Depressie & Angst #68

Ik heb mijn psycholoog al een tijdje niet meer gezien, maar ondertussen dus wel aan citalopram begonnen, nu 3 weken. Ik voel me (zeg ik nog redelijk voorzichtig, ik wil het niet jinxen) best goed eigenlijk. Zit nu in een beetje stormachtige periode waarin allerlei dingen op me afkomen die me onbekend zijn of die ik eerst het liefst mogelijk vermeed, maar ik lijk nu in een soort flow te zitten.

Gisteren bij de huisarts geweest om de medicatie te bespreken, en ik hoef van hem nog geen hogere dosis als het met 10 mg al goed gaat. Even afwachten dus.

Zometeen presentatie. Niet zo goed voorbereid, maar kom maar op

Ik merk wel wat kleine dingetjes trouwens. Ik was altijd al een klein beetje dwangmatig, maar dat gevoel lijkt de laatste weken wel versterkt. Het blijven kleine dingen, maar het worden er wel steeds meer...

Heeft iemand hier ook last van? Met dwangmatig bedoel ik dus dat hele irrationele: sommige dingen wel of juist niet doen omdat je denkt dat er anders iets verschrikkelijks gebeurt.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 07:21 schreef rednailpolish het volgende:
Ik merk wel wat kleine dingetjes trouwens. Ik was altijd al een klein beetje dwangmatig, maar dat gevoel lijkt de laatste weken wel versterkt. Het blijven kleine dingen, maar het worden er wel steeds meer...

Heeft iemand hier ook last van? Met dwangmatig bedoel ik dus dat hele irrationele: sommige dingen wel of juist niet doen omdat je denkt dat er anders iets verschrikkelijks gebeurt.

Yup, ik heb daar vrij erg last van, al van kinds af aan. Ik kan er vaak behoorlijk van balen, want het maakt het leven er niet echt prettiger/makkelijker op. Vooral zo frustrerend om rationeel te weten dat het niet klopt en niet nodig is, maar dat de angstige gedachten vaak toch nog de overhand hebben.

Maar als ik het goed lees, wordt het bij jou nu voornamelijk versterkt nu je met de medicatie begonnen bent? Het kan ook best zijn dat je er nu wat meer last van hebt omdat er nu zoveel op je afkomt. Wellicht zwakt het later weer af, als je meer gewend bent aan de medicatie en in een rustigere periode komt.
(Heb zelf verder geen ervaring met medicatie trouwens, maar weet wel dat dwang vaak meer de kop opsteekt tijdens stressvolle periodes.)

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 07:21 schreef rednailpolish het volgende:
Ik merk wel wat kleine dingetjes trouwens. Ik was altijd al een klein beetje dwangmatig, maar dat gevoel lijkt de laatste weken wel versterkt. Het blijven kleine dingen, maar het worden er wel steeds meer...

Heeft iemand hier ook last van? Met dwangmatig bedoel ik dus dat hele irrationele: sommige dingen wel of juist niet doen omdat je denkt dat er anders iets verschrikkelijks gebeurt.

Ben alleen dwangmatig wanneer ik me kut voel, wanneer ik me goed voel, doe ik alles op gevoel.

Kuolema: als het niks doet is het denk ik niet het juiste middel. Als het een klein beetje werkt is ophogen naar 30 mg een optie. Dat hielp bij mij toen heel goed. Afbouwen is dan niet erger. Duurt alleen langer. Maar ik merkte de eerste paar afbouwstappen niet. Geen bijwerkingen. Dus ik zou er niet al te bang voor zijn.

Elvi: ik vind eigenlijk dat je, als je echt over ad nadenkt, ook met een psychiater moet praten. Een huisarts is daar niet voor, heeft maar beperkte kennis.

Wbt dysthemie en ad: een kennis van me heeft ook dysthemie en krijgt ook ad. Haar is aangeraden ze te blijven slikken. Dus ik weet niet of dat wetenschappelijke onderzoek wel echt klopt. Er zijn zoveel onderzoeken en meningen over ad, ik denk dat het persoonsafhankelijk is in hoeverre het werkt.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 07:21 schreef rednailpolish het volgende:
Ik merk wel wat kleine dingetjes trouwens. Ik was altijd al een klein beetje dwangmatig, maar dat gevoel lijkt de laatste weken wel versterkt. Het blijven kleine dingen, maar het worden er wel steeds meer...

Heeft iemand hier ook last van? Met dwangmatig bedoel ik dus dat hele irrationele: sommige dingen wel of juist niet doen omdat je denkt dat er anders iets verschrikkelijks gebeurt.

Omdat je zegt dat je dat dwangmatige al enigszins had, denk ik net als Crystal86 dat het komt door de ad. In de bijsluiter staat dat het middel de eerste weken voor een verergering van angstige of depressieve gevoelens kan zorgen, daar horen dwanggedachten ook bij. Dus als het goed is gaat dat vanzelf weer weg
Het klinkt alsof het de goede kan op gaat.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 09:13 schreef Murmeli het volgende:
Kuolema: als het niks doet is het denk ik niet het juiste middel. Als het een klein beetje werkt is ophogen naar 30 mg een optie. Dat hielp bij mij toen heel goed. Afbouwen is dan niet erger. Duurt alleen langer. Maar ik merkte de eerste paar afbouwstappen niet. Geen bijwerkingen. Dus ik zou er niet al te bang voor zijn.

