TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
quote:Op zondag 26 januari 2014 11:17 schreef Ansu het volgende:
vriendinnetje voor twee maanden richting Azie! Nu nog even sparen en beslissen waar we heen willen. Eindigen iig in relaxmode op Bali, is de bed
Op 8 september 2013 schreef Yreal het volgende: Boterbartje is een kwaliteitsuser
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Ik heb voor mijn backpackavontuur een backpack gekregen van mijn oude buurman. Hij had hem voor één vakantie gebruikt en daarna niet meer. Hij wist alleen niet meer waar en wanneer hij hem had gekocht, en wat voor merk het was. Nu is er geen labeltje of iets te bekennen binnen of buiten die hele backpack, behalve dit logo:
Misschien dat iemand weet welk merk het is zodat ik wat informatie kan vinden. Die 78 lijkt me niet de inhoud, gezien hij een stuk kleiner is. Maar ik weet dus niet hoeveel inhoud de tas heeft.
Google Goggles leverder niks op.
Hopelijk weten jullie iets.
Misschien dat iemand weet welk merk het is zodat ik wat informatie kan vinden. Die 78 lijkt me niet de inhoud, gezien hij een stuk kleiner is. Maar ik weet dus niet hoeveel inhoud de tas heeft.
Google Goggles leverder niks op.
Hopelijk weten jullie iets.
Nederlander in München, met voorliefde voor Taiwan en auti's gonna aut.
Gisteren thuis gekomen van 6 weken backpacken door Japan en de Filipijnen. Japan was gaaf, maar dat wist ik al want was niet de eerste keer
M'n gevoelens over de Filipijnen zijn gemengd. De natuur en dan vooral de stranden en het duiken is werkelijk fantastisch. De mensen buiten de steden/toeristenplekken zijn aardig, behulpzaam en spreken bijna allemaal Engels.
Het eten is ronduit ranzig though. Werkelijk waar een paar dingen op m'n bord gehad die zum kotzen waren. En dat was dan nog niet eens balut. Worstjes bakken ze met suiker. Ondanks al het verse fruit krijg je fruitdrank uit blik, koffie is altijd instant, noodles zetten ze een bak instant opwarm noodles op tafel..
Dus het was al snel over op pizzas en friet ipv zoals gewoonlijk genieten van het Aziatische eten..
De steden zelf vallen ook heel erg tegen. Enerzijds door de stuitende armoede en rotzooi, veel erger dan in bv Laos nog, anderzijds voor een Westerse toerist misschien weinig interessant vanwege het christendom. Geen tempels, weinig bijzondere bouwwerken. Het "hoogtepunt" is de plaatselijke mall.
En dan nog het sektoerisme Op sommige plekken zoals Alona Beach in Panlao zaten we regelmatig als enige normale stel in het restaurant. Voor de rest alleen 50+ westerse PAUPERS met plaatselijke schoonheden in de leeftijd tussen de 12 en 20. Ronduit sneu.
Het reizen smaakte toch weer naar meer. Nu plannen maken voor een half jaar tot jaar wereldreis
M'n gevoelens over de Filipijnen zijn gemengd. De natuur en dan vooral de stranden en het duiken is werkelijk fantastisch. De mensen buiten de steden/toeristenplekken zijn aardig, behulpzaam en spreken bijna allemaal Engels.
Het eten is ronduit ranzig though. Werkelijk waar een paar dingen op m'n bord gehad die zum kotzen waren. En dat was dan nog niet eens balut. Worstjes bakken ze met suiker. Ondanks al het verse fruit krijg je fruitdrank uit blik, koffie is altijd instant, noodles zetten ze een bak instant opwarm noodles op tafel..
Dus het was al snel over op pizzas en friet ipv zoals gewoonlijk genieten van het Aziatische eten.. De steden zelf vallen ook heel erg tegen. Enerzijds door de stuitende armoede en rotzooi, veel erger dan in bv Laos nog, anderzijds voor een Westerse toerist misschien weinig interessant vanwege het christendom. Geen tempels, weinig bijzondere bouwwerken. Het "hoogtepunt" is de plaatselijke mall.
En dan nog het sektoerisme
Op sommige plekken zoals Alona Beach in Panlao zaten we regelmatig als enige normale stel in het restaurant. Voor de rest alleen 50+ westerse PAUPERS met plaatselijke schoonheden in de leeftijd tussen de 12 en 20. Ronduit sneu. Het reizen smaakte toch weer naar meer. Nu plannen maken voor een half jaar tot jaar wereldreis
Jezus Knut waar haal je de tijd en het geld vandaan? na 6 weken reizen meteen plannen voor een wereldreis 
Maar 12 tot 20? Lijkt me heel sterk. Komt het niet doordat ze misschien jong lijken? Zoals bijna alle asians
na 6 weken reizen meteen plannen voor een wereldreis Maar 12 tot 20? Lijkt me heel sterk. Komt het niet doordat ze misschien jong lijken? Zoals bijna alle asians
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Gaaf. Waar ben je in Japan geweest? Dat sekstoerisme is inderdaad kansloos.quote:
Gisteren thuis gekomen van 6 weken backpacken door Japan en de Filipijnen. Japan was gaaf, maar dat wist ik al want was niet de eerste keer
M'n gevoelens over de Filipijnen zijn gemengd. De natuur en dan vooral de stranden en het duiken is werkelijk fantastisch. De mensen buiten de steden/toeristenplekken zijn aardig, behulpzaam en spreken bijna allemaal Engels.
Het eten is ronduit ranzig though. Werkelijk waar een paar dingen op m'n bord gehad die zum kotzen waren. En dat was dan nog niet eens balut. Worstjes bakken ze met suiker. Ondanks al het verse fruit krijg je fruitdrank uit blik, koffie is altijd instant, noodles zetten ze een bak instant opwarm noodles op tafel..
