R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Alle medicatie gaat toch eerst van je eigen risico af? Ritalin, dex, anticonceptie (mits je daarvoor aanvullend verzekerd bent), het gaat bij mij allemaal eerst van mijn eigen risico af.
Op maandag 4 juli 2011 21:37 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
*O* Go Chico, go Chico, itchaburpday, go Chico 8-)
*O* Go Chico, go Chico, itchaburpday, go Chico 8-)
eigen risico hoort bij basispakket.
aanvullende verzekering kan per onderdeel of medicijn andere regels hebben (en daar kan dan ook een eigen risico in zitten).
aanvullende verzekering kan per onderdeel of medicijn andere regels hebben (en daar kan dan ook een eigen risico in zitten).
Uuhm ja klopt. Maar daarna zou dus alles 100% vergoed worden tenzij je een duurdere variant van het geneesmiddel zou krijgen. Dan moet je het verschil zelf bijbetalen.quote:Op donderdag 23 januari 2014 11:25 schreef Chicolate het volgende:
Alle medicatie gaat toch eerst van je eigen risico af? Ritalin, dex, anticonceptie (mits je daarvoor aanvullend verzekerd bent), het gaat bij mij allemaal eerst van mijn eigen risico af.
Hoi Cath, leuk je hier te zien. Delen waar je mee zit is nog geen zeuren! Het hele topic staat en valt bij mensen die 'zeuren' dus ga gerust je gang.quote:Op donderdag 23 januari 2014 03:30 schreef Kawunnx het volgende:
Hoi allemaal,
Mijn naam is Cath en ik moet gewoon even van me afschrijven..
Ik ben gediagnosticeerd met ADD.
...
sorry voor mijn gezeur.. Ik heb het topic doorgebladerd en herken me in zo veel en ik moest gewoon even van me af schrijven.
liefs Cath
Vervelend dat je zo klem loopt op HBO. Heb je naast het extra jaar nog andere voorzieningen die je kunt gebruiken? Studiebegeleiding, extra coach vanuit het HBO? Alleen iemand een jaar extra geven om deadlines niet te halen is namelijk niet de oplossing. Als het alleen de tijd was die je nodig had was je namelijk vast al lang klaar.
Heb je nog wel een iemand waarmee je (psych) kunt bespreken waar je op vast loopt en een arts om te kijken of andere medicatie wat kan zijn? Het lijkt namelijk vanuit je tekst dat je (denkt) er alleen verantwoordelijk voor bent dat alles goed gaat. Klopt natuurlijk ook maar laat sommige hulpverleners rustig wat voor jouw doen voor al het geld dat ze factureren.
Suc6
If at first you fail, re-define your objective.
Hoi!quote:
Hoi allemaal,
Mijn naam is Cath en ik moet gewoon even van me afschrijven..
Ik ben gediagnosticeerd met ADD.
Ik word heeeeeeeeeeelemaal gek van mezelf. WAAROM functioneer ik niet gewoon normaal? Ben inmiddels vijfdejaars hbo student en het lukt gewoon niet. Ik heb een jaar extra gekregen door mijn diagnose. Een jaar extra om alles in te leveren wat ik heb laten liggen en om mijn afstudeeronderzoek te maken. Het leek echt te gaan lukken, ik kreeg immers een heel jaar! Maar nu is het bijna februari en het schiet niet op. Iedereen om me heen is me moe en ik krijg te horen dat 'als ik zo door ga zesdejaars zal worden'. Mensen bemoeien zich met me, wat natuurlijk heel lief is, maar ik word er alleen maar zenuwachtig van. Ik wil gewoon heel hard huilen en wegrennen.
