OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Uitgeslapen voel ik me al 7 jaar niet meerquote:Op woensdag 22 januari 2014 22:32 schreef bitterend het volgende:
[..]
Mijn man functioneert prima op 5-6 uur slaap terwijl ik met 6-7 uur toch echt niet uitgeslapen voel
. Heb me d'r bij neergelegd 
.
Er is dus geen hoop 
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Sleep like a baby............de grootste mythe die er is!
**human milk for human babies**
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind.
Ik heb een hele goede band met mijn schoonmoeder, die heeft maar 1 zoon. Maar dat komt ook een groot deel omdat zijzelf ook heel betrokken is bij alles wat ik doe. Ze is echt geïnteresseerd als ik wat vertel. En dat scheelt een hoop. We ondernemen ook veel samen, zonder man/zoonlief. Het moet natuurlijk wel klikken, maar ook zo niet, dan kan je een heel eind komen.quote:Op woensdag 22 januari 2014 22:11 schreef Kersjes het volgende:
[..]
Nee sorry. En ik heb zelf ook wat rondgezocht, maar heb niks kunnen terugvinden.
Ik weet ook echt niet meer waar ik het gelezen heb jaren terug, maar ik vond het allemaal logisch en op mezelf te betrekken, dus heb het maar voor waarheid aangenomen destijds.
Hier dus ook 3 jongens
En er gaat nooit nooit, echt nooit een meisje komen hier in huis. Dat is een feit.
En hoe gek ik ook op mijn kinderen ben, soms kan ik als ik 's nachts lig te malen weleens verdrietig worden om het feit dat ik nooit zal weten hoe het is om een dochter te hebben. Een mini-me, die ik roze rokjes kan aantrekken, die ik blij kan maken met mijn nagellakjes, 1001 sieraden en dozen vol Barbie's die bij mijn ouders op zolder liggen... Van die banale dingen als samen keuvelen over verliefdheden, emoties en haarstijlen.
En wat als ik later schoondochters krijg? Die me maar een vervelende en bemoeizuchtige heks vinden en me liever zien gaan dan komen? Me gaan buitensluiten en het meer dan genoeg vinden dat ik 1x per maand mijn kleinkinderen ga zien?
En natuurlijk zijn er ook vrouwen die dikke mik met hun schoonmoeder zijn. Maar in de meeste gevallen sta je toch op de 2e plek, haar eigen moeder komt eerst. Volkomen logisch, dat is bij mezelf ook zo
Maar goed, normaal gesproken maak ik me daar niet zo druk om. En 's nachts lijkt alles altijd enger dan het is
Maar het diep verscholen stiekeme verdriet dat er nooit een dochter gaat zijn.... Daar moet ik maar mee leven. En dat paarse babyjurkje dat ik 7 jaar geleden gekocht heb blijf ik bewaren. Ooit zal het vast nog van pas komen, dat weet ik zeker.
En je hebt natuurlijk grote kans op een kleindochter met drie zonen. Kan je alsnog helemaal los.
Misschien wel Suikertante, wie weet
En ik ben een echte jongesnmama, maar dat ben ik geworden sinds ik jongens heb.
Een meisjesmama ben ik naar mijn idee altijd al geweest. Mijn oppaskindjes van vroeger waren voornamelijk meisjes en dat spelen en verzorgen ging allemaal zo vanzelf, dat stond zo dicht bij me en wat ik gewend was van huis uit.
Maar de belevingswereld van jongens? De is heel anders.
Ik heb bijvoorbeeld echt via mijn kinderen moeten leren wat het verschil is tussen een bulldozer en een graafmachine. En wat stempels zijn en waar ze voor dienen, hoe je het beste pistolen ("pieuwers") kan bouwen van Duplo, hoe al die Transfomers heten en wat hun speciale krachten zijn, hoe je BeyBlades af moet schieten etc.
En ik vind het zo tof dat ze mij dat kunnen leren!
Bitterend
L-E
En ik ben een echte jongesnmama, maar dat ben ik geworden sinds ik jongens heb.
Een meisjesmama ben ik naar mijn idee altijd al geweest. Mijn oppaskindjes van vroeger waren voornamelijk meisjes en dat spelen en verzorgen ging allemaal zo vanzelf, dat stond zo dicht bij me en wat ik gewend was van huis uit.
