abonnement Unibet Coolblue
pi_131546007
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 11:31 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Ik rook 60 shaggies per dag.... zwaar ongezond. Maar voor mij inderdaad ook een antistress middel en er speelt nu te veel om te stoppen. Verhuizing, stress, verkeerde medicijnen nog.. alles. Wordt vandaag ook gebeld door de psych over de medicatie, ik ben al tijden overspannen en overprikkelt.

Gaat niet helemaal goed, maar er is al een hele last van mij af dat ik nu een leuk huisje heb. Alleen de verhuizing en al die zaken die daar bij komen kijken is nog even een last, maar daar ben ik gelukkig snel vanaf. Hoop ik.

In mijn nieuwe huis gaat ook niet gerookt worden, dat ga ik proberen in te stellen en vol te houden.
We zijn nu bezig met klussen (schilderen, vloer leggen) en daarna kan ik gaan inrichten.. Gelukkig halen mijn ouders de spullen die gekocht moeten worden en dergelijke want ik zie mijzelf niet in een drukke IKEA rondlopen op dit moment. Zeker niet omdat ik nog steeds een paniek/angststoornis heb waar ik voor wordt behandeld.
Ik word al misselijk als ik het lees :D Bah, vieze rokerij..

IKEA is ook niet geschikt voor auti's nee. Ben er zelf ook geen fan van! Vooral omdat je geen kant uit kan mocht het je teveel worden..
Fijne ouders heb je, lief dat ze je helpen!

En een rookvrij huis is écht heel fijn! Geen as en shag meer op de grond/tafel. Geen bruine muren en plafonds, heerlijk.
Wij roken achter in de hal of buiten als het droog is. Scheelt enorm. Toen ik nog wel in huis rookte zat ik ook rond de 40, gaat dan veel makkelijker hè..
pi_131546136
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 11:33 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ik word al misselijk als ik het lees :D Bah, vieze rokerij..

IKEA is ook niet geschikt voor auti's nee. Ben er zelf ook geen fan van! Vooral omdat je geen kant uit kan mocht het je teveel worden..
Fijne ouders heb je, lief dat ze je helpen!

En een rookvrij huis is écht heel fijn! Geen as en shag meer op de grond/tafel. Geen bruine muren en plafonds, heerlijk.
Wij roken achter in de hal of buiten als het droog is. Scheelt enorm. Toen ik nog wel in huis rookte zat ik ook rond de 40, gaat dan veel makkelijker hè..
Ja, en dan te bedenken dat ik echt een sportmannetje was.. speciale custom gebouwde mountainbike.. plannen om wedstrijden te rijden.. Maarja, komt wel weer goed, "we" (hulpverlening en ik) zijn hard aan het werk om weer helemaal op de rails te komen.

En ik wil ook echt niet roken in mijn nieuwe huis.. alles mooi geschilderd en schoon en er hangen ook rookmelders die enorme herrie maken dus eigenlijk kan het ook niet. Ik ga dat echt proberen om niet te doen en dat vol te houden.
pi_131546206
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 11:38 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Ja, en dan te bedenken dat ik echt een sportmannetje was.. speciale custom gebouwde mountainbike.. plannen om wedstrijden te rijden.. Maarja, komt wel weer goed, "we" (hulpverlening en ik) zijn hard aan het werk om weer helemaal op de rails te komen.

En ik wil ook echt niet roken in mijn nieuwe huis.. alles mooi geschilderd en schoon en er hangen ook rookmelders die enorme herrie maken dus eigenlijk kan het ook niet. Ik ga dat echt proberen om niet te doen en dat vol te houden.
Oh wat jammer.. :o Hopelijk komt het allemaal weer goed!

En echt hoor, je gaat zóveel minder roken als je het buiten of ergens achter doet. Het blijft ook leker fris en schoon binnen, dat is veel fijner dat een peukje tijdens het tvkijken of pc-en ;)
Ik zou het niet meer willen, binnen roken!
pi_131546237
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 11:40 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Oh wat jammer.. :o Hopelijk komt het allemaal weer goed!

En echt hoor, je gaat zóveel minder roken als je het buiten of ergens achter doet. Het blijft ook leker fris en schoon binnen, dat is veel fijner dat een peukje tijdens het tvkijken of pc-en ;)
Ik zou het niet meer willen, binnen roken!
Ik ga echt stoppen en weer sporten :Y
pi_131546244
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 11:42 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Ik ga echt stoppen en weer sporten :Y
Zet hem op!! ^O^ *O*
pi_131546256
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 11:42 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Zet hem op!! ^O^ *O*
Thnxs! ^O^
pi_131547056
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 11:31 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Ik rook 60 shaggies per dag.... zwaar ongezond. Maar voor mij inderdaad ook een antistress middel en er speelt nu te veel om te stoppen. Verhuizing, stress, verkeerde medicijnen nog.. alles. Wordt vandaag ook gebeld door de psych over de medicatie, ik ben al tijden overspannen en overprikkelt.

Gaat niet helemaal goed, maar er is al een hele last van mij af dat ik nu een leuk huisje heb. Alleen de verhuizing en al die zaken die daar bij komen kijken is nog even een last, maar daar ben ik gelukkig snel vanaf. Hoop ik.

In mijn nieuwe huis gaat ook niet gerookt worden, dat ga ik proberen in te stellen en vol te houden.
We zijn nu bezig met klussen (schilderen, vloer leggen) en daarna kan ik gaan inrichten.. Gelukkig halen mijn ouders de spullen die gekocht moeten worden en dergelijke want ik zie mijzelf niet in een drukke IKEA rondlopen op dit moment. Zeker niet omdat ik nog steeds een paniek/angststoornis heb waar ik voor wordt behandeld.
Ik kan je 1 tip geven wat ik bij mij ook doe: Binnen wordt er niet gerookt! Ook door mij niet :P
Dat -als- je gaat stoppen, dan is het een stukje makkelijker omdat je niet gewend bent binnen te roken :Y
pi_131547162
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 12:04 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik kan je 1 tip geven wat ik bij mij ook doe: Binnen wordt er niet gerookt! Ook door mij niet :P
Dat -als- je gaat stoppen, dan is het een stukje makkelijker omdat je niet gewend bent binnen te roken :Y
Dat ga ik zeker doen in mijn eigen huisje.. hier gaat het wat lastiger, mijn ouders roken zelf ook. Dus als ik verhuisd ben dan gaat het in.. In mijn huis wordt niet gerookt!! Er hangen ook rookmelders die gigantische herrie maken, echt pijn aan mijn oren.. dat helpt al een hoop. En het is ook beter voor de computers ;)
pi_131547219
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 12:07 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Dat ga ik zeker doen in mijn eigen huisje.. hier gaat het wat lastiger, mijn ouders roken zelf ook. Dus als ik verhuisd ben dan gaat het in.. In mijn huis wordt niet gerookt!! Er hangen ook rookmelders die gigantische herrie maken, echt pijn aan mijn oren.. dat helpt al een hoop. En het is ook beter voor de computers ;)
Ik heb die kutdingen maar van het plafond gehaald. Ze liggen nu ergens op zolder :P
pi_131547282
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 12:08 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb die kutdingen maar van het plafond gehaald. Ze liggen nu ergens op zolder :P
Ik vind het wel verstandig om ze te hebben, tenzij ze te vaak onnodig afgaan maar dan verplaats ik ze wel. Mijn pa is 30 jaar brandweerman geweest dus ik ben opgegroeid met preventie.. Safety first!
pi_131547341
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 12:10 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Ik vind het wel verstandig om ze te hebben, tenzij ze te vaak onnodig afgaan maar dan verplaats ik ze wel. Mijn pa is 30 jaar brandweerman geweest dus ik ben opgegroeid met preventie.. Safety first!
Ik trek alles uit het stopcontact als ik iets niet gebruik. Kan ook niet veel in de fik vliegen en als ik op mijn rechteroor slaap, hoor ik die dingen toch niet, dus garantie heb ik sowieso niet :P
pi_131547439
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 12:12 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik trek alles uit het stopcontact als ik iets niet gebruik. Kan ook niet veel in de fik vliegen en als ik op mijn rechteroor slaap, hoor ik die dingen toch niet, dus garantie heb ik sowieso niet :P
Ik heb ook schakelaars op mijn contactdozen, maar het gaat mij meer om een vergeten pannetje bijvoorbeeld. Er zal bij mij niet zo snel iets gebeuren maar ik heb er voor de zekerheid liever toch rook/co2 melders hangen, just in case..
pi_131548186
Daar zeg je wat; ik moet ze ook nog ophalen :@ Schaam schaam....
pi_131548221
ik heb al verschillende keren proberen te stoppen met roken langste was 3 maanden en er vroeg iemand of ik een sigaret wou en ik dacht ah ja kom een sigaretje kan geen kwaad.
en hangde er terug aan wou toen terug stoppen en had dan voor 300euro electronishe sigaret gekocht en grote lading aan smaakjes zoals capuchino en redbull enzo maar electronische sigaret smaakt gewoon niet moet er constant van hoesten en bij een gewone sigaret heb ik dat niet. ik rook nu gewoon terug L&M vraag me af wanneer ik weer ga kunnen stoppen maar zolang ik in de psychiatrie zit gaat dat niet. iedereen rookt hier zit constant vol stress dippiperone pakt wel wat weg maar niet alles en als ik een sigaret rook voel ik echt alles wegebben als de prijzen nog blijven stijgen weet ik niet of ik het ga kunnen blijven betalen is toch 7,30¤ per pakje
pi_131548289
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 12:38 schreef redboyke het volgende:
ik heb al verschillende keren proberen te stoppen met roken langste was 3 maanden en er vroeg iemand of ik een sigaret wou en ik dacht ah ja kom een sigaretje kan geen kwaad.
en hangde er terug aan wou toen terug stoppen en had dan voor 300euro electronishe sigaret gekocht en grote lading aan smaakjes zoals capuchino en redbull enzo maar electronische sigaret smaakt gewoon niet moet er constant van hoesten en bij een gewone sigaret heb ik dat niet. ik rook nu gewoon terug L&M vraag me af wanneer ik weer ga kunnen stoppen maar zolang ik in de psychiatrie zit gaat dat niet. iedereen rookt hier zit constant vol stress dippiperone pakt wel wat weg maar niet alles en als ik een sigaret rook voel ik echt alles wegebben als de prijzen nog blijven stijgen weet ik niet of ik het ga kunnen blijven betalen is toch 7,30¤ per pakje
Ik begin niet aan die vapers! Weggegooid geld.. En je vervangt de ene verslaving met de andere.

Als ik straks ''beter'' ben wil ik toch aan de Champix. Mijn (pleeg)ouders zijn onlangs succesvol gestopt na 40 jaar stevig roken. Dan moet ik het zéker kunnen!
Maar eerst alles weer rustig en op een rijtje krijgen :)

Overigens heb ik ''geluk'' dat ik geen sigaretten lust, shag is aanzienelijk goedkoper. Mijn pakje PallMall zwaar van 50gr kost 7,20 en ik draai er 60 uit.
pi_131548610
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 12:40 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ik begin niet aan die vapers! Weggegooid geld.. En je vervangt de ene verslaving met de andere.

Als ik straks ''beter'' ben wil ik toch aan de Champix. Mijn (pleeg)ouders zijn onlangs succesvol gestopt na 40 jaar stevig roken. Dan moet ik het zéker kunnen!
Maar eerst alles weer rustig en op een rijtje krijgen :)

Overigens heb ik ''geluk'' dat ik geen sigaretten lust, shag is aanzienelijk goedkoper. Mijn pakje PallMall zwaar van 50gr kost 7,20 en ik draai er 60 uit.
champix zijn nogal dure pillen heb ik gehoord ken een paar mensen hier die dat gepakt hebben en ze roken allemaal nog dus het zijn geen wonder pillen je moet er zelf ook 100% achter staan.

vroeger had ik ook nog zelfrol zo met een machientje en lege hulzen toen ook pall mall gerookt maar nu ben ik terug L&M gewoon en vind ik pall mall vies smaken maar ze hebben ook L&M in potten maar toch smaakt het anders reden dat ik geen zelfrol rook is omdat dat teveel werk is en dan overal tabak op de grond ligt en dan is dat precies of ik definitief terug ga roken voor altijd. denk dat gewone pakjes me vlugger gaan helpen om te stoppen zodat ik schrik van de prijs. krijg nu wel meer zakgeld als vroeger.(mede omdat ik nu zelf mijn geld beheer }) ) vroeger kreeg ik 35euro zakgeld per week en nu krijg ik300euro per maand. al foefel ik soms wel een beetje heb ik de ene maand meer en de andere maand minder.ben al 3 jaar in opname maar ik wil graag alleen wonen weet alleen niet of ik het aankan voor mezelf koken elke dag enzo, ik denk dat ik elke dag pizza of pita zou eten. ik wil niet beschut wonen dan heb je ook minder vrijheid.
pi_131549140
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 12:50 schreef redboyke het volgende:

[..]

champix zijn nogal dure pillen heb ik gehoord ken een paar mensen hier die dat gepakt hebben en ze roken allemaal nog dus het zijn geen wonder pillen je moet er zelf ook 100% achter staan.

vroeger had ik ook nog zelfrol zo met een machientje en lege hulzen toen ook pall mall gerookt maar nu ben ik terug L&M gewoon en vind ik pall mall vies smaken maar ze hebben ook L&M in potten maar toch smaakt het anders reden dat ik geen zelfrol rook is omdat dat teveel werk is en dan overal tabak op de grond ligt en dan is dat precies of ik definitief terug ga roken voor altijd. denk dat gewone pakjes me vlugger gaan helpen om te stoppen zodat ik schrik van de prijs. krijg nu wel meer zakgeld als vroeger.(mede omdat ik nu zelf mijn geld beheer }) ) vroeger kreeg ik 35euro zakgeld per week en nu krijg ik300euro per maand. al foefel ik soms wel een beetje heb ik de ene maand meer en de andere maand minder.ben al 3 jaar in opname maar ik wil graag alleen wonen weet alleen niet of ik het aankan voor mezelf koken elke dag enzo, ik denk dat ik elke dag pizza of pita zou eten. ik wil niet beschut wonen dan heb je ook minder vrijheid.
Jij bent vast Belgisch, of niet? ;)

Waarom krijg je zoveel geld joh? Of betaal je ook je eigen eten, kleding etc?