De steden zelf vallen ook heel erg tegen. Enerzijds door de stuitende armoede en rotzooi, veel erger dan in bv Laos nog, anderzijds voor een Westerse toerist misschien weinig interessant vanwege het christendom. Geen tempels, weinig bijzondere bouwwerken. Het "hoogtepunt" is de plaatselijke mall.
En dan nog het sektoerisme
Het reizen smaakte toch weer naar meer. Nu plannen maken voor een half jaar tot jaar wereldreis
Haha, inderdaad. Ik ben jaloers.quote:Jezus Knut waar haal je de tijd en het geld vandaan?
Heb jij al plannen voor dit jaar?quote:
Jezus Knut waar haal je de tijd en het geld vandaan?
Maar 12 tot 20? Lijkt me heel sterk. Komt het niet doordat ze misschien jong lijken? Zoals bijna alle asians
Plannen kost geen geldquote:
Jezus Knut waar haal je de tijd en het geld vandaan?
Maar 12 tot 20? Lijkt me heel sterk. Komt het niet doordat ze misschien jong lijken? Zoals bijna alle asians
En tijd zat als je je baan opzegt.. Maar het duurt nog wel even hoor. Denk over 1.5 tot 2 jaar. Natuurlijk weer naar Tokyoquote:Op donderdag 6 februari 2014 17:50 schreef TvhN het volgende:
[..]
Gaaf. Waar ben je in Japan geweest? Dat sekstoerisme is inderdaad kansloos.
.
Daarna via Nagano en Matsumoto naar Osaka, waarvandaan we naar Manila vlogen.
New york staat voor augustus en dat wordt aardig duur dus denk geen backpackreis dit jaar, wel onwijs tof natuurlijkquote:
en als het lekker weer wordt nog een citytripje over tijdje 
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Verschrikkelijk.quote:Wereldreis Anne (26) eindigt met fatale buscrash Filipijnen
De Nederlandse vrouw die vanochtend om het leven is gekomen bij een busongeluk in de Filipijnen kwam uit het Brabantse Vorstenbosch. Anne van de Ven (26) was bezig met een reis rond de wereld. Haar reisgenote Annemiek Verwegen uit Tilburg ligt zwaargewond in het ziekenhuis.
'Verschrikkelijk nieuws. Anne was een fantastische meid. Ze schreef supermooie en uitgebreide reisverhalen,' zegt Gerda van Kessel uit Uden aangeslagen.
'Als een dochter'
De Udense had naar eigen zeggen een speciale band met de verongelukte twintiger. 'Anne was als een dochter voor mij omdat ik zelf geen dochters heb,' zegt ze vechtend tegen de tranen.
Anne van de Ven zegde haar baan als onderwijzeres op een basisschool in Boekel op om de wereld rond te reizen. Na een tijd met haar zus door Latijns Amerika, Azië en China te hebben gereisd, vertrok ze in augustus vorig jaar in haar eentje naar Thailand. De afgelopen maanden trok ze met haar rugzak door Maleisië, Borneo en Indonesië.
'Intens genieten'
Haar laatste reisverslag dateert van eind januari. Daarin vertelt Van de Ven enthousiast dat haar 'jaarvisum' voor Australië geregeld was en dat ze er vanaf eind februari wilde gaan rondtrekken. 'Maar eerst ga ik intens genieten in de Filipijnen met de prachtige Annemiek aan mijn zij.'
Dat 'intens genieten' in de Filipijnen heeft nauwelijks twee weken geduurd. Een busongeluk maakte vanochtend een abrupt einde aan het leven en de wereldreis van Anne van de Ven.
Veertien doden
Met haar kwamen ook een Canadese toerist en 12 Filipino's om het leven. De bus waarin ze zaten, stortte omstreeks half acht plaatselijke tijd in een 500 meter diep ravijn bij Bontoc, de hoofdstad van de Mountain Province op het eiland Luzon.
Volgens de politie waren de weersomstandigheden goed en wordt onderzocht of het busongeluk voortvloeide uit een technisch mankement of uit een fout van de bestuurder. Die laatste raakte gewond. Net als Van de Vens reisgenote Annemiek Verwegen en 30 medepassagiers. Ze werden overgebracht naar het ziekenhuis in Brontoc. Over de toestand van de Nederlandse is niets bekend.
Verwegen groeide op in Uden maar woont in Tilburg. Ze werkt in Den Bosch bij vastgoedbeheer FMT. 'Wij zijn op de hoogte van de gebeurtenissen maar mogen niets zeggen,' verklaarde een woordvoerster tegenover het AD.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag wil alleen kwijt dat een Nederlandse vrouw om het leven kwam bij het busongeluk en dat een andere Nederlandse gewond in het ziekenhuis ligt. 'De families zijn op de hoogte gebracht,' aldus een woordvoerder.
Bron: ad.nl
Erg triest om te lezen. Was een mooie reis waar ze mee bezig was ook.quote:
Op Het kan overal gebeuren zo'n ongeluk maar soms zat ik ook niet heel erg lekker in die bussen. Zeker niet wanneer de uitgang geblokkeerd wordt door spullen die worden meegnomen ed.
Rijstijl van buschauffeurs was ook echt bizar daar. Reed ik zelf 60-70 op t brommertje, komt er ineens een volgeladen bus voorbij geraast met zeker dubbele snelheid die vlak voor m'n neus op de verkeerde weghelft een blinde binnenbocht induikt 
Ben blij dat wij vooral boten en vliegtuigen hebben gepakt.
