Nou, heb alle platen uit 2013 (Nederlandse release) die ik dit jaar heb gekocht of gekregen weer op volgorde gezet. Het zijn er 66 dit jaar en dit is het geheel subjectieve resultaat:
66. HAPPY CAMPER - Soundtrack Of Mute
Job Roggeveen, het brein achter Happy Camper, is al volop bezig met zijn in 2014 te verschijnen album. Daarop zullen weer tal van Nederlandse artiesten te horen zijn om zijn songs te zingen. Tussendoor maakte Roggeveen de soundtrack voor de animatiefilm Mute. Een, hoe toepasselijk, volledig instrumentale. Er gebeurt van alles in, maar het ontbreken van zang is voor mij toch wel een minpunt. Kortom, een mooi zoethoudertje richting die nieuwe plaat.
Favoriete track: Maggie And The Magician
65. BOSS CAPONE - Another 15 Dance Floor Crashers By Boss Capone
Boudewijn van Trigt, ook wel bekend als 'Boss', speelt al geruime tijd in reggae- en skabands. Hij brengt nu een soloplaat uit, die een ode is aan de Jamaicaanse muziek. Precies, dat is swingend te noemen. Er is echter ook een opmerkelijke plaats ingeruimd voor een orgel. Een gezellig plaatje dus.
Favoriete track: That Wasn't Worth Me Dollar, Girl
64. TANGARINE - Seek & Sigh
Een Friese tweeling met baarden die tweestemmige popmuziek maken, waarin een voorliefde voor de jaren zestig doorklinkt. Het Friese antwoord op Simon & Garfunkel heet Tangarine, zo wordt duidelijk op dit eerste album. Echt een plaat voor rustige momenten, maar net iets te eenvormig om echt bij de strot te grijpen.
Favoriete track: Reasons
63. BED RUGS - Rapids
Fijn pyschedelisch plaatje van Belgische bodem. Rapids is een EP en dus eigenlijk veel te kort, maar dat mag de pret niet drukken. In alle songs op dit door Paul Butler van The Bees geproduceerde album klinkt een voorliefde voor The Beatles door, maar is er altijd wel een licht apart randje te ontdekken.
Favoriete track: Blinds
62. VILLAGERS - {Awayland}
Na zijn ijzersterke plaat Becoming A Jackal waren de verwachtingen rond dit album van Villagers hooggespannen. Helaas maakt Conor O'Brien die verwachtingen wat mij betreft niet echt waar. Het is verre van slecht wat hij hier brengt, maar de beklemmende wijze waarop zijn debuut mij greep is hier zelden tot niet aanwezig.
Favoriete track: Nothing Arrived
61. OF MONTREAL - Lousy With Sylvian Briar
Een album van Of Montreal bevat altijd de vaste ingrediënten: psychedelica, heel veel ideeën en plotse wendingen. Deze plaat sluit wat dat betreft ook weer aan bij de vele voorgangers. Toch is er iets anders, zo blijkt na beluistering. Waar Of Montreal voorheen graag behoorlijk over de top ging, blijft de grootste theatrale gekte hier weg. Dat is jammer, want daardoor gaat de plaat voorbij zonder dat je ineens vol verbazing luistert wat er gebeurt en is dit dus een van zijn mindere werkstukken geworden.
Favoriete track: Colossus
60. BETTIE SERVEERT - Oh, Mayhem!
De achtste studioplaat van deze Nederlandse rockband is een redelijk energieke. Nog altijd is het karakteristieke stemgeluid van Carol van Dyk een onderscheidende factor, zelfs als het geluid meer richting pop neigt dan richting de rock uit de hoogtijdagen van Palomine. Leuk, pittig plaatje.
Favoriete track: Monogamous
59. WOODKID - The Golden Age
Woodkid is de artiestennaam van Yoann Lemoine. Hij toont zich op dit album schatplichtig aan Antony - die van The Johnsons inderdaad -, want zijn beheerste, doch droevige stem glijdt over een bed van bombast. De emoties mogen getoond worden, dat wil Woodkid er maar mee zeggen. Het is een mooi album, maar zo goed als Antony of bijvoorbeeld Perfume Genius is Woodkid (nog) niet.
Favoriete track: Run Boy Run
58. EARTH MK. II - Music For Mammals
Hugo van de Poel maakte in het verleden muziek met Jacco Gardner. Met hun band brachten zij hun voorliefde voor Syd Barrett en psychedelica ten gehore. Daarna gingen de bandleden hun eigen weg. Qua geluid sluit deze plaat aan bij die van Van de Poels voormalige maatje Gardner, alleen legt die net wat meer avontuur in zijn muziek. Daardoor blijft dit vooral een prettige plaat, maar wordt het niveau van Gardner nergens benaderd.
