Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #3

As, Ellie is zoals je wel weet ook wat voor en die slaapt 's nachts ook niet veel (voor een 2-jarige). Nachtmerries heeft ze niet.

On a side note: wat boden jullie je peuters aan? Ik weet het even niet meer. Ze wil heel graag leren maar nu we de cijfers, letters, vormen en kleuren hebben gehad ben ik de weg kwijt. Puzzelen wil ze niet, memory doen we wel vaak. Loco zijn we ook mee begonnen, maar het peutergeduld is maar kort. Ze is net twee.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 16:40 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mijn dochter is dit jaar begonnen on groep 3. Ze leest al ruim een jaar, dus ze is hiermee duidelijk voor. Vanmorgen liet ze het leesboekje zien dat ze uit de schoolbieb had, en dat was een heel simpel boekje. Ze had dit gekozen omdat z dan hetzelfde boekje heeft als haar vriendje, die dus dit schooljaar is begonnen met lezen.
Ze lijkt geen enkel probleem te hebben, ligt goed in de groep etc, ik hoor van de leerkracht ook niets terug over wat voor probleem dan ook, maar eigenlijk vind ik dit niet goed genoeg. Zo neemt ze een wel heel gemakkelijke weg en leert ze niets.

In dat geval zou ik het wel aankaarten bij de leerkracht, zodat die oplet dat ze iets leest dat aansluit bij haar niveau bijvoorbeeld. Als de leerkracht twijfelt kun je laten zien wat ze thuis leest of eventueel een boek van thuis meegeven voor de leesmomenten op school.
Kortom: overleg met de leerkracht dus!

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 16:40 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mijn dochter is dit jaar begonnen on groep 3. Ze leest al ruim een jaar, dus ze is hiermee duidelijk voor. Vanmorgen liet ze het leesboekje zien dat ze uit de schoolbieb had, en dat was een heel simpel boekje. Ze had dit gekozen omdat z dan hetzelfde boekje heeft als haar vriendje, die dus dit schooljaar is begonnen met lezen.
Ze lijkt geen enkel probleem te hebben, ligt goed in de groep etc, ik hoor van de leerkracht ook niets terug over wat voor probleem dan ook, maar eigenlijk vind ik dit niet goed genoeg. Zo neemt ze een wel heel gemakkelijke weg en leert ze niets.

Het aardige is dat ieder kind, op welk niveau een kind ook functioneert of dit nu begaafd of hoogbegaafd of gemiddeld is, eigenlijk uitgedaagd moet worden. Dat wil zeggen: je leert het beste als je iets doet waarvan je het idee hebt dat je het kan maar waar je wel moeite voor moet doen. Dat betekent dat binnen zo'n klas voor ieder kind een ander niveau boekje uitdagend zou zijn.

En daar zou de leerkracht dus wel oog voor moeten/kunnen hebben, en je kunt dit zelf als ouder ook aansporen bij je kind. In zo'n sociale situatie is het begrijpelijk dat je dochter meegaat met haar vriendje. Dat toont vooral aan dat ze een sociaal intelligent kind is dat graag meegaat in de groep. Dat zou ik haar niet direct gaan afleren. Dat is immers ook best een handige kwaliteit. Maar je kunt wel aan de docent vragen of ze met jouw dochter eens specifiek op zoek wil gaan naar boekjes die voor haar uitdagend zijn. Daarnaast zou je dit als ouders, als je met haar alleen naar de bieb gaat, ook kunnen doen. Dan voelt ze niet de 'sociale druk' om hetzelfde te doen als haar vriendje.

Ik geef les aan (hoog)begaafde kinderen. Als ze eenmaal bij ons op school zitten, hebben ze vaak het gevoel thuis te komen, omdat ze onder 'gelijken' zijn. Dat is natuurlijk fijn. Tegelijkertijd wil je ook dat ze kunnen functioneren in een groep van niet alleen gelijken. Op de basisschool heeft dit echter vaak wel problemen opgeleverd. En dan eigenlijk niet zozeer wat betreft het niet krijgen van uitdaging. Dat is misschien nog wel het makkelijkste probleem om op te lossen. Veel moeilijker is het gevoel van 'anders zijn' en het idee er niet bij te horen. Dat is voor sommige kinderen echt heel rot. Het lijkt me dan ook dat het in het algemeen (dus niet specifiek voor jou) van belang is je kind niet het gevoel te gaan geven dat het afwijkt en anders is. Dat is meestal helemaal niet wat zij willen. Vandaar dat ik persoonlijk ook niet zo ben voor het testen en diagnosticeren als daar geen duidelijke aanleiding voor is.

