Het babytopic (0-1 jaar) Deel 269

Geen nachtbrakers? Wat fijn zeg!

Riley is niet helemaal in orde. Ze heeft lichte verhoging (37,7) en lijkt last van haar keeltje te hebben (slikt heel veel) en is verkouden. Ze werd huilerig wakker om 6 uur. Bij mij bed genomen. Dicht tegen me aan viel ze in slaap. Ik heb alleen maar gedoezeld, maar wat is dat lekker zo'n babylijfje tegennje aan.

Danic ik hoop dat vitamines slikken helpen.

KJ

Ach sneutje beterschap.

Hier eenzelfde nacht, maar dan met zieke peuter. Die sloeg op een gegeven moment zelfs dr armpje om mijn nek terwijl we met de gezichten naar elkaar toe lagen
Maar daardoor maar een paar uurtjes echt geslapen ja. Eens kijken hoe ze zich zo voelt.

Heel herkenbaar Danic, ik heb zelf ook erg diep gezeten na m'n tweede. Hij is nu 9,5 maand en het gaat pas sinds kort beter met me. En nog kan ik ineens flippen om iets kleins (moe!) of heel labiel zijn (moe!). Ik denk (en ha ook) echt dat het bij mij aan m'n hormoonbalans lag. Ik ben weer aan de prikpil gegaan en nu voel ik me veel beter. Sterkte!

He wat een lieverds hebben jullie, sneu dat ze niet helemaal in orde zijn
En Isis wat fijn dat jij eruit bent gekomen

Riley gaat snel ineens. Gisteravond heb ik gefilmd dat ze achter me aan tijgerde. Vanochtend ging ze van lig naar zit.

quote:

Op zaterdag 26 oktober 2013 09:33 schreef Omentielvo het volgende:
Riley gaat snel ineens. Gisteravond heb ik gefilmd dat ze achter me aan tijgerde. Vanochtend ging ze van lig naar zit.

En de eerste stapjes!! Toch? _{Dat heb ik toch goed gezien/onthouden of niet?}

Beterschap voor de zieke prullies

Ik zit mobiel en mijn korte termijngeheugen is wel erg kort ,dus bijlezen en posten is wat onhandig.

Oh, ik ben terug aan t lezen vanaf de laatste pagina, en ik kom net tegen dat het dus idd Riley was

[ Bericht 0% gewijzigd door Cocotrimonium op 26-10-2013 09:48:35 ]

Jee Danic, wat een verhaal... Kan me goed voorstellen dat zoiets hard binnenkomt hoor. En natuurlijk moet je juist extra hard koesteren wat je hebt dan, maar ik kan zoiets ook moeilijk los laten hoor. Eat dat betreft heel herkenbaar.

Hoop dat je snel iets/iemand vindt waardoor je je weer fijner kunt gaan voelen

Tally, ik wist ook niet dat jij bijna zo'n uitzondering was, heftig!

Loj, ik zou ook niet goed weten wat je daarmee moet. Hopelijk gaat t binnenkort beter en ik zag al wat fijne tips langskomen

Om even in te haken over die depri/emotionele buien; ik keek gister foto's van de eerste 2 maanden van A en toen ik dat alles weer even herbeleefde kreeg ik het gewoon een beetje benauwd.
Tuurlijk, toen het zo was, ga je gewoon door en je ondergaat het gewoon maar nu ik terugkijk voelt het nu zoveel beter en prettiger. De eerste weken alleen thuis had ik er zo vaak even geen zin in, wilde ik gewoon slapen! Verlangde ik steeds weer naar de tijd voor de zwangerschap. Ik deed wel alles wat ik moest doen, knuffelde en kuste hem veel. Hield er ook gelijk van maar mijn hart stond nog niet helemaal open denk ik.
Natuurlijk wilde ik A niet kwijt en ben ik ook blij maar ik voelde mij ook schuldig. Ik was bang dat ik hem diep in mijn hart misschien niet alles kon geven, hem niet écht wilde.
Ik weet nog toen ik net bevallen was en de familie in de verloskamer kwam en mijn vader zei:"Dat is toch een rijkdom hè". En ik vond het eigenlijk zo moeilijk. Ik móest blij zijn...maar de onzekerheid en angst overheerste. Ik kreeg stilletjes het gevoel dat iedereen blijer was dan ik...want ik moest het tenslotte doen. Mijn man ging weer lekker werken en ik gaf volledig borstvoeding. Ik was zo onzeker en dacht zo vaak: "Ik kan dit niet!"

