You don't win silver, you lose gold.

quote:

Schaatsster Wolf: 'Zo bijzonder zijn de Spelen niet meer'


Sotsji 2014 Schaatsster Jenny Wolf vindt dat de Olympische Spelen de laatste jaren aan glans hebben verloren. 'Iedereen heeft het over de Spelen als iets groots, maar zo bijzonder is het allemaal niet meer', zegt de Duitse in de krant Berlin Morgenpost.

'Alles wijkt steeds meer af van het olympische ideaal. Alleen het merk Olympia telt nog.'

Volgens Wolf was het in het verleden anders. 'Toen reisde je naar de Spelen, onbekommerd en met het hoofd vrij van zorgen. Het ging toen alleen om de prestatie en om de sport en niet om de commercie.'

De 35-jarige sprintster heeft lang getwijfeld over haar vierde deelname aan de Spelen, maar zal in Sotsji toch present zijn. 'De stress is enorm groot. Het is nerveus nu. Je reist erheen en moet van alles regelen. Je staat voortdurend onder druk. Je beleeft er zo niet veel plezier meer aan.'

Wolf is vijfvoudig wereldkampioene, maar slaagde er nooit in een olympische titel te pakken. In 2010 won ze zilver op de 500 meter.

Bron: Volkskrant

quote:

Zelden smaakte olympisch zilver zo ontzaglijk zuur


Jan Smeekens waande zich een volle ronde lang olympisch kampioen op de 500 meter, maar dat moment zou hij het liefst vergeten. Zijn zege bleek een illusie. 'Het is net alsof je door een moker wordt neergeramd.'

Smeekens (26) keek bij het passeren van de finishlijn naar het scorebord en zag achter zijn naam duidelijk nummer '1' staan. Hij explodeerde van blijdschap: zijn eerste internationale titel, het eerste olympische sprintgoud voor Nederland! Een afrekening ook met het idee dat hij mentaal niet sterk genoeg zou zijn om toe te slaan op het belangrijkste moment.

De uitslag werd tijdens zijn ereronde gecorrigeerd. Michel Mulder bleek de werkelijke kampioen, Smeekens werd teruggezet naar de tweede plaats. Het verschil tussen de winnaar en de nummer twee was slechts 0,012 seconde.

'Ongehoord'
Smeekens: 'Dit is ongehoord. Ik dacht ik gewonnen had. Die anticlimax kan ik nog niet onder woorden brengen. Michel heeft waarschijnlijk sneller gereden. Dat wordt gezegd. Maar nu overheerst het gevoel dat je olympisch kampioen bent, alleen toch niet.'

Hij had het gevoel dat hij bekocht was, maar bleef beschaafd. Met ingehouden woede trachtte hij zijn gevoelens onder woorden te brengen. Hij had de gebroeders Mulder al gefeliciteerd in de veronderstelling dat zij tweede en derde waren geworden, voordat hij de onheilstijding van zijn trainer Jac Orie vernam. 'Je kan het niet geloven. Maar hij was serieus. En hier maak je geen grappen over.'
De sprinter wilde de finishfoto het liefst met eigen ogen zien. De aanvraag werd gisteren ingediend, maar hij kreeg niet meteen de gelegenheid. Smeekens moest naar de pers.

'Niet onbehoorlijks'
Hij zei niet te geloven in vals spel, maar voor zijn gemoedsrust achtte hij het beter dat hij zo goed mogelijk begrijpt hoe de belangrijkste zege uit zijn loopbaan hem kon worden ontnomen. 'De mensen die er verstand van hebben zullen het toch wel netjes hebben gedaan', zei hij, alsof hij zichzelf probeerde te overtuigen dat er niets onbehoorlijks was voorgevallen.

Smeekens had alles op deze ritten gezet, na de onthutsende ervaring van vorig seizoen. Hij boekte in de wereldbeker zeven overwinningen op rij, een unieke reeks op de enige afstand waarop hij uitblinkt. Maar bij de WK afstanden in Sotsji, waaraan hij als torenhoge favoriet begon, ging het mis. Hij bleef steken op de derde plek.

Concessies
Dit seizoen bekommerde hij zich niet om de wereldbeker. Alles stond in het teken van Sotsji. 'Ik heb geen concessies gedaan, niet voor de wereldbeker en niet voor de NK's. Ik heb als een streep naar de Spelen toe gewerkt, om mijn olympische droom waar te maken. Ik was fokking goed. Als het dan op zo'n manier fout gaat? Ik heb er geen woorden voor. Zo'n anticlimax.'

Met slechts een gedachte kon hij zichzelf een beetje troosten. Hij had als een leeuw gevochten. 'Ik heb alles uit mezelf geperst. Dat stelt me gerust.' Maar of het veel uitmaakte? Hij wist het niet. De vieze smaak in zijn mond wilde maar niet verdwijnen. Zelden smaakte zilver zo zuur.

Bron: Volkskrant