Ben blij dat wij vooral boten en vliegtuigen hebben gepakt.
Meer de manier waarop die mensen daar rijden, dan maakt een geblokkeerde nooduitgang niet meer uit als je frontaal op een vrachtwagen jaagt of een ravijn in, oei oei.
Op 8 september 2013 schreef Yreal het volgende: Boterbartje is een kwaliteitsuser
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Beste mensen,
Vraagje. We willen met 2 personen graag naar Zuid Italie backpacken (met tent). We zijn dus op zoek naar een aantal leuke campings, liefst niet te groot en goed bereikbaar met het openbaar vervoer. Tips?
Vraagje. We willen met 2 personen graag naar Zuid Italie backpacken (met tent). We zijn dus op zoek naar een aantal leuke campings, liefst niet te groot en goed bereikbaar met het openbaar vervoer. Tips?
denk dat iedereen die reist wel eens bang is om zon nieuwsberichtje te wordenquote:
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
In Zuid Europa heb je vaak familiecampings (stampvol met caravans) en dat is niet zo leuk. Maar mijn herinnering van lang geleden (jaren '90quote:Op zondag 9 februari 2014 17:03 schreef Boomfluisteraar het volgende:
Beste mensen,
Vraagje. We willen met 2 personen graag naar Zuid Italie backpacken (met tent). We zijn dus op zoek naar een aantal leuke campings, liefst niet te groot en goed bereikbaar met het openbaar vervoer. Tips?
):In Rome is camping Nomentano een klassieker. Ik heb er een stuk of 8 keer gestaan. Stoffige boel maar was altijd erg gezellig (typische interrail camping met veel kleine tentjes). Je moet wel lang met de bus (45 minuten ofzo vanaf station Termini) inclusief overstappen, maar dat heb je nu eenmaal met een grote stad.
Er was een leuke camping dicht bij Pompei aan de voet van de Vesuvius, dicht bij treinstation Ercolano. Weet ik weinig meer van, behalve dat het rustig was en er liep een kat met 3 poten! Maar dicht bij Pompei dus en redelijk dicht bij Vesuvius (naar de top gelift en terug gelopen).
Op Sicilië gestaan op een camping bij Taormina. S'morgens klom je dan over de rotsen naar beneden voor een ochtend zwempartij om wakker te worden. Steile wandeling omhoog en dan kom je bij het (leuke) plaatsje zelf.
Ook Sicilië: camping Nettuno bij Agrigento (met Griekse tempels). Camping is bij het strand. Heb het daar erg gezellig gehad.
Syracusa: naam camping vergeten maar er is er eentje buiten de stad. Ik heb het altijd gelopen naar de stad maar dat is een uur ofzo. Er ging ook bus maar soms moet je kiezen tussen een uur wachten of een uur lopen en dan ga ik lopen. Camping was zo'n familiecamping dus weinig aan, maar Syracusa is natuurlijk tof.
Palermo: Ook een camping net buiten de stad (naam vergeten). Was een saaie familiecamping.
Alles is per bus/ trein bereikbaar want ik ben daar ook alleen maar met backpack geweest. Maar het is dus allemaal lang geleden dus ik weet nieteens of al die campings nog bestaan.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Jij bent ook overal geweest he selang 
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Thnx! Ik ga eens googlen aan de hand van je tips.quote:
[..]
In Zuid Europa heb je vaak familiecampings (stampvol met caravans) en dat is niet zo leuk. Maar mijn herinnering van lang geleden (jaren '90
In Rome is camping Nomentano een klassieker. Ik heb er een stuk of 8 keer gestaan. Stoffige boel maar was altijd erg gezellig (typische interrail camping met veel kleine tentjes). Je moet wel lang met de bus (45 minuten ofzo vanaf station Termini) inclusief overstappen, maar dat heb je nu eenmaal met een grote stad.
Er was een leuke camping dicht bij Pompei aan de voet van de Vesuvius, dicht bij treinstation Ercolano. Weet ik weinig meer van, behalve dat het rustig was en er liep een kat met 3 poten! Maar dicht bij Pompei dus en redelijk dicht bij Vesuvius (naar de top gelift en terug gelopen).
Op Sicilië gestaan op een camping bij Taormina. S'morgens klom je dan over de rotsen naar beneden voor een ochtend zwempartij om wakker te worden. Steile wandeling omhoog en dan kom je bij het (leuke) plaatsje zelf.
Ook Sicilië: camping Nettuno bij Agrigento (met Griekse tempels). Camping is bij het strand. Heb het daar erg gezellig gehad.
Syracusa: naam camping vergeten maar er is er eentje buiten de stad. Ik heb het altijd gelopen naar de stad maar dat is een uur ofzo. Er ging ook bus maar soms moet je kiezen tussen een uur wachten of een uur lopen en dan ga ik lopen. Camping was zo'n familiecamping dus weinig aan, maar Syracusa is natuurlijk tof.
Palermo: Ook een camping net buiten de stad (naam vergeten). Was een saaie familiecamping.
Alles is per bus/ trein bereikbaar want ik ben daar ook alleen maar met backpack geweest. Maar het is dus allemaal lang geleden dus ik weet nieteens of al die campings nog bestaan.
Backpackers!
Ik ben zojuist begonnen aan mijn eerste solo-reis ooit, zit voor drie maanden in ZO-Azie. Momenteel in Vietnam. Ik had het plan om na Vietnam naar Cambodja, Laos en Thailand te gaan, in die volgorde. Maar het lijkt erop dat de plannen nu al wijzigen, en ik heb een vraag over visa.
