Werken en ouderschap

Ik denk dat het sowieso heel moeilijk is om in te schatten hoe optimaal een kind zich ontwikkelt en hoe geliefd het zich voelt. Natuurlijk, als het kind in de ontwikkeling bedreigd wordt, merk je dat, maar ik denk dat je andersom niet kunt stellen dat als een kind vrolijk en sociaal is, dat er de schoen dan nergens wringt. Kinderen zijn uiterst veerkrachtig en in staat zich aan heel veel aan te passen. Dat is natuurlijk een beetje een pessimistische gedachte, dat je gewoonweg niet weet of je het optimaal doet. Maar het is denk ik wel goed om te je te realiseren dat kinderen het leven vaak gewoon nemen zoals het komt en dat je daardoor kritisch moet blijven over de keuzes die je maakt.

Ik ben het met je eens Mignonne dat stabiliteit en rust essentiële zaken zijn. (Hoewel rust relatief is, ik merk aan mijn extraverte kind dat hij soms juist in een drukke omgeving zijn rust vindt. Daar moest ik als introvert best aan wennen Maar dan nog blijft het doseren van prikkels en afwisselen van prikkels en rust van belang.) Vaste mensen die de zorg op zich nemen zijn wmb ook belangrijker dan dat dat perse mama moet zijn. Ik krijg wel eens kritische vragen of ik niet vind dat mijn kind teveel heen en weer gesleept wordt en of hij op al die verschillende plekken (bij mij, bij papa en één keer in de twee weken bij opa en oma) wel slaapt. Maar dat denk ik niet, en hij valt overal moeiteloos in slaap. Ik ben ervan overtuigd dat dat komt omdat hij altijd door of papa of mama naar bed gebracht wordt, en dat het wel verschillende bedjes zijn maar een aantal zaken (knuffels, nachtlampje, liedjes), hetzelfde zijn. Maar goed, misschien was mijn zoon wel nóg blijer geweest als hij maar op één plek gewoond had, ik zal het nooit weten

Ik zat erover na te denken hoe ik het vroeger ervaren heb. Mijn moeder had twee banen, en hoewel ze veel haar eigen tijd in kon delen, hadden we ook regelmatig een oppas thuis. Mijn hele jeugd dezelfde, dus dat was vertrouwd. In retrospect heb ik niet het idee dat ik daar last van heb gehad, dat ze er ook vaak niet was. Maar als kind heb ik wel verzucht dat de moeder van een vriendinnetje altijd thuis was 's middags. Ik miste mijn moeder wel eens, als ik iets niet mocht van de oppas of de keer dat ik gevallen was en naar de huisarts moest en m'n moeder niet bereikbaar was. Maar niet structureel. Wat ik wel heel moeilijk vond was als ze 's avonds weg was voor vergaderingen bijvoorbeeld en me niet naar bed kon brengen. Dus dat probeer ik bij mijn zoon tot een absoluut minimum te beperken, en hij zou van mij ook alleen naar bed gebracht mogen worden door opa en oma of mijn zusje.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 12:12 schreef Clubsoda het volgende:
dat je gewoonweg niet weet of je het optimaal doet.

Dat weet je wel, want één ding is zeker; geen ouder doet het optimaal. Op elke ouder en elke opvoeding is wel iets aan te merken.

Optimaal betekent voor mij 'zo goed mogelijk'. Volgens meneer van Dale overigens ook

Ik zou het echt nevernooitniet trekken als ik de kinderen maar één dag in de twee weken zou zien .

quote:

Op woensdag 25 september 2013 12:41 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Dat weet je wel, want één ding is zeker; geen ouder doet het optimaal. Op elke ouder en elke opvoeding is wel iets aan te merken.

daar ben ik het niet mee eens... Ik ben van mening dat wij het voor ons kind optimaal doen. Dat anderen op ons of onze opvoeding iets aan te merken hebben, dat is te wijten aan verschil van mening.

