R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Succes en sterkte!quote:Op donderdag 6 februari 2014 06:12 schreef Ceased2Be het volgende:
danku danku
straks gesprek met de huisarts, eens kijken wat ze nu willen gaan doen
Dank! Hoop dat ik mijn nickname geen eer aan ga doen 
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
ALs je het niet alleen wil doen, ik ben over 2 weken 2 weken vrij…quote:
[..]
Ik MOET nog heel veel doen, ben vanmiddag aan de slag gegaan met sausen/verven. Het is gewoon dat ik me al tijden zo lamlendig voel, er komt me niets uit handen, heb totaal geen energie, kan niet uit bed komen..
Ik heb ritme nodig, en dat kan ik mezelf zo moeilijk geven. Ik hoef niet voor het geld te werken, want ik kom voorlopig toch niet boven de bijstandsnorm uit. Ik wil mezelf nuttig maken, wat om handen hebben. Ik ga niet actief solliciteren, maar zoiets als dit (Karwei), wat ik toevallig tegenkom.. Tja niet geschoten is altijd mis
... and I hope it's not bothering you.
Hey, interessant topic! 
ADD (met hyperactieve kenmerken) en Asperger hierzo.
Hele leven al verkeerde diagnoses en therapieėn gehad (klote stagiaires ook altijd!
) en nu eindelijk goed terecht gekomen.
Kort geleden een cursus voor ADHD'ers gevolgd waar ik een klein beetje aan heb gehad, en ik volg nu een cursus voor mensen met Asperger, waar ik veel meer aan heb!
Verder:
Letterlijk 12 ambachten, 13 ongelukken. (2 banen bij 1 werkgever verklaren dit, en verder idd echt bij 12 werkgevers gewerkt!
)
Burn-out gekregen door overprikkeling bij mijn laatste werkgever. Zeer simpel re-integratiewerk gedaan wat me enorm beviel, maar toch uiteindelijk 100% arbeidsongeschikt verklaard omdat het gewoonweg echt niet meer gaat.
ADD (met hyperactieve kenmerken) en Asperger hierzo.
Hele leven al verkeerde diagnoses en therapieėn gehad (klote stagiaires ook altijd!
) en nu eindelijk goed terecht gekomen.Kort geleden een cursus voor ADHD'ers gevolgd waar ik een klein beetje aan heb gehad, en ik volg nu een cursus voor mensen met Asperger, waar ik veel meer aan heb!
Verder:
Letterlijk 12 ambachten, 13 ongelukken. (2 banen bij 1 werkgever verklaren dit, en verder idd echt bij 12 werkgevers gewerkt!
)Burn-out gekregen door overprikkeling bij mijn laatste werkgever. Zeer simpel re-integratiewerk gedaan wat me enorm beviel, maar toch uiteindelijk 100% arbeidsongeschikt verklaard omdat het gewoonweg echt niet meer gaat.
Bedankt!quote:
Welkom, ToT!
Waar kwam die overprikkeling uiteindelijk door?
Nou, ik kwam op een VMBO te werken waar ik roosters moest maken (Perioderoosters, dagroosters, surveillanceroosters enz.), de mediatheek moest beheren, Te Laat briefjes moest uitdelen en verwerken, leerlingenadministratie bijhouden, leerlingen moest aanspreken voor nablijven en in de mediatheek moest laten nablijven waar het altijd muisstil moest zijn, assisteren met practirumlessen (en alle voorbereidingen en afwaswerk er omheen), ik zat in de werkgroep Veiligheid en de ARBO groep, was conciėrge, moest een autistische herintreder begeleiden en werd elke dag de hele dag door verrot gescholden door de leerlingen daar, en de docenten en schooldirectie deden daar geen ruk op uit.
Oh ja, ik was ook nog BHV'er en moest ook allerlei cursussen volgen voor roosters maken en BHV-werk enzo.
Ik moest nog apparatuur uitlenen en continu bijhouden wat waar stond, veel dingen repareren en lokalen opschonen (maar dat valt onder conciėrgewerk).
Het maken van dag- en perioderoosters was extreem stressvol omdat mijn werkplek een open kantoor midden in een drukke gang was, en ik veel informatie mondjesmaat en ook veel te laat kreeg, waarbij ik vaak weer van voren af aan moest beginnen.
Oh ja, ook niet onbelangrijk:
- In die zelfde periode verhuisde ik naar een huis waarvan ik had onderschat in wat voor slechte staat het was, in een omgeving waar ik niemand kende.
- In die periode lag mijn vader op sterven en claimde mijn moeder me emotioneel volledig, en ik kon dat echt niet afweren.
