Overzicht van Sonja's (ware) liefdes:
2002 - "Ik wil met je trouwen Spiros!"
2002 - (één maand voor het huwelijk:) "Toch maar niet, ik doe het liever met cameraman Mladen"
2003 - "Of toch liever met Yorick, die matroos van de Venga Boys"
2003 - "Oh nee, ik wil met cameraman Eddy trouwen en een kind krijgen"
2007 - "Ik wil scheiden en verder met (homoseksuele) DirkJan, die kan ik wel bekeren!"
2008 - "Laten we trouwen DirkJan, we zijn tenslotte AL een jaar samen
2009 - "Sorry DirkJan, ik val toch op die ene ICT-er die zojuist mjin netwerkje kwam beheren"
2010 - "Kom ICT'ertje, laten we naar Mexico gaan en daar verloven, op precies dezelfde plek (én week) waar ik twee jaar terug iemand anders het ja-woord gaf"
Sept2011 - "Dit voelt als nooit tevoren" http://www.nu.nl/achterklap/2608989/sonja-silva-verloofd.html
Dec2011 - "Met hem ga ik een veilige toekomst tegemoet" http://www.nu.nl/achterkl(...)eilige-toekomst.html
Mei2012 - "Eigenlijk had ik toch twijffels" http://www.nu.nl/achterkl(...)fels-echtgenoot.html
Mei2012 - "Hij is vreemdgegaan" http://www.nu.nl/achterkl(...)ing-sonja-silva.html
Juli2012 - "Nieuwe relatie, gelukkiger dan ooit en het werd tijd ook!' (al in mei, voordat de scheiding bekend werd in de media) http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)-werd-tijd-ook.dhtml
http://www.nujij.nl/showb(...).lynkx#axzz22NhfTM7V
Een overzicht van Sonja's klachten en ziektes
De opsomming tot nu toe:
- Hoogsensitiviteit
- Slaapaanvallen
- ME
- In- en door slaapstoornis
- ADHD
- Bijna doodervaring
- Hoogtevrees
- Artrose
Overige artikelen:quote:wo 25 jul 2012, 06:00
Derde ex-man over oud-TMF-vj?
„Ik heb mij erg in Sonja vergist"
AMSTERDAM - De scheiding is nog niet eens rond of er is alweer een nieuwe liefde in het leven van Sonja Silva. De gelukkige is oud-X Factor-deelnemer Pyke Pos. Declan Vermaat, met wie Sonja op papier nog steeds getrouwd is, vertelt dat de twee elkaar al kenden toen zij nog een relatie had met hem. „Hij heeft in januari zelfs op onze bruiloft gezongen. Of er toen al iets gaande was tussen hen weten alleen zij. Maar dat zij nu een relatie hebben, verbaast mij niets. Ik hoorde in mei al dat ze hand in hand waren gesignaleerd.”
Volgens Sonja ging Declan een maand voor het jawoord vreemd. Voor haar dé reden om de scheiding aan te vragen. Ingewijden die zich bij ons meldden, beweren echter het omgekeerde. „Declan is nooit vreemdgegaan, die vrouw verzint alles bij elkaar!” Declan bevestigt wat de bronnen beweren.
En nu is Sonja dus met Pyke. Declan: „Hoe erg ik mij in haar heb vergist… Zo bizar! Ik leefde met haar in een soort droomwereld, maar ben heel blij dat ik wakker ben geworden. In die tijd zag ik mijn kinderen en familie niet en mijn vrienden amper. Ik raakte zelfs mijzelf kwijt. Ik zat voornamelijk binnen en was best ongelukkig.”
In een reactie laat Sonja weten dat Declans verhaal niet klopt. „Er is gewoon niks van waar. Ik weet zoveel dingen waarmee ik hem kapot kan maken. Maar ik ga niet in details treden. Ik wil me niet tot zijn niveau verlagen door modder te gooien.” Ook beweert Sonja dat de scheiding al rond is en dat ze al verhuisd was voordat ze een relatie met Pyke kreeg.
quote:Sonja Silva is verloofd
Laatste update: 7 september 2011 08:33 info
AMSTERDAM - Sonja Silva heeft zich in Mexico verloofd met haar vriend Declan. De 34-jarige presentatrice was al twee keer eerder getrouwd. "Het leek ons mooi om nu voor onze liefde uit te komen."
"Dit voelt als nooit tevoren", laat Sonja weten aan De Telegraaf. Een trouwdatum hebben de twee nog niet geprikt.
Silva brak in 2006 met haar man Eddy, met wie ze twee jaar daarvoor een zoon kreeg, Damian River. In 2008 gaf ze haar jawoord aan Dirk-Jan en begin vorig jaar werd bekend dat het stel uit elkaar was.
"Al mijn exen waren vrienden van me", legt ze uit. "En die vriendschap heb ik verward met liefde. Dat ene dingetje dat je hoort te voelen voor je toekomstige man, heb ik ontdekt bij Declan." Ook haar huidige vriend was eerder getrouwd. Uit zijn huwelijk heeft hij twee dochters.
Begin dit jaar werd bekend dat Sonja Silva aan de chronische ziekte ME lijdt. Door de liefde zegt ze zich beter te voelen. "Al zijn er nog steeds dagen dat ik me 56 of zelfs 86 voel."
quote:Sonja Silva gaat voor een veilige toekomst
Laatste update: 29 december 2011 07:58 info
AMSTERDAM - Sonja Silva stapt in januari voor de derde keer in het huwelijksbootje en is dolblij met haar verloofde Declan.
"Met hem ga ik een veilige toekomst tegemoet. We hopen op Gods zegening", vertelt de presentatrice aan De Telegraaf.
Silva stond al twee keer eerder voor het altaar. "Nu weet ik het zeker", vertelt de voormalige TMF-vj. "We hebben elkaar buiten de tv-business ontmoet."
Declan ging in Mexico op zijn knieën voor de 34-jarige presentatrice. "Ik heb twee meisjes en Sonja heeft Damian", vertelt Declan. "Maar we willen ook graag een kindje van elkaar. Dan vind ik dat we eerst moeten trouwen."
Een eventuele zwangerschap kan volgens Silva, die lijdt aan vermoeidheidsziekte ME, een extra voordeel hebben.
"Er wordt beweerd dat je elke zwangerschap opnieuw kans hebt de ME-verschijnselen kwijt te raken. Dat zou een mooi geschenk zijn."
quote:Man Sonja Silva viel voor haar geur
Laatste update: 25 januari 2012 14:31 info
AMSTERDAM - Sonja Silva heeft haar nieuwe man aan de haak geslagen door haar geurtje. 'Ik ben eerst op haar heerlijke geur gevallen', vertelt kersverse echtgenoot Declan aan De Telegraaf.
De twee leerden elkaar kennen toen de voormalig TMF-vj nog 30 kilo zwaarder was. "Ik lette niet op haar omvang", zegt haar derde man. Haar parfum gaf de doorslag. Toen viel hij op haar innerlijk en pas later op haar uiterlijk.
De twee spraken afgelopen weekend in een kerk in Noord-Holland het jawoord uit. Het was een heerlijke dag, maar Declan miste zijn kinderen. "Mijn ex-vrouw had daar moeite mee. Dit maakt me best verdrietig."
Het stel heeft het overigens niet makkelijk gehad. "Niet alleen door de ME van Sonja, maar ons blijft werkelijk niets bespaard. De scheidingen zijn lastig, er zijn financiële tegenvallers..."
Maar dat zorgt er wel voor dat ze steeds meer een twee-eenheid worden, zegt Declan in de krant. "We groeien heel erg naar elkaar toe. Voor Sonja ga ik door het vuur."
quote:Huwelijk Sonja Silva na 4 maanden al in ernstige crisis
BEWAAR
ARTIKEL
REACTIES
Door: redactie
10-5-12 - 09:55 bron: AD
Sonja Silva. © ANP.
Het huwelijk van Sonja Silva en haar man Declan Vermaat is na amper vier maanden al in zwaar weer beland. De relatiecrisis is zo ernstig dat een scheiding onvermijdelijk lijkt.
De presentatrice en actrice stapte in januari dit jaar in het huwelijksbootje. Over de reden van de breuk houdt ze zich op de vlakte. 'Ik moet nu alles op een rijtje zien te krijgen. Ik zit in een moeilijke fase, maar ik red me wel weer voor de zoveelste keer. Ik ben totaal op en kan even niet meer'.
Mocht het daadwerkelijk uitdraaien op een scheiding, dan betekent dat het derde mislukte huwelijk voor de brunette. Eerder was ze getrouwd met Eddy Stuy en Dirk-Jan Leene.
Kort voor haar huwelijk met Declan zei Sonja 'eindelijk weer gelukkig te zijn'. Na de trouwpartij op 18 januari maakte het stel zich op voor hun huwelijksreis. Vlak voor dat ze het vliegtuig wilden pakken kreeg Sonja echter een miskraam. Sonja en Declan probeerden hierna hun leven weer op de rails te krijgen en aanvankelijk leek niets hun geluk in de weg te staan. Maar nu stelt Sonja vast 'er weer alleen voor te staan'.
Sonja's tweets en facebookberichtjes:quote:Sonja Silva wil nooit meer trouwen
AMSTERDAM - Sonja Silva piekert er niet over om ooit nog haar jawoord aan iemand te geven. "Dat is iets waarvan ik kan zeggen: dat doe ik nooit meer", zei Silva vrijdag tegen radiozender FunX.
"Ze zeggen altijd: zeg nooit nooit. Maar ik zeg: nooit", benadrukte de 35-jarige Silva.
Ze laat niet los waarom haar relatie met Vermaat, met wie ze vier maanden geleden in het huwelijksbootje stapte, voorbij is. "Het is bij mij altijd een drama op de een of andere manier."
.
Eerder liet de presentatrice nog weten 'zeker' te weten dat ze in Vermaat de liefde van haar leven had gevonden. Desondanks heeft Silva vertrouwen in de toekomst. "Bij mij komt het altijd goed, onkruid vergaat niet."
Voordat Silva getrouwd was met Vermaat, was ze getrouwd met Eddy Stuy en Dirk-Jan Leenen. Het huewelijk met Van Stuy, met wie ze een zoon heeft, liep in 2006 stuk. Het huwelijk met haar tweede man strandde vier jaar later.
twitter:sonjasilva twitterde op donderdag 26-07-2012 om 13:53:42@PykeMusiQ Aaaaaaw! Schatje!!! Zo lief! #numisikjenogmeer reageer retweet
twitter:sonjasilva twitterde op donderdag 26-07-2012 om 13:53:13
twitter:sonjasilva twitterde op zaterdag 28-07-2012 om 10:58:50
twitter:sonjasilva twitterde op zaterdag 28-07-2012 om 11:02:02
twitter:sonjasilva twitterde op zondag 29-07-2012 om 12:57:42
twitter:sonjasilva twitterde op zondag 28-10-2012 om 19:49:25Hellendoorn. Zucht... Meteen even wat angsten overwonnen. Was er nou toch. #metbloedzweetentranen #kapotmoe #zo voldaan http://t.co/AmcsVRj8 reageer retweet
[ Bericht 88% gewijzigd door Ole op 07-01-2014 19:21:42 ]
quote:Op zoek naar verhuisdozen! Iemand?
10:44am - 7 jan 14
quote:PykeMusiq“@sonjasilva: Op zoek naar verhuisdozen! Iemand?” En nee het is niet voor ons!!
10:46am - 7 jan 14
quote:
quote:Niemand weet... dat kanker alles heeft veranderd
Nov 2013
Gisterenochtend heb ik papa naar de afdeling oncologie gebracht. Ik wilde er graag voor hem zijn de eerste keer. Hij oogt rustig en bang tegelijk. Omdat pa in het ziekenhuis blijft, slaap ik bij mijn moeder.
Vanochtend werd ik wakker van het gestommel van mijn moeder in de gang. Ik kijk op de klok. Half 9! Ik heb heerlijk geslapen in papa zijn bedje! Ik ben zelfs helemaal niet wakker geweest! BAM! Opeens is het rustige gevoel dat ik had verdwenen. Papa ligt in het ziekenhuis. De tweede zak chemo druppelt sinds vanochtend 06.00 zijn lichaam binnen. Ik ben direct weer misselijk.
Als mama vervolgens ook nog eens een heftige epilepsie aanval krijgt, breek ik.
