. Meer dan een paar potjes neuken en een dagje ouder worden is daar niet voor nodig. Hoe daar mee om te gaan is al ettelijke malen geleefd. Hoe ga je om met zeven keer Wimbledon winnen? Vijf keer de US Open?
Liefde, het teveel en het gebrek eraan - daar lijden we allemaal onder. En hoe we daarmee omgaan, zegt veel over ons. Hoog tijd voor een nieuwe LinkedIn-functionaliteit.
[ Bericht 0% gewijzigd door Claudia_x op 06-06-2014 13:37:56 ]
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Huh, je relativeert nu toch ook de onzinnigheid van iets, het veter strikken?quote:
Ja, lekker alles stuk relativeren.
Ik vind dat je op alles trots mag zijn. Ook op je veterdiploma. Laat het calvinisme varen. Vier elk wapenfeit(je).
Claudia is een relativist van de menselijke conditie. Men denkt vaak dat relativisme en relativeren hetzelfde is. Claudia zegt: omdat mensen hetzelfde zijn, maken ze dezelfde tragiek mee. Je persoonlijke tragiek is dus niet uniek en niet interessant buiten jezelf om. Als je de zaken zo ziet, leef je volgens een kille, enigszins onthechtende ratio. Het is niet moedig voorwaarts, het is niet moedeloos voorwaarts, het is gewoon voorwaarts. Om er een niet-rationeel antwoord op te geven: ik weet niet of ik me zo zou willen voelen.
Graag op anoniem
Je gaat in de vierde zin de fout in, Mainport. Juist omdat je persoonlijke tragiek niet uniek is, is die interessant buiten jezelf om. Er zit een verbindend element in.
Zo is de tragiek van veel tieners en twintigers dat ze worstelen met hun plek in de wereld en zich volstrekt onbegrepen voelen. Op het moment dat je erachter komt dat vrijwel elk mens die worsteling door moet maken, is het makkelijker om met de wereld in het reine te komen. De grootste fout die de existentialisten in mijn ogen hebben gemaakt, is dat ze de Anderen gereduceerd hebben tot de hel. Door de Ander (dat wil zeggen, door het ervaren van je gemeenschappelijkheid met de Ander) kun je juist tot jezelf komen.
Zo is de tragiek van veel tieners en twintigers dat ze worstelen met hun plek in de wereld en zich volstrekt onbegrepen voelen. Op het moment dat je erachter komt dat vrijwel elk mens die worsteling door moet maken, is het makkelijker om met de wereld in het reine te komen. De grootste fout die de existentialisten in mijn ogen hebben gemaakt, is dat ze de Anderen gereduceerd hebben tot de hel. Door de Ander (dat wil zeggen, door het ervaren van je gemeenschappelijkheid met de Ander) kun je juist tot jezelf komen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
De ander is volslagen debiel, dus de enige 'ik' die daaruit kan onstaan is er eentje die van het dak wil springen.
VOORBIJ VOORBIJ
Soms ontmoette hij zichzelf. Maar dan ging hij er weer vandoor. En soms, dan hield een hart hem een nacht lang, een hand. Of een hemd dat was afgegleden van een schouder, van een borst. Soms dan hield iemand hem een nacht lang. En dan vergat hij bij het kussen, als iemand er helemaal voor hem was, de ander die hijzelf was.
En als zij nog een stompje lippenstift had, dan was het goed. In het donker was het beter om iemand bij je te hebben, dan was het donker niet zo groot. En dan was het donker ook niet zo koud. En het stompje lippenstift schilderde dan een klein kacheltje van haar mond. Dat was goed in het donker.
En voor de deur stond steeds kleiner wordend een man, grijs en mager, en die zei: ”’t Is goed jongen.“ Later wist hij: dat was mijn vader. ’s Morgens zongen de geelgorzen verbaasd. Maar zijn moeder was ver weg en de grijze magere zei niets. Want er kwam niemand. En zijn benen onder hem liepen helemaal vanzelf: voorbij voorbij. En de telegraafdraden zoemden: voorbij voorbij. En de oude man zei niets meer: voorbij voorbij.
Eens had hij een broer. Daar was hij mee bevriend. Maar toen gonsde als een vijandig insect een stuk metaal door de lucht op hem af. En het stuk metaal kletste als een regendruppel op de mensenhuid: toen bloeide het bloed als een klaproos in de sneeuw. En de laatste schreeuw die hij schreeuwde luidde niet: vaderland. Niet moeder en niet God. De laatste geschreeuwde schreeuw was zuur en scherp en riep: vuile teringtroep. Was een zachte vloek: vuile teringtroep. En die trok zijn mond dicht. Voor altijd. Voorbij. En de magere, grijze man die zijn vader was zei nooit meer: “Het is goed, jongen.” Dat was nu allemaal voorbij.