Maar de belevingswereld van jongens? De is heel anders.
Ik heb bijvoorbeeld echt via mijn kinderen moeten leren wat het verschil is tussen een bulldozer en een graafmachine. En wat stempels zijn en waar ze voor dienen, hoe je het beste pistolen ("pieuwers") kan bouwen van Duplo, hoe al die Transfomers heten en wat hun speciale krachten zijn, hoe je BeyBlades af moet schieten etc.
En ik vind het zo tof dat ze mij dat kunnen leren!
Bitterend
L-E
.... met gevoel voor drama....
Ik snap je echt helemaal. Bij ons is het dan nog niet helemaal zeker of er nooit een meisje gaat komen (nu twee jongens en aan t proberen voor nog een kindje), maar voor mijn gevoel is de kans veeeeel groter dat de volgende weer een jongen wordt. En als ik daar aan denk, dan lijkt het me aan de ene kant erg leuk, 3 knulletjes, maar aan de andere kant weet ik zeker dat ik het altijd jammer zou vinden om nooit te weten hoe het is om een dochter te hebben. Nooit een meisjesnaam uitzoeken, meisjeskleertjes kopen... en verder alles wat jij al zegt.quote:
[..]
Hier dus ook 3 jongens
En er gaat nooit nooit, echt nooit een meisje komen hier in huis. Dat is een feit.
En hoe gek ik ook op mijn kinderen ben, soms kan ik als ik 's nachts lig te malen weleens verdrietig worden om het feit dat ik nooit zal weten hoe het is om een dochter te hebben. Een mini-me, die ik roze rokjes kan aantrekken, die ik blij kan maken met mijn nagellakjes, 1001 sieraden en dozen vol Barbie's die bij mijn ouders op zolder liggen... Van die banale dingen als samen keuvelen over verliefdheden, emoties en haarstijlen.
En wat als ik later schoondochters krijg? Die me maar een vervelende en bemoeizuchtige heks vinden en me liever zien gaan dan komen? Me gaan buitensluiten en het meer dan genoeg vinden dat ik 1x per maand mijn kleinkinderen ga zien?
En natuurlijk zijn er ook vrouwen die dikke mik met hun schoonmoeder zijn. Maar in de meeste gevallen sta je toch op de 2e plek, haar eigen moeder komt eerst. Volkomen logisch, dat is bij mezelf ook zo
En ik wil helemaal geen miliseconde teleurgesteld zijn als ik weer zwanger mag raken en we krijgen het geslacht te horen... Ik durf amper aan mezelf toe te geven hoe graag ik een meisje wil
.Dat vind ik best lastig om mee om te gaan: dat je zelf gewoon geen invloed hebt op hoe je gezin er uit komt te zien (qua verhouding jongens/meisjes bedoel ik dan). Ik denk dat mijn ideaal zou zijn: 2 jongens en 2 meisjes. Maar dat kan ik heel leuk bedenken, feit blijft dat je maar moet afwachten
.
Dit precies dit.quote:
Nagellakjes en roze rokjes zijn juist mijn schrikbeeld
Iemand zei iets over je achillespees, dat is zooo waar. Ik ben sinds ik moeder ben zo krachtig, maar tegelijkertijd zo kwetsbaar geworden. Je kan echt mijn dag verpesten door mijn kind verdrietig te maken. Dat hij uit school komt en vertelt dat Pietje niet meer met hem wilde spelen en lelijke dingen tegen hem zei en je je moet inhouden om Pietje neer te halen, al roepende JE BENT ZELF EEN SUKKEL PIETJE terwijl je zijn schooltas in de sloot smijt, dan weet je: deze liefde gaat diep jonguh
Dat allesoverheersende gevoel van liefde die je voor je kinderen kan voelen. Ik zou letterlijk voor ze vechten, tegen alles en iedereen. En sowieso, het gevoel in de buik als je aan je kind(eren) denkt. Dat van je buik optrekt naar je hart en hoger, maar zonder te verstikken. Van je tenen tot in je vingertoppen.
En okey, ik ben ook een sentimentele muts geworden.
