Twijfel over wel of niet uit de kast te komen

Ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat je vriendschappen daaronder gaan lijden.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:24 schreef BasEnAad het volgende:
Ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat je vriendschappen daaronder gaan lijden.

en als wel dan zou ik daar sowieso niet langer een vriendschap mee willen onderhouden....

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:26 schreef motorbloempje het volgende:
en als wel dan zou ik daar sowieso niet langer een vriendschap mee willen onderhouden....

Dit.
Het zal vast als een opluchting voelen.

Ik denk dat de enige 2 zinnige reacties al wel gegeven zijn. Ik denk dat je je er drukker over maakt dan nodig; voor je vrienden is het vast niet echt een big deal.

Wat een lekkere maatschappelijke verantwoorde antwoorden weer, als een van mijn vrienden uit de kast zou komen zou ik mij werkelijk kapot schrikken

Gewoon roepen dat je homo bent als ze je wel laten vallen waren het geen vrienden. Btw in die hele "gay scene" heb je snel genoeg nieuwe vrienden als ik de verhalen van mijn neef en huisgenoot mag geloven.

Ik zou het gewoon doen. Ze hebben al gezegd dat ze niets tegen homo's hebben, dus ik denk niet dat jullie vriendschap er onder lijdt.
En als je bang bent dat ze denken dat je iets met één van hun wilt, dan kan je er gewoon bij zeggen dat dat niet zo is, of je verteld het niet meteen aan iedereen, maar eerst alleen aan je beste vrienden, die je het meest vertrouwd.
In ieder geval lijkt het mij niet gezond om het stil te houden als je het eigenlijk wilt vertellen.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:32 schreef hoas het volgende:
Wat een lekkere maatschappelijke verantwoorde antwoorden weer, als een van mijn vrienden uit de kast zou komen zou ik mij werkelijk kapot schrikken

Maar niet iedereen is een bekrompen debiel zoals jij dus dat scheelt.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:31 schreef Laternus het volgende:
We zijn goede vrienden en ze zullen het zeker accepteren.
Maar, zijn hetero's niet bang dat je verliefd op ze zal worden?
Of, stel je geeft ze schouderklopje of zo, dat ze zoiets onprettig kunnen vinden?

Vriend van mij is uit de kast gekomen. Er veranderde maar weinig.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:37 schreef erikkll het volgende:

[..]

Maar niet iedereen is een bekrompen debiel zoals jij dus dat scheelt.

Dus je mag geen mening meer hebben?

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:31 schreef Laternus het volgende:
Of, stel je geeft ze schouderklopje of zo, dat ze zoiets onprettig kunnen vinden?

Daar heb ik (als hetero met homo-vriend(en)) geen last van, hoor. Ik ken een jongen die er gewoon heel open mee om gaat en er zelf ook grapjes over maakt en zo. Dat vind ik zelf het prettigst en ik dek dat het voor hem ook het prettigst is.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:38 schreef hoas het volgende:

[..]

Dus je mag geen mening meer hebben?

Dat zegt hij toch niet? Jij geeft een mening en de mening van erikkll is dat jouw mening je een bekrompen debiel maakt...een prachtig voorbeeld van de vrijheid van meningsuiting voor beide partijen dus.

Verder moet je je niet zo druk maken, heb je het gevoel dat je het fijner vind om het in het open te hebben, dan moet je het vertellen. Als je zoiets hebt "Ik heb nou toch geen relatie en dat zit er nu nog niet in, dus meh" dan ben je het niet verplicht.

Verder moet je je beste vrienden gewoon vertrouwen.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:31 schreef Laternus het volgende:
We zijn goede vrienden en ze zullen het zeker accepteren.
Maar, zijn hetero's niet bang dat je verliefd op ze zal worden?
Of, stel je geeft ze schouderklopje of zo, dat ze zoiets onprettig kunnen vinden?

Nee, zolang jij niet doet alsof je verliefd op ze bent en gewoon normaal blijft doen, gewoon jezelf blijft dus, dan is er niks aan de hand.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:38 schreef hoas het volgende:

[..]

Dus je mag geen mening meer hebben?