Bij Jeugdhulp kreeg ik maximaal ¤50,- per week voor eigen onderhoudt. Mijn loon wat ik verdiende moest ik voor 75% inleveren ter compensatie. Mijn ouders betaalden niets, dus ik moest wel.

Koken kun je gelukkig leren, en een goed patroon moet je jezelf AANleren ;)
Ik kan ook niet voor mezelf koken hoor. Gelukkig heb ik een man en kind, dus ik kook regelmatig en eet zo ook gezond. Bij Jeugdhulp at ik ook altijd pizza, broodjes en kant&klaar :')
pi_131549630
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 13:09 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Jij bent vast Belgisch, of niet? ;)

Waarom krijg je zoveel geld joh? Of betaal je ook je eigen eten, kleding etc?

Bij Jeugdhulp kreeg ik maximaal ¤50,- per week voor eigen onderhoudt. Mijn loon wat ik verdiende moest ik voor 75% inleveren ter compensatie. Mijn ouders betaalden niets, dus ik moest wel.

Koken kun je gelukkig leren, en een goed patroon moet je jezelf AANleren ;)
Ik kan ook niet voor mezelf koken hoor. Gelukkig heb ik een man en kind, dus ik kook regelmatig en eet zo ook gezond. Bij Jeugdhulp at ik ook altijd pizza, broodjes en kant&klaar :')
ja ben belg stond in mijn signature :P
ik had vroeger leefloon iets van een 700euro en de enige manier dat ik het kreeg is als ik onder budgetbeheer zat. dus daar moest ik ziekenhuis factuur van betalen(eten krijgen we van het ziekenhuis en zit in de prijs inbegrepen) en drinken en ziekenfonds en ook kleren en sigaretten en ook andere kleine dingen zoals shampoo enzo. maar daarna kreeg ik geld van een andere instantie en werd het geld op mijn rekening gestort en sindsdien beheer ik het zelf al komt die mevrouw van de sociale dienst wel geregeld kijken op de computer bij mij naar mijn afschriftjes of ik wel spaar en niet al mijn spaarcenten op doe. ik had teveel geld staan op de rekening van het ziekenhuis en dat werd ook op mijn rekening gestort. probeer daar zo goed mogelijk af te blijven maar heb in mei een galaxy S4 gekocht(had een S1 hiervoor dat behoorlijk traag geworden was) en deze maand een google nexus 7 gekocht omdat ik dacht als ik strips moet kopen ben ik duurder af dan een tablet kopen en strips downloaden van het internet :P
maar ik denk als ik alleen woon dat ik ook niet veel zou overhouden dan zou mijn zakgeld ook maar 50euro per week worden denk ik.weet nog altijd niet de totale kostenplaatje van alleen wonen.ben trouwens 29 dus val nietmeer onder jeugd ;) heb me ingeschreven voor een sociale woning maar mijn attest is vervallen en moet eigenlijk opnieuw naar de controle dokter maar zo lang ik hem niet zie blijft mijn geld doorlopen dus op zich geen probleem. toen ik vroeger in een jeugdinstelling zat kreeg ik 3euro per dag ofzo. was gebasseerd op je leeftijd of zoiets hoeveel je kreeg.
pi_131549701
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 13:27 schreef redboyke het volgende:

[..]

ja ben belg stond in mijn signature :P
ik had vroeger leefloon iets van een 700euro en de enige manier dat ik het kreeg is als ik onder budgetbeheer zat. dus daar moest ik ziekenhuis factuur van betalen(eten krijgen we van het ziekenhuis en zit in de prijs inbegrepen) en drinken en ziekenfonds en ook kleren en sigaretten en ook andere kleine dingen zoals shampoo enzo. maar daarna kreeg ik geld van een andere instantie en werd het geld op mijn rekening gestort en sindsdien beheer ik het zelf al komt die mevrouw van de sociale dienst wel geregeld kijken op de computer bij mij naar mijn afschriftjes of ik wel spaar en niet al mijn spaarcenten op doe. ik had teveel geld staan op de rekening van het ziekenhuis en dat werd ook op mijn rekening gestort. probeer daar zo goed mogelijk af te blijven maar heb in mei een galaxy S4 gekocht(had een S1 hiervoor dat behoorlijk traag geworden was) en deze maand een google nexus 7 gekocht omdat ik dacht als ik strips moet kopen ben ik duurder af dan een tablet kopen en strips downloaden van het internet :P
maar ik denk als ik alleen woon dat ik ook niet veel zou overhouden dan zou mijn zakgeld ook maar 50euro per week worden denk ik.weet nog altijd niet de totale kostenplaatje van alleen wonen.ben trouwens 29 dus val nietmeer onder jeugd ;) heb me ingeschreven voor een sociale woning maar mijn attest is vervallen en moet eigenlijk opnieuw naar de controle dokter maar zo lang ik hem niet zie blijft mijn geld doorlopen dus op zich geen probleem. toen ik vroeger in een jeugdinstelling zat kreeg ik 3euro per dag ofzo. was gebasseerd op je leeftijd of zoiets hoeveel je kreeg.
Haha dat had ik niet eens gezien. Zag het aan je schrijfstijl ;)

Wat een verhaal joh.. Moeilijk zeg! Ik weet niet of ik er overheen heb gelezen of niet; maar wat ''mankeer'' jij allemaal? Hoe kan het dat jij al 3 jaar in een instelling zit?

Hoe is dit allemaal een beetje begonnen? Hoe is jouw jeugd geweest? Veel vragen, maar oprecht geïnteresseerd :)
pi_131551045
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 13:30 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Haha dat had ik niet eens gezien. Zag het aan je schrijfstijl ;)

Wat een verhaal joh.. Moeilijk zeg! Ik weet niet of ik er overheen heb gelezen of niet; maar wat ''mankeer'' jij allemaal? Hoe kan het dat jij al 3 jaar in een instelling zit?