Soms ontmoette hij zichzelf. Maar dan ging hij er weer vandoor. En soms, dan hield een hart hem een nacht lang, een hand. Of een hemd dat was afgegleden van een schouder, van een borst. Soms dan hield iemand hem een nacht lang. En dan vergat hij bij het kussen, als iemand er helemaal voor hem was, de ander die hijzelf was.
En als zij nog een stompje lippenstift had, dan was het goed. In het donker was het beter om iemand bij je te hebben, dan was het donker niet zo groot. En dan was het donker ook niet zo koud. En het stompje lippenstift schilderde dan een klein kacheltje van haar mond. Dat was goed in het donker.
En voor de deur stond steeds kleiner wordend een man, grijs en mager, en die zei: ”’t Is goed jongen.“ Later wist hij: dat was mijn vader. ’s Morgens zongen de geelgorzen verbaasd. Maar zijn moeder was ver weg en de grijze magere zei niets. Want er kwam niemand. En zijn benen onder hem liepen helemaal vanzelf: voorbij voorbij. En de telegraafdraden zoemden: voorbij voorbij. En de oude man zei niets meer: voorbij voorbij.
Eens had hij een broer. Daar was hij mee bevriend. Maar toen gonsde als een vijandig insect een stuk metaal door de lucht op hem af. En het stuk metaal kletste als een regendruppel op de mensenhuid: toen bloeide het bloed als een klaproos in de sneeuw. En de laatste schreeuw die hij schreeuwde luidde niet: vaderland. Niet moeder en niet God. De laatste geschreeuwde schreeuw was zuur en scherp en riep: vuile teringtroep. Was een zachte vloek: vuile teringtroep. En die trok zijn mond dicht. Voor altijd. Voorbij. En de magere, grijze man die zijn vader was zei nooit meer: “Het is goed, jongen.” Dat was nu allemaal voorbij.
Ik zat gisteren met Mark en twee andere vrienden op het terras. Douwe Bob trad ook op, maar dat was toevallig. Wij dronken halve liters Duits witbier, Mark bestelde een cola. Uit zijn zak haalde hij een flesje bruine rum. 'Ik ben toch niet gek,' zei hij meerdere malen tegen niemand in het bijzonder.
Er zijn mensen die vinden dat je naast elkaar moet kunnen zwijgen, anderen zeggen dat je elkaar dan niets te melden hebt. Wij zwijgen veel, wat vooral betekent dat alle avonden op elkaar lijken.
Om een gesprek op gang te brengen vroeg ik mijn vrienden wat hun favoriete ding aan de zomer is.
'Zomerjurkjes met blote benen,' zei vriend 1.
'Op een plek belanden waar je nog nooit bent geweest met mensen die je nauwelijks kent en dan drinken tot het weer ochtend is,' zei vriend 2.
'De Tour de France,' zei Mark. 'Omdat als iemand vraagt wat je gedaan hebt vandaag, je kunt zeggen dat je de Tour de France hebt gekeken, en dat als een geaccepteerde, belangwekkende dagbesteding wordt gezien.'
Douwe Bob speelde zijn liedjes, wij rookten onze sigaretten, af en toe betrapten we onszelf erop dat hoewel we zwegen, we nergens aan dachten.
Er zijn mensen die vinden dat je naast elkaar moet kunnen zwijgen, anderen zeggen dat je elkaar dan niets te melden hebt. Wij zwijgen veel, wat vooral betekent dat alle avonden op elkaar lijken.
Om een gesprek op gang te brengen vroeg ik mijn vrienden wat hun favoriete ding aan de zomer is.
'Zomerjurkjes met blote benen,' zei vriend 1.
'Op een plek belanden waar je nog nooit bent geweest met mensen die je nauwelijks kent en dan drinken tot het weer ochtend is,' zei vriend 2.
'De Tour de France,' zei Mark. 'Omdat als iemand vraagt wat je gedaan hebt vandaag, je kunt zeggen dat je de Tour de France hebt gekeken, en dat als een geaccepteerde, belangwekkende dagbesteding wordt gezien.'
Douwe Bob speelde zijn liedjes, wij rookten onze sigaretten, af en toe betrapten we onszelf erop dat hoewel we zwegen, we nergens aan dachten.
Graag op anoniem
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |