R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ondanks al de behandelingen die ik heb gevolgd, blijven mijn problemen terugkomen. Ik kan opnieuw oud & nieuw alleen vieren, omdat een 'vriend' waarmee ik had afgesproken van de week had afgebeld. We hadden een paar weken terug afgesproken naar een feest te gaan, maar nu blijkt dat hij al eerder had afgesproken met familie en dat was hij vergeten. Ik voel me hier heel klote door, omdat ik dit meerdere jaren achter elkaar heb meegemaakt en vorig jaar voelde ik mij daardoor behoorlijk suicidaal: iedereen feest vieren, terwijl ik eenzaam en alleen zit.
De therapeuten zeggen dat het allemaal zo goed met me gaat, maar in real life word ik geconfronteerd met het tegendeel.
De therapeuten zeggen dat het allemaal zo goed met me gaat, maar in real life word ik geconfronteerd met het tegendeel.
First
Heb je geen Familie waarmee je het ook kan vieren?
[ Bericht 86% gewijzigd door Tropicalx op 29-12-2013 03:15:04 ]
Heb je geen Familie waarmee je het ook kan vieren?
[ Bericht 86% gewijzigd door Tropicalx op 29-12-2013 03:15:04 ]
.
Neem een wat meer uitgebreidere versie van dit verhaal mee naar je therapeuten. Vergroot daarmee het inzicht en laat ze toe om in jouw leven te kunnen kijken. Oud en Nieuw alleen moeten vieren is nooit leuk, maar er zit een voordeel aan; je mag vuurwerk afsteken.
Google is your friend, abuse your friends
't is nog geen oud en nieuw maak nieuwe plannen. Ik woon in Leeuwarden, ik zou de hele tijd naar 'serious request' glazen huis gedoe maar pleinvrees. Dus niet geweest. Voor oud en nieuw alvast 1 plan klaarstaan en nog een terugval plan.(lokale kroeg, waar ik ook pas heenga met genoeg drank op.)
Ik zit met nieuwjaar trouwens ook eenzaam en alleen, maar das uit eigen keus 
Is het niet mogelijk in je 1tje naar dat feest te gaan?
En goeie post van Metalfrost
Is het niet mogelijk in je 1tje naar dat feest te gaan?
En goeie post van Metalfrost
Metalfrots zijn idee: naar je therapeuten gaan vind ik een zwakkere vorm van actie. Wat ik niet begrijp is waarom je niet voor een sterkere vorm van actie gaat. Ik bedoel, het is vrij simpel om jezelf nu zielig te vinden of zo dadelijk naar een therapeut te gaan en jezelf zielig te vinden, maar is het geen idee om wellicht met wat FOK!kers die eveneens eenzaam zijn wat te organiseren? Ik neem aan dat er meer mensen zijn die op oud & nieuw geen metgezellen hebben. Je moet er ook wel voor openstaan denk ik, het is echter beter dan alleen zijn. 
Misschien een idee om in het vervolg zulke dingen te voorkomen door nieuwe vrienden/kennissen te zoeken? Je hebt in principe één jaar de tijd gehad om nieuwe mensen te leren kennen.
Misschien een idee om in het vervolg zulke dingen te voorkomen door nieuwe vrienden/kennissen te zoeken? Je hebt in principe één jaar de tijd gehad om nieuwe mensen te leren kennen.
Wat ben jij een kankermongool zeg.quote:
If not now, then when.
Waarom niet gewoon allebei?quote:Op zondag 29 december 2013 03:05 schreef Yuri_Boyka het volgende:
Metalfrots zijn idee: naar je therapeuten gaan vind ik een zwakkere vorm van actie. Wat ik niet begrijp is waarom je niet voor een sterkere vorm van actie gaat. Ik bedoel, het is vrij simpel om jezelf nu zielig te vinden of zo dadelijk naar een therapeut te gaan en jezelf zielig te vinden, maar is het geen idee om wellicht met wat FOK!kers die eveneens eenzaam zijn wat te organiseren? Ik neem aan dat er meer mensen zijn die op oud & nieuw geen metgezellen hebben. Je moet er ook wel voor openstaan denk ik, het is echter beter dan alleen zijn.
Misschien een idee om in het vervolg zulke dingen te voorkomen door nieuwe vrienden/kennissen te zoeken? Je hebt in principe één jaar de tijd gehad om nieuwe mensen te leren kennen.
[..]
Wat ben jij een kankermongool zeg.
Kiezen voor een sterke ipv een zwakke is goed, maar kiezen voor beide is beter
Ik vraag mij af waarom je nog vaker met die vriend omgaat, als hij je kennelijk vaker in steek gelaten heeft?
Nou, ik weet niet wanneer hij naar die therapeuten gaat, maar als hij besluit voor de sterkere vorm te gaan (wat over twee dagen is) en hij pas tijd heeft voor de zwakkere vorm na oud & nieuw, dan haalt hij die negatieve gedachten weer naar boven terwijl hij enkele dagen daarvoor in positieve sferen was - wat betekent dat naar de therapeuten gaan naar mijn mening totaal onnodig is. Het is beter om die positieve gedachte erin te houden door na oud & nieuw weer voor een sterkere vorm van actie te kiezen.quote:
[..]
Waarom niet gewoon allebei?
Kiezen voor een sterke ipv een zwakke is goed, maar kiezen voor beide is beter
Maarja, dat moet hij zelf bepalen uiteraard.
If not now, then when.
Naar een psycholoog of enigerlei hoger opgeleid individu die ervoor geleerd heeft andere mensen psychologisch te helpen, is in geen enkele omstandigheid een vorm van zielig voordoen. Hulp zoeken is inderdaad het tegenovergestelde van 'het zelf doen', maar voor de een pakt dat anders uit dan de ander.quote:
Metalfrots zijn idee: naar je therapeuten gaan vind ik een zwakkere vorm van actie. Wat ik niet begrijp is waarom je niet voor een sterkere vorm van actie gaat. Ik bedoel, het is vrij simpel om jezelf nu zielig te vinden of zo dadelijk naar een therapeut te gaan en jezelf zielig te vinden
Zoveel variabelen om uit te kiezen, die stuk voor stuk op het oog af 'goed' zijn voor je. Drugs geeft een kick en laat mensen zien 'wauw ik kan de wereld aan!', maar is later verslavend en een bedreiging voor de gezondheid. Roken laat zien dat je erbij hoort, maar werkt ook verslavend en geeft je een VIP-kaartje voor een longziekte. Alcohol laat je even de wereld om je heen vergeten, maar vernaggelt op den duur je lever.
Mensen met problemen die ze niet aankunnen, stappen vaak naar genotsmiddelen om zich beter te voelen. Hulp zoeken nog VOORDAT ze uitreiken naar deze middelen, voorkomt nadelige gevolgen ten opzichte van lichaam, geest en uitstraling.
Google is your friend, abuse your friends
Je hebt gelijk. Ik heb er te ondoordacht over geschreven, en ik zal ook de nodige ervaring missen (nog nooit bij een dergelijke specialist geweest). Echter is het naar mijn mening vaak negatief wat leidt tot negatieve gedachten, en ja negatieve gedachten leiden vervolgens weer tot somberheid.quote:
[..]
Naar een psycholoog of enigerlei hoger opgeleid individu die ervoor geleerd heeft andere mensen psychologisch te helpen, is in geen enkele omstandigheid een vorm van zielig voordoen. Hulp zoeken is inderdaad het tegenovergestelde van 'het zelf doen', maar voor de een pakt dat anders uit dan de ander.
Zoveel variabelen om uit te kiezen, die stuk voor stuk op het oog af 'goed' zijn voor je. Drugs geeft een kick en laat mensen zien 'wauw ik kan de wereld aan!', maar is later verslavend en een bedreiging voor de gezondheid. Roken laat zien dat je erbij hoort, maar werkt ook verslavend en geeft je een VIP-kaartje voor een longziekte. Alcohol laat je even de wereld om je heen vergeten, maar vernaggelt op den duur je lever.
Mensen met problemen die ze niet aankunnen, stappen vaak naar genotsmiddelen om zich beter te voelen. Hulp zoeken nog VOORDAT ze uitreiken naar deze middelen, voorkomt nadelige gevolgen ten opzichte van lichaam, geest en uitstraling.
Bedankt.
If not now, then when.
Je fout zit hem in jouw idee dat een eenzame oud en nieuw...zijn enige probleem isquote:
[..]
Nou, ik weet niet wanneer hij naar die therapeuten gaat, maar als hij besluit voor de sterkere vorm te gaan (wat over twee dagen is) en hij pas tijd heeft voor de zwakkere vorm na oud & nieuw, dan haalt hij die negatieve gedachten weer naar boven terwijl hij enkele dagen daarvoor in positieve sferen was - wat betekent dat naar de therapeuten gaan naar mijn mening totaal onnodig is. Het is beter om die positieve gedachte erin te houden door na oud & nieuw weer voor een sterkere vorm van actie te kiezen.
Maarja, dat moet hij zelf bepalen uiteraard.
Dit topic gaat niet zozeer om het oud & nieuw, maar wat ik moet doen om de problemen écht te kunnen doorbreken.
Als ik het zelf kan, zou ik het ook zelf doen. Maar als jij bijvoorbeeld een speciaal beroep wil kunnen uitoefenen, moet je daarvoor ook een opleiding doen. Je moet van een ander leren hoe je dat beroep moet kunnen uitoefenen.
Ik wil weten hoe ik van een onzeker persoon die continu problemen heeft met o.a. sociale contacten kan ontpoppen tot iemand die wel zelfverzekerd is en een succesvoller leven leidt. Een psych probeert je anders tegen dingen aan te kijken, maar daarmee zijn de problemen niet opgelost.
Als ik het zelf kan, zou ik het ook zelf doen. Maar als jij bijvoorbeeld een speciaal beroep wil kunnen uitoefenen, moet je daarvoor ook een opleiding doen. Je moet van een ander leren hoe je dat beroep moet kunnen uitoefenen.
Ik wil weten hoe ik van een onzeker persoon die continu problemen heeft met o.a. sociale contacten kan ontpoppen tot iemand die wel zelfverzekerd is en een succesvoller leven leidt. Een psych probeert je anders tegen dingen aan te kijken, maar daarmee zijn de problemen niet opgelost.
Als jij prefereert om alleen te zijn tijdens oud & nieuw dan is daar uiteraard niks mis mee.quote:
[..]
Je fout zit hem in jouw idee dat een eenzame oud en nieuw...zijn enige probleem is
If not now, then when.
Ik ben blij dat we van elkaar kunnen leren. Ik vond die tip van jou over dat OP eventueel met andere FOK!kers oudejaarsnacht samen konden doorbrengen, een hele goede.quote:Op zondag 29 december 2013 03:29 schreef Yuri_Boyka het volgende:
[..]
Je hebt gelijk. Ik heb er te ondoordacht over geschreven, en ik zal ook de nodige ervaring missen (nog nooit bij een dergelijke specialist geweest). Echter is het naar mijn mening vaak negatief wat leidt tot negatieve gedachten, en ja negatieve gedachten leiden vervolgens weer tot somberheid.
Bedankt.
Google is your friend, abuse your friends
Heb je geen vrienden op Facebook? Plaats daar anders een oproepje met..
"Wilt iemand nog leuke dingen doen met Oud en Nieuw".
Dan krijg je vast reactie's.
Anders wil ik wel je vriend zijn, als in Amsterdam woont?
"Wilt iemand nog leuke dingen doen met Oud en Nieuw".
Dan krijg je vast reactie's.
Anders wil ik wel je vriend zijn, als in Amsterdam woont?
Ik vind het ook wel een tof ideequote:
[..]