Ik heb een paar maanden ritalin gebruikt, maar dit versterkte mijn fobie enorm. Hiervoor kreeg ik dan weer oxazepam maar alles bij elkaar werd het een drama en ben ik met alles gestopt (mede door mijn fobie). Ik zie het gewoon niet meer zitten. Ik wil gewoon stoppen met school, verhuizen en nooit meer terug komen.. pffff
sorry voor mijn gezeur.. Ik heb het topic doorgebladerd en herken me in zo veel en ik moest gewoon even van me af schrijven.
liefs Cath
Bij mij lukte het ook niet, in het kort heb ik coaching vanuit de psycholoog gekregen en daarnaast coaching vanuit de studie om te leren hoe ik een onderzoek doe. Echt stap voor stap voor stap. Nu is het eindelijk wel gelukt om mijn stageverslag te schrijven..
Misschien is dat een idee? Vanuit de studie inhoudelijk en vanuit de psycholoog hoe je omgaat met de dingen?
Op mijn studie boden ze niet deze hulp aan maar ik heb net zo lang gezeurd totdat ik wel hulp kreeg die nodig was/nuttig is. Mijn argument was ook dat als het alleen aan de factor tijd lag ik al lang klaar was dus daar ligt het niet aan en nog meer tijd zal ook niet helpen..
Worry is a misuse of imagination
En @probability en alle andere, je kunt online zo zien welke zorgverzekeraars adhd medicatie vergoeden of juist niet. indipender.nl ofzo mja is nu al te laat om over te stappen. scheelt allemaal vrij weinig imo, ik gebruik n middel wat swso vergoed word.
Idd moet je bij Concerta(bij lange na niet de goedkoopste vorm van methylfenidaat..maarja wel handig je vergeet t niet zo snel als t maar 1 pilletjes is enz enz maar ze blijven bezuinigen..lees;verlengde afgifte) bijvoorbeeld, bijbetalen, das klote. Dat kun je online vergelijken gwoon ff googlen.
Idd moet je bij Concerta(bij lange na niet de goedkoopste vorm van methylfenidaat..maarja wel handig je vergeet t niet zo snel als t maar 1 pilletjes is enz enz maar ze blijven bezuinigen..lees;verlengde afgifte) bijvoorbeeld, bijbetalen, das klote. Dat kun je online vergelijken gwoon ff googlen.
Ee ik heb gewoon die van Sandoz. Was afgelopen jaar wel gewoon basis verzekerd, nu weer aanvullend. Zie wel of er iets af wordt geschreven.quote:
[..]
Euuuuhm ik kan me vergissen maar waarschijnlijk heb je dan ritalin als in de merknaam? Als je de generieke methylfenidaat zou nemen zou je niks bij hoeven te betalen geloof ik. Je zorgverzekeraar moet namelijk minimaal een werkzaam bestanddeel in zijn geheel vergoeden en voor alle duurdere varianten / merken moet je dan bijbetalen.
Voor zover ik weet wordt mijn dex dus niet eerst van mijn eigen risico betaald. Alleen in het geval van dex is het verhaal weer anders... Dex is namelijk geen geregistreerd geneesmiddel. Ik heb een iets aanvullende verzekering die dat dan weer wel vergoed maar dat doen ze ook weer niet alemaal..
Godverdomme. Echt een hekel aan de overheid dat ze dit allemaal zo moeilijk maken.
Bay of Plenty
Ik kom hier meegluren. Iemand wees me op ADD, ik ging me inlezen en dacht: Hey, dat ben ik!
Of ik nou echt ADD-er ben of niet, het idee dat mijn gedrag een fysieke oorzaak kan hebben heeft me doen realiseren dat ik op kan houden met vechten tegen mezelf. Het is vechten tegen de bierkaai. Ik ben er zo moe van... In plaats van mezelf te veranderen wil ik op zoek naar hulpmiddelen om met mijn 'impulsen' (of het gebrek daaraan
) om te gaan. Voor dit besef was dat geen optie, want ik was ZO streng voor mezelf. Ik kon mezelf niet accepteren zoals ik ben!