Ik overweeg om na Vietnam naar Thailand te gaan om daar een vriend te ontmoeten, en daarna pas Cambodja en Laos. Echter vertrekt mijn vliegtuig over drie maanden vanuit Bangkok, dus moet ik opnieuw Thailand in. Is dat een probleem als ik al eerder een visum-on-arrival heb gehad, of gaat dat prima? Ik heb het proberen op te zoeken, maar van google werd ik niet veel wijzer.
Bedankt!
Ik ben zojuist begonnen aan mijn eerste solo-reis ooit, zit voor drie maanden in ZO-Azie. Momenteel in Vietnam. Ik had het plan om na Vietnam naar Cambodja, Laos en Thailand te gaan, in die volgorde. Maar het lijkt erop dat de plannen nu al wijzigen, en ik heb een vraag over visa.
Ik overweeg om na Vietnam naar Thailand te gaan om daar een vriend te ontmoeten, en daarna pas Cambodja en Laos. Echter vertrekt mijn vliegtuig over drie maanden vanuit Bangkok, dus moet ik opnieuw Thailand in. Is dat een probleem als ik al eerder een visum-on-arrival heb gehad, of gaat dat prima? Ik heb het proberen op te zoeken, maar van google werd ik niet veel wijzer.
Bedankt!
Dankje!quote:
Geen enkel probleem. Overland krijg je 15 dagen, per vliegtuig 30.
Hoe ervaarden jullie trouwens je eerste keer solo-reizen? Ik heb het namelijk behoorlijk zwaar. Ik dacht dat ik het wel zou kunnen maar ik vind het echt heftig. Ik heb me zelden zo klote gevoeld, en bij de gedachte dat ik dit nog drie maanden moet volhouden knalt mijn hartslag direct naar 120 . Heb ook al overwogen om het nog een week aan te zien en desnoods gewoon een ticket terug naar huis te boeken :/
Ik voel me nogal een knurft, ik zou dit gewoon moeten kunnen, maar ik loop continu rond met een bizar angstig gevoel. Ik heb vooral moeite met aansluiting vinden bij andere backpackers, wat het klote en eenzame gevoel natuurlijk versterkt, waardoor ik me nog meer als een sociale hork gedraag, etc etc..
. Heb ook al overwogen om het nog een week aan te zien en desnoods gewoon een ticket terug naar huis te boeken :/Ik voel me nogal een knurft, ik zou dit gewoon moeten kunnen, maar ik loop continu rond met een bizar angstig gevoel. Ik heb vooral moeite met aansluiting vinden bij andere backpackers, wat het klote en eenzame gevoel natuurlijk versterkt, waardoor ik me nog meer als een sociale hork gedraag, etc etc..
Even wennen, dan gaat het vast goedkomen.
Of niet, en dan ben je gewoon geen hostel-type. Ga dan lekker je eigen gang en praat vooral met locals. Wat dat betreft is de Filipijnen misschien beter voor je. Thailand is wellicht te in-your-face backpacker.
Of niet, en dan ben je gewoon geen hostel-type. Ga dan lekker je eigen gang en praat vooral met locals. Wat dat betreft is de Filipijnen misschien beter voor je. Thailand is wellicht te in-your-face backpacker.
Ik moet wel zeggen dat het sociale aspect nu een stuk minder leuk is dan vroeger. Ik zie daar meerdere redenen voor.
De eerste reden is dat de gemiddelde "backpacker" vroeger een ander type was. Het waren toen overwegend de wat meer ondernemende en avontuurlijke types die niet bang waren voor nieuwe dingen (en nieuwe mensen) en gewoon op de bonnefooi reisden zonder reserveringen. Door internet e.d. is dat allemaal veranderd, want nu is een groot deel van de mensen die je tegenkomt eigenlijk gewoon "koffer volk" dat zeg 15 jaar geleden nog een georganiseerde reis zou hebben geboekt maar nu alles zelf boekt via de iPad e.d. Dat zijn dus niet de avonturiers van vroeger en die staan gemiddeld wat minder open voor nieuwe mensen en nieuwe ervaringen.
Het tweede aspect is (weer) internet, iPads en mobiele telefoons. Vroeger was je s'avonds gewoon aangewezen op de mensen om je heen, dus mensen zochten meer contact met elkaar. Tegenwoordig zie je s'avonds overal schermpjes oplichten. Mensen posten status op Facebook, chatten met hun vrienden thuis ipv de mensen om hun heen in het exotische land waar ze zijn. En als ze wel met iemand zitten te praten dan gaat na een tijdje meestal de telefoon want dan belt moeder op om te informeren of ze het niet koud hebben en of ze wel gezond eten. Met andere woorden: mensen gaan na een dagje de toerist uithangen s'avonds gewoon terug naar huis naar hun veilige vertrouwde kringetje. Niet fysiek maar wel met hun geest.
De eerste reden is dat de gemiddelde "backpacker" vroeger een ander type was. Het waren toen overwegend de wat meer ondernemende en avontuurlijke types die niet bang waren voor nieuwe dingen (en nieuwe mensen) en gewoon op de bonnefooi reisden zonder reserveringen. Door internet e.d. is dat allemaal veranderd, want nu is een groot deel van de mensen die je tegenkomt eigenlijk gewoon "koffer volk" dat zeg 15 jaar geleden nog een georganiseerde reis zou hebben geboekt maar nu alles zelf boekt via de iPad e.d. Dat zijn dus niet de avonturiers van vroeger en die staan gemiddeld wat minder open voor nieuwe mensen en nieuwe ervaringen.