Ik heb toevallig dit jaar een klas met meerdere hoogbegaafden.
Het probleem waar ik als leerkracht tegenaan loop is dat ze zichzelf verkeerde strategieën hebben aangeleerd. Bijvoorbeeld bij grote keersommen doortellen ipv splitsen. Dit geeft het goede antwoord maar kost meer tijd en is niet motiverend.

Dus laat je leerlingen versnellen, leren ze de goede strategieën niet. Laat je ze in de klas zijn ze vast snel ongemotiveerd, want ze hebben de (zeer korte) instructie wel nodig.

Dus wij verrijken. Je compact de stof en biedt ze extra uitdagender werk aan. Maar ook dat is lastig, wamt het moet wel werk zijn waar ze gemotiveerd voor zijn. Iemand achter een computer zetten, die daar niets mee heeft heeft dan geen zin.
Dus je moet kijken waar de talenten en interessen liggen.
Eigenlijk dus voor ieder (hoog)begaafd kind een ontwikkelingsplan maken! Klinkt als een goed plan toch... Helaas heb ik nog 25 andere leerlingen in de klas...

Cwen, heb je al smartgames bekeken? Is hier op school ook veelgebruikt verrijkingsmateriaal en ik gebruik het thuis voor Ow ook.

Zo werken ze bij ons wel Loj, Yaro heeft ook een ontwikkelingsplan. Groep 2 overslaan was geen optie, maar wel verrijken. Kijken waar de uitdaging ligt. Gelukkig is het lijntje tussen de juf en ons als ouders kort. En trekken we beide aan de bel als we gedrag zien die kan betekenen dat hij niet meer uitgedaagd word.

De juf van de Erasmusklas heeft nu ook individuele begeleiding dus die komt in de klas op de woensdag om de juf te ondersteunen in de begeleiding met Yaro. Heeft ook wat materiaal besteld, en geeft aan tips.
Daarnaast kijken we samen hoe hij zijn uitdaging kan krijgen in groep 2 met af en toe een uitstapje naar groep 3 bijvoorbeeld.

Cwen als hij eenmaal slaapt, slaapt hij wel prima. Uitdaging voor thuis. Yaro die interesseerde zich vooral in lezen, woordjes, loco inderdaad, maar gelukkig ook nog wel met spelen. Wel altijd samen spelen tot hij naar de basisschool ging.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 19:14 schreef miss_sly het volgende:
Andere kant is wel dat ze ook thuis momenteel de gemakkelijke opties kiest en zegt iets niet te kunnen lezen, terwijl ze dat wel kan, bijvoorbeeld. En ik ben dus bang dat ze zich teveel zal willen aanpassen aan de groep, terwijl de groep het prima vindt, hoor, dat ze wat sneller is. Dat weten haar vriendjes en vriendinnetjes en die nemen dat als feit mee.

Maar overleg met de leerkracht is misschien wel een idee. Ik ben daar gewoon heel terughoudend in, omdat er (nog) geen probleem is, en ik dus niet de tijd van juf in wil nemen, terwijl er kinderen zijn die wel problemen hebben en dus die ouders en kinderen meer 'recht' hebben op de aandacht van de juf.

