F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Ja dat is het dubbele dus idd, dat laatste. Als ze hadden gezegd 'nou we laten het maar hoor, ook al is hij nog jong, de kans bestaat dat het een kasplantje wordt dus laten we het maar niet proberen' hadden jullie dat de rest van je leven ook vreselijk gevonden. Want wat áls...quote:Op donderdag 24 oktober 2013 14:11 schreef MissBliss het volgende:
Wij zijn achteraf blij dat de reanimatie van mn vader niet gelukt is. Toen ze begonnen was hij al iets van 6 minuten dood, dus stel dat de reanimatie succesvol was geweest, dan was er vast al hersenschade opgetreden. En dan was hij een kasplantje. Nou jippie. Dat had hij ook niet gewild (heeft ie wel eens gezegd) en wij ook niet. Maar ja, als ze helemaal niks hadden geprobeerd had ik het ook stom gevonden natuurlijk.
Moeilijk zeg
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Ja heel moeilijk. Hele dubbel gewoon. Hij was 58 dus natuurlijk wil je dat ze iets proberen. En heel misschien was hij er ook gewoon goed vanaf gekomen, 6 minuten is ook weer geen eeuwigheid. Maar ja, je weet het gewoon niet.quote:Op donderdag 24 oktober 2013 14:14 schreef Greys het volgende:
[..]
Ja dat is het dubbele dus idd, dat laatste. Als ze hadden gezegd 'nou we laten het maar hoor, ook al is hij nog jong, de kans bestaat dat het een kasplantje wordt dus laten we het maar niet proberen' hadden jullie dat de rest van je leven ook vreselijk gevonden. Want wat áls...
Moeilijk zeg
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Hihaho!
Middag allemaal. Gevallen en lelijke klap gemaakt op de knie. Nu met een doek vastgebonden aan de knie die in ijsblokjes is gewikkeld.
[ Bericht 42% gewijzigd door #ANONIEM op 24-10-2013 15:51:07 ]
[ Bericht 42% gewijzigd door #ANONIEM op 24-10-2013 15:51:07 ]
Mooie discussie en veel verdrietige verhalen en ervaringen hier .
Ik heb zelf in 2002, omdat mijn vader toen al dementerend was, moeten beslissen over het leven of liever: de dood van mijn moeder. Ze had een extreem heftige bloeding in de hersenstam dus geen schijn van kans meer. Die doodsstrijd had dagen kunnen duren dus de artsen vroegen, beetje tegen het protocol in, omdat pap niet capabel was, aan mij of ze mam mochten helpen door haar wat meer morfine te geven (ze was al comateus). Met moeite maar wel met de wetenschap dat haar dat een paar dagen lijden zou besparen gaf ik toestemming maar het was net of mijn moeder, die bij leven niet bijster aardig was naar mij toe me dat wilde besparen want binnen 10 minuten na de beslissing stierf ze.
Na lange moeizame jaren, omdat ik ten koste van alles mijn pap niet in een verpleeghuis wilde stoppen, tegen alle adviezen in heb ik uiteindelijk 6 jaar laten toch bakzeil moeten halen en is pap helaas in een verpleeghuis overleden. Zijn strijd duurde lang, veel te lang, eigenlijk al jaren. De uiteindelijke doodsstrijd 5 dagen. Ze mochten hem niet "helpen" en ik moest weer een vreselijke beslissing nemen: stoppen met medicatie of niet want dat zou een snellere dood betekenen. Dus ik heb feitelijk de dood van mijn ouders door mijn beslissingen soort van in handen gehad en geloof me, dat is verschrikkelijk ook al had ook mijn vader al veel te veel jaren geleden want Parkinson, zware dementie en op het laatst ook een vorm van acute leukemie, het was voor hem al zo lang genoeg maar hij kon zelf niet beslissen, wettelijk gezien want nooit werd er over zulks gesproken in hun gezonde tijd en hij was zo erg lang al niet meer mijn pap...
Mijn ouders waren resp. 69 en 78 jaar. Leeftijd zegt in dat opzicht helemaal niets want je hebt het niet voor het zeggen.
Wat heel naar klinkt maar voor mij gewoon een soort geruststelling is is dat niemand behalve het lot en botte pech heeft beslist over mijn broer in 1973.
En ik? Ik wil zélf beslissen wanneer het genoeg is en dat weet mijn lief en het staat ook op papier. Ik wil mijn man niet die beslissing laten nemen.
Die pil van het Drion wil ik tzt dan ook graag in huis hebben...
