LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Zo; en dan nu weer snel aan de LSD. Van al die werkelijkheid word ik ook maar maf.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
GOT A BLACK MAGIC WOMAN.
GOT A BLACK MAGIC WOMAN.
I'VE GOT A BLACK MAGIC WOMAN.
GOT ME SO BLIND, I CAN'T SEE!
GOT A BLACK MAGIC WOMAN.
I'VE GOT A BLACK MAGIC WOMAN.
GOT ME SO BLIND, I CAN'T SEE!
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
.
Kan iemand daar geen SMILEY van maken?
.Kan iemand daar geen SMILEY van maken?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
- edit -
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Welnee, hier in het zuyden herinner ik me hetzelfde: alleen voor meisjes.quote:Op donderdag 31 oktober 2013 22:53 schreef Gellius het volgende:
Is dit iets zuydelycks? In mijn jeugd zworven er wel wat 'poesiealbums' rond, maar dat was iets voor meisjes, die raakte je als jongen niet aan - daar kon je ziek van worden.
anonieme razernist
Maar het kon inderdaad wel zijn dat men er ooit iets moest invullen. Grootmoedig als men was deed dat men dan.quote:
Is dit iets zuydelycks? In mijn jeugd zworven er wel wat 'poesiealbums' rond, maar dat was iets voor meisjes, die raakte je als jongen niet aan - daar kon je ziek van worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door NoCigar op 01-11-2013 15:42:08 ]
anonieme razernist
En laten we niet alle audio-guides over één kam scheren: in Galleria Doria Pamphilj in Rome was hij erg leuk, net als één keer in de Tate-modern waar ineens een uit de dood herrezen Jean Dubuffet verscheen.
War me wel behoorlijk ergert in musea zijn de mensen die met een beroemd schilderij op de foto willen: dus die moeten naast een Van Gogh of naast de Venus van Milo staan voor een foto, en jij staat daar als kijker in de weg. Bijna een keer op mijn bek geslagen in het Louvre toen ik iets teveel (en misschien iets te expres) langdurig met mijn audio-guide voor de Venus bleef staan. Teringlijers met hun kutfoto's.
War me wel behoorlijk ergert in musea zijn de mensen die met een beroemd schilderij op de foto willen: dus die moeten naast een Van Gogh of naast de Venus van Milo staan voor een foto, en jij staat daar als kijker in de weg. Bijna een keer op mijn bek geslagen in het Louvre toen ik iets teveel (en misschien iets te expres) langdurig met mijn audio-guide voor de Venus bleef staan. Teringlijers met hun kutfoto's.
anonieme razernist
Denk je dat je een rustige avond hebt: komt die rare NoCigar weer midden in de nacht opduiken met twee overbodige opmerkingen
Graag op anoniem
Mijn broer - die m.b.t. de schoonheid der dingen mijns inziens volstrekt onwetend is - vindt dat een geweldige film.quote:Op vrijdag 1 november 2013 01:31 schreef JAM het volgende:
Daarentegen, is het nu echt zo moeilijk om daar eens in je leven een kwartiertje de tijd voor te nemen en er eens over na te denken? Op al dat soort trivialiteiten heb ik een pasklaar antwoord hoor. Wat is je favoriete film? Starship Troopers natuurlijk. Etc.! Werkelijk, zo ingewikkeld is het niet hoor!
Heb 'm notabene nog op zijn aanraden gekeken. Tegen beter weten in, uiteraard.
Op de vraag wat nu werkelijk een goede film is, is Starship Troopers een verdomd goed antwoord,
wanneer je op zoek bent naar een verdomd slecht antwoord op die vraag, is mijn conclusie.
Ik heb me er wel mee vermaakt. Dat wel. Maar het kan ook de popcorn geweest zijn.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Nu, misschien moet ik je dan eens aan m'n broer voorstellen.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Werken die plaatjes?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
, , , , , , , , , , , , , , , , , , !!!
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Ik keek net schooltv over India en ik leerde er meer van dan van soortgelijke reisprogramma's voor volwassenen. Thomas, een dertigjarige Nederlandse Indiakenner, legde Luuk, de presentator, uit hoe mensen leven in New Delhi. 'Kijk,' zei Thomas, 'er ligt een dode rat voor de eetkraam.' Luuk vulde aan dat de vrouw die met haar handen het eten kneedde een vorm van lepra had. Op de grond zat een klein jongetje ijsblokjes te breken in de band van een fiets. 'Gaan de kinderen hier niet naar school?' vroeg Luuk. 'Er zijn wel scholen maar ouders willen dat hun kinderen klusjes doen voor geld,' antwoordde Thomas.
De hele zomer regent het en de koudste maand is januari en dan is het twintig graden.
De hele zomer regent het en de koudste maand is januari en dan is het twintig graden.
