ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #126

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 17:58 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Dat is wat ik ook probeerde te zeggen in het vorige topic
Maar jij doet het beter.

-edit- verkeerde gequote

Maria is stiekem geen autist, want autisten kunnen zulke dingen niet bedenken

thx voor de raad enzo maar op dit moment is mijn vertrouwen onder het vriespunt
al kom je met de beste raad ik ga toch niet luisteren zoals ik nu ben.

daarnet gesprek gehad met psycholoog en verteld dat ik nietmeer wou praten.
hij was wel een beetje overdonderd en zei dat die wel af en toe eens goeiendag ging komen zeggen
maar ik vond dat niet nodig. dus zei hij maar dat ik altijd welkom ben en heb ik gezegd dat ik toch nietmeer naar hem ging gaan dat deed ik nu ook al niet.

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 18:56 schreef redboyke het volgende:
thx voor de raad enzo maar op dit moment is mijn vertrouwen onder het vriespunt
al kom je met de beste raad ik ga toch niet luisteren zoals ik nu ben.

daarnet gesprek gehad met psycholoog en verteld dat ik nietmeer wou praten.
hij was wel een beetje overdonderd en zei dat die wel af en toe eens goeiendag ging komen zeggen
maar ik vond dat niet nodig. dus zei hij maar dat ik altijd welkom ben en heb ik gezegd dat ik toch nietmeer naar hem ging gaan dat deed ik nu ook al niet.

Met wat voor soort mensen zou je wél contact willen hebben? Zijn er geen leuke mensen bij je op de groep, met wie je af en toe een praatje kunt maken?
En met ons natuurlijk! Wij zijn ook een soort vrienden

Alleen is zo alleen

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 19:04 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Met wat voor soort mensen zou je wél contact willen hebben? Zijn er geen leuke mensen bij je op de groep, met wie je af en toe een praatje kunt maken?
En met ons natuurlijk! Wij zijn ook een soort vrienden

Alleen is zo alleen

ik wil geen contact met niemand. enige wat ik nog niet verwijderd heb zijn telefoonnummers. maar ik bel en stuur toch nooit uit mezelf. hier zit niemand met wie ik een praatje wil maken. als ik een praatje wil maken doe ik het wel in m'n hoofd. weet ik tenminste hoe het eindigd kan ik verschillende eindes maken. ik post hier wel af en toe maar ik heb eigenlijk niet zo'n vertel drang zoals jullie dat hebben. als het slecht met me gaat los ik dat zelf in mijn hoofd op door in mijn bed te liggen en mijn leven te spelen als een mario bros spel. no offence maar ik zie jullie ook niet echt als vrienden. heb echt het gevoel dat er een wereld is met allemaal groepjes en dan heb je mij. iemand dat nergens bij hoort. ik kan ook geen nieuwe vrienden maken omdat ik alles en iedereen wantrouw en niemand meer durf binnenlaten en met elke tegenslag dat ik heb bouw ik weer een muurtje bij zodat de volgende het nog moeilijker heeft. ook bij elke tegenslag heb ik het gevoel alsof ik minder en minder mensen nodig heb. iemand die heel zijn leven nog nooit echte vrienden had kan ook dat gevoel van vriendschap niet missen. ik speel al heel mijn leven singleplayer als je dan ineens multiplayer speelt ben je ineens afhankelijk van andere mensen die dan weer niet komen opdagen enzo waardoor je dus weer singeplayer gaat spelen en op niemand meer hoeft te rekenen. soms denk ik wel eens ik wil multiplayer maar dan lees ik het forum hier en dan denk ik wat voor domme mensen moeten er niet bestaan om alsmaar kinderachtige topics te maken in KLB dan liever vrienden zijn met een gameboy micro (doet me denken aan die ene japanse jongen die getrouwd was met zo'n nintendo DS) als ik zie in wat voor kutwereld we leven dan denk ik in ieder geval dat een nintendo ds toch niet zo slecht is eigenlijk.

iedere keer als ik aan mezelf twijfel en mezelf van de wijs laat brengen dat alleen maar alleen is dan komt er wel iemand voorbij die ook zegt wat ik allemaal verkeerd doe. ik ga toch ook niet zeggen tegen anderen hoeveel beter gamen is dan tegen hun te praten nee ik doe het spelletje van alsof met hun mee.

mensen zijn gewoon egoistisch en willen alleen maar praten over hoe goed of hoe slecht hun leven is. wat een ander daar van vind dat boeit hun eigenlijk geen reet. wij zoeken mensen die het met ons eens zijn en degene die het niet eens zijn kunnen de boom in.

wat ik hiermee wil bereiken? innerlijke rust zonder last van andere mensen zonder dat ik moet rekening houden voor andere mensen. niemand die zegt doe dit doe dat. niemand die aan mijn kop zuurt hoe goed hun leven wel niet is. of mensen die aan je kop zuren hoe slecht hun leven wel niet is en ook niet luisteren naar je raad. alleen is maar alleen vinden sommige van jullie maar met een gameboy micro is het al een stuk leuker

anyway heb wel genoeg gepraat voor een tijdje.

