quote:
Wat wil hij graag. Oh, wat wil hij toch enorm graag. Je ziet het aan hem. Aan zijn loopje. Aan zijn aanname. Aan zijn ogen. Hij wil. Hij wil zo enorm, enorm graag.
Thulani Serero, geboren natuurtalent kwam uit de buik van zijn moeder met naar het schijnt een bal aan zijn voet. Begonnen met voetballen op de stoffige veldjes in een township ver van Amsterdam. Gescout door Ajax Cape Town en uiteindelijk aangetrokken door het grote Ajax, uit Amsterdam.
Wat een droom. Wat een ongeloofijke droom. Dat kleine Afrikaanse prinsje, dat kleine mannetje dat niks anders wil doen dan dat wat hij al zijn hele leven doet. Acties maken, dribbels inzetten, pannas geven, wegdraaien, kappen, terughalen, akka. Alles wat hij in zijn kop heeft zitten wil hij doen.
BAM. Reality check. Vanaf het moment dat Thulani in Amsterdam neerstreek is er sprake geweest van de noodzaak om te veranderen. Thulani moest het kwartje laten vallen. Hij moest niet meer de dribbelkoning van weleer zijn. Hij mocht geen risico in het spel meer leggen, eigenlijk zoals niemand bij Ajax risico in het spel mag leggen. Dat is niet erg. Dat is onderdeel van de succesvolle visie van Frank de Boer en daaraan dien je je te houden.
Wat wel erg is is dat Serero zijn taken zo goed uitvoert. Zelden tot nooit draait Serero verkeerd open, wat heet, hij kan fantastisch open draaien. Met een kleine beweging naar achteren, snel naar voren in de bal en hij verschalkt menig tegenstander d ie rollend op de grond probeert zijn lompe lichaam onder controle te houden, kijkende naar een wegdartelende Afrikaan.
Serero baalt. Hij wil zo graag lekker voetballen. Maar hij wil ook slagen. Hij heeft te maken met de bagage die Litmanen achter heeft gelaten. Een middenvelder die scoorde, passte, en meters maakte. Een complete middenvelder. Dat is Thulani niet en zal hij nooit worden. Nee Thulani is iemand die de bal ontvangt en de bal weer inleverd. Hij is iemand die in de bal komt en opendraait. Hij is iemand die kiest voor balbezit en niet voor een risicovolle pass.
Serero komt thuis savonds en baalt als een stekker. Hij is geen Siem de Jong. Hij is geen Davy Klaassen. Hij is geen Gerrard. Hij is ook geen Ramires of Mikel. Nee, Serero is Iniesta, Iniesta op zijn eigen niveau met een zware ketting om zijn nek. De sleutel? Die heeft Thulani zelf, hopelijk beseft hij dat de ketting er niet af moet, maar slechts een paar schakels.