Ik snap wat je bedoelt. Het heeft twee kanten denk ik. Het kan ook voor haar nodig zijn om dingen vaak te herhalen en bij het vertrouwde te blijven. Dat kan bijvoorbeeld voortkomen uit perfectionisme: graag de dingen echt goed willen doen. Veel herhaling kan op zich geen kwaad, zeker bij zoiets als lezen. Daar hoeft ook niet altijd een leerelement in te zitten, het kan ook gewoon ontspanning zijn. Maar je kunt zelf natuurlijk het beste inschatten hoe dat zit bij haar. Wat betreft zo'n leerkracht aanspreken, het is voor ieder kind van belang dat er goede communicatie is tussen ouders en leerkracht. Het is wel aardig om eens te kijken of de leerkracht ook opmerkt dat ze nieuwe uitdagingen bijvoorbeeld een beetje uit de weg gaat. Dus een gesprek aangaan, is zeker weten de moeite waard. Ik vind het zelf als docent altijd zo jammer als een kind eigenlijk helemaal niet wordt opgemerkt omdat het 'gewoon' goed gaat allemaal, als docenten eigenlijk nooit iets te melden hebben over zo'n kind. Ieder kind heeft recht op aandacht.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 20:16 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dit he, precies dit! Dat is waar ik bang voor ben met ons meisje, dat in ieder geval zeker wel een slimme meid is, en dat verder geen problemen oplevert. En geen problemen betekent dat je niet opvalt, en dat er voor zo'n kind inderdaad weinig aandacht is en weinig over te melden is. Maar juist daardoor vind ik het moeilijk om die aandacht wel te vragen voor haar.

Ik ben zelf dan geen docent op een basisschool maar wel mentor van een tweede klas op de middelbare school. En ik vind het echt heel fijn als ouders mij bijvoorbeeld een mailtje sturen met zoiets. Of me op een informatieavond aanspreken en dan iets vertellen over hun kind. Het is nu eenmaal je werk als docent, en daar haal je ook je voldoening uit, om aandacht en liefde voor je (ja, mijn mentorkindjes zijn ook een beetje 'mijn' kindjes) kinderen te hebben. Dat gaat echt beter als de ouders informatie delen, vertellen wat opvalt aan hun kind, waardoor je een kind ook weer anders gaat zien of je ineens dingen bij een kind ziet die je eerst niet kon plaatsen. Niet aarzelen hoor, gewoon doen.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 20:16 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dit he, precies dit! Dat is waar ik bang voor ben met ons meisje, dat in ieder geval zeker wel een slimme meid is, en dat verder geen problemen oplevert. En geen problemen betekent dat je niet opvalt, en dat er voor zo'n kind inderdaad weinig aandacht is en weinig over te melden is. Maar juist daardoor vind ik het moeilijk om die aandacht wel te vragen voor haar.

Gewoon doen hoor miss. Ik weet dat ze bij nu ons werken met de ouder vertel gesprekken in groep 1 t/m 4. Waarbij dus de ouder verteld over het kind. Ik vond dat wel heel prettig. Ook omdat ik hierdoor de bevestiging kreeg dat ze inderdaad door had hoe Yaro in elkaar zit.
Niet dat ze daar altijd naar kan handelen, want ze heeft nog 24 kindjes. Maar het feit dat ze week hoe het bij hem werkt is wel heel fijn.

Yaro leverde ook nog niet echt problemen op, maar ik merk wel echt verschil in zijn gedrag als hij niet geprikkeld word. Misschien is het voor S ook wel fijn. Wij zitten heel erg op het leren leren stuk.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 17:13 schreef Loj het volgende:
Cwen, heb je al smartgames bekeken? Is hier op school ook veelgebruikt verrijkingsmateriaal en ik gebruik het thuis voor Ow ook.

Goed om te horen. Luc loopt ook voor in zijn ontwikkeling en is snel verveeld.
Ik heb net zo'n smargame voor zijn verjaardag gekocht. (En Loco, maar dan geschikt voor 4-5)
Hopelijk is het een succes hier!

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 16:40 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mijn dochter is dit jaar begonnen on groep 3. Ze leest al ruim een jaar, dus ze is hiermee duidelijk voor. Vanmorgen liet ze het leesboekje zien dat ze uit de schoolbieb had, en dat was een heel simpel boekje.

Dit is zo herkenbaar; dit doet mijn dochter (groep 4) ook. Thuis leest ze B-boeken, van school komt er meestal een M4 boekje mee.

quote:

Ze had dit gekozen omdat z dan hetzelfde boekje heeft als haar vriendje, die dus dit schooljaar is begonnen met lezen.
Ze lijkt geen enkel probleem te hebben, ligt goed in de groep etc, ik hoor van de leerkracht ook niets terug over wat voor probleem dan ook, maar eigenlijk vind ik dit niet goed genoeg. Zo neemt ze een wel heel gemakkelijke weg en leert ze niets.