Zodra de aanval voorbij is en ik haar rustig op bed gelegd heb, ren ik de deur uit. In het trappenhuis bel ik snikkend Pyke op. Ik realiseer me meer en meer dat mijn moeder absoluut niet alleen kan wonen. “Hoe moet dit nou?”, vraag ik huilend aan Pyke. Ik besluit nog even buiten op het bankje te blijven zitten en op dat moment schuiven twee buren van mijn ouders aan. Ze schrikken zichtbaar van mijn betraande gezicht, maar voor ik het weet ben ik weer rustig en zit ik in een leuk gesprek met deze lieve oudjes. De man die een mooie schipperspet draagt, vraagt me of het wel gaat. Ik antwoord dat ik een bijzonder slechte dag heb. Als ik hem vertel hoe ziek papa is, zie ik dat hij schrikt. “Ja, ik ken jouw vader! Weet jij wel dat hij een hele vriendelijke en bijzondere man is?”. Zijn vrouw beaamt dit. “Hij is altijd vriendelijk en lief voor iedereen in dit huis”, zegt ze. Als de dochter van het stel aankomt om ze op te halen om te gaan winkelen bij de Ikea staat de man op. Uit het niets pakt hij me stevig vast en geeft me een hele dikke knuffel! Vanuit de auto balt hij zijn vuist en roept hij met een heerlijk Rotterdams accent: “Sterk zijn hoor, meissie!”. Ik geloof dat ik dat maar doe dan…
Vanmiddag gaan we papa bezoeken in het ziekenhuis, maar ik wil eerst nog wat telefoontjes plegen. De rest van de ochtend bel ik met de uitvaartverzekering, zoek ik online wat de opties zijn wat betreft de ter aarde bestelling en breng ik de familie en vrienden op de hoogte van papa zijn situatie. Sommige mensen zullen het misschien raar vinden, maar ik vond het heel erg belangrijk om alle “zakelijke” dingen zo snel mogelijk te regelen, zodat ik precies weet waar we aan toe zijn. Dan kan ik er helemaal zijn voor papa. Volgens de artsen in het ziekenhuis heeft hij nog maar een half jaar als de behandelingen niet aanslaan. Gek genoeg was ik daar in de eerste instantie heel erg blij mee. Ik was zo bang dat we nog maar een paar weken samen zouden hebben. Je weet het natuurlijk nooit, zeker omdat er ook uitzaaiingen gevonden zijn, maar ik besluit hoopvol te blijven. Ik doe alles op de automatische piloot en nog voor dat we naar het ziekenhuis rijden heb ik alles op een rijtje. Een vriendin van mij is recentelijk haar vader verloren en hij bleek zijn overlijdensrisico verzekering nog in de guldentijd afgesloten te hebben waardoor ze nu 4.000 euro te kort kwamen voor de begrafenis. Wat een nachtmerrie! Ik weet precies wat te doen als het allemaal echt mis gaat. Dat geeft rust. Eigenlijk zou er een soort handboek voor familie van kankerpatiënten moeten zijn. Stapsgewijs alle dingen die je moet uitzoeken en ondernemen. Ik had eerlijk gezegd geen idee wat voor impact deze ziekte zou hebben op dierbaren. Natuurlijk doet het pijn, maar dat echt alles verandert had ik nooit kunnen bedenken. Tijd heeft voor mij een hele andere betekenis gekregen. Ik hoop dat we tijd krijgen… Tijd om samen te zijn, tijd om nog te genieten. Tijd om alles te zeggen wat we willen zeggen…
Wel handig dat ze de uitvaart al aan het regelen is terwijl de beste man net een halve dag behandeld wordt
het zou immers een nachtmerrie worden als je net te weinig verzekerd bent 
en hoe moet het dan met mensen waarbij een familileid dood gaat door hartklachten, een ongeluk of gewoon ouderdom.....moeten ze zonder draaiboek gewoon maar zelf bedenken dat er een begrafenis geregeld moet wordenquote:Op vrijdag 10 januari 2014 12:17 schreef Stormqueen het volgende:
ik heb een beetje het idee dat zij te veel Mijn Geheim heeft gelezen. Echt, wat een drama weet ze weer te geven zeg
Wel handig dat ze de uitvaart al aan het regelen is terwijl de beste man net een halve dag behandeld wordt
Nou, daar wil je toch niet aan denkenquote:Op vrijdag 10 januari 2014 12:22 schreef computergirl het volgende:
[..]
en hoe moet het dan met mensen waarbij een familileid dood gaat door hartklachten, een ongeluk of gewoon ouderdom.....moeten ze zonder draaiboek gewoon maar zelf bedenken dat er een begrafenis geregeld moet worden
Dat je zomaar ineens 4000 euro moet neerleggen om zo iemand onder de grond te stoppen Zien jullie dan niet dat zij -ondanks al haar afkortingen, man én kind met afkortingen en al het andere ondraagzame lijden in haar hele zware leven- toch nog de kracht weet op te brengen om als reddende engel te fungeren voor haar ouders?Geheel op eigen houtje en met het laatste restje kracht wat ze heeft regelt ze alle zakelijke aspecten van haar vaders begravenis. Ruim voordat hij overleden is.
Heerlijk toch voor haar moeder en broers dat ze overal buiten gelaten worden. Sonnepon regelt alles ongevraagd alleen en hangt de familiewas tussendoor lekker buiten. Want dat geeft haar rust.
(Mijn dochter kreeg ca 5 jaar geleden ook kanker ook met uitzaaiingen, 55% kans. Ze is geopereerd, heeft haar chemo's en bestralingen gehad. Gelukkig gaat het heel goed met haar, iets dat zelfs de oncoloog bijna niet had durven hopen vertelde hij bij de laatste controle.)
Gossiemijne, ik ben echt razend wanneer ik zo'n waardeloos geschreven stukje lees. Want haar reactie(s) op de ziekte van haar vader zijn compleet irrelevant en ik kan hier met mijn gezonde verstand echt niet bij!
Zielig voor haar vader dat hij nu een BDV (bijna dood vader) is ook al ben je bij Sonnepon dan gelijk een DBV (dood en begraven vader).
quote:
Wel knap dat ze zoveel inlevingsvermogen heeft dat ze zelf ook misselijk wordt van een zak chemo die haar vader krijgt toegediend. Maar daarvoor is ze natuurlijk een nieuwetijds kind voor, echt HSP'ers voelen de kleinste kosmische trilling nog.
Zielig voor haar vader dat hij nu een BDV (bijna dood vader) is ook al ben je bij Sonnepon dan gelijk een DBV (dood en begraven vader).
.Niemand daar is ook kwalen-vrij (Begrijp me niet verkeerd, epilepsie is natuurlijk wel k*t en ik gun het niemand, maar ik wíst gewoon dat die moeder ook wat zou hebben en dat vond ik lollig
)Hahaha, gelukkig is epilepsie wèl iets wat gewoon met ziekenhuistesten te verifiëren valtquote:Op vrijdag 10 januari 2014 15:30 schreef MaLo het volgende:
Oh en ik moest zo lachen toen ik las dat haar moeder epilepsie heeft
Niemand daar is ook kwalen-vrij (Begrijp me niet verkeerd, epilepsie is natuurlijk wel k*t en ik gun het niemand, maar ik wíst gewoon dat die moeder ook wat zou hebben en dat vond ik lollig
. Of is dat een tegenvaller, 
?.
Wat ooit lachwekkend begon, eindigt in dikke aandachtsgeile treurnis
quote:
Zielig voor haar vader dat hij nu een BDV (bijna dood vader) is ook al ben je bij Sonnepon dan gelijk een DBV (dood en begraven vader).
Dat mens moet opgenomen worden hoor, die spoort echt niet
quote:
Wel knap dat ze zoveel inlevingsvermogen heeft dat ze zelf ook misselijk wordt van een zak chemo die haar vader krijgt toegediend. Maar daarvoor is ze natuurlijk een nieuwetijds kind voor, echt HSP'ers voelen de kleinste kosmische trilling nog.
Zielig voor haar vader dat hij nu een BDV (bijna dood vader) is ook al ben je bij Sonnepon dan gelijk een DBV (dood en begraven vader).
Kan niet wachten op al haar chemo verhalen. Misschien dat ze binnenkort nog een oom heeft die dement aan het worden is kan ze ons ook vertellen dat haar columns hem troost bieden en ze iedere keer haar zelfde column voorleest bij hem.
Op 2 oktober vraagt ze op facebook:
Vast de dag dat ze hoorde dat haar vader kanker heeftquote:Als ik jullie zou vragen om te bidden voor kracht en genezing, zonder te vertellen waarom en voor wie, zouden jullie dat dan doen?
19 oktober:
Start chemo/bestraling?quote:Willen alle lieve mensen die laatst gebeden hebben voor genezing en kracht er nog een power gebed uit gooien? Het is nodig! Niet voor mij, maar voor een dierbare... #powerofprayer
26 oktober:
Misschien een eerst scan oid waarin te zien is dat de tumor aan het slinken is?quote:Jullie gebeden hebben geholpen!! Een obstakel overwonnen. Maar the worst is yet to come. Keep on keeping!! #fightforlife
Hmmm...dan zal het wel niet...quote:
Zo snel gaat dat niet lijkt me. Ik heb een familielid dat ongeveer in dezelfde periode is begonnen met alles en daar kunnen ze nu pas wat over zeggen.
quote:
Zo snel gaat dat niet lijkt me. Ik heb een familielid dat ongeveer in dezelfde periode is begonnen met alles en daar kunnen ze nu pas wat over zeggen.
Maar bij Son gaat natuurlijk alles anders dan bij de meeste mensen hè
Bij mij konden ze na een week zien dat mijn bloedwaarden door de chemo enorm verbeterden. Vantevoren hadden ze het erover dat na een week of twee duidelijk zou zijn of de chemo aansloeg.quote:
Zo snel gaat dat niet lijkt me. Ik heb een familielid dat ongeveer in dezelfde periode is begonnen met alles en daar kunnen ze nu pas wat over zeggen.
quote:
Ik denk eerder 19 oktober de eerste chemo. 26 oktober de schriftelijke bevestiging van de uitvaartverzekering dat alle kosten voor de uitvaart van haar keuze gedekt zijn en ze niets extra hoeven bij te betalen.
Wel echt kut voor haar (vind ik oprecht) maar hoe je toch alles weer naar jezelf toe kan trekken...? Lachwekkend gewoon.
Damian moet nog even lang wachten op 'zijn' column.
Een hele dag druk met inpakken bij pa en ma en helemaal geen last van haar M-E of welke andere afkorting dan ook
(Ik word wel een beetje boel niet lekker van haar Fb-vrienden die alles super, geweldig, fantastisch enz enz vinden wanneer ze iets op haar Fb zet)
Ja, da's de nieuwe vorm. Selectieve ME. SME, dus.quote:
Het is toch een wonder met die Sonja!
Een hele dag druk met inpakken bij pa en ma en helemaal geen last van haar M-E of welke andere afkorting dan ook
(Ik word wel een beetje boel niet lekker van haar Fb-vrienden die alles super, geweldig, fantastisch enz enz vinden wanneer ze iets op haar Fb zet)
Aandoeningenuitvinder, ons Son
En anders verzinnen wij hem welquote:
[..]
Ja, da's de nieuwe vorm. Selectieve ME. SME, dus.
Aandoeningenuitvinder, ons Son
Wij behulpzame Fokkers (BFs, jeweetz)quote:
niet te verwarren met BFF 'Squote:
[..]
Wij behulpzame Fokkers (BFs, jeweetz)
Nou, bijna wel. We geven haar meer aandacht dan menig BFFquote:
Het is heel klote dat haar vader kanker heeft, maar ze maakt het zelf extra dramatisch door hem al half klinisch dood te verklaren. Daarbij wellicht hopend op de gebruikelijke meelevende reacties: "Meid, meid, wat heb je het zwaar, nu moet je ook nog eens de begrafenis van je vader regelen. Word je BRVJVDNDMG: Begrafenis Regelaar Van je Vader Die Nog Dood Moet Gaan..Sterke vrouw ben je toch! gr gr Anja, Peter en de kids".
Zomaar een speculaassie heur.
quote:niemand weet... Dat ik er niet gerust op ben
Nov 2013
Ik kijk naar mijn vader als hij rustig van af zijn stoel iedereen in onze woonkamer bekijkt. Mijn broer en zijn vrouw, Damian zijn beste vriendje met ouders, mijn vriendinnen Anouk en Hanna, mijn mama en mijn schoonmama Greetje. Heerlijk. We vieren Damian zijn 9e verjaardag en hij is dolblij dat opa erbij kan zijn.
Dat kale koppie staat hem zo verschrikkelijk stoer! Hij is zelfs zonder muts naar de winkel gegaan, de dag nadat Pyke liefdevol zijn haar voor hem afgeschoren heeft. Wat is mijn vader verschrikkelijk dapper! Hij pakt de ziekte aan zoals het is: een gevecht voor je leven. Hij is wat afgevallen en bleekjes. Oogt wat moe ook. Maar er zijn ook momenten dat je het gewoon niet aan hem ziet. Het gaat redelijk goed so far. Zo bizar. Maar ik durf niet te zuchten, omdat ik weet dat kanker een sluipmoordenaar is. De behandeling lijkt aan te slaan. Hij is nog maar weinig benauwd, hoest nog wel maar het lijkt minder te worden. Toch weten we pas over een paar weken meer. Pfff, wat duurt dat nog lang!
Na het eten op de verjaardag, rond een uur of 7, zag ik hem echt moe worden. De lieve schat! Ik ben zo ongekend trots op hem.
Mijn vriendin Marry heeft vroeger op de oncologie afdeling gewerkt. Zij is al jaren degene die al mijn vragen geduldig beantwoordt over M.E. Nu vraag ik haar het hemd van het lijf over deze ziekte. Ik vraag haar alles! De eerlijke antwoorden maken me ongerust. Als ik vervolgens op tv zie dat maar liefst 86% van de longkankerpatiënten het niet redden, stort ik in. Wat is dit heftig allemaal!