- Enorme ruzie met mijn broer
- In die periode kreeg ik een nieuwe vriendin die alles behalve begripvol was.
Volgens mij vergeet ik nog een aantal factoren.
Godver! Vorige week met de cursus nog geleerd dat mensen met Asperger te veel in details verzanden! [ Bericht 5% gewijzigd door ToT op 06-02-2014 22:45:11 ]
Dit lucht trouwens aardig op, dat ik het zo allemaal uittyp!
[ Bericht 15% gewijzigd door ToT op 06-02-2014 22:46:19 ]
[ Bericht 15% gewijzigd door ToT op 06-02-2014 22:46:19 ]
Welkom en join the club. Goed om te horen dat het oplucht.quote:Op donderdag 6 februari 2014 22:04 schreef ToT het volgende:
[..]
Dit lucht trouwens aardig op, dat ik het zo allemaal uittyp!
(Mag ik dat "join the club" trouwens wel zeggen, zo lang zit ik hier ook nog niet. Wacht eigenlijk nog steeds op mijn membership kaart
)
en dat het gelezen wordt door mensen die het echt begrijpen!!quote:
Dit lucht trouwens aardig op, dat ik het zo allemaal uittyp!
je moet wel goed onderscheid maken tussen een lange opsomming en teveel in details treden: als er veel dingen speelden is het een lange opsomming, ik zie je nergens in details verzanden. niet te streng tegen jezelf!
Idemquote:Op vrijdag 7 februari 2014 01:15 schreef d4v1d het volgende:
Werken op een school lijkt mij echt vreselijk
En welkomquote:
Dit lucht trouwens aardig op, dat ik het zo allemaal uittyp!
Ps1vet en ToT; welkom! De membershipkaartjes kunnen jullie halen bij Magnetronkoffie
ToT; in mijn oren klinkt het als een waar horrorverhaal.. jouw school avontuur.
Ik kan me voor de verandering eens héél goed inleven in een ander, pfoeii..
Dit is dus ook de baan die jouw een burnout heeft bezorgd zeker? Sterkte! En blijf vooral je gal spuwen!
ToT; in mijn oren klinkt het als een waar horrorverhaal.. jouw school avontuur.
Ik kan me voor de verandering eens héél goed inleven in een ander, pfoeii.. Dit is dus ook de baan die jouw een burnout heeft bezorgd zeker? Sterkte! En blijf vooral je gal spuwen!
Thnx, lief van jequote:
[..]
ALs je het niet alleen wil doen, ik ben over 2 weken 2 weken vrij…
Maar ik heb nog een half blikje verf en een half emmertje saus voor de keuken. Hierna moet ik eerst weer centjes zien te vinden
En ik kan heel veel pas doen in de weekenden dat mijn zoon er niet is, in verband met verflucht (en vieze vette handjes die overal aanzitten )
Thanks, people!
Ja die baan heeft me echt genekt.
Daarne heb ik een re-integratieplek gehad in een kringloopwinkel; echt het LEUKSTE werk wat ik OOIT heb gehad (en dat terwijl ik o.a. een docent op een internationale HBO ben geweest! )
De pest was alleen dat ik daar weer RUSTIG aan het arbeidsproces moest wennen, maar die mensen me continu achter de reet aan zaten omdat het werktempo daar nu eenmaal enorm hoog lag. Ik kreeg amper tijd om klanten te helpen, want ik moest doorwerken!
Daarbij zat mijn jobcoach me ook nog eens te pushen om het aantal uren in een zo kort mogelijke tijd zo snel mogelijk weer op te bouwen.
Ze waren echter wel dik tevreden over me en lieten dat ook echt wel merken; dat maakte het werk echt fijn! Het waren echt lieve mensen en de eigenaresse bakte af en toe wat lekkers, en daar kreeg ik dan ook wat van mee.
Toch raakte ik weer behoorlijk overprikkeld, maar ik bleef doorgaan omdat het leuk was. Ik kreeg zelfs 2x een half jaar contract aangeboden, maar wegens financiėle redenen konden ze me geen nieuwe aanbieden, en ik was tegen die tijd ook weer zo overprikkeld dat ik 100% arbeidsongeschikt verklaard werd.
Nu zit ik hele dagen thuis en kom enorm tot rust! De verveling slaat wel toe, maar het gaat nu echt veel beter met me...behalve gisteren toen ik naar aanleiding van een therapie in het ziekenhuis terecht kwam! Dat was ook de reden dat ik hier kwam buurten, want gisteravond was ik gewoonweg radeloos!