Hier is de situatie nog weer anders als in de meeste gezinnen. Mijn man werkt op HBO niveau, heeft een drukke baan en werkt graag. Hij gaat om 07.30/8.00 uur van huis weg en is veelal pas om 19.30/20.00 uur thuis. Hij is sowieso twee keer per dag een uur aan reistijd kwijt. Wel is hij van plan om iets vaker rond bedtijd thuis te zijn, zodat ie de kindjes nog even kan zien en wat kan meehelpen. Nu doe ik eigenlijk altijd de avondspits alleen door de week, dat was de eerste weken met twee kindjes best pittig, nu loopt het weer gesmeerd en is het prima te doen.

Ik ben MBO+ geschoold en nu thuis voor de kindjes, omdat ik dat graag wil. Wel heb ik daarnaast alle dagen van de week gastkinders over de vloer, zo verdien ik toch mijn eigen geld en draag ik financieel mee aan het huishouden, naast de zorg. Vanaf half Okt komen er weer twee kindjes, die beide 3 dagen bij ons komen spelen, ik werk dus fulltime, maar dan thuis.

Ik had vroeger ook een moeder die altijd voor ons thuis was en heb dat als heel prettig ervaren en had het niet leuk gevonden als ze zou werken. Ik denk dat het voor mijn kinderen ook het beste is als ik er voor ze ben, vooral het eerste babyjaar wil ik niet bij ze vandaan zijn. Daar ligt de basis voor heel hun leven en ik wil dat die goed is.

Ik merk wel nu, sinds mijn dochter 2 jaar is dat ze meer behoefte krijgt aan samenspel/contact met andere kindjes, ze gaat graag naar de kinderboerderij en speeltuin en zoekt dan andere kindjes op. De zomer was voor haar best lang zo zonder kindjes (ivm mijn verlof)
We gaan voor haar ook kijken naar peuteropvang, een of twee dagdelen per week.

Ow en zonder mijn kindjes ben ik sowieso niet graag, een middagje zonder mijn dochter gaat nog wel, maar geen hele dag. Zoonlief zit sowieso nog vastgeplakt, die laat ik zelden langer dan drie kwartier achter (om bijv even boodschapjes te gaan doen). Logeren doen ze ook niet totdat ze zelf aangeven dat te willen. Wij zijn nogal gesteld op de kindjes om ons heen.

Ik vind dat 'slepen met kinderen' ook wel een belangrijk punt. Het was een reden dat ik liever drie dagen kinderopvang had voor de kinderen dan twee dagen opvang en een dag bij opa en oma. Maar nu moeten we om de uren rond te krijgen wel van een laatste constructie gebruikmaken en de kinderen hebben er geen enkele last van. Zij zien het niet als gesleep of als onduidelijkheid; ze vinden het gewoon heerlijk bij opa en oma. En opa en oma vinden het heerlijk met de kinderen. Iedereen blij.

Nou ja, daar blijkt wel weer uit dat je heel veel op je kinderen kunt projecteren dat niet noodzakelijk zo hoeft te zijn. Ik dacht dat het ook wel zou helpen om een weekschema op te hangen voor de oudste, maar hij heeft er geen behoefte aan. We praten 's avonds wel even door wat er de dag(en) erna komt en dat is voor hem genoeg. Eigenlijk zijn het heel makkelijke, flexibele kinderen.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 13:07 schreef Juud79 het volgende:
De zomer was voor haar best lang zo zonder kindjes (ivm mijn verlof)

Aiii... Een gastouder met (zwangerschaps)verlof. Wat een problemen moet dat hebben gegeven voor de opvangkinderen (vertrouwd adres kwijt) en hun ouders (zie maar zo snel iets anders te vinden).