Een paar dagen later word ik gebeld door mijn moeder. Ieder keer als de telefoon gaat, schrik ik me een hoedje! Als ik dan ook nog eens zie dat mijn ouders bellen helemaal natuurlijk. Mama vertelt dat papa’s gezicht en nek en rechterarm helemaal aan het opzwellen zijn. Gelukkig moet hij toch naar het ziekenhuis voor de nieuwe chemokuur, dus dan kan er meteen naar gekeken worden. Ik besluit naar Spijkenisse te rijden om met hem mee te gaan. Het duurt een paar dagen voordat de oorzaak gevonden is. De tumor drukt op zijn long tegen een bloedvat aan waardoor er stuwing ontstaat. Inmiddels ziet mijn lieve papa er uit als het Michelin-mannetje. Helemaal opgeblazen. Het is voor mij de eerste keer dat ik ook aan papa zie dat hij ziek is. Tot nu toe heeft hij gelukkig amper last van bijwerkingen, maar dit is heel confronterend. Ik merk aan pa dat hij nu ook echt bang aan het worden is. De arts besluit een stent te plaatsen om het vocht af te laten drijven. Gelukkig werkt het en de volgende dag is bijna al het vocht verdwenen. Als we een paar dagen later bij de arts zitten om de foto’s van pa zijn longen te bekijken, houden we elkaars handen stevig vast. Op de eerste foto is te zien dat de tumor wel degelijk geslonken is, dus dat betekent dat de behandelingen aanslaan! Wel meer dan 2 cm! Wat een goed nieuws!!
Als ik in de auto onderweg naar huis alles nog even rustig de revue laat passeren, merk ik hoe dubbel het gevoel is dat bij mij overheerst. Aan de ene kant ben ik enorm opgelucht. Papa doet het zo goed, hij is enorm sterk en de tumor is kleiner geworden! Aan de andere kant is er de wetenschap dat het nog lang niet veilig is. Zelfs al zou hij volledig genezen, je hoort zo vaak dat het dan op een andere plek terugkomt. Mijn vader en ik hebben een hele goede band. Tijdens mijn pubertijd botsten we nogal eens, maar dat komt omdat ik zijn temperament geërfd heb! Ik had al veel respect voor hem, maar nu ik zie hoe hij omgaat met zijn ziekte, kan ik alleen maar stralen van trots! En in de tussentijd blijven we hopen en bidden! Niet opgeven…!
Seriously? Denk je niet dat je misschien een tipje van de sluier hebt opgelicht op het moment dat je schreef dat je, nog voor zn eerste chemo, de uitvaart al aan het regelen was? Nou?quote:Niemand weet.. Dat iker niet gerust op ben
Niemand weet dat mijn vader gewoon last heeft van een ordinaire verstopping ipv darmkanker.
Maar lief dagboek, ik doe mee aan een schrijfwedstrijd en ik wil zo graag winnen. Daarom lief dagboek, dik ik de zaken wat extra aan.
Niemand weet dat het eigenlijk een BBZ van een tweeling was. Als ik dat zou vertellen dan zouden mijn denkbeeldige vrienden mij natuurlijk nooit meer geloven.
En echt he lief dagboek.... Waar moet ik dan heen met al mijn levensbedreigende afkortingsziektes? Nou? Vertel het eens!
Lief dagboek...niemand weet dat die afkortingsziektes behoorlijk voldoen om een prima belegde boterham te eten. Dus schijt aan alles en iedereen.
En nu ga ik met mijn vermoeide benen wijd liggen voor Pyke. Heb ik een goed excuus om morgen heel de dag op de bank te liggen.
quote:
-knip-
En nu ga ik met mijn vermoeide benen wijd liggen voor Pyke. Heb ik een goed excuus om morgen heel de dag op de bank te liggen.
Mag ik even een teiltje????
Mijn god, wat een overdreven aandachtzoekend zeikwijf is het toch ook. Ze grijpt echt alles aan om maar medelijden op te wekken. Haar vader is een man, die zijn wel vaker kaal. Alsof het iemand opvalt dat die man kaal is vanwege chemo. Ik ben zelf kaal en wordt echt door alles en iedereen aangestaard alsof ik ET ben ofzo. Misschien onterecht (want ook voor mannen is kaalzijn niet leuk) maar deze opmerking schiet even in het verkeerde keelgat bij me.
Het is toch geen jong vogeltje ofzo
.Dat dacht ik ook,quote:Op donderdag 16 januari 2014 14:11 schreef Copycat het volgende:
Zr schrijft het allemaal zo krom en ongelukkig op. Dat kale koppie van haar pa dat volgt op de blije Damian. Ik dacht echt even dat Damian uit solidariteit ook een kaal koppie wilde
.En dit las ik in eerste instantie ook heel raar:
quote:Mijn broer en zijn vrouw, Damian
Dat dacht ik ookquote:
Zr schrijft het allemaal zo krom en ongelukkig op. Dat kale koppie van haar pa dat volgt op de blije Damian. Ik dacht echt even dat Damian uit solidariteit ook een kaal koppie wilde
Helemaal dramatisch..
quote:Op donderdag 16 januari 2014 13:37 schreef Mula het volgende:
"Dat kale koppie staat hem zo verschrikkelijk stoer! Hij is zelfs zonder muts naar de winkel gegaan, de dag nadat Pyke liefdevol zijn haar voor hem afgeschoren heeft. "
Mag ik even een teiltje????
Ik ben zelf kaal en wordt echt door alles en iedereen aangestaard alsof ik ET ben ofzo. Misschien onterecht (want ook voor mannen is kaalzijn niet leuk) maar deze opmerking schiet even in het verkeerde keelgat bij me.
Wat die tr*t allemaal schrijft moet inderdaad knoerterhard bij jou binnen komen! Dat kan niemand zich voorstellen, alleen mensen die in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten.
(Zelfs ik als moeder van een bijna genezen kankerpatiente kan me hier niet eens een veronderstelling van maken)
gnorkquote:
Ze kan het niet helpen he, ze ziet overal een afkorting in.quote:
heeft ze em gewist? zie kan em niet vinden op haar twitterquote:
bij mij staat 'ie er nog gewoonquote:
[..]
heeft ze em gewist? zie kan em niet vinden op haar twitter
vaag..zit nu op mobiel maar dat zou jiet moeten uitmaken..wilde kijken of er reacties op waren van anderenquote:
Ws is dat de cache. Refresh eens?quote:
Bij mij is ie ook weg.
Misschien heeft onze Son ook dyslexie maar houdt ze dat uit schaamte verborgen. Stel je voor dat mensen erachter komen dat ze een afkortingsloze aandoening heeft. Huuuu, the horror!
Ik heb er op gereageerd. Ze heeft 'm gefavorietquote:
[..]
vaag..zit nu op mobiel maar dat zou jiet moeten uitmaken..wilde kijken of er reacties op waren van anderen
quote:
wat is de link naar de originele tweet?quote:
[..]
Ik heb er op gereageerd. Ze heeft 'm gefavoriet
Mmm, zie 'm nu ook niet meer.quote:
[..]
wat is de link naar de originele tweet?
Gelukkig hebben we de foto's nog
quote:
Tja...quote:
Ehhhhtwitter:sonjasilva twitterde op vrijdag 10-05-2013 om 18:14:23Wow: de prijs van de duurste reisverzekering kost bijna 3x zoveel ALS de goedkoopste... Zojuist op RTL nieuws... #fail #nederlandsismoeilijk reageer retweet
Fail.twitter:sonjasilva twitterde op vrijdag 10-05-2013 om 18:24:29
Korting op de begrafenis van papsquote:
#nederlandsismoeilijk
quote:Niemand weet... Dat 2013 een rot jaar was
Februari 2014
DOEI 2013!!!! Tot NOOIT meer!!!!! Ik ben helemaal klaar met jou!
Pijn, verdriet, verlies, angst. Wat een jaar. Ik ben nog nooit zo blij geweest met de start van het nieuwe jaar.
Ik vraag regelmatig aan mensen om mij heen hoe zij 2013 beleefd hebben. Ik ben niet de enige die het een rot jaar vond. Zou het aan het getal 13 liggen? We zullen het nooit weten. Het maakt ook niet meer uit nu. Wat heb ik hard gebeden voor een doorbraak in het nieuwe jaar! En mijn gebeden zijn verhoord!!! Papa is klaar met de eerste behandelingen. 5x5 dagen bestraling en 4x3 dagen chemotherapie. Wat een heftige periode! Ik ben natuurlijk geen expert maar ik zag werkelijk niets terug van de tumor die in oktober nog 13 cm was. De therapie slaat dus aan. Het is zeker nog niet klaar of veilig. Deze maand moet hij nog 10 keer preventief bestraald worden op zijn hoofd en we krijgen binnenkort een nieuwe scan. Daarbij komt dat hij pas genezen verklaard zou worden als hij 5 jaar schoon blijft. Wat ben ik trots op mijn papa! Ik hoop en bid met heel mijn hart dat hij nog heel lang bij ons blijft!
2014 is duidelijk het jaar van de nieuwe dingen! Pyke heeft een super leuke nieuwe baan gevonden en is op het gebied van muziek met allemaal nieuwe en leuke mensen aan het werk. Ikzelf ben net begonnen bij mijn nieuwe job. Zo spannend! Ik werk in een groot huis waar 24 uur begeleiding geboden wordt aan jongeren tussen de 20 en 25 jaar met verschillende problemen en stoornissen. Ik ben tegelijkertijd gestart met de opleiding PW4 Jeugdzorg bij Profit. Gisteren heb ik mijn eerste schooldag gehad. Ik kon bijna niet wachten! Wie had dit ooit gedacht. Een paar dagen na mijn 37e verjaardag ga ik studeren. Ik ben zo verschrikkelijk benieuwd of ik het nog kan. Het is wel bijna 20 jaar geleden dat ik gestudeerd heb. Ik mag instromen in de tweede fase van de opleiding. Tijdens de 2 instroomdagen merk ik dat het echt wel pittig is om weer in het ritme te komen. Mijn valkuil is dat ik alles altijd veel te snel wil. Ik wil alles meteen op de eerste dag snappen en kunnen. Op de allereerste schooldag schrijf ik een stuk of 8 leerdoelen op. Grenzen stellen is er een van. Dat vind ik soms moeilijk. Ik krijg de eerste casus en moet een voorbeeld geven van een moment waar ik het moeilijk vond om "nee" te zeggen. Het gaat meteen behoorlijk diep. We oefenen met het stellen van open vragen en reflecteren. Waarom reageerde ik zo, of wat deed dat met mij en waarom? Ik vind het allemaal erg interessant. Wat ik wel lastig en jammer vind is dat ik nu helemaal gewend ben aan mijn mede-instromers en zij is een andere fase instromen dan ik. Dat betekent dat ik straks helemaal alleen in een klas kom waar mensen al een half jaar met elkaar studeren. Ik vind dat best spannend en stiekem een beetje eng. Die studenten kennen elkaar al een tijdje en ik kom daar dan als vreemde eend in de bijt opeens tussen zitten. Aan de andere kant merk ik dat ik enorm gemotiveerd ben! Ik ga gewoon op mijn 37e alsnog een diploma halen! Wie had dat ooit gedacht! Ik kan niet wachten tot het zo ver is. Wat zal ik dan trots zijn op mezelf! 2014 wordt ons jaar. Ik voel het aan alles. Er zijn al zoveel positieve dingen gebeurd in alleen de eerste maand! Kom maar op!!!!
Son zal zich dus wel helemaal thuis voelen daar, heel huis vol lotgenoten. Binnenkort kan de afkortingenlijst weer wat langer worden gemaakt.quote:Ik werk in een groot huis waar 24 uur begeleiding geboden wordt aan jongeren tussen de 20 en 25 jaar met verschillende problemen en stoornissen.
Waar heeft ze 20 jaar terug dan gestudeerd? de moeder Mavo?quote:Een paar dagen na mijn 37e verjaardag ga ik studeren. Ik ben zo verschrikkelijk benieuwd of ik het nog kan. Het is wel bijna 20 jaar geleden dat ik gestudeerd heb
Die superfoods van haar moet ik ook eens proberen zeg!
In april is ze er alweer mee opgehouden. Omdat het toch niks voor haar is ofzo.
Desalniettemin ben ik ook heel benieuwd of ze het volhoudt
Die viel me ook meteen op ja.quote:
We krijgen een scan? Son gaat erbij liggen?
En dat ge‘papa’ de hele tijd.
Ditquote:
Okee, even zonder gekkigheid vind ik het wel tof dat ze dit doet! Ik kan me voorstellen dat het voor iemand die volgens mij best graag nog beroemd wil zijn verdomd moeilijk is om je erbij neer te leggen dat dat waarschijnlijk niet meer gaat gebeuren.
Desalniettemin ben ik ook heel benieuwd of ze het volhoudt
quote:Niemand weet... dat ik de lente in mijn bol heb!