En wat iemand zei over dat kinderen het beste en t slechtste in je naar boven kunnen halen: heel herkenbaar.
Soms ben ik zo lief, geduldig, weet precies wat ze bedoelen/nodig hebben, dat ik denk: wow, ik ben echt een Goede Moeder nu... En soms werken ze zo op mijn zenuwen, is mijn geduld zo ontzettend op, dat ik verander in een stom viswijf ('niet doen, laat dat staan, leg terug, leg terug zeg ik! NU! Potverdorie, WAAROM kunnen jullie nou NOOIT gewoon in 1 keer luisteren?!' ) Dan vind ik mezelf echt niet leuk. En wat me dan weer verbaasd, is hoe snel
mijn kinderen zo'n uitbarsting van mij weer vergeven en vergeten. Ze houden echt zo onvoorwaardelijk van me. Waardoor ik weer de beste moeder wil zijn die ik maar kan zijn.
[ Bericht 5% gewijzigd door Fee-nix op 23-01-2014 06:58:14 ]
Soms ben ik zo lief, geduldig, weet precies wat ze bedoelen/nodig hebben, dat ik denk: wow, ik ben echt een Goede Moeder nu... En soms werken ze zo op mijn zenuwen, is mijn geduld zo ontzettend op, dat ik verander in een stom viswijf ('niet doen, laat dat staan, leg terug, leg terug zeg ik! NU! Potverdorie, WAAROM kunnen jullie nou NOOIT gewoon in 1 keer luisteren?!' ) Dan vind ik mezelf echt niet leuk. En wat me dan weer verbaasd, is hoe snel
mijn kinderen zo'n uitbarsting van mij weer vergeven en vergeten. Ze houden echt zo onvoorwaardelijk van me. Waardoor ik weer de beste moeder wil zijn die ik maar kan zijn.
[ Bericht 5% gewijzigd door Fee-nix op 23-01-2014 06:58:14 ]
Feelgoodtopic
Het mooie van het moederschap (E. is 4 maanden) vind ik dat het me rustiger gemaakt heeft. Prioriteiten komen héél ergens anders te liggen. Als ik een @($%^&-dag op werk had en ik zie 's avonds E. weer, dan kalmeer ik direct want dan vind ik het HEERLIJK om die kleine vingertjes in mijn nek te voelen kriebelen, een melkspoor in mijn haar geveegd te krijgen (of nouja, 'lekker' is voor dat laatste niet het juiste woord, maar toch vind ik het niet erg. Tenzij ik op het punt sta weg te gaan, dan is het onhandig) en een groter dan grote grijns toegeworpen te krijgen als ze me ziet. Zelfs een nachtvoeding vind ik niet erg om te doen, omdat ik het zo gezellig vind dat ze tegen me aanligt met dat warme lijfje. Ik had niet gedacht dat ik zo'n softie zou worden, maar ik vind mezelf nu juichend aan de box omdat ze haar rammelaar grijpt ("oooohhh wat ben je toch SLIM dat je dat al kan!!
) en ik heb een triljard telefoonfoto's van haar gemaakt. Elke dag wordt ze nóg leuker dan ze gisteren was en ik geniet zo ongelofelijk van haar.
Wat absoluut het minst leuke is, en die heb ik hier al vaker teruggelezen: berichtgeving in de media over nare dingen met kinderen kan ik absoluut niet aanhoren of zien. De gedachte alleen al bezorgt me direct kippenvel. Met de gedachte dat mijn kind iets zou overkomen, kan ik mezelf zelfs aan het huilen krijgen.
Het mooie van het moederschap (E. is 4 maanden) vind ik dat het me rustiger gemaakt heeft. Prioriteiten komen héél ergens anders te liggen. Als ik een @($%^&-dag op werk had en ik zie 's avonds E. weer, dan kalmeer ik direct want dan vind ik het HEERLIJK om die kleine vingertjes in mijn nek te voelen kriebelen, een melkspoor in mijn haar geveegd te krijgen (of nouja, 'lekker' is voor dat laatste niet het juiste woord, maar toch vind ik het niet erg. Tenzij ik op het punt sta weg te gaan, dan is het onhandig) en een groter dan grote grijns toegeworpen te krijgen als ze me ziet. Zelfs een nachtvoeding vind ik niet erg om te doen, omdat ik het zo gezellig vind dat ze tegen me aanligt met dat warme lijfje. Ik had niet gedacht dat ik zo'n softie zou worden, maar ik vind mezelf nu juichend aan de box omdat ze haar rammelaar grijpt ("oooohhh wat ben je toch SLIM dat je dat al kan!!