Ik ben blij dat we van elkaar kunnen leren. Ik vond die tip van jou over dat OP eventueel met andere FOK!kers oudejaarsnacht samen konden doorbrengen, een hele goede.
Al weet ik niet of ik zou gaan, want ik heb er wel vrede mee om alleen thuis te zitten met O&N. Vorig jaar was zo'n chaos die laatste paar weken van december, veel stressen enzo, ik wou het dit jaar gewoon lekker rustig aan gaan doen
Ik heb een prima kerst gehad, ik heb wel een paar uitnodigingen gehad voor O&N, maar vind het wel best zo
Mijn oplossing was: schijt hebben aan dingenquote:
Dit topic gaat niet zozeer om het oud & nieuw, maar wat ik moet doen om de problemen écht te kunnen doorbreken.
Als ik het zelf kan, zou ik het ook zelf doen. Maar als jij bijvoorbeeld een speciaal beroep wil kunnen uitoefenen, moet je daarvoor ook een opleiding doen. Je moet van een ander leren hoe je dat beroep moet kunnen uitoefenen.
Ik wil weten hoe ik van een onzeker persoon die continu problemen heeft met o.a. sociale contacten kan ontpoppen tot iemand die wel zelfverzekerd is en een succesvoller leven leidt. Een psych probeert je anders tegen dingen aan te kijken, maar daarmee zijn de problemen niet opgelost.
Dat gaat niet zo hup 1 2 3 als gedacht. Je zit dan onder andere met:quote:
Mijn oplossing was: schijt hebben aan dingen
- de gedachte waarin je denkt dat anderen op een negatieve manier aan je denken
- het gevoel waarin je jezelf verplaatste toen je nog niet 'schijt had aan dingen'
- het gedrag dat van het ene op het andere moment zou moeten veranderen ten aanzien van vernieuwde inzicht
TS, verdiep je eens in cognitieve gedragstherapie. Het helpt. het heeft mij ook geholpen
Google is your friend, abuse your friends
1e punt heb is gewoon steeds meer schijt aan gekregen. Ik kan (even een voorbeeldje) kritiek steeds beter handelen omdat het me simpelweg minder raakt, niet omdat ik er beter mee heb leren omgaan.quote:
[..]
Dat gaat niet zo hup 1 2 3 als gedacht. Je zit dan onder andere met:
- de gedachte waarin je denkt dat anderen op een negatieve manier aan je denken
- het gevoel waarin je jezelf verplaatste toen je nog niet 'schijt had aan dingen'
- het gedrag dat van het ene op het andere moment zou moeten veranderen ten aanzien van vernieuwde inzicht
TS, verdiep je eens in cognitieve gedragstherapie. Het helpt. het heeft mij ook geholpen
2e punt begrijp ik niet
3e punt, ik had het ook niet over van de ene op de andere dag, het is iets dat (heel) geleidelijk gaat. Bij mij ging het eigenlijk bijna ongemerkt. Maar het helpt wel. Ik trek me tegenwoordig veel minder aan wat andere (vaak negatief ingestelde) mensen van mij denken (of zelfs helemaal niet, omdat ik me simpelweg niet meer aangesproken voel).
Ik weet eerlijk gezegd niet -hoe- ik zover heb weten te komen, maar het was iets dat "toevallig" op mijn pad kwam.
Het is het resultaat, maar de gulden vraag (wat is de weg er naartoe?) kan ik niet beantwoorden omdat de weg naar je doel voor ieder mens anders is
Oh ik had even niet gelezen dat het jouw oplossing was geweest. Mijn excuses.
Google is your friend, abuse your friends
Ik kan trouwens wel iets vertellen over punt 2 bedenk ik me nu.quote:
Oh ik had even niet gelezen dat het jouw oplossing was geweest. Mijn excuses.
Vroeger (of eigenlijk zelfs tot nog niet al te ver terug) had ik geen schijt aan veel dingen. Ik probeerde met alles rekening te houden en dat lukte me niet (je kunt nooit iedereen tevreden houden en nog tal van redenen). Dat ging ik op mezelf betrekken totdat het er langzaam in sleet dat het probleem helemaal niet bij mij lag, maar bij hun!
En naarmate dat besef steeds verder doordringt, merk ik dat het steeds makkelijker wordt, maar het is een langzaam proces geweest maar het belangrijkste is: Het lijkt permanent te zijn en geen pleister
Heel goed.quote:
[..]
Ik kan trouwens wel iets vertellen over punt 2 bedenk ik me nu.
Vroeger (of eigenlijk zelfs tot nog niet al te ver terug) had ik geen schijt aan veel dingen. Ik probeerde met alles rekening te houden en dat lukte me niet (je kunt nooit iedereen tevreden houden en nog tal van redenen). Dat ging ik op mezelf betrekken totdat het er langzaam in sleet dat het probleem helemaal niet bij mij lag, maar bij hun!
En naarmate dat besef steeds verder doordringt, merk ik dat het steeds makkelijker wordt, maar het is een langzaam proces geweest maar het belangrijkste is: Het lijkt permanent te zijn en geen pleister
Google is your friend, abuse your friends
Verwachten dat dingen veranderen helpt niet. Je moet je eigen toekomst maken.quote:
Dit topic gaat niet zozeer om het oud & nieuw, maar wat ik moet doen om de problemen écht te kunnen doorbreken.
Als ik het zelf kan, zou ik het ook zelf doen. Maar als jij bijvoorbeeld een speciaal beroep wil kunnen uitoefenen, moet je daarvoor ook een opleiding doen. Je moet van een ander leren hoe je dat beroep moet kunnen uitoefenen.
Ik wil weten hoe ik van een onzeker persoon die continu problemen heeft met o.a. sociale contacten kan ontpoppen tot iemand die wel zelfverzekerd is en een succesvoller leven leidt. Een psych probeert je anders tegen dingen aan te kijken, maar daarmee zijn de problemen niet opgelost.
Ga er op uit en overwin je angst, dat is de enige manier om echt iets te veranderen.
First of all, I'm not your friend.
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
Er zijn altijd meer wegen die naar Rome gaanquote:Op zondag 29 december 2013 04:49 schreef imikethat het volgende:
[..]
Verwachten dat dingen veranderen helpt niet. Je moet je eigen toekomst maken.
Ga er op uit en overwin je angst, dat is de enige manier om echt iets te veranderen.
Lopend zal hoogstwaarschijnlijk langer duren dan met het vliegtuigquote:
[..]
Er zijn altijd meer wegen die naar Rome gaan
First of all, I'm not your friend.
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
~ Gelukkig zijn we tegenwoordig ouder en wijzer en helpen we onze hersens op een verstandigere wijze naar de klote
Je reisdoel is niet het uiteindelijke doel van je reis, de reis zelf is namelijk het doel van je reis (net zoals bij vakantiesquote:
[..]
Lopend zal hoogstwaarschijnlijk langer duren dan met het vliegtuig
)Edit: Grappig, eigenlijk zeg ik hetzelfde 2 keer
Heb 1 van de 2 maar weggehaald, werd anders beetje verwarrend enzo
Ja, nu niet gelukkigquote:
[..]
Je reisdoel is niet het uiteindelijke doel van je reis, de reis zelf is namelijk het doel van je reis (net zoals bij vakanties
Edit: Grappig, eigenlijk zeg ik hetzelfde 2 keer
Heb 1 van de 2 maar weggehaald, werd anders beetje verwarrend enzo
De psych denkt dat het probleem in je hoofd zit. Ik geloof daar niet zo in.quote:
Dit topic gaat niet zozeer om het oud & nieuw, maar wat ik moet doen om de problemen écht te kunnen doorbreken.
Als ik het zelf kan, zou ik het ook zelf doen. Maar als jij bijvoorbeeld een speciaal beroep wil kunnen uitoefenen, moet je daarvoor ook een opleiding doen. Je moet van een ander leren hoe je dat beroep moet kunnen uitoefenen.
Ik wil weten hoe ik van een onzeker persoon die continu problemen heeft met o.a. sociale contacten kan ontpoppen tot iemand die wel zelfverzekerd is en een succesvoller leven leidt. Een psych probeert je anders tegen dingen aan te kijken, maar daarmee zijn de problemen niet opgelost.
Het menselijk lichaam zit zo complex in elkaar, dat we eigenlijk geen flauw benul hebben van wat er mis is, als mensen mentale problemen hebben. 9 van de 10 keer zit de oorzaak van het probleem niet in het hoofd. En vaak kunnen deze problemen op een eenvoudige manier worden opgelost. Gezond eten, goed slapen (niet te veel, niet te weinig), veel sporten, goede communicatie met je omgeving.
In jouw geval is dat laatste waarschijnlijk een probleem, waar je lichaam op reageert, waardoor je jezelf iedere keer weer tegenkomt. Daar is uit te komen - niet gemakkelijk, het heeft mij ook een jaar of tien gekost, maar het kan wel.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Misschien een assertiviteitstraining wat voor je?quote:
Dit topic gaat niet zozeer om het oud & nieuw, maar wat ik moet doen om de problemen écht te kunnen doorbreken.
Als ik het zelf kan, zou ik het ook zelf doen. Maar als jij bijvoorbeeld een speciaal beroep wil kunnen uitoefenen, moet je daarvoor ook een opleiding doen. Je moet van een ander leren hoe je dat beroep moet kunnen uitoefenen.
Ik wil weten hoe ik van een onzeker persoon die continu problemen heeft met o.a. sociale contacten kan ontpoppen tot iemand die wel zelfverzekerd is en een succesvoller leven leidt. Een psych probeert je anders tegen dingen aan te kijken, maar daarmee zijn de problemen niet opgelost.
Die ga ik dus ook volgen.quote:
[..]
Misschien een assertiviteitstraining wat voor je?
Ik ben al jaren op zoek naar zoiets. Een assertiviteitstraining was ooit een onderdeel van een therapie die ik volgde, maar ik had er niet zoveel aan. Dat was vooral van: je staat bij de bakker en iemand dringt voor, wat doe je dan? Problemen met assertiviteit zijn wel wat complexer dan voor jezelf opkomen wanneer iemand voordringt.
Ik zit er niet op te wachten om in een groep te zitten met Man Bijt Hond-figuren en een zweverig kort pittig kapsel die je gaat uitleggen wat het verschil is tussen subassertief, assertief en agressief gedrag. De trainingen die ik vond die me wel enigszins aanspraken, worden gegeven vanuit het arbeidsleven en zijn heel duur. Communicatietrainingen zijn dat: waar je leert hoe je op de ander overkomt en hoe je dat kan veranderen.
Maar goed: ik ga over een maand zo'n training volgen als het goed is. Ik hoop dat mijn beeld over een assertiviteitstraining te bevooroordeeld is en dat ik er echt kan leren waar ik iets aan heb.
Typisch trouwens dat ze bij mijn behandeling er nu pas mee waren gekomen en niet aan het begin van mijn behandeling. Ze kwamen opeens met het voorstel gekomen een sociale vaardigheidstraining te gaan zoeken, omdat ze "zagen dat wel stappen zet, maar dat het niet gaat zoals het moet".
Ik ben niet iemand die verwacht dat de psych het allemaal gaat oplossen en dat wil ik ook niet. Wat ik wel wil, is mijn problemen helderder krijgen en inzicht krijgen in hoe ik die zelf kan oplossen. De hulpverlening ken ik vaak als betuttelend; je wordt klein gehouden, omdat ze jou ook als klein zien. Het leven kan nou eenmaal keihard zijn. Je krijgt niks voor niks en je moet in staat zijn teleurstellingen te incasseren. Als jij politie-agent wilt worden, moet je ook leren je sterk op te stellen en tegrn een stootje te kunnen. Als je een psych wilt worden trouwens ook. Dus waarom behandelt die psych jou dan altijd alsof je van porselein bent? Waarom zegt zo'n iemand niet van: "Als je een relatie wilt, zal je eerst 50 kilo moeten afvallen, want zoals je er nu uitziet vinden weinig mensen je aantrekkelijk." Nee, zo'n figuur gaat je leren "van jezelf te houden"
Klinkt allemaal heel zuur en sarcastisch misschien. Maar zo voelt het nu eenmaal als je al ruim 15 jaar aan 'jezelf werkt'. Ik ben vooral boos op mezelf, dat ik waarschijnlijk helemaal niet zo mijn best heb gedaan. Dat ik in deze situatie zit, heb ik denk voornamelijk aan mezelf te danken.
[ Bericht 15% gewijzigd door Pulzzar op 29-12-2013 12:17:05 ]
Mijn hoofd ontploft momenteel zowat ja.
Gisteren date gehad en afgewezen. Puur die afwijzing heeft dan zo'n enorme impact op me.
Gisteren date gehad en afgewezen. Puur die afwijzing heeft dan zo'n enorme impact op me.
Je kunt je hierin sterk vergissen. PM/DM me voor details.quote:
Klinkt allemaal heel zuur en sarcastisch misschien. Maar zo voelt het nu eenmaal als je al ruim 15 jaar aan 'jezelf werkt'. Ik ben vooral boos op mezelf, dat ik waarschijnlijk helemaal niet zo mijn best heb gedaan. Dat ik in deze situatie zit, heb ik denk voornamelijk aan mezelf te danken.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ik ben wel nieuwsgierig wat je hiermee bedoeltquote:
[..]
Je kunt je hierin sterk vergissen. PM/DM me voor details.
Toch zit er wel een grond van waarheid in het 'van jezelf houden'. Lees het eens als: 'jezelf accepteren' bijvoorbeeld.
Ik heb veel aan schematherapie (google is your friend ). Daar ben ik al verder mee gekomen dan met 1,5 jaar gesprekken bij een psych. Deze therapie legt verbanden tussen je reacties en gedachten in het nu en je ervaringen in je kindertijd. Niet iedereen heeft een veilige en gezellige jeugd gehad, en daar kun je al flink beschadigd zijn geraakt. Als je het nooit goed hebt gedaan in de ogen van je ouders, dan heb je misschien nog steeds het idee een mislukkeling te zijn bijvoorbeeld. Zit dan alvast van te voren in je hoofd.
Ik heb veel aan schematherapie (google is your friend
). Daar ben ik al verder mee gekomen dan met 1,5 jaar gesprekken bij een psych. Deze therapie legt verbanden tussen je reacties en gedachten in het nu en je ervaringen in je kindertijd. Niet iedereen heeft een veilige en gezellige jeugd gehad, en daar kun je al flink beschadigd zijn geraakt. Als je het nooit goed hebt gedaan in de ogen van je ouders, dan heb je misschien nog steeds het idee een mislukkeling te zijn bijvoorbeeld. Zit dan alvast van te voren in je hoofd.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Hoe haalt schematherapie dan de link weg tussen je een mislukkeling voelen en het volgens je ouders nooit goed hebben gedaan?quote:
Toch zit er wel een grond van waarheid in het 'van jezelf houden'. Lees het eens als: 'jezelf accepteren' bijvoorbeeld.
Ik heb veel aan schematherapie (google is your friend
Ik heb ook schematherapie gehad; was ook een deel van de behandeling. Die behandeling duurde een half jaar en schematherapie op zichzelf staand duurt volgens mij veel langer. Mijn eerste valkuil was emotionele verwaarlozing.
Maar wat heb ik eraan om de schuld bij mijn ouders te leggen? Of ik nou wel of niet goed bent opgevoed door hen; ik ben degene die met de problemen zit en ik zal ze moeten oplossen.
Dit is o.a. een reden waarom ik een teringhekel kan hebben aan therapie. Op die manier word je gestimuleerd om in de slachtofferrol te vallen en om jezelf zielig te gaan vinden.
Maar wat heb ik eraan om de schuld bij mijn ouders te leggen? Of ik nou wel of niet goed bent opgevoed door hen; ik ben degene die met de problemen zit en ik zal ze moeten oplossen.
Dit is o.a. een reden waarom ik een teringhekel kan hebben aan therapie. Op die manier word je gestimuleerd om in de slachtofferrol te vallen en om jezelf zielig te gaan vinden.
Je gaat analyseren of je reactie op bijvoorbeeld een onaardige opmerking van iemand anders normaal is of heftiger dan nodig. Als je reactie veel heftiger is dan je zou verwachten dan is er een schema actief. Dan ga je uitzoeken welk schema dat is en ga je analyseren waarom je zo reageert. En dan blijkt vaak die andere persoon ook schema's te hebben en onterecht op je heeft lopen bitchen... (mijn moeder, all the time....) Hierdoor kan ik het makkelijker naast me neerleggen en kost het me minder energie. Maar het is een langdurige kwestie om het uit te roeien.quote:
[..]
Hoe haalt schematherapie dan de link weg tussen je een mislukkeling voelen en het volgens je ouders nooit goed hebben gedaan?
Mij heeft het al veel geholpen dat ik niet een 'aansteller' was zoals ze me vaak wilden laten geloven, maar er een oorzaak is voor deze dingen. (het is wel complexer bij mij, ook nog een oogafwijking die beperkingen geeft en traumas heeft opgeleverd)
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Klinkt best wel interessant eigenlijk. Ik zal het met m'n eigen behandelaars overleggen.quote:
[..]
Je gaat analyseren of je reactie op bijvoorbeeld een onaardige opmerking van iemand anders normaal is of heftiger dan nodig. Als je reactie veel heftiger is dan je zou verwachten dan is er een schema actief. Dan ga je uitzoeken welk schema dat is en ga je analyseren waarom je zo reageert. En dan blijkt vaak die andere persoon ook schema's te hebben en onterecht op je heeft lopen bitchen... (mijn moeder, all the time....) Hierdoor kan ik het makkelijker naast me neerleggen en kost het me minder energie. Maar het is een langdurige kwestie om het uit te roeien.
Mij heeft het al veel geholpen dat ik niet een 'aansteller' was zoals ze me vaak wilden laten geloven, maar er een oorzaak is voor deze dingen. (het is wel complexer bij mij, ook nog een oogafwijking die beperkingen geeft en traumas heeft opgeleverd)
Edit: En je ondertitel is waarheid
je moet ook niet denken in schuld vind ik, maar meer in oorzaak -> gevolg. De emotie er proberen uit te laten. Bij jezelf de patronen leren herkennen. Misschien klamp je je juist veel vast aan anderen door die verwaarlozing van vroeger en stoot je mensen daar juist mee af? (een voorbeeld he, niet specifiek jou, ik ken je nml niet)quote:
Ik heb ook schematherapie gehad; was ook een deel van de behandeling. Die behandeling duurde een half jaar en schematherapie op zichzelf staand duurt volgens mij veel langer. Mijn eerste valkuil was emotionele verwaarlozing.
Maar wat heb ik eraan om de schuld bij mijn ouders te leggen? Of ik nou wel of niet goed bent opgevoed door hen; ik ben degene die met de problemen zit en ik zal ze moeten oplossen.
Dit is o.a. een reden waarom ik een teringhekel kan hebben aan therapie. Op die manier word je gestimuleerd om in de slachtofferrol te vallen en om jezelf zielig te gaan vinden.
ik voel me trouwens niet echt een slachtoffer ofzo, maar ik mag van mezelf mn beperkingen hebben en daaraan werken.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Op zich gaf die schematherapie wel wat helderheid. Echter vroeg ik ook gesprekken aan met mijn ouders erbij, maar dan was het opeens weer alleen maar mijn probleem en wilden ze niet aan zo'n gesprek beginnen.
Er zijn trouwens veel klachten over de instantie waar ik toen zat. Toen het halfjaar voorbij was, was er wel wat veranderd, maar ik had nog steeds genoeg aandachtspunten. Serieus; iedereen waarmee ik achteraf na hun behandeling contact mee heb gehad, is teruggevallen. Ze investeren weet ik hoeveel geld en tijd in je, maar daarna moet je het van het één op het andere moment zelf maar uitzoeken.
Er zijn trouwens veel klachten over de instantie waar ik toen zat. Toen het halfjaar voorbij was, was er wel wat veranderd, maar ik had nog steeds genoeg aandachtspunten. Serieus; iedereen waarmee ik achteraf na hun behandeling contact mee heb gehad, is teruggevallen. Ze investeren weet ik hoeveel geld en tijd in je, maar daarna moet je het van het één op het andere moment zelf maar uitzoeken.
Ik heb na die schematherapie behoorlijk veel problemen met mijn pa gehad. Ik zag inderdaad in dat het niet alleen maar mijn schuld was en dat het milieu waarin ik ben opgegroeid ook een rol heeft gespeeld. Mijn ouders hebben een slecht huwelijk gehad en waren later gescheiden. Mijn vader ging altijd zijn eigen gang en besteedde weinig aandacht aan mij. Mijn moeder was daarentegen te overprotective. Toen ze waren gescheiden, was mijn moeder depressief en ging ze aan de drank. Nu is het 20 jaar later en mijn vader is nog steeds een zeer afstandelijke man en mijn moeder nog steeds aan de drank.
Ik heb het mijn pa duidelijk kwalijk genomen dat hij mij voor mijn gevoel in de steek heeft gelaten. Het is des te pijnlijker dat hij het zelf niet inziet. Pas toen ik hem wat meer kan accepteren zoals hij is, heb ik een wat betere band met hem. Schematherapie heeft me wat dat betreft wel heel veel ellende gegeven.
Ik heb het mijn pa duidelijk kwalijk genomen dat hij mij voor mijn gevoel in de steek heeft gelaten. Het is des te pijnlijker dat hij het zelf niet inziet. Pas toen ik hem wat meer kan accepteren zoals hij is, heb ik een wat betere band met hem. Schematherapie heeft me wat dat betreft wel heel veel ellende gegeven.
Relaxen dan. Zou je van jezelf houden, dan zou je jezelf niet zo gek maken.quote:
Mijn hoofd ontploft momenteel zowat ja.
Dat is best normaal hoor, niets mis mee. Zolang je niet meteen een mes in je polsen zet, mag je prima ondersteboven zijn van een blauwtje. Lekker op je bek gaan, om later weer op te staan.quote:Gisteren date gehad en afgewezen. Puur die afwijzing heeft dan zo'n enorme impact op me.
Ik heb ook niet veel zin om mijn ouders de schuld te geven. Maar ik zie nu wel meer in dat ik te lang op mn tenen heb gelopen om maar alles zo goed mogelijk te doen. In plaats daarvan mag ik nu gewoon zo af en toe eens lekker minder hard mn best doenquote:
Ik heb na die schematherapie behoorlijk veel problemen met mijn pa gehad. Ik zag inderdaad in dat het niet alleen maar mijn schuld was en dat het milieu waarin ik ben opgegroeid ook een rol heeft gespeeld. Mijn ouders hebben een slecht huwelijk gehad en waren later gescheiden. Mijn vader ging altijd zijn eigen gang en besteedde weinig aandacht aan mij. Mijn moeder was daarentegen te overprotective. Toen ze waren gescheiden, was mijn moeder depressief en ging ze aan de drank. Nu is het 20 jaar later en mijn vader is nog steeds een zeer afstandelijke man en mijn moeder nog steeds aan de drank.
Ik heb het mijn pa duidelijk kwalijk genomen dat hij mij voor mijn gevoel in de steek heeft gelaten. Het is des te pijnlijker dat hij het zelf niet inziet. Pas toen ik hem wat meer kan accepteren zoals hij is, heb ik een wat betere band met hem. Schematherapie heeft me wat dat betreft wel heel veel ellende gegeven.