[ Bericht 0% gewijzigd door knoblaucha6 op 24-10-2013 16:08:11 ]
.Ik heb zelf in 2002, omdat mijn vader toen al dementerend was, moeten beslissen over het leven of liever: de dood van mijn moeder. Ze had een extreem heftige bloeding in de hersenstam dus geen schijn van kans meer. Die doodsstrijd had dagen kunnen duren dus de artsen vroegen, beetje tegen het protocol in, omdat pap niet capabel was, aan mij of ze mam mochten helpen door haar wat meer morfine te geven (ze was al comateus). Met moeite maar wel met de wetenschap dat haar dat een paar dagen lijden zou besparen gaf ik toestemming maar het was net of mijn moeder, die bij leven niet bijster aardig was naar mij toe me dat wilde besparen want binnen 10 minuten na de beslissing stierf ze.
Na lange moeizame jaren, omdat ik ten koste van alles mijn pap niet in een verpleeghuis wilde stoppen, tegen alle adviezen in heb ik uiteindelijk 6 jaar laten toch bakzeil moeten halen en is pap helaas in een verpleeghuis overleden. Zijn strijd duurde lang, veel te lang, eigenlijk al jaren. De uiteindelijke doodsstrijd 5 dagen. Ze mochten hem niet "helpen" en ik moest weer een vreselijke beslissing nemen: stoppen met medicatie of niet want dat zou een snellere dood betekenen. Dus ik heb feitelijk de dood van mijn ouders door mijn beslissingen soort van in handen gehad en geloof me, dat is verschrikkelijk ook al had ook mijn vader al veel te veel jaren geleden want Parkinson, zware dementie en op het laatst ook een vorm van acute leukemie, het was voor hem al zo lang genoeg maar hij kon zelf niet beslissen, wettelijk gezien want nooit werd er over zulks gesproken in hun gezonde tijd en hij was zo erg lang al niet meer mijn pap...
Mijn ouders waren resp. 69 en 78 jaar. Leeftijd zegt in dat opzicht helemaal niets want je hebt het niet voor het zeggen.
Wat heel naar klinkt maar voor mij gewoon een soort geruststelling is is dat niemand behalve het lot en botte pech heeft beslist over mijn broer in 1973.
En ik? Ik wil zélf beslissen wanneer het genoeg is en dat weet mijn lief en het staat ook op papier. Ik wil mijn man niet die beslissing laten nemen.
Die pil van het Drion wil ik tzt dan ook graag in huis hebben...
[ Bericht 0% gewijzigd door knoblaucha6 op 24-10-2013 16:08:11 ]
Waar het stinkt is het warm.
Auwa, kusje erop?quote:Op donderdag 24 oktober 2013 15:48 schreef Iwanius het volgende:
Middag allemaal. Gevallen en lelijke klap gemaakt op de knie. Nu met een doek vastgebonden aan de knie die in ijsblokjes is gewikkeld.
Waarom ga je dan ook liggen vallen?
Waar het stinkt is het warm.
auw kusje erop en vooral rustig aan doenquote:
Middag allemaal. Gevallen en lelijke klap gemaakt op de knie. Nu met een doek vastgebonden aan de knie die in ijsblokjes is gewikkeld.
Werewolf
Papa 15/11/1950 - 29/08/2025
Papa 15/11/1950 - 29/08/2025
Idd, dat kan je beter staand doen.quote:
[..]
Auwa, kusje erop?
Waarom ga je dan ook liggen vallen?
Als je staat kan je denk ik de val beter opvangen.quote:
maar als je liggend/zittend omvalt, ga je ook pijn hebben
Maar eigenlijk was het gewoon lollig bedoeld hoor
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Da's niet zo handigquote:
Middag allemaal. Gevallen en lelijke klap gemaakt op de knie. Nu met een doek vastgebonden aan de knie die in ijsblokjes is gewikkeld.
Hoe kwam dat?
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Het is heel naar als je zulke beslissingen moet nemen voor iemand van wie je veel houdtquote:
Mooie discussie en veel verdrietige verhalen en ervaringen hier
Ik heb zelf in 2002, omdat mijn vader toen al dementerend was, moeten beslissen over het leven of liever: de dood van mijn moeder. Ze had een extreem heftige bloeding in de hersenstam dus geen schijn van kans meer. Die doodsstrijd had dagen kunnen duren dus de artsen vroegen, beetje tegen het protocol in, omdat pap niet capabel was, aan mij of ze mam mochten helpen door haar wat meer morfine te geven (ze was al comateus). Met moeite maar wel met de wetenschap dat haar dat een paar dagen lijden zou besparen gaf ik toestemming maar het was net of mijn moeder, die bij leven niet bijster aardig was naar mij toe me dat wilde besparen want binnen 10 minuten na de beslissing stierf ze.