Hoe is dit allemaal een beetje begonnen? Hoe is jouw jeugd geweest? Veel vragen, maar oprecht geïnteresseerd :)
lagere school op internaat gezeten veel gepest geweest omdat ik een beetje mankte enzo ben 3 maanden te vroeg geboren en daarom is mijn rechterbeen korter dan mijn linker. vroeger liep ik dus met mijn rechterbeen op mijn tippen omdat ik mijn voet niet plat op de grond kon zetten toen ik 8 was ben ik geopereerd en is dat eigenlijk opgelost maar ik mank nog altijd omdat mijn been nog altijd te kort is ze konden het niet opereren omdat het anders kon zijn dat ik helemaal nietmeer op dat been kon lopen. ook paar keer weggelopen van thuis maar de politie bracht me altijd terug naar huis. kreeg veel slaag van mijn moeder dan een jaar naar een gewone school dus elke dag naar huis en was eigenlijk nog erger ipv elk weekend slaag was het nu terug elke dag op deze school ook veel gepest daarna naar een andere school terug internaat gekozen jaar blijven zitten werd in begin ook veel gepest maar ben toen zelf een pester geworden kreeg ik een gedragscontract en moest ik elke woensdag naar een psychiater uiteindelijk toch van school gestuurd maar kon wel op internaat blijven terwijl ik naar een andere school ging daar eigenlijk maar paar keer gepest geweest maar zat daar ook altijd alleen tijdens de middag. ik haat middagpauzes door het eerste internaat heb ik geleerd dat we niet mochten praten tijdens ons eten en dat kan ik nu nog altijd niet.uiteindelijk weer ambras thuis en ben ik naar comite van bijzondere jeugzorg gesteurd en in jeugsinstelling geplaats en dan van daaruit naar school gaan.uiteindelijk gekozen om bij mijn vader te wonen in spanje was plan dat ik daar naar school zou gaan maar die wou mij als goedkope werkkracht gebruiken omgerekend verdiende ik daar 125euro per maand. hij zij toen altijd dat hij daar de kost en inwoning van had afgetrokken na een jaar terug naar belgie gegaan omdat ik het beu was dan deeltijds onderwijs gaan studeren maar niet afgemaakt was kwaad op iets en dan ben ik toen met alles gestopt paar jaar werkloos thuis gezeten zonder geld dan werk gevonden in de Quick(belgische mcdonalds) dan impulsief vertrokken naar engeland omdat er een meisje zei dat ik bij haar moest komen wonen en dat ze me graag zag kom ik daar aan bleek dat ze verloofd was :') ok dan terug naar belgie weer thuis werkloos durfde mijn gezicht niet bij de quick laten zien verslaafd geworden aan world of warcraft uiteindelijk begonnen met mezelf te snijden en me op te sluiten in mijn kamer en zelfmoordgedachten veel slaappillen ingenomen. mijn moeder was ongerust dus ze belde de dokter en ik wou die niet zien dus dan hebben ze de vrederechter gebeld voor gedwongen opname dan ben ik na 2 maand gaan lopen naar een vriendin in nederland en toen ze me beu was teruggekomen terug thuis zelfde dan maar vrijwillig laten opnemen omdat ik het thuis nietmeer zag zitten. terwijl ik vroeger fysiek mishandeld werd door mijn moeder (nu doet ze dat nietmeer omdat ik haar keel heb dichtgeknepen in colere enige reden dat ik gestopt ben was omdat mijn kleine zus er ook nog was en die zat te roepen en te wenen. maar nu is het eigenlijk meer mentale mishandeling altijd mij afbreken en slechte dingen zeggen enzo.door altijd verwaarloosd te zijn ben ik verlegen geworden en wou ik niemand in mijn buurt omdat ik niemand kon vertrouwen komt er nog iets bij dat er iets ergs is gebeurd op internaat toen ik klein was waar ik niet over durf te praten. ik vertrouw niemand meer leef in mijn eigen fantasie wereld durf niet buiten te komen omdat ik dan iedereen dan naar mij kijkt en slechte dingen over me denkt en dan denk ik altijd zie ze weten dat ik in de psyciatrie zit en ze zien dat ik mank. ben wel wat minder verlegen geworden online dan maar irl praat ik eigenlijk tegen niemand in mijn groep en heb ik geen vrienden. de verpleging zit altijd maar te pushen van denk aan de toekomst enzo maar eerlijk gezegd ben ik al lang gestopt met denken aan de toekomst ik leef van dag tot dag en ik wou al doodgaan toen ik klein was en ik denk elke dag aan zelfmoord maar ik ben gewoon een mietje om een pijnloze manier te vinden als ik een pistool had had ik het direct gedaan. enige wat mij nog een beetje plezier geeft is af en toe een serie of anime kijken en wachten op GTA 5 voor pc.ik wil zo graag alleen wonen want mobiel internet kost me een fortuin maandelijk 120euro en ik wil gewoon alleen zijn maar als ik realistisch ben denk ik niet dat ik het ga kunnen om elke dag voor mezelf te zorgen. alleen op mezelf zijn zonder mensen om me heen gaat wel prima dat ben ik al heel mijn leven denk dat ik ondertussen al 4 keer in opname ben op verschillende plaatsen. ze hebben gezegd dat ik mcdd had eerst dacht ik dat ik borderline had maar dat blijkt niet het geval te zijn. ik was eerst opgelucht dat ik een stempel had kan je je problemen op iets steken maar ben me meer en meer gaan realiseren dat een stempel niets uitmaakt je krijgt toch niet de gepaste hulp. al houden ze hier wel rekening met mij want ik durf niet naar de winkel ik moet altijd iemand omkopen om voor mij sigaretten te kopen. gelukkig kom ik nooit niet buiten dus kom ik altijd wel toe met mijn geld en ik vind ook niet dat mensen iets gratis voor me moeten doen want dan krijg je dat nadien toch allemaal teruggescholden.

anyway now you know. heb meerdere bad luck met vrouwen achterwege gelaten. liefdesverdriet is ook heel pijnlijk.
pi_131551139
Mag je hier als partner van iemand met ASS ook iets vragen? Mijn vriend heeft namelijk als kind de diagnose Asperger gehad en hijzelf wil er eigenlijk niet meer over praten, maar ik zou toch wel graag willen weten of bepaalde dingen waar we tegenaan lopen wel of niet aan de Asperger liggen, en wat ik wel of niet van hem kan verwachten. Misschien hebben jullie als ervaringsdeskundigen daar kijk op.
Know that while you sleep
Everything has changed
pi_131551147
Godallemachtig vriend... Wat een leven heb je (gehad)... Onvoorstelbaar.. :{

Ik weet niet zo goed wat ik hier op moet zeggen. Dat laat ik voor nu even aan de andere users over, ik vul het wel aan.