Favoriete track: Together
57. LISA LOEB - No Fairy Tale
Lisa Loeb scoorde in de jaren negentig een mondiale hit met Stay (I Missed You), maar dat leverde geen echte doorbraak op. Ze bracht flink wat albums uit, maar bleef ook actrice. De bebrilde zangeres bracht dit jaar weer een plaat uit vol fijne luisterpop, waarin haar heldere stem de voornaamste troef is. Niet verheffend of wereldschokkend, maar gewoon leuk.
Favoriete track: A Hot Minute
56. BETH SORRENTINO - Would You Like To Go
Dit album bevat songs van Curt Boettcher, een min of meer vergeten singer / songwriter uit de jaren zestig met een voorliefde voor folk. Toen Beth Sorrentino voor het eerst kennis maakte met zijn werk, was ze direct onder de indruk. Dat leverde dit album op, waarop ze doorgaans vanachter de piano de nummers van Boettcher speelt. Het resultaat is een luisterplaat voor rustige momenten.
Favoriete track: Along Comes Mary
55. FEW BITS - Self Titled
De Belgische groep rond zangeres Karolien Van Ransbeeck kwam dit jaar met een fijn album, dat in de categorie dromerige popmuziek mag worden ingedeeld. De vergelijking met Mazzy Star is zelden ver weg. Nog niet elk nummer is even geslaagd, maar Few Bits laat hiermee sowieso horen dat er toekomst in de band zit.
Favoriete track: Shell
54. WASHED OUT - Paracosm
Ernest Greene leverde enkele jaren geleden een zeer fijn album af met Within And Without. De ingrediënten waren vooral synthesizers, verdwaalde gitaar en cello en een wat dromerige zang. Ook op Paracosm wordt een dromerige sfeer neergezet, waardoor het een fijne plaat is om even mee te ontsnappen aan de hectiek van het dagelijks leven.
Favoriete track: All I Know
53. THE EPSTEIN - Murmurations
Soms is moeilijk te verklaren waarom de ene band wel succesvol is en de andere niet echt. The Epstein is een mooi voorbeeld. Deze Britse band speelt folkpop van behoorlijk niveau, maar krijgt desondanks weinig aandacht. Misschien zijn er al te veel bands in dit genre actief, wie zal het zeggen? Hoe dan ook is Murmurations een degelijke plaat met een aantal sterke songs.
Favoriete track: Another Band Has Gone
52. KATE NASH - Girl Talk
Kate Nash lijkt in niets meer op dat gezellige buurmeisje dat met haar rauwe accent catchy pianopopliedjes schreef over alles wat haar in haar jonge leventje bezig hield. Op haar vorige plaat werd ze al wat ruiger en op deze plaat is Kate zelfs bijna punk te noemen. Het resultaat is een wisselvallig album, waarop pakkende nummers een plaats hebben gekregen naast min of meer experimentele krijsrock. Dat is even wennen, maar de lichtpuntjes tillen de plaat toch nog naar een aanvaardbaar niveau.
Favoriete track: Sister
51. DEVENDRA BANHART - Mala
Devendra Banhart geldt nog altijd als de man die de free folk deed ontstaan. Inmiddels is de oerhippie met Venezolaanse roots zelf al weer flink wat albums verder. Zijn laatste platen stonden altijd boordevol ideeën, maar misten daardoor vorm of duurden te lang. Op Mala pakt Banhart de zaken iets anders aan en doet hij weer meer denken aan de folkie die hij ten tijde van zijn eerste platen was. Desondanks heb ik hem wel eens beter gehoord.
Favoriete track: Your Fine Petting Duck
50. MATTHEW SWEET AND SUSANNA HOFFS - Under The Covers Vol. 3
Matthew Sweet en Susanna Hoffs, ook wel Sid en Susie, maakten al twee albums vol covers. Daarop namen ze de jaren zestig en zeventig onder handen, dus logischerwijs zijn nu de jaren tachtig aan de beurt. Net als de voorgangers levert dat een leuke plaat op, maar wereldschokkend is het uiteraard niet. Overigens verdienen de twee wel een compliment voor de songkeuze, want die is zeker niet voor de hand liggend.
Favoriete track: Girls Talk
49. MARK LANEGAN - Imitations
Ook in 2013 was de coverplaat populair. Mark Lanegan deed er dit jaar ook aan mee. Het was zijn tweede album dit jaar, al kan dit meer als tussendoortje worden beschouwd. Lanegan heeft de te coveren songs op opvallende plekken gezocht. In de platenkast van zijn vader, zou je bijna denken, maar ook in zijn eigen platenkast, waar ongetwijfeld albums van Nick Cave en The Twilight Singers in zullen staan. Niet elk nummer is even geslaagd, maar het geheel is een mooi herfstachtig plaatje geworden.