Maart 2014
Wat hebben wij dit jaar een bizarre winter gehad in Nederland! Ik kan me nog herinneren dat er in september op het nieuws gezegd werd dat we dit jaar met een "Monster-Winter" te maken zouden krijgen.
Ik ben echt een zonnekindje! Ik zou het liefst ieder jaar de winter over slaan, maar nu dat het ook daadwerkelijk gebeurd is maak ik me toch wel een klein beetje zorgen. Het is heerlijk maar het klopt natuurlijk niet! Er gaat duidelijk iets helemaal mis daar boven in de lucht. 2 weken geleden zag ik de paarse en gele krokussen al weer boven het gras uit komen. Bizar! Het was pas half februari! In de tuin van mijn schoonmoeder staan al prachtige sneeuwklokjes. Mijn lichaam is wel heel erg blij met de zachte winter! Hoe warmer het weer hoe minder last ik heb van ontstekingen en pijn. Het lijkt wel of het van te voren allemaal uitgestippeld is.
Ik ben precies tijdens deze zachte winter gestart met werken en school. Heel fijn dus! Op school gaat het goed. Het begint nu langzaam allemaal te landen. Vorige week heb ik mijn eerste cijfer gekregen. Een 9,5 voor Engels. Nu moet ik ook wel eerlijk zeggen dat ik op universitair niveau zit met deze taal dus het was ook wel echt een makkie, maar hij is wel mooi in the pocket!
Op het werk gaat het ook goed. Ik heb inmiddels 3 cliënten waar ik alleen naar toe mag als coach. De eerste keer vond ik dat natuurlijk super spannend, maar ik merkte bij het tweede bezoek al een enorm verschil. Alle 3 de cliënten hebben zulke persoonlijke dingen gedeeld en dat geeft mij een heel goed gevoel. Ik vind het super interessant om te ontdekken hoe het menselijke brein werkt en waarom mensen zich op een bepaalde manier gedragen.
Ik was heel erg bang dat ik een enorme terugval zou krijgen als ik weer aan het werk zou gaan, maar die is tot op heden gelukkig uitgebleven! Wel is het zo dat ik iedere avond tussen 19.30 en 20.30 als een blok in slaap val op de bank. Dan gaat echt het licht uit en schakelt mijn lichaam over op de stand-by stand. Ik baal daar natuurlijk wel van want het is voor Pyke niet leuk. Ligt die kleine man van ons net lekker te slapen en hebben we tijd voor wat quality time, lig ik te maffen! Gelukkig begrijpt Pyke dit heel erg goed. Ik besef me iedere dag hoe bijzonder het is dat hij zoveel begrip heeft voor mijn ziekte. Ik doe dus mijn best om me er niet meer schuldig over te voelen want ik kan er toch niets aan veranderen. Als ik zo een slaapaanval krijg dan is er geen land meer te bezeilen met me. Ik kan rechtop gaan zitten, koffie drinken, noem maar op. Niets helpt.
Ik begin wel steeds meer pijn in mijn rug te krijgen. Gelukkig heb ik een hele goede fysiotherapeute gevonden die mij 1 keer in de week helemaal los maakt. De eerste keer dat ik er kwam vroeg ze of ik een loden pijp in mijn rug had lopen, zo hard waren de spieren. Ik was helemaal beurs de dag erna. Grappig, want dat had ik totaal niet verwacht. Mijn fysio is best klein van stuk en ik was al bang dat ze alleen maar zou gaan aaien. Daar ben ik echt allergisch voor en het zet geen zoden aan de dijk. Nou, ik ben hier echt op terug gekomen! Wat een kracht heeft ze! Heerlijk. Ik hoop dat ik over een tijdje kan zeggen dat ik in een goed ritme zit en dat het goed blijft gaan, want mijn angst om terug te vallen en daarmee dus ook te falen, die blijft.
Maar voor nu is het vandaag voor het eerst 18 graden. Het is mijn vrije dag dus ik ga even lekker met een boekje in de tuin, uit de wind, van het voorjaarszonnetje genieten! Fijn weekend allemaal!!!
Jezus, dit is het type mail dat ik naar een vriendin zou sturen als ik me verveel of zo. Wat een onzinnigheid.quote:
Een nieuwe, heerlijk nikszeggende blog
[..]
Een keer of 40 het woordje 'ik' in zo'n kort stukje.quote:
Een nieuwe, heerlijk nikszeggende blog
[..]
Altijd maar ik, ik, ik ben zo zielig, ik en nog eens ik
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
quote:
Ik denk dat de bijbel van Sonja zo begint:
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
is bedacht.Wat een waardeloze dinsdagmiddagbakvisdagboekpost.
[ Bericht 0% gewijzigd door JaneDoe op 09-03-2014 09:52:05 ]
Dit is te erg.quote:
Vorige week heb ik mijn eerste cijfer gekregen. Een 9,5 voor Engels. Nu moet ik ook wel eerlijk zeggen dat ik op universitair niveau zit met deze taal dus het was ook wel echt een makkie, maar hij is wel mooi in the pocket!
Op het werk gaat het ook goed.
quote:
Ik denk dat de bijbel van Sonja zo begint:
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
'Ja, mijn moeder was aan de drank
'-'Das nog niks! Ik heb 3 kindjes verloren, denk je dat dat leuk is ofso!
'quote:
Ik denk dat de bijbel van Sonja zo begint:
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
Wat is zij suf, zeg. Dat wist ik natuurlijk al maar deze column onderstreept dat maar weer eens.quote:
Een nieuwe, heerlijk nikszeggende blog
[..]
Fixed.quote:
Ik denk dat de bijbel van Sonja zo begint:
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
"university of life" denk ikquote:
Echt, ik vind het oprecht heel sneu allemaal, maar de manier waarop ze er over schrijft maakt het allemaal niet beter. Drama, tranentrekken, taalfouten, you name it.quote:Niemand weet... dat de strijd nog niet gestreden is
Auteur: • Categorie: • Geplaatst op • Bekeken: x •
April 2014
Het gaat lekker op school. Ik heb mijn draai gevonden en ik heb de grootste lol met mijn klasgenootje, Chantal. Het valt me eigenlijk allemaal nog mee tot nu toe. Het enige dat lastig blijft is de zelfreflectie. Ik moet overal over reflecteren en mezelf afvragen waarom ik iets voel, wat het met me doet en wat voor invloed dit heeft. Ik begrijp heel goed dat je anderen pas goed kunt helpen als je jezelf goed kent en in balans bent, maar ik vind het lastig. Ik ben nooit op die manier met mezelf bezig geweest. Voor mij ligt de focus altijd meer op anderen. Ik zorg graag… Ik ben nooit zo ontzettend diep aan het graven als het om mezelf gaat.
Ik was over het begin van 2014 heel enthousiast. En dan net als je een beetje gewend begint te raken aan de rust wordt er weer een atoombom op gevoelens niveau gedropt! Ik ben me er altijd van bewust geweest dat ondanks alle positieve berichten en uitslagen, papa een hele agressieve vorm van kanker heeft. Er was al een belachelijk kleine kans dat hij het zou overleven, maar het ging zo lekker! Tegen alle verwachtingen in fietste papa zich door alle behandelingen heen alsof het een griepje was. Hij heeft een paar dagen niet kunnen eten omdat zijn slokdarm door radiotherapie kapot geschroeid was, maar verder had hij eigenlijk geen klachten. Ja, hij was enorm vermoeid. Dat was te verwachten! Maar mijn hemel, wat is hij sterk. Ik begon er bijna in te geloven dat hij het zou gaan redden. Bijna! Ergens diep van binnen had ik al het voorgevoel dat het niet meer goed zou komen. Maar ik wilde positief denken, dus ik stopte dat gevoel weg. Gek genoeg was ik, ondanks dat ik het aan voelde komen, nog steeds met stomheid geslagen toen de longarts in het ZMC ons vorige week vrijdag vertelde dat de kanker terug is. ONGELOFELIJK! De tumor op papa zijn long was van 13 cm naar nog maar 3 cm geslonken! De behandelingen waren zo goed aangeslagen dat die hele rot tumor bijna verdwenen was. Het voelt als een doffe klap op mijn hart als de arts vertelt dat er in het vocht bij zijn longen weer boze cellen gevonden zijn. Hoe kan dit? Hoe kan die rot kanker zo sterk zijn dat het binnen 2 maanden terug gekomen is? Mijn gedachten dwalen af. Weer schieten er fragmenten door mijn hoofd van geplande crematies, zijn sterfbed, mijn zoontje, mijn moeder… pfffff. Ergens op de achtergrond hoor ik de arts tegen mijn vader zeggen dat de kanker terug gekomen is en mijn hart breekt. Gelukkig heb ik naar mijn voorgevoel geluisterd en mama thuis gelaten. Toen ik haar vanmiddag vertelde dat papa deze strijd gaat verliezen schrok ze zo erg. Ondanks het feit dat ook zij al een vermoeden had dat het niet goed zat. Ik heb mama met een kop warme melk in bed gelegd en ben alleen naar het gesprek met pa en de arts gegaan. Ik pak na het gesprek papa zijn koude handen vast en vraag hem of hij alles begrepen heeft. Hij kijk me aan met ogen die precies zijn als de mijne als hij me vraagt: “Dus ik wordt echt niet meer beter?”. Weer breekt mijn hart in duizend stukjes. Ik vertel hem dat hij heeft gevochten om beter te worden en dat dit niet gelukt is. “Nu moet je vechten om zo lang mogelijk bij ons te blijven”. Als ik op de parkeerplaats van het ziekenhuis loop breek ik even. Iedere stap die ik vanaf nu zet brengt me dichter bij het verliezen van mijn lieve papa.
Het valt af en toe niet mee om op mijn opleiding altijd maar een gevoel te moeten hebben en beschrijven. Nou, in dit geval kan ik reflecteren als een malle! Wat doen dit met me? Ik ben moe, boos en verdrietig omdat ik mijn vader pijn zie lijden en ik wil hem nog niet kwijt! Wat zegt dit over mij? Dit zegt dat ik heel erg veel van hem houd en dat ik hem dat ieder dag die we nog hebben duidelijk ga maken! Welke dingen zijn van invloed op het proces? Deze pijn is nieuw voor mij! Ik voel hem niet alleen mentaal maar ook lichamelijk. Ik schiet in survival mode, omdat ik weet dat mama het anders niet aan kan. Herken ik dit van mezelf? Ja, zeker! Ik zal mijn papa en mama steeds met liefde de waarheid vertellen! Sugarcoaten heeft in dit geval geen nut. Wat heb ik nodig? EEN WONDER!
En ze heeft een tattoo laten zetten.
[img] http://pbs.twimg.com/media/BkS8d34CcAACisP.jpg[/img]
Edit: Link wil niet mobiel, door ik straks ff goed
Ik wilde het woord 'ik' tellen, maar ik vrees dat ik de tel ben kwijtgeraakt :/quote:
[..]
Echt, ik vind het oprecht heel sneu allemaal, maar de manier waarop ze er over schrijft maakt het allemaal niet beter. Drama, tranentrekken, taalfouten, you name it.
En ze heeft een tattoo laten zetten.
[ [url= http://pbs.twimg.com/media/BkS8d34CcAACisP.jpg]afbeelding[/url] ]
Edit: Link wil niet mobiel, door ik straks ff goed
Heel erg natuurlijk, maar wil ze haar moeder en haar zoontje dan ook meteen maar cremeren?quote:Het voelt als een doffe klap op mijn hart als de arts vertelt dat er in het vocht bij zijn longen weer boze cellen gevonden zijn. Hoe kan dit? Hoe kan die rot kanker zo sterk zijn dat het binnen 2 maanden terug gekomen is? Mijn gedachten dwalen af. Weer schieten er fragmenten door mijn hoofd van geplande crematies, zijn sterfbed, mijn zoontje, mijn moeder… pfffff.
Ze is er wel erg veel mee bezig.
39. Maar ik kan er 1 keertje naast zittenquote:
[..]
Ik wilde het woord 'ik' tellen, maar ik vrees dat ik de tel ben kwijtgeraakt :/
Nog nooit zo'n aperte leugen gelezenquote:Voor mij ligt de focus altijd meer op anderen.
Precies wat ik dacht!quote:
Dus zij bepaalt dat haar moeder niet bij zo'n belangrijk gesprek mag zijn?? Prima dat ze als dochter mee wilt, maar als vrouw zijnde hoor je daar toch ook gewoon bij te zijn? Wat een arrogantie
En hoe labiel ís die moeder dat die het daarmee eens is?
Alles draait om Sonnepon hequote:
Dus zij bepaalt dat haar moeder niet bij zo'n belangrijk gesprek mag zijn?? Prima dat ze als dochter mee wilt, maar als vrouw zijnde hoor je daar toch ook gewoon bij te zijn? Wat een arrogantie
Dochter? Dochter? Zij is wel dé Sonja he, niet zomaar een dochter....quote:
Dus zij bepaalt dat haar moeder niet bij zo'n belangrijk gesprek mag zijn?? Prima dat ze als dochter mee wilt, maar als vrouw zijnde hoor je daar toch ook gewoon bij te zijn? Wat een arrogantie
-Dus ik wordt echt niet meer beter?