Dat zeg ik niet. Een mening mag je wel hebben. Dat je een bekrompen debiel bent vanwege die mening is immers ook maar een mening van mij.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:31 schreef Laternus het volgende:
We zijn goede vrienden en ze zullen het zeker accepteren.
Maar, zijn hetero's niet bang dat je verliefd op ze zal worden?
Of, stel je geeft ze schouderklopje of zo, dat ze zoiets onprettig kunnen vinden?

Laat ik het anders stellen:
Zou jij verliefd kunnen worden op één van je vrienden?

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:23 schreef Laternus het volgende:
Ik heb dit op mijn 16e tegen mijn ouders verteld, ze reageerden positief, maar ze gaven me toen het advies om het voorlopig voor me te houden, aangezien ik nog vrij jong was.

Hier precies hetzelfde, al ben ik geen 20 maar 17. Ik was 15 toen ik het mijn ouders vertelde. Ik heb een broertje en een aantal zusjes, maar die weten het letterlijk pas sinds een week van mij.

Wat ik je aanraad om niet te doen is er een heel onderwerp van maken, of een uitgebreide speech houden. Wat ik je wel zou aanraden is het om tussen neus en lippen door duidelijk te maken. Voorzichtig beginnen, beetje aanvoelen hoe ze er over denken, maar let op; je geeft zelf aan dat je niet aan het stereotype voldoet, dat werkt in je voordeel. Als jij out bij ze zou zijn, dan zullen ze in ieder geval een iets andere kijk krijgen op homoseksualiteit in het algemeen.

Ik zal je een voorbeeld geven. Of twee, van hoe ik uit de kast ben gekomen in mijn klas. Het eerste voorbeeld; ik werd rond Valentijn door een groepje meiden gevraagd wie uit de klas ik zou vragen voor het Valentijnsfeest die avond. Ik vertelde hen dat ik al bezet was, en meteen de gevreesde vraag: "Hoe heet ze?!" of.. "Wat is haar naam?!". Mijn reactie was letterlijk: "Ze? Haar? Hoezo "haar"?" waarop een aantal antwoordden van: "OOoooooh, is het een jongen?! WAT LEUK!" en toen hebben we daar een kwartier over doorgekletst en toen weer verder op de orde van de dag.

Ander voorbeeld; vlakbij school staat een Plus en daar gaan we dan wel eens in de pauze of tijdens tussenuren heen. Ik ging er met een groepje meiden heen (ja, hallo, alsof het toen al nog niet duidelijk was..) en op een gegeven moment ging het erover dat zowat alle gays met een make-uptasje rondliepen. Ik heb geen idee hoe ze daar op kwamen, maar mijn reactie was: "Nee hoor, ik loop toch ook niet met een make-uptasje rond?". Antwoord was: "Nee, maar jij bent ook niet gay.". Ik weer: "Oh nee?" en toen was er een moment stilte. XD

Je moet het niet afdwingen, of het gaan inplannen. Daar heb je alleen jezelf mee. Het is aan jou wanneer en of je besluit om uit de kast te komen en als je voor jezelf hebt besloten om uit de kast te komen kan je doen alsof het nooit anders is geweest, en zo ook op vragen antwoorden.

Succes, man!

Gewoon doen! Als jij denkt dat het op zal luchten, waarom er dan mee blijven lopen? Als het echte vrienden zijn zullen ze je echt wel accepteren. De tip hierboven vind ik ook wel een goede. Maar er geen dramatische speech van met een hoop poeha, nergens voor nodig toch. Pak gewoon een moment die voor jou goed voelt om het te vertellen.

Veel keuze heb je hier niet. Het is van de ene kant op een Need To Know basis.. Waarom wil je dat je vrienden weten dat je homo bent? Heeft het een toegevoegde waarde? Gezien je toch al geen oogje op een van hun hebt en ook geen relatie wil. Kan me ook niet voorstellen dat je met hetero's een gesprek aangaat over homo zijn. Althans ik als hetero snap er sowieso geen reet van zou niet weten waar ik het met je over zou moeten hebben wat betreft homofilie, en dat zal wel voor de meeste hetero's gelden.

De andere kant is natuurlijk, kom je nu uit de kast en lijd de vriendschap daaronder. Dan weet je wel gelijk dat je eigenlijk helemaal geen vriendschap met ze hebt. Dus daar dan ook verder geen energie meer in hoeft te steken. Toch? En elders je heil moeten zoeken...

Misschien is daarom de laatste optie het best. Weet je wel waar je aan toe bent..