Als ik al denk aan een 2e dan word ik bijna ter plekke misselijk. Het zou nu natuurlijk ook veel te snel zijn maar het zal denk ik wel even duren voor ik die eerste periode zodanig 'vergeten' en verwerkt heb dat ik naar een 2e verlang. Juist door de eerste 2 maanden ofzo dat je zoveel met je baby bezig bent. Ik ontdekte gewoon al heel snel dat zo'n minibaby niks voor mij is. Doe maar maar een iets oudere. Die vind ik veel leuker.

Misschien staan hier heftige dingen in maar ik wil wel duidelijk zeggen dat A nooit oprecht ongewenst is geweest. Ik denk alleen dat ik er nog niet helemaal klaar voor was, ook al was ik al 27. Ik woonde net een half jaar samen, direct vanuit mijn ouderlijk huis. Ik was nog zo'n guppie.

Nu ben ik gelukkig hartstikke blij en cake maakt mij elke dag heel blij en voldaan. Ik voel mij ook volwassener en nu kan ik oprecht zeggen: "Ja pa, dit ís rijkdom"!
En nu ga ik bijna huilen.

Danic, heel veel sterkte/succes!

vencodark, ik denk dat heel veel dames hier jouw verhaal herkennen hoor. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik moést genieten, maar wel dat ik mijn best moet doen om te genieten. Dit klinkt een beetje vaag maar je snapt denk ik wel wat ik bedoel. Ik dacht niet dat ik het niet kon, maar ik verheugde me wel héél erg op de volgende fases. Ook ik was meteen gek op F, maar ik verlangde zo naar vrije tijd en ik blokkeerde compleet door elke keer te denken dat hij me alweer bijna nodig had. Deed dus niks anders meer, terwijl dat eigenlijk prima kon.

Bij een tweede verheug ik me wel op de eerste week, maar de periode erna.. het is nu écht leuk, maar die eerste drie maanden wil ik wel in een weekje proppen. Ik schaam me daar niet voor hoor! Moet jij ook niet doen

"cake maakt me elke dag heel blij en voldaan"

+1 voor Suikers post
Ik vond de eerste weken ook zwaar. En bij een tweede zal dat misschien niet anders zijn.

De eerste dag(en) had ik ook heel erg het gevoel van, dit had heel anders kunnen aflopen .
Nu nog wel maar het is ook nog wel erg vers allemaal.

Ik vind het nu nog niet erg zwaar. Maar ik ben dan ook niet alleen mijn man is door ziekte altijd thuis. Dat scheelt natuurlijk veel.

Bubsel, mijn man was ook thuis Wel aan het werk thuis, maar hij was er dus wel als ik even hulp nodig had of me overweldigd voelde. Toch vond ik het zo heftig! Ook op een beangstigende manier.

+1 voor Suikers en Venco's post. Wat ben ik blij dat N wat ouder is. Heel eerlijk...ik vond de eerste drie maanden vreselijk. Deels omdat mijn hormonen met me aan de loop ging en gewoon omdat alles nieuw is en soms gewoon helemaal niet leuk. Helemaal geen tijd meer voor jezelf en weinig slaap...ik denk er echt niet graag aan terug. (nu kwam dat ook omdat mijn beide kids reflux hebben (gehad) en heel veel huilden.) maar wat houd ik toch veel van mijn twee kids!!
Ik denk wel eens na over een derde. Maar het eerste half jaar (en de zwangerschap) weerhoudt me er echt van.

Beterschap voor Riley! En oh wat gaat ze hard opeens. Leuk!