-Wat doen dit met me?
Serieus? Pffffffffffffffff zucht..[om maar in Son's termen te spreken..]
Verder natuurlijk weer een hoog huiliegehalte met onnodig veel uitroeptekens, een hoog ik-gehalte en nog niks leuks over haar zoontje.
Oh, en ik mis de liefde van Pyke. Waar is hij? Heeft hij de benen genomen?
Is ie al dood?quote:
Son is naar de kapper geweest
Trouwens, ze vindt haar eigen column ook hartverscheurend..
quote:
Oh en Pikmans is er nog, hoor..
[ afbeelding ]
Son is naar de kapper geweest
[ afbeelding ]
Trouwens, ze vindt haar eigen column ook hartverscheurend hemeltergend..
Verdeurie, hoe moeilijk is het om van een Latijns kruis het linkerpootje even lang te maken als het rechterpootje.
Het is toch niet gezond dat een jochie van 6/7 dit zegt?quote:Wow, wat een mooie start van deze tweede paasdag!
Ik heb een interview gedaan voor het blad Lef. Daarin vertel ik onder andere over mijn carriere switch, maar ook over de worstelingen met mijn gewicht en hoe onzeker dit mij gemaakt heeft. Damian is bij opa en oma aan het logeren. Ik bel hem vanmorgen onderweg naar werk even. Hij heeft het interview in Lef zojuist gelezen.
Damian: "Mama, ik wilde even tegen je zeggen dat je nooit meer onzeker moet zijn over je lichaam. Ik vind jou de mooiste vrouw van de hele wereld. Je bent misschien 11e geworden bij Miss World vroeger, maar voor mij zijn dat twee enen!"
Pffffffff, tot tranen geroerd.... — geliefd.
ik geloof al niet eens dat dat ventje dit gezegd heeft!quote:
Van haar FB
[..]
Het is toch niet gezond dat een jochie van 6/7 dit zegt?
Het is niet gezond.quote:
Van haar FB
[..]
Het is toch niet gezond dat een jochie van 6/7 dit zegt?
Kind is ook al wat ouder hè, komt uit 2004, wordt dus 10 dit jaar.
Zo'n peptalk over twee enen en Miss World?quote:
Mwoah, mijn neefje zou op die leeftijd ook kunnen hebben gezegd.
Ik geloof best dat zo'n jochie iets liefs zegt, maar in dit geval heeft ze zelf de rest er bij verzonnen denk ik
Of het is gewoon iets wat hij ergens ooit op tv opgepikt heeft, of opa/oma voorzegd heeft.. Wellicht iets dat Pikkie of een van haar andere exen vaak zei.quote:
[..]
Zo'n peptalk over twee enen en Miss World?
Ik geloof best dat zo'n jochie iets liefs zegt, maar in dit geval heeft ze zelf de rest er bij verzonnen denk ik
Sowieso vind ik het interessant dat hij dat erbij haalt, zou ze het daar nog vaak over hebben dan? Ik geloof niet dat de meeste kinderen van 9zich heel bewust zijn dat hun moeder ook een leven had voor zij werden geboren
Brrrrrrrr. Daar zadel je je kind toch niet mee op, doe normaal.
Hij is toch ook hoog-super-exteem-begaafd? Dat merk jequote:
Van haar FB
[..]
Het is toch niet gezond dat een jochie van 6/7 dit zegt?
Is ze Satanist geworden? Het moet niet gekker worden..quote:
quote:
Mijn zus is Sonja Silva...
Nee, want voor zo'n peptalk zou mijn zus dus Sonja moeten zijn. Maar de strekking van zijn peptalk had hij wel zo kunnen zeggen. Dat joch (neefje, niet Damian) pikt veel op, is erg gevoelig voor sfeer en stemming van anderen en probeert daar ook wel wat mee te doen.quote:
[..]
Zo'n peptalk over twee enen en Miss World?
Ik geloof best dat zo'n jochie iets liefs zegt, maar in dit geval heeft ze zelf de rest er bij verzonnen denk ik
Waarom niet? Ik zie dat juist heel veel gebeuren met kinderen, welke leeftijd dan ook. Juist omdat dat moeilijk voor te stellen is, worden daar vragen over gesteld. En hoe ouder, des te meer bewustzijn, des te gerichter en met meer interesse de vragen zijn. En ik kan me zo voorstellen dat Son trots is op haar miss nederland titel en haar deelname aan miss world, dus dat daar best wel foto's van in huis zijn/hangen. Dan kunnen daar dus vragen over komen.quote:
[..]
Of het is gewoon iets wat hij ergens ooit op tv opgepikt heeft, of opa/oma voorzegd heeft.. Wellicht iets dat Pikkie of een van haar andere exen vaak zei.
Sowieso vind ik het interessant dat hij dat erbij haalt, zou ze het daar nog vaak over hebben dan? Ik geloof niet dat de meeste kinderen van 9 zich heel bewust zijn dat hun moeder ook een leven had voor zij werden geboren
Ik probeer hier niet haar FB-stukje goed te praten/te beweren dat alles echt is wat daar staat, maar ik denk dat de strekking van het verhaal wel kan kloppen en zij het wat aangedikt heeft.
quote:Niemand weet... dat ik mijn papa ga verliezen
Auteur: • Categorie: • Geplaatst op • Bekeken: x •
Papa zit op de bank. Hij zit er wel, maar hij is er niet. Slaapt hij nou? Ik hoor hem reutelen. Wat klinkt dat eng...
Damian blijft vandaag bij mijn ouders slapen. Ik heb hem verteld dat opa niet meer beter wordt. Hij begrijpt het geloof ik wel, maar ik weet niet wat er in zijn koppie gebeurt. Hij loopt met een van zijn knuffels op zijn rug naar mijn vader toe. "Kijk opa, dit is Tijgertje, die is voor jou om mee te slapen. Dan kun je altijd aan me denken, tot de dag dat je gaat... Dan neem ik hem weer van je over". Tot je gaat, pfffff. Mijn vader is er straks niet meer. Ik kijk naar hoe hij in een ongemakkelijke houding op de bank half zit te slapen. Ik word verdrietig en tegelijkertijd moet ik giechelen. Ik heb mijn papa nog nooit met een baardje gezien! Het staat echt sexy!
Vorige week was ik het zat om hem zo veel pijn te zien lijden. Ik heb gebeld met het ziekenhuis en de volgende ochtend kon hij al terecht. De tumor op zijn ruggenwervel rust precies op een zenuw, dat doet natuurlijk verschrikkelijk veel pijn. Nu hebben ze eergisteren de zenuw uitgeschakeld met een prik. Het moet heel pijnlijk geweest zijn, maar mijn pap is zo een bikkel! Heerlijk om hem die avond pijnvrij te zien. Wat was hij opgewekt! Helaas duurt de rust bij een kankerpatiënt met deze vorm nooit lang.
Ik schrijf nu vanuit de spoedeisende hulp in het ZMC. We zijn hier vanmiddag naartoe gereden omdat hij zo verschrikkelijk benauwd is. Pffffff, nu is hij eindelijk na een maand verlost van de vreselijke zenuwpijn, krijgt hij weer bijna geen lucht. Ik houd de hele tijd zijn hand vast terwijl we wachten op de arts. Ik zie voor het eerst angst in zijn mooie ogen. Is dit het gezicht van kanker? Opeens komt het keihard binnen. Het gaat echt niet meer goed komen met mijn vader. Ik kijk naar hoe hij worstelt om een beetje zuurstof binnen te krijgen. Op het moment dat de arts binnen is en hem een infuus geeft, knijp ik er met een smoes even tussenuit. Op de gang breek ik. Wat is het toch een KUT ziekte! Ik wil niet dat hij me ziet huilen, want ik weet dat hij daar niet tegen kan. Ik moet sterk zijn voor papa, want hij is dat ook! Maar heel soms wordt het me allemaal even teveel. Ik heb geen idee hoe ik dit moet gaan doen straks. Tot nu toe was het alleen zijn kale koppie dat me deed herinneren aan zijn ziekte. Nu ik hem zo zie vechten voor een beetje lucht, realiseer ik me dat het heel snel kan gaan. Gelukkig gaat de longarts direct voor hem aan de slag. Hij krijgt direct een scan. Als de arts een uur later terugkomt, zie ik al aan zijn gezicht dat hij met slecht nieuws komt. Hij windt er ook geen doekjes om. `De foto ziet er niet goed uit, meneer Silva`. Papa knijpt in mijn hand. Er zit vocht bij zijn long dat afkomstig is van de tumor. Ze gaan gelukkig direct kijken of ze het weg kunnen halen. Via een sneetje in zijn rug wordt er een drain aangebracht. De verdoving doet blijkbaar echt pijn, want ik voel hoe hard pa in mijn hand knijpt. Ik kijk naar hem en vecht tegen mijn tranen. Niet nu, Sonja! Niet nu! Huilen doe je straks maar. Er komt uiteindelijk maar liefst anderhalve liter vocht uit. Niet te geloven. Geen wonder dat die lieverd zo benauwd was. Dit lucht gelukkig op! Het reutelen en piepen is direct minder. Wat ben ik blij dat ik weer stampij heb gemaakt bij de artsen. Zo zie je maar weer dat je echt niet moet gaan zitten wachten op een ander. Zelfs niet in het ziekenhuis. Je moet echt zelf om hulp vragen en actie ondernemen anders gebeurt er niets! Helaas moet ik hem weer in het ziekenhuis achter laten. Ze willen hem houden, ter observatie. Pyke komt snel wat spulletjes voor hem brengen. Als we samen onderweg naar huis zijn voel ik hoe gebroken ik ben. Letterlijk en figuurlijk. Ik zie de man die mijn vader is langzaam aftakelen. Afvallen, zwakker worden en creperen van de pijn en er is NIETS dat ik er aan kan doen. Ik bid in mezelf: `Heer geef ons tijd…`.
*brrr*quote:
Ze heeft weer een nieuwe blog. Wederom over haar vader en wederom klinkt het alsof zij alle beslissingen neemt. Ik vind haar door deze blogs zo onsympathiek overkomen.
blog stond er opeens al
Ik heb mijn papa nog nooit met een baardje gezien! Het staat echt sexy!
Vind ik een beetje freaky....
quote:
Zo te zien op FB is het baardje ook alweer weg...
Inderdaad...
Enne... Sonja dacht ik neem hetzelfde kapsel als zoonlief?!
Figuurlijk, ok. Maar letterlijk .Dat kapsel trouwens van haar en haar zoon
Maar dan denk je toch niet in termen van 'sexy'? Dat maakt het zo raar....quote:
Ik deel de mening van de meeste van jullie hier hoor over haar egocentrische columns. Maar toch is het ook wel vreemd om te lezen. Mijn schoonvader is vorig jaar aan longkanker overleden. Liet ook zijn baard staan. Had verschrikkelijke zenuwpijn, maanden lang. Wij waren ook degenen die met de artsen spraken omdat mijn schoonvader dat zelf niet kon. Dat gereutel waar ze het over heeft, hoor ik nog als ik er aan denk. Wat een ellende.
Dat kapsel trouwens van haar en haar zoon
Brr, nee niet echt! Sterker nog, hij weigerde met de chemo en bestraling om zich nog te scheren of om naar de kapper te gaan. Zijn haar viel in plukken uit. In combinatie met de vermagering zag hij er uiteindelijk uit als Gollumquote:
[..]
Maar dan denk je toch niet in termen van 'sexy'? Dat maakt het zo raar....
Bizar om je vader sexy te noemen. Daar klopt echt iets niet helemaal
Puur sec zijn het ook gewoon vreselijke dingen die je niemand toewenst. Maar de toon is zo EC (egocentrisch) inderdaad. IK kan het niet aan om hem zo te zien lijden. IK heb geregeld dat hij snel terecht kan en IK weet niet wat ik moet doen. Als ze nou gewoon zegt dat ze het erg vindt voor haar vader allemaal, komt het al veel sympathieker over.quote:
Ik deel de mening van de meeste van jullie hier hoor over haar egocentrische columns. Maar toch is het ook wel vreemd om te lezen. Mijn schoonvader is vorig jaar aan longkanker overleden. Liet ook zijn baard staan. Had verschrikkelijke zenuwpijn, maanden lang. Wij waren ook degenen die met de artsen spraken omdat mijn schoonvader dat zelf niet kon. Dat gereutel waar ze het over heeft, hoor ik nog als ik er aan denk. Wat een ellende.
Dat kapsel trouwens van haar en haar zoon
En trouwens; hadden die doktoren moeten ruiken dat haar vader zoveel pijn had? En dan moeten ingrijpen omdat Son het niet meer aankon?
"Ik moet sterk zijn voor papa". Ook zo'n lege nietszeggende Vriendin-achtige quote. Notabene ook gebezigd door de destijds 10-jarige Dre Hazes junior bij de herdenkingsdienst van zijn vader. "Ik moet sterk zijn voor mama".
