Met spiegelquote:Op maandag 27 januari 2014 22:36 schreef Vlindur het volgende:
[..]
Joh, ik heb m'n bevallingen ACHTERAF als easypeasy bevonden. Sterker nog, ik zou er zo voor tekenen
Bevallen doet gewoon pijn . Maar dat 100x liever dan een keizersnede. Dat is echt m'n grootste angst zowat. Ik wil m'n kinderen helemaal zelf op de wereld zetten
En dit keer mèt spiegel
Ik durf het bijna niet te zeggen maar: persweeën wegzuchten? Ik kreeg ze al toen ik pas 5 cm ontsluiting had. Er valt weinig weg te zuchten dan. Beetje het idee 'leg je hand op een kokende plaat en laat hem liggen'. Ook niet mogelijk. Ik heb ze 3 uur lang gehad voor ik eindelijk wel officieel mocht gaan persen.quote:Op maandag 27 januari 2014 22:06 schreef Kimpossible het volgende:
[..]
Zeeland is te ver voor je he? Ik beloof dat ik een heel leuke barende zal zijn![]()
Nee, zonder dollen. Foetale nood en knippen is uiteraard 'prima', maar je hoort zoooveel knipverhalen dat ik het moeilijk te geloven vind dat het kindje het in alle gevallen moeilijk had.
Gelukkig hebben we bij de yoga geleerd persweeen weg te zuchtenik hoor yogajuf nog in m'n hoofd!
quote:Op maandag 27 januari 2014 22:52 schreef mignonne het volgende:
[..]
zin wel, tijd niet erg. Ik ga straks slapen, morgen weer dagdienst en de komende week wordt erg hectisch. Ik wil er met alle liefde voor je naar kijken maar ik kan het niet op heel korte termijn beloven. En ik bedenk me nu ook dat ik chanty nog moet pm'en. Sorry! komt ook!
Proficiat Franny, wat een mooie naam voor je dochter!quote:Op maandag 27 januari 2014 23:08 schreef Franny_G het volgende:
Even tussendoor:
Mijn dochter is er! Ze heet Isolde. De bevalling ging supergoed, ik bleef rustig en had veel aan hypnobirthing. Ze was geschat op zes pond maar ze woog ruim zeven. En ik heb 0 hechtingen..
Ze is zo mooi en lief en ik ben een beetje euforisch. Kan het nog niet helemaal bevatten dat ze er echt is.(tranen van ontroering).
Ik denk met name de posts over Somalische vrouwenquote:Op dinsdag 28 januari 2014 08:52 schreef debuurvrouw het volgende:
Gefeliciteerd Franny! Een goede kraamweek gewenst.
en het viel wel een beetje mee met de horror toch?ik kijk tenminste niet vervelend terug op mijn bevallingen. En al helemaal niet met horror
quote:Op dinsdag 28 januari 2014 06:39 schreef DJMomo het volgende:
Franny! Van harte!
Klopt Kim was ik. Missende onderdelen. Doorgescheurde platen. Uiteindelijk wel allemaal goed gekomen.
Hier enorme kut nacht. Liggen en omdraaien doet zoveel pijn. Op en gegeven moment draaide ik me om, en t voelde of Jaap zich in tegengestelde richting nog verder in mijn bekken vast schroefde. Holy fuk. Dat deed echt zo pijn. Nu enorme koppijn van te weinig slaap.
Zoveel vrouwen, zoveel ervaringen. Ik 'moest' tijdens de laatste fase van de ontsluiting ook het persen wegzuchten en toen het hoofdje er bijna was, om inscheuring te voorkomen. En het lukte me, sterker nog, ik vond het juist moeilijk me helemaal aan het persen over te geven (want: deels angst. Ik vond dat het engste stukje van de bevalling). De persfase duurde bij mij dan ook redelijk lang.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 02:19 schreef ProjSkippy het volgende:
[..]
Ik durf het bijna niet te zeggen maar: persweeën wegzuchten? Ik kreeg ze al toen ik pas 5 cm ontsluiting had. Er valt weinig weg te zuchten dan. Beetje het idee 'leg je hand op een kokende plaat en laat hem liggen'. Ook niet mogelijk. Ik heb ze 3 uur lang gehad voor ik eindelijk wel officieel mocht gaan persen.