Is dat hier herkenbaar? Het dag in dag uit vechten tegen jezelf? Een hekel hebben aan jezelf omdat je zo hard je best doet te veranderen, maar het gewoonweg niet lukt? Boos zijn op jezelf als je WEER in diezelfde valkuillen valt (bijvoorbeeld enthousiast aan iets beginnen, maar het nooit afmaken)? Vinden dat je 'maar gewoon' meer doorzettingsvermogen moet hebben?
Of ik nou echt ADD-er ben of niet, het idee dat mijn gedrag een fysieke oorzaak kan hebben heeft me doen realiseren dat ik op kan houden met vechten tegen mezelf. Het is vechten tegen de bierkaai. Ik ben er zo moe van... In plaats van mezelf te veranderen wil ik op zoek naar hulpmiddelen om met mijn 'impulsen' (of het gebrek daaraan
) om te gaan. Voor dit besef was dat geen optie, want ik was ZO streng voor mezelf. Ik kon mezelf niet accepteren zoals ik ben!Is dat hier herkenbaar? Het dag in dag uit vechten tegen jezelf? Een hekel hebben aan jezelf omdat je zo hard je best doet te veranderen, maar het gewoonweg niet lukt? Boos zijn op jezelf als je WEER in diezelfde valkuillen valt (bijvoorbeeld enthousiast aan iets beginnen, maar het nooit afmaken)? Vinden dat je 'maar gewoon' meer doorzettingsvermogen moet hebben?
Alleen al eraan terug denken maakt me al bijna moedeloos en depressief 
De gedachtes die ik over mezelf had doordat niks wilde lukken/ ging zoals ik zou willen!
Zo blij dat dat toch wel enigszins over is!
De gedachtes die ik over mezelf had doordat niks wilde lukken/ ging zoals ik zou willen!
Zo blij dat dat toch wel enigszins over is!
You're dead to me!
I'm eating all your sandwiches,
Dead people don't need them...
I'm eating all your sandwiches,
Dead people don't need them...
Ja en dat heb ik nu wel een beetje losgelatenquote:
Ik kom hier meegluren. Iemand wees me op ADD, ik ging me inlezen en dacht: Hey, dat ben ik!
Of ik nou echt ADD-er ben of niet, het idee dat mijn gedrag een fysieke oorzaak kan hebben heeft me doen realiseren dat ik op kan houden met vechten tegen mezelf. Het is vechten tegen de bierkaai. Ik ben er zo moe van... In plaats van mezelf te veranderen wil ik op zoek naar hulpmiddelen om met mijn 'impulsen' (of het gebrek daaraan
Is dat hier herkenbaar? Het dag in dag uit vechten tegen jezelf? Een hekel hebben aan jezelf omdat je zo hard je best doet te veranderen, maar het gewoonweg niet lukt? Boos zijn op jezelf als je WEER in diezelfde valkuillen valt (bijvoorbeeld enthousiast aan iets beginnen, maar het nooit afmaken)? Vinden dat je 'maar gewoon' meer doorzettingsvermogen moet hebben?
Worry is a misuse of imagination
Herkenning 
Zo gek, dat alleen zoiets mijn gedachten al 180 graden kan draaien. Ik voel me zo opgelucht! Ik kan eindelijk stoppen met vechten en op zoek gaan naar oplossingen.
Gisteren wilde ik koffie na mijn lunch. Dus ik heb het koffiezetapparaat aangezet en ben gaan lunchen. Twee uur later liep ik de keuken in en mijn oog viel per toeval op het brandende lampje van het apparaat. "Owh ja! Kofffie!".
Voorheen zou ik zo boos op mezelf geweest zijn. "Kan je nou NOOIT eens een keer iets onthouden doos!
"
Maar nu moest ik er om lachen. Dit ben ik nou eenmaal: het warhoofd, de chaoot, de vergeetachtige professor.