Elvi: ik vind eigenlijk dat je, als je echt over ad nadenkt, ook met een psychiater moet praten. Een huisarts is daar niet voor, heeft maar beperkte kennis.

Wbt dysthemie en ad: een kennis van me heeft ook dysthemie en krijgt ook ad. Haar is aangeraden ze te blijven slikken. Dus ik weet niet of dat wetenschappelijke onderzoek wel echt klopt. Er zijn zoveel onderzoeken en meningen over ad, ik denk dat het persoonsafhankelijk is in hoeverre het werkt.

Maar hoe weet je nou of het een klein beetje werkt? Ik moet er ook niet van uitgaan dat ik me niet meer naar kan voelen. Ik ga het wel bespreken. Want het gaat niet zo goed nu.

Het is uit verschillende onderzoeken gebleken, dat heb ik geleerd in mijn studie Maar er zijn ook onderzoeken waaruit blijkt dat het wel werkt. Maar voor alles is wel een alternatieve verklaring en zo. Je weet het toch nooit zeker.
Het blijkt ook dat ad bij maximaal 60% van de mensen effectief zijn, ook na het uitproberen van verschillende soorten. Toch worden ze voorgeschreven.
Het blijft een combinatie van persoonlijke biologische reactie en het placebo-effect.

Of het een beetje werkt merk je als het goed is. Bijv doordat je soms wat relaxter reageert op tegenslag, of soms het leven wat leuker vindt, maar soms ook het gevoel hebt dat die verrotte depressie nog aanwezig is.

Mbt de onderzoeken: er zijn er zoveel en veel zijn er tegenstrijdig. Ik weet niet wat ik wel of niet moet geloven, omdat er vaak ook diverse belangen van partijen een rol spelen. Dus daarom heb ik iets van: gewoon uitproberen als je daarvoor open staat, en niet doen als je het niet wilt.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 02:31 schreef Senor__Chang het volgende:
Hier een zwaar gesprek gehad met mijn psychologe en psychiater. De komende tijd gaat het allemaal een tandje sneller/zwaarder. Vind het eng, maar ook spannend en ik ben benieuwd wat er uit zou kunnen komen.

Een onderdeel ervan is wel dat ik mezelf meer moet openstellen, ook over dingen die ik met mezelf niet eens graag bespreek. Maarja, het moest er ooit van komen.

En makkelijk wordt het zeker niet, maar mij heeft het zeker veel geholpen, vroeger was ik een heel gesloten iemand. Nu ben ik iemand die over zijn problemen durft te praten, dan krijg je ook veel meer feedback, je staat er niet meer alleen voor

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 07:16 schreef rednailpolish het volgende:
Ik heb mijn psycholoog al een tijdje niet meer gezien, maar ondertussen dus wel aan citalopram begonnen, nu 3 weken. Ik voel me (zeg ik nog redelijk voorzichtig, ik wil het niet jinxen) best goed eigenlijk. Zit nu in een beetje stormachtige periode waarin allerlei dingen op me afkomen die me onbekend zijn of die ik eerst het liefst mogelijk vermeed, maar ik lijk nu in een soort flow te zitten.

Gisteren bij de huisarts geweest om de medicatie te bespreken, en ik hoef van hem nog geen hogere dosis als het met 10 mg al goed gaat. Even afwachten dus.

Zometeen presentatie. Niet zo goed voorbereid, maar kom maar op

10 mg citalopram is lekker weinig,ik heb 20 en 40 gehad en bij 15 ging het fout. Volgens mij is 40 zelfs 'normaal' gemiddeld

Dat lijkt me niet. 40 is veel.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 09:07 schreef Crystal86 het volgende:

[..]

Yup, ik heb daar vrij erg last van, al van kinds af aan. Ik kan er vaak behoorlijk van balen, want het maakt het leven er niet echt prettiger/makkelijker op. Vooral zo frustrerend om rationeel te weten dat het niet klopt en niet nodig is, maar dat de angstige gedachten vaak toch nog de overhand hebben.

Maar als ik het goed lees, wordt het bij jou nu voornamelijk versterkt nu je met de medicatie begonnen bent? Het kan ook best zijn dat je er nu wat meer last van hebt omdat er nu zoveel op je afkomt. Wellicht zwakt het later weer af, als je meer gewend bent aan de medicatie en in een rustigere periode komt.
(Heb zelf verder geen ervaring met medicatie trouwens, maar weet wel dat dwang vaak meer de kop opsteekt tijdens stressvolle periodes.)

Dat zou het inderdaad kunnen zijn. Hopen dat het snel overgaat, want hoewel het verder wel oke gaat word ik er niet veel vrolijker van.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 15:59 schreef Murmeli het volgende:
Dat lijkt me niet. 40 is veel.