Favoriete track: Brompton Oratory
48. TESSA ROSE JACKSON - Songs From The Sandbox
Deze jonge Nederlandse muzikante met Britse roots komt met een fijn album, waarop ze duidelijk laat horen over talent te bezitten. Jackson schreef haar eigen nummers, nam ze ook zelf op en is een veelzijdig artieste, die in haar teksten bovendien behoorlijk volwassen klinkt voor haar leeftijd.
Favoriete track: Forgive Me
47. ADAM GREEN & BINKI SHAPIRO - Self Titled
Nadat hij uit het puberale, maar bij vlagen geniale folkduo The Moldy Peaches stapte, zette Adam Green een fijne solocarrière op. Zijn albums klonken altijd op een bepaalde manier ouderwets, omdat Green duidelijk goed had geluisterd naar het werk van de folkmeesters uit de jaren zestig en zeventig. Geregeld viel de naam Lee Hazlewood als vergelijking. Die zong geregeld samen met dames en dat is precies wat Green hier nu ook doet. Hij vroeg zangeres Binki Shapiro mee te doen en het resultaat is een zomers plaatje met leuke duetten. Niet meer en niet minder.
Favoriete track: Just To Make Me Feel Good
46. SIR YES SIR - We Should Talk
Alweer zo'n Belgische band die in 2013 met een fraaie plaat kwam. Sir Yes Sir is de band van Tijs Delbeke, die eerder speelde met onder andere Dez Mona, Roosbeef, Ellen Schoenaerts en Mauro Pawlowski. Nu debuteert hij zelf en dat gaat hem vrij goed af. Niet elk nummer op dit typisch Belgische album - lees: grillige popsongs - bevalt even goed, maar er zijn genoeg hoogtepunten te ontdekken in zijn naar dEUS, Morphine en Soulwax knipogende werk.
Favoriete track: Longing = Good Taste
45. BENT VAN LOOY - Round The Bend
De frontman van Das Pop, die tijdens de break van zijn band ook nog drumde bij Soulwax, komt hier met een soloplaat. Deze staat vol met ingetogen pianosongs. De vergelijking met Das Pop is soms nog wel degelijk te maken, vooral als de muziek wat zwieriger wordt. Daar staat echter wel tegenover dat de meeste nummers van Van Looy een donker randje hebben, waardoor de vergelijking uiteindelijk mank gaat. Dat is niet erg, want de Belg bewijst nog altijd goede liedjes te kunnen schrijven.
Favoriete track: Friendly With The Fleas
44. DIVERSE ARTIESTEN - Ramses Shaffy - Leef!
Dit album is een mooi eerbetoon aan de enige jaren geleden overleden Ramses Shaffy. Diverse Nederlandse artiesten vertolken hier zijn werk. Er is gekozen voor een mooie mix van oudere artiesten als Boudewijn de Groot, De Dijk en Liesbeth List en modernere artiesten als Tim Knol, Stuurbaard Bakkebaard en Lucky Fonz III. Dat levert soms verrassende resultaten op en dat zijn vaak ook de leukste bijdragen.
Favoriete track: Ik Drink (Fréderique Spigt)
43. NEKO CASE - The Worse Things Get, The Harder I Fight, The Harder I Fight, The More I Love You
De zangeres met de nachtegalenstem, die ook kan zingen op orkaankracht, heeft dit album een ontzettend lange titel meegegeven. Haar Stem - let op de hoofdletter - staat ook op deze plaat weer centraal en is hoe dan ook haar grootste troef. Qua songs blijft deze plaat helaas wel wat achter bij haar oudere werk, maar desondanks zijn er nog genoeg mooie momenten.
Favoriete track: Man
42. THE SILHOUETTES - Self Titled
The Silhouettes is het Nederlandse antwoord op de vele man/vrouw duo's die de laatste jaren furore maken in de muziek. Het resultaat is een prettig luisterbaar album waarop meer uptempo songs goed worden afgewisseld met liedjes met een melancholisch geluid.
Favoriete track: All A Lie
41. SAVAGES - Silence Yourself
De award voor de meest ijzingwekkende vrouwelijke zang gaat dit jaar ongetwijfeld naar Jehnny Beth, zoals de zangeres van damesband Savages zich noemt. In weerwil van de titel lijken deze dames geenszins van plan zich het zwijgen op te laten leggen. Feministische powerrock, die term past hier wel bij. Dat levert enkele sterke songs op, maar is lang niet altijd even interessant.
Favoriete track: Husbands
40. EINS ZWEI & THE PARALLEL CINEMA - Self Titled
Het is ongetwijfeld een van de opvallendste platen van eigen bodem, dit Eins Zwei & The Parallel Cinema. Stefan van Maurik, de frontman van Eins Zwei Orchestra, werd volgens de overlevering gegrepen door de muziek uit Bollywood-films. Samen met een uitgebreide band brengt hij die nu naar Nederland. De oosterse invloeden mixen prima met de westerse inbreng en dat levert een opzwepende plaat op.