) en ik heb een triljard telefoonfoto's van haar gemaakt. Elke dag wordt ze nóg leuker dan ze gisteren was en ik geniet zo ongelofelijk van haar. Wat absoluut het minst leuke is, en die heb ik hier al vaker teruggelezen: berichtgeving in de media over nare dingen met kinderen kan ik absoluut niet aanhoren of zien. De gedachte alleen al bezorgt me direct kippenvel. Met de gedachte dat mijn kind iets zou overkomen, kan ik mezelf zelfs aan het huilen krijgen.
Ik dacht vroeger echt dat ik het prima deed op weinig slaap, dikke duh... als dat betekent dat je door de weeks tot laat aan het msn-en bent, maar dan vervolgens wel tot half 8 in bed kan blijven liggen en er in het weekend niet voor 11 uur uit komt... dan is dat prima te handelen ja.quote:Op woensdag 22 januari 2014 22:29 schreef Luigi het volgende:
Ik vind 6-7 uur slaap niet echt iets om over te mopperen trouwens
Nu weet ik beter en heb ik 0,0 reserve vwb slaap en kan raak ik serieus (bijna) depressief als ik te lang achter elkaar te weinig slaap. Ik heb minimaal 4-5 dagen in de week minimaal 7 uur slaap nodig anders gaat het echt mis.
Dat had ik echt nooit van mezelf verwacht, maar slaap is bij mij de sleutel tot een goede of een slechte dag.
***
Hier ook inderdaad. Een tijdje slecht slapen red ik nog wel maar als het aan blijft houden word ik echt ontzettend labiel. Dan huil ik om alles en heb ik vreselijk hoofdpijn.quote:
[..]
Ik dacht vroeger echt dat ik het prima deed op weinig slaap, dikke duh... als dat betekent dat je door de weeks tot laat aan het msn-en bent, maar dan vervolgens wel tot half 8 in bed kan blijven liggen en er in het weekend niet voor 11 uur uit komt... dan is dat prima te handelen ja.
Nu weet ik beter en heb ik 0,0 reserve vwb slaap en kan raak ik serieus (bijna) depressief als ik te lang achter elkaar te weinig slaap. Ik heb minimaal 4-5 dagen in de week minimaal 7 uur slaap nodig anders gaat het echt mis.
Dat had ik echt nooit van mezelf verwacht, maar slaap is bij mij de sleutel tot een goede of een slechte dag.
Ik dacht echt dat ik wel ietsje beter zonder veel slaap zou kunnen dan nu blijkt. Dat is een behoorlijke tegenvaller
Oh en wat ik ook vind: hoeveel het met je doet als je kind ziek is! Voor ik zelf kinderen had vond ik mijn zus altijd zo koetjiekoetjie tegen haar dochter doen terwijl ze in mijn ogen alleen wat verkouden was en echt niet zo zielig hoor. Ha, mijn dochter hoeft bij wijze van spreken al een snotneus te hebben en ik huil al bijna mee
En dat is leuk kan ik je vertellen! Heel blij hem wakker gaan maken, goedemorgen schatje van me!quote:Op woensdag 22 januari 2014 22:37 schreef Luigi het volgende:
[..]
Nouja. Ooit wordt ze een luie puber. Die tot 12 uur wil slapen. En dan pak ik d'r terug.
Die wanhopige kreun en de vraag is het echt al tijd is best grappig
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ik ga gewoon standaard op zondagochtend lange familiewandelingen in het bos inplannen ofzo. Om 8 uur. Met matchende regenjassen.quote:
[..]
En dat is leuk kan ik je vertellen! Heel blij hem wakker gaan maken, goedemorgen schatje van me!
Die wanhopige kreun en de vraag is het echt al tijd is best grappig
.
quote:Op donderdag 23 januari 2014 11:36 schreef Luigi het volgende:
[..]
