You don't win silver, you lose gold.

quote:

Zelden smaakte olympisch zilver zo ontzaglijk zuur


Jan Smeekens waande zich een volle ronde lang olympisch kampioen op de 500 meter, maar dat moment zou hij het liefst vergeten. Zijn zege bleek een illusie. 'Het is net alsof je door een moker wordt neergeramd.'

Smeekens (26) keek bij het passeren van de finishlijn naar het scorebord en zag achter zijn naam duidelijk nummer '1' staan. Hij explodeerde van blijdschap: zijn eerste internationale titel, het eerste olympische sprintgoud voor Nederland! Een afrekening ook met het idee dat hij mentaal niet sterk genoeg zou zijn om toe te slaan op het belangrijkste moment.

De uitslag werd tijdens zijn ereronde gecorrigeerd. Michel Mulder bleek de werkelijke kampioen, Smeekens werd teruggezet naar de tweede plaats. Het verschil tussen de winnaar en de nummer twee was slechts 0,012 seconde.

'Ongehoord'
Smeekens: 'Dit is ongehoord. Ik dacht ik gewonnen had. Die anticlimax kan ik nog niet onder woorden brengen. Michel heeft waarschijnlijk sneller gereden. Dat wordt gezegd. Maar nu overheerst het gevoel dat je olympisch kampioen bent, alleen toch niet.'

Hij had het gevoel dat hij bekocht was, maar bleef beschaafd. Met ingehouden woede trachtte hij zijn gevoelens onder woorden te brengen. Hij had de gebroeders Mulder al gefeliciteerd in de veronderstelling dat zij tweede en derde waren geworden, voordat hij de onheilstijding van zijn trainer Jac Orie vernam. 'Je kan het niet geloven. Maar hij was serieus. En hier maak je geen grappen over.'
De sprinter wilde de finishfoto het liefst met eigen ogen zien. De aanvraag werd gisteren ingediend, maar hij kreeg niet meteen de gelegenheid. Smeekens moest naar de pers.

'Niet onbehoorlijks'
Hij zei niet te geloven in vals spel, maar voor zijn gemoedsrust achtte hij het beter dat hij zo goed mogelijk begrijpt hoe de belangrijkste zege uit zijn loopbaan hem kon worden ontnomen. 'De mensen die er verstand van hebben zullen het toch wel netjes hebben gedaan', zei hij, alsof hij zichzelf probeerde te overtuigen dat er niets onbehoorlijks was voorgevallen.

Smeekens had alles op deze ritten gezet, na de onthutsende ervaring van vorig seizoen. Hij boekte in de wereldbeker zeven overwinningen op rij, een unieke reeks op de enige afstand waarop hij uitblinkt. Maar bij de WK afstanden in Sotsji, waaraan hij als torenhoge favoriet begon, ging het mis. Hij bleef steken op de derde plek.

Concessies
Dit seizoen bekommerde hij zich niet om de wereldbeker. Alles stond in het teken van Sotsji. 'Ik heb geen concessies gedaan, niet voor de wereldbeker en niet voor de NK's. Ik heb als een streep naar de Spelen toe gewerkt, om mijn olympische droom waar te maken. Ik was fokking goed. Als het dan op zo'n manier fout gaat? Ik heb er geen woorden voor. Zo'n anticlimax.'

Met slechts een gedachte kon hij zichzelf een beetje troosten. Hij had als een leeuw gevochten. 'Ik heb alles uit mezelf geperst. Dat stelt me gerust.' Maar of het veel uitmaakte? Hij wist het niet. De vieze smaak in zijn mond wilde maar niet verdwijnen. Zelden smaakte zilver zo zuur.

Bron: Volkskrant

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 16:18 schreef komrad het volgende:
die laat iig niet zien het gevoel te hebben zilver gewonnen te hebben

quote:

Koen Verweij zit na zilveren medaille volledig stuk


Sotsji 2014 Koen Verweij geldt al jaren als een van de grootste Nederlandse schaatstalenten. Dat hij zijn kwaliteiten de laatste seizoenen nauwelijks liet zien, had vooral met zijn houding en losse levensstijl te maken, zo gaf Verweij enkele maanden geleden te kennen.

In de zomer ging de knop om. Verweij keerde terug naar TVM, besloot eindelijk echt voor zijn sport te gaan leven, en groeide in korte tijd toe naar de wereldtop. Zijn ultieme beloning, goud op de 1500 meter bij de Olympische Spelen, bleef zaterdag uit. De 23-jarige Noord-Hollander was net iets langzamer dan de Pool Zbigniew Brodka en zat volledig stuk.

Direct na zijn afsluitende race sloeg Verweij beide handen op zijn hoofd. Op het scorebord stond voor zijn naam een 1, maar dat cijfer was ook te zien voor de naam van Brodka. Na een seconde of 10 kwam er duidelijkheid. Verweij zakte een plaats en zag opeens het cijfer 2 opdoemen. De TVM'er bleek 3 duizendsten van een seconde langzamer dan Brodka.

Verweij was ontroostbaar. Zijn coach Gerard Kemkers kon het al evenmin geloven. Langzaam drong het door. Geen olympisch kampioen, geen goud. Verweij staarde beduusd voor zich uit, ontdeed zich van zijn schaatspak en bleef vertwijfeld zitten.

Binnen het team van TVM staat Verweij bekend als gangmaker. Een grapje hier, een grapje daar: hij zorgt altijd voor sfeer. Al zijn vrolijkheid was hij na zijn race kwijt.

'Ik weet nog steeds niet zo goed wat ik moet zeggen. Het is gebeurd, ik kan het niet meer terugdraaien', stamelde Verweij ruim een half uur na zijn race. 'Dit kan niet zo zijn. Hopelijk duurt dit gevoel niet 4 jaar lang.'

Eerder kende de 500 meter ook al een bizarre ontknoping in Sotsji. Jan Smeekens dacht dat hij had gewonnen, maar bleek kort na de race toch iets langzamer dan Michel Mulder. 'Maar ik zat nog dichter op Brodka dan Jan op Michel', wist Verweij, die al vooruit keek naar de volgende Olympische Spelen. 'Ik moet en zal die gouden medaille hebben.'

In de schaduw van Verweij eindigde Mark Tuitert als vijfde. Met de titelverdediger was vooraf nauwelijks rekening gehouden, maar op het moment dat het moest stond Tuitert er weer. De geboren Holtenaar had lange tijd zelfs uitzicht op een medaille, maar daarvoor kwam hij net tekort. De teleurstelling was van korte duur. 'Ik ging er vol overgave in en ben verslagen op waarde', vertelde Tuitert, die pas na dit seizoen bekend wil maken of hij stopt met schaatsen.

Bron: Volkskrant