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 23:36 schreef Watuntrik het volgende:
Veel keuze heb je hier niet. Het is van de ene kant op een Need To Know basis.. Waarom wil je dat je vrienden weten dat je homo bent? Heeft het een toegevoegde waarde? Gezien je toch al geen oogje op een van hun hebt en ook geen relatie wil. Kan me ook niet voorstellen dat je met hetero's een gesprek aangaat over homo zijn. Althans ik als hetero snap er sowieso geen reet van zou niet weten waar ik het met je over zou moeten hebben wat betreft homofilie, en dat zal wel voor de meeste hetero's gelden.

De andere kant is natuurlijk, kom je nu uit de kast en lijd de vriendschap daaronder. Dan weet je wel gelijk dat je eigenlijk helemaal geen vriendschap met ze hebt. Dus daar dan ook verder geen energie meer in hoeft te steken. Toch? En elders je heil moeten zoeken...

Misschien is daarom de laatste optie het best. Weet je wel waar je aan toe bent..

Waarom je het wil laten weten..? Omdat het een deel van jezelf is, omdat je dan niet meer geforceerde gesprekken over vrouwelijk schoon hoeft te voeren, omdat je jezelf wilt uiten naar vrienden.. Zo maar een paar redenen waarom je het aan je vrienden wilt vertellen...

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 23:36 schreef Watuntrik het volgende:
Veel keuze heb je hier niet. Het is van de ene kant op een Need To Know basis.. Waarom wil je dat je vrienden weten dat je homo bent? Heeft het een toegevoegde waarde? Gezien je toch al geen oogje op een van hun hebt en ook geen relatie wil. Kan me ook niet voorstellen dat je met hetero's een gesprek aangaat over homo zijn. Althans ik als hetero snap er sowieso geen reet van zou niet weten waar ik het met je over zou moeten hebben wat betreft homofilie, en dat zal wel voor de meeste hetero's gelden.

Ik zou het alleen al doen om de vraag 'waarom heb je geen vriendin?' te vermijden.

Ik geef je ouders gelijk.

Je raakt hoe dan ook vrienden kwijt. Sommige kunnen het gewoon niet accepteren of zijn teleurgesteld. Dit ligt niet aan jou, maar aan hen. Zoals vele al aangeven hebben, moet je je afvragen of dat echte vrienden zijn. Sommige raak je kwijt, maar zullen ook in een later stadium misschien weer terug komen (omdat zij dan wel mee om kunnen gaan).
Realiseer je vooral voor wie je het doet en wat je er mee bereikt. Staat het je opleiding of baan (promotie) in de weg, heeft het invloed op je inkomen of je manier van leven? Natuurlijk leven wij in een democratie en mag je vrij kiezen op wie je verliefd wordt. Maar niet iedereen is zo open.

Persoonlijk zou ik er een keuze in maken. De hele wereld moet het niet te weten. Je ouders en de vrienden waar je waarde aan hecht, zou ik eerlijk tegen zijn. Zij staan dichtbij jou en met hen wil je verder in je leven. Of je de collega's op werk/school moet benaderen? Dat is misschien een stap waar je goed over na moet denken........
Heel veel succes. Sta hoe dan ook achter het besluit dat je neemt.

[ Bericht 0% gewijzigd door blossom op 13-03-2014 00:22:51 ]

Anders kun je altijd Arie even bellen toch.

quote:

Op donderdag 13 maart 2014 00:00 schreef blossom het volgende:
Ik geef je ouders gelijk.

Je raakt hoe dan ook vrienden kwijt. Sommige kunnen het gewoon niet accepteren of zijn teleurgesteld.

Hoezo? Toen een van mijn beste vrienden uit de kast kwam was werkelijk niemand 'teleurgesteld'. Waar moet je precies teleurgesteld over zijn? Je praat erover, je gaat er uiteraard grappen over maken, en verder weer tot de orde van de dag. Zo belangrijk is het toch allemaal ook weer niet?

Natuurlijk zal dat niet overal zo gelden maar als je een beetje je vrienden in kan schatten weet je echt wel hoe ze zullen gaan reageren.

Het is best moeilijk TS, het liefst was ik ook al uit de kast gekomen op mijn 13e tegen ouders, familie, vrienden. Ben nu 17 en alleen mijn moeder weet het .