Op zo'n update krijg je natuurlijk vast van die meelevende reacties van huismoeders die Sonja in haar lijden en doortastendheid bevestigen. "Wat ben je toch sterk". Al dan niet vergezeld met een kek glitterplaatje met diepzinnige teksten over kracht in moeilijke tijden, doorzetten, echte liefde en meer van zulks.
Goed gezegd.
Jeetje, dat is wel heel snel gegaan danquote:
Ik zag linkjes op haar Twitter naar haar FB. Haar vader is vandaag overleden.....
stiekem dacht ik: zul je zien dat ze dit tot haar eigen dodenherdenking gaat uitmelken
quote:Niemand weet... hoe ik je nu al mis
Mei 2014
Voor papa
Iedere ochtend als ik wakker word is daar weer dat ene moment van rust waarin ik even vergeet. Direct daarop volgt de doffe pijn als ik me realiseer dat je echt niet meer bij ons bent. Ik kijk vanuit mijn bed naar het zwarte pakje dat klaar hangt voor je crematie. Dwars door de hartverscheurende pijn voel ik me ook trots! Ik weet dat alles precies gaat zoals jij het wilt en dat geeft me rust. Maar papa, wat heb ik het zwaar. Ik mis je, nu al, zo verschrikkelijk hard. 7 maanden lang heb ik me ingehouden. Jij bent altijd zo overbezorgd en uber beschermend geweest naar mama en mij toe. Als ik een wondje had dan flipte je al! Als jij had gezien hoeveel pijn en verdriet mama en ik hadden de laatste weken dan was je niet rustig heen gegaan. En dat was mijn enige doel. Dat je met een rustige glimlach je weg naar de hemel zou afleggen. En dat is gelukt! Gisteren ben ik nog even bij je geweest om je mooie zwarte pak, je stropdas en je schoenen (met nieuwe hakken eronder) bij je te brengen. Wat ben je knap! Dit is wat je graag wilde, altijd en voor eeuwig een heer! Toen je eenmaal opgehaald was en ik met Damian, mama en Pyke thuis over bleef kwam alle pijn en frustratie van de afgelopen 7 maanden eruit. Wat heb ik hard gehuild en gebruld. Het moest er even uit denk ik. Je zou zo trots op Damian geweest zijn. We waren hem steeds even kwijt, dan zat hij weer bij je, met zijn hoofdje op jouw schouder. En mama is zo sterk! Wat een liefde! 48 jaar samen en nu moet ze alleen verder. Wat een last! Maar lieve papa, je weet dat ik voor haar zorg he? Met net zoveel liefde als jij dat altijd gedaan hebt! Volgende maand gaan we bij mama om de hoek wonen.
Je ging zo hard achteruit op het laatst. Anderhalve week geleden ze je nog met rotsvast vertrouwen dat je beter ging worden. Woensdag, toen ik je weer had opgehaald uit het ziekenhuis, zei je opeens dat je het wilde volhouden tot het WK. Dat wilde je zo graag nog zien. Afgelopen vrijdag had je tegen mama gezegd dat je er maandag, op Bevrijdingsdag, mee wilde stoppen. Toen vrijdag al je kleinkinderen waren geweest en je zaterdag ook nog je 5 beste vrienden uit Rotterdam op bezoek had gehad om afscheid te nemen was je zo gelukkig! Ik had al 2 weken het idee dat je daarop wachtte. Het was zo lastig in te schatten of jij nou ook bewust afscheid nam. Misschien wel zelfbescherming. Zaterdag avond werd je benauwder en onrustiger dan ooit. Zou je gevoeld hebben dat het je laatste avond was? Lopen op de gang, een half uurtje met Pyke samen op het balkon. Je bleef maar zoeken naar wat lucht. Toen ik je in bed stopte werd het alleen maar erger. Gelukkig ben je die ochtend heel vroeg gaan slapen. Ik heb de hele nacht bij je gewaakt en toen ik heel even sliep ben je er tussen uit gepiept. Ik denk bewust. Mama en Pyke sliepen in de woonkamer en ik lag bij jou in de slaapkamer. Dat wist je. Ik denk dat je ons het exacte moment van het einde hebt willen besparen. Je had midden in de nacht aan mama gevraagd of je mocht gaan. En nu ben je vrij. Geen pijn meer! Wat ben ik ongekend dankbaar voor de 7 maanden dat je voor ons gevochten hebt papa. De hele dagen dat we samen in het ziekenhuis aan het wachten waren en over alles hebben gesproken. Alle keren dat je keihard in mijn handen kneep als je weer een nare injectie kreeg. Ik heb zo hard voor je gezorgd dat ik het nu verschrikkelijk moeilijk vind om te accepteren dat ik dat nu niet meer kan doen. Vrijdag brengen we je jasje weg, dat jouw ziel gedragen heeft hier op aarde. Geloof me pap, je ziet er prachtig uit! Ze zeggen steeds tegen me dat de pijn minder word. Ik kan daar nog helemaal niets mee want ik weet eigenlijk helemaal niet hoe het verder moet zonder jou. Maar ik vertrouw erop dat het klopt. En wat een bijzondere dag om te gaan op 4 mei! Mijn vlag hangt halfstok voor jou! Zorg goed voor onze twee kindjes in de hemel pap, zoals alleen jij dat kan en doe ome Arie en opa en oma de groeten! Sodade Bo! Ik mis je en ik zal je NOOIT vergeten
R.I.P. Lieve papa
Nu snap ik waar alles vandaan komtquote:
Ja, het is heel erg. Ik gun het niemand. Maar manmanman, moet dan nou echt zo?
[..]
Het is klote voor haar, maar dit lijkt mij echt niet de manier. Schrijf alles lekker op als je het kwijt moet, maar wacht even om het zo snel online te zetten.quote:Jij bent altijd zo overbezorgd en uber beschermend geweest naar mama en mij toe. Als ik een wondje had dan flipte je al!
Maar ik snap niet dat je daar uitgebreid over gaat twitteren, facebooken en zelfs zo'n column over gaat uitschijten nog voor de arme man is gecremeerd.
Oh en klein detail; ze zegt nu voor de tweede keer 'zorg goed voor onze twee kindjes in de hemel' terwijl ze 3x een miskraam heeft gehad. Welke van de drie zijn wel naar boven gepromoveerd dan??
Toch krijg ik plaatsvervangende schaamte als ik dit relaas weer lees, terwijl de beste man amper bekoeld was.
Onbegrijpelijk dat je in zo'n situatie in staat bent om 1 van de eerste dingen die je doet, alles op het net gooien. Aan wildvreemden notabene..
Blijkbaar heeft de pers zitten slapen, want ik lees het nergens terug. Zal Son wel van balen..want dat is immers haar doel.
Ik vind haar columns over haar vader ook niet egocentrisch overkomen, in tegenstelling tot alles wat ze schreef over haar honderden ziektes en miskramen.
Niemand zegt mijns inziens hoe zij zich MOET uiten? Zij is vrij om dit op internet te plempen en wij zijn vrij om daar een mening over te hebben.quote:
Ik moet zeggen dat hoewel ik haar wel echt een attention whore vind, ik wel van mening ben dat het niet aan ons is om te oordelen hoe zij zich moet uiten... Blijkbaar is dit wel een voor haar prettige manier om zich te uiten en het met iedereen te delen, en ik denk ook niet dat haar vader of moeder een probleem mee hebben. Ik mag althans hopen dat zij op de hoogte zijn(was..) van haar columns, maar ik gok dat Son dat wel tegen iedereen die het wel -of niet- wilt horen vertelt.
Ik vind haar columns over haar vader ook niet egocentrisch overkomen, in tegenstelling tot alles wat ze schreef over haar honderden ziektes en miskramen.
Vergeet je niet op te geven he?quote:
Goh, en maandag moet ze ook nog bezig met de ME-dag...ze heeft het maar druk
Van haar FBquote:Morgen middag brengen we papa naar zijn laatste rustplaats.
Ik hoop velen van jullie zaterdag weer even te ontmoeten. We gaan er evengoed een fijne ontmoetingsdag van maken.
Jullie zijn vanaf 12 uur welkom in Boerderij Langerlust. Vergeet je niet even op te geven op wereldmedagbenefiet@live.nl
Tot dan!
Nee, die stutus is van gisteravond. De dienst was dus vanmiddag, morgen de ME bijeenkomstquote:Op vrijdag 9 mei 2014 21:01 schreef Mariposas het volgende:
Huh? De begrafenis is tegelijk ook een ME ontmoetingsdag?
Inderdaadquote:
Het is erg rustig wat betreft hysterische Sonja-columns....
Ik heb dr facebook maar even geraadpleegd Er staat trouwens dat ze werkt bij Buddymama, maar lijkt me toch niet dat ze voor die columns betaald krijgt 
Toch wel erg als je ze allebei pak 'em beet vijf jaar geleden zag, en dan nu:
Het gaat vooral over voetbal, haar vader en haar profielfoto die heus geen duckface is, maar een kus naar haar geliefde. Eeehh, juistem
quote:Niemand weet... dat zelfs schrijven niet meer oplucht
Geplaatst op 8 juli 2014
Juni 2014
Vaderdag... Wie had ooit gedacht dat dit zo een pijnlijke dag zou kunnen zijn. Als ik toch geweten had dat vorig jaar mijn laatste Vaderdag met mijn vader zou zijn... Toen wisten we nog niet eens dat papa ziek was. Bizar dat het alweer 6 weken geleden is. Ik heb mijn vader nog nooit 6 weken lang niet gezien of gesproken. We missen hem iedere dag. Mijn leven is best veranderd sinds die ene dag. Wat een hoop papierwerk en gedoe. Gelukkig verliep de crematie gesmeerd, alles was tot in de details voorbereid en bedacht. Maar dat er achteraf nog zoveel geregeld moet worden wist ik niet. De belastingdienst, de zorgverzekering, de gemeente pfffffff.
Ik ben zo verschrikkelijk dankbaar dat papa en mama in januari bij ons in de buurt zijn komen wonen. Iedere dag gaan we even bij mama langs. Even na het werk of voor ik naar school ga. Zo fijn. Ze is ongekend sterk, maar natuurlijk is het voor mama het moeilijkst om te wennen aan de nieuwe situatie. Zij had papa al bijna een halve eeuw ieder dag bij zich. Ik vind het soms heel erg moeilijk om haar alleen achter te laten. Ik merk aan haar dat het de ene dag beter gaat dan de andere. Dat herken ik wel. Iedere dag ben ik met hem bezig. Soms even, soms uren. Dan schieten de beelden van de laatste uren in mijn hoofd voorbij alsof het een hele nare droom was. Maar ik word maar niet wakker. Dit is de werkelijkheid. De werkelijkheid is dat het keihard is. We moeten door, hoe pijnlijk het ook is. Ik ben zo blij dat papa nu weer de longen en het lijf van een twintigjarige heeft!
Vandaag is het WK begonnen. Een paar dagen voordat hij naar de hemel ging zei papa nog dat hij zo graag het WK nog wilde zien. "Nou dan gaan we dat doen", zei ik optimistisch. Dan bellen we de dokter dat je op 13 juli na de finale wilt gaan slapen. Je was zo vreselijk gek op voetbal. De hele huiskamer was dan oranje. Helaas heeft hij het niet gered, je was toch eerder nodig in de hemel. Het ging opeens zo snel. Ik ben toch maar voetbal gaan kijken vandaag en ik heb je foto naar de tv toe gedraaid, alhoewel ik denk dat jij echt de beste plek hebt om te kijken. Morgen gaat Damian bij mijn moeder de eerste wedstrijd van Nederland kijken. Hij zorgt zo goed voor zijn oma. Binnenkort is ze ook nog jarig, dat zal ook niet mee vallen voor haar.
juli 2014
Schrijven is voor mij altijd een soort therapie geweest. Als ik het opschrijf, dan ben ik het kwijt. Dan stop ik het mentaal en emotioneel in een laatje en is het klaar. Waarom lukt dat nu dan niet. Sterker nog, ik kan even niet schrijven. Is dit nu wat je noemt een "writer's block". Ik vermoed van wel, want ik heb ontelbare keren met mijn lappie op schoot gezeten met de intentie om te gaan tikken, maar er kwam niets. Als ik Wikipedia moet geloven valt het wel mee, het gaat immers niet om een langere periode.
Ik zit op de bank in ons nieuwe huisje. Het is een zooitje, niets is af. De badkamer en keuken moeten nog helemaal verbouwd worden en de muren moet ik nog behangen. Overal dozen en tassen die uitpuilen. Ik heb geprobeerd het zo huiselijk mogelijk te maken. Verhuizen is stom. Je word er doodmoe van en ik al helemaal. Mijn lijf begint te protesteren. Pijn in mijn rechterarm bleek een tennisarm te zijn. Handig als je aan het verhuizen en klussen bent! Gewoon doorgaan dus. Ik ben moe. Echt heel erg moe. Het is heel lang geleden dat ik me zo uitgeput voelde. Als ik denk aan de afgelopen 6 maanden kan ik eigenlijk alleen maar huilen. Mijn papa verloren, conflicten op het werk, verhuizen. Het is allemaal een beetje veel geweest denk ik.