ik vind vooral het gevoel dat ik durfde cool. Ik ben niet zo avontuurlijk, beetje keurig en angstig enzo. Maar dat er dus blijkbaar toch ook een soort taaiheid in mijn karakter zit die dúrft over te geven aan pijn, die durft te persen en veel moediger is dan ik ooit gedacht had dát vond ik supercoolquote:Op dinsdag 28 januari 2014 08:58 schreef Spees_Eend het volgende:
Hmm. "Pijn zit er ook bij" zou voor mij een enorm understatement zijn geweest. Maar ik kijk er toch ook met een goed gevoel op terug. Bijna met een soort heimwee. Daar heeft de natuur goed voor gezorgd
En dat is ook prima, toch? Ieder zijn eigen ervaring, wat Franny terecht stelt. Ik vond het vooral heel krachtig, heel oer ofzoquote:Op dinsdag 28 januari 2014 08:58 schreef Spees_Eend het volgende:
Hmm. "Pijn zit er ook bij" zou voor mij een enorm understatement zijn geweest. Maar ik kijk er toch ook met een goed gevoel op terug. Bijna met een soort heimwee. Daar heeft de natuur goed voor gezorgd
Toevallig nog gevraagd aan de vk, ze doen het bij ons standaard, ook bij een thuisbevalling.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 09:11 schreef DJMomo het volgende:
Mignonne
Even vraag tussendoor. Klopt het dat die prik (oxytocine?) om placenta los te doen laten nu al standaard na de geboorte vh kind wordt gezet? Dus niet meer even afwachten tot ie vanzelf komt? Zowel thuis als in zh? En wat is het effect van die prik op het opgang komen van borst voeding?
Dat is zeker prima, mooi zelfs. Ik vind het echt knap als iemand die vertaalslag kan maken trouwens die jij noemt. Ik denk oprecht dat ik dat écht niet zou hebben gekund. Al is er nooit paniek o.i.d. geweest. Het lijkt me wel fijn als je het wel kunt.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 09:09 schreef WupWup het volgende:
[..]
En dat is ook prima, toch? Ieder zijn eigen ervaring, wat Franny terecht stelt. Ik vond het vooral heel krachtig, heel oer ofzoKnop om en gaan, niet nadenken, gewoon laten gebeuren en meegaan. Heeft grappig genoeg ook wel raakvlakken met hypnobirthing: volgens die methode moeten woorden als 'pijn' en 'wee' worden vertaald naar bijvoorbeeld golving. Ik kwam alleen niet helemaal door het boek heen, het is niet mijn ding. Maar een soort vertaalslag heb ik denk ik wel gemaakt.
En als dat niet lukt, is het zo fijn, nee nódig, om iemand bij je te hebben om je te steunen. Of dat nou je man, verloskundige, zus, moeder, doula of de schoonmaakster is. Iemand die bij je gaat zitten en je overtuigen kan dat het goedkomt. Los van eventuele ingrepen, zoals pijnstilling.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 09:15 schreef Spees_Eend het volgende:
[..]
Dat is zeker prima, mooi zelfs. Ik vind het echt knap als iemand die vertaalslag kan maken trouwens die jij noemt. Ik denk oprecht dat ik dat écht niet zou hebben gekund. Al is er nooit paniek o.i.d. geweest. Het lijkt me wel fijn als je het wel kunt.
Dit is precies hoe ik het ook ervaar. De bevalling was voor mij eigenlijk alleen maar een aaneenschakeling van vreselijke pijn, op dat moment vond ik er helemaal niets "mooi" aan. Als ik er nu aan terug denk kan ik alleen maar denken aan hoe mooi en bijzonder het was en hoe graag ik het nog eens wil meemaken. Terwijl ik écht nog wel weet hoeveel pijn ik heb gehad, ik kan het me gewoon niet meer voorstellen.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 08:58 schreef Spees_Eend het volgende:
Hmm. "Pijn zit er ook bij" zou voor mij een enorm understatement zijn geweest. Maar ik kijk er toch ook met een goed gevoel op terug. Bijna met een soort heimwee. Daar heeft de natuur goed voor gezorgd
Wij hadden best een vergelijkbare bevalling he? Dat dikgedrukte heb ik ook wel een beetje ja. Bij mij was er net (4 xquote:Op dinsdag 28 januari 2014 09:29 schreef L0t.. het volgende:
Franny, gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter!Veel geluk samen!
Hmm, ik ben wel geknipt maar ik heb eigenlijk nooit het idee gekregen dat er foetale nood was.
Knip niks van gevoeld trouwens, verdoving ook niet gemerkt. Achteraf nog wel flink last van gehad maar ook dat gaat weer over.
[..]
Dit is precies hoe ik het ook ervaar. De bevalling was voor mij eigenlijk alleen maar een aaneenschakeling van vreselijke pijn, op dat moment vond ik er helemaal niets "mooi" aan. Als ik er nu aan terug denk kan ik alleen maar denken aan hoe mooi en bijzonder het was en hoe graag ik het nog eens wil meemaken. Terwijl ik écht nog wel weet hoeveel pijn ik heb gehad, ik kan het me gewoon niet meer voorstellen.
Oxytocine hier volgens mij wel direct na de geboorte gehad. Er is in ieder geval iets door mijn infuus gespoten waarvan me verder helemaal niet verteld is dat ze dat gingen geven of wat het was en volgens mij is dat de oxytocine geweest. Niet echt netjes achteraf maar op dat moment kon het me geen reet schelen, ik was alleen maar zo vreselijk opgelucht dat het voorbij was. Placenta flubberde er zo achteraan gelukkig, geen idee hoe dat was geweest zonder medicatie. Heeft hier geen invloed gehad op de bv, dat is heel soepel verlopen bij mij.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |