Kinderen maken niet gelukkig

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 14:15 schreef trovey het volgende:

[..]

Als die andere mensen ook niet. Fijn dat je kinderen hebt mogen krijgen en dat ze bij jou ook welkom waren maar andere mensen maken andere keuzes en leven een ander leven.

wat heeft dat nou weer met mijn opmerking te maken dat ik t een stom argument vind?

Het lastige aan de keuze maken is dat je echt geen idee hebt hoe het is om een kind te hebben voor je ze hebt. Van de meeste goede voornemens voor en tijdens een zwangerschap zie je er al veel heel snel sneuvelen. En de dingen waar veel mensen van denken dat het niet meer kan blijken prima te kunnen. (maar veel willen dat soort dingen dan ineens niet meer)

Je kunt je inderdaad niet voorstellen hoe het is om een kind te hebben, tot je er eentje hebt. Ten eerste is je eigen kind gevoelsmatig zo anders dan andermans kind. Ten tweede kan de impact heel erg mee of juist tegen vallen. Je weet het gewoon niet. Wat Pvoesss ook zegt, je kunt vooraf wel zeggen dat je nog wilt stappen iedere week ofzo, maar wij merken ook dat we veel dingen ineens veel minder belangrijk vinden dan we eerst dachten.

Wat betreft alleen zijn als je ouder wordt, ik herinner me nog steeds wat een collega van rond de 60 een poos terug tegen me zei: "Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik geen kinderen heb, maar wel dat ik nu geen kleinkinderen heb."

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 14:52 schreef Ambicioso het volgende:

[..]

Je hoeft niet per se eenzaam te worden als je oud bent, zie:

[..]

Dat je dat niet hoeft te zijn begrijp ik, maar ik zou het interessant vinden om te weten of de kinderlozen nog steeds gelukkiger zijn als ze ouder zijn, dus ook 40+, 50+, 60+, 70+ en ouder.

Dit soort onderzoekjes zijn grappig, maar wat zegt het over jou als persoon? Ik denk dat er namelijk maar weinig mensen gelukkiger zijn die wel kinderen hadden gewild maar ze niet hebben(door omstandigheden).

Hoe weet je of je met kinderen of zonder kinderen gelukkiger geweest zou zijn, hoe waren de mensen die uit het onderzoek naar voren komen als minder gelukkig geweest als ze geen kinderen hadden gehad?

Al met al komt het altijd neer op wil je graag kinderen of niet en dat blijft gewoon een gevoel. Alle redenen die je kan bedenken om wel aan kinderen te beginnen of niet eraan te beginnen zijn niet meer als rechtvaardigingen voor dat gevoel dat je toch al had.

Bij de TS lees ik het gevoel van liever geen kinderen willen tot netaan misschien, maar zeer zeker niet het ja ik wil graag kinderen zoals zijn vriendin dat heeft. Ik denk dat je het dan gewoon niet moet doen. Zeker bij twijfel zullen de "tegenvallers" zwaarder vallen. Zal je het gevoel hebben van vrijheid verliezen en al die andere zaken. Wil je wel echt graag kinderen dan vallen juist de leuke kanten meer op, heb je niet het gevoel van verlies van vrijheid omdat er wat anders voor in de plaats komt wat je heel leuk vindt, heb je vaak helemaal niet meer zo'n behoefte aan de zaken die je anders als "vrijheid" zou betitelen. De lastigere momentjes worden weggevaagd door de leuke momenten, je blijft dan niet hangen bij die "tegenvallers".

Zegt je gevoel ja, ga er dan voor, zegt je gevoel nee, doe het dan niet. Zegt je gevoel ik weet het niet, wacht dan tot het een ja of een nee wordt.

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 14:08 schreef SlaadjeBla het volgende:

[..]

Ik had het 5 jaar geleden niet verwacht, maar ik zou niet anders meer willen. Ben nog lang geen 40 plusser en pas sinds kort vader, maar nu begrijp ik mensen die zeggen dat het je leven aanvult pas. Het vreet energie en het is lang niet altijd leuk, maar 1 lachje en je bent alles weer vergeten. Totaal irrationeel, maar mooi om mee te maken.

Als je je zo druk maakt over je carriere, denk ik niet dat je er al aan moet beginnen. Sinds de geboorte vind ik dat juist een stuk minder belangrijk.

Mooie post!

Ik weet zeker dat ik echt een groot gevoel van ongeluk had gevoeld als ik geen moeder was geworden. Misschien had ik het uiteindelijk wel 'een plek' kunnen geven, maar ik zou daar de rest van mijn leven onder hebben geleden.

Maar wat zegt zo'n onderzoek nou helemaal? Een gemiddeld gevoel van gelukkig zijn? Kinderlozen scoren hoger op dat gemiddelde? Wat ik zeker weet, is dat ouders absoluut momenten van ultiem geluk ervaren, waar geluksmomenten van kinderlozen niet aan kunnen tippen. Dat zal dan vast weer 'gecompenseerd' worden door de zorgen die je als ouder kunt hebben om je kind. En het beperkt worden in je keuzevrijheid. Ofzo. Waardoor dat gemiddelde lager uitkomt.

Pfff...

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 13:31 schreef Apekoek het volgende:
Oud nieuws, diverse bronnen hebben bevestigd dat het gemiddelde geluk van de ouders omlaag gaat bij het krijgen van een kind.

Daar klopt het al niet, want zonder kind kun je alleen maar ouder worden en geen ouder zijn

Top, ik heb wel es slechtere redenen gehoord

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 20:12 schreef Apekoek het volgende:

[..]

Ik wil het vooral doen omdat mijn partner het heel graag wil en ik enorm van haar houd. Vooral uit liefde naar haar toe gun ik het haar, als zij gelukkig is word ik daar vervolgens ook gelukkig van. Ik zou het dus niet doen omdat ik een kindje wil maar meer voor haar. Indirect zou ik daar wel gelukkig van kunnen worden. Maar ik weet niet of dit de juiste insteek is, haar gelukkig maken lijk me dan wel weer niets mis mee. Het is in dit geval geven en nemen.

Ik ben het eens met Rocka.
Als je echt veel van haar houdt, zul je ook van het kind houden, denk ik. Dat is immers een 'produkt' van jullie liefde.
En je bent zeker niet de enige mogelijk-aanstaande-vader die het in eerste instantie niet zo ziet zitten. Mijn man heeft jaaaaren geaarzeld. En hij is nu een tópvader, dolgelukkig met onze zoon.

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 20:12 schreef Apekoek het volgende:

[..]

Ik wil het vooral doen omdat mijn partner het heel graag wil en ik enorm van haar houd. Vooral uit liefde naar haar toe gun ik het haar, als zij gelukkig is word ik daar vervolgens ook gelukkig van. Ik zou het dus niet doen omdat ik een kindje wil maar meer voor haar. Indirect zou ik daar wel gelukkig van kunnen worden. Maar ik weet niet of dit de juiste insteek is, haar gelukkig maken lijk me dan wel weer niets mis mee. Het is in dit geval geven en nemen.

Als het dan geen keiharde nee voor jezelf is wbt kinderen dan vind ik dit wel een goede reden, best wel lief zelfs

ja dan neem je geen kinderen.

of je blijft heel je leven vrijgezel.

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 13:54 schreef Tja..1986 het volgende:
Ik geloof best dat 30ers zonder kinderen gemiddeld gelukkiger zijn. De vraag is hoe het dan staat met 50ers, 60ers maar vooral ouder. Eenzaamheid ligt zonder kinderen nog meer op de loer.
Dat als reactie op je onderzoek (alleen mensen met jonge kinderen onderzoeken is niet genoeg).

De keuze of jij kinderen wil zal je toch echt zelf moeten nemen. Los van wat je vriedin wel of niet wil. Daarna moet je kijken of je het samen eens kan worden of beter uit elkaar kan gaan.

Is het ''nemen'' van kinderen omdat je bang bent dat je geen bezoek krijgt op je oude dag niet een
beetje egoÏstisch? Bovendien zou het nog wel eens zwaar kunnen tegenvallen, je wil niet weten
hoeveel oudjes er geen bezoek krijgen van hun kinderen, of hooguit 1 uurtje per week, zondagmorgen
op de koffie even verplicht bij moeders langs.

Als mensen met kinderen er zéker van willen zijn dat hun kinderen hen bezoeken, zelfs als er een
slechte relatie is tussen ouders en kinderen of als ze ver weg wonen, kan je natuurlijk altijd nog een
wet invoeren dat de kinderen verplicht zijn om de ouders te bezoeken net als in China

http://www.volkskrant.nl/(...)e-ouders-langs.dhtml

Nieuwe wet: Chinezen verplicht bij hun bejaarde ouders langs
02/07/13, 06:29



Volwassen Chinezen moeten verplicht bij hun ouders langs. Dat is de inhoud van een nieuwe
omstreden wet die maandag van kracht is geworden in China. Peking kwam met de maatregel omdat
steeds meer ouderen alleen thuis zitten zonder enige verzorging.
Tegenstanders zeggen dat de staat niets met dit soort privézaken te maken heeft.

'Ik dacht dat het een grap was', zegt de 27-jarige Wang Quan, die vanuit Peking geregeld de trein
pakt naar haar geboortestad Xian, duizend kilometer verderop. 'Ik zie mijn ouders vaak, maar dat is mijn eigen keuze. Waarom denkt de regering dat liefde wettelijk te regelen valt?'

Traditioneel zorgt in China de hele familie voor de oudere generaties.
Dat opa en oma bij de kinderen in huis wonen is nog altijd heel gewoon.
Dat model staat onder druk in de nieuwe, jachtige maatschappij. De werkende bevolking trekt weg
van het platteland. Vaak blijven alleen de bejaarden achter. Berichten dat die soms moeten bedelen om te overleven, schokken regelmatig de natie.

Meer dan 194 miljoen Chinezen zijn nu 60 jaar of ouder.
Dat worden er meer dan 400 miljoen tegen 2050. Zeker in de provincies bestaat er nog altijd geen
enkele vorm van een sociaal vangnet

'De regering weigert voor die mensen te zorgen. Daarom komen ze met die wet', zegt een Pekinese
balletlerares. 'Ze maken het verplicht voor de nakomelingen, zodat ze zelf schone handen houden.
Dat terwijl het de regering was die met de éénkindpolitiek kwam.'

De nieuwe wet geeft ouders de mogelijkheid hun kinderen voor het gerecht te slepen als ze zich
verwaarloosd voelen. Hoeveel bezoeken minimaal per jaar vereist zijn en hoe de juridische gang van
zaken is, lijkt tot nu toe niemand te weten. 'Ronduit mistig allemaal', zegt een sociologiedocent in de
Chinese hoofdstad. 'Het lijkt niet op een echte wet. Meer een herinnering aan jongeren om hun ouders
te respecteren.'

In sommige plaatsen op het platteland nemen ouderen hun zorg al in eigen handen.
Zestigplussers verzorgen zeventigers en tachtigers, in de verwachting ooit zelf geholpen te zullen worden.

Ik heb geen kinderen trouwens

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2013 08:15 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:

[..]

Is het ''nemen'' van kinderen omdat je bang bent dat je geen bezoek krijgt op je oude dag niet een
beetje egoÏstisch? Bovendien zou het nog wel eens zwaar kunnen tegenvallen, je wil niet weten
hoeveel oudjes er geen bezoek krijgen van hun kinderen, of hooguit 1 uurtje per week, zondagmorgen
op de koffie even verplicht bij moeders langs.

Als mensen met kinderen er zéker van willen zijn dat hun kinderen hen bezoeken, zelfs als er een
slechte relatie is tussen ouders en kinderen of als ze ver weg wonen, kan je natuurlijk altijd nog een
wet invoeren dat de kinderen verplicht zijn om de ouders te bezoeken net als in China

Ja, tuurlijk is dat egoïstisch. Zoals vrijwel alles dat is. Ik zeg ook niet dat ik dat doe of vanplan ben. Ik heb alleen een vermoede dat het wel eens een (onbewust) argument van mensen kan zijn.

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2013 08:23 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]

Ja, tuurlijk is dat egoïstisch. Zoals vrijwel alles dat is. Ik zeg ook niet dat ik dat doe of vanplan ben. Ik heb alleen een vermoede dat het wel eens een (onbewust) argument van mensen kan zijn.

Dat denk ik ook wel eens hoor.

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 20:12 schreef Apekoek het volgende:

[..]

Ik wil het vooral doen omdat mijn partner het heel graag wil en ik enorm van haar houd. Vooral uit liefde naar haar toe gun ik het haar, als zij gelukkig is word ik daar vervolgens ook gelukkig van. Ik zou het dus niet doen omdat ik een kindje wil maar meer voor haar. Indirect zou ik daar wel gelukkig van kunnen worden. Maar ik weet niet of dit de juiste insteek is, haar gelukkig maken lijk me dan wel weer niets mis mee. Het is in dit geval geven en nemen.

Ik vind dit helemaal zo'n slechte reden nog niet, hoor. En misschien (best waarschijnlijk zelfs) verbaas je jezelf nog door inderdaad van het kind te houden en het wellicht zelfs leuk te vinden dat je een kind hebt. Een kind van jezelf is anders dan de kinderen van anderen.
Daarnaast hebben veel mannen niet zo'n heftige kinderwens (wellicht een hormonale kwestie) maar zijn ze als hun eigen kind geboren is toch erg blij. Mijn vriend had ook niet echt een kinderwens, maar hij is dolgelukkig met onze dochter en een hele fijne vader.

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2013 08:29 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik vind dit helemaal zo'n slechte reden nog niet, hoor. En misschien (best waarschijnlijk zelfs) verbaas je jezelf nog door inderdaad van het kind te houden en het wellicht zelfs leuk te vinden dat je een kind hebt. Een kind van jezelf is anders dan de kinderen van anderen.
Daarnaast hebben veel mannen niet zo'n heftige kinderwens (wellicht een hormonale kwestie) maar zijn ze als hun eigen kind geboren is toch erg blij. Mijn vriend had ook niet echt een kinderwens, maar hij is dolgelukkig met onze dochter en een hele fijne vader.

Misschien en wellicht, nee, erg leuk om maar een kind te nemen zonder dat je er echt achter staat. Ik vind het echt krom om een kind te nemen omdat je partner het wil. Je moet het zelf ook echt willen, lijkt mij. Het is geen experiment of oefening ofzo, als het kind er eenmaal is kan je moeilijk weg.

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2013 08:45 schreef Letsstaytogether het volgende:
als het kind er eenmaal is kan je moeilijk weg.

Daar gaat het mis! Ze zouden een kinder asiel moeten maken

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 20:55 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik ben het eens met Rocka.
Als je echt veel van haar houdt, zul je ook van het kind houden, denk ik. Dat is immers een 'produkt' van jullie liefde.
En je bent zeker niet de enige mogelijk-aanstaande-vader die het in eerste instantie niet zo ziet zitten.

Ik geloof er niet in dat als je echt van je partner houdt, je ook van je eigen kind houdt. Het klinkt mij redelijk zweverig, en er zijn heel wat vaders die de eigen kinderen patsboem in de steek laten.

En ik begrijp echt niet dat er mensen zijn die een kind nemen voor een partner, trouwens. Als je een kind neemt (en dat lijkt mij niet niks) moet je er toch 1000000% positief achterstaan? Ik zou niet eens een kind willen met iemand die het voor mij doet.

quote:

Op maandag 21 oktober 2013 16:21 schreef Leandra het volgende:

[..]

Dat je dat niet hoeft te zijn begrijp ik, maar ik zou het interessant vinden om te weten of de kinderlozen nog steeds gelukkiger zijn als ze ouder zijn, dus ook 40+, 50+, 60+, 70+ en ouder.

Waarom?

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2013 08:45 schreef Letsstaytogether het volgende:

[..]

Misschien en wellicht, nee, erg leuk om maar een kind te nemen zonder dat je er echt achter staat. Ik vind het echt krom om een kind te nemen omdat je partner het wil. Je moet het zelf ook echt willen, lijkt mij. Het is geen experiment of oefening ofzo, als het kind er eenmaal is kan je moeilijk weg.

Ik denk dat er een verschil is tussen pertinent geen kind willen of het niet zo nodig hoeven. In het eerste geval lijkt het me duidelijk dat je er niet aan moet beginnen, ook niet voor een partner waar je heel veel van houdt.

Vergeet trouwens ook de relatiebreuk kansen niet, die liegen er ook niet om! Niet om je bang te maken maar tegenwoordig is er nog maar weinig doorzettingsvermogen te vinden bij stellen. Wat nu je lieve druif is, kan over twee jaar wel eens je grootste feeks zijn..

En zodra er dan kinderen bij betrokken zijn dan heb je ineens een hoop ellende waar je niet op zit te wachten, wellicht.

Als je het niet wil wordt je nooit gelukkig.

quote:

Op dinsdag 22 oktober 2013 09:08 schreef Opnieuw-energie het volgende:
Vergeet trouwens ook de relatiebreuk kansen niet, die liegen er ook niet om! Niet om je bang te maken maar tegenwoordig is er nog maar weinig doorzettingsvermogen te vinden bij stellen. Wat nu je lieve druif is, kan over twee jaar wel eens je grootste feeks zijn..

En zodra er dan kinderen bij betrokken zijn dan heb je ineens een hoop ellende waar je niet op zit te wachten, wellicht.

Ah, daar hebben ze Stichting Dwaze Vaders voor

http://www.dwazevaders.nl/forum/viewtopic.php?f=11&t=1331&start=0