"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
-Albert Camus.
Als je van zoiets suïcidaal wordt maar niet anders tegen dingen aan wil leren kijken vraag ik me oprecht af hoe je ooit beter wil worden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
je geeft het antwoord zelf al. Therapeuten zijn niets meer als voor geprogrameerde gesprekspartners. Je zult het zelf moeten doen en die gedachte kan inderdaad eng zijn. Maar dat is niet erg. Want je kunt er uit komen als jij er tijd en energie in steekt en constant uit je confort zone gaat. Misschien sporten een suggestie? Ik voel me altijd kut als ik te weinig sport.
Doe het voor de mensheid:$:$
Deze man weet.quote:
[..]
Naar een psycholoog of enigerlei hoger opgeleid individu die ervoor geleerd heeft andere mensen psychologisch te helpen, is in geen enkele omstandigheid een vorm van zielig voordoen. Hulp zoeken is inderdaad het tegenovergestelde van 'het zelf doen', maar voor de een pakt dat anders uit dan de ander.
Zoveel variabelen om uit te kiezen, die stuk voor stuk op het oog af 'goed' zijn voor je. Drugs geeft een kick en laat mensen zien 'wauw ik kan de wereld aan!', maar is later verslavend en een bedreiging voor de gezondheid. Roken laat zien dat je erbij hoort, maar werkt ook verslavend en geeft je een VIP-kaartje voor een longziekte. Alcohol laat je even de wereld om je heen vergeten, maar vernaggelt op den duur je lever.
Mensen met problemen die ze niet aankunnen, stappen vaak naar genotsmiddelen om zich beter te voelen. Hulp zoeken nog VOORDAT ze uitreiken naar deze middelen, voorkomt nadelige gevolgen ten opzichte van lichaam, geest en uitstraling.
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Ik durf het bijna niet neer te zetten.quote:
Hoe ziet je leven er nu uit dan? Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik woon alleen. Mijn huishouden is netjes en mijn administratie is vaak wel in orde. Ik ben alleen totaal niet praktisch daarin, waardoor ik er elke dag wel een paar uur mee bezig ben. Er zijn dagen dat ik alleen met dat bezig ben en voor de rest lig ik op bed of zit ik te internetten of kijk ik TV.
Ik heb vandaag de hele dag op bed gelegen, omdat ik nogal aangedaan was van wat er gisteravond gebeurd is. Niet alleen een mislukte date, maar kwam er ook achter dat een vriend geen contact meer met mij wil en ik heb geen idee waarom, maar ik denk dat ik op hem een onbetrouwbare indruk heb achtergelaten en daarom heeft hij mij afgeschreven.
Sinds een paar maanden weer naar de sportschool. Ik streef naar 3x per week. Eén keer per week van Gouda naar Amsterdam naar de psycholoog en 1x in de 2 weken komt er iemand van maatschappelijk werk langs.
Een paar jaar geleden zat ik bij PsyQ. Daar werd mij gezegd dat ik eerst de structuur in orde moet krijgen, bijvoorbeeld door een driedaagse behandeling. Daarna pas zou ik mentalisation based treatment kunnen volgen. De psych van PsyQ had er een hard hoofd in en dacht dat welke behandeling dan ook geen zin heeft bij mij. Wanneer je bij PsyQ 3 keer niet voor 24 uur afbelt, houdt je behandeling sowieso op. Dat gebeurde dus ook. Van hen kant verdient het trouwens ook geen schoonheidsprijs, want ik stond 15 maanden op de wachtlijst, maar ze beloofden mij wel een geschikte behandeling te bieden. Uiteindelijk kon ik 1x per 2 weken bij die psycholoog terecht die mij dus een onbehandelbaar geval vond. Na PsyQ ben ik naar de Viersprong gegaan en daar kreeg ik mentalisation based treatment en ik zit sinds 4 maanden in het natraject.
Achteraf gezien denk ik dat die psycholoog van PsyQ wel gelijk heeft gehad. Als volwassene hoor je te werken om jezelf te kunnen onderhouden. Of je studeert.
Daarom vind ik het van mijn huidige behandeling zo ongeloofwaardig als ze zeggen dat ik zulke grote stappen zet. Ik vind het ook ongeloofwaardig als ze zeggen dat ik te hoge eisen aan mezelf stel.
Schoktherapie? Zoiets van, innerlijk weet je dat je het kan, maar durf/angst/knulligheid verklooien alles. Dus wordt je in het diepe gegooid en blijkt dat je plots wel kan zwemmen?quote:
Dit topic gaat niet zozeer om het oud & nieuw, maar wat ik moet doen om de problemen écht te kunnen doorbreken.
Als ik het zelf kan, zou ik het ook zelf doen. Maar als jij bijvoorbeeld een speciaal beroep wil kunnen uitoefenen, moet je daarvoor ook een opleiding doen. Je moet van een ander leren hoe je dat beroep moet kunnen uitoefenen.
Ik wil weten hoe ik van een onzeker persoon die continu problemen heeft met o.a. sociale contacten kan ontpoppen tot iemand die wel zelfverzekerd is en een succesvoller leven leidt. Een psych probeert je anders tegen dingen aan te kijken, maar daarmee zijn de problemen niet opgelost.
Daardoor stijgt je zelfvertrouwen en ga je meer dingen proberen en bouw je meer sociale ervaring op.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Als ik zo'n topic ook weer doorlees denk ik van, godver, wat denken we toch ook allemaal veel te veel na.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Klinkt een beetje alsof je in een bootje dobbert, alleen in het midden van de oceaan, zonder zijl, zonder land in zicht en zonder wind.quote:
[..]
Ik durf het bijna niet neer te zetten.
Ik woon alleen. Mijn huishouden is netjes en mijn administratie is vaak wel in orde. Ik ben alleen totaal niet praktisch daarin, waardoor ik er elke dag wel een paar uur mee bezig ben. Er zijn dagen dat ik alleen met dat bezig ben en voor de rest lig ik op bed of zit ik te internetten of kijk ik TV.
Ik heb vandaag de hele dag op bed gelegen, omdat ik nogal aangedaan was van wat er gisteravond gebeurd is. Niet alleen een mislukte date, maar kwam er ook achter dat een vriend geen contact meer met mij wil en ik heb geen idee waarom, maar ik denk dat ik op hem een onbetrouwbare indruk heb achtergelaten en daarom heeft hij mij afgeschreven.
Sinds een paar maanden weer naar de sportschool. Ik streef naar 3x per week. Eén keer per week van Gouda naar Amsterdam naar de psycholoog en 1x in de 2 weken komt er iemand van maatschappelijk werk langs.
Een paar jaar geleden zat ik bij PsyQ. Daar werd mij gezegd dat ik eerst de structuur in orde moet krijgen, bijvoorbeeld door een driedaagse behandeling. Daarna pas zou ik mentalisation based treatment kunnen volgen. De psych van PsyQ had er een hard hoofd in en dacht dat welke behandeling dan ook geen zin heeft bij mij. Wanneer je bij PsyQ 3 keer niet voor 24 uur afbelt, houdt je behandeling sowieso op. Dat gebeurde dus ook. Van hen kant verdient het trouwens ook geen schoonheidsprijs, want ik stond 15 maanden op de wachtlijst, maar ze beloofden mij wel een geschikte behandeling te bieden. Uiteindelijk kon ik 1x per 2 weken bij die psycholoog terecht die mij dus een onbehandelbaar geval vond. Na PsyQ ben ik naar de Viersprong gegaan en daar kreeg ik mentalisation based treatment en ik zit sinds 4 maanden in het natraject.
Achteraf gezien denk ik dat die psycholoog van PsyQ wel gelijk heeft gehad. Als volwassene hoor je te werken om jezelf te kunnen onderhouden. Of je studeert.
Daarom vind ik het van mijn huidige behandeling zo ongeloofwaardig als ze zeggen dat ik zulke grote stappen zet. Ik vind het ook ongeloofwaardig als ze zeggen dat ik te hoge eisen aan mezelf stel.
Ik zou je graag advies willen geven, heel graag...maar ik weet echt niks te bedenken
Sterkte in elk geval (al weet ik dat je aan mijn steun niet veel hebt, maar evengoed heb je het).
Zo'n eerlijke reactie helpt me al meer.quote:
[..]
Klinkt een beetje alsof je in een bootje dobbert, alleen in het midden van de oceaan, zonder zijl, zonder land in zicht en zonder wind.
Ik zou je graag advies willen geven, heel graag...maar ik weet echt niks te bedenken
Sterkte in elk geval (al weet ik dat je aan mijn steun niet veel hebt, maar evengoed heb je het).
Ik moet me gaan realiseren wat de problemathiek is, de ernst ervan en wat de mogelijkheden zijn om die op te kunnen lossen. Ik heb niks aan "leer van jezelf houden", "stel jezelf niet te hoge eisen", "je bent goed zoals je bent". Het is nogal in de mode om met dat soort adviezen te gaan leuren en iemand gaat zich daardoor wel misschien een uurtje beter voelen. Maar op lange termijn raak je daarmee alleen maar in de war.
Eigenlijk zou ik gewoon niet meer moeten gaan naar die psych die ik nu heb. Maar die mensen hersenspoelen je gewoon. Ze willen je vertrouwen winnen, maar dat is ook onderdeel van de behandeling. Het is niet oprecht. Je bent een soort labaratoriumrat die ze gebruiken om te bestuderen in hoeverre hun 'innovatieve' behandeling aanslaat. Als ze jou aan het janken krijgen, denken ze al dat hun behandeling succes heeft. Ze zijn erop getraind om op je gevoel in te spelen en ze kunnen je overtuigen dat zij heel veel voor je hebben gedaan. Totdat je weer met de harde werkelijkheid wordt geconfronteerd.
Bij mij in de groep zat een meisje waarvan bekend was dat ze haar moeder mishandelde. Ik vind persoonlijk dat je als therapeut de verantwoordelijkheid hebt om dat te verbieden en anders stopt haar behandeling wanneer het nog een keer gebeurt. Maar nee hoor, die moeder is niet in behandeling, dus wat kan hen het schelen. En dat meisje wordt gepamperd en met fluwelen handschoentjes aangepakt.
Wat ben je wantrouwend. Als je niets goeds kunt zien in de adviezen en de mensen die ze geven, kun je niet geholpen worden.quote:
[..]
Zo'n eerlijke reactie helpt me al meer.
Ik moet me gaan realiseren wat de problemathiek is, de ernst ervan en wat de mogelijkheden zijn om die op te kunnen lossen. Ik heb niks aan "leer van jezelf houden", "stel jezelf niet te hoge eisen", "je bent goed zoals je bent". Het is nogal in de mode om met dat soort adviezen te gaan leuren en iemand gaat zich daardoor wel misschien een uurtje beter voelen. Maar op lange termijn raak je daarmee alleen maar in de war.
Eigenlijk zou ik gewoon niet meer moeten gaan naar die psych die ik nu heb. Maar die mensen hersenspoelen je gewoon. Ze willen je vertrouwen winnen, maar dat is ook onderdeel van de behandeling. Het is niet oprecht. Je bent een soort labaratoriumrat die ze gebruiken om te bestuderen in hoeverre hun 'innovatieve' behandeling aanslaat. Als ze jou aan het janken krijgen, denken ze al dat hun behandeling succes heeft. Ze zijn erop getraind om op je gevoel in te spelen en ze kunnen je overtuigen dat zij heel veel voor je hebben gedaan. Totdat je weer met de harde werkelijkheid wordt geconfronteerd.
