Van kleuter tot puber deel 104

Leuke foto's! En dat shirt van je oudste!

wow, ik zie nu pas de (zestien!)jarige zonen! Indrukwekkend... Heel hartelijk gefeliciteerd beiden!

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 16:31 schreef trui het volgende:
wow, ik zie nu pas de (zestien!)jarige zonen! Indrukwekkend... Heel hartelijk gefeliciteerd beiden!

De mijne is (slechts) 10 geworden hoor. maar evengoed bedankt!

oooh. haha ik dacht allebei de oudsten! maar 10 is ook niet mis!

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 17:16 schreef trui het volgende:
oooh. haha ik dacht allebei de oudsten! maar 10 is ook niet mis!

zeker niet! Dat is een hele leeftijd. En mijn oudste moet eerst nog 15 worden joh! Dat duurt nog een half jaar.

pfew. ik vond 't allemaal al zo bizar.

Lily, ik had de foto nog gezien. Wat een mooie kinders! Echt leuk zo samen.

quote:

Op dinsdag 18 maart 2014 10:55 schreef p_iglet het volgende:
ow ja, goed om over na te denken, wij gaan met hemelvaart met de trein naar berlijn met alle kids.
Dat is 5,5 uur enkele reis dus tijdig wat vermaak verzinnen/ her en der in huis verzamelen.

De oudste vermaakt zich met naar buiten kijken of zijn mp3 speler, die van 14 en pepijn krijgen een nieuwe donaldduck pocket en zijn dan gelukkig. kunnen ze mooi wisselen als hij uit is.
Die van 13 vermaakt zich met wat autootjes een boekje en naar buiten kijken.
Alleen Joris van 2,5 Maar die is offtopic hier.

Ben ook expert in deze treinreis maar heb hem altijd zonder kinderen gedaan. Laatste treinreis naar Zuid Duitsland gedaan met lees/ kleurboeken, opdrachtboekjes voor de grote, puzzels en auto's. De mijne zijn iets jonger dan jouw Pepijn en Joris.

De schoolarts is op school geweest en nu kregen we een briefje dat de grove motoriek niet voldoende was en ze over 3 tot 6 maanden terug moest komen. (de test was hinkelen en op 1 been staan)
Iemand ervaring hiermee? Op zich wist ik wel dat dr grove motoriek niet heel geweldig was..maar dat het zo slecht is dat we op hercontrole moeten :S

ze heeft er verder nog nooit problemen aan ondervonden ofzo, ze fiets, doet aan paardrijden, zwemmen en spelen gaat prima, valt niet veel ofzo, alleen op 1 been staan gaat dr niet zo goed af

Chris is de controle bij de schoolarts wel langsgekomen. Maar de vakleerkracht gym nu in groep 3 signaleerde toch wel een achterstand. Sommige dingen op nivo van 2 jaar jongen. Ook dat hinkelen, evenwicht en coordinatie(koprol).
Chris gaat nu 2 keer per week naar MRT (motorisch remidial teaching). Dat betekend voor hem na schooltijd 2x45 minuten gymmen met kinderen die net zo bewegen als hem. En de leerkracht begeleid ieder op zijn eigen nivo met de oefeningen.
Ook stukje zelfvertrouwen/lichaamsbewustzijn komt daar aan bod.
Hij loopt echt te balen als hij eens niet kan.
Zoiets zou misschien op een optie kunnen zijn als ze die achterstand niet inhaalt.

Edit: los fietsen kon hij voor zijn 4e verjaardag al, en met spelen gaat het ook goed.
Je merkt alleen buiten dat hij net niet zo hoog durft te klimmen als zijn vrienden. En hij kiest er liever voor om beestjes te zoeken, dan heb je ook geen last van al dat grof motorisch gedoe

Ja dat hoog klimmen en van rekken afspringen was hier tot voor kort ook iets wat ze niet graag deed, maar sinds een paar weken is ze ineens veel meer gaan durven.