Als het goed is breekt er nu een periode van rust aan. Over 2 weken gaan we lekker met zijn drietjes op vakantie. Ik heb 2 weken vrij! Even opladen. Op school gaat het gelukkig heel erg goed, ik haal het ene na het andere mooie cijfer. Ik worstel met slapen, meer dan ooit. Sinds papa heengegaan is wordt ik ieder ochtend om 5 uur wakker. Heel af en toe kan ik het nog rekken tot een uur of 6 maar meestal zit ik om dan om half 6 al in de woonkamer. Klaarwakker en doodmoe. Op deze momenten, als de buitenwereld en mijn gezinnetje nog slaapt, mis ik papa het meest. Dan zit ik op de bank, kijk ik naar zijn prachtige lach op de foto op de vensterbank en dan huil ik stille tranen. Nog steeds schieten er dagelijks beelden door mijn hoofd van die bewuste dag. De dodenherdenking. Pfffff. Het is alweer meer dan 2 maanden geleden. Mensen blijven maar tegen me roepen dat het beter wordt, maar wanneer ga ik dat zelf dan ook zo voelen?? Het klopt dat ik niet iedere dag meer de hele dag huil, maar dat is puur en alleen omdat dat niet kan. Ik kan moeilijk op mijn werk gaan zitten janken. Het liefst zou ik iedere dag in bed blijven liggen, onder mijn dekens. "Ik mis je, ik grijp en ik gris je". De allereerste keer dat ik "Dat ik je mis" van Maaike Ouboter hoorde brak mijn hart al. Tegenwoordig zegt het lied alles dat ik voel. Ik hunker naar het moment dat ik kan accepteren dat mijn vader er niet meer is. Ik verlang naar de stilte in mijn hart als ik aan hem denk. Ik wacht het rustig af. Nu eerst ons huisje op orde en op vakantie. Babysteps...
Ik vind het toch zo sneu als je als volwassene je vader en moeder nog papa en mama noemt als je tegen anderen over hen spreekt
Dingen mentaal en emotioneel in een laatje stoppen
Verder lijkt het me een bijzonder goed idee als Son gaat schrijven over de conflicten op haar werk.
Daar verbaas ik me inderdaad over. Het was daar toch allemaal zo leuk en ze werd zo gewaardeerd en lief en aaiaai enzo?quote:
Verder lijkt het me een bijzonder goed idee als Son gaat schrijven over de conflicten op haar werk.
Ik weet echt niet meer waar ze werkt eigenlijk.quote:
[..]
Daar verbaas ik me inderdaad over. Het was daar toch allemaal zo leuk en ze werd zo gewaardeerd en lief en aaiaai enzo?
Oh, dat vind ik dan wel weer lief juistquote:
Ik vind het toch zo sneu als je als volwassene je vader en moeder nog papa en mama noemt als je tegen anderen over hen spreekt
Tenzij je a la Son spreekt over 'mijn papa is zo sexy met een baardje'
In februari schrijft ze:quote:
[..]
Ik weet echt niet meer waar ze werkt eigenlijk.
(Tis heel rustig op m'n werk, dan ga je rare dingen doen, zoals columns van Son teruglezen)quote:Ikzelf ben net begonnen bij mijn nieuwe job. Zo spannend! Ik werk in een groot huis waar 24 uur begeleiding geboden wordt aan jongeren tussen de 20 en 25 jaar met verschillende problemen en stoornissen.
Oh ja, thanks.quote:
[..]
In februari schrijft ze:
[..]
(Tis heel rustig op m'n werk, dan ga je rare dingen doen, zoals columns van Son teruglezen)
Nu haar vader is overleden, werk niet lekker loopt en ze weinig rust krijgt denk ik dat we binnenkort burn-out aan haar lijstje kunnen toevoegen.
Ben benieuwd of ze die diagnose ook van Wikipedia haalt.
Sonja Shakespeare.'To ME or not to ME, that's the question'
quote:
Writers block
'To ME or not to ME, that's the question'
Dat doet ze ook alleen maar ter inspiratie voor zichzelf volgens mij
quote:
Writers block
'To ME or not to ME, that's the question'
Om te kijken welke afkortingen ze nog niet heeft iddquote:
Son die mensen begeleidt met diverse stoornissen.
Dat doet ze ook alleen maar ter inspiratie voor zichzelf volgens mij
Ik zie d'r al lopen met haar notitieblokquote:
[..]
Om te kijken welke afkortingen ze nog niet heeft idd
quote:
Writers block
'To ME or not to ME, that's the question'
"waar is m'n blok nou toch? Nu weet ik niet wat ik allemaal heb"quote:
Op 
vergeet de TA niet!quote:
SPOILERTennisarm
Is al een oude kwaal hoor, ik kan me nog vaag een Vriendin 'column' herinneren waarin ze er ook over schreef. Tussen een hoop pffffffffffffs door schreef ze dat ze geen idee had waar ze over moest schrijven, blabla pfffffff blaaaa.quote:
Niemand weet... hoe moe ik ben
Auteur: • Categorie: • Geplaatst op • Bekeken: x •
Augustus 2014
Moe, moe en nog eens moe. Ik kan niet meer. Ik ben op, uitgeteld. Getver. Het ging net zo lekker. Ik had echt mijn lichamelijke draai gevonden. Meer energie, werken, school…
De zomervakantie is al bijna weer voorbij. De eerste week van de vakantie zijn we naar een halfgare camping in Belgie geweest. Al ons vakantiegeld en spaargeld zit natuurlijk in ons nieuwe huisje. Dat is ook prima zo. Het mooie is dat Damian zegt dat dit zijn beste vakantie ooit was, haha! Kinderen zijn vaak zo flexibel. Een groot (veeeeel te koud) zwembad met een enorme glijbaan en het kind is dolgelukkig. We sliepen dus toen het 34 graden was in een stacaravan. Iedere ochtend werd ik pruttelend wakker. Als ik al sliep, want ik word nog steeds iedere ochtend om 5 uur wakker. Gelukkig konden we wel in de buurt wat leuke dingen ondernemen. Een dagje hier, een middagje daar. We zijn bijvoorbeeld naar Walibi Belgie geweest. Ik ben dol op pretparken. Ik ben zelfs een paar keer in een achtbaan geweest die net niet hoog genoeg was om mijn hoogtevrees te triggeren. Mijn hemel, wat vermoeiend. Nog geen 5 minuten in de auto en ik sliep al! De volgende ochtend werd ik wakker met pijn in mijn nek. Ik had al pijn in mijn rug van het stomme bed in het sardienblikje waar we verbleven. Die ochtend besloten we een dag eerder naar huis te gaan. Ik miste mijn moeder ook vreselijk. Ik vond het helemaal niet fijn om haar nu al een week alleen te laten, maar ik wist ook dat het wel degelijk goed zou zijn voor mij en mijn gezin om er even uit te zijn. Alleen jammer dat ik achteraf pas bedacht dat we beter eerst een week konden gaan klussen en daarna een week op vakantie. Heel dom. Nu hebben we het andersom gedaan en heb ik nog minder energie dan voor dat we op vakantie gingen. Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst zo lang zo moe geweest ben. Ik hoor mensen om me heen steeds zeggen: "dat is ook logisch na wat er allemaal gebeurd is." En dat is ook wel zo, maar ik heb er niets aan! Ik wil gewoon mijn energie terug! Ik ga dan ook gewoon door.
Maandag weer aan het werk gegaan, onze vakantie is voorbij. Ik ga nog steeds 3 keer per week kickboksen, zelfs als ik moe ben. Heerlijk hoe leeg mijn hoofd is na een uurtje rammen op de zak! Het huisje is zo gezellig en mooi. De slaapkamer is af, op een paar schilderijtjes na. De woonkamer is zo goed als af en Damian zijn kamer ook. De basis is er. Nu heb ik besloten om 2 weken verplichte pauze in te lassen. Ik lijk wat dat betreft op mijn vader. Ik ga maar door! Wil het dan zo snel mogelijk af hebben. Maar ik moet nu echt even naar mijn lijf gaan luisteren anders komt het gewoon niet goed! Door het hele huis hangen foto’s van papa. Ik slaap op zijn kussen ik kook met zijn pannen. Heerlijk vind ik dat. Ook zijn 50 jaar oude strijkplank gebruik ik. Strijken was echt zijn ding! Er kon geen stomerij tegen op! Zelf onderbroeken en panty’s werden gestreken. Ook mijn allereerste Levi’s 501 die ik had gekregen voor mijn schoolfeest moest eraan geloven. Dikke vouwen in de pijpen, hilarisch! Het klopt inderdaad wel dat het dragelijker wordt naar mate de tijd vordert. Ik huil niet heel vaak meer en als ik naar zijn foto kijk kan ik nu ook glimlachen. Soms gaat er zomaar ineens een halve dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Daar schrik ik dan helemaal van. Wat mij alleen nooit verteld is, is dat het dragelijker wordt, maar het gemis wordt alleen maar groter. Mijn hemel, wat kan ik hem af en toe missen. Gelukkig kan ik er heel goed over praten met Damian en mijn moeder. Die voelen hetzelfde gemis. Over 2 weken is de zomervakantie voorbij, dan is het weer tijd voor school. Ik hoop maar dat ik in de tussentijd iets kan vinden tegen mijn vermoeidheid en slaapproblemen want ik heb geen idee hoe ik dit anders moet gaan doen. Ik houd jullie op de hoogte. Geniet van de zomer want voor je het weet, is het alweer herfst…
Niks hè, zeg me dat er niks aan de hand is
.Ik denk niet dat Damian vakantiegeld inbrengt.quote:Op zaterdag 23 augustus 2014 11:12 schreef Skaai het volgende:
Ik lees niks over Pyke. Is ze nog samen? Wat is er gebeurd? Ons huisje, is dat van haar of Pyke, of van haar en Damian. WAT IS ER AAN DE HAND?!
Niks hè, zeg me dat er niks aan de hand is
.Misschien krijgt Damian geen zakgeld meer. Een weekje Belgie in een stacaravan zal geen fortuin hebben gekost
Maar is ze moe van het leven? Ze doet van alles, vind ik knap, maar daar word ik ook moe van hoor
mooi niet dat ik ga kickboksen als ik m'n ogen amper open kan houden. En mensen met hoogtevrees worden al naar als ze naar een achtbaan kijken. Ze vindt hoogtes gewoon niet prettig. Mijn hemel, wat een zeikerd.
]'Ik heb een heel zwaar leven, nee nee echt waar moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk...'
Ik krijg hier zo'n jeuk vanquote:
Pyke is herboren! Misschien heeft hij een andere naam aangenomen?
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]]
Misschien kan Son een muur in haar huis als Klaagmuur inrichten en daar de hele dag tegenaan gaan zitten miepen, vreselijk zeikwijf
Die heeft het pijpzeiken uitgevonden hoor. Pffff.
Alsof ze de vinger des doods heeft.
En wat een kutcolumn weer. Ik word er...moe van!
Zal ik er een column over schrijven?
En met zijn pannen koken. Ma gaat maar lekker naar de Chinees voortaanquote:
Gatverdamme, op het kussen van je dode vader slapen
Ik las hier nooit mee maar wat een verschrikkelijke vrouw.Gaat ze op vakantie om uit te rusten, vindt ze de camping halfgaar en de stacaravan is te klein (sardienblikje). Ze kan er niet slapen en wordt nog vermoeider. Het water is te koud, het pretpark te vermoeiend en het bed niet goed (nek- en rugpijn)
Bovendien mist ze haar moeder dus vertrekken ze eerder en dan blijkt ze nog minder energie te hebben om aan het huis te klussen dan voor de vakantie...Godver en dan zitten we pas op de helft van de column. Wat een rotleven
Die was er al in deel 1quote:
Brigitte Kaandorp dringt zich op.
'Ik heb een heel zwaar leven, nee nee echt waar moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk...'
nou echt he wat een ondankbaar kreng! Leuk ook om dit te lezen voor bijstandsouders die maar al te graag in een te klein bed gaan liggen om maar met hun kind op vakantie te kunnen...quote:
Haha, wat grappig
Gaat ze op vakantie om uit te rusten, vindt ze de camping halfgaar en de stacaravan is te klein (sardienblikje). Ze kan er niet slapen en wordt nog vermoeider. Het water is te koud, het pretpark te vermoeiend en het bed niet goed (nek- en rugpijn)
Godver en dan zitten we pas op de helft van de column. Wat een rotleven
En zijn strijkplank meegenomen. Heeft die moeder nog wel iets over om haar man te gedenken, of heeft Son het hele huis leeggehaald?quote:
[..]
En met zijn pannen koken. Ma gaat maar lekker naar de Chinees voortaan
ik blijf het horen.quote:
En ik hoor haar in mijn hoofd zeggen: ik ben toch zo'n postief mens. Zie altijd overal het mooie van.
Man te gedenken, huishouden te runnen, Son heeft er lak aanquote:
[..]
En zijn strijkplank meegenomen. Heeft die moeder nog wel iets over om haar man te gedenken, of heeft Son het hele huis leeggehaald?