Favoriete track: Cocaine
39. SHEARWATER - Fellow Travelers
Sinds het ontstaan heeft Shearwater veel getoerd. Tijdens die optredens hebben ze tal van artiesten ontmoet. Dat inspireerde frontman Jonathan Meiburg tot een coveralbum, waarop zijn band werk van bevriende artiesten covert. Aangezien Shearwater geen alledaagse band is, zijn de gecoverde bands dus ook verre van standaard. Voorbeelden? David Thomas Broughton, Xiu Xiu, The Baptist Generals en St. Vincent. De uitzondering wordt gevormd door Coldplay, wiens Hurts Like Heaven hier door de als vanouds galmende Meiburg op verbluffende wijze wordt vertolkt. Heerlijk tussendoortje!
Favoriete track: Cheerleader
38. KING CREOSOTE - That Might Well Be It, Darling
Dit album van King Creosote was een van de uitgaven die speciaal voor Record Store Day werden uitgebracht. Het is een verzameling van songs uit diverse perioden in zijn loopbaan. Dat maakt dat de samenhang volledig ontbreekt, maar als er sterke songs op een plaat staan, is dat geen onoverkomelijk probleem. Uiteraard heeft King Creosote die sterke songs. De ingrediënten zijn nog altijd zijn Schotse accent, gevoel voor melodie en melancholie. Fijn tussendoortje.
Favoriete track: Ankle Shackles
37. ALELA DIANE - About Farewell
Alela Diane zag haar huwelijk stranden. Dit leverde meer dan voldoende inspiratie op voor dit nieuwe album, waarop ze qua geluid weer meer terugkeert naar haar debuut The Pirate's Gospel. Meer vanuit het hart dan vanuit het verstand dus, want de soms overbodige bombast van haar laatste platen blijft achterwege. De sobere omlijsting past haar prima en laat haar eerlijke teksten nog duidelijker naar voren komen.
Favoriete track: Hazel Street
36. MEINDERT TALMA - Kelderkoorts
Meindert Talma bouwt al jaren aan een opmerkelijk oeuvre. Zijn gortdroog gezongen, vaak komische teksten over het leven van alledag, vaak omlijst door een rond de piano opgebouwde muzikale achtergrond, is niet voor iedereen weggelegd. Liefhebbers van Talma zitten echter altijd goed en dat is met dit album, dat samen met een gelijknamige roman werd uitgebracht, weer net zo het geval.
Favoriete track: Crucifix
35. CRIME & THE CITY SOLUTION - American Twilight
Het was al weer lang geleden dat Crime & The City Solution, de band van Simon Bonney, een album uitbracht. De comeback mag er wezen. De band heeft versterking gekregen van onder andere David Eugene Edwards (16 Horsepower) en toont zich zeer veelzijdig. Stevige rock, stemmige en melodieuze nummers en zelfs flink groovende tracks wisselen elkaar af. Voeg daar de gepassioneerde voordracht van Bonney zelf over vrouwen, religie en allerlei andere onderwerpen en je krijgt vanzelf een bijzondere plaat.
Favoriete track: Domina
34. DOUGLAS FIRS - Shimmer & Glow
Vanzelfsprekend was 2013 ook weer een jaar waarin de nodige interessante Belgische releases plaatsvonden. Dit album van Douglas Firs hoort daar zeker bij. Spil van de band is Gertjan Van Hellemont, die ook gitarist was bij The Bony King Of Nowhere. Zijn debuut bevat fraaie gitaarpop met een tintje folk en country.
Favoriete track: Pretty Legs And Things To Do
33. MARK LANEGAN & DUKE GARWOOD - Black Pudding
Mark Lanegan bracht dit jaar twee albums uit. Black Pudding, waarop de man met de schuurpapieren stembanden samenwerkte met Duke Garwood, was de eerste. Het gitaarspel van Garwood en diens keuze voor de overige, vaak afwijkende muzikale omlijsting vormen een fraaie toevoeging aan de donkere teksten van Lanegan. Vrolijk wordt het daardoor nooit, dus het is geen plaat die je zo even in de speler stopt. Mooi is het op de beste momenten uiteraard wel.
Favoriete track: Death Rides A White Horse
32. NADINE SHAH - Love Your Dum And Mad
Deze Engelse zangeres en pianiste, met Noors en Pakistaans bloed, toont zich hier een groot talent. Haar donkere geluid doet denken aan het werk van PJ Harvey, Nick Cave en Patti Smith, maar Shah heeft te veel klasse om weggezet te worden als imitator. Dit album laat een originele artieste horen, die vermoedelijk op weg is om binnen enkele jaren een wereldplaat te maken. De aanzet is al meer dan de moeite waard.