Graag op anoniem
Poesiealbums. Dat vond ik dus heel leuk. Ik heb hem nog. Donkergroen met een lief zigeunermeisje op de voorkant. En stichtelijke versjes van mijn moeder (mijn vader heeft het nooit gedaan), opa's, oma's, tantes, juffen, en minder stichtelijke versjes van klasgenoten. Ook twee jongens. Maar die pagina's zijn heel kaal want ze wilden geen plaatjes plakken en het ook niet versieren.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ja, eigenlijk wel want het komt min of meer op hetzelfde neer.quote:
Moet ik het nu zien als een soort Facebook-avant-la-lettre, die poesiealbums?
En of het een zuidelijk iets is weet ik niet, maar hier heeft zover ik weet ieder kind zo'n boekje, jongens en meisjes. En als het boekje vol is dan beginnen ze gewoon opnieuw met een ander boekje en dezelfde kinderen.
Ik heb wel 40 van die boekjes ingevuld (voor mijn kinderen die zelf niet kunnen schrijven)
The End Times are wild
Dat nummer staat op een van mijn favoriete plaatjes: de muziek van de film Bis ans ende der Welt van Wim Wenders.quote:Op donderdag 31 oktober 2013 22:30 schreef Gellius het volgende:
Da's Lou's kankerplaat. Die is zeker de moeite waard.
Life's like space without room.
Van dit nummer is het verband tussen de film en het nummer me altijd wat onduidelijk gebleven, maar ik heb de film ook maar eenmaal gezien, jaren nadat ik het plaatje had leren kennen. Ik denk dat ik mijn liefste maar eens vraag die film nog eens op te scharrelen.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Heeft Lou niet ook een cameo in die film? Ik vond hem erg tegenvallen, geloof ik. Der Himmel über Berlin maakte veel meer indruk - maar die zag ik ook jonger.
IM heeft net z'n eerste boekje meegekregen:quote:Op donderdag 31 oktober 2013 22:48 schreef Thisbe het volgende:
[..]
Mijn oma zette in mijn boekje ook astronaut neer! Dat die vriendenboekjes nog bestaan zeg.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Generatiekloof? Wij hadden ze ook, op de basisschool. Op de ponyclub circuleerde een op de paardenliefde toegesneden variant.
En vanzelfsprekend had ik ook een poesiealbum:
En vanzelfsprekend had ik ook een poesiealbum:
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Klauwtje, de overheid wil 20 miljoen uittrekken voor stimuleringsmaatregelen voor het maken van films in Nederland. Zullen we daar even met z'n tweetjes op af gaan geven?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Is toch goed voor de werkgelegenheid, joh.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
De film stelde niet veel voor, maar de muziek was de moeite waard.quote:Op vrijdag 1 november 2013 09:11 schreef Gellius het volgende:
Heeft Lou niet ook een cameo in die film? Ik vond hem erg tegenvallen, geloof ik. Der Himmel über Berlin maakte veel meer indruk - maar die zag ik ook jonger.
Poesie-albums bestonden in mijn jeugd zeker, maar ik was geen poesiealbummeisje. Ik hield wel van de poesiealbumplaatjesvellen, dus daar had ik er wel een paar van.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Bij ons was het een traditie die bij de ouders begon. Ik kreeg bij geboorte een album en eerst schreven mijn directe familieleden erin, op verzoek van (ongetwijfeld) mijn moeder.quote:
Poesie-albums bestonden in mijn jeugd zeker, maar ik was geen poesiealbummeisje. Ik hield wel van de poesiealbumplaatjesvellen, dus daar had ik er wel een paar van.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb het, voor alle duidelijkheid, over die 'vriendschaps'boekjes, hè? Poesiealbums gingen onder de meisjes wel rond. Ik geloof dat ik - en ik zal niet de enige geweest zijn - mij nog onsterfelijk belachelijk heb gemaakt door vol te houden dat het 'poëziealbum' moest zijn.
Of ik had geen vrienden, dat kan ook nog.quote:
Ik zweer het, zo'n boekje heeft mijn jeugd niet gekruist.
Toen ik mijn poesiealbum kreeg en mijn moeder het concept uitlegde, begon ik te huilen. Want ik wilde mijn poesiealbum helemaal niet aan andere mensen geven.
Ik was net zes.
Ik was net zes.
The love you take is equal to the love you make.
quote:
Ik geloof dat ik - en ik zal niet de enige geweest zijn - mij nog onsterfelijk belachelijk heb gemaakt door vol te houden dat het 'poëziealbum' moest zijn.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ja goed, maar bij mij was dat onsterfelijk belachelijk maken juist een zeer uitzonderlijke aangelegenheid, DO.
Ik heb zulke boekjes ook pas eerst bij mijn eigen kinderen gezien. Ik denk niet dat de jeugd zich er 'in mijn tijd' mee bezig hield. De jongens in ieder geval niet. En de meisjes hadden poesiealbums.