Ik ga gewoon standaard op zondagochtend lange familiewandelingen in het bos inplannen ofzo. Om 8 uur. Met matchende regenjassen.
Ik ga dat niet doen. Ik vond het namelijk zelf ook heel erg verschrikkelijk dat mijn moeder op zondagochtend 'gezellig met z'n allen' wilde ontbijten omdat dat de rest van de week niet kon. En dat ontbijt kon dan niet om 11 uur beginnen, maar uiterlijk 9 uur zaten we aan het ontbijt, omdat mijn jongere broer en zus dan al lang wakker waren en honger hadden.
Ik ben van plan om me te proberen te blijven herinneren hoe ik me voelde en gedroeg vroeger
Ik ben van plan om me te proberen te blijven herinneren hoe ik me voelde en gedroeg vroeger
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik heb een enorm ochtendhumeur en kon de aanblik van mijn moeder 's ochtends al amper verdragen. Als ze dan ook nog ging praten dan ontplofte ik bijna. Iets gezellligs met z'n alleen doen zou echt eindigen in een bloedbad.
Onze oudste heeft het ook. Dus nee, als het even niet hoeft, doen wij op een weekendochtend gewoon niks waarbij enige samenwerking vereist is.
Onze oudste heeft het ook.
Dus nee, als het even niet hoeft, doen wij op een weekendochtend gewoon niks waarbij enige samenwerking vereist is.
Samen ontbijten doen wij eigenlijk nooit echt. Mijn man ontbijt onderweg naar zijn werk, en staat in het weekend zeker 2 uur later op dan de kinderen en ik, en doordeweeks ben ik meestal nog lunchtrommeltjes aan het maken terwijl de kinderen zitten te eten (oef, wat klinkt dit ongeëmancipeerd, dat is het in de praktijk niet hoor).
Ik ben wel aan het proberen om er op zondag een uitgebreide lunch in te krijgen, met lekkere broodjes, gekookt eitje, enz. Maar dat is dan dus een lunch, geen ontbijt.
Ik ben wel aan het proberen om er op zondag een uitgebreide lunch in te krijgen, met lekkere broodjes, gekookt eitje, enz. Maar dat is dan dus een lunch, geen ontbijt.
Hij mag wel uitslapen van mij als dat gewoon kan, ga hem er niet expres mee plagen zo. Hou zelf ook wel van een beetje uitslapen, dus ben allang blij dat dat weer gewoon kan soms. Helaas blijft het bij soms, want nu heeft hij een sport waardoor hij in het weekend toch weer vroeg op moetquote:
Ik ga dat niet doen. Ik vond het namelijk zelf ook heel erg verschrikkelijk dat mijn moeder op zondagochtend 'gezellig met z'n allen' wilde ontbijten omdat dat de rest van de week niet kon. En dat ontbijt kon dan niet om 11 uur beginnen, maar uiterlijk 9 uur zaten we aan het ontbijt, omdat mijn jongere broer en zus dan al lang wakker waren en honger hadden.
Ik ben van plan om me te proberen te blijven herinneren hoe ik me voelde en gedroeg vroeger
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Wij ontbijten trouwens wel samen in het weekend, maar niet voor 9 uur. Gelukkig zijn onze kids uitslapers.
Ik moet er echt niet aan denken om een kind te hebben dat om half 7 het huis al door stuitert.
Ik moet er echt niet aan denken om een kind te hebben dat om half 7 het huis al door stuitert.
ik zeg altijd maar zo, van een appelboom vallen geen perenquote:
Wij ontbijten trouwens wel samen in het weekend, maar niet voor 9 uur. Gelukkig zijn onze kids uitslapers.
Ik moet er echt niet aan denken om een kind te hebben dat om half 7 het huis al door stuitert.
disclaimer
quote:
[..]
ik zeg altijd maar zo, van een appelboom vallen geen peren
Maar soms moet zo'n bloesempje nog wel een paar jaar bloeien en groeien voor het echt op een appel gaat lijken
Wij zijn echt wel uitslapers, maar S nog niet echt, helaas.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Mythe.quote:
[..]
ik zeg altijd maar zo, van een appelboom vallen geen peren
|
|