Kusjekroel :*
  woensdag 25 september 2013 @ 14:35:31 #73
35189 Troel
scherp en bot
pi_131551738
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 14:17 schreef Mini. het volgende:
Mag je hier als partner van iemand met ASS ook iets vragen? Mijn vriend heeft namelijk als kind de diagnose Asperger gehad en hijzelf wil er eigenlijk niet meer over praten, maar ik zou toch wel graag willen weten of bepaalde dingen waar we tegenaan lopen wel of niet aan de Asperger liggen, en wat ik wel of niet van hem kan verwachten. Misschien hebben jullie als ervaringsdeskundigen daar kijk op.
Tuurlijk :)
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
pi_131552338
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 14:17 schreef Mini. het volgende:
Mag je hier als partner van iemand met ASS ook iets vragen? Mijn vriend heeft namelijk als kind de diagnose Asperger gehad en hijzelf wil er eigenlijk niet meer over praten, maar ik zou toch wel graag willen weten of bepaalde dingen waar we tegenaan lopen wel of niet aan de Asperger liggen, en wat ik wel of niet van hem kan verwachten. Misschien hebben jullie als ervaringsdeskundigen daar kijk op.
hoe vaak heb je al met hem erover gesproken?bedoel iedere keer je levensverhaal zitten te vertellen is behoorlijk uitputtend. op 3 jaar tijd heb ik meerdere keren mijn verhaal opnieuw moeten vertellen en op den duur geraak je dat wel beu. je zou hem mss kunnen overtuigen door 1 dag een gesprek te hebben en dan af te spreken dat je dan alles mag vragen en daarna niet meer vragen. bij mensen in opname zijn er geregeld info dagen voor familie.gaat hij nog naar een psychiater?mss dat je daar ook eens aan kunt vragen. ook is iedereen anders niet iedereen heeft evenveel last van bepaalde symptomen dus zal ook bijzonder lastig zijn om te zeggen wat je partner wel of niet kan op basis van jouw uitleg. voorbeeld ik kom zelden alleen buiten als ik dan buiten kom moet dat met iemand zijn dat ik al tijdje ken. maar er is wel een uitzondering als ik een pakje ga halen 100m verderop met de afdelingsfiets al is het nog wel altijd op het domein dus niet echt buiten.
pi_131554389
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 14:51 schreef redboyke het volgende:

[..]

hoe vaak heb je al met hem erover gesproken?bedoel iedere keer je levensverhaal zitten te vertellen is behoorlijk uitputtend. op 3 jaar tijd heb ik meerdere keren mijn verhaal opnieuw moeten vertellen en op den duur geraak je dat wel beu. je zou hem mss kunnen overtuigen door 1 dag een gesprek te hebben en dan af te spreken dat je dan alles mag vragen en daarna niet meer vragen. bij mensen in opname zijn er geregeld info dagen voor familie.gaat hij nog naar een psychiater?mss dat je daar ook eens aan kunt vragen. ook is iedereen anders niet iedereen heeft evenveel last van bepaalde symptomen dus zal ook bijzonder lastig zijn om te zeggen wat je partner wel of niet kan op basis van jouw uitleg. voorbeeld ik kom zelden alleen buiten als ik dan buiten kom moet dat met iemand zijn dat ik al tijdje ken. maar er is wel een uitzondering als ik een pakje ga halen 100m verderop met de afdelingsfiets al is het nog wel altijd op het domein dus niet echt buiten.
We hebben het er wel een aantal keren over gehad, op zich is hij best bereid om me te vertellen wat hij weet, maar hij weet zelf ook niet hoe "erg" hij het op dit moment nog heeft, om het zo te zeggen. Hij gaat wel naar een psycholoog, maar dat is (zoals hij het aan mij uitlegt) niet direct gerelateerd aan zijn Asperger. Hij vertelt mij weinig over wat daar precies besproken wordt en ik wil zijn privacy op dat gebied ook respecteren. Maar wat ik wel weet is dat het daar ook weinig ter sprake komt, omdat hij er dus liever niet aan herinnerd wordt. Dat is op zich ook niet zo erg want over het algemeen functioneert hij heel "normaal", de meeste mensen merken waarschijnlijk niet eens iets aan hem, maar in een relatie komen bepaalde kenmerken van Asperger natuurlijk extra naar voren.
Ik zal jullie ook niet vragen om te voorspellen wat hij wel en niet kan, ik wil alleen graag weten of bepaalde "trekjes" van hem gerelateerd zijn aan de Asperger. Dan kan ik beter begrijpen waarom hij zich soms op een bepaalde manier gedraagt, voor ik er allerlei verkeerde conclusies uit trek.

Het belangrijkste waar ik tegenaan loop is eigenlijk dat hij erg weinig rekening houdt met mij, en nog steeds erg vanuit zichzelf redeneert in plaats van vanuit "ons". Bijvoorbeeld, hij heeft een aantal hobbies en die plant hij gerust op alle avonden van een week achter elkaar, waardoor er geen enkele avond overblijft die we samen kunnen doorbrengen. Tenzij er een concrete activiteit is die we samen gaan doen, denkt hij er vaak niet aan om tijd met mij over te laten, of in elk geval niet voordat het al vol zit met andere dingen (hij heeft ook erg de neiging om dingen lang van tevoren al vol te plannen). Ik heb al vaak aangegeven dat ik hem graag een paar avonden per week zou zien, maar hij blijft het op die manier doen. Ik heb dan de neiging om te denken dat hij mij gewoon niet wil zien, of willens en wetens mijn wensen naast zich neerlegt, maar hij zegt zelf dat hij daar op moment dat hij iets anders aan het plannen is gewoon niet aan denkt en dat dat niks zegt over zijn gevoelens voor mij. Is dat iets wat jullie herkennen?
Als ik hem vraag om iets in zijn planning te veranderen om ruimte te maken voor mij, vindt hij dat vaak zelfs een goed idee maar dan reageert hij inderdaad soms alsof hij die optie voor het eerst hoort. Terwijl ik dan het gevoel heb dat ik me opdring omdat ik er vanuit ga dat hij die optie zelf ook wel bedacht had en dat er een reden is dat hij dat niet voorstelt. Als dat niet zo is, zou het wel helpen om dat te weten. Dan kan ik het bijvoorbeeld vaker concreet vragen.

Al die dingen zijn intussen wel een beetje aan het veranderen, maar bij hem ontwikkelt het "wij-gevoel" zich een stuk langzamer dan bij mij. Nu ben ik zo'n beetje aan het wachten tot dat wel gebeurt, in het begin dacht ik dat hij gewoon wat meer tijd nodig had, maar onderhand begin ik me af te vragen of ik niet voor niks wacht. Als dit iets is waar hij altijd moeite mee zal houden wil ik daar best mee (proberen te) leven, maar dan is het wel tijd om te stoppen met wachten en manieren te gaan zoeken om er omheen te werken. Het probleem is dus alleen dat hij zelf ook geen idee heeft in hoeverre hij nog last heeft van zijn Asperger en of hij op dit gebied gewoon anders "werkt" dan anderen. Hij lijkt dit ook niet te willen weten. Vandaar dat ik graag eens van anderen zou horen (voor zover een vreemde dat kan inschatten, natuurlijk) of dit wel of niet met zijn Asperger te maken kan hebben.