Een goed argument om niet van een gastouder gebruik te maken.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 13:50 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Aiii... Een gastouder met (zwangerschaps)verlof. Wat een problemen moet dat hebben gegeven voor de opvangkinderen (vertrouwd adres kwijt) en hun ouders (zie maar zo snel iets anders te vinden).

Een goed argument om niet van een gastouder gebruik te maken.

god, jij vindt echt overal iets negatiefs in he

quote:

Op woensdag 25 september 2013 13:50 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Aiii... Een gastouder met (zwangerschaps)verlof. Wat een problemen moet dat hebben gegeven voor de opvangkinderen (vertrouwd adres kwijt) en hun ouders (zie maar zo snel iets anders te vinden).

Een goed argument om niet van een gastouder gebruik te maken.

Gelukkig worden ouders nooit ziek, krijgen ouders nooit nog een kind, kan er met ouders niets gebeuren. Of ouders, dat moet 'moeders' zijn, natuurlijk. Die zijn echt heilig.

En kinderen worden ook nooit ziek, zodat ze niet naar het kdv kunnen. Met name nooit op de dag dat je net een belangrijke bespreking hebt

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:05 schreef Clubsoda het volgende:
En kinderen worden ook nooit ziek, zodat ze niet naar het kdv kunnen. Met name nooit op de dag dat je net een belangrijke bespreking hebt

Komt echt nooit voor

Ik vind het wel interessant wat Linda vertelde over de zorg/ opvang in Duitsland. Het is denk ik goed te beseffen dat er in de landen om ons heen verschillende zorgidealen bestaan. Dan heb ik het over hoe lang, wanneer, door wie en waar kinderen worden opgevangen.

In Nederland is het ideaal dat de kinderen verzorgd worden door de vader én de moeder. Ouders werken in deeltijd en nemen elk een deel van de verzorging op zich. Voor de overige dagen wordt er dan gebruik gemaakt van opvang.

In bijvoorbeeld Denemarken is het ideaal dat kinderen (vanaf 1 jaar) recht hebben op professionele zorg. Professionele zorg zou de kinderen dan andere zorg bieden dan de ouders kunnen. Daar is het normaal als kinderen vanaf hun eerste jaar 5 dagen per week naar de opvang gaan, dat wordt juist als wenselijk gezien.

Als een samenleving over het algemeen een bepaald ideaal voor ogen heeft, dan krijg je denk ik al snel vragen of kritiek als je daarvan afwijkt.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 13:50 schreef Ouder1 het volgende:
Een goed argument om niet van een gastouder gebruik te maken.

Het was voor mij idd een reden om voor een kdv te kiezen maar je doet nu wel lekker negatief.
De vraagouders weten ook hoe het werk en dit soort situaties hadden ze dus kunnen verwachten.

Ben ik met je eens Soempie Maar ik vraag me wel soms af wat die norm precies is. Soms lijkt het alsof er aan alle kanten aan je gesleurd wordt. Je moet als vrouw je ontwikkelen en ontplooien en financieel afhankelijk zijn, maar o wee als je kind meer dan drie dagen per week extern onderbrengt. Een man moet een bijdrage leveren aan de opvoeding en een 'papadag', maar part time werken is bij veel bedrijven niet mogelijk. Dat is verder niet om zielig te doen, want uiteindelijk moet je je eigen koers varen en je sterk maken voor de beslissingen die je neemt, maar het gevoel dat je het toch niet goed kan doen, overvalt me wel eens.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:13 schreef Pvoesss het volgende:

[..]

Het was voor mij idd een reden om voor een kdv te kiezen maar je doet nu wel lekker negatief.
De vraagouders weten ook hoe het werk en dit soort situaties hadden ze dus kunnen verwachten.