Bij mij in de groep zat een meisje waarvan bekend was dat ze haar moeder mishandelde. Ik vind persoonlijk dat je als therapeut de verantwoordelijkheid hebt om dat te verbieden en anders stopt haar behandeling wanneer het nog een keer gebeurt. Maar nee hoor, die moeder is niet in behandeling, dus wat kan hen het schelen. En dat meisje wordt gepamperd en met fluwelen handschoentjes aangepakt.
Je kunt idd wel zeggen 'stop met alles overpeinzen/overdenken', maar je kunt het niet stoppen.quote:
Als ik zo'n topic ook weer doorlees denk ik van, godver, wat denken we toch ook allemaal veel te veel na.
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Hoeft ook niet, het zijn gedachten en die ervaar je als je daar met je aandacht zit. Als je handen wilt zien moet je naar je handen kijken, als je je gedachten wil ervaren moet je daar naar kijken, maw je aandacht moet er naartoe om ze te kunnen ervaren.quote:Op zondag 29 december 2013 20:57 schreef SEMTEX het volgende:
Je kunt idd wel zeggen 'stop met alles overpeinzen/overdenken', maar je kunt het niet stoppen.
Het probleem is niet dat mensen teveel nadenken (als je al kan stellen dat mensen het zijn die dat doen want gedachten zijn er gewoon, meer) probleem is dat mensen met hun aandacht bij het denken zitten en zo hun psyche belasten met het creëren van de ervaring van die gedachten.
Je hoeft het denken niet stoppen, gelukkig mag je wel uit het misverstand dat je denken 'iets' is gaan leren stappen en dat begint met je aandacht in het hier en nu krijgen en ophouden met geloven dat jij het bent die die gedachten denkt. Gevolg is dan dat je gaat voelen wat je normaal wegdenkt (want meer is het eigenlijk niet; in je hoofd zitten om jezelf niet te hoeven ervaren, om de ervaring dat je jezelf niet ervaart te creëren) wat in het begin eng kan zijn, al bestaat dat enge ook niet uit meer dan gedachtes die je over bepaalde gevoelens gelooft.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Op zich niks natuurlijk.quote:
even los daarvan hoor maar, wat is er mis met alleen zijn?
Maar ik heb veel oud&nieuws alleen gezeten. Ik had ook graag willen feesten en zuipen. Dus zodra ik dat vuurwerk hoor knallen, denk ik: weer een jaar voorbij en nog steeds diezelfde shit. Ik ben dan voornamelijk in mezelf teleurgesteld, dat ik er het afgelopen jaar weer niks van heb gebakken.
Je bedoeling is goed, maar ik raak de draad een beetje kwijt in je verhaalquote:
[..]
Hoeft ook niet, het zijn gedachten en die ervaar je als je daar met je aandacht zit. Als je handen wilt zien moet je naar je handen kijken, als je je gedachten wil ervaren moet je daar naar kijken, maw je aandacht moet er naartoe om ze te kunnen ervaren.
Het probleem is niet dat mensen teveel nadenken (als je al kan stellen dat mensen het zijn die dat doen want gedachten zijn er gewoon, meer) probleem is dat mensen met hun aandacht bij het denken zitten en zo hun psyche belasten met het creëren van de ervaring van die gedachten.
Je hoeft het denken niet stoppen, gelukkig mag je wel uit het misverstand dat je denken 'iets' is gaan leren stappen en dat begint met je aandacht in het hier en nu krijgen en ophouden met geloven dat jij het bent die die gedachten denkt. Gevolg is dan dat je gaat voelen wat je normaal wegdenkt (want meer is het eigenlijk niet; in je hoofd zitten om jezelf niet te hoeven ervaren, om de ervaring dat je jezelf niet ervaart te creëren) wat in het begin eng kan zijn, al bestaat dat enge ook niet uit meer dan gedachtes die je over bepaalde gevoelens gelooft.
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Je weet heel goed wat je wilt. Je wilt graag feesten en zuipen en het liefst met andere mensen waar je lekker mee op kan trekken.quote:
[..]
Op zich niks natuurlijk.
Maar ik heb veel oud&nieuws alleen gezeten. Ik had ook graag willen feesten en zuipen. Dus zodra ik dat vuurwerk hoor knallen, denk ik: weer een jaar voorbij en nog steeds diezelfde shit. Ik ben dan voornamelijk in mezelf teleurgesteld, dat ik er het afgelopen jaar weer niks van heb gebakken.
Je zit met sociale problematiek en praktische zaken lossen niks op. Werken lost het niet op, studeren lost het niet op, etc. Het ligt in ieder geval misschien op z'n minst deels aan jezelf. Die "vriend" wil dus niet met je omgaan. Dat kan door jezelf komen. Je kunt iets hebben of iets uitstralen waardoor mensen niet met je om willen gaan. Aan de andere kant zou je kunnen zeggen dat anderen je niet accepteren zoals je bent.
Heb je wel eens gekeken op sites als nmlk.nl en fellas.nl?
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Ik snap je wel hoor en ik zie er ook wel een punt in.quote:
[..]
Hoeft ook niet, het zijn gedachten en die ervaar je als je daar met je aandacht zit. Als je handen wilt zien moet je naar je handen kijken, als je je gedachten wil ervaren moet je daar naar kijken, maw je aandacht moet er naartoe om ze te kunnen ervaren.
Het probleem is niet dat mensen teveel nadenken (als je al kan stellen dat mensen het zijn die dat doen want gedachten zijn er gewoon, meer) probleem is dat mensen met hun aandacht bij het denken zitten en zo hun psyche belasten met het creëren van de ervaring van die gedachten.
Je hoeft het denken niet stoppen, gelukkig mag je wel uit het misverstand dat je denken 'iets' is gaan leren stappen en dat begint met je aandacht in het hier en nu krijgen en ophouden met geloven dat jij het bent die die gedachten denkt. Gevolg is dan dat je gaat voelen wat je normaal wegdenkt (want meer is het eigenlijk niet; in je hoofd zitten om jezelf niet te hoeven ervaren, om de ervaring dat je jezelf niet ervaart te creëren) wat in het begin eng kan zijn, al bestaat dat enge ook niet uit meer dan gedachtes die je over bepaalde gevoelens gelooft.
Ik ben alleen van mening dat bijvoorbeeld dit een middel moet zijn en geen doelstelling.
De therapie die ik dus nu gedaan heb, heeft als doelstelling het mentaliserend vermogen te bevorderen en dat is eigenlijk hetzelfde wat jij beschrijft. En wat dat betreft is er bij mij ook wel wat veranderd. Maar puur alleen met dat los je de problemathiek waar ik last van heb niet op.
Ik heb bijvoorbeeld liever gehad dat ik gelukkiger in het leven te staan en vanuit die positie ga je vanzelf op een andere manier denken. Geluk komt je uiteraard niet aanwaaien, maar door dingen te doen. Niet alleen maar door dingen te denken. Dat vind ik persoonlijk de valkuil van psychologie. Het richt zich teveel op het denken en niet op het doen.
Anyway; ik hoop dat die assertiviteitstraining die over een maand start me wat gaat opleveren.
Wat die vriend betreft denk ik ook dat het aan mij ligt. Ik voel me vaker wel dan niet klote. Als ik dat altijd laat zien, vinden mensen me negatief of passief-agressief. Ik probeer me dan vaak beter voor te doen dan ik me voel, maar ik ben daar niet zo goed in. Ik denk dat hij me onbetrouwbaar vindt en me daarom negeert.quote:
[..]
Je weet heel goed wat je wilt. Je wilt graag feesten en zuipen en het liefst met andere mensen waar je lekker mee op kan trekken.
Je zit met sociale problematiek en praktische zaken lossen niks op. Werken lost het niet op, studeren lost het niet op, etc. Het ligt in ieder geval misschien op z'n minst deels aan jezelf. Die "vriend" wil dus niet met je omgaan. Dat kan door jezelf komen. Je kunt iets hebben of iets uitstralen waardoor mensen niet met je om willen gaan. Aan de andere kant zou je kunnen zeggen dat anderen je niet accepteren zoals je bent.
Heb je wel eens gekeken op sites als nmlk.nl en fellas.nl?
Hoe vaak laat je dat zien?quote:
[..]
Wat die vriend betreft denk ik ook dat het aan mij ligt. Ik voel me vaker wel dan niet klote. Als ik dat altijd laat zien, vinden mensen me negatief of passief-agressief. Ik probeer me dan vaak beter voor te doen dan ik me voel, maar ik ben daar niet zo goed in. Ik denk dat hij me onbetrouwbaar vindt en me daarom negeert.
Het ligt eraan. Als je sowieso bijvoorbeeld een leuke gesprekspartner bent en goed met sociale situaties om kan gaan, dan levert het je waarschijnlijk niet zo veel op. Helaas hoeft zelfs dat je geen leuk sociaal leven op te leveren.quote:
[..]
Anyway; ik hoop dat die assertiviteitstraining die over een maand start me wat gaat opleveren.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Het moeilijke hieraan is natuurlijk dat je toch uiteindelijk zelf risico zult moeten nemen. Je zult op mensen af moeten stappen, contact moeten gaan maken. Dat betekent ook afwijzigingen, vervelende ervaringen of mensen met wie je eigenlijk geen contact had willen maken.quote:
Dit topic gaat niet zozeer om het oud & nieuw, maar wat ik moet doen om de problemen écht te kunnen doorbreken.
Als ik het zelf kan, zou ik het ook zelf doen. Maar als jij bijvoorbeeld een speciaal beroep wil kunnen uitoefenen, moet je daarvoor ook een opleiding doen. Je moet van een ander leren hoe je dat beroep moet kunnen uitoefenen.
Ik wil weten hoe ik van een onzeker persoon die continu problemen heeft met o.a. sociale contacten kan ontpoppen tot iemand die wel zelfverzekerd is en een succesvoller leven leidt. Een psych probeert je anders tegen dingen aan te kijken, maar daarmee zijn de problemen niet opgelost.
Ik denk dat therapie best kan helpen, maar uiteindelijk moet je jezelf helpen. Dat wil dus zeggen; zelf doen, risisoc nemen, falen, doorzetten, mislukken, nog eens proberen en tenslotte wel succes hebben. Menselijk gedrag is enorm complex en als jij interactie met anderen mijdt leer je ook niet wat wel en niet werkt en wordt alles nog moeilijker.
Graag zou ik je toewensen dat morgen alles ineens ok was en je direct een flinke schare vrienden hebt. Maar uiteindelijk kost het maken van vrienden veel moeite en inspanning, het behouden van vriendschap nog veel meer. Naast het hele contact maken enz. is een vriendschap onderhouden nog veel lastiger. Misschien helpt het om te weten dat het voor heel veel mensen niet zo makkelijk is.
Ik wens je heel veel succes ermee en ik denk wel dat de positieve insteek van Yuri je zou kunnen helpen. Maar makkelijker gezegd dan gedaan! Succes!
Whatever...
Enerzijds heb ik de behoefte om mijn gevoelens en frustraties te uiten, maar tegelijkertijd ben ik dan bang dat mensen me zien als een passief-agressieve klaagzang. Als iemand simpel aan me vraagt hoe het met mij is, raak ik al zenuwachtig, omdat ik niet weet of ik moet zeggen dat alles goed gaat of dat ik de waarheid moet zeggen.quote:
[..]
Hoe vaak laat je dat zien?
[..]
Het ligt eraan. Als je sowieso bijvoorbeeld een leuke gesprekspartner bent en goed met sociale situaties om kan gaan, dan levert het je waarschijnlijk niet zo veel op. Helaas hoeft zelfs dat je geen leuk sociaal leven op te leveren.
Ik merk wel op de sportschool dat ik me inmiddels wat ontspannender kan opstellen en gemakkelijker een praatje durf te maken en dat de mensen daar ook contact met mij zoeken.