En dingen uit mijn jeugd beginnen ook ineens op zijn plek te vallen: Ik was bijvoorbeeld zoooo slecht in woordjes stampen bij Frans en Duits enzo. Altijd onvoldoendes voor die repetities, terwijl anderen hier juist makkelijk hun gemiddeldes mee ophaalden. Ik herinner me nog wat mijn lerares Frans zei daarvan: "Ik begrijp er niets van dat je hier een onvoldoende voor haalt, het is alleen maar woordjes stampen.". Ik voelde me ZO dom en zei nog dat ik dat stampen juist niet kon, maar ze begreep het echt niet
Zo gek, dat alleen zoiets mijn gedachten al 180 graden kan draaien. Ik voel me zo opgelucht! Ik kan eindelijk stoppen met vechten en op zoek gaan naar oplossingen.
Gisteren wilde ik koffie na mijn lunch. Dus ik heb het koffiezetapparaat aangezet en ben gaan lunchen. Twee uur later liep ik de keuken in en mijn oog viel per toeval op het brandende lampje van het apparaat. "Owh ja! Kofffie!".
Voorheen zou ik zo boos op mezelf geweest zijn. "Kan je nou NOOIT eens een keer iets onthouden doos!
"Maar nu moest ik er om lachen. Dit ben ik nou eenmaal: het warhoofd, de chaoot, de vergeetachtige professor.
En dingen uit mijn jeugd beginnen ook ineens op zijn plek te vallen: Ik was bijvoorbeeld zoooo slecht in woordjes stampen bij Frans en Duits enzo. Altijd onvoldoendes voor die repetities, terwijl anderen hier juist makkelijk hun gemiddeldes mee ophaalden. Ik herinner me nog wat mijn lerares Frans zei daarvan: "Ik begrijp er niets van dat je hier een onvoldoende voor haalt, het is alleen maar woordjes stampen.". Ik voelde me ZO dom en zei nog dat ik dat stampen juist niet kon, maar ze begreep het echt niet
Haha ik kan ook geen woordjes stampen.. Nog steeds nietquote:Op zaterdag 25 januari 2014 12:29 schreef Haynee het volgende:
Herkenning
Zo gek, dat alleen zoiets mijn gedachten al 180 graden kan draaien. Ik voel me zo opgelucht! Ik kan eindelijk stoppen met vechten en op zoek gaan naar oplossingen.
Gisteren wilde ik koffie na mijn lunch. Dus ik heb het koffiezetapparaat aangezet en ben gaan lunchen. Twee uur later liep ik de keuken in en mijn oog viel per toeval op het brandende lampje van het apparaat. "Owh ja! Kofffie!".
Voorheen zou ik zo boos op mezelf geweest zijn. "Kan je nou NOOIT eens een keer iets onthouden doos!
Maar nu moest ik er om lachen. Dit ben ik nou eenmaal: het warhoofd, de chaoot, de vergeetachtige professor.
En dingen uit mijn jeugd beginnen ook ineens op zijn plek te vallen: Ik was bijvoorbeeld zoooo slecht in woordjes stampen bij Frans en Duits enzo. Altijd onvoldoendes voor die repetities, terwijl anderen hier juist makkelijk hun gemiddeldes mee ophaalden. Ik herinner me nog wat mijn lerares Frans zei daarvan: "Ik begrijp er niets van dat je hier een onvoldoende voor haalt, het is alleen maar woordjes stampen.". Ik voelde me ZO dom en zei nog dat ik dat stampen juist niet kon, maar ze begreep het echt niet
Alleen als het een spel/wedstrijd/visueel iets is
Worry is a misuse of imagination
Ik moet ook wel vaak om mezelf lachen, sommige dingen zijn zo knullig. Cola standaard zonder prik, thee koud en al meerdere keren de rookmelder af laten gaan omdat ik vergeten was dat ik aan het koken was.