Het tweede aspect is (weer) internet, iPads en mobiele telefoons. Vroeger was je s'avonds gewoon aangewezen op de mensen om je heen, dus mensen zochten meer contact met elkaar. Tegenwoordig zie je s'avonds overal schermpjes oplichten. Mensen posten status op Facebook, chatten met hun vrienden thuis ipv de mensen om hun heen in het exotische land waar ze zijn. En als ze wel met iemand zitten te praten dan gaat na een tijdje meestal de telefoon want dan belt moeder op om te informeren of ze het niet koud hebben en of ze wel gezond eten. Met andere woorden: mensen gaan na een dagje de toerist uithangen s'avonds gewoon terug naar huis naar hun veilige vertrouwde kringetje. Niet fysiek maar wel met hun geest.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Dat is natuurlijk echt kut voor iets dat een prachtige ervaring zou moeten zijn.quote:
Op Ikzelf reis altijd solo (sinds begin jaren '90) en mijn eerste twee solo reizen (Israël en Egypte) waren wel de moeilijkste. Maar dat had niets met het sociale aspect te maken maar met het feit dat ik geen reisgids mee had a la Lonely Planet en dus geen flauw idee had waar ik moest zijn, welke bussen, waar hostels zijn en wat die ongeveer kosten, etc. Dus alles zelf ter plekke zelf ontdekken. In die tijd sliep ik meestal in dorms en daar ontmoet je wel veel mensen. Daarmee vormde je dan een groepje om ergens te gaan wandelen of naar een bepaalde bezienswaardigheid te gaan. En ook s'avonds ergens gaan eten of uitgaan. Dat was altijd wel tof.
In met name Latijns Amerika had ik ook altijd wel veel contact met lokale bevolking (Azië leent zich daar een stuk minder voor - gesloten cultuur, behalve Filipijnen). Ook diverse vriendinnetjes gehad in Latijns Amerika. Die kwam ik dan gewoon ergens tegen (in restaurantje, een reisbureau tijdens het boeken van een excursie, etc) en die vroeg ik dan mee uit. Echt leuke herinneringen aan.
Maar op zich ben ik nogal een Einzelganger en ik prefereer meestal om dingen alleen te doen. Ik ben andere mensen altijd heel snel weer zat en dan verzin ik een excuus en ben weer fijn in m'n eentje
. Tegenwoordig trek ik minder met anderen op dan vroeger en dat is denk ik een combinatie van wat ik één post geleden schreef en het feit dat ik het zelf minder opzoek en ook vrijwel nooit meer in dorms slaap, tenzij ik echt geen andere keuze heb.Ik denk ook dat sommige mensen hier meer voor geschikt zijn dan anderen. Maar probeer er iets van te maken en alle begin is moeilijk! Het zijn wel schitterende landen die je beschrijft en allemaal met een levendige backpacker scene, als je daarnaar op zoek bent. Maar misschien kun je ook proberen om het alleen zijn juist te omarmen en je meer te richten op de landen zelf en alles wat er om je heen gebeurt. Mijn eigen ervaring is dat ik het meeste zie en het meeste beleef als ik alleen ben. Met andere mensen kan wel gezellig zijn maar je "verspilt" energie aan de interactie met die mensen en met het gezamelijk gezellig doen.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Krijgen jullie op den duur ook geen afkeer om in hostels te verblijven en mensen te ontmoeten tijdens langere reizen. Heb tot dusver twee citytrips, een keer twee weken en een keer drie maanden alleen rondgereisd. En tijdens die drie maanden krijg je na een tijd ook een afkeer van hostels en de mensen die er verblijven, al goed dat ik de laatste maand met mijn huidige vriend alleen heb rondgereisd.
Steeds dezelfde verhalen, steeds die jonge broekies, steeds die langharige betweters, steeds weer dezelfde hostelergernissen?quote:
Krijgen jullie op den duur ook geen afkeer om in hostels te verblijven en mensen te ontmoeten tijdens langere reizen. Heb tot dusver twee citytrips, een keer twee weken en een keer drie maanden alleen rondgereisd. En tijdens die drie maanden krijg je na een tijd ook een afkeer van hostels en de mensen die er verblijven, al goed dat ik de laatste maand met mijn huidige vriend alleen heb rondgereisd.
Ja, daarom doe ik naast backpacken ook aan kamperen.
En het is soms een verademing om even met een vriend/vriendin te reizen en hotels te boeken.
Ik ben het trouwens wel eens met jouw visie; te veel internet, te weinig interactie. Maar je moet er ook wel een beetje het type voor zijn en er loopt inderdaad veel koffer volk rond.quote:
[..]
Dat is natuurlijk echt kut voor iets dat een prachtige ervaring zou moeten zijn.
Ikzelf reis altijd solo (sinds begin jaren '90) en mijn eerste twee solo reizen (Israël en Egypte) waren wel de moeilijkste. Maar dat had niets met het sociale aspect te maken maar met het feit dat ik geen reisgids mee had a la Lonely Planet en dus geen flauw idee had waar ik moest zijn, welke bussen, waar hostels zijn en wat die ongeveer kosten, etc. Dus alles zelf ter plekke zelf ontdekken. In die tijd sliep ik meestal in dorms en daar ontmoet je wel veel mensen. Daarmee vormde je dan een groepje om ergens te gaan wandelen of naar een bepaalde bezienswaardigheid te gaan. En ook s'avonds ergens gaan eten of uitgaan. Dat was altijd wel tof.
In met name Latijns Amerika had ik ook altijd wel veel contact met lokale bevolking (Azië leent zich daar een stuk minder voor - gesloten cultuur, behalve Filipijnen). Ook diverse vriendinnetjes gehad in Latijns Amerika. Die kwam ik dan gewoon ergens tegen (in restaurantje, een reisbureau tijdens het boeken van een excursie, etc) en die vroeg ik dan mee uit. Echt leuke herinneringen aan.