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:26 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

en als wel dan zou ik daar sowieso niet langer een vriendschap mee willen onderhouden....

True, moet je niet willen. Maar het lijkt me toch wel zuur als je vrienden zich om zo'n reden tegen je keren.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 23:54 schreef Fir3fly het volgende:

[..]

Ik zou het alleen al doen om de vraag 'waarom heb je geen vriendin?' te vermijden.

Dan reageer je verbeterend met 'vriend, Tja, waarom eigenlijk niet, gewoon de juiste nog niet tegen gekomen denk ik.'

Gewoon doen TS, vooral omdat je aangeeft dat het vertellen waarschijnlijk een grote opluchting zal zijn.

Ik zou het gewoon doen, alhoewel echt bewust "uit de kast komen" niet nodig zou moeten zijn. Als in iedereen de melding geven dat je homo bent. Gewoon het niet meer verbergen zou voldoende moeten zijn.
Aan je beste vrienden kan je het evt vertellen en als ze daarom je vriend niet meer zouden willen zijn is dat hun verlies, niet de jouwe, wees dan maar blij dat je er nu achter komt hoe ze werkelijk denken. Maar voor de rest zou ik ipv echt uit de kast komen gewoon vooral stoppen met het verbergen.

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:23 schreef Laternus het volgende:
Uit de kast komen zou voor mij persoonlijk een opluchting zijn

Dit is toch de reden om het vooral wel te doen.

Tsja het is voor mij al heel wat jaren geleden, maar ik kan me wel vinden in de gegeven antwoorden. Je moet er vooral niet te zwaar aan tillen en niet een heel onderwerp er van maken. Bij mijn ouders ben ik er wel even voor gaan zitten, maar mijn broers en zussen kwamen er min of meer vanzelf achter.

Bij vrienden, collega's etc ging het ook min of meer vanzelf. Je komt op een bepaald moment toch op het punt van partners etc en dan vertel ik gewoon hoe het zit. Als ze het accepteren prima, als ze het niet accepteren is dat niet mijn probleem maar dat van hen.

Ik zou het gewoon doen. Misschien dat er een aantal mensen schrikken, maar daar komen ze wel overheen. Voor je vrienden verandert er als het goed is helemaal niets, zo wel , dan waren het al geen echte vrienden om mee te beginnen.

Als je nieuwe mensen leert kennen hoef je echt niet meteen duidelijk te maken dat je op hetzelfde geslacht valt, dat komt vanzelf wel ter sprake. Je vrienden en familie gaan er waarschijnlijk wel vanuit dat je hetero bent, dus dan zul je wel ''moeten''

Wow. Super herkenbaar dit. Ik ben 21 en ik zit in precies dezelfde situatie als jij, ik durf het mijn vrienden niet te vertellen. Lotgenoot!

quote:

Op zaterdag 22 maart 2014 21:05 schreef rick949 het volgende:
Wow. Super herkenbaar dit. Ik ben 21 en ik zit in precies dezelfde situatie als jij, ik durf het mijn vrienden niet te vertellen. Lotgenoot!

Waarom niet? Waarvoor ben je bang? Echte vrienden maken daar toch geen punt van?

quote:

Op zaterdag 22 maart 2014 21:14 schreef karr-1 het volgende:

[..]

Waarom niet? Waarvoor ben je bang? Echte vrienden maken daar toch geen punt van?

Dit topic gaat niet over mij, maar ik zal je vraag beantwoorden. Ik ben bang dat de sfeer anders wordt. Het is een jongensgroep waar jagen op vrouwen vaak centraal staat. Daarnaast zullen ze het in de verste verte niet zien aankomen. Het schokeffect zal groot zijn.
Ze laten zich nooit negatief uit over homoseksualiteit, dus dat stelt me wel gerust. Ik zal er vroeg of laat toch echt een keer aan moeten geloven!

quote:

Op zaterdag 22 maart 2014 22:05 schreef rick949 het volgende:

[..]

Dit topic gaat niet over mij, maar ik zal je vraag beantwoorden. Ik ben bang dat de sfeer anders wordt. Het is een jongensgroep waar jagen op vrouwen vaak centraal staat. Daarnaast zullen ze het in de verste verte niet zien aankomen. Het schokeffect zal groot zijn.
Ze laten zich nooit negatief uit over homoseksualiteit, dus dat stelt me wel gerust. Ik zal er vroeg of laat toch echt een keer aan moeten geloven!