Nou, Redboyke, dit is wel heel duidelijk

Ik vind het wel fijn dat je je hart hier toch lucht, ondanks dat je dat misschien niet wilt.

Wat zou je van ons willen? Wil je af en toe meeposten en je gevoelens/gedachten uiten? Of wil je liever met rust worden gelaten? Want dat laatste maak ik heel erg op uit je post(s).

Wat je ook wilt; ik wens je het allerbeste

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 19:55 schreef Poesopstokje het volgende:
Nou, Redboyke, dit is wel heel duidelijk

Ik vind het wel fijn dat je je hart hier toch lucht, ondanks dat je dat misschien niet wilt.

Wat zou je van ons willen? Wil je af en toe meeposten en je gevoelens/gedachten uiten? Of wil je liever met rust worden gelaten? Want dat laatste maak ik heel erg op uit je post(s).

Wat je ook wilt; ik wens je het allerbeste

vind het toch wel moeilijk om te posten denk niet dat ik ervan ga genieten maar voel me wel verplicht om terug te antwoorden als iemand tegen me praat. da's net alsof iemand steekt zijn hand uit naar jou dan kan je niks anders dan een hand geven ook al geef ik niet graag handen.
denk niet dat jullie iets voor mij kunnen doen. gewoon verder doen zoals je nu doet denk ik. is niet omdat ik niet post dat ik niet meelees ok ik lees niet altijd alles soms lees ik gewoon de laatste poster

het is alsof in mijn lichaam 2 mannetjes zitten en de ene zegt toe probeer en dan probeer ik en dan valt het tegen en zegt de andere zie je wel ik wist dat dat ging gebeuren.
en meestal probeer ik tot het tegenvalt en dan probeer ik het nietmeer.
dus nu is dat zie je wel mannetje aan de beurt en ik weet niet hoe lang het duurt voor het terug aan probeer eens mannetje is mss komt die wel maar mss ook niet. maar door zie je wel word ik wel iedere keer onzekerder. self furfilling proficy of niet iedereen heeft dit in zich. als je leven tegensteekt dan is het moeilijk om terug te proberen.

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 20:12 schreef redboyke het volgende:

[..]

vind het toch wel moeilijk om te posten denk niet dat ik ervan ga genieten maar voel me wel verplicht om terug te antwoorden als iemand tegen me praat. da's net alsof iemand steekt zijn hand uit naar jou dan kan je niks anders dan een hand geven ook al geef ik niet graag handen.
denk niet dat jullie iets voor mij kunnen doen. gewoon verder doen zoals je nu doet denk ik. is niet omdat ik niet post dat ik niet meelees ok ik lees niet altijd alles soms lees ik gewoon de laatste poster

het is alsof in mijn lichaam 2 mannetjes zitten en de ene zegt toe probeer en dan probeer ik en dan valt het tegen en zegt de andere zie je wel ik wist dat dat ging gebeuren.
en meestal probeer ik tot het tegenvalt en dan probeer ik het nietmeer.
dus nu is dat zie je wel mannetje aan de beurt en ik weet niet hoe lang het duurt voor het terug aan probeer eens mannetje is mss komt die wel maar mss ook niet. maar door zie je wel word ik wel iedere keer onzekerder. self furfilling proficy of niet iedereen heeft dit in zich. als je leven tegensteekt dan is het moeilijk om terug te proberen.

Ik snap je heel goed hoor. Alleen vind ik het jammer dat je het niet meer wilt proberen. Misschien zit je wel in de verkeerde omgeving met de verkeerde hulp. Ik zou het jammer vinden als het hier ophoudt, jouw leven en je ontwikkeling, je bent nog zo jong

Volgens mij weet jij heel goed wat je wilt (op jezelf wonen, goeie pc/internetverbinding) maar lukt het op een of andere manier niet om dat te bereiken. Kan het niet zo zijn dat jij jezelf tegenwerkt? Met inderdaad die selffulfilling prophecies waar je het over hebt.