Na lange moeizame jaren, omdat ik ten koste van alles mijn pap niet in een verpleeghuis wilde stoppen, tegen alle adviezen in heb ik uiteindelijk 6 jaar laten toch bakzeil moeten halen en is pap helaas in een verpleeghuis overleden. Zijn strijd duurde lang, veel te lang, eigenlijk al jaren. De uiteindelijke doodsstrijd 5 dagen. Ze mochten hem niet "helpen" en ik moest weer een vreselijke beslissing nemen: stoppen met medicatie of niet want dat zou een snellere dood betekenen. Dus ik heb feitelijk de dood van mijn ouders door mijn beslissingen soort van in handen gehad en geloof me, dat is verschrikkelijk ook al had ook mijn vader al veel te veel jaren geleden want Parkinson, zware dementie en op het laatst ook een vorm van acute leukemie, het was voor hem al zo lang genoeg maar hij kon zelf niet beslissen, wettelijk gezien want nooit werd er over zulks gesproken in hun gezonde tijd en hij was zo erg lang al niet meer mijn pap...
Mijn ouders waren resp. 69 en 78 jaar. Leeftijd zegt in dat opzicht helemaal niets want je hebt het niet voor het zeggen.
Wat heel naar klinkt maar voor mij gewoon een soort geruststelling is is dat niemand behalve het lot en botte pech heeft beslist over mijn broer in 1973.
En ik? Ik wil zélf beslissen wanneer het genoeg is en dat weet mijn lief en het staat ook op papier. Ik wil mijn man niet die beslissing laten nemen.
Die pil van het Drion wil ik tzt dan ook graag in huis hebben...
Maar soms is houden van juist laten gaan...
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Ja, ben ook al eens wakker geworden op de badkamervloer. Ogen open, hee, tegels. O dat zijn de tegels van de badkamervloer. Ogen weer dicht. Even later: wacht eens, hier klopt iets nietquote:
dat dus. maar als je flauwvalt, dat zie je niet aankomen.
Dat was zere neus, knieën, schouder... van de wc afgestuiterd blijkbaar
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Obama wel.quote:
dat dus. maar als je flauwvalt, dat zie je niet aankomen.
ik had wel eens de neiging om pardoes uit m'n bed te springen. dat doe ik niet meer omdat dan m'n bloeddruk ineens heel hard gaat dalen en BAM! tegen de vlakte.quote:
[..]
Ja, ben ook al eens wakker geworden op de badkamervloer. Ogen open, hee, tegels. O dat zijn de tegels van de badkamervloer. Ogen weer dicht. Even later: wacht eens, hier klopt iets niet
Dat was zere neus, knieën, schouder... van de wc afgestuiterd blijkbaar
Werewolf
Papa 15/11/1950 - 29/08/2025
Papa 15/11/1950 - 29/08/2025
Ik ging ooit eens (in die stressperiode) midden in de Appie eventjes floep onder zeil 
Ik voelde het al aankomen dus zat al preventief gehurkt, bij de tomatenpuree die helemaal onder in het vak stond. Niemand scheen het gemerkt te hebben alleen vroeg de volgende dag een medewerkster waarom ik zo lang daar had gezeten op mijn hurken, het was haar wel opgevallen. Het scheelde dat ze mijn merk tomatenpuree niet hadden dus ik had een goed excuus zo lang daar te hangen want ik was uiteraard heel erg aan het "zoeken" geweest 
Ik voelde het al aankomen dus zat al preventief gehurkt, bij de tomatenpuree die helemaal onder in het vak stond. Niemand scheen het gemerkt te hebben alleen vroeg de volgende dag een medewerkster waarom ik zo lang daar had gezeten op mijn hurken, het was haar wel opgevallen. Het scheelde dat ze mijn merk tomatenpuree niet hadden dus ik had een goed excuus zo lang daar te hangen want ik was uiteraard heel erg aan het "zoeken" geweest
Waar het stinkt is het warm.
quote:
Ik las 'bami' tegen de vlakte en dacht: 'da's zonde!'
Waar het stinkt is het warm.
Ik zag laatst nog een filmpje van een vrouw, die ook even gehurkt in een supermarkt zat, die liet alleen iets achterquote:
Ik ging ooit eens (in die stressperiode) midden in de Appie eventjes floep onder zeil