Maar op zich ben ik nogal een Einzelganger en ik prefereer meestal om dingen alleen te doen. Ik ben andere mensen altijd heel snel weer zat en dan verzin ik een excuus en ben weer fijn in m'n eentje
Ik denk ook dat sommige mensen hier meer voor geschikt zijn dan anderen. Maar probeer er iets van te maken en alle begin is moeilijk! Het zijn wel schitterende landen die je beschrijft en allemaal met een levendige backpacker scene, als je daarnaar op zoek bent. Maar misschien kun je ook proberen om het alleen zijn juist te omarmen en je meer te richten op de landen zelf en alles wat er om je heen gebeurt. Mijn eigen ervaring is dat ik het meeste zie en het meeste beleef als ik alleen ben. Met andere mensen kan wel gezellig zijn maar je "verspilt" energie aan de interactie met die mensen en met het gezamelijk gezellig doen.
Zelf geniet ik de laatste paar keer meer van hiken icm kamperen, maar backpacken in azie is ook chill icm hostels; ik had toen wel laptop/telefoon mee waar de eerste voor backup van foto's en kijken van series was en die 2e als wekker en nood. Was ook niet zo'n fan van constant op internet zitten, behalve op vliegvelden.. daar is het gewoon chill.
Maar je kan 'het avontuur' wel vinden samen met de 'avonturiers' maar dan moet je gewoon buiten de gebaande paden of de voorgestelde routes uit bijv. de lonely planet gaan. Toeristische trekpleisters trekken noueenmaal koffervolk aan. Zo had ik afgelopen december een hele groep van Harvard Business School tijdens Torres del Paine W -trail.. inclusief overdreven amerikaans geschreeuw en 'YOU'VE GOT WIFI HERE' terwijl je niet eens telefoonbereik hebt. Zucht
Op 8 september 2013 schreef Yreal het volgende: Boterbartje is een kwaliteitsuser
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Ik vermijd hostels met "coole" backpackers altijd, al was het maar vanwege het lawaai. Ikzelf sta meestal vroeg op en ga dus ook redelijk vroeg naar bed. En het hostel is alleen om te slapen/wassen dus behalve dat breng ik er weinig tijd door. Ik heb inderdaad ook de schurft aan van die types die de hele dag een beetje liggen rond te hangen.quote:
Krijgen jullie op den duur ook geen afkeer om in hostels te verblijven en mensen te ontmoeten tijdens langere reizen. Heb tot dusver twee citytrips, een keer twee weken en een keer drie maanden alleen rondgereisd. En tijdens die drie maanden krijg je na een tijd ook een afkeer van hostels en de mensen die er verblijven, al goed dat ik de laatste maand met mijn huidige vriend alleen heb rondgereisd.
Dat gezegd hebbende, je komt ook weleens leuke mensen tegen hoor. In een bepaald guesthouse in Sri Lanka zaten we elke avonds vogel lijsten te vergelijken ("wat heb jij gezien wat ik nog niet heb gezien?"). De dorm in Mulu NP in Borneo was ook een goede vibe ("wie gaat er met me mee voor een nachtwandeling door de jungle?"). In Bako NP heb ik toevallig een keer een kamer gedeeld met een van de auteurs van Lonely Planet. Gingen we smorgens vroeg samen beestjes spotten in de mangroves. Dat soort dingen heb ik wel erg leuke herinneringen aan.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Misschien ben ik zelf wel koffer-volk
Bedankt voor de reacties. Het zal wel wennen zijn, ik ga er even doorheen bijten en voorlopig nog geen ticket terugboeken
Of ik zelf een hostel-type ben of niet, weet ik eigenlijk niet, ik moet dat nog even uitvinden denk ik. Ik denk dat het probleem was dat ik even in een shock-toestand terechtkwam door de overdaad aan het onbekende. Ik was bij aankomst echt op duizend manieren uit mijn comfortzone, en dat in een chaotische stad als Hanoi, dus het werd me allemaal even teveel. De realisatie dat ik toch echt alleen was voor de komende maanden, aan de andere kant van de wereld, genereerde even flink wat paniekaanvallen bij mij.
Ik ben nu naar Cat Ba Island gevlucht om even op adem, heb voor mezelf een kamer geboekt waar ik veel tijd heb genomen om te lezen en te mediteren. Vandaag heb ik via het hostel een prachtige hike door Cat Ba National Park gemaakt, en een boottocht door Ha Long Bay. Echt prachtig, en wat mensen om me heen om wat heen en weer te kletsen was ook wel prettig.
Ik voel me echt een stuk chiller. Over twee dagen ga ik terug naar Hanoi, om het nogmaals te proberen in het hostelbarretje wat contacten te leggen en wat mensen te vinden om mee naar het zuiden te reizen. Mocht dat niet werken, dan ga ik wel alleen en probeer ik het nogmaals in Hue (of niet)
Bedankt voor de reacties. Het zal wel wennen zijn, ik ga er even doorheen bijten en voorlopig nog geen ticket terugboeken
Of ik zelf een hostel-type ben of niet, weet ik eigenlijk niet, ik moet dat nog even uitvinden denk ik. Ik denk dat het probleem was dat ik even in een shock-toestand terechtkwam door de overdaad aan het onbekende. Ik was bij aankomst echt op duizend manieren uit mijn comfortzone, en dat in een chaotische stad als Hanoi, dus het werd me allemaal even teveel. De realisatie dat ik toch echt alleen was voor de komende maanden, aan de andere kant van de wereld, genereerde even flink wat paniekaanvallen bij mij.
