ADD&ADHD #59

Ik heb mij ook maar even kwaad gemaakt op een oud stukje van mijn http://drukkonijn.nl/effect-ritalin/

cocktailprikker, je zou eens bij PsyQ kunnen informeren?

quote:

Op zondag 3 november 2013 17:16 schreef trui het volgende:
cocktailprikker, je zou eens bij PsyQ kunnen informeren?

zelf ben ik bij Molemann geweest. Die zijn juist wat meer gespecialisseerd hierin. Psyq ben ik niet bekend mee.

quote:

Op zondag 3 november 2013 17:49 schreef drakin het volgende:

[..]

zelf ben ik bij Molemann geweest. Die zijn juist wat meer gespecialisseerd hierin. Psyq ben ik niet bekend mee.

Ik ook! En heel goed bevallen. Begonnen ook met coaching, wilden me niet meteen volstoppen met medicatie. En zijn op een gegeven moment ook overgegaan op coaching voor mijn problemen, zonder er een label op te plakken. Gewoon tips ed voor mijn specifieke situatie. En persoonlijk, geen groepstherapie omdat ik daar specifiek naar vroeg.

Ik ben onder behandeling bij Psyq en dat bevalt enorm goed. Na veel jaren van depressieve periodes en het zien van verschillende hulpverleners (maatschappelijk werkers en psychologen) heb ik nu eindelijk het idee dat ik begrepen word en dat de behandeling echt om mij draait.

Ik heb bij Psyq wel de groepstraining gedaan, maar daar houdt dat in 4 bijeenkomsten waarin een deel algemene informatie wordt gegeven en waarin je anderen leert kennen die tegen dezelfde uitdagingen aanlopen. Ik vond het super fijn! Herkenning all over the place maar wel de vrijheid zelf te beslissen wat je over je eigen situatie wel en niet kwijt wilt.

Naast de groepstraining (die voorbij is) heb ik coaching en sta ik onder begeleiding van de psychiater ivm mijn medicatie. Ik heb wel begrepen dat het ook bij Psyq erg uitmaakt wie je coach is en of je daar mee klikt, maar dat is natuurlijk altijd bij hulpverleners. De mijne heeft me wel een stempel gegeven maar heeft het daar verder eigenlijk nooit over, mijn problemen en obstakels worden behandeld, niet mijn stempel.

Hebben jullie tips voor een zelfhulp achtig boek op dit gebied? (voor volwassenen met ADD)

[ Bericht 17% gewijzigd door trui op 04-11-2013 16:38:21 ]

quote:

Op maandag 4 november 2013 16:21 schreef trui het volgende:
Hebben jullie tips voor een zelfhulp achtig boek op dit gebied? (voor volwassenen met ADD)

- Driven to distraction van Edward Hallowell : Als je van lezen in het Engels houdt, leest erg makkelijk weg. Meer beschouwend en heel herkenbaar geschreven

- Hulpgids ADHD: ook van Hallowell, in het Nederlands. Meer vanuit een praktisch oogpunt geschreven.

Ben zelf ADD'er en heb aan beide boeken erg veel gehad. Heb het vrienden en kennissen laten lezen om meer een idee te krijgen hoe AD(H)D in elkaar zit, en hoe complex het allemaal in elkaar zit.

Een Nederlandstalig uittreksel van Driven to Distraction kun je hier vinden:
http://www.adhd-xtra.nl/driven/driven.pdf

quote:

Op maandag 4 november 2013 09:21 schreef Plong het volgende:
Ik ben onder behandeling bij Psyq en dat bevalt enorm goed. Na veel jaren van depressieve periodes en het zien van verschillende hulpverleners (maatschappelijk werkers en psychologen) heb ik nu eindelijk het idee dat ik begrepen word en dat de behandeling echt om mij draait.

Ik heb bij Psyq wel de groepstraining gedaan, maar daar houdt dat in 4 bijeenkomsten waarin een deel algemene informatie wordt gegeven en waarin je anderen leert kennen die tegen dezelfde uitdagingen aanlopen. Ik vond het super fijn! Herkenning all over the place maar wel de vrijheid zelf te beslissen wat je over je eigen situatie wel en niet kwijt wilt.

Naast de groepstraining (die voorbij is) heb ik coaching en sta ik onder begeleiding van de psychiater ivm mijn medicatie. Ik heb wel begrepen dat het ook bij Psyq erg uitmaakt wie je coach is en of je daar mee klikt, maar dat is natuurlijk altijd bij hulpverleners. De mijne heeft me wel een stempel gegeven maar heeft het daar verder eigenlijk nooit over, mijn problemen en obstakels worden behandeld, niet mijn stempel.