En ook dit is herkenbaar. Op het oog lijkt het allemaal prima, maar ze wordt niet uitgedaagd en daagd zichzelf niet uit. Loopt met een boog om pluswerk heen en als ze een keer een foutje maakt (niet specifiek school maar ook spelend, thuis) dan mogen we het er niet over hebben. Wij denken aan perfectionisme en faalangst.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 17:13 schreef Loj het volgende:
Ik heb toevallig dit jaar een klas met meerdere hoogbegaafden.
Het probleem waar ik als leerkracht tegenaan loop is dat ze zichzelf verkeerde strategieën hebben aangeleerd. Bijvoorbeeld bij grote keersommen doortellen ipv splitsen. Dit geeft het goede antwoord maar kost meer tijd en is niet motiverend.

Dus laat je leerlingen versnellen, leren ze de goede strategieën niet. Laat je ze in de klas zijn ze vast snel ongemotiveerd, want ze hebben de (zeer korte) instructie wel nodig.

Dus wij verrijken. Je compact de stof en biedt ze extra uitdagender werk aan. Maar ook dat is lastig, wamt het moet wel werk zijn waar ze gemotiveerd voor zijn. Iemand achter een computer zetten, die daar niets mee heeft heeft dan geen zin.
Dus je moet kijken waar de talenten en interessen liggen.
Eigenlijk dus voor ieder (hoog)begaafd kind een ontwikkelingsplan maken! Klinkt als een goed plan toch... Helaas heb ik nog 25 andere leerlingen in de klas...

Cwen, heb je al smartgames bekeken? Is hier op school ook veelgebruikt verrijkingsmateriaal en ik gebruik het thuis voor Ow ook.

Smartgames zijn hier ook populair en ik vind ze zelf ook leuk in elkaar zitten. Zeker een aanrader.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 19:14 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Sociaal intelligent is ze wel, dat is geen probleem. Nou ja, er is geen probleem, maar ik ben een beetje bang dat er wel problemen komen als we dit zo laten gaan. Wat je zegt over datje het beste leert als je iets doet waarvan je weet dat je het kunt, maar waar je ook moeite voor moet doen, heb ik vandaag letterlijk zo tegen haar gezegd. Ze was het gelukkig wel met me eens dat dit boekje echt wel te gemakkelijk was. Dus ook al is ze sociaal intelligent, ze heeft ook wel voldoende zelfkennis om haar niveau wat beter in te schatten
Andere kant is wel dat ze ook thuis momenteel de gemakkelijke opties kiest en zegt iets niet te kunnen lezen, terwijl ze dat wel kan, bijvoorbeeld. En ik ben dus bang dat ze zich teveel zal willen aanpassen aan de groep, terwijl de groep het prima vindt, hoor, dat ze wat sneller is. Dat weten haar vriendjes en vriendinnetjes en die nemen dat als feit mee.

Wellicht dat de linkjes van talentenlab herkenning geven.

quote:

Maar overleg met de leerkracht is misschien wel een idee. Ik ben daar gewoon heel terughoudend in, omdat er (nog) geen probleem is, en ik dus niet de tijd van juf in wil nemen, terwijl er kinderen zijn die wel problemen hebben en dus die ouders en kinderen meer 'recht' hebben op de aandacht van de juf.

Dat laatste is natuurlijk een subjectieve redenering. Ik heb daar ook last van. Ik weet vrij zeker dat mijn beide dochters hoogbegaafd zijn / een ontwikkelingsvoorsprong hebben. Ze vertonen vrijwel alle kenmerken en wij als ouders zijn ook allebei hoogbegaafd. Ik heb er inmiddels best veel over gelezen en toch ervaar ik het ook als een drempel om het met de leerkracht te bespreken. Er zijn nu geen zichtbare problemen, maar als de juiste hulp ze beter kan laten ontwikkelen en dat ze ook leren te leren zou dat wel fijn zijn. Ik ben zelf op de middelbare school meerdere malen blijven zitten en ook de studie daarna was niet echt een succes. Als dat voor mijn kinderen met de juiste hulp voorkomen kan worden zou dat fijn zijn. Maar toch: ik heb er moeite mee het bespreekbaar te maken. Het kan ook door mijn opvoeding komen: daar werd met je hoofd boven het maaiveld uitsteken bepaald niet gestimuleerd.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 20:16 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dit he, precies dit! Dat is waar ik bang voor ben met ons meisje, dat in ieder geval zeker wel een slimme meid is, en dat verder geen problemen oplevert. En geen problemen betekent dat je niet opvalt, en dat er voor zo'n kind inderdaad weinig aandacht is en weinig over te melden is. Maar juist daardoor vind ik het moeilijk om die aandacht wel te vragen voor haar.