Danic heel herkenbaar! alleen dan voor mij gelukkig maar een paar dagen per maand. Is een spiraal niets voor je? Zodat alle hormoonspiegels wat stabieler zijn.

Loj . ik zou volgende week echt het gesprek aangaan hoor. Niet nog een tijdje zo aanmodderen. Daar voelt niemand zich goed bij.

[ Bericht 13% gewijzigd door Animalmix op 26-10-2013 12:31:46 ]

Ik ging net wandelen met dochter. Toen ontdekte ze ineens dat ze met haar rammelaar niet alleen kan rammelen maar er ook op kan fluiten. .

Filmpje weg.....

[ Bericht 35% gewijzigd door Animalmix op 26-10-2013 21:18:18 ]

Haha wat lief, wat een toprammelaar is dat!

quote:

Op vrijdag 25 oktober 2013 22:01 schreef L-E het volgende:
belle, ik denk dat ze gewoon zo hard aan het ontwikkelen is dat slapen even wat lastiger gaat. Een soort van lange sprong dus Je rust pakken overdag lijkt me goed. En bidden, bidden voor betere tijden!

_{Ben ik de enige bij wie het zes maanden lang nog 3 a 4 keer per nacht raak is, zonder uitzondering? Ik vind het niet erg, laat dat duidelijk zijn.}

Nope, hier al bijna een jaar. Drinken en weer slapen, geen drama verder maar wel erggg vermoeiend.

quote:

Op vrijdag 25 oktober 2013 22:01 schreef L-E het volgende:
belle, ik denk dat ze gewoon zo hard aan het ontwikkelen is dat slapen even wat lastiger gaat. Een soort van lange sprong dus Je rust pakken overdag lijkt me goed. En bidden, bidden voor betere tijden!

_{Ben ik de enige bij wie het zes maanden lang nog 3 a 4 keer per nacht raak is, zonder uitzondering? Ik vind het niet erg, laat dat duidelijk zijn.}

Nee hoor, hier tot 9 maanden ook 3/4x per nacht en steeds hooguit 2,5 uur slaap achter elkaar. Daarna nog hooguit 2x wakker, vaak nog 1x. Hij is nu 16 maanden maar de nachten doorslapen zij nog op 1 hand te tellen (afkloppen, afgelopen week wel steeds geslapen van 23 tot 5.30, dat is toch al een hele vooruitgang hier .

Die smiley moest eigenlijk zijn, maar deze is ook wel leuk!

quote:

Op vrijdag 25 oktober 2013 20:49 schreef Suikertante het volgende:

[..]

Dat is waar, want we hebben een gouden versie! En daar lacht hij breder naar dan naar mij

Twinkle joh, nu alweer! veel plezier!!

wat is dat voor speciale kat? en gouden daar moet je zuinig op zijn die is vast veel waard

Am wat een snoepie en leuk he dat ze zo dingen herkennen.

Danic ik wil van alles typen voor je maar heb geen idee wat.

Ik lag gisteren al om 21:00 in bed ik gok dat ik iets na 22:00 sliep. Ik schrok om 01:50 wakker en heb vriend wakker gemaakt of hij Sac om 00:00 een voeding had gegeven. Nee dat had hij niet. oeps dus hij snel zijn bed uit sliep ze nog heerlijk. En toen begon het van 02:00 tot 04:00 is ze wakker geweest. En om 05:50 weer. toen had ik even moeite om mijn bed uit te komen al heb ik toch sinds een maand 4uur aaneen gesloten geslapen.

Vanavond gaat ze mee naar een pannenkoekenrestaurant. Haar eerste echte uitje.

Kyara, jouw dames rollen de hele kamer door en zijn volleerd kung fu masters, die vinden zitten veels te saai.

Ik zag een wandelende Riley ergens, superknap!

Twinkle je bijna dreumes die op de valreep nog allerlei nieuwe dingen kan! Zelf drinken lijkt me ook kei handig.

Danic, suiker en f_r wat een vreselijke verhalen...

Lb avocado, lekker!

Belle, Nin blijft ook maar bezig 's nachts. Hopelijk is de show niet meer al te ver van je bed.