Lijkt me ook

Ik heb 20 mg altijd een normale hoeveelheid gevonden, dat is in ieder geval waar ik 4 jaar mee heb gedaan en ook waar de huisarts het steeds over had.

Ik heb ook altijd 20 geslikt, alleen het laatste jaar 30. Dat was bij mij overigens wel een betere dosering.
Nu lekker nullll (nog steeds heel blij dus vandaar even deze kinderlijke uitroep)

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 16:47 schreef rednailpolish het volgende:

[..]

Dat zou het inderdaad kunnen zijn. Hopen dat het snel overgaat, want hoewel het verder wel oke gaat word ik er niet veel vrolijker van.

Dat wordt je ook niet van AD

Ik ben moe, levenloos als een zombie... What do?

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 17:41 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben moe, levenloos als een zombie... What do?

Hoort dat niet bij je depressie?

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 17:57 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Hoort dat niet bij je depressie?

Ja zeker. Ik word gewoon gek van deze onzekerheid hier, ik wil eigenlijk constant met mensen praten over hoe ik me voel maar dat kan natuurlijk niet. Soms gaat het ineens goed (zoals gister) en zit ik beter in m'n vel. Dan hoef ik niet te praten om me beter te voelen. En ik heb sowieso het gevoel dat mensen niet op mn geklaag zitten te wachtenNu lijkt de tijd zo enorm sloom te gaan. Ik kan wel oxazepam pakken maar daar word ik denk ik alleen nog slomer van. Deze fase duurt echt te lang gewoon
Ik denk dat ik die depressielijn eens ga proberen. Is over een uur open. http://www.stichtingpando(...)=blog&id=15&Itemid=2

Maar toch nog eng om dat te doen. Ik wil het al een jaar 'nog echt een keer proberen' Heb het gevoel dat ik toch niet weet wat ik moet zeggen. Of dat de persoon aan de lijn heel medelijdend gaat doen

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 18:05 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ja zeker. Ik word gewoon gek van deze onzekerheid hier, ik wil eigenlijk constant met mensen praten over hoe ik me voel maar dat kan natuurlijk niet. Soms gaat het ineens goed (zoals gister) en zit ik beter in m'n vel. Dan hoef ik niet te praten om me beter te voelen. En ik heb sowieso het gevoel dat mensen niet op mn geklaag zitten te wachtenNu lijkt de tijd zo enorm sloom te gaan. Ik kan wel oxazepam pakken maar daar word ik denk ik alleen nog slomer van. Deze fase duurt echt te lang gewoon
Ik denk dat ik die depressielijn eens ga proberen. Is over een uur open. http://www.stichtingpando(...)=blog&id=15&Itemid=2

Maar toch nog eng om dat te doen. Ik wil het al een jaar 'nog echt een keer proberen' Heb het gevoel dat ik toch niet weet wat ik moet zeggen. Of dat de persoon aan de lijn heel medelijdend gaat doen

Heb je sowieso wel mensen om mee te praten?

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 18:21 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Heb je sowieso wel mensen om mee te praten?

Jawel, vrienden en ouders. Maar ik heb eerder het gevoel hen tot last te zijn. En als ik mensen IRL zie dan wil ik het liever gezellig hebben want gezelschap is altijd de beste afleiding in mijn geval.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 17:17 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Dat wordt je ook niet van AD

Helaas zijn het geen heppy de peppy pillen. alhoewel.... Uiteindelijk jezelf niet meer willen ophangen aan de hoogste boom is ook wel wat waard.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 22:25 schreef seasushi het volgende:

[..]

Helaas zijn het geen heppy de peppy pillen. alhoewel.... Uiteindelijk jezelf niet meer willen ophangen aan de hoogste boom is ook wel wat waard.

andtidepri he, geen prohappy. daar heb je trouwens ook pillen voor maar die werken op nogal korte termijn.

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 22:29 schreef minthy het volgende:

[..]

Dat herken ik heel erg. Worden mensen ook pissig als je tegen ze zegt dat je het idee hebt ze tot last te zijn?

Ja, maar dat hoeft niet te zeggen dat mensen het niet vervelend vinden. Ik vind zelf altijd: Je mag alles vertellen wat op je hart zit als je open staat voor mijn advies en ook iets doet met de problemen ipv alleen maar klagen.

Ik heb de depressielijn gebeld en tijdens dat gesprek werd me nogmaals duidelijk hoe afhankelijk ik me voel van anderen in slechte fases. Ik voel me bijna altijd ongemakkelijk als ik iets alleen doe (op fok/facebook/whatsapp etc. na maar dat is contact). tv kijken is ook telkens smartphone erbij. Het is echt zoeken naar bevestiging.
Hoop dat het minder gaat zodra deze medicatieverhoging is ingewerkt

SE, kan je wat meer vertellen over dat trauma-bonding?

quote:

Op woensdag 2 oktober 2013 11:11 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

En makkelijk wordt het zeker niet, maar mij heeft het zeker veel geholpen, vroeger was ik een heel gesloten iemand. Nu ben ik iemand die over zijn problemen durft te praten, dan krijg je ook veel meer feedback, je staat er niet meer alleen voor

Dat geeft me goede hoop.