Eergisteren gezien, these are my 2 cents:
Toy Story 3Vijftien jaar nadat held John Lasseter de (animatie)film wereld revolutioneerde met Toy Story, `s werelds eerste volledig met de computer gemaakte animatie film, is er nu het laatste deel in de trilogie.
Woody, Buzz, Mr. en Mrs. Potato Head en alle ander speelgoed raken bij "hun" Andy steeds meer in de vergetelheid nu hij naar College gaat. Hij ruimt z`n kamer op en wil, op Woody na, z`n speelgoed op zolder in z`n ouderlijk huis bewaren. Dat gaat niet zoals gepland. Per ongeluk komen de toys in de auto van Andy`s ma terecht en worden ze gedoneerd aan een kinderdagverblijf. Blij als ze in eerste instantie zijn dat ze op een plaats terecht zijn gekomen waar er weer met ze gespeeld wordt, komen ze erachter dat het dagverblijf wordt geleid door de dictatoriale teddy beer Lots O` Huggin`bear...
Vaak, heel vaak, zien we dat de films in een trilogie in kwaliteit afneemt naarmate die trilogie vordert. Het kwam niet vaak voor dat het tweede deel al beter was dan het origineel (met uitzondering van bv. The Godfather II en The Empire Strikes Back). Nog minder vaak komt het voor dat het derde deel en laatste deel van de trilogie het beste deel uit de reeks. Die uitzonderlijke status valt Toy Story 3 wel ten deel. Het vorige deel mocht dan misschien grappiger zijn, dit derde deel is zonder twijfel het kwalitatief beste deel uit de gehele trilogie. Donkerder van toon en met meer diepgang bevat deel 3 ook meer emotie,iets dat een goed gebalanceerde mix vormt met de humor. Wederom presteert Pixar `t om een film te maken die zowel voor kids als voor volwassenen een interessante film te produceren.
Goed voorbeeld daarvan is Big Baby: een personage dat tegelijkertijd eng en freaky is maar door kinderen ook makkelijk als "gewoon een lieve pop" gezien kan worden.
De emoties die dit deel ken merken zitten `m vooral in het laatste stuk. Het al zoveel geroemde einde is niets minder dan prachtig. Hartverscheurend mooi, een echte tranentrekkende scene waarbij het publiek met een brok in de keel kijkt naar hoe regisseur de emotie niet overdrijft of cheesy maakt maar oprecht en goed gedoseerd laat overkomen. Wanneer je zelfs bij het speelgoed enige vorm van emotie in de ogen ziet, weet je als regisseur dat je geramd zit.
Vooraf mocht er dan bij menigeen (waaronder ondergetekende) twijfel bestaan over de nood en de kans van slagen van een derde Toy Story, 11 jaar na het tweede deel, na afloop hebben Lee Unkrich en z`n team van genieën bij Pixar al die twijfel weg genomen.
Toy Story 3 is zonder twijfel het beste deel uit de trilogie en een perfect van een revolutionaire reeks films.
9,5/10