EN wat dit betreft is er maar 1 optie: neem jezelf iets voor en doe het! Neem dat risicootje, ga dan gewoon feesten!quote:
[..]
Op zich niks natuurlijk.
Maar ik heb veel oud&nieuws alleen gezeten. Ik had ook graag willen feesten en zuipen. Dus zodra ik dat vuurwerk hoor knallen, denk ik: weer een jaar voorbij en nog steeds diezelfde shit. Ik ben dan voornamelijk in mezelf teleurgesteld, dat ik er het afgelopen jaar weer niks van heb gebakken.
Whatever...
Dat heb ik ook. Ik zoek meestal een gulden middenweg, zoals "het gaat wel", "het gaat redelijk" of "het gaat naar omstandigheden goed", zodat mensen weten dat er waarschijnlijk iets op de achtergrond speelt zonder details kenbaar te hoeven maken.quote:
[..]
Enerzijds heb ik de behoefte om mijn gevoelens en frustraties te uiten, maar tegelijkertijd ben ik dan bang dat mensen me zien als een passief-agressieve klaagzang. Als iemand simpel aan me vraagt hoe het met mij is, raak ik al zenuwachtig, omdat ik niet weet of ik moet zeggen dat alles goed gaat of dat ik de waarheid moet zeggen.
Waarom is dat zo?quote:Ik merk wel op de sportschool dat ik me inmiddels wat ontspannender kan opstellen en gemakkelijker een praatje durf te maken en dat de mensen daar ook contact met mij zoeken.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Onlangs las ik een artikeltje over 'geluk' en 'patienten', en wat daar centraal stond was het kunnen omgaan met tegenslagen, hoe groot of klein ook. Het blijkt dat mensen die zichzelf als gelukkig omschrijven in tijden van ongeluk nog steeds in staat zijn ook open te staan voor geluk. Wellicht is het raadzaam voor jou om eens te kijken naar hoe jij zulke momenten ervaart en hoe je daar verandering in kan brengen als je dat nodig acht.quote:
[..]
Ik snap je wel hoor en ik zie er ook wel een punt in.
Ik ben alleen van mening dat bijvoorbeeld dit een middel moet zijn en geen doelstelling.
De therapie die ik dus nu gedaan heb, heeft als doelstelling het mentaliserend vermogen te bevorderen en dat is eigenlijk hetzelfde wat jij beschrijft. En wat dat betreft is er bij mij ook wel wat veranderd. Maar puur alleen met dat los je de problemathiek waar ik last van heb niet op.
Ik heb bijvoorbeeld liever gehad dat ik gelukkiger in het leven te staan en vanuit die positie ga je vanzelf op een andere manier denken. Geluk komt je uiteraard niet aanwaaien, maar door dingen te doen. Niet alleen maar door dingen te denken. Dat vind ik persoonlijk de valkuil van psychologie. Het richt zich teveel op het denken en niet op het doen.
Anyway; ik hoop dat die assertiviteitstraining die over een maand start me wat gaat opleveren.
En wat betreft doen: soms is niet-doen wat nodig is. In plaats van naar geluk te grijpen, is het misschien beter je ongeluk los te laten. Daarmee wil ik niet zeggen dat je het moet negeren; integendeel. Daarmee bedoel ik dat je accepteert dat het er is, en dat het er misschien zal zijn. Durf het voelen, durf je er kwetsbaar voor op te stellen. Ook bij de behandelingen die je volgt als therapie. Want ook daar is kwetsbaarheid bij nodig. Wellicht leidt dat tot het doorleven van je pijn, ofwel verwerken. En vanaf daar ga je verder. Als herboren, zou je kunnen zeggen.
Ik ben het met je eens dat naast het denken ook doen nodig is. Het is één ding om te lezen over de geur van een roos, een heel ander om het daadwerkelijk te ruiken. Het verschil tussen kennis en wijsheid doet het me aan denken.
Wat voor sport doe je trouwens?
Ehh, hoezo dus?quote:
Wanneer je bij PsyQ 3 keer niet voor 24 uur afbelt, houdt je behandeling sowieso op. Dat gebeurde dus ook.
Probeer wat vrijwilligerswerk te doen voor mensen die zelf hulp nodig hebben.
Misschien krijg je daardoor het gevoel jezelf nuttig te maken en beteken je iets voor anderen.
Daar kun je een flinke opsteker van krijgen denk ik.
Misschien krijg je daardoor het gevoel jezelf nuttig te maken en beteken je iets voor anderen.
Daar kun je een flinke opsteker van krijgen denk ik.
Ik herken me deels wel in wat je allemaal neerschrijft. En helaas ook de terugkomende reactie dat je zogezegd te veel nadenkt, en je je de zaken niet zoveel hoeft aan te trekken.
Ik heb er persoonlijk nooit wat voor gevoeld minder na te denken en me zaken minder aan te trekken, want het feit dat andere mensen net te weinig nadenken en zich van niets tot weinig wat aantrekken, levert nogal wat ellende op naar mijn inziens. Het is mijn bescheiden mening en ervaring dat dingen analyseren en effectief nadenken, pejoratief wordt benoemd al "te veel nadenken" en een vermogend EQ en empathische gevoelens worden beschouwd als "je te veel iets aantrekken", door mensen die... hoe zal ik het zeggen.. te weinig nadenken en weinig inlevingsvermoegen hebben.
Er rust nog bij de goegemeente een taboe op negatieve gevoelens; absoluut verboden die te hebben, of je hebt een major problem. Zowel op grote als kleine schaal. Jaloezie is verderfelijk, woede moet je inhouden, en onzekerheid overwinnen, etc... en dàn word je pas een aangenaam persoon.
Ik las hier ergens dat het zielig overkwam hulp te zoeken omdat je het dan niet zelf oplost... Of therapie al dan niet aanslaat, heeft niets te maken met het feit dat je de stap hebt gezet beter te worden, of het feit dat je wantrouwig en kritisch bent tegenover de hulpverlening. Dat gedoe van dat je zogezegd niet beter wil worden als dergelijke houding aanneemt, is best wel eenzijdig. Het gaat tenslotte om jou en je hebt medezeggenschap over hoe jij je daarbij voelt..
Ik volg ook wel in wat je zelf aanhaalt en wat ook min of meer door anderen is benoemd. De problemen waar je mee te maken hebt, zitten niet in je hoofd. Oorzaken buiten jezelf zoeken is niet hetzelfde als de schuld op 'n ander willen schuiven en in een slachtofferrol kruipen (terzijde: een slachtoffer ben je van verkrachting, huiselijk geweld, diefstal,... dat is geen rol die je speelt).
De wereld is simpelweg niet zo heel fraai. Je hoeft daarvoor helemaal niet naar Afghanistan of Somalië. Dat heeft niks met een negatieve instelling te maken, het is gewoon realiteit en als je buiten om de West-Europese zorgen nog wat andere narigheden ervaart, dat is het gewoonweg niet altijd even simpel het beste van elke dag te maken in de gemiddelde 80 jaren op aarde te spenderen.
Ik heb er persoonlijk nooit wat voor gevoeld minder na te denken en me zaken minder aan te trekken, want het feit dat andere mensen net te weinig nadenken en zich van niets tot weinig wat aantrekken, levert nogal wat ellende op naar mijn inziens. Het is mijn bescheiden mening en ervaring dat dingen analyseren en effectief nadenken, pejoratief wordt benoemd al "te veel nadenken" en een vermogend EQ en empathische gevoelens worden beschouwd als "je te veel iets aantrekken", door mensen die... hoe zal ik het zeggen.. te weinig nadenken en weinig inlevingsvermoegen hebben.
Er rust nog bij de goegemeente een taboe op negatieve gevoelens; absoluut verboden die te hebben, of je hebt een major problem. Zowel op grote als kleine schaal. Jaloezie is verderfelijk, woede moet je inhouden, en onzekerheid overwinnen, etc... en dàn word je pas een aangenaam persoon.
Ik las hier ergens dat het zielig overkwam hulp te zoeken omdat je het dan niet zelf oplost... Of therapie al dan niet aanslaat, heeft niets te maken met het feit dat je de stap hebt gezet beter te worden, of het feit dat je wantrouwig en kritisch bent tegenover de hulpverlening. Dat gedoe van dat je zogezegd niet beter wil worden als dergelijke houding aanneemt, is best wel eenzijdig. Het gaat tenslotte om jou en je hebt medezeggenschap over hoe jij je daarbij voelt..
Ik volg ook wel in wat je zelf aanhaalt en wat ook min of meer door anderen is benoemd. De problemen waar je mee te maken hebt, zitten niet in je hoofd. Oorzaken buiten jezelf zoeken is niet hetzelfde als de schuld op 'n ander willen schuiven en in een slachtofferrol kruipen (terzijde: een slachtoffer ben je van verkrachting, huiselijk geweld, diefstal,... dat is geen rol die je speelt).
De wereld is simpelweg niet zo heel fraai. Je hoeft daarvoor helemaal niet naar Afghanistan of Somalië. Dat heeft niks met een negatieve instelling te maken, het is gewoon realiteit en als je buiten om de West-Europese zorgen nog wat andere narigheden ervaart, dat is het gewoonweg niet altijd even simpel het beste van elke dag te maken in de gemiddelde 80 jaren op aarde te spenderen.
Het leven is een' krijgsbanier, door goede en kwade dagen, gescheurd, gevlekt, ontvallen schier, kloekmoedig voorwaards dragen.
Held!quote:
Ik herken me deels wel in wat je allemaal neerschrijft. En helaas ook de terugkomende reactie dat je zogezegd te veel nadenkt, en je je de zaken niet zoveel hoeft aan te trekken.
Ik heb er persoonlijk nooit wat voor gevoeld minder na te denken en me zaken minder aan te trekken, want het feit dat andere mensen net te weinig nadenken en zich van niets tot weinig wat aantrekken, levert nogal wat ellende op naar mijn inziens. Het is mijn bescheiden mening en ervaring dat dingen analyseren en effectief nadenken, pejoratief wordt benoemd al "te veel nadenken" en een vermogend EQ en empathische gevoelens worden beschouwd als "je te veel iets aantrekken", door mensen die... hoe zal ik het zeggen.. te weinig nadenken en weinig inlevingsvermoegen hebben.
Er rust nog bij de goegemeente een taboe op negatieve gevoelens; absoluut verboden die te hebben, of je hebt een major problem. Zowel op grote als kleine schaal. Jaloezie is verderfelijk, woede moet je inhouden, en onzekerheid overwinnen, etc... en dàn word je pas een aangenaam persoon.
Ik las hier ergens dat het zielig overkwam hulp te zoeken omdat je het dan niet zelf oplost... Of therapie al dan niet aanslaat, heeft niets te maken met het feit dat je de stap hebt gezet beter te worden, of het feit dat je wantrouwig en kritisch bent tegenover de hulpverlening. Dat gedoe van dat je zogezegd niet beter wil worden als dergelijke houding aanneemt, is best wel eenzijdig. Het gaat tenslotte om jou en je hebt medezeggenschap over hoe jij je daarbij voelt..
Ik volg ook wel in wat je zelf aanhaalt en wat ook min of meer door anderen is benoemd. De problemen waar je mee te maken hebt, zitten niet in je hoofd. Oorzaken buiten jezelf zoeken is niet hetzelfde als de schuld op 'n ander willen schuiven en in een slachtofferrol kruipen (terzijde: een slachtoffer ben je van verkrachting, huiselijk geweld, diefstal,... dat is geen rol die je speelt).