Ik heb vanmiddag een paar uur 'Ik ben ziek en jij gaat dood' in mijn hoofd gehad. Inmiddels is het 'Zo lang ik het maar niet met Sonja Silva hoef te doen' gewordenquote:
Brigitte Kaandorp dringt zich op.
'Ik heb een heel zwaar leven, nee nee echt waar moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk...'
quote:
[..]
Ik heb vanmiddag een paar uur 'Ik ben ziek en jij gaat dood' in mijn hoofd gehad. Inmiddels is het 'Zo lang ik het maar niet met Sonja Silva hoef te doen' geworden
!En nu heb ik de rest van de dag ik ben ziek en jij gaat dooooooooood in m'n hoofd.
Nou ja, zolang ik het maar niet met Sonja Silva hoef te doen.
wat ridderlijk van hemquote:
Passen jullie wel op? Voor je het weet heb je een boze Pyke hier op het forum. Hij heeft Jan Versteegh ook al aangesproken op twitter laatst over een Sonja-grapje
Echt hequote:
Ik zou ook moe worden als ik elke kwaal of pijntje die ik voel zo benadruk
Hoe houdt een man het überhaupt bij haar uit. 
Een blik op z'n twitter en je weet wat ze bindt #zeikwijfquote:
[..]
Echt he
Mis het gewoon...
https://www.facebook.com/(...)agefilter=3&ustart=1
Pyke is van het padje en houdt zich bezig met ravemuziek
Wat een teringherrie!!
quote:
Naast de griep is onze Son begonnen met 'werken' aan goed eten en leven..
https://www.facebook.com/(...)agefilter=3&ustart=1
Pyke is van het padje en houdt zich bezig met ravemuziek
Wat een teringherrie!!
Zelfevaluatie.
[ Bericht 0% gewijzigd door Kim-Holland op 12-10-2014 16:39:56 ]
Code red on Son's face?quote:
Vermoedelijk enkele toetsen niet gemaakt wegens ziekte en/of instortingsgevaar. Anders was dat uiteraard een 10 geweest.
Nee het is gewoon slecht. Past niet echt bij elkaar.quote:
Naast de griep is onze Son begonnen met 'werken' aan goed eten en leven..
https://www.facebook.com/(...)agefilter=3&ustart=1
Pyke is van het padje en houdt zich bezig met ravemuziek
Wat een teringherrie!!
Ze had toch al een hond?
Detoxen met suikervrije wijn? terwijl de Heer spreekt?
Wat klopt hier niet?
Jup, nu heeft ze er 2. Leuk toch?!quote:
Ik wil deze hebbenquote:
[..]
Jup, nu heeft ze er 2. Leuk toch?!
Ik ook! Past goed bij mijn zwarte poesquote:
Bron: Goedetengezondleven.nlquote:Ons team uitgebreid: Sonja Silva stelt zich voor
16 oktober 2014 Door Vanessa
Goed eten en gezond leven.
De titel van de site zegt het al. Wat wil je nog meer in het leven? Ik hou van eten, mijn hele leven al. Het zit ook een beetje in mijn genen. Mijn lieve vader was een geweldige kok. Vroeger kok geweest op een schip en later bij ons thuis in huis.
Nergens zal ik ooit zulke lekkere spruitjes of hachee eten en zijn kip is niet te evenaren. Dan zou je denken dat het koken mij met de paplepel ingegoten is, maar niets is minder waar! De keuken was papa zijn domein, ik mocht daar niet komen.
Ik kon nog geen ei koken
Het resultaat was dat ik toen ik op mezelf ging wonen op mijn 18e was, nog geen ei kon koken. Helaas is mijn vader in mei overleden en kan ik alleen zijn hachee en rijst met tonijn na maken. De rest zijn we niet aan toe gekomen. De eerste tien jaar heb ik geleefd op take out en order in.
Toen ik Damian kreeg vond ik dat ik moest leren koken. Mijn lieve ouders waren regelmatig proefkonijn. Dat ik een tonijn volledig doorgebakken had, kon ze niet deren, ze waren trots op mijn kookgedrag! Pas 2 jaar geleden, toen ik Jamie Oliver ontdekte, ben ik echt gaan koken. Alleen maar verse ingrediënten. Wat een verademing!
Ik begon het koken steeds leuker te vinden. Ik wilde weer een gezond lichaam. 24 Uur per dag keek ik 24 Kitchen! Doordat ik 5 jaar geleden plotseling ziek werd, ben ik 30 kg aangekomen. Twee jaar op de bank zitten en niet bewegen.
Ik wil een gezond gewicht
Ik worstel al zo’n 4 jaar met mijn gewicht. Ik heb echter wel een belangrijke verandering doorgemaakt dit afgelopen half jaar. Ik was te gefocust op een mooier lichaam. Ik ben altijd vol slank geweest en ik wilde mijn oude figuur terug. Ik realiseer me nu dat mijn lichaam door mijn ziekte (ME) anders werkt dan andere lichamen en ik besloot een streep onder mijn verwoede dieet pogingen te zetten.
Ik wil nu alleen nog maar een gezond lichaam. Hoe het er uit ziet maakt mij niets uit. Pyke vindt me prachtig en Damian (10) zei gisteren nog dat hij het stom vind dat ik zo onzeker ben over mijn lijf. “Je bent de mooiste moeder van de hele wereld”. Ik ga nu voor een gezond BMI.
De knop ging bij mij om toen ik een stuk las over voeding. Ik wil dingen eten die mijn lichaam voeden, waar ik energie en vitaminen en kracht uit kan halen. Niet alleen maar dingen die ik lekker vind. Ik eet gezond en lekker en af en toe trakteer ik mezelf op iets lekkers. De druk is van de ketel en dat doet me goed.
Ik was klaar met de teleurstellingen van al die mislukte dieetpogingen. Nu voel ik me vrij. Het gaat gelukkig beter met mijn lichaam. Ik geniet daar met volle teugen van want met ME weet je nooit wanneer het weer slechter gaat.Ik ben aan het kickboksen, mijn lijf krijgt langzaam weer vorm.
Gedeelde passie met Jenny & Vanessa
Door mijn passie voor gezond eten heb ik Vanessa en Jenny leren kennen. Ik was helemaal in de ban van de site die zij gestart zijn. Goed eten en gezond leven past bij mij! Dat is wie ik wil zijn en ik wil via dit prachtige platform anderen inspireren om dezelfde keuze te maken.
Vergeet die weegschaal en kijk naar hoe je kleding zit! Kijk in de spiegel en wees trots op jezelf. Geniet van het leven, want als er iets is dat ik heb geleerd in 2014 is het dat het leven zo maar opeens voorbij kan zijn!
Doe je mij ons mee aan de challenge?
Ik wil jullie allemaal uitdagen om mee te doen aan de Goed eten Gezond leven challenge. We gaan van start op 1 november en 2 weken lang krijg je alle handvatten om december gezond te starten zodat je straks tijdens de feestdagen kan gaan genieten van al onze heerlijke recepten!
Doen jullie mee? Je kunt je opgeven via het inschrijfformulier.
Groetjes,
Sonja Silva
Hij dacht natuurlijk net als Niels Geusebroek met Wildstyles deed, een hit te scorenquote:
Naast de griep is onze Son begonnen met 'werken' aan goed eten en leven..
https://www.facebook.com/(...)agefilter=3&ustart=1
Pyke is van het padje en houdt zich bezig met ravemuziek
Wat een teringherrie!!
.vol slank? ze zal wel volslank bedoelen, maar daar de betekenis niet van kennen...want in dr tmf-jaren had ze een normaal slank figuurquote:Op vrijdag 17 oktober 2014 12:02 schreef Anosmie het volgende:
De nieuwste struggle die miss Silva compleet kan uitmelken: haar gewicht.
[..]
Bron: Goedetengezondleven.nl
Wat raar, da's in andere stukken van haar nooooitquote:
3 retweets en een lolligedochveelstelange# uitkotsen maakt je nog geen PR Manager.. toch??
Dat of waarom ze verslaafd is aan Chaithee.
Breng haar niet op ideeenquote:Op vrijdag 17 oktober 2014 17:00 schreef Anosmie het volgende:
Oh en ik zet in op een eerste column over MSME/ADHD/ADD en hoe powerfoods haar van de bank af hebben gekregen.
Dat of waarom ze verslaafd is aan Chaithee.
Ik had het misquote:
Haar eerste post is een recept van Jamie Oliver. De volgende een oproepje voor amaranth recepten en de derde een caloriebom aka guilty pleasure. (http://goedetengezondleven.nl/author/sonja/)
Wel grappig om te zien dat haar posts een afspiegeling zijn van hoe de gemiddelde vrouw een dieet volgt.
1. Volg de voorbeeldrecepten
2. Uh de recepten zijn op, heeft iemand tips?
3. Ach, af en toe wat lekkers moet kunnen.
Dus ik ben zeer benieuwd naar de post behorende bij 4. WHUT?! Alweer aangekomen?! Ik snap het niet.
Geen enkel dieet werkt bij mij Ik denk dat haar obsessie om af te vallen een gevolg is van het niet zwanger kunnen worden..
En ze zou nooit meer trouwenquote:‘HUWELIJK SONJA SILVA OP DE KLIPPEN’
CELEBS, TELEVISIE WOENSDAG 23:23
DELEN:
0
Sonja Silva is onlangs voor de vierde keer in het huwelijk zijn getreden met haar vierde grote liefde Pyke (Pijke) Pos, bekend van The Voice en X-Factor.
Weekblad Story meldt woensdag echter dat er volgens bronnen alweer een scheiding op handen is. Als de geruchten waar zijn, heeft geen huwelijk van Sonja langer dan twee jaar standgehouden.
Hoezo?quote:
Het lijkt erop dat Shownieuws hier in de fout gaat.
ze verwijzen naar haar derde huwelijk http://www.show.nl/showfl(...)silva-op-de-klippen/quote:
Whehehe.
quote:
Van Shownieuws
[..]
En ze zou nooit meer trouwen
Als dertiger je vierde huwelijk op de klippen zien lopen is nog weer een tandje ergerquote:
Als dertiger in je 4e huwelijk zitten.
Whehehe.
Dat is wel intens lomp dan.quote:
Maar ik kan nergens vinden dat ze met Pyke is getrouwd. Foutje van Shownieuws denk ik
Haar recente tweets/FB berichten zijn wel weer enorm op haar kind gericht, dat past op zich wel bij haar gedrag na een verbroken relatie.
Ze was trouwens recent jarig en heeft die dag 2 foto's gepost, beide zonder Pyke. Ook heeft Pyke haar niet gefeliciteerd via Twitter, zie ik. Dat vind ik in de meeste relaties heel normaal hoor, maar zij hadden nogal de neiging elkaar zeer regelmatig te twitteren
twitter:sonjasilva twitterde op zondag 01-02-2015 om 09:43:13No better way to kick off my B-day! #firstStarbucks #thenChurch #withmybaby http://t.co/YEVucvNqCM reageer retweet
twitter:sonjasilva twitterde op zondag 01-02-2015 om 12:41:03
Pppfffffquote:
Maar ik zie ook wel wat dramaberichten op haar FB
[ afbeelding ]
Zoals alle BN'ers wachten ze met het Grote Nieuws, totdat ze het verdriet een plekje hebben gegevenquote:
Op FB staat alleen dat ze een relatie hebben,.
SPOILERen nu weer aan het werk Ole
23 januari twitterde ze nog over een geweeeeeeeeeeeeeldig nummer van Pieke Post. Misschien dattie gewoon, heel ordinar, aan het touren is? Ofzo?quote:
Oeh deze is wel heel dubbel
[ afbeelding ]SPOILERen nu weer aan het werk Ole
Wie weetquote:
[..]
23 januari twitterde ze nog over een geweeeeeeeeeeeeeldig nummer van Pieke Post. Misschien dattie gewoon, heel ordinar, aan het touren is? Ofzo?
Misschien is er helemaal niks aan de hand.edit: ze hebben op 3 februari nog iets van elkaar gedeeld op Facebook dus of ze heeft hem gisteravond fierljeppend met de buurvrouw aangetroffen of het is niet waar
Daar gok ik op.quote:
[..]
Wie weet
Zoquote:
Naast de griep is onze Son begonnen met 'werken' aan goed eten en leven..
https://www.facebook.com/(...)agefilter=3&ustart=1
Pyke is van het padje en houdt zich bezig met ravemuziek
Wat een teringherrie!!
Lekker steenkolen engels gezongen ook door die Pyke
Dan zou toch ondertussen wel een van de twee de relatiestatus op FB hebben veranderd?quote:
Misschien is de relatie wel echt over maar heeft shownieuws zich vergist dat ze ook werkelijk getrouwd waren.
Tweetis van gisteren en tenzij Q staat voor quarrelsome de ik dat het wel meevalt met de echtelijke strubbelingen.quote:Q-time with mijn lief, een film over de kracht van vergeving... So good... — kijkt naar Unbroken
twitter:sonjasilva twitterde op zaterdag 14-02-2015 om 09:31:56
quote:
Toch denk ik dat ze 2016 niet halen samen 😈
http://www.rtlnieuws.nl/b(...)-het-huwelijksbootje