Loj, dat is inderdaad niet leuk om te horen. En ook stom hoe ze het brengen dat zíj erover willen praten. Ik zou zelf aan de bel trekken, zeker als je het zelf niet herkent.

L-E, hahaha ik dacht laatst precies hetzelfde. Het is me langzaamaan aan te zien, het gebrek aan slaap.
En succes met je therapie.

Danic, ik was al benieuwd hoe het nu ging. Bezoekje aan de huisarts lijkt me verstandig. Helemaal niks dat je je zo naar voelt.

KJ ook al zo rot.

Beterschap Riley.

Ooh Suiker dat heb ik precies zo. Eerste week mag nog wel iets langer, maar daarna mogen ze ineens een maand of drie, vier zijn.


En hier gaat het goed. Fijn om weer te werken, is alles iets beter in balans. En aan het einde van de dag weer terug naar m'n jommetje.
Verder hebben we het druk met van alles leuks vooral. Pi houdt nog steeds van dingen doen. Als we een dagje weg gaan, slaapt ie eigenlijk liever gewoon helemaal niet (en zo'n dag houdt ie verrassend goed vol. )
Hij leert steeds meer trucjes op commando. En is erg met de mensen om zich heen bezig. Imiteren en lachen, heel leuk. Behalve vreemden, die krijgen een neutrale, licht norse blik. Zeker die mevrouw die vanochtend bijna z'n hand in haar mond stopte. Hij keek haar aan alsof ze gek was, en terecht.
Hij kan ook lekker spelen. Zittend tussen z'n speelgoed is het leukst. Op z'n rug doet hij niks. Hij is dus ooit één keer van rug naar buik gerold en dat was het, stijve hark.

Eten gaat steeds beter. We wisselen rapley en prakjes af. Yoghurt is z'n lievelings. Vanochtend op de markt bij elke fruitkraam een ander stukje om te proeven gepakt. Na een uur zat er een schrijfje appel, meloen, perzik en mango in.
Brood gaat niet heel lekker. Vandaag heeft ie eigenhandig een boterham met avocado in een prakje geknepen. Ik wil trouwens ook appelstroop op brood doen, maar nemen jullie dan nog een speciaal merk? Onze supermarkt heeft maar één soort namelijk.
En ik had iets om op te sabbelen/knagen gekocht, omdat ik geen soepstengels kan vinden. Vies! Krokant bordkarton.

Oh en water vindt ie heel leuk. Douchen is fantastisch! Vandaag had ik het badje opgeblazen en daar heeft ie heerlijk in zitten spelen. Binnenkort maar eens zwemmen.

/einde dagboek.

quote:

Op zaterdag 26 oktober 2013 12:53 schreef Morretje het volgende:

[..]

Nope, hier al bijna een jaar. Drinken en weer slapen, geen drama verder maar wel erggg vermoeiend.

+1

Ook al aan het aftellen?

Venco, Suiker en AM, heel herkenbaar. Zit nog in die eerste maanden en hoewel ik Ellie helemaal geweldig vindt en ML thuis is, vind ik het ook loeizwaar. Ik ben fysiek nog helemaal niet hersteld, gaat langzaam en ik kan niet zo goed tegen het slaapgebrek... Icm met werk-gedoe trek ik het even niet zo best.

Daar staat tegenover dat we een heerlijk meisje hebben, dat steeds meer kan en groeit als kool . Sinds deze week is het tweede sprongetje duidelijk voorbij: ze kan nu bewust ergens naar maaien, is veel actiever, schrikt nu echt van plotselinfghard geluid of als je haar per ongeluk met een nagel prikt (zielig! ) en ze heeft ontdekt dat je kunt duimen en ook zonder duim gekke geluidjes met je tong kan maken! Er begint echt leven in te komen, zeg maar .

Nog wel een vraag: we hebben een Quinny Buzz en ze begint nu, met 8 weken, al behoorlijk groot te worden voor de reiswieg... Er is nog zo'n 7 cm over, max. Maar ze moet nog wel even... Wie herkent dit en wat heb je gedaan?