Onze oudste is ook een stil type dat zich weinig laat zien op school. Wellicht hierdoor zitten er nu een jongen uit haar klas wel in het extra-uitdagingsgroepje terwijl mijn dochter toch echt beter "scoort" bij de toetsen. Er is meer aandacht voor de slimmere kinderen die dwars gedrag gaan vertonen dan voor de stillere types.

Tsja, ik zal me ook maar even melden. Ik heb twee dochters waarvan ik vermoed dat ze beiden een hoog IQ hebben. Al op het consultatiebureau krijgen we opmerkingen over de snelheid van de meiden, het kdv, noem maar op. Ikzelf heb ook een hoog IQ en ben ook hoogbegaafd volgens die Monk criteria (creatief en gemotiveerd, heb dan ook en behoorlijk goede baan met dito uitdaging). Mijn schooltijd was echter heel anders en ik wil dat voor mijn kinderen voorkomen. Ik was een typische onderpresteerder, ik heb nooit leren werken. Mijn IQ is >145, dus ik heb het talent eigenlijk alles snel te begrijpen. Echter ik heb dus pas leren werken en me echt leren inzetten toen ik ging werken. Met hangen en wurgen een studie gedaan, ik verveelde me dood en was lui met als gvolg dat ik alles wel haalde, maar nooit excellent ofzo.

Ik ben bang voor de subjectiviteit die ik heb omdat ik hun vader ben. Aan de ene kant zijn de objectieve criteria allemaal wel richting HB. Creatief, snel met allerlei zaken, van kleuren kennen tot praten, woordenschat en lezen (de jongste leest inmiddels al een aantal letters, pikt ze op van haar zus, is net 2). Maar ook het 'anders' zijn dan de rest is duidelijk. Ze nemen de leiding, zijn sneller slimmer en handiger. Ook in hun nadeel, oudste dochter verliest al een beetje de aansluiting op school.

Gelukkig bieden ze tegenwoordig op school iets beter stof op niveau aan, dus mijn oudste loopt nu in alle vakken die ze enigzins zelfstandig mogen doen voorop. Sociaal is ze, maar ik merk dat ze soms moeite heeft met 'kinderachtige' spelletjes die andere leeftijdsgenootjes spelen. Ik gun haar een fine kindertijd waarin ze ook echt lekker kind kan zijn... maar ik ben bang dat ze gaat onderpresteren (want lui is de oudste ook).

Kortom. Ik lees even lekker mee en we zien wel of mijn meiden echt HB zijn, alhoewel ik het eigenlijk al wel weet.

quote:

Op donderdag 15 oktober 2015 15:52 schreef Sankyo het volgende:

[..]

Onze oudste is ook een stil type dat zich weinig laat zien op school. Wellicht hierdoor zitten er nu een jongen uit haar klas wel in het extra-uitdagingsgroepje terwijl mijn dochter toch echt beter "scoort" bij de toetsen. Er is meer aandacht voor de slimmere kinderen die dwars gedrag gaan vertonen dan voor de stillere types.

Je zult het toch moeten aankaarten. Hebben wij toch ook gedaan op een tactische manier. Docent heeft nu zelf gelukkig gezien dat onze dochter toch wel echt voorloopt.