The End Times are wild
Wij hadden autowrakken! Heerlijk! Ik heb de stellige indruk dat autowrakken in de jaren zeventig veel meer voorkwamen dan tegenwoordig. Het kan ook zijn dat dit vooral in Amsterdam het geval is, en dat je in een provincieplaatsje nog gerust een autowrak tussen twee huizen kan aantreffen. Maar ik zie het niet veel meer.
Autowrakken hadden we toen niet en zie ik nu eigenlijk ook nooit.quote:
Wij hadden autowrakken! Heerlijk! Ik heb de stellige indruk dat autowrakken in de jaren zeventig veel meer voorkwamen dan tegenwoordig. Het kan ook zijn dat dit vooral in Amsterdam het geval is, en dat je in een provincieplaatsje nog gerust een autowrak tussen twee huizen kan aantreffen. Maar ik zie het niet veel meer.
Wij hadden wel een bouw. Dat is misschien nog wel het mooiste van alles. Om half vijf gingen die bouwvakkers weg en dan klommen wij over het HERAS-hekwerk. Over die steigers rennen, gereedschappen van bouwvakkers bekijken, muurtjes metselen met overgebleven specie, planken meenemen om een hut te bouwen.
Op een dag vonden we een enorme voorraad met gele wol in van die platen. Heerlijk zacht. Wij al die wol uit het plastic gehaald en een kamer in zo'n leegstaand nieuwbouwhuis gevuld met wol. Heerlijk in gerold en gestoeid. Natuurlijk bleek dat achteraf glaswol te zijn. Auw.
Zo leerden wij vroeger dingen. Door met gevaar voor eigen lijf en leden grove fouten te maken. Vergat je nooit meer wat.
The End Times are wild
Autowrakken lijken me eigenlijk helemaal niet handig om door te geven en gedichtjes in te schrijven.
Je kunt prima gedichtjes schrijven in een autowrak hoor. Wel was het altijd uitkijken op na-regendagen, wanneer het schuimrubber van de de kapotte zittingen zich volgezogen hadden met water. Een gedichtje schrijven in een doorweekte broek is niet echt plezierig.
De laatste tijd verblijf ik vaak in Beieren. Daar moet ik dan ook iedere middag en avond uit eten. Na een paar weken wordt dat ook vervelend.
Ik was in een restaurantje waar ik de eigenaresse goed had leren kennen. Die beval mij 'Kürbissuppe" aan. Ze zei het snel, ik had echt geen idee waar ze het over had, terwijl mijn Duits goed is. "Kürbissuppe!". Uiteindelijk liet ze me een pompoen zien en had ik het door. Typisch streekgerecht daar. Heel erg lekker trouwens, met een soort pijnboompitjes en een speciale kürbissosse er door heen.
Ik was in een restaurantje waar ik de eigenaresse goed had leren kennen. Die beval mij 'Kürbissuppe" aan. Ze zei het snel, ik had echt geen idee waar ze het over had, terwijl mijn Duits goed is. "Kürbissuppe!". Uiteindelijk liet ze me een pompoen zien en had ik het door. Typisch streekgerecht daar. Heel erg lekker trouwens, met een soort pijnboompitjes en een speciale kürbissosse er door heen.
The End Times are wild
En die zwarte vloeistof in de soep is Kürbiskerrnöl. Olie uit de pitjes van pompoenen! Hoe bedenken ze het allemaal.
The End Times are wild
Oh. En ik ben vandaag 3 maanden gestopt met roken. Helemaal. De eerste 2 maanden was ik nog een roker die niet meer rookte, maar sinds een paar weken taan ik er niet meer naar. Ben ik toch wel heel blij mee.
The End Times are wild
En dat was dan niet eens een typo!quote:
*taal. Je taalt er niet meer naar. Ik wel, helaas.
Tja. Ik weet wat het is. Heb zo'n 23 jaar gerookt. Best wel lang dus. Het roken zat me de laatste jaren gewoon niet lekker meer. Kon er ook maar minder van genieten.
Eigenlijk is 2 maanden onbevredigd verlangen maar een hele kleine moeite om er vanaf te komen hoor!
The End Times are wild
Ja, die heb ik ook ooit gekocht in Duitsland, afgelopen kerst in Berlijn. Lekker en gezond. De dame die het me verkocht sprak een paar woorden Nederlands: 'Heel goed voor de prostaat.'quote:
En die zwarte vloeistof in de soep is Kürbiskerrnöl. Olie uit de pitjes van pompoenen! Hoe bedenken ze het allemaal.
Meer Nederlands heb je als vrouw eigenlijk niet nodig.
anonieme razernist
Een zeer rottig aspect van lesgeven zijn de begrafenissen die ik met enige regelmaat heb, van leerlingen of ouders van leerlingen. Zo meteen heb ik een begrafenis van een moeder die drie kinderen moest achterlaten. Wat een kutzooi.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