Favoriete track: Floating
31. TIM KNOL - Soldier On
De derde van Tim Knol is een volwassen plaat geworden, waarbij hij alle bagage van de voorgangers heeft meegenomen. Knol produceerde het album dan ook zelf. De invloeden zijn nog altijd hoorbaar: Neil Young, alt. country, de jaren zestig. Toch ontbreekt er gevoelsmatig soms iets aan de songs, misschien wel juist het jeugdige enthousiasme dat het debuut zo prettig maakte. Neemt niet weg dat Knol ijzersterke songs kan schrijven en dat dit dan ook een van de betere albums van Nederlandse bodem is.
Favoriete track: Motion Of Life
30. RON SEXSMITH - Forever Endeavour
Ron Sexsmith staat al jaren synoniem voor kwalitatief goede, melodieuze en melancholische popmuziek. Ook Forever Endeavour voldoet weer moeiteloos aan de hoge standaard die Sexsmith voor zichzelf heeft gecreëerd. Natuurlijk zal het hem ook nu geen spatje meer bekendheid brengen, maar de liefhebber van zijn werk weet genoeg. Wie hem nog niet kent, doet er daarnaast goed aan hem eens te leren kennen middels deze plaat.
Favoriete track: If Only Avenue
29. JANNE SCHRA - Self Titled
Janne Schra is natuurlijk bekend van Room Eleven en Schradinova. Dit album maakte ze onder haar eigen naam. Misschien wel omdat het veel meer kleine en intieme luisterliedjes bevat. Dat is echter niet het enige, want ze wil op dat album duidelijk laten horen hoe veelzijdig ze als zangeres en songschrijfster is. Dat is de kracht, maar tegelijkertijd misschien ook de zwakte van de plaat, waardoor een absolute topnotering uitblijft. Desondanks mag Schra trots zijn op dit album.
Favoriete track: The Ditch
28. VARIOUS ARTISTS - Sing Me The Songs: Celebrating The Works Of Kate McGarrigle
De inmiddels al enige tijd overleden Kate McGarrigle schreef tijdens haar leven ongeveer veertig jaar mooie folkmuziek samen met haar zus Anna. Haar kinderen Rufus en Martha Wainwright namen het initiatief voor deze fraaie muzikale ode, waaraan ook onder andere Norah Jones, Emmylou Harris, Teddy Thompson, Antony, Broken Social Scene, Linda Thompson en Richard Thompson een steentje bijdragen. Zij doen dit stuk voor stuk vol inleving, waardoor dit een eerbetoon van hoog niveau is geworden.
Favoriete track: Saratoga Summer Song (Teddy Thompson)
27. WAXAHATCHEE - Cerulean Salt
Leg haar artiestennaam op je digitale Wordfeud-bord en je scoort veel punten. Katie Crutchfield, de dame achter het pseudoniem Waxahatchee, scoort met deze plaat ook punten. Haar songs zijn vrijwel altijd indringend en kennen een ogenschijnlijke eenvoud, maar dat is nu juist de kracht. Intiem, lo-fi, eerlijk, direct en grillig: dat is Waxahatchee.
Favoriete track: Brother Bryan
26. UNKNOWN MORTAL ORCHESTRA - II
Jazeker, ook in Nieuw-Zeeland wordt interessante muziek gemaakt. Dat bewijst Ruban Nielson, de man achter Unknown Mortal Orchestra. Dit album bevat lo-fi indiepop van superieure kwaliteit, waar iemand als Beck zich niet voor zou schamen. Het maakt van II een van de interessantere releases van dit jaar.
Favoriete track: Swim & Sleep (Like A Shark)
25. PATTY GRIFFIN - American Kid
Patty Griffin mag gerust worden beschouwd als een van de beste zangeressen binnen haar genre van de laatste jaren. Dat genre is Americana. Ook met dit album bewijst Griffin haar grote klasse. De thematiek is zwaar, want Griffin zingt vooral over haar overleden vader. Omdat ze altijd al volstrekt eerlijk heeft geklonken, past dit wel bij haar muziek. Liefhebbers van Americana mogen dit album niet missen, want binnen dat genre is het een hoogtepunt van 2013.
Favoriete track: Don't Let Me Die In Florida
24. WILLIS EARL BEAL - Nobody Knows
Zijn debuut Acousmatic Sorcery was een zeer origineel album, waarop Willis Earl Beal zijn ongepolijste muziek had verzameld. Zijn rauwe zang en minimale muzikale begeleiding kropen direct onder de huid. Op opvolger Nobody Knows is het rauwe randje niet helemaal verdwenen, maar kiest Beal ook voor een wat gladdere omlijsting. Je zou het soms gewoon r&b kunnen noemen. Zijn eigenaardigheid is hij echter niet verloren en dus levert Willis Earl Beal hier wederom een intrigerend werkstuk af.