Ik merk wel nog steeds het effect van de coaching (2 jaar geleden), zelfs buiten de standaard ADHD-problematiek: ze heeft me toen geleerd dat ik altijd zelf een situatie moet/kan creëren, waarin ik goed kan functioneren. Dus studeren 'met toezicht' (op de uni, maar wel in een rustige omgeving), tevoren plannen wat je gaat koken enzo. Op het moment woon ik tijdelijk in het buitenland en hik ik heel hard tegen een winterdip aan. Koken en dergelijke kost dan heel veel energie, ook omdat de keuken de helft van de spullen die ik normaal gebruik mist. Dus deze week maar eens scherpe messen, staafmixer, soeplepels enzo gaan kopen. Normaal zou ik het gewoon opgegeven hebben, maar die coaching is dus voor meer goed geweest dan alleen mijn concentratie.
Ik merk wel nog steeds het effect van de coaching (2 jaar geleden), zelfs buiten de standaard ADHD-problematiek: ze heeft me toen geleerd dat ik altijd zelf een situatie moet/kan creëren, waarin ik goed kan functioneren. Dus studeren 'met toezicht' (op de uni, maar wel in een rustige omgeving), tevoren plannen wat je gaat koken enzo. Op het moment woon ik tijdelijk in het buitenland en hik ik heel hard tegen een winterdip aan. Koken en dergelijke kost dan heel veel energie, ook omdat de keuken de helft van de spullen die ik normaal gebruik mist. Dus deze week maar eens scherpe messen, staafmixer, soeplepels enzo gaan kopen. Normaal zou ik het gewoon opgegeven hebben, maar die coaching is dus voor meer goed geweest dan alleen mijn concentratie
.
Op maandag 4 juli 2011 21:37 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
*O* Go Chico, go Chico, itchaburpday, go Chico 8-)
*O* Go Chico, go Chico, itchaburpday, go Chico 8-)
Alles snijden en klaarzetten voor je begint met koken? En je werkplek ruim maken voor je begint met snijden en voor je begint met koken alweer een deel afwassen?quote:
[...]
Koken en dergelijke kost dan heel veel energie, ook omdat de keuken de helft van de spullen die ik normaal gebruik mist. Dus deze week maar eens scherpe messen, staafmixer, soeplepels enzo gaan kopen. Normaal zou ik het gewoon opgegeven hebben, maar die coaching is dus voor meer goed geweest dan alleen mijn concentratie
[ Bericht 72% gewijzigd door Probability op 25-01-2014 14:55:56 ]
Worry is a misuse of imagination
Ja, zo probeer ik het tegenwoordig ook. Maar ik ben duidelijk beter in het aanvoelen van een taal. Dump mij een half jaar in Frankrijk en ik durf te wedden dat ik prima Frans spreek.quote:Op zaterdag 25 januari 2014 13:33 schreef Probability het volgende:
[..]
Haha ik kan ook geen woordjes stampen.. Nog steeds niet
Alleen als het een spel/wedstrijd/visueel iets is
Ik heb de afgelopen jaren vanalles bedacht aan trucjes dat me zou kunnen helpen, maar uiteindelijk mislukte dat altijd, omdat ik stiekem vond dat ik geen hulpmiddelen mocht gebruiken en 'het maar gewoon moest leren om het te onthouden'. Nu ik mezelf op dit vlak geaccepteerd heb is het gebruiken van hulpmiddelen ineens helemaal niet erg meerquote:
Ik moet ook wel vaak om mezelf lachen, sommige dingen zijn zo knullig. Cola standaard zonder prik, thee koud en al meerdere keren de rookmelder af laten gaan omdat ik vergeten was dat ik aan het koken was.