Het voorval: ik volg nu een cursus voor mensen met Asperger. Bevalt me enorm! Nog beter dan een cursus voor ADHD'ers omdat dit nóg beter op me aansluit. Het is echt een feest van herkenning met de andere cursisten en ik krijg nuttige tips, ook al ben ik het soms absoluut niet eens met wat er gezegd wordt.
Gisteren was het echter een heel nutteloze en saaie dag voor me: het ging over hulpverlening, terwijl dat bij mij al helemaal 100% geregeld is inmiddels. Ik bleef toch maar, want je weet nooit of je toch nog wat nieuws te horen krijgt.. De cursus werd afgesloten met een filmpje over hulpverlening. Onder dit filmpje zat echter een debiel hard super irritant muziekje: het was heel hoog met een enorm snel wisselende melodie, alsof je naar één of andere 8-bit computerspelletje aan het luisteren was, maar dan nog erger! Doordat het uit 2 piepkleine monitorspeakertjes kwam, maakte het ook nog eens extra schel.
Die auditieve aanslag hakte er bij mij gigantisch in! Ik stopte mijn oren meteen dicht en probeerde me op het beeld te focussen, maar die chaos denderde toch nog heel hard bij mij naar binnen.
Ik kon gewoon niks uitbrengen of doen. Toen het filmpje eenmaal afgelopen was, kon ik alleen maar zeggen: "Lekker muziekje!"
Men was het met mij eens dat het inderdaad wel heel erg vreemd was dat men JUIST bij DEZE doelgroep zo'n muziekje er onder had gezet.
Er werd nog wat heen en weer gepraat over een eerder onderwerp en ik zat er maar de hele tijd met mijn ogen dicht.
Toen op een gegeven moment een echtgenote van een cursist onbegrip toonde over dat mensen met Asperger in sommige situaties overprikkeld kunnen raken en dan blijkbaar ineens niets meer kunnen doen, stak ik mijn vinger op. Pas een paar minuten later was ik aan de beurt, terwijl ik normaal altijd Haantje de voorste ben met opmerkingen leveren.
"Ja ik heb nog een mooi voorbeeld over niets meer kunnen doen bij overprikkeling: DIT MOMENT!"
Ik kon amper denken en amper praten en toen ik begon te janken zeiden ze dat ik maar beter op de gang kon gaan wachten. Mijn begeleidster reed me terug naar huis toe, terwijl alles om me heen absoluut als onwerkelijk op me over kwam: zelfs kijken naar tv was gewoon veel echter dan wat ik op dat moment beleefde.
Eenmaal thuis merkte ik dat mijn rechter vingers, hand en arm, en mijn rechter tenen, voet en been behoorlijk gevoelloos waren en deels zaten te tintelen.
Huisarts gebeld, ik moest een kwartier later terugbellen van de assistente, waarna ik te horen kreeg dat zij mij terug zouden bellen. Half uur later nog niks gehoord, weer gebeld, praktijk was inmiddels gesloten. Huisartsenpost gebeld; nee ik moest toch maar op de huisarts wachten. Nog eens drie kwartier later belde de huisarts: ik kon niet meer langs komen, maar ik kon toch maar beter even contact opnemen met de huisartsenpost.
Opnieuw huisartsenpost gebeld en 3 kwartier later mocht ik komen.
Ik was bang dat het een TIA was door de spanningen van eerder die dag, maar het bleek gelukkig slechts een lichamelijke reactie op het voorval geweest te zijn. De klachten waren inmiddels al iets afgenomen (zelfs op dit moment voel ik ze nog iets), maar ik heb wel aardig in angst gezeten in die tijd.
Voor mijn burn-out heb ik echt nog NOOIT zulke heftige ervaringen gehad als dit.
[ Bericht 2% gewijzigd door ToT op 07-02-2014 11:56:17 ]
Ja die baan heeft me echt genekt.
Daarne heb ik een re-integratieplek gehad in een kringloopwinkel; echt het LEUKSTE werk wat ik OOIT heb gehad (en dat terwijl ik o.a. een docent op een internationale HBO ben geweest!
)De pest was alleen dat ik daar weer RUSTIG aan het arbeidsproces moest wennen, maar die mensen me continu achter de reet aan zaten omdat het werktempo daar nu eenmaal enorm hoog lag. Ik kreeg amper tijd om klanten te helpen, want ik moest doorwerken!
Daarbij zat mijn jobcoach me ook nog eens te pushen om het aantal uren in een zo kort mogelijke tijd zo snel mogelijk weer op te bouwen.
Ze waren echter wel dik tevreden over me en lieten dat ook echt wel merken; dat maakte het werk echt fijn!