Favoriete track: Blue Escape
23. SCOTT MATTHEW - Unlearned
Singer / songwriter Scott Matthew besloot voor dit album eens een selectie van de covers op te nemen, waarmee hij doorgaans zijn optredens afsluit. Het resultaat is opmerkelijk en dat heeft vooral te maken met de keuze van het materiaal. Matthew is namelijk een zanger die doorgaans weemoedige, trieste liedjes brengt en een nogal trage, emotionele manier van zingen heeft. Het contrast met de nummers van pakweg Whitney Houston kan dan ook niet groter zijn. Dat maakt Unlearned ook zo leuk en interessant.
Favoriete track: Love Will Tear Us Apart
22. PHOSPHORESCENT - Muchacho
Matthew Houck, de man achter Phosphorescent, is zeker geen vrolijke Frans. Zijn op Americana gebaseerde muziek staat bol van de bittere teksten. Qua zang doet Phosphorescent ook vooral aan befaamde treurwilgen als Will Oldham denken, maar hij is tegelijkertijd niet vies van grootse arrangementen. Een interessante combinatie, zo blijkt op Muchacho.
Favoriete track: Song For Zula
21. MICK HARVEY - Four (Acts Of Love)
Mick Harvey kennen we natuurlijk vooral dankzij zijn werk voor The Bad Seeds, de band rond Nick Cave. Daar maakt Harvey geen deel meer van uit. Hij kan prima op eigen benen staan, zo bewees hij al met eerdere soloplaten. Deze lijkt echter tot nu toe de sterkste. Stemmige gitaarpop, folk, meer sferische stukken, het staat er allemaal op. Harvey vertolkt ook veel werk van andere artiesten en zet ook dat naar zijn hand. Mooi album.
Favoriete track: God Made The Hammer
20. I AM KLOOT - Let It All In
De band rond John Bramwell, die zanger met die heerlijke snerende stem, voegt weer een nieuw hoofdstuk toe aan de toch al zo rijke discografie. Weinig nieuws onder de zon, want opnieuw zijn het luisterliedjes die in alle eenvoud toch bij de keel grijpen. Natuurlijk speelt die fantastische stem daarbij weer een hoofdrol.
Favoriete track: Some Better Day
19. IAN CLEMENT - Drawing Daggers
Ian Clement maakt ook deel uit van de Belgische rockband Wallace Vanborn. Die formatie speelt vooral stevige muziek, maar Clement heeft overduidelijk ook een rustige kant. Die brengt hij op deze soloplaat ten gehore. Het is een collectie sterke songs, al dan niet akoestisch gebracht, die thematisch altijd wat donker zijn. Daardoor is de vergelijking met Mark Lanegan geen vreemde, maar Clement heeft klasse genoeg om zonder dergelijke referenties aan de weg te timmeren.
Favoriete track: Kissing The Claw
18. FLIP KOWLIER - Cirque
Flip Kowlier, de Vlaamse rapper die jaren geleden de gitaar pakte en ontroerende songs begon te schrijven, is terug. Vanzelfsprekend zingt Kowlier nog altijd in het inmiddels vertrouwd aandoende West-Vlaams. Waar hij op zijn eerdere werk vooral persoonlijke nummers maakte, koos hij nu voor een thema. Een circus. Daarin gebeurt overigens meer dan voldoende. Er is een teleurgestelde directeur, die aan lager wal raakt en ziek wordt, een pony, een zongebruinde frontman van de showband en uiteindelijk loopt het niet goed af. Mooie comeback!
Favoriete track: Floske
17. STADT - Kind Of Diversion
Deze Vlaamse band met Nederlandse zanger doet aan avontuurlijke gitaarpop. De ene keer rocken de mannen er aardig op los, dan weer wordt gekozen voor een melodieuze 'bijna ballad' en ook de psychedelische effecten zijn zelden ver weg. De stem van zanger Fulco Ottervanger kan al die afwisseling ook moeiteloos aan. Het levert een spannend album van hoog niveau op.
Favoriete track: Bits Of Time
16. DIVERSE ARTIESTEN - De Supersonische Boem
Een leuk idee van Excelsior: breng diverse artiesten van nu, voornamelijk afkomstig uit de eigen stal, bij elkaar en laat ze de oude klassiekers van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink in een nieuw jasje steken. Dat levert een gevarieerde collectie covers op. Op zijn minst is iedere cover een mooi eerbetoon aan het origineel, maar met name Marike Jager, Roosbeef, Blue Grass Boogiemen en Dave von Raven (The Kik) zetten de nummers op geheel eigen wijze naar de hand. Erg leuk schijfje!