De wereld is simpelweg niet zo heel fraai. Je hoeft daarvoor helemaal niet naar Afghanistan of Somalië. Dat heeft niks met een negatieve instelling te maken, het is gewoon realiteit en als je buiten om de West-Europese zorgen nog wat andere narigheden ervaart, dat is het gewoonweg niet altijd even simpel het beste van elke dag te maken in de gemiddelde 80 jaren op aarde te spenderen.
Ik had een paar keer de bus gemist. De volgende ging pas over een uur, maar dan is de tijd voor een sessie al afgelopen. Ze zijn bij PsyQ daarin heel streng, maar daar ben ik het wel mee eens. In de therapie die ik erna volgde, komt het regelmatig voor dat mensen niet op komen dagen. Als je toch niet gemotiveerd bent om te komen om welke reden dan ook, blijf dan maar weg en maak maar ruimte voor mensen die op de wachtlijst staan en wel willen. Ik had me gruwelijk geergerd aan de therapeuten die maanden iemand probeerden over te halen om toch weer in de groep te verschijnen, terwijl ze duidelijk was dat het wat haar betreft afgelopen is.quote:
Heb je je ook gruwelijk geërgerd aan jezelf dan? Als je weet dat er maar 1 keer per uur een bus gaat is het ook een kleine moeite om te zorgen dat je deze haalt?quote:
[..]
Ik had een paar keer de bus gemist. De volgende ging pas over een uur, maar dan is de tijd voor een sessie al afgelopen. Ze zijn bij PsyQ daarin heel streng, maar daar ben ik het wel mee eens. In de therapie die ik erna volgde, komt het regelmatig voor dat mensen niet op komen dagen. Als je toch niet gemotiveerd bent om te komen om welke reden dan ook, blijf dan maar weg en maak maar ruimte voor mensen die op de wachtlijst staan en wel willen. Ik had me gruwelijk geergerd aan de therapeuten die maanden iemand probeerden over te halen om toch weer in de groep te verschijnen, terwijl ze duidelijk was dat het wat haar betreft afgelopen is.
jaquote:
[..]
Heb je je ook gruwelijk geërgerd aan jezelf dan?
Zit daar nog een verband met die vriend die je niet betrouwbaar vind? Kom je vaker niet opdagen op laatste moment vanwege kutsmoesjes?quote:
Ik kan me hierin helemaal vinden. Mooit gezegd!quote:
Ik herken me deels wel in wat je allemaal neerschrijft. En helaas ook de terugkomende reactie dat je zogezegd te veel nadenkt, en je je de zaken niet zoveel hoeft aan te trekken.
Ik heb er persoonlijk nooit wat voor gevoeld minder na te denken en me zaken minder aan te trekken, want het feit dat andere mensen net te weinig nadenken en zich van niets tot weinig wat aantrekken, levert nogal wat ellende op naar mijn inziens. Het is mijn bescheiden mening en ervaring dat dingen analyseren en effectief nadenken, pejoratief wordt benoemd al "te veel nadenken" en een vermogend EQ en empathische gevoelens worden beschouwd als "je te veel iets aantrekken", door mensen die... hoe zal ik het zeggen.. te weinig nadenken en weinig inlevingsvermoegen hebben.
Er rust nog bij de goegemeente een taboe op negatieve gevoelens; absoluut verboden die te hebben, of je hebt een major problem. Zowel op grote als kleine schaal. Jaloezie is verderfelijk, woede moet je inhouden, en onzekerheid overwinnen, etc... en dàn word je pas een aangenaam persoon.
Ik las hier ergens dat het zielig overkwam hulp te zoeken omdat je het dan niet zelf oplost... Of therapie al dan niet aanslaat, heeft niets te maken met het feit dat je de stap hebt gezet beter te worden, of het feit dat je wantrouwig en kritisch bent tegenover de hulpverlening. Dat gedoe van dat je zogezegd niet beter wil worden als dergelijke houding aanneemt, is best wel eenzijdig. Het gaat tenslotte om jou en je hebt medezeggenschap over hoe jij je daarbij voelt..
Ik volg ook wel in wat je zelf aanhaalt en wat ook min of meer door anderen is benoemd. De problemen waar je mee te maken hebt, zitten niet in je hoofd. Oorzaken buiten jezelf zoeken is niet hetzelfde als de schuld op 'n ander willen schuiven en in een slachtofferrol kruipen (terzijde: een slachtoffer ben je van verkrachting, huiselijk geweld, diefstal,... dat is geen rol die je speelt).
De wereld is simpelweg niet zo heel fraai. Je hoeft daarvoor helemaal niet naar Afghanistan of Somalië. Dat heeft niks met een negatieve instelling te maken, het is gewoon realiteit en als je buiten om de West-Europese zorgen nog wat andere narigheden ervaart, dat is het gewoonweg niet altijd even simpel het beste van elke dag te maken in de gemiddelde 80 jaren op aarde te spenderen.
Hoe kom je daar nou weer bij dat ik kutsmoesjes tegen hem heb verteld?quote:
[..]
Zit daar nog een verband met die vriend die je niet betrouwbaar vind? Kom je vaker niet opdagen op laatste moment vanwege kutsmoesjes?
Volgens mij is het grootste probleem dan je overdags geen reet te doen hebt waardoor je van alles gaat overanalyseren.
Het is een vraag. Er moet een reden zijn dat hij je niet betrouwbaar vind, heeft hij daar reden voor?quote:
[..]
Hoe kom je daar nou weer bij dat ik kutsmoesjes tegen hem heb verteld?
3x Niet opkomen dagen bij een belangrijke afspraken vanwege 'bus gemist' is natuurlijk bullshit.
Misschien is het gewoon 'n lul. Die vriend bedoel ik. En is dat zogezegde niet betrouwbaar wezen zijn kutsmoesje. Vaak, enfin volgels mijn ervaring; hebben mensen gewoon hippere vriendjes dan jou gevonden, of als je wat ouder bent andere gezinnetjes waarmee ze samen gezellig met de kinderen ergens heen gaan. Dat mensen niet met je willen omgaan kan aan eigenschappen liggen die je bezit, maar je hebt die niet altijd in de hand, of je hebt gewoon geen mazzel dat het in de cultuur waarin je leeft als negatief wordt aanzien. Het is al genoeg om niet zo spontaan te zijn, of gewoon eerder stil en introvert, om over de gehele lijn ondergewaardeerd te worden. Wat voor nut heeft het die "asociale" nog uit te nodigen, die zegt nooit wat en die amuseert zich toch niet...quote:
[..]
Het is een vraag. Er moet een reden zijn dat hij je niet betrouwbaar vind, heeft hij daar reden voor?
3x Niet opkomen dagen bij een belangrijke afspraken vanwege 'bus gemist' is natuurlijk bullshit.
Het leven is een' krijgsbanier, door goede en kwade dagen, gescheurd, gevlekt, ontvallen schier, kloekmoedig voorwaards dragen.
Woestenijhumor zegt daar wel iets over het toestaan van negatieve gevoelens waar ik me in kan vinden. Daar moet zeker plaats voor kunnen zijn. 
Om ernaar te handelen is een tweede. Onkruid ga je immers ook niet bemesten.
In plaats daarvan zou ik proberen om die energie niet aan te wenden voor handelen daarnaar, maar naar het cultiveren van gunstige groei. Dus: zie waar ze vandaan komen, bekijk ze, en vind een weg om het zodanig te laten groeien dat de gehele tuin erop vooruit gaat. En daarmee bedoel ik natuurlijk jou, je leven en jouw psyche.
En dat je zelf het heft in handen nemen wil wat betreft je therapie: chapeau! Maar let op jezelf. Hetgeen je aan wil werken staat in direct contact met hetgeen je die oordelen maakt.
Om ernaar te handelen is een tweede. Onkruid ga je immers ook niet bemesten.
In plaats daarvan zou ik proberen om die energie niet aan te wenden voor handelen daarnaar, maar naar het cultiveren van gunstige groei. Dus: zie waar ze vandaan komen, bekijk ze, en vind een weg om het zodanig te laten groeien dat de gehele tuin erop vooruit gaat. En daarmee bedoel ik natuurlijk jou, je leven en jouw psyche.
En dat je zelf het heft in handen nemen wil wat betreft je therapie: chapeau! Maar let op jezelf. Hetgeen je aan wil werken staat in direct contact met hetgeen je die oordelen maakt.
Dingen doen om maar niet aan je problemen te hoeven werken = vluchten = zwak.quote:
Volgens mij is het grootste probleem dan je overdags geen reet te doen hebt waardoor je van alles gaat overanalyseren.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Die reden heb ik niet gekregen. Ik heb hem een sms gestuurd dat ik het jammer vind dat hij niks laat horen en dat ik graag uitleg zou willen.quote:
[..]
Het is een vraag. Er moet een reden zijn dat hij je niet betrouwbaar vind, heeft hij daar reden voor?
3x Niet opkomen dagen bij een belangrijke afspraken vanwege 'bus gemist' is natuurlijk bullshit.
En een bus missen is helemaal geen bullshit. WTF denk je wel niet! Blijf lekker weg uit dit topic als je alleen maar komt zeiken!
Het is wel bullshit. Het is namelijk heel makkelijk om gewoon ruim op tijd van huis te gaan. Je hebt ten slotte toch niks beters te doen.quote:Op zondag 29 december 2013 23:14 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Die reden heb ik niet gekregen. Ik heb hem een sms gestuurd dat ik het jammer vind dat hij niks laat horen en dat ik graag uitleg zou willen.
En een bus missen is helemaal geen bullshit. WTF denk je wel niet! Blijf lekker weg uit dit topic als je alleen maar komt zeiken!
Voor iemand die vind dat psychologen te soft zijn ben je wel heel lichtgeraakt als iemand je kritische vragen stelt
Open je eigen topic in R&P. Als je op deze buitenproportionele manier reageert heb je zo je eigen problemen...quote:[..]
Wat ben jij een kankermongool zeg.
Ho, ho. Openstaan voor hulp betekent ook openstaan voor negatieve kritiek.quote:
[..]
Die reden heb ik niet gekregen. Ik heb hem een sms gestuurd dat ik het jammer vind dat hij niks laat horen en dat ik graag uitleg zou willen.
En een bus missen is helemaal geen bullshit. WTF denk je wel niet! Blijf lekker weg uit dit topic als je alleen maar komt zeiken!
Want hoe is het dat je driemaal een bus mist terwijl je probeert te werken aan het meest belangrijke voor jou, namelijk jezelf?
Oh, de wereld is zeker geen feest en negatieve gevoelens zijn er. Als deze gevoelens jouw hele leven gaan beheersen en je beletten om er nog een beetje van te genieten gaat het echter fout. NIet gezond en je krijgt er ook geen prettiger leven van.quote:
Ik herken me deels wel in wat je allemaal neerschrijft. En helaas ook de terugkomende reactie dat je zogezegd te veel nadenkt, en je je de zaken niet zoveel hoeft aan te trekken.
Ik heb er persoonlijk nooit wat voor gevoeld minder na te denken en me zaken minder aan te trekken, want het feit dat andere mensen net te weinig nadenken en zich van niets tot weinig wat aantrekken, levert nogal wat ellende op naar mijn inziens. Het is mijn bescheiden mening en ervaring dat dingen analyseren en effectief nadenken, pejoratief wordt benoemd al "te veel nadenken" en een vermogend EQ en empathische gevoelens worden beschouwd als "je te veel iets aantrekken", door mensen die... hoe zal ik het zeggen.. te weinig nadenken en weinig inlevingsvermoegen hebben.
Er rust nog bij de goegemeente een taboe op negatieve gevoelens; absoluut verboden die te hebben, of je hebt een major problem. Zowel op grote als kleine schaal. Jaloezie is verderfelijk, woede moet je inhouden, en onzekerheid overwinnen, etc... en dàn word je pas een aangenaam persoon.