Het waren echt lieve mensen en de eigenaresse bakte af en toe wat lekkers, en daar kreeg ik dan ook wat van mee.Toch raakte ik weer behoorlijk overprikkeld, maar ik bleef doorgaan omdat het leuk was. Ik kreeg zelfs 2x een half jaar contract aangeboden, maar wegens financiėle redenen konden ze me geen nieuwe aanbieden, en ik was tegen die tijd ook weer zo overprikkeld dat ik 100% arbeidsongeschikt verklaard werd.
Nu zit ik hele dagen thuis en kom enorm tot rust! De verveling slaat wel toe, maar het gaat nu echt veel beter met me...behalve gisteren toen ik naar aanleiding van een therapie in het ziekenhuis terecht kwam!
Dat was ook de reden dat ik hier kwam buurten, want gisteravond was ik gewoonweg radeloos!Het voorval: ik volg nu een cursus voor mensen met Asperger. Bevalt me enorm! Nog beter dan een cursus voor ADHD'ers omdat dit nóg beter op me aansluit. Het is echt een feest van herkenning met de andere cursisten en ik krijg nuttige tips, ook al ben ik het soms absoluut niet eens met wat er gezegd wordt.
Gisteren was het echter een heel nutteloze en saaie dag voor me: het ging over hulpverlening, terwijl dat bij mij al helemaal 100% geregeld is inmiddels. Ik bleef toch maar, want je weet nooit of je toch nog wat nieuws te horen krijgt.. De cursus werd afgesloten met een filmpje over hulpverlening. Onder dit filmpje zat echter een debiel hard super irritant muziekje: het was heel hoog met een enorm snel wisselende melodie, alsof je naar één of andere 8-bit computerspelletje aan het luisteren was, maar dan nog erger! Doordat het uit 2 piepkleine monitorspeakertjes kwam, maakte het ook nog eens extra schel.
Die auditieve aanslag hakte er bij mij gigantisch in! Ik stopte mijn oren meteen dicht en probeerde me op het beeld te focussen, maar die chaos denderde toch nog heel hard bij mij naar binnen.
Ik kon gewoon niks uitbrengen of doen. Toen het filmpje eenmaal afgelopen was, kon ik alleen maar zeggen: "Lekker muziekje!"
Men was het met mij eens dat het inderdaad wel heel erg vreemd was dat men JUIST bij DEZE doelgroep zo'n muziekje er onder had gezet.
Er werd nog wat heen en weer gepraat over een eerder onderwerp en ik zat er maar de hele tijd met mijn ogen dicht.
Toen op een gegeven moment een echtgenote van een cursist onbegrip toonde over dat mensen met Asperger in sommige situaties overprikkeld kunnen raken en dan blijkbaar ineens niets meer kunnen doen, stak ik mijn vinger op. Pas een paar minuten later was ik aan de beurt, terwijl ik normaal altijd Haantje de voorste ben met opmerkingen leveren.
"Ja ik heb nog een mooi voorbeeld over niets meer kunnen doen bij overprikkeling: DIT MOMENT!"
Ik kon amper denken en amper praten en toen ik begon te janken zeiden ze dat ik maar beter op de gang kon gaan wachten. Mijn begeleidster reed me terug naar huis toe, terwijl alles om me heen absoluut als onwerkelijk op me over kwam: zelfs kijken naar tv was gewoon veel echter dan wat ik op dat moment beleefde.
Eenmaal thuis merkte ik dat mijn rechter vingers, hand en arm, en mijn rechter tenen, voet en been behoorlijk gevoelloos waren en deels zaten te tintelen.
Huisarts gebeld, ik moest een kwartier later terugbellen van de assistente, waarna ik te horen kreeg dat zij mij terug zouden bellen. Half uur later nog niks gehoord, weer gebeld, praktijk was inmiddels gesloten. Huisartsenpost gebeld; nee ik moest toch maar op de huisarts wachten. Nog eens drie kwartier later belde de huisarts: ik kon niet meer langs komen, maar ik kon toch maar beter even contact opnemen met de huisartsenpost.
Opnieuw huisartsenpost gebeld en 3 kwartier later mocht ik komen.
Ik was bang dat het een TIA was door de spanningen van eerder die dag, maar het bleek gelukkig slechts een lichamelijke reactie op het voorval geweest te zijn. De klachten waren inmiddels al iets afgenomen (zelfs op dit moment voel ik ze nog iets), maar ik heb wel aardig in angst gezeten in die tijd.
Voor mijn burn-out heb ik echt nog NOOIT zulke heftige ervaringen gehad als dit.