[ Bericht 0% gewijzigd door Mini. op 25-09-2013 15:56:03 ]
Know that while you sleep
Everything has changed
pi_131555262
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 15:49 schreef Mini. het volgende:

[..]

Het belangrijkste waar ik tegenaan loop is eigenlijk dat hij erg weinig rekening houdt met mij, en nog steeds erg vanuit zichzelf redeneert in plaats van vanuit "ons". Bijvoorbeeld, hij heeft een aantal hobbies en die plant hij gerust op alle avonden van een week achter elkaar, waardoor er geen enkele avond overblijft die we samen kunnen doorbrengen. Tenzij er een concrete activiteit is die we samen gaan doen, denkt hij er vaak niet aan om tijd met mij over te laten, of in elk geval niet voordat het al vol zit met andere dingen (hij heeft ook erg de neiging om dingen lang van tevoren al vol te plannen). Ik heb al vaak aangegeven dat ik hem graag een paar avonden per week zou zien, maar hij blijft het op die manier doen. Ik heb dan de neiging om te denken dat hij mij gewoon niet wil zien, of willens en wetens mijn wensen naast zich neerlegt, maar hij zegt zelf dat hij daar op moment dat hij iets anders aan het plannen is gewoon niet aan denkt en dat dat niks zegt over zijn gevoelens voor mij. Is dat iets wat jullie herkennen?
Ik kan me dat wel voorstellen. Op het moment dat hij een avondje -met jou- wilt plannen, is ie nog helemaal niet zeker of -jij wel kunt- en aangezien je dan liever zekerheid hebt, plan je het maar op je beste vermogen (en dus zonder jou). Das tenminste zoals ik het me voor kan stellen.

Anders stel je hem voor een bepaalde dag (of 2 dagen ofzo) als vaste dag met hem te houden, dan kan hij dat altijd zo inplannen.

Nou ben ikzelf totaal niet zo'n planner (ik plan zo min mogelijk vooruit en alleen de dingen die moeten), maar afspraakjes met mijn vriendin zou ik het liefste ook paar dagen van tevoren willen weten. Zo van "Goed als je er in een half uurtje bent?" vind ik heel naar, omdat het kut is voor mij om ja te zeggen (moet ik -alles- in mijn hoofd voor haar gaan omgooien) en kut is voor ons allebei om nee te zeggen. Dan drijf je me in het nauw.
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 15:49 schreef Mini. het volgende:
Als ik hem vraag om iets in zijn planning te veranderen om ruimte te maken voor mij, vindt hij dat vaak zelfs een goed idee maar dan reageert hij inderdaad soms alsof hij die optie voor het eerst hoort. Terwijl ik dan het gevoel heb dat ik me opdring omdat ik er vanuit ga dat hij die optie zelf ook wel bedacht had en dat er een reden is dat hij dat niet voorstelt. Als dat niet zo is, zou het wel helpen om dat te weten. Dan kan ik het bijvoorbeeld vaker concreet vragen.

Al die dingen zijn intussen wel een beetje aan het veranderen, maar bij hem ontwikkelt het "wij-gevoel" zich een stuk langzamer dan bij mij. Nu ben ik zo'n beetje aan het wachten tot dat wel gebeurt, in het begin dacht ik dat hij gewoon wat meer tijd nodig had, maar onderhand begin ik me af te vragen of ik niet voor niks wacht. Als dit iets is waar hij altijd moeite mee zal houden wil ik daar best mee (proberen te) leven, maar dan is het wel tijd om te stoppen met wachten en manieren te gaan zoeken om er omheen te werken. Het probleem is dus alleen dat hij zelf ook geen idee heeft in hoeverre hij nog last heeft van zijn Asperger en of hij op dit gebied gewoon anders "werkt" dan anderen. Hij lijkt dit ook niet te willen weten. Vandaar dat ik graag eens van anderen zou horen (voor zover een vreemde dat kan inschatten, natuurlijk) of dit wel of niet met zijn Asperger te maken kan hebben.
Dat "wij"-gevoel krijg ik pas echt na een jaar of 5 of zo. Ik heb in mijn leven de nodige rotte appels gehad waar ik het slachtoffer van ben geweest omdat -ik- iemand te snel dichtbij me liet komen. Om dat te voorkomen, houd ik mensen langere tijd op gepaste afstand.

Maar wat anders: Als hij niet in staat is zich aan te passen (wsl probeert hij het wel, maar oogt die inzet van hem als minimaal in jouw ogen. Vergeet niet dat mensen met autisme een heel stuk minder flexibel zijn dan NTers) en jij wilt het verder niet (wat trouwens niet de indruk is die ik van jou krijg, maar ik speur toch wel een soort wanhoop), dan gaat dit net zolang voortduren totdat 1 van jullie het afkapt, de ander teleurgesteld en wellicht verbijsterd achterlatend.

Stel hem anders het idee voor om een vaste dag in de week met elkaar te spenderen, dat is praktisch haalbaar en makkelijk te plannen, zo, iedereen blij! :)
pi_131555939
quote:
7s.gif Op woensdag 25 september 2013 16:13 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik kan me dat wel voorstellen. Op het moment dat hij een avondje -met jou- wilt plannen, is ie nog helemaal niet zeker of -jij wel kunt- en aangezien je dan liever zekerheid hebt, plan je het maar op je beste vermogen (en dus zonder jou). Das tenminste zoals ik het me voor kan stellen.

Anders stel je hem voor een bepaalde dag (of 2 dagen ofzo) als vaste dag met hem te houden, dan kan hij dat altijd zo inplannen.

Nou ben ikzelf totaal niet zo'n planner (ik plan zo min mogelijk vooruit en alleen de dingen die moeten), maar afspraakjes met mijn vriendin zou ik het liefste ook paar dagen van tevoren willen weten. Zo van "Goed als je er in een half uurtje bent?" vind ik heel naar, omdat het kut is voor mij om ja te zeggen (moet ik -alles- in mijn hoofd voor haar gaan omgooien) en kut is voor ons allebei om nee te zeggen. Dan drijf je me in het nauw.

[..]

Dat "wij"-gevoel krijg ik pas echt na een jaar of 5 of zo. Ik heb in mijn leven de nodige rotte appels gehad waar ik het slachtoffer van ben geweest omdat -ik- iemand te snel dichtbij me liet komen. Om dat te voorkomen, houd ik mensen langere tijd op gepaste afstand.