Favoriete track: Emma Dilemma (Dave von Raven)
15. JOHN FULLBRIGHT - From The Ground Up
De Amerikaan John Fullbright is verantwoordelijk voor een van de beste Americana-albums van dit jaar. Zijn jonge leeftijd maakt direct nieuwsgierig naar wat hij in zijn loopbaan allemaal nog gaat opnemen, want deze plaat bevat al een aantal ijzersterke songs. Fullbright bespeelt regelmatig de piano, waardoor zijn vorm van alt. country bovendien net iets ander wordt dan standaard. Mooi album!
Favoriete track: Jericho
14. AN PIERLÉ - Strange Days
An Pierlé wordt niet zelden omschreven als de Vlaamse Tori Amos. Niet zo gek, want Pierlé brengt haar songs op intense wijze, schroomt niet om veel emoties in de zang te leggen, schrijft zeer persoonlijke teksten en speelt ook nog eens piano. Door de jaren heen toonde de Belgische echter al aan genoeg eigen smoel te hebben en met Strange Days voegt ze weer een mooie plaat toe aan haar rijke oeuvre. Bovendien is het er één waarop ze het klein houdt en vooral stem en piano laat schitteren.
Favoriete track: This Burning
13. JACCO GARDNER - Cabinet Of Curiosities
Onze landgenoot Jacco Gardner gooide met dit debuutalbum ook over de grens hoge ogen. De psychedelische pop van de jonge twintiger is dan ook van hoog niveau. Gardner is duidelijk geïnspireerd door mannen als Syd Barrett en Brian Wilson, maar weet genoeg eigenheid aan zijn songs toe te voegen om veel meer te zijn dan een simpele imitator.
Favoriete track: The Ballad Of Little Jane
12. COCOROSIE - Tales Of A Grass Widow
Daar waren ze weer, de zusjes Bianca en Sierra Casady. Ze brachten al vier albums uit, waarvan met name de eerste drie boordevol verrassende en sterke songs stonden. De kracht? De om elkaar heen cirkelende zang van de zusjes, de vreemde effectjes, de teksten en vooral de sfeer die ze opriepen. De vierde plaat was iets minder en op deze vijfde klinkt CocoRosie vooral volwassener dan ooit. Dat levert een aantal mooie nummers op, maar de echte uitschieters ontbreken. Misschien wel omdat de grillige gekte wat achterwege is gelaten. Goede plaat, maar ze kunnen beter. Daarom ook net geen notering in de top 10. Maar: ik wil nog steeds best twee van die zusjes hebben!
Favoriete track: Gravediggress
11. FOXYGEN - We Are The 21st Century Ambassadors Of Peace & Magic
Een bijzonder gezelschap, dit Foxygen. De nog jonge bandleden hebben overduidelijk een voorliefde voor muziek uit de jaren zestig. Tal van invloeden komen langs, van Bowie tot Dylan, van Beach Boys tot Beatles en van Kinks tot folk. Alles wordt door elkaar gegooid en dat levert een fijn klinkend en gevarieerd werkstuk op.
Favoriete track: San Francisco
10. JOANNA GRUESOME - Weird Sister
Liefhebbers van fijne indiegitaarpop met vrouwelijke zang, opgelet! Joanna Gruesome uit Wales heeft dan de plaat gemaakt die je dit jaar niet mocht missen. Het rammelt regelmatig lekker, schiet soms uit de bocht, maar blijft stiekem altijd melodieus en vooral aanstekelijk. Heerlijk plaatje!
Favoriete track: Secret Surprise
9. PARQUET COURTS - Light Up Gold
Heerlijk, een lekker ouderwets rammelend gitaarplaatje uit de Verenigde Staten. Denk Pavement, denk Guided By Voices, denk Feelies. Maar meer nog: denk Parquet Courts. De Amerikanen weten precies de juiste achteloosheid in hun rammelende, punky songs te stoppen. Dat maakt Light Up Gold een van de fijnere albums van dit jaar.
Favoriete track: Borrowed Time
8. THE CHILD OF LOV - Self Titled
Het is zonder meer een van de bijzonderste verhalen van 2013: The Child Of Lov. Lange tijd werd er gezegd dat de man die de zang op dit ontzettend catchy album verzorgt, luisterde naar de naam Cole Williams. Inmiddels is duidelijk dat hij eigenlijk Martijn Teerlinck heette. Heette, want in december dit jaar overleed Teerlinck. Zijn muzikale erfenis mag er zijn. Is het hiphop, is het r&b, is het funk of dansbare soul? Geen idee, waarschijnlijk een mix. De vergelijking met OutKast valt te maken, maar vertelt ook niet het hele verhaal. Een bijzondere verrassing is de plaat in ieder geval wel.