Hmmm oke ik snap hem. En er is serieus niemand die een vermoeden heeft? Het moet toch opvallen dat je bv nooit achter vrouwen aanzit?

quote:

Op woensdag 12 maart 2014 21:38 schreef hoas het volgende:

[..]

Dus je mag geen mening meer hebben?

Soms is het beter om die voor je te houden.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2014 11:45 schreef karr-1 het volgende:
Tsja het is voor mij al heel wat jaren geleden, maar ik kan me wel vinden in de gegeven antwoorden. Je moet er vooral niet te zwaar aan tillen en niet een heel onderwerp er van maken. Bij mijn ouders ben ik er wel even voor gaan zitten, maar mijn broers en zussen kwamen er min of meer vanzelf achter.

Bij vrienden, collega's etc ging het ook min of meer vanzelf. Je komt op een bepaald moment toch op het punt van partners etc en dan vertel ik gewoon hoe het zit. Als ze het accepteren prima, als ze het niet accepteren is dat niet mijn probleem maar dat van hen.

Niet iedereen kan zo makkelijk relativeren. Ik kan het gelukkig wel, helaas zijn er altijd mensen die principieel is tegen hebben op homo's.

quote:

Op zaterdag 22 maart 2014 22:05 schreef rick949 het volgende:

[..]

Dit topic gaat niet over mij, maar ik zal je vraag beantwoorden. Ik ben bang dat de sfeer anders wordt. Het is een jongensgroep waar jagen op vrouwen vaak centraal staat. Daarnaast zullen ze het in de verste verte niet zien aankomen. Het schokeffect zal groot zijn.
Ze laten zich nooit negatief uit over homoseksualiteit, dus dat stelt me wel gerust. Ik zal er vroeg of laat toch echt een keer aan moeten geloven!

Dat schokeffect is vaak kleiner dan je denkt. Het is een fase waar jij en je echte vrienden doorheen komen. Een aantal van mijn vrienden zijn homo, prima jongens waar je een lolletje mee kunt hebben.

quote:

Op zaterdag 22 maart 2014 23:47 schreef cvboer het volgende:

[..]

Niet iedereen kan zo makkelijk relativeren. Ik kan het gelukkig wel, helaas zijn er altijd mensen die principieel is tegen hebben op homo's.

Klopt, dat ben ik met je eens.

Gewoon uit de kast komen man. Het gaat aan je knagen als je er maar mee blijft wachten.

Kies een moment uit, en zeg het. Daarna loopt het vanzelf. Sommige verlies je, dat is nu eenmaal zo. Anderen niet. Die je verliest hebben hun eigen problemen denk ik dan maar.

Gewoon vertellen. Als het inderdaad echte vrienden zijn dan zou het ze niet uit moeten maken.
De kans is natuurlijk ook vrij groot dat ze het al enigszins door hebben.

Een vriend van mij heeft nog voor een redelijk lange tijd een relatie gehad met een meisje maar toch waren wij niet verbaasd toen hij uit de kast kwam.

Niet bang voor zijn man. Je vrienden kunnen je juist enorm helpen bij je 'opluchting' Ik zou het onder het genot van een biertje gewoon vertellen.

Ik ben zelf nog niet zo lang uit de kast bij mijn vrienden. Ik had precies hetzelfde als jou. Ze hebben het allemaal positief opgenomen en er is niks veranderd in de groep. En zij vertellen niks door.
Betere vrienden kan ik niet wensen

Er zullen vast mensen zijn die achter je rug om gaan praten. Die zijn er namelijk altijd en vooral in een dorp. En misschien gaan je vrienden anders tegen je aankijken, mooi want je bent ook net iets anders dan ze voorheen dachten. Je verliest er een paar krijgt er een paar bij. Fuck it, zolang je maar jezelf bent.

Overigens kan ik uit ervaringen van kennisen/vrienden je vertellen dat ieder van hun veel gelukkiger is geworden nadat ze uit de kast zijn gekomen. Dus ja.. waar wacht je op.

Cruciaal is hoe je je na de coming out opstelt. Toen mijn vrienden zagen dat ik eigenlijk hetzelfde bleef was er niks meer aan de hand Succes en laat nog wat horen!