Ik zal het maandag eens met de leraar bespreken bij het 10 minuten gesprek. Eens kijken of hij haar ook vooruit vind gaan of dat we er wel echt iets mee moeten.

dat MRT had ik nog niet van gehoord, maar dat zal ik eens in gedachten houden en eensk ijken of dat hier ook ergens is

selene's juf viel vorig jaar op dat ze zo vreemd liep, dus toen (in overleg met ons) aangemeld bij de sportcoach alhier. die ging dan oefeningen doen enzo tijdens een extra uurtje gym op school. tegelijkertijd ben ik met haar naar de (kinder)fysio geweest die haar hele motoriek doorgelicht heeft. ze bleek behoorlijk hypermobiel, maar liep toen (en nu) niet achter in haar motorische ontwikkeling. ze zit op gym en zwemmen en kan fietsen. laatst was ze bij de schoolarts geweest en behalve haar duimen viel er niks op.

waarom ik dit vertel? om te melden dat het soms wel iets is, wat helemaal niks erg is en kinderfysio is gratis en zonder doorverwijzing. dus als het je niet lekker zit, kan je altijd nog daarlangs

Die mrt is hier ook gratis, en Chris vindt het leuk. Dus als het zo luchtig kan, vind ik het prima.
Verder is er niet echt iets aan de hand. Hij heeft zijn genen ook niet mee
Dus een arts hebben we er ook niet voor gezien.

Thnx simmu, alle ervaringen zijn welkom

Ik maak me eigenlijk niet heel druk hierover, maar ik heb het ook altijd gegooid op "ze durft gewoon niet zoveel, net zoals dr moeder"
Dus had eigenlijk ook niet verwacht dat dit echt als een punt aangekaart zou worden door de schoolarts.

Maar als het op een luchtige manier wat verbeterd kan worden (als dat niet al automatisch gebeurd) is dat natuurlijk wel fijn voor haar, ongeacht of het gewoon komt van het niet durven of echt motorische achterstand.
De kinderfysio kant altijd nog als ze bij de nacontrole echt vinden dat er een probleem is.

MRT was hier ook een succes, ze deden hier de gymles van de week erop voorbereiden in een klein groepje...

Mijn 7-jarige wil absoluut niet buiten spelen. Hij heeft hier in de buurt geen vriendjes maar ook met klasgenootjes die komen spelen wil hij niet echt.
Hij wil alleen naar buiten als ik meega en zodra ik naar binnen ga komt hij (huilend) achter me aan.
Ik ben dat eeuwige binnenzitten van hem zat want hij verveelt zich regelmatig en buiten spelen is gezond. Wat kan ik hier aan doen..?

quote:

Op maandag 24 maart 2014 12:50 schreef appelsap het volgende:
Mijn 7-jarige wil absoluut niet buiten spelen. Hij heeft hier in de buurt geen vriendjes maar ook met klasgenootjes die komen spelen wil hij niet echt.
Hij wil alleen naar buiten als ik meega en zodra ik naar binnen ga komt hij (huilend) achter me aan.
Ik ben dat eeuwige binnenzitten van hem zat want hij verveelt zich regelmatig en buiten spelen is gezond. Wat kan ik hier aan doen..?

Wat zit er achter Appelsap? Is hij bang voor het contact met andere/vreemde kinderen? Is hij ook in andere situaties bang zonder jou?

Appelsap, kun je met hem misschien afspraken maken zoal: mama gaat een tijdje mee buiten spelen en dat hij daarna even alleen buiten blijft spelen (bijv. 15 minuten mee en daarna dan 5 minuten alleen buiten). Dan het erbij blijven afbouwen en alleen met andere kindjes buiten spelen opbouwen? Hebben jullie een terras, balcon of tuin? Zo zou jij dichtbij binnen zijn en hij toch aan de frisse lucht. Geeft hij een reden waarom jij erbij moet zijn?

quote:

Op maandag 24 maart 2014 13:03 schreef Moonah het volgende:

[..]

Wat zit er achter Appelsap? Is hij bang voor het contact met andere/vreemde kinderen? Is hij ook in andere situaties bang zonder jou?

Hij is heel erg zelfbewust en houdt niet van ruzie. Dus in onbekende situaties lijkt het een soort van faalangst? Wat als ik gepest word of ruzie krijg? Wat als kindjes mij niet leuk vinden?
Best apart aangezien hij wél een positief zelfbeeld heeft. Op en rondom school is het bijvoorbeeld geen probleem. Hij kan daar prima voor zichzelf opkomen en is erg sociaal. Bij de BSO (zit vast aan school) speelt hij wel zelfstandig buiten.
Ik weet echt niet hoe ik het moet aanpakken. Als ik hem buiten zet, of hier in de buurt alleen laat raakt hij half in paniek. Dan breekt mijn hart.
Hij geeft ook aan dat hij de kinderen hier in de buurt anders vindt. Ze spelen vaak wat ruw en gillen en schreeuwen veel.