Ik snap het punt ook, en voor ons was het ook een reden om niet voor een gastouder te kiezen ondanks de duidelijke voordelen die er in mijn ogen ook zijn. Maar de toon waarop Ouder1 het brengt is wat onaangenaam ja.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:16 schreef Clubsoda het volgende:
Ben ik met je eens Soempie Maar ik vraag me wel soms af wat die norm precies is. Soms lijkt het alsof er aan alle kanten aan je gesleurd wordt. Je moet als vrouw je ontwikkelen en ontplooien en financieel afhankelijk zijn, maar o wee als je kind meer dan drie dagen per week extern onderbrengt. Een man moet een bijdrage leveren aan de opvoeding en een 'papadag', maar part time werken is bij veel bedrijven niet mogelijk. Dat is verder niet om zielig te doen, want uiteindelijk moet je je eigen koers varen en je sterk maken voor de beslissingen die je neemt, maar het gevoel dat je het toch niet goed kan doen, overvalt me wel eens.

Dat is toch zo met alles? Er is altijd wel iemand te vinden in wiens ogen het anders moet. En in het extreme is dat wel met betrekking tot kinderen. Dat begint al bij de zwangerschap en dat gaat altijd door.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:13 schreef Pvoesss het volgende:

[..]

Het was voor mij idd een reden om voor een kdv te kiezen maar je doet nu wel lekker negatief.
De vraagouders weten ook hoe het werk en dit soort situaties hadden ze dus kunnen verwachten.

haha precies, wat zij zegt

Ik weet niet of elk gastouderbureau dat heeft, maar in ons geval zijn er clausules in het contract opgenomen met het gastouderbureau daar staat in dat het gastouderbureau altijd zelf voor passende vervanging zal zorgen binnen redelijke reisafstand van de vraagouders. Daarbij is het aan de ouders zelf of er gebruik gemaakt wordt van deze geboden vervanging of niet. Mijn kinderen kennen deze vervanger inmiddels, maar we hebben er nog nooit gebruik van hoeven maken. Dus de vlieger "zie zo snel maar een ander te regelen" gaat in principe niet op. Daar is al in voorzien.
Daarbij is mijn gastouder ook verplicht om een achterwacht te hebben waar de kinderen vertrouwd mee zijn zodat in het geval van nood de overige kinderen bij die persoon blijven (denk aan, ze moet met 1 kind mee met de ambulance ofzoiets).

Ik maakte me aanvankelijk over deze punten ook zorgen maar nadat ik het contract gelezen had was ik er geruster op dat het bij ons qua opvang dus wel goed zit mocht vervanging nodig zijn.

Daar komt bij, dat ik mijn kinderen wel mag brengen als ze ziek zijn. Ik doe het over het algemeen niet omdat ik het voor hen niet fijn vindt. Maar het is wel eens voorgekomen dat ik voor mezelf naar het ziekenhuis moest of dat ik idd zo'n belangrijke bespreking had. Ik mocht ze dan gewoon bij haar brengen en we stemden dan onderling even af over hoe lang en tot hoe laat etcetera.

_{en ik moet zeggen dat het voor mij persoonlijk wel scheelt dat onze gastouder een hbo-sph opleiding heeft én jarenlange ervaring met werken op kdv. ze was daarmee gestopt omdat ze bij haar eigen kinderen wilde zijn maar het werken met kindjes miste ze enorm, daarom heeft ze voor gastouderschap gekozen. Iedereen die via mijn foto's mijn gastouder "kent" weet dat ze haar gewicht dubbel in goud waard is (dubbel want ze is niet zo zwaar )}

Klopt, Miss_Sly. Het hebben van een kind roept blijkbaar extra op tot een publiek oordeel. Ik probeerde te reageren op Soempie die zegt dat je commentaar krijgt als je anders doet dan de norm, omdat ik denk dat er zoveel verschillende normen gehanteerd worden (soms ook door dezelfde personen) dat je eigenlijk op iedere keuze wel commentaar krijgt.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 13:50 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Aiii... Een gastouder met (zwangerschaps)verlof. Wat een problemen moet dat hebben gegeven voor de opvangkinderen (vertrouwd adres kwijt) en hun ouders (zie maar zo snel iets anders te vinden).