Ik merk wel nog steeds het effect van de coaching (2 jaar geleden), zelfs buiten de standaard ADHD-problematiek: ze heeft me toen geleerd dat ik altijd zelf een situatie moet/kan creëren, waarin ik goed kan functioneren. Dus studeren 'met toezicht' (op de uni, maar wel in een rustige omgeving), tevoren plannen wat je gaat koken enzo. Op het moment woon ik tijdelijk in het buitenland en hik ik heel hard tegen een winterdip aan. Koken en dergelijke kost dan heel veel energie, ook omdat de keuken de helft van de spullen die ik normaal gebruik mist. Dus deze week maar eens scherpe messen, staafmixer, soeplepels enzo gaan kopen. Normaal zou ik het gewoon opgegeven hebben, maar die coaching is dus voor meer goed geweest dan alleen mijn concentratie
Nu heb ik eindelijk besloten een memorecorder te kopen, zodat ik alle dingen die door mijn hoofd schieten en ik niet mag vergeten meteen op kan slaan zonder dat ik mijn huidige klusje echt hoef te onderbreken, omdat ik bang ben dat ik het anders vergeet. Sta ik bijvoorbeeld de was op te vouwen en schiet me ineens te binnen dat ik nog melk op de boodschappenlijst moet zetten dan ben ik nu altijd in dubio: doorgaan met de was en een grote kans hebben de melk te vergeten, of de melk gaan opschrijven en onrustig worden van het doen van twee dingen door elkaar (en zelfs misschien wel vergeten dat ik met de was bezig was
)?
Net boodschappen gedaan. Hoor ik mijn man uit de keuken roepen: "We hadden al een doos eieren in de koelkast staan, dus nu hebben we 24 eieren."
"En boter hadden we ook al."
"En courgette ook."
[/spam]
Ik maak snel een notitie in i.doit.imquote:
[..]
Ja, zo probeer ik het tegenwoordig ook. Maar ik ben duidelijk beter in het aanvoelen van een taal. Dump mij een half jaar in Frankrijk en ik durf te wedden dat ik prima Frans spreek.
[..]
Ik heb de afgelopen jaren vanalles bedacht aan trucjes dat me zou kunnen helpen, maar uiteindelijk mislukte dat altijd, omdat ik stiekem vond dat ik geen hulpmiddelen mocht gebruiken en 'het maar gewoon moest leren om het te onthouden'. Nu ik mezelf op dit vlak geaccepteerd heb is het gebruiken van hulpmiddelen ineens helemaal niet erg meer
Nu heb ik eindelijk besloten een memorecorder te kopen, zodat ik alle dingen die door mijn hoofd schieten en ik niet mag vergeten meteen op kan slaan zonder dat ik mijn huidige klusje echt hoef te onderbreken, omdat ik bang ben dat ik het anders vergeet. Sta ik bijvoorbeeld de was op te vouwen en schiet me ineens te binnen dat ik nog melk op de boodschappenlijst moet zetten dan ben ik nu altijd in dubio: doorgaan met de was en een grote kans hebben de melk te vergeten, of de melk gaan opschrijven en onrustig worden van het doen van twee dingen door elkaar (en zelfs misschien wel vergeten dat ik met de was bezig was
Die verplaats ik later dan naar de goeie categorie, hang er een context aan en een tijdsplanning.
Worry is a misuse of imagination
Schrijven heb ik geprobeerd, maar soms schieten er wel vijf dingen tegelijk door mijn hoofd en dan duurt opschrijven te lang. Dan ben ik echt bij het opschrijven van punt 2 al vergeten wat punt 4 en 5 warenquote:
[..]
Ik maak snel een notitie in i.doit.im
Die verplaats ik later dan naar de goeie categorie, hang er een context aan en een tijdsplanning.
Ik heb gemerkt dat ik erg audio ben ingesteld. Ik praat ook vaak tegen mezelf als ik iets lees wat ik goed wil begrijpen of als ik mijn gedachtes probeer te ordenen
O nee op m'n iPad/iPhone/browserquote:
[..]