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 20:18 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ik snap je heel goed hoor. Alleen vind ik het jammer dat je het niet meer wilt proberen. Misschien zit je wel in de verkeerde omgeving met de verkeerde hulp. Ik zou het jammer vinden als het hier ophoudt, jouw leven en je ontwikkeling, je bent nog zo jong

Volgens mij weet jij heel goed wat je wilt (op jezelf wonen, goeie pc/internetverbinding) maar lukt het op een of andere manier niet om dat te bereiken. Kan het niet zo zijn dat jij jezelf tegenwerkt? Met inderdaad die selffulfilling prophecies waar je het over hebt.

ow maar ik ga wel alleen wonen sta 1ste op de wachtlijst voor een sociale woning dus vanaf dat er 1 vrij komt op 3 bepaalde adressen dan is het voor mij. probleem is dat wachten ik weet niet of het morgen is binnen een maand of een jaar geen datum weten laat me slecht voelen bovenop het gevoel dat ik denk ik ga het niet kunnen dat alleen wonen en ga voor de rest van mijn leven in de psychiatrie moeten blijven zitten. plus dat ik niet weet hoe groot het is wat ik allemaal moet kopen en hoeveel dat het me allemaal gaat kosten. ik kan ook niet dingen op voorhand kopen want dan moet ik dat stokeren of begint de garantie al te lopen enzo. paar dagen geleden was er op ibood een tv was smart tv 3D en samsung en 55" voor 900euro ik dacht ik ga het ni kopen omdat als ik dan een jaar moet wachten er vast wel iets beter op de markt is. maar eigenlijk leek me dat wel chill hier een tv op mijn kamer te hebben maar als ik dan denk en morgen moet je verhuizen ofzo dan denk ik ik wacht wel en bestel het als ik alleen woon word het aan huis geleverd. ja ik vind dat ik mezelf tegenwerk want mijn leven word gedomineerd door angsten. maar als de verpleging zelf geen raad meer weet en zegt ja die angsten zijn waarschijnlijk permanent dan word je daar ook niet vrolijk van natuurlijk. ik voel me ook niet minder angstig als ervoor maar ook niet meer. enige dat veranderd is dat ik nu mss gemakkelijker durf te zeggen wat ik denk. terwijl ik vroeger dikwijls zei van ik weet het niet om er toch niet erover te moeten praten.

maar nu ga ik echt stil zijn want heb het gevoel dat dit topic alleen maar groen is.(mijn post kleurtje)
en komt echt over alsof ik aan het zagen ben enzo.

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 20:41 schreef redboyke het volgende:

[..]

ow maar ik ga wel alleen wonen sta 1ste op de wachtlijst voor een sociale woning dus vanaf dat er 1 vrij komt op 3 bepaalde adressen dan is het voor mij. probleem is dat wachten ik weet niet of het morgen is binnen een maand of een jaar geen datum weten laat me slecht voelen bovenop het gevoel dat ik denk ik ga het niet kunnen dat alleen wonen en ga voor de rest van mijn leven in de psychiatrie moeten blijven zitten. plus dat ik niet weet hoe groot het is wat ik allemaal moet kopen en hoeveel dat het me allemaal gaat kosten. ik kan ook niet dingen op voorhand kopen want dan moet ik dat stokeren of begint de garantie al te lopen enzo. paar dagen geleden was er op ibood een tv was smart tv 3D en samsung en 55" voor 900euro ik dacht ik ga het ni kopen omdat als ik dan een jaar moet wachten er vast wel iets beter op de markt is. maar eigenlijk leek me dat wel chill hier een tv op mijn kamer te hebben maar als ik dan denk en morgen moet je verhuizen ofzo dan denk ik ik wacht wel en bestel het als ik alleen woon word het aan huis geleverd. ja ik vind dat ik mezelf tegenwerk want mijn leven word gedomineerd door angsten. maar als de verpleging zelf geen raad meer weet en zegt ja die angsten zijn waarschijnlijk permanent dan word je daar ook niet vrolijk van natuurlijk. ik voel me ook niet minder angstig als ervoor maar ook niet meer. enige dat veranderd is dat ik nu mss gemakkelijker durf te zeggen wat ik denk. terwijl ik vroeger dikwijls zei van ik weet het niet om er toch niet erover te moeten praten.

maar nu ga ik echt stil zijn want heb het gevoel dat dit topic alleen maar groen is.(mijn post kleurtje)
en komt echt over alsof ik aan het zagen ben enzo.

Ik ben ook groen

Ik hoor nu; ''Ik wil alvast wat kopen voor m'n nieuwe huis.'' en ''Ik ga toch niet op mezelf wonen.'' en ''Ik kan het niet'' en en en allemaal tegenstrijdigheden.
Je wilt wel, maar kunt het niet, zeg je zelf. Als je nou eens alles op een rijtje zet hè, wat er moet gebeuren om zo'n huis in te richten, wat je allemaal moet doen in de huishouding, hoe je je geldzaken gaat regelen en ordenen.
Dan blijkt het uiteindelijk helemaal niet zo moeilijk te zijn Als je bovenstaande eerst duidelijk in je hoofd hebt (in plaats van aannames te doen ) dan kun je je richten op jezelf.