[ Bericht 2% gewijzigd door ToT op 07-02-2014 11:56:17 ]
Membershipkaartje heb ik neem ik aan gekregen zonder dat dit gecommuniceerd is? Ik weet nog nergens van nl.quote:
Ps1vet en ToT; welkom! De membershipkaartjes kunnen jullie halen bij Magnetronkoffie
ToT; in mijn oren klinkt het als een waar horrorverhaal.. jouw school avontuur.
Dit is dus ook de baan die jouw een burnout heeft bezorgd zeker? Sterkte! En blijf vooral je gal spuwen!
Nee, dat is allemaal niet wenselijk haha. En een kusje misstaat nooit (A)quote:
[..]
Thnx, lief van je
Maar ik heb nog een half blikje verf en een half emmertje saus voor de keuken. Hierna moet ik eerst weer centjes zien te vinden
... and I hope it's not bothering you.
quote:
Ps1vet en ToT; welkom! De membershipkaartjes kunnen jullie halen bij Magnetronkoffie
quote:
[..]
Welkom en join the club. Goed om te horen dat het oplucht.
(Mag ik dat "join the club" trouwens wel zeggen, zo lang zit ik hier ook nog niet. Wacht eigenlijk nog steeds op mijn membership kaart
En hierbij overhandig ik jullie de membershipskaartjes, alstuquote:
Dit lucht trouwens aardig op, dat ik het zo allemaal uittyp!
Hierbij ook 1tje voor jouquote:
[..]
Membershipkaartje heb ik neem ik aan gekregen zonder dat dit gecommuniceerd is? Ik weet nog nergens van nl.
Welkom allemaal
En ToT, ik heb geprobeerd je verhaaltje te lezen, maar het was wat te veel voor mij om te absorberen. Maar wat ik er wel uit kan opmaken is het to-ta-le onbegrip van sommigen, dat herken ik zeker!
Heb ooit 1 keertje bijna ruzie gehad met een vrouw die vond dat burnout niet bestond en dat het allemaal aanstellers waren
Je moet maar zo denken: Dat sommigen zoiets niet kunnen begrijpen komt door een gebrek aan inlevingsvermogen en het ontbreken van persoonlijke ervaring op betreffende gebied bij de botte horken zelf, moet je je niet teveel van aantrekken. Vroeger dacht ik ook dat kinderen met ooievaars gebracht werden, het heeft te maken met levenservaring en sommigen hebben daar nou eenmaal een gebrek aan.
Hun probleem, maak er niet het jouwe van!
Thx!quote:
Welkom allemaal
En ToT, ik heb geprobeerd je verhaaltje te lezen, maar het was wat te veel voor mij om te absorberen. Maar wat ik er wel uit kan opmaken is het to-ta-le onbegrip van sommigen, dat herken ik zeker!
Heb ooit 1 keertje bijna ruzie gehad met een vrouw die vond dat burnout niet bestond en dat het allemaal aanstellers waren
Je moet maar zo denken: Dat sommigen zoiets niet kunnen begrijpen komt door een gebrek aan inlevingsvermogen en het ontbreken van persoonlijke ervaring op betreffende gebied bij de botte horken zelf, moet je je niet teveel van aantrekken. Vroeger dacht ik ook dat kinderen met ooievaars gebracht werden, het heeft te maken met levenservaring en sommigen hebben daar nou eenmaal een gebrek aan.
Hun probleem, maak er niet het jouwe van!
Ja de pest is dat ik pas sinds vorig jaar officieel deze "labeltjes" heb; nu is het begrip wat mensen voor me hebben IETS groter, omdat ik blijkbaar niet zomaar een rare, onvoorspelbare, wereldvreemde, vergeetachtige, gestresste, sociaal incapabele idioot ben, maar dat ik blijkbaar een afwijking heb waar ik niks aan kan doen!
Althans dat is de conclusie die ik trek bij de verandering in hoe sommige mensen met me om gaan.
Maar, ik hoef toch geen contributie te betalen?quote:
Ps1vet en ToT; welkom! De membershipkaartjes kunnen jullie halen bij Magnetronkoffie
Nee hoor, ies helemaal gratiesquote:
[..]
Maar, ik hoef toch geen contributie te betalen?
Maar jij bent dan ook een beetje de moeder van dit topicquote:
Op
Noem je me nou oud?quote:
[..]
Nee hoor, ies helemaal graties
[..]
Maar jij bent dan ook een beetje de moeder van dit topic
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Op
Dan is het goedquote:Op vrijdag 7 februari 2014 15:23 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nee je bent eerder een topicmilf
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