Overigens kan ik uit ervaring melden dat het hebben van een heel hoog IQ helemaal niet zo'n pretje is als kind, dan kun je beter 130 ofzo hebben, mooi aan de bovenkant van het gemiddelde. Ik zit in de bovenste 1%. Dat is net zover van de gemiddelde mensen af als iemand met syndroom van down oid... (verglijking is niet geheel eerlijk, maar geeft iig een duidelijk beeld van verschil in intelligentie).

quote:

Op donderdag 15 oktober 2015 16:11 schreef Spanky78 het volgende:
Tsja, ik zal me ook maar even melden. Ik heb twee dochters waarvan ik vermoed dat ze beiden een hoog IQ hebben. Al op het consultatiebureau krijgen we opmerkingen over de snelheid van de meiden, het kdv, noem maar op. Ikzelf heb ook een hoog IQ en ben ook hoogbegaafd volgens die Monk criteria (creatief en gemotiveerd, heb dan ook en behoorlijk goede baan met dito uitdaging). Mijn schooltijd was echter heel anders en ik wil dat voor mijn kinderen voorkomen. Ik was een typische onderpresteerder, ik heb nooit leren werken. Mijn IQ is >145, dus ik heb het talent eigenlijk alles snel te begrijpen. Echter ik heb dus pas leren werken en me echt leren inzetten toen ik ging werken. Met hangen en wurgen een studie gedaan, ik verveelde me dood en was lui met als gvolg dat ik alles wel haalde, maar nooit excellent ofzo.

Ik ben bang voor de subjectiviteit die ik heb omdat ik hun vader ben. Aan de ene kant zijn de objectieve criteria allemaal wel richting HB. Creatief, snel met allerlei zaken, van kleuren kennen tot praten, woordenschat en lezen (de jongste leest inmiddels al een aantal letters, pikt ze op van haar zus, is net 2). Maar ook het 'anders' zijn dan de rest is duidelijk. Ze nemen de leiding, zijn sneller slimmer en handiger. Ook in hun nadeel, oudste dochter verliest al een beetje de aansluiting op school.

Gelukkig bieden ze tegenwoordig op school iets beter stof op niveau aan, dus mijn oudste loopt nu in alle vakken die ze enigzins zelfstandig mogen doen voorop. Sociaal is ze, maar ik merk dat ze soms moeite heeft met 'kinderachtige' spelletjes die andere leeftijdsgenootjes spelen. Ik gun haar een fine kindertijd waarin ze ook echt lekker kind kan zijn... maar ik ben bang dat ze gaat onderpresteren (want lui is de oudste ook).

Kortom. Ik lees even lekker mee en we zien wel of mijn meiden echt HB zijn, alhoewel ik het eigenlijk al wel weet.

Moeilijk hè?
Ik herken mezelf en m'n dochter (ook net 2) in je verhaal, en het onderscheiden wat je projecteert en wat echt zo is, is zo lastig.

quote:

Op donderdag 15 oktober 2015 16:29 schreef Cwen het volgende:

[..]

Moeilijk hè?
Ik herken mezelf en m'n dochter (ook net 2) in je verhaal, en het onderscheiden wat je projecteert en wat echt zo is, is zo lastig.

Exact. En daarbij is het extra lastig omdat kinderen zich niet overal hetzelfde gedragen. Aan mij vraagt ze hoe zwaartekracht werkt en waar sterren van zijn gemaakt...of wat zuurstof is en hoe dat werkt met ademhaling (2 jaar geleden )... Op school probeert ze 'erbij te horen'.

quote:

Op donderdag 15 oktober 2015 16:14 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Ik zit in de bovenste 1%. Dat is net zover van de gemiddelde mensen af als iemand met syndroom van down oid... (verglijking is niet geheel eerlijk, maar geeft iig een duidelijk beeld van verschil in intelligentie).

Ik vind het eigenlijk wel een helder beeld! In beide gevallen is het lastig om aansluiting te vinden bij "het gemiddelde". Ik had serieus moeite met leeftijdsgenoten , ik snapte ze gewoon niet

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 12:13 schreef Sankyo het volgende:

[..]

Ik kan uiteraard niets zeggen over jouw situatie, maar misdiagnose van autisme (termen als PDD-NOS, Asperger en klassiek autisme worden niet meer gehanteerd sinds de introductie van DSM-V) bij hoogbegaafdheid komt vaak voor

Ik weet dat het tegenwoordig allemaal "ASS" heet, maar de meeste mensen zijn totaal niet bekend met die term, en buiten dat worden beide termen nog altijd door elkaar heen gebruikt.
In de DSM-5 (ze gebruiken een 5 ipv een V, als we dan toch nauwkeurig willen zijn...) is het allemaal ASS, daar heb je gelijk in. Dus in nieuwe diagnoses volgens de DSM-5 zullen ze pdd-nos/asperger/klassiek autisme, niet meer hanteren.