Als ik tussen de regels doorlees, en al het negatieve weglaat, dan wil jij gewoon heel graag. En dan moet je jezelf een schop onder je poeperd geven en er voor gáán! Jij hoort niet thuis in zo'n kliniek, niet voor de rest van je leven in ieder geval.

Als je probeert om wat meer te communiceren met de mensen om je heen, dan krijg je heel wat klaar. Je kunt overal hulp bij krijgen, als je er maar om vraagt

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 21:13 schreef Nijna het volgende:
Ik dacht ook altijd dat ik niet op mijzelf kon wonen, maar wonderbaarlijk genoeg lukte het toch toen het eenmaal zover was. Maar het lijkt zo'n onneembare horde en ik kan me voorstellen dat dat, zeker als je toch al last hebt van angst, niet echt meewerkt om je er rustiger over te voelen.

Kunnen ze je daar in de kliniek niet heel concreet helpen met voorbereiden van het op jezelf wonen (wanneer dat dan ook gaat gebeuren...). Misschien heb je daar wel iets aan.
Als het wat overzichtelijker wordt voor jezelf, dat die horde ietsje minder hoog wordt, dat wens ik je toe!
Fijn dat je Micro er is

ze zeggen dat ze me gaan helpen tot alles geregeld is. dus 1x maaltijd aan huis en gezindshulp en dan nog psycholoog ook nog. dokterbriefje voor medicatie is mss nog een probleem ik wil niet elke maand in een drukke wachtkamer een uur zitten wachten op een dom briefje eigenlijk. weet eigenlijk ook niet of ze er geld voor vragen. en naar de dokter van de psychiatrie gaan is ook nog een optie maar als ik dan zo die taxi moet betalen dan kan het mij mss goedkoper zijn om gewoon een random huisarts te pakken. niet dat ik ooit ziek ben ofzo.

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-03-2014 21:28:53 ]

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 21:26 schreef redboyke het volgende:

[..]

ze zeggen dat ze me gaan helpen tot alles geregeld is. dus 1x maaltijd aan huis en gezindshulp en dan nog psycholoog ook nog. dokterbriefje voor medicatie is mss nog een probleem ik wil niet elke maand in een drukke wachtkamer een uur zitten wachten op een dom briefje eigenlijk. weet eigenlijk ook niet of ze er geld voor vragen. en naar de dokter van de psychiatrie gaan is ook nog een optie maar als ik dan zo die taxi moet betalen dan kan het mij mss goedkoper zijn om gewoon een random huisarts te pakken. niet dat ik ooit ziek ben ofzo.

Als je het eens objectief bekijkt; het zijn relatief kleine dingetjes die makkelijk op te lossen zijn
Taxi is duur, openbaar vervoer niet (in vergelijking dan hè.. ) maar dat is wel een hele hoge drempel. Kan jouw psych niet bij je thuiskomen?

Ik ben op m'n 16e het huis uitgegaan. Een ''zelfstandig wonen'' traject gevolgd bij Jeugdhulp en vlak voor m'n 18e woonde ik zelfstandig. Op jonge leeftijd dus al veel moeilijke dingen geleerd, zoals het bijhouden van je administratie, rekeningen betalen, HULP VRAGEN

Mijn ex is 44 en woont nu voor het eerst alleen. Hij heeft ontzettende moeite met bovenstaande dingen Puur omdat het altijd voor hem gedaan is, door z'n moeder en z'n exen. Ook hij moet het nu nog eens gaan leren. Dan kan jij dat ook

Het wordt tijd dat je je eigen leven in handen neemt, het kan best! Als je maar geduld hebt en je goed inleest in de dingen die belangrijk zijn, en dat je om hulp durft te vragen.

Ik heb trouwens donderdag mijn intake gesprek bij MEE.
Ben erg benieuwd wat zij voor mij kunnen betekenen, aangezien al mijn vorige therapieën op niets zijn uitgelopen.

quote:

Op vrijdag 14 maart 2014 13:22 schreef ToT het volgende:

[..]

Super!
MEE heeft bij mij er voor gezorgd dat ik hulp in de huishouding kreeg, en dat er een erg goede begeleiding van een andere partij voor mij werd geregeld.
Verder heeft MEE allerlei soorten bijeenkomsten voor mensen met ASS.
Ik hoop dat je er wat aan zult hebben!

Dankje! Ik hoop ook dat ik er dit keer wél baat bij heb. Ik ben niet gemaakt voor therapie

Billy's therapie gaat ook goed! Volgende week komt er een hoge meneer uit Amerika kijken Hij is hier in NL voor een of andere seminar over ASS bij jonge kinderen, maar hij vond het ook wel leuk om een ''echte'' sessie mee te maken. En onze therapeuten vonden Billy het meest geschikt