Ik vond de voorlichtingsbijeenkomsten bij psyq vrij beperkt. Ik wist alles al. (hyper de hyperfocus).
En ik vond ze behoorlijk op medicatie hameren. Ik had zelf dus niet zo'n goed gevoel over psyq.

quote:

Op maandag 4 november 2013 16:21 schreef trui het volgende:
Hebben jullie tips voor een zelfhulp achtig boek op dit gebied? (voor volwassenen met ADD)

Ik heb het boek van haar nog niet gelezen maar het lijkt me een goede. Van Sterre Hunvie...

bedankt voor de tips, ik ga me er in verdiepen!

quote:

Op maandag 4 november 2013 22:43 schreef DocWho het volgende:

[..]

Ik vond de voorlichtingsbijeenkomsten bij psyq vrij beperkt. Ik wist alles al. (hyper de hyperfocus).
En ik vond ze behoorlijk op medicatie hameren. Ik had zelf dus niet zo'n goed gevoel over psyq.

Qua informatie bracht het mij ook bijna niks nieuws hoor, het was vooral de groep die het voor mij leuk en interessant maakte. Ik had de keuze voor medicatie al gemaakt voordat ik met de groep begon en zag (en zie) hier behoorlijk de toegevoegde waarde van (voor mijzelf dus, ik kan niet voor een ander oordelen). Ik vond dat er bij ons zeker niet op gehamerd werd, maar de voordelen die het kan bieden werden zeker wel erg benadrukt. Ik kan me indenken dat iemand die dit absoluut niet wil dit als hameren zou kunnen ervaren maar zo kwam het op mij in onze groep zeker niet over

Loop ook de groepssessies bij PsyQ en moet zeggen dat vooral de rookpauzes en de gesprekken achteraf interessant zijn. Ik kan tenslotte zelf lezen en een internet search uitvoeren. Ik weet niet wie heeft verzonnen dat je een groep met de aandachtsspanne van een garnaal een uur video's bestaande uit niet meer dan tekst voorgelezen door een bijzonder saaie mevrouw zittend voor een monochromatische achtergrond laat kijken.

Van lotgenoten komen hilarische verhalen en soms indrukwekkende bespiegelingen. Maar vooral ook veel normaliteit. Ok, het is ADHD normaal maar wel normaal. Heel sterk het gevoel dat we niet lui of dom of laks onbeleefd zijn maar gewoon net iets anders de werkelijkheid zien.

Er is inderdaad een groot stuk over medicatie maar er is voldoende aandacht voor de alternatieven. Wel ben ik het er mee eens dat het aanleren van gedragsveranderende methodes makkelijke gaat als dit ondersteund wordt door al dan niet tijdelijke medicatie.

En voor alle ADHD sceptici is het inderdaad wat tautologisch te spreken over kenmerken van ADHD maar dat het pas ADHD is als je er last van hebt. Om nog maar niet stil te staan bij de 'evidence based' van de medicatie aanpak. Heb al wat wetenschap gehad maar soms is het dus wat lastig om het uit te leggen. Hoe kan je netjes zeggen dat je zeker weet dat je een 'ziekte' hebt als de behandeling aan slaat. De in-vitro mechanismen voor Ritalin en Dexamfetamine klinken logisch tot je gaat proberen te beredeneren hoe het dan kan dat niet-ADHD-ers er dan zo druk van worden.

Vanuit een oogpunt van behandeling voegt de groepssessies denk ik niet zo veel toe. Wel geeft het je terecht het gevoel dat je niet erg raar bent. Het meest verrassende vond ik zelf dat een aantal gedragingen bij mij die ik niet associeerde met ADHD breed werden gedeeld door de groep. Toch iets om nog even langer over na te denken.

kun je voorbeelden noemen van die gedragingen, abraham?

Natuurlijk.

Eén van de eerste die me opviel is dat in de groep omgaan met kritiek lastig was. Vaak ingegeven door eigen twijfel aan het halve werk wat tegen de deadline over de schutting wordt gegooid ben niet alleen ik héél onzeker over het resultaat. Dit afgezet tegen een breed begrip voor de fouten van anderen. "Ze zullen het wel druk gehad hebben.."

Een ander punt het gebrek aan waardering voor de waarde van de eigen tijd. Als ik het druk heb is dat gebrek aan planning en mijn eigen schuld. Als een ander hulp inroept is dat een terechte vraag om hulp en sta je natuurlijk klaar.

Een derde is moeite met hulp vragen. Hoe kan je om hulp vragen bij iets als het je eigen schuld is dat je het niet af hebt omdat je zo dom niet hebt gepland?

