Gisteravond gewerkt tot middernacht, vanochtend weer vroeg op. De wind bulderde rondom het huis, ik had nog veel slaap, dus ook weinig zin om om 10:00 aan de start te staan van de CPC-testloop bij HAAG.
Logisch gevolg is dan natuurlijk dat je de weg kwijtraakt en je de auto veel te ver van de atletiekbaan parkeert. Ik was er samen met een vriend naartoe gegaan en we besloten de tocht naar de start (op dat moment al over een kwartiertje) te combineren met een warming-up. Dat was met wind tegen en op sommige stukken was de nettoverplaatsing niet meer vooruit. Dat beloofde wat.
Het was vele malen drukker dan ik had verwacht, werkelijk overal zag je hardlopers, herkenbaar aan de kleuren die klaarovers, vuilnismannen en wegwerkers ook massaal dragen. Een man met prachtig Haags accent riep door een megafoon iets over de te lopen route, maar echt niemand verstond hem.
De start was net achter de atletiekbaan en de eerste twee kilometers gingen door een woonwijk. Het was druk, het was smal. Ik vond het prima. Op die manier ging ik niet te snel van start en mijn eerste kilometer ging ook maar in 5:58.
Nu even waarschuwen: er gaat spoedig een melodramatisch overdreven cliché volgen. Na een kilometer of 2-3 keerden we om en kwam er een lang glooiend stuk parkoers door de Kijkduinen. Zonnetje, uitzicht op een woeste branding, stuivend zand langs duinplantachtigen en een snoeiharde windkracht 7 recht in het ruggetje. Ik werd letterlijk de heuveltjes over geblazen. Serieus, zelden heb ik zo genoten van hardlopen. Het leven is mooi.
Wij van de testloop waren niet de enigen in dit walhalla voor hardlopers (je zou er maar in de buurt wonen als hardloper, beter wordt het echt niet). Overal zag je onafhankelijke groepjes. Vaak van HAAG zelf, vaak ook met toekomstige generaties.
Aan het einde keerde het parkoers weer om en kwam de wind weer tegen. Dat was minder, maar toch was dit stuk net iets meer beschut volgens mij. Op naar HAAG, rondje om de baan en daarna hetzelfde parkoers van 7,5 km herhalen (inclusief genieten) om uiteindelijk op 15k uit te komen.
Mijn benen waren wel zwaar geworden, maar ik besloot er niet al te veel aandacht aan te besteden. Dat hielp gek genoeg. De tweede ronde ging nog beter. Sterker nog, de eerste 5k was het langzaamst, de tweede al sneller, de derde het snelst. Een negatieve split! Dat overkomt me niet vaak, maar voelt zoveel beter dan op een hoop storten na een overenthousiast begin.
Het laatste stuk met wind tegen kwamen we in een treintje van HAAG zelf terecht, maar dat ging zelfs te langzaam op het laatst en ik zwabberdemareerde de laatste kilometer richting finish. De finish was op een grasveld en ik heb er toen nog een 100-tal meters aan vast geplakt. Dat zag er wellicht heel vreemd uit, maar op die manier kwam mijn GPS-data tenminste op 15k uit. Ik weet zeker dat iedereen die dit leest instemmend knikt.
In de kantine dronken we thee voor 60 luttele centen en ik keek om me heen of ik YUR al ergens zag. Maar we waren domweg te vroeg klaar. Ik heb maar 2 keer sneller gelopen, maar toch voelde ik me uitstekend. Het was alsof het heel makkelijk was gegaan. Wellicht speelde mee dat ik meer profijt had van de meewind dan dat de tegenwind me terugwierp. Ik sta er gevoelsmatig erg goed voor voor de CPC van 9 maart a.s. Als er geen gekke dingen gebeuren moet ik relatief eenvoudig onder de 2 uur gaan duiken.
We kwamen aan een tafeltje te zitten bij een dame die aan het haken is. Ze vroeg of wij dan ook gingen haken, maar helaas, zaterdag is voor mij geen haakdag.
Toen we terugliepen naar de auto hoorde ik ineens "Zwabberhark!". Dat was YUR, die net aan het einde was van zijn 24k-duurloop. We spraken een paar seconden en het was heel gezellig.
Ik voelde me heerlijk na afloop, blij dat ik gegaan was. Wat een leuke testloop, heerlijke sfeer en fantastische route. De hardloophemel bestaat en ligt verscholen achter de Laan van Poot.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.