[Pauw & Witteman #376] Dolfje weerwolfje

quote:

Op zaterdag 21 december 2013 00:01 schreef Latert het volgende:
Het is niet echt een spectaculaire laatste aflevering.

quote:

Op zaterdag 21 december 2013 00:02 schreef Karina het volgende:

[..]

Wat is er volgende week?

quote:

Op zaterdag 21 december 2013 00:03 schreef Karina het volgende:

[..]

Mmm vind ik niet zo.

En ik zie nu je ondertitel pas

quote:

Op zaterdag 21 december 2013 00:08 schreef Karina het volgende:

[..]

Ja 5 jaar geleden had ik nog een leven Nogal confronterend.

[..]

OK maar dat is met alles, ook met P&W. Ik las iets over Lange Frans dacht ik... nou ja daar zit ik niet echt op te wachten.l

quote:

23 december: Marco Borsato
5 jaar geleden dacht Marco Borsato nu meer tijd voor zichzelf te hebben. “Ik wil niet meer dat mijn ambitie en mijn werklust ten koste gaat van mijn gezin. Dat offer ben ik niet meer bereid te maken.” Dat liep anders, want in de afgelopen 5 jaar ging zijn bedrijf The Entertainment Group failliet. Nu zegt hij in gesprek met Jeroen Pauw: “Ik had gehoopt dat de keuze aan mij zou zijn hoeveel ik zou werken, maar het is anders geworden. Het kinderlijke naïeve dat ik zolang bijna gecultiveerd had, ben ik wel een beetje kwijt.”

27 december: Fleur Agema
Jeroen Pauw spreekt na 5 jaar opnieuw met politica Fleur Agema. Een gesprek over liefde, en dan vooral de liefde voor haar partij: de PVV. Een pittig gesprek over verdwenen collega’s en het gedoe binnen haar partij. Natuurlijk ook over het- volgens haar - nog altijd groter wordende gevaar van de islamisering, het gevaar dat zijzelf loopt, maar ook een openhartige Fleur Agema over haar ziekte: “Ik heb altijd pijn.”

30 december: Youp van ’t Hek
Youp dacht 5 jaar geleden dat hij het wat rustiger aan zou doen. Niet meer door het hele land, geen grote shows meer. Daar is hij nu - 5 jaar later - op teruggekomen. Hij heeft het vuur weer gevonden, mede door de verdrietige dood van een van zijn broertjes, en wil nog lang niet stoppen. ‘Debby zei: Youp van ’t Hek, jij moet er niet mee ophouden. Jullie zijn nog lang niet van me af.’ Een gesprek over een ouder wordende cabaretier die nog steeds passie heeft, nog elke dag voor het beste wil gaan en nooit tevreden is.

2 januari: een special over de crisis die vijf jaar geleden begon, met Peter Paul de Vries, Jeroen Smit en Willem Middelkoop
5 jaar geleden deden deze drie mannen voorspellingen over het verloop van de crisis. Een gesprek over het nut van duiden, de verantwoordelijken en de toekomst. Alle drie zijn ze in ieder geval niet slechter uit de crisis gekomen. De ene een goedlopend boek, de andere twee goedlopende bedrijven. De conclusies: Jeroen Smit is optimistisch : “Hoe erg is die crisis nou eigenlijk? Laats kwam er een bericht dat Nederlanders drie procent minder met vakantie gaan. Is dat nou crisis?’”
Peter Paul de Vries is voorzichtig optimistisch: “Ik heb nu vijf kinderen, het leek me goed om er consumenten bij te maken.” Willem Middelkoop ziet het een stuk somberder: “Het financiële systeem is in het hart kapot gegaan… en dan kijken mensen naar mij als: van welke planeet kom jij?”

3 januari: Jan Jaap van der Wal
Jan Jaap van der Wal dacht 5 jaar geleden dat hij nog aardig wat oudejaarsconferences zou doen, had het idee dat hij als arrogant werd gezien, maar wilde vooral een boodschap overbrengen. Hij vond dat in principe alles gezegd mag en kan worden. En hij had een grote ambitie comedy op tv te doen. Nu, 5 jaar later, blikt hij terug. Ja, hij was moralistisch: “Het is niet zo dat ik mensen verander en dat heb ik een tijdje wel gedacht.” En nee, hij heeft minder conferences gedaan: “Er was een deel van mij dat dacht: ik doe die conference, dan ben ik geliefd. Die twee keer dat ik het deed was er zo’n hoge druk op de ketel waar ik maar moeilijk mee om kon gaan.” Hij denkt dat alles nog steeds gezegd kan worden: “Iedere grap die ik maak in een theatershow kan ik verantwoorden. Cabaretier zijn is wel een vak: het is een autootje dat je moet besturen.”

5 januari: Thomas Dekker
Jeroen Pauw sprak Thomas Dekker net voordat zijn dopinggebruik naar buiten kwam. Nu, iets meer dan 5 jaar later, bezoekt Jeroen hem thuis in zijn huis in België. Een openhartig gesprek over liegen. Toen vroeg Jeroen: “Dus de kans dat wij over 5 jaar zeggen “dat was wat, toen en toen je gepakt werd en je positief bleek” is nul?
Thomas: “Nee zeker niet, er zullen altijd valsspelers blijven, dat hou je overal...”
Jeroen: “Maar jij?”
Thomas: “Nou eh, ik hoop van harte van niet, en ik denk er nu zo over en ik denk dat ik er over 5 jaar ook nog zo over denk.”
Liegen dus, niet alleen tegen media maar ook tegen je geliefden en meest dierbaren. Over gewoontes die achteraf helemaal niet gewoon blijken te zijn. Over de belofte zijn en die droom uiteen zien spatten. “Er was een punt in de afgelopen 5 jaar dat ik dacht: het hoeft van mij niet meer.” Over jezelf verliezen en uiteindelijk jezelf herpakken, en ergens nog steeds de drive hebben om door te gaan.

quote:

Op zaterdag 21 december 2013 00:11 schreef Latert het volgende:

[..]

Het gaat hier dus voornamelijk om mensen die gefaald en vergeten zijn.

quote:

Op zaterdag 21 december 2013 00:14 schreef Karina het volgende:
Hoe kom ik nou bij Lange Frans?

Op Marco Borsato zit ik overigens totaal niet te wachten