Maar wat anders: Als hij niet in staat is zich aan te passen (wsl probeert hij het wel, maar oogt die inzet van hem als minimaal in jouw ogen. Vergeet niet dat mensen met autisme een heel stuk minder flexibel zijn dan NTers) en jij wilt het verder niet (wat trouwens niet de indruk is die ik van jou krijg, maar ik speur toch wel een soort wanhoop), dan gaat dit net zolang voortduren totdat 1 van jullie het afkapt, de ander teleurgesteld en wellicht verbijsterd achterlatend.

Stel hem anders het idee voor om een vaste dag in de week met elkaar te spenderen, dat is praktisch haalbaar en makkelijk te plannen, zo, iedereen blij! :)
Bedankt voor je reactie! Zo'n vaste dag is misschien wel een goed idee ja. Al wil ik natuurlijk niet op termijn steeds meer avonden van hem moeten "claimen", maar het is een begin. :)
Hij heeft trouwens ook mijn agenda dus hij weet meestal wel of ik kan, en dan nog, als hij alles zonder mij vol plant weet hij natuurlijk zeker dat we elkaar niet meer kunnen zien. :P Maar goed, misschien weer iets waarin we gewoon anders denken.

Het punt is eigenlijk dat ik me best wil aanpassen, maar dat ik niet goed weet of er nou wel of niet iets is waar ik me aan moet aanpassen. Omdat hij er zelf niet vanuit gaat dat hij op dit gebied nog last heeft van zijn Asperger, vind ik het heel lastig om al te duidelijke "kunstgrepen" voor te stellen, want dan confronteer ik hem er tegen zijn zin mee en is het alsof ik hem als patiënt behandel. Als het nodig is wil ik daar best doorheen, maar ik wil hem ook geen problemen aanpraten die hij niet heeft. Daarom wil ik beter begrijpen of zijn gedrag nou wel of niet een teken is van Asperger.
Know that while you sleep
Everything has changed
pi_131555991
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 15:49 schreef Mini. het volgende:

[..]

We hebben het er wel een aantal keren over gehad, op zich is hij best bereid om me te vertellen wat hij weet, maar hij weet zelf ook niet hoe "erg" hij het op dit moment nog heeft, om het zo te zeggen. Hij gaat wel naar een psycholoog, maar dat is (zoals hij het aan mij uitlegt) niet direct gerelateerd aan zijn Asperger. Hij vertelt mij weinig over wat daar precies besproken wordt en ik wil zijn privacy op dat gebied ook respecteren. Maar wat ik wel weet is dat het daar ook weinig ter sprake komt, omdat hij er dus liever niet aan herinnerd wordt. Dat is op zich ook niet zo erg want over het algemeen functioneert hij heel "normaal", de meeste mensen merken waarschijnlijk niet eens iets aan hem, maar in een relatie komen bepaalde kenmerken van Asperger natuurlijk extra naar voren.
Ik zal jullie ook niet vragen om te voorspellen wat hij wel en niet kan, ik wil alleen graag weten of bepaalde "trekjes" van hem gerelateerd zijn aan de Asperger. Dan kan ik beter begrijpen waarom hij zich soms op een bepaalde manier gedraagt, voor ik er allerlei verkeerde conclusies uit trek.

Het belangrijkste waar ik tegenaan loop is eigenlijk dat hij erg weinig rekening houdt met mij, en nog steeds erg vanuit zichzelf redeneert in plaats van vanuit "ons". Bijvoorbeeld, hij heeft een aantal hobbies en die plant hij gerust op alle avonden van een week achter elkaar, waardoor er geen enkele avond overblijft die we samen kunnen doorbrengen. Tenzij er een concrete activiteit is die we samen gaan doen, denkt hij er vaak niet aan om tijd met mij over te laten, of in elk geval niet voordat het al vol zit met andere dingen (hij heeft ook erg de neiging om dingen lang van tevoren al vol te plannen). Ik heb al vaak aangegeven dat ik hem graag een paar avonden per week zou zien, maar hij blijft het op die manier doen. Ik heb dan de neiging om te denken dat hij mij gewoon niet wil zien, of willens en wetens mijn wensen naast zich neerlegt, maar hij zegt zelf dat hij daar op moment dat hij iets anders aan het plannen is gewoon niet aan denkt en dat dat niks zegt over zijn gevoelens voor mij. Is dat iets wat jullie herkennen?
Als ik hem vraag om iets in zijn planning te veranderen om ruimte te maken voor mij, vindt hij dat vaak zelfs een goed idee maar dan reageert hij inderdaad soms alsof hij die optie voor het eerst hoort. Terwijl ik dan het gevoel heb dat ik me opdring omdat ik er vanuit ga dat hij die optie zelf ook wel bedacht had en dat er een reden is dat hij dat niet voorstelt. Als dat niet zo is, zou het wel helpen om dat te weten. Dan kan ik het bijvoorbeeld vaker concreet vragen.

Al die dingen zijn intussen wel een beetje aan het veranderen, maar bij hem ontwikkelt het "wij-gevoel" zich een stuk langzamer dan bij mij. Nu ben ik zo'n beetje aan het wachten tot dat wel gebeurt, in het begin dacht ik dat hij gewoon wat meer tijd nodig had, maar onderhand begin ik me af te vragen of ik niet voor niks wacht. Als dit iets is waar hij altijd moeite mee zal houden wil ik daar best mee (proberen te) leven, maar dan is het wel tijd om te stoppen met wachten en manieren te gaan zoeken om er omheen te werken. Het probleem is dus alleen dat hij zelf ook geen idee heeft in hoeverre hij nog last heeft van zijn Asperger en of hij op dit gebied gewoon anders "werkt" dan anderen. Hij lijkt dit ook niet te willen weten. Vandaar dat ik graag eens van anderen zou horen (voor zover een vreemde dat kan inschatten, natuurlijk) of dit wel of niet met zijn Asperger te maken kan hebben.
ik heb geen asperger maar heb dat ook wel dat ik met andere mensen geen rekening hou.
zo stuur ik eigenlijk nooit uit mezelf een berichtje naar iemand maar moet die persoon altijd eerst sturen.omdat ik het gewoon ben van altijd alleen te zijn is het ook moeilijk voor mij om te weten wat andere mensen verwachten van mij ik weet niet hoe ik met vrienden moet omgaan.het ergste is mss eigenlijk ook uit schrik dat je iemand te leuk ga vinden en afhankelijk gaat opstellen je automatisch jezelf beschermt en onverschillig reageert. gewoon uit schrik om gekwetst te worden.

ben je geintereseert in zijn hobbies?word er altijd verdrietig van als ik zo met vol enthousiasme over een serie vertelt en de andere persoon kan het precies maar weinig schelen en dat merk ik dan aan de antwoorden en gelaatsuitdrukkingen. mss weet hij dat jij dat toch maar niks vind. en dan vraagt hij maar niet of jij mee wil ofzo omdat hij eerder al dat gevoel kreeg.