Je hebt trouwens een reactie gequote uit februari 2014...

quote:

Op donderdag 15 oktober 2015 15:52 schreef Sankyo het volgende:

[..]

Onze oudste is ook een stil type dat zich weinig laat zien op school. Wellicht hierdoor zitten er nu een jongen uit haar klas wel in het extra-uitdagingsgroepje terwijl mijn dochter toch echt beter "scoort" bij de toetsen. Er is meer aandacht voor de slimmere kinderen die dwars gedrag gaan vertonen dan voor de stillere types.

Is inderdaad ook wetenschappelijk aangetoond. Jongens vertonen vaker dwarser gedrag en worden daardoor ook vaker getest op hoogbegaafdheid omdat dan wordt gedacht aan onderpresteren/verveling e.d. Bij meisjes wordt vaak gedacht dat ze gewoon lief en hardwerkend zijn. Hierdoor worden meisjes veel minder als hoogbegaafd bestempeld/gediagnosticieerd (met bijbehorend passend onderwijs) terwijl er toch evenveel hoogbegaafde meisjes als jongens zijn. Dus hup ouders, kom op voor jullie slimme meiden! . .

quote:

Op woensdag 14 oktober 2015 16:40 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mijn dochter is dit jaar begonnen on groep 3. Ze leest al ruim een jaar, dus ze is hiermee duidelijk voor. Vanmorgen liet ze het leesboekje zien dat ze uit de schoolbieb had, en dat was een heel simpel boekje. Ze had dit gekozen omdat z dan hetzelfde boekje heeft als haar vriendje, die dus dit schooljaar is begonnen met lezen.
Ze lijkt geen enkel probleem te hebben, ligt goed in de groep etc, ik hoor van de leerkracht ook niets terug over wat voor probleem dan ook, maar eigenlijk vind ik dit niet goed genoeg. Zo neemt ze een wel heel gemakkelijke weg en leert ze niets.

Chris pakte op school in het begin ook makkelijke boekjes. Daar met juf ook over gesproken. Chris las in de klas boeken op Avi niveau(leesweg/leespad dacht ik). Uit de schoolbieb mocht hij halen wat hij wilde, omdat dat extra was. Voor thuis adviseerde ze dan iets moeilijkere boeken (1-2 boven getest Avi), zodat hij aan de moeilijkere woorden kon wennen. Dus misschien leest ze met juf wel moeilijkere dingen?

quote:

Op donderdag 15 oktober 2015 16:14 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Je zult het toch moeten aankaarten. Hebben wij toch ook gedaan op een tactische manier. Docent heeft nu zelf gelukkig gezien dat onze dochter toch wel echt voorloopt.

Overigens kan ik uit ervaring melden dat het hebben van een heel hoog IQ helemaal niet zo'n pretje is als kind, dan kun je beter 130 ofzo hebben, mooi aan de bovenkant van het gemiddelde. Ik zit in de bovenste 1%. Dat is net zover van de gemiddelde mensen af als iemand met syndroom van down oid... (verglijking is niet geheel eerlijk, maar geeft iig een duidelijk beeld van verschil in intelligentie).

Met IQ > 145 zit je bij de bovenste 0,1% en ik hoor van meer mensen die hieraan voldoen dat dat tot echte moeilijkheden kan leiden. Je weet van het bestaan van de Triple Nine Society af?

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2015 10:51 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik heb juf even het boekje laten zien. Juf was volledig op de hoogte van de verliefdheid van S voor haar vriendje M, begreep dat hetzelfde boekje lezen leuk was, maar dat was toch niet de bedoeling in dit geval
Dus S gaat weer een niveautje hoger lezen.

Wel jammer dat juf het zelf niet heeft gezien, maar goed dat ze het nu weet en S weer op niveau laat lezen..

Kinderen mogen toch een boek kiezen of moeten ze dat?

Wij hebben ook een schoolbieb, waaruit kinderen boeken lenen die mee naar huis mogen. En ik zal niet snel iets zeggen over de keuze van het boek. Dat is écht hun vrije keuze.

Over wat ze in de klas lezen daarentegen wel. Daar moeten ze van mij minimaal een boek van hun eigen avi kiezen of hoger.