Favoriete track: Warrior
7. THE THERMALS - Desperate Ground
Rammelende garagepunk van hoog niveau. Zo kan de muziek van The Thermals het best omschreven worden. Ook dit album staat er weer vol mee. De bijtende voordracht van Hutch Harris geeft de muziek weer precies dat fijne, gejaagde mee, waardoor The Thermals weer een bak energie over de luisteraar heen smijten. Strak, rauw en toch ook altijd met stiekem oor voor melodie.
Favoriete track: I Go Alone
6. TEGAN AND SARA - Heartthrob
De Canadese tweeling blinkt al jaren uit in het schrijven van pakkende liedjes, waarin hun samenzang voor een extra dimensie zorgt. Ook nu cirkelen de stemmen weer om elkaar heen of vallen ze samen om de songs extra kracht te geven. Wellicht knipoogt dit album net wat meer naar pop dan het eerdere werk, maar catchy liedjes schrijven kunnen de dames nog altijd.
Favoriete track: Now I'm All Messed Up
5. THE BAPTIST GENERALS - Jackleg Devotional To The Heart
The Baptist Generals maakten naam met de lo-fi parels Dogs en No Silver / No Gold, albums uit respectievelijk 2000 en 2002. Daarna bleef het lang stil rond de band van Chris Flemmons. Nu is hij terug en pakt hij de zaken net wat anders aan. Het lo-fi jasje is uitgetrokken, maar heel gepolijst klinkt het natuurlijk nooit. Dat kan ook niet, gezien de zangstem van Flemmons. Die doet vooral denken aan mensen als Will Oldham en Jason Molina. De teksten zijn misschien nog wel scherper dan ooit, aangezien Flemmons is gelouterd door het leven. Kennelijk niet altijd even plezierig, maar wat een geweldige plaat is dit mede daardoor geworden!
Favoriete track: Clitorpus Christi
4. NICK CAVE & THE BAD SEEDS - Push The Sky Away
Nick Cave loopt al jaren mee en maakt eigenlijk nooit een slechte plaat. Sterker nog, vrijwel elk album kan worden omschreven als goed. Push The Sky Away vormt hierop geen uitzondering en kan zich meten met het beste uit zijn omvangrijke oeuvre. Het album sluit aan bij de meer melodieuze platen die hij in de jaren negentig maakte, want wild wordt het hier zelden. Wel mooi, heel mooi.
Favoriete track: Mermaids
3. JOSEPH ARTHUR - The Ballad Of Boogie Christ Acts 1 & 2
Al jaren maakt Joseph Arthur fraaie platen, maar een groot publiek wist hij er nooit mee te bereiken. Op deze plaat is Arthur meer dan ooit in topvorm. Dat het een dubbelaar is geworden, onderstreept dit alleen maar. Wat Arthur ook doet, het is raak. Dan weer toont hij zich een erfgenaam van Bob Dylan, dan weer is het (folk)rock, er zijn gospelinvloeden en Arthur draait evenmin de hand om voor een akoestisch nummer met alleen een gitaar of vanachter de piano. Zijn teksten laten tegelijkertijd horen dat zijn leven niet over rozen is gegaan. Fantastisch werkstuk!
Favoriete track: I Used To Know How To Walk On Water
2. GAMBLES - Trust
Matthew Siskin is een webdeveloper, die in zijn vrije tijd zijn eigen muziek schrijft. Zijn grootste inspiratiebron was Leonard Cohen, aan de hand van wiens songs hij het vak leerde. Niet zo vreemd dus dat dit album schatplichtig is aan Cohen. Gambles bewijst op deze wonderschone plaat dat er maar weinig nodig is om te kunnen raken. Een akoestische gitaar en een warme stem, meer is het niet. Hij zingt over verval, ellende, mislukte liefdes en het verlies van een kind. Niet vrolijk, maar mede daardoor meeslepend. Waar woorden te kort schieten, besluit Gambles gewoon een stukje te fluiten. Een parel!
Favoriete track: So I Cry Out
1. ELLEN SCHOENAERTS KWARTET - Feiten
Ellen Schoenaerts is de voormalige levenspartner van Tom Pintens (ex-Zita Swoon) en schreef tevens teksten voor zijn soloplaten. Nu stapt ze zelf in de schijnwerpers en hóe! Feiten bevat een collectie songs van een dertigster die worstelt met het leven. Mannen, drank, geluk, geloof, liefde... Het zijn de thema's die hier voorbij komen en mede door Schoenaerts' doorleefde en intense wijze van zingen grijpen de nummers je direct bij de strot. Plaat van het jaar!
Favoriete track: Gelukkig Zijn (Te Leven Als Gingen We Nooit Meer Voorbij)
[ Bericht 0% gewijzigd door methodmich op 23-12-2013 12:15:10 ]
ASWH, de trots van de regiowww.thuisuiteten.nl