Schrijven heb ik geprobeerd, maar soms schieten er wel vijf dingen tegelijk door mijn hoofd en dan duurt opschrijven te lang. Dan ben ik echt bij het opschrijven van punt 2 al vergeten wat punt 4 en 5 waren
Ik heb gemerkt dat ik erg audio ben ingesteld. Ik praat ook vaak tegen mezelf als ik iets lees wat ik goed wil begrijpen of als ik mijn gedachtes probeer te ordenen
Ik typ sneller dan ik denk
hehe
Worry is a misuse of imagination
Dat moet ik al helemaal niet proberen. Typen op m'n telefoon kan ik echt nietquote:
[..]
O nee op m'n iPad/iPhone/browser
Ik typ sneller dan ik denk
Maar mooi dat het voor jou wel werkt
Dan is zo'n voicerecorder idd wel handigquote:
[..]
Dat moet ik al helemaal niet proberen. Typen op m'n telefoon kan ik echt niet
Maar mooi dat het voor jou wel werkt
Worry is a misuse of imagination
Even een vraagje van een mede ADD fokker :
Zijn jullie wel eens afgewezen (in relaties of dates), nadat je hebt verteld dat je ADD/ADHD hebt?
Ik ben hier wel benieuwd naar, aangezien ik dit vaker hoor en zelf heb meegemaakt.
:Zijn jullie wel eens afgewezen (in relaties of dates), nadat je hebt verteld dat je ADD/ADHD hebt?
Ik ben hier wel benieuwd naar, aangezien ik dit vaker hoor en zelf heb meegemaakt.
Nee, waarom zouden ze? Ze daten mij, niet mijn labeltje. Tegen de tijd dat ik het zou vertellen (is niet iets wat je de eerste date al vertelt) kennen ze mij al goed genoeg om de goede en slechte kanten van mijn persoonlijkheid te kennen en hebben ze allang besloten of ze daarmee willen leven . Dat het een naam en medicatie heeft verandert echt geen drol aan wie ik ben. En ik heb gelukkig een voorkeur voor jongens die zelf rustig maar avontuurlijk zijn en mijn impulsieve acties alleen maar leuk vinden .
. Dat het een naam en medicatie heeft verandert echt geen drol aan wie ik ben. En ik heb gelukkig een voorkeur voor jongens die zelf rustig maar avontuurlijk zijn en mijn impulsieve acties alleen maar leuk vinden .
Op maandag 4 juli 2011 21:37 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
*O* Go Chico, go Chico, itchaburpday, go Chico 8-)
*O* Go Chico, go Chico, itchaburpday, go Chico 8-)
Ritalin dusquote:
Herkenning
Zo gek, dat alleen zoiets mijn gedachten al 180 graden kan draaien. Ik voel me zo opgelucht! Ik kan eindelijk stoppen met vechten en op zoek gaan naar oplossingen.
Gisteren wilde ik koffie na mijn lunch. Dus ik heb het koffiezetapparaat aangezet en ben gaan lunchen. Twee uur later liep ik de keuken in en mijn oog viel per toeval op het brandende lampje van het apparaat. "Owh ja! Kofffie!".
Voorheen zou ik zo boos op mezelf geweest zijn. "Kan je nou NOOIT eens een keer iets onthouden doos!
Maar nu moest ik er om lachen. Dit ben ik nou eenmaal: het warhoofd, de chaoot, de vergeetachtige professor.
En dingen uit mijn jeugd beginnen ook ineens op zijn plek te vallen: Ik was bijvoorbeeld zoooo slecht in woordjes stampen bij Frans en Duits enzo. Altijd onvoldoendes voor die repetities, terwijl anderen hier juist makkelijk hun gemiddeldes mee ophaalden. Ik herinner me nog wat mijn lerares Frans zei daarvan: "Ik begrijp er niets van dat je hier een onvoldoende voor haalt, het is alleen maar woordjes stampen.". Ik voelde me ZO dom en zei nog dat ik dat stampen juist niet kon, maar ze begreep het echt niet
haha