Ik las hier ergens dat het zielig overkwam hulp te zoeken omdat je het dan niet zelf oplost... Of therapie al dan niet aanslaat, heeft niets te maken met het feit dat je de stap hebt gezet beter te worden, of het feit dat je wantrouwig en kritisch bent tegenover de hulpverlening. Dat gedoe van dat je zogezegd niet beter wil worden als dergelijke houding aanneemt, is best wel eenzijdig. Het gaat tenslotte om jou en je hebt medezeggenschap over hoe jij je daarbij voelt..
Ik volg ook wel in wat je zelf aanhaalt en wat ook min of meer door anderen is benoemd. De problemen waar je mee te maken hebt, zitten niet in je hoofd. Oorzaken buiten jezelf zoeken is niet hetzelfde als de schuld op 'n ander willen schuiven en in een slachtofferrol kruipen (terzijde: een slachtoffer ben je van verkrachting, huiselijk geweld, diefstal,... dat is geen rol die je speelt).
De wereld is simpelweg niet zo heel fraai. Je hoeft daarvoor helemaal niet naar Afghanistan of Somalië. Dat heeft niks met een negatieve instelling te maken, het is gewoon realiteit en als je buiten om de West-Europese zorgen nog wat andere narigheden ervaart, dat is het gewoonweg niet altijd even simpel het beste van elke dag te maken in de gemiddelde 80 jaren op aarde te spenderen.
Je kunt dus best wel eens iets kut vinden, of een mindere dag hebben. Sterker nog, mensen die gen negatieve gevoelens kennen missen een geweten...dat zijn psychopaten... Maar volgens mij hebben we het hier niet over realistische negatieve gevoelens, maar over overdreven negatieve geveoelens en daaruit voortvloeiend gedrag. DIt gedrag hindert sommige mensen zo sterk dat ze niet kunnen functioneren en er zelf diep ongelukkig van worden.
Ik vind het wel lichtelijk idioot dat je 3x de bus mist. Ik zie er wel een soort van vluchtgedrag in. En zwelgen in je eigen miserie. Lekker kan dat zijn. Maar het helpt geen fuck. De enige manier waarop je eruit kan klimmen is door de boel om te draaien en iets te doen. Neem zelf het heft in handen. De bus missen en dan 'boos' op jezelf worden is voor mij wel ultiem slachtoffergedrag. Als je echt die therapie wilt kom je op tijd.
Je hoeft niet te stoppen met denken, als je maar van de bank af komt en iets onderneemt. Zoek hulp, ga sporten, zoek een hobby, geniet van het lekkere weer, ga werken, ga studeren, weetikhet.
Whatever...
Wel grappig dat sommigen hier menen de waarheid in pacht te hebben zonder in ogenschouw te nemen wat zich verder nog in een mensenhoofd kan afspelen
Edit: Spanky78, je overdrijft
Edit: Spanky78, je overdrijft
Maar dat laat je toch niet stoppen doordat iemand afzegt? Ik bedoel dat het wel je plan overhoop haalt maar het sluit eigenlijk niets uitquote:
[..]
Op zich niks natuurlijk.
Maar ik heb veel oud&nieuws alleen gezeten. Ik had ook graag willen feesten en zuipen. Dus zodra ik dat vuurwerk hoor knallen, denk ik: weer een jaar voorbij en nog steeds diezelfde shit. Ik ben dan voornamelijk in mezelf teleurgesteld, dat ik er het afgelopen jaar weer niks van heb gebakken.
En elk jaar is hetzelfde, dat klopt altijd wel
quote:
[..]
Het is wel bullshit. Het is namelijk heel makkelijk om gewoon ruim op tijd van huis te gaan. Je hebt ten slotte toch niks beters te doen.
Voor iemand die vind dat psychologen te soft zijn ben je wel heel lichtgeraakt als iemand je kritische vragen stelt
Voor iemand die alles voor elkaar heeft en niet te veel gezeik aan het hoofd. Ik denk random; iemand die een fijne jeugd had, een leuke studie kon afmaken, een fijne, boeiende job heeft met leuke collegae en een behoorlijk loon, waardoor hij of zij niet direct last heeft van de recessie. Daarbij ook nog een relatie en een bevredigende seksleven, goede band met de ouders, en enkele goeie vrienden om in't weekend wat leuks te gaan doen... ja, dan is alles héél makkelijk.quote:
[..]
Het is wel bullshit. Het is namelijk heel makkelijk om gewoon ruim op tijd van huis te gaan. Je hebt ten slotte toch niks beters te doen.
Voor iemand die vind dat psychologen te soft zijn ben je wel heel lichtgeraakt als iemand je kritische vragen stelt
Maar lieverd, dat is al voor een hele hoop mensen al vrij utopisch, laat staan voor mensen die zo goed als niks hebben meegekregen van bovenstaande zaken. Vind dan maar eens zin om uit je bed te komen, ookal wil diep vanbinnen heel hard wel. Ik vind dat je psychisch lijden behoorlijk onderschat, hoor. En die houding van met het vingertje zwaaien en de uitspraak dat mensen die geen werk hebben (alsof je daar zelf voor kiest, zeker nu in tijden van recessie) niks beter te doen hebben, maakt je bij mij niet bijzonder sympathique.
Het leven is een' krijgsbanier, door goede en kwade dagen, gescheurd, gevlekt, ontvallen schier, kloekmoedig voorwaards dragen.
En toch zul je als je je eigen situatie wilt verbeteren zelf iets moeten doen. De beste therapeur krijgt je alsnog je bed niet uit in de ochtend. Ik begrijp je punt wel, het is pas makkelijk als je weet hoe het moet...quote:
[..]
[..]
Voor iemand die alles voor elkaar heeft en niet te veel gezeik aan het hoofd. Ik denk random; iemand die een fijne jeugd had, een leuke studie kon afmaken, een fijne, boeiende job heeft met leuke collegae en een behoorlijk loon, waardoor hij of zij niet direct last heeft van de recessie. Daarbij ook nog een relatie en een bevredigende seksleven, goede band met de ouders, en enkele goeie vrienden om in't weekend wat leuks te gaan doen... ja, dan is alles héél makkelijk.
Maar lieverd, dat is al voor een hele hoop mensen al vrij utopisch, laat staan voor mensen die zo goed als niks hebben meegekregen van bovenstaande zaken. Vind dan maar eens zin om uit je bed te komen, ookal wil diep vanbinnen heel hard wel. Ik vind dat je psychisch lijden behoorlijk onderschat, hoor. En die houding van met het vingertje zwaaien en de uitspraak dat mensen die geen werk hebben (alsof je daar zelf voor kiest, zeker nu in tijden van recessie) niks beter te doen hebben, maakt je bij mij niet bijzonder sympathique.
Whatever...
Dat was niet haar punt. Haar punt was dat als alles je al voor de wind ging en gaat, dan is het ook niet zo moeilijk om zin te vinden om uit je bed te komen.quote:
[..]
En toch zul je als je je eigen situatie wilt verbeteren zelf iets moeten doen. De beste therapeur krijgt je alsnog je bed niet uit in de ochtend. Ik begrijp je punt wel, het is pas makkelijk als je weet hoe het moet...
Zelfs als je weet hoe het moet hoeft het niet goed te gaan. Er zijn geen garanties.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Beter dan de hele dag in je bed blijven liggen omdat het even tegen zit.quote:
[..]
Dingen doen om maar niet aan je problemen te hoeven werken = vluchten = zwak.
Het zit hem niet even tegen. Het gaat blijkbaar al wel langer zo dan een dagje of twee.quote:
[..]
Beter dan de hele dag in je bed blijven liggen omdat het even tegen zit.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Des te meer reden om uit dat bed te komen. Ontwaak!quote:
[..]
Het zit hem niet even tegen. Het gaat blijkbaar al wel langer zo dan een dagje of twee.
Ik heb het al uitgelegd.quote:
[..]
Het is wel bullshit. Het is namelijk heel makkelijk om gewoon ruim op tijd van huis te gaan. Je hebt ten slotte toch niks beters te doen.
Voor iemand die vind dat psychologen te soft zijn ben je wel heel lichtgeraakt als iemand je kritische vragen stelt
Ik stond 15 maanden op de wachtlijst. 10 maanden officieel. Maar toen bleken ze mij in de verkeerde groep ofzo te hebben ingedeeld, want ik zat in groep angststoornissen, maar ik hoorde in groep persoonlijkheidsstoornissen thuis. Ik heb gedurende die 5 maanden wel een paar keer gesprekken gehad en toen kwam het één keer voor dat ik de bus had gemist. Ik had netjes gebeld en volgens de receptie was het allemaal niet zo'n probleem en zou ik worden teruggebeld voor een nieuwe afspraak.
Zij wilde gedurende die 5 maanden kijken wat voor mij de best passende behandeling zou zijn. En die gesprekken waren er om te vertellen wat ik zelf wilde. Ik zei o.a. dat ik mij beter in een groep thuis zou voelen, omdat ik dan meer feedback krijg. En ik wilde praktisch aan de slag, zoals bijvoorbeeld een asertiviteitstraining.
Uiteindelijk moest ik het maar doen met een gesprekje 1x per 2 weken met een psycholoog in opleiding die al vanaf het begin zat te verkondigen dat hij dacht dat er met mij toch niks aan te vangen was. Ik zou een kleine kans hebben als ik eerst deeltijdtherapie zou volgen om structuur in mijn leven te krijgen en daarna pas MBT om met mijn psyche aan de slag te gaan. Ik moest in staat zijn om fulltime te kunnen werken (wat sowieso niet mogelijk is als je MBT gaat doen, dus dat vond ik vreemd dat hij dat zei)
Ik was toen idd totaal niet meer gemotiveerd. Door die wachtlijst van in totaal 15 maanden was ik in een diep dal geraakt en ik was pissed off dat ik het maar moest doen met af en toe een gesprekje met een arrogante klootzak die me alleen maar zat af te zeiken, terwijl ze van tevoren allemaal beloftes deden die ze niet waren nagekomen.
Het gebeurde toen nog een keer dat ik de bus miste en de laatste keer was er een ongeluk gebeurd waardoor ik anderhalf uur in een bus zat die stilstond. En meteen die derde keer belde die psych mij op dat ik niet meer welkom was.
Ik ben het wel eens met een beleid dat je na 3 keer niet komen niet meer welkom bent. Achteraf alleen maar goed geweest dat het zo gelopen is.
Lichtgeraakt ben ik trouwens omdat je allemaal aannames over me hebt terwijl je mij niet eens kent, dat die vriend geen contact meer met mij wilt omdat ik sowieso onbetrouwbaar ben. Als ik dat ben in jouw ogen, dan flikker je toch gewoon op? Ik zit echt niet te wachten op een bijdehante schooljuffrouw als jij die alleen maar de les wilt lezen.
Op zondag 29 december 2013 23:14 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dingen doen om maar niet aan je problemen te hoeven werken = vluchten = zwak.
Beide door mijn trots en het taboe dat nog rust op depressieve gevoelens, ben ik veel te lang door gegaan. Ik heb er een chronische prikkelbare darm aan overgehouden.
[..]
Dingen doen om maar niet aan je problemen te hoeven werken = vluchten = zwak.
Op lange termijn is het niet beter, want dan beland je dagen in bed.quote:
[..]
Beter dan de hele dag in je bed blijven liggen omdat het even tegen zit.
Beide door mijn trots en het taboe dat nog rust op depressieve gevoelens, ben ik veel te lang door gegaan. Ik heb er een chronische prikkelbare darm aan overgehouden.
Het leven is een' krijgsbanier, door goede en kwade dagen, gescheurd, gevlekt, ontvallen schier, kloekmoedig voorwaards dragen.