Ik ben nu naar Cat Ba Island gevlucht om even op adem, heb voor mezelf een kamer geboekt waar ik veel tijd heb genomen om te lezen en te mediteren. Vandaag heb ik via het hostel een prachtige hike door Cat Ba National Park gemaakt, en een boottocht door Ha Long Bay. Echt prachtig, en wat mensen om me heen om wat heen en weer te kletsen was ook wel prettig.
Ik voel me echt een stuk chiller. Over twee dagen ga ik terug naar Hanoi, om het nogmaals te proberen in het hostelbarretje wat contacten te leggen en wat mensen te vinden om mee naar het zuiden te reizen. Mocht dat niet werken, dan ga ik wel alleen en probeer ik het nogmaals in Hue (of niet
)
Hanoi is eigenlijk wel een erg makkelijke stad wat betreft contacten want je hebt daar echt een backpacker ghetto. En ook veel van die nachtbussen van noord naar zuid (en omgekeerd) worden puur door toeristen bevolkt. Zelf vind ik dat juist niks maar als je contacten zoekt met andere westerlingen dan kan dat wel heel erg makkelijk.
En "koffer volk" is overigens niet denigrerend bedoeld (ja, ik weet dat het wel zo klinkt) maar ik wou ermee aangeven dat het een groep mensen is die vaak een andere reiservaring nastreeft dan de old school backpackers.
En "koffer volk" is overigens niet denigrerend bedoeld (ja, ik weet dat het wel zo klinkt) maar ik wou ermee aangeven dat het een groep mensen is die vaak een andere reiservaring nastreeft dan de old school backpackers.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Het komt ook wel een beetje omdat 'backpacken' een dingetje wordt waarbij mensen tegenwoordig zeggen 'ja ik wil reizen'. Geen idee wat ze willen, maar ze zijn jong en ze 'willen reizen'.quote:
Hanoi is eigenlijk wel een erg makkelijke stad wat betreft contacten want je hebt daar echt een backpacker ghetto. En ook veel van die nachtbussen van noord naar zuid (en omgekeerd) worden puur door toeristen bevolkt. Zelf vind ik dat juist niks maar als je contacten zoekt met andere westerlingen dan kan dat wel heel erg makkelijk.
En "koffer volk" is overigens niet denigrerend bedoeld (ja, ik weet dat het wel zo klinkt) maar ik wou ermee aangeven dat het een groep mensen is die vaak een andere reiservaring nastreeft dan de old school backpackers.
Op 8 september 2013 schreef Yreal het volgende: Boterbartje is een kwaliteitsuser
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Jaquote:
Krijgen jullie op den duur ook geen afkeer om in hostels te verblijven en mensen te ontmoeten tijdens langere reizen. Heb tot dusver twee citytrips, een keer twee weken en een keer drie maanden alleen rondgereisd. En tijdens die drie maanden krijg je na een tijd ook een afkeer van hostels en de mensen die er verblijven, al goed dat ik de laatste maand met mijn huidige vriend alleen heb rondgereisd.
ik begon na een tijd maar verhalen over mezelf te verzinnen
met beroepen enzo
Wǒ shì dá hóng, of the Eggman, of the Walrus
Ik had inderdaad het idee dat sommige mensen dingen uit hun duim zuigenquote:Op maandag 17 februari 2014 19:02 schreef AldoTheApache het volgende:
[..]
Ja
ik begon na een tijd maar verhalen over mezelf te verzinnen
Het is ook niet alsof het echt wat uitmaakt of het echt is of niet, natuurlijk...
Mensen die je maar 1 dag ziet niet inderdaad, maar ik erger me eraan om elke dag weer mezelf voor te stellenquote:Op maandag 17 februari 2014 19:06 schreef Lemans24 het volgende:
[..]
Ik had inderdaad het idee dat sommige mensen dingen uit hun duim zuigen
Dus als ik mensen niet echt aardig vond kwam er een zuigverhaal ja Maar, dat is het nadeel van backpacken in toeristische landen denk ik
Wǒ shì dá hóng, of the Eggman, of the Walrus
Tssh, of het voordeel.quote:
[..]
Mensen die je maar 1 dag ziet niet inderdaad, maar ik erger me eraan om elke dag weer mezelf voor te stellen
Maar, dat is het nadeel van backpacken in toeristische landen denk ik
Ik liep maandje terug in torres del paine national park, valt m'n brander in 300 stukken uit elkaar in de middle of nowhere. Gelukkig mag je niet wildkamperen en sta je dus met 30 tot 50 tentjes op het zelfde 'no service' kampeer plekje bij campamento italiano en kook je samen in een klein hokje zodat er geen bosbranden ontstaan.. branders genoeg om te lenen!
Al ben ik wel voorstander van wildkamperen en lekker je eigen ding doen, het was wel gezellig
Op 8 september 2013 schreef Yreal het volgende: Boterbartje is een kwaliteitsuser
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Ik ga dit jaar misschien naar de VS en/of Canada. Nu las ik op diverse sites dat het over het algemeen niet aan te raden is om in deze landen met het openbaar vervoer te reizen; o.a. de verbindingen zijn beperkt, je komt lang niet overal. Dit is voor mij een belangrijk element, aangezien ik geen rijbewijs heb. Een groepsreis boeken kan natuurlijk ook, maar dat zie ik (nog) niet zo zitten.
Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Treinen is prima te doen hoor. Het enige probleem is dat je dan wel alleen de steden hebt.. Voor natuurgebieden en parken zul je dan denk ik met de bus moeten. Het is allemaal wat duurder, dat wel.quote:
Ik ga dit jaar misschien naar de VS en/of Canada. Nu las ik op diverse sites dat het over het algemeen niet aan te raden is om in deze landen met het openbaar vervoer te reizen; o.a. de verbindingen zijn beperkt, je komt lang niet overal. Dit is voor mij een belangrijk element, aangezien ik geen rijbewijs heb. Een groepsreis boeken kan natuurlijk ook, maar dat zie ik (nog) niet zo zitten.
Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
“And forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair.”
Of zoek naar andere backpackers. Ongetwijfeld kun je mensen vinden met soortgelijke plannen en kun je zo (deels) samen reizen.
Pain is temporary, pride is forever
En hoe doe je dat dan met je woning? Of woon je niet op jezelf? Ik zou zelf ook wel weer graag voor een lange tijd willen reizen maar daar komt toch een hoop geregel bij kijken. En als je terug bent moet je weer op zoek naar een baan wat ook niet makkelijk is (of je moet onbetaald verlof aanvragen bij je baas). Voorlopig voor mij blijft het maar bij max 3 weken een grote reis maken denk ik:)quote:
[..]
Plannen kost geen geld
[..]
Natuurlijk weer naar Tokyo
Opzeggenquote:
[..]
En hoe doe je dat dan met je woning?
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Gewoon (legale) onderhuur. En werk, ach, je vind wel wat. Als je voor langere tijd gaat reizen, heb je waarschijnlijk geld, dus als het goed is, ook een buffer bij terugkomst.
Het geld om een halfjaar werkloosheid te overbruggen, zou ik op z'n minst dan ook incalculeren.
Meerdere keren zelf gedaan, uiteraard.
Overigens, regelmatig een paar maanden of een jaar er tussenuit gaan, is níet bedoeld voor carrièretijgers. Maar die zie je dan ook nauwelijks langdurig reizen
Eigen bazen, mensen met zeer flexibel werk, leeraren, studenten, vroeggepensioneerden, mensen tussen twee banen (al dan niet al gevonden), die zie je wel veel.
Het geld om een halfjaar werkloosheid te overbruggen, zou ik op z'n minst dan ook incalculeren.
Meerdere keren zelf gedaan, uiteraard.
Overigens, regelmatig een paar maanden of een jaar er tussenuit gaan, is níet bedoeld voor carrièretijgers. Maar die zie je dan ook nauwelijks langdurig reizen
Eigen bazen, mensen met zeer flexibel werk, leeraren, studenten, vroeggepensioneerden, mensen tussen twee banen (al dan niet al gevonden), die zie je wel veel.
Ik hou gewoon mn huis en baan aan. Ik spaar mn ADV dagen op, na 3 jaar kan ik dan samen met mn vakantiedagen van dat jaar toch 12 weken weg. Heb ook wel eens een paar maanden onbetaald verlof genomen maar toen huurde ik goedkoop, nu een behoorlijke hypotheek dus is niet echt een optie meer.
Onderverhuren. Ik woon op een goede plek daarvoor, moet weinig moeite kosten om iemand te vinden. Zeker voor een periode van een jaar.quote:
[..]
En hoe doe je dat dan met je woning? Of woon je niet op jezelf? Ik zou zelf ook wel weer graag voor een lange tijd willen reizen maar daar komt toch een hoop geregel bij kijken. En als je terug bent moet je weer op zoek naar een baan wat ook niet makkelijk is (of je moet onbetaald verlof aanvragen bij je baas). Voorlopig voor mij blijft het maar bij max 3 weken een grote reis maken denk ik:)
Bedoel je met legale onderhuur dat je wooncorporatie een huurder gaat zoeken of moet je daar zelf achteraan gaan? Ja je hebt gelijk dat je genoeg moet sparen en niet alleen voor de reis zelf idd.quote:
Gewoon (legale) onderhuur. En werk, ach, je vind wel wat. Als je voor langere tijd gaat reizen, heb je waarschijnlijk geld, dus als het goed is, ook een buffer bij terugkomst.
Het geld om een halfjaar werkloosheid te overbruggen, zou ik op z'n minst dan ook incalculeren.
Meerdere keren zelf gedaan, uiteraard.
Overigens, regelmatig een paar maanden of een jaar er tussenuit gaan, is níet bedoeld voor carrièretijgers. Maar die zie je dan ook nauwelijks langdurig reizen
Eigen bazen, mensen met zeer flexibel werk, leeraren, studenten, vroeggepensioneerden, mensen tussen twee banen (al dan niet al gevonden), die zie je wel veel.
Hoe reageren werkgevers bij jou als je er steeds weer tussenuit gaat? Ik heb zelf nooit lang bij dezelfde werkgever gewerkt omdat ik ook steeds weer ging reizen (toen woonde ik nog thuis). Als je weer gaat solliciteren zie je ze soms wel twijfelen en willen ze een verklaring waarom je steeds weer weg wil. Ben zelf dan ook geen carrieretijger:)
Mooi tripje! Veel plezier.
Ik wil in de zomer ongeveer een maand gaan rondreizen door Oost-Europa. Ben er nog redelijk onbekend in, dus zijn er mensen die tips hebben qua steden en beziendwaardigheden en vervoersmiddelen (trein/bus/vliegtuig).
Bedankt alvast:)
Ik wil in de zomer ongeveer een maand gaan rondreizen door Oost-Europa. Ben er nog redelijk onbekend in, dus zijn er mensen die tips hebben qua steden en beziendwaardigheden en vervoersmiddelen (trein/bus/vliegtuig).
Bedankt alvast:)
Hallo mensen, mensen! Is hier nog leven in de brouwerij?
Op 8 september 2013 schreef Yreal het volgende: Boterbartje is een kwaliteitsuser
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
Op 2 april 2015 17:54 schreef Joosie200 het volgende: The Boterbartje experience™, dat is 100% kwaliteit voor een kleine prijs.
