quote:
Op donderdag 28 november 2013 09:43 schreef Tante_Soesa het volgende:[..]
Ik vind het zelf wel heel prettig dat het mij niet zo raakt wie
of wat er allemaal zwanger wordt maar ik kan me ook voorstellen dat je het zelf ook niet fijn vindt dat het je zo raakt.
Hihi, hier moest ik om lachen

.
quote:
Op donderdag 28 november 2013 09:55 schreef IsabellaMariaAnna het volgende:Verder heb ik laatst een opmerking gemaakt over 'per ongeluk', over dat programma op TLC waaruit bleek dat de helft van de zwangerschappen in de VS niet gepland is. Dat verbaast me dan gewoon oprecht. Juist nu we het bewust proberen denk ik: hoe krijg je het voor elkaar om van 1x onbeschermde seks acuut zwanger te raken?
'Niet gepland' hoeft niet te betekenen 'van 1 x onbeschermde sex' he

.
En of zwanger worden een wonder is... tja. Niet echt natuurlijk, want anders waren er idd geen 6 miljard mensen. (Of zoals Theo Maassen in een van z'n shows zegt: 'ratten kennen het'

). Maar toch is zwanger worden natuurlijk niet vanzelfsprekend. Er zijn zoveel vrouwen/stellen bij wie het niet lukt of moeilijk gaat. En daar ligt de angst van sommige meiden denk ik. Je hoopt heel hard dat het voor jou mogelijk is en dat alles goed gaat. En als dat zo is, dan kan dat wel voelen als een wonder, vind ik

. Ik heb me tenminste mijn beide zwangerschappen voortdurend ver
wonderd over hoe mijn lijf dat allemaal maar deed, een heel mens maken!
Maar verder, wat SQ zegt over die dobbelsteen klopt! Het zijn kansen. En ook al zit alles helemaal goed, je moet toch maar net mazzel hebben. Voor m'n eerste zijn wij 8 maanden bezig geweest en van de tweede was ik in 1x zwanger. En nu ga ik alweer de 6e ronde in. Is niks zinnigs over te zeggen/voorspellen. Dus dat hele 'jemig, zij is in 1x zwanger, wat oneeeeeerlijk', daar kan ik ook niet zoveel mee.
Over jaloezie... Ik snap op zich dat je, bij t zien van een zwangere of bij het lezen dat vrienden/kennissen een baby op komst hebben, kunt denken 'dat wil ik ook zoooooo graag en gvd waarom ben ik nou weer net ongesteld geworden'. Zoiets. Zeker toen wij voor een eerste bezig waren, had ik dat ook (nu sta ik er veel relaxter in en denk ik 'onze tijd komt wel'). Het een ander misgunnen of niet blij zijn voor iemand anders, dat snap ik dan weer niet.
Hypochonderen vind ik soms wel grappig

. Bij mij is het dan meer een soort voorpret, zo van 'zou het, zou het?' En ik kan ook wel om mezelf lachen dan. Juist dit topic vond ik eigenlijk bij uitstek geschikt om over al dan niet bestaande kwaaltjes te spreken, maar dat is geloof ik niet iedereen met mij eens

.
Zo, ik was een beetje lang bezig met deze reactie en inmiddels heeft mevr_cactus een update gegeven, zie ik. Wat een goede oogst!

En wat super toch dat je de helft van je eitjes doneert. Hoop dat je bevruchte eitjes het straks heel goed gaan doen! Succes met het verdere traject. (Lijkt me trouwens heel apart als je straks te horen krijgt dat er uit een van jouw gedoneerde eitjes een zwangerschap is ontstaan

).