Een goed argument om niet van een gastouder gebruik te maken.

;')

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:16 schreef Clubsoda het volgende:
Ben ik met je eens Soempie Maar ik vraag me wel soms af wat die norm precies is. Soms lijkt het alsof er aan alle kanten aan je gesleurd wordt. Je moet als vrouw je ontwikkelen en ontplooien en financieel afhankelijk zijn, maar o wee als je kind meer dan drie dagen per week extern onderbrengt. Een man moet een bijdrage leveren aan de opvoeding en een 'papadag', maar part time werken is bij veel bedrijven niet mogelijk. Dat is verder niet om zielig te doen, want uiteindelijk moet je je eigen koers varen en je sterk maken voor de beslissingen die je neemt, maar het gevoel dat je het toch niet goed kan doen, overvalt me wel eens.

Helemaal mee eens.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:24 schreef Clubsoda het volgende:
Klopt, Miss_Sly. Het hebben van een kind roept blijkbaar extra op tot een publiek oordeel. Ik probeerde te reageren op Soempie die zegt dat je commentaar krijgt als je anders doet dan de norm, omdat ik denk dat er zoveel verschillende normen gehanteerd worden (soms ook door dezelfde personen) dat je eigenlijk op iedere keuze wel commentaar krijgt.

komt denk ik ook omdat het nu eenmaal makkelijker is om te oordelen over wat je niet kent, dan om je oprecht open te stellen. gewoon omdat veel mensen bij het idee "zich open stellen" toch al snel het idee hebben dat ze dan ook zo moeten doen. ofzo. ik leg het suf uit. sorrie

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:24 schreef Clubsoda het volgende:
Klopt, Miss_Sly. Het hebben van een kind roept blijkbaar extra op tot een publiek oordeel. Ik probeerde te reageren op Soempie die zegt dat je commentaar krijgt als je anders doet dan de norm, omdat ik denk dat er zoveel verschillende normen gehanteerd worden (soms ook door dezelfde personen) dat je eigenlijk op iedere keuze wel commentaar krijgt.

De norm of het ideaalbeeld is in onze samenleving niet de professionele opvang. Al wil de overheid volgens mij wel graag meer die kant op (in elk geval een aantal jaar geleden). In Nederland zie je dan ook dat veel ouders gebruik maken van informele vormen van opvang (dat spaart natuurlijk ook kosten, maar dat is niet de enige reden).

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:35 schreef simmu het volgende:

[..]

komt denk ik ook omdat het nu eenmaal makkelijker is om te oordelen over wat je niet kent, dan om je oprecht open te stellen. gewoon omdat veel mensen bij het idee "zich open stellen" toch al snel het idee hebben dat ze dan ook zo moeten doen. ofzo. ik leg het suf uit. sorrie

Ik snap wel wat je bedoelt. Het is toch vaak 'wat de boer niet kent...' Dat ik in eerste instantie meen niet gelukkig te kunnen zijn als thuismoeder betekent niet dat daar met een beetje nadenken en inleven geen begrip voor zou kunnen hebben. En vice versa.

Soempie, maar daar snij je al een pijnpunt aan: de maatschappelijke norm (geen professionele opvang) is wat anders dan wat de overheid promoot (beide ouders werken 4 dagen). En die maatschappij is ook maar net wie je spreekt, op mijn werk barst het van de werkende moeders, en niemand werkt fulltime, ook de mannen niet. Terwijl er meer dan genoeg bedrijven zijn waarin full time werken de absolute norm is en er veel minder moeders zijn.

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:33 schreef Kyara het volgende:

[..]

Helemaal mee eens.

Merk jij andere react

quote:

Op woensdag 25 september 2013 14:33 schreef Kyara het volgende:

[..]

Helemaal mee eens.

Merk jij andere reacties nu je van werkende naar niet-werkende moeder bent gegaan?