Ik ben het even kwijt, zijn jullie verhuisd?
Het lijkt zoals ik het nu lees alsof hij in onbekende situaties angstig is. Wellicht een idee om een buurtkind eens thuis te vragen? Zodat hij in een vertrouwde omgeving een vreemd kind wat beter kan leren kennen?
Ik zou hem niet zo maar op straat zetten, omdat je vindt dat hij het maar zou moeten leren. dat vergt wel begeleiding lijkt me.

quote:

Op maandag 24 maart 2014 13:19 schreef appelsap het volgende:

Hij geeft ook aan dat hij de kinderen hier in de buurt anders vindt. Ze spelen vaak wat ruw en gillen en schreeuwen veel.

Dat is het probleem hier ook. Met de kinderen op school kan hij prima spelen. Maar de kinderen hier spelen echt anders. Ruwer, ander taalgebruik, gemene geintjes. En ook zijn beste vriendje waar hij op school prima mee speelt, gaat drukker doen op de speeltuin.

Chris kiest dan vaak om zelf ergens wat te gaan stoepkrijten, of van het klimrek de kudde te bekijken.

Of 1-2 kindje van die groep trekken toch naar hem toe en gaan ze samen beestjes zoeken. Maar het heeft wel even geduurd voordat Chris door had wat hij moest doen in die "sociaal lastige" situaties..

Het scheelt wel dat ik met Daan en Chris toch vaak op de speeltuin hang met andere moeders. Zolang die groep niet leuk kan samenspelen blijf ik er vaak toch wel bij. Hoogstens even 10-15 minuutjes alleen al vooruit of blijven hangen. Vorig zomer heb ik hem dus vaak kunnen vertellen hoe hij dingen kan oplossen. Hem ook de "veilige" kinderen uit de groep genoemd (die ik vertrouw dat ze wel rekening met hem houden). En het gaat steeds beter. Eerst kwam hij ook steeds terug naar me. Nu redt hij zichzelf wel.

quote:

Op maandag 24 maart 2014 13:25 schreef Moonah het volgende:
Ik ben het even kwijt, zijn jullie verhuisd?
Het lijkt zoals ik het nu lees alsof hij in onbekende situaties angstig is. Wellicht een idee om een buurtkind eens thuis te vragen? Zodat hij in een vertrouwde omgeving een vreemd kind wat beter kan leren kennen?
Ik zou hem niet zo maar op straat zetten, omdat je vindt dat hij het maar zou moeten leren. dat vergt wel begeleiding lijkt me.

Nee, wij zijn niet verhuisd maar we wonen aan de andere kant van de stad ten opzichte van zijn school.
Vorige zomer was dit ook al een probleem en toen moest ik dus steeds mee. (Toen zat hij ook niet zo lekker in zijn vel dus heb ik er niet zoveel mee gedaan.) Als ik erbij ben wil hij niet met andere kinderen spelen. Ook niet als ik er een ander kindje bij betrek. Dan onttrekt hij zich van het spel bijvoorbeeld.
Buurkindjes kennen we dus eigenlijk alleen van zien.

quote:

Op maandag 24 maart 2014 13:39 schreef appelsap het volgende:

Buurkindjes kennen we dus eigenlijk alleen van zien.

Wat let je om eens een kind te vragen te komen spelen bij jullie? En een volgende keer een ander kind? Zodat hij één op één de kinderen een beetje kan leren kennen. Je kunt het ook via hun ouders spelen. Uitleggen wat en hoe. Ik zou het niet vreemd vinden als ik op die manier zou worden benaderd.

quote:

Op maandag 24 maart 2014 13:42 schreef Moonah het volgende:

[..]

Wat let je om eens een kind te vragen te komen spelen bij jullie? En een volgende keer een ander kind? Zodat hij één op één de kinderen een beetje kan leren kennen. Je kunt het ook via hun ouders spelen. Uitleggen wat en hoe. Ik zou het niet vreemd vinden als ik op die manier zou worden benaderd.

Haha, goede vraag. Dat ga ik eens proberen want dat zou voor hem zeker een optie zijn.
En daarnaast ga ik ook de andere opties die hier genoemd zijn proberen. Bedankt.

Moeilijk wel, Appelsap. Vooral dat hij dan ook echt alleen maar met jou wil spelen. Ik zat er ook wel tot lang bij, maar dan speelde mijn kinderen wel met anderen en zat ik er alleen maar om af en toe wat te begeleiden en bij te sturen.
Ik hoop dat de tips hier wat kunnen helpen.