Allemaal eigenlijk issues van héél hard en streng zijn naar jezelf en begripvol naar de vergissinkjes van de ander. Het was me niet eerder opgevallen dat er niet alleen bij mij zo'n disbalans is in verwachtingen aan zelf en ander.

ah vreselijk herkenbaar inderdaad.

quote:

Op maandag 28 oktober 2013 17:14 schreef Probability het volgende:
Ik neem vaak rond 2 uur laatste dosis - dan is het rond 5/6 uur ong. uitgewerkt.
Als mijn vriend langskomt doen we vaak rond die tijd boodschappen - wat ik sowieso een verschrikkelijke tijd vind qua drukte..

Naast dat het al heel druk is in de supermarkt - heb ik ook nog eens dat rebound effect er bij.
Hij begrijp dat geloof ik niet zo en vind het denk ik een beetje aanstellerig? Ook al heb ik het een aantal keer geprobeerd helder en duidelijk uit te leggen wat er dan in mij omgaat..

Ook vind ik het lastig om dan te koken in een drukke keuken (6 huisgenoten..)

Rond 5/6 uur heb ik meestal even een dipje (sowieso door de honger etc. dat was ook al voor dat ik ritalin gebruikte..)

Dus heb al wel eens voorgesteld dat ik dan wel de boodschappen eerder in huis haal oid maar dat vindt hij dan weer overdreven 'en het moet toch best kunnen' en snapt niet dat het mij dan niet lukt om samen gezellig te koken..

lastig

Het is toch echt jouw taak dat aan zijn eventuele 'verstand' te peuteren. Volgens mij doe je je best niet.

quote:

Op woensdag 6 november 2013 14:58 schreef Probability het volgende:

[..]

Ja klopt dat is het..

Dan weet je wat je te doen staat...Succes! Een heer past zich aan.

quote:

Op dinsdag 5 november 2013 23:52 schreef abraham het volgende:
De in-vitro mechanismen voor Ritalin en Dexamfetamine klinken logisch tot je gaat proberen te beredeneren hoe het dan kan dat niet-ADHD-ers er dan zo druk van worden.

Volgens mij is dit gewoon een fabeltje hoor. Iedereen die ik ken die ritalin of dexamfetamine neemt veranderd gewoon in een concentreermachine en wordt er niet 'druk' van. Volgens mij is er geen andere uitwerking voor mensen met ADHD als voor mensen zonder ADHD.

quote:

Op woensdag 6 november 2013 15:07 schreef Probability het volgende:

[..]

Hij zou nog best is gelijk kunnen hebben hoor. Ik zelf kan slecht boos worden op mensen en ik denk dat er meer ADD-ers zijn met dat 'probleem'.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 10:10 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Volgens mij is dit gewoon een fabeltje hoor. Iedereen die ik ken die ritalin of dexamfetamine neemt veranderd gewoon in een concentreermachine en wordt er niet 'druk' van. Volgens mij is er geen andere uitwerking voor mensen met ADHD als voor mensen zonder ADHD.

Nee hoor . Mijn vrienden hebben het wel eens genomen en die worden er heel energiek van, met de concentratieboog van een goudvis. Dex = speed, daar wordt de doorsnee gebruiker echt drukker van.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 12:48 schreef Chicolate het volgende:

[..]

Nee hoor . Mijn vrienden hebben het wel eens genomen en die worden er heel energiek van, met de concentratieboog van een goudvis. Dex = speed, daar wordt de doorsnee gebruiker echt drukker van.

Word jij niet drukker van dex dan? Ik als ADD-er wel in ieder geval.

Edit: Spreek mezelf natuurlijk ENORM tegen nu hahahaha.
Ik wordt er zelf ook wat drukker van en meer geconcentreerd. Vrienden ook. Maar het alom bekende ADHD-ers worden rustig van medicijnen en mensen zonder ADHD worden net ADHD-ers als ze de medicijnen nemen verhaal is volgens mij behoorlijk achterhaald.

ADHD-ers zullen lichamelijk rustiger worden omdat ze niet lichamelijk op elke impuls hoeven te reageren. Resultaat is dat ze misschien meer werk gaan verzetten wat ik in het geval van een ADD-er dus 'drukker' zou noemen.

tl dr; ik zie niet zo goed verschil in de uitwerking van medicijnen tussen mensen met adhd en mensen zonder adhd.

Ik wel. Als een vriendin methylfenidaat heeft gehad en ik niet, kunnen we prima samen. Als alleen ik het niet heb gehad botst het soms behoorlijk en ben ik vrij irritant en als we het allebei hebben gehad kan ik haar niet uitstaan, hoewel ik wel enorm veel herken dan.

Mijn ervaring is toch echt dat ik rustiger word van medicijnen, niet meer op elke slak zout leg en over het algemeen gemakkelijker ben in de omgang. Als iemand zonder ADHD (zoals die vriendin) mijn medicijnen slikt, zie ik opeens hoe vernaaid vervelend ik ben zonder.