dat hij geen rekening houdt met je betekend niet dat hij niet om je geeft.ik ben een tijd verslaafd geweest aan world of warcraft en dan kon me ook niks anders boeien dan dat spel maar ik zag mijn ex vriendin wel graag al zag ik op dat moment zelf niet in dat ik haar wat verwaarloosde.

wat magnettronkoffie zei is een goed idee om mss samen met hem de planning samen te maken.

dat wij gevoel heb ik zelf ook nietmeer ook teveel shit met vrouwen meegemaakt en ik kan wel van iemand houden maar de volle 100% vertrouwen is echt moeilijk denk niet dat ik dat ooit terug opnieuw kan.

dat hij naar de psycholoog gaat is wel goed zelf ben ik heel gesloten en kan nu makkelijker mijn mening zeggen dan pak 3 jaar geleden.

ik heb graag duidelijkheid en dat mensen eerlijk tegen me zijn
je kan mss eens vragen hoe het was bij de psycholoog als hij zin heeft om te praten gaat die mss wel wat meer dingen vertellen en anders zegt die gewoon het was ok.
maar ik zou ook niet teveel uithoren je kan ook nog wel wachten tot het nog eens aan bod komt
pi_131556550
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 16:36 schreef redboyke het volgende:

[..]

ik heb geen asperger maar heb dat ook wel dat ik met andere mensen geen rekening hou.
zo stuur ik eigenlijk nooit uit mezelf een berichtje naar iemand maar moet die persoon altijd eerst sturen.omdat ik het gewoon ben van altijd alleen te zijn is het ook moeilijk voor mij om te weten wat andere mensen verwachten van mij ik weet niet hoe ik met vrienden moet omgaan.het ergste is mss eigenlijk ook uit schrik dat je iemand te leuk ga vinden en afhankelijk gaat opstellen je automatisch jezelf beschermt en onverschillig reageert. gewoon uit schrik om gekwetst te worden.

ben je geintereseert in zijn hobbies?word er altijd verdrietig van als ik zo met vol enthousiasme over een serie vertelt en de andere persoon kan het precies maar weinig schelen en dat merk ik dan aan de antwoorden en gelaatsuitdrukkingen. mss weet hij dat jij dat toch maar niks vind. en dan vraagt hij maar niet of jij mee wil ofzo omdat hij eerder al dat gevoel kreeg.

dat hij geen rekening houdt met je betekend niet dat hij niet om je geeft.ik ben een tijd verslaafd geweest aan world of warcraft en dan kon me ook niks anders boeien dan dat spel maar ik zag mijn ex vriendin wel graag al zag ik op dat moment zelf niet in dat ik haar wat verwaarloosde.

wat magnettronkoffie zei is een goed idee om mss samen met hem de planning samen te maken.

dat wij gevoel heb ik zelf ook nietmeer ook teveel shit met vrouwen meegemaakt en ik kan wel van iemand houden maar de volle 100% vertrouwen is echt moeilijk denk niet dat ik dat ooit terug opnieuw kan.

dat hij naar de psycholoog gaat is wel goed zelf ben ik heel gesloten en kan nu makkelijker mijn mening zeggen dan pak 3 jaar geleden.

ik heb graag duidelijkheid en dat mensen eerlijk tegen me zijn
je kan mss eens vragen hoe het was bij de psycholoog als hij zin heeft om te praten gaat die mss wel wat meer dingen vertellen en anders zegt die gewoon het was ok.
maar ik zou ook niet teveel uithoren je kan ook nog wel wachten tot het nog eens aan bod komt
Die dingen die jij beschrijft herken ik wel bij hem, daar ben ik me misschien niet altijd genoeg bewust van.
Over zijn hobbies: dat zijn vooral dingen die we niet samen kunnen doen (bijv. sporten waar ik niet in zijn team mee kan ofzo) maar als hij enthousiast over iets vertelt vind ik dat wel leuk. :)

Net trouwens ook jouw verhaal gelezen, jeetje... Het heeft jou niet mee gezeten in je leven. :{ Ik hoop dat je de dingen op den duur toch weer wat zonniger in gaat zien!
Know that while you sleep
Everything has changed
pi_131559056
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 16:34 schreef Mini. het volgende:

[..]

Bedankt voor je reactie! Zo'n vaste dag is misschien wel een goed idee ja. Al wil ik natuurlijk niet op termijn steeds meer avonden van hem moeten "claimen", maar het is een begin. :)
Hij heeft trouwens ook mijn agenda dus hij weet meestal wel of ik kan, en dan nog, als hij alles zonder mij vol plant weet hij natuurlijk zeker dat we elkaar niet meer kunnen zien. :P Maar goed, misschien weer iets waarin we gewoon anders denken.

Het punt is eigenlijk dat ik me best wil aanpassen, maar dat ik niet goed weet of er nou wel of niet iets is waar ik me aan moet aanpassen. Omdat hij er zelf niet vanuit gaat dat hij op dit gebied nog last heeft van zijn Asperger, vind ik het heel lastig om al te duidelijke "kunstgrepen" voor te stellen, want dan confronteer ik hem er tegen zijn zin mee en is het alsof ik hem als patiënt behandel. Als het nodig is wil ik daar best doorheen, maar ik wil hem ook geen problemen aanpraten die hij niet heeft. Daarom wil ik beter begrijpen of zijn gedrag nou wel of niet een teken is van Asperger.
Vetgedrukte is ook heel lastig. Het is niet makkelijk te zien of een bepaalde eigenschap van iemand met autisme nou wel of juist niet met autisme te maken heeft.
Persoonlijk denk ik dat dit lijntje -heel- dun is. Autisme is (in mijn geval ieg) nauw verweven met wie ik ben. Het is vergelijkbaar met dat je het normaal vindt dat als het waait, je je haren op je hoofd voelt meebewegen, het hoort bij je.

Het is heel vervelend om van iemand te willen weten of iets autisme is of niet. Persoonlijk weet ikzelf dat namelijk ook niet (ik moet het logisch terugredeneren of het evt autisme is of niet).

Beetje duidelijk zo? Of sla ik de plank hier genadeloos mis? :P
pi_131592278
quote:
0s.gif Op woensdag 25 september 2013 18:06 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vetgedrukte is ook heel lastig. Het is niet makkelijk te zien of een bepaalde eigenschap van iemand met autisme nou wel of juist niet met autisme te maken heeft.
Persoonlijk denk ik dat dit lijntje -heel- dun is. Autisme is (in mijn geval ieg) nauw verweven met wie ik ben. Het is vergelijkbaar met dat je het normaal vindt dat als het waait, je je haren op je hoofd voelt meebewegen, het hoort bij je.

Het is heel vervelend om van iemand te willen weten of iets autisme is of niet. Persoonlijk weet ikzelf dat namelijk ook niet (ik moet het logisch terugredeneren of het evt autisme is of niet).

Beetje duidelijk zo? Of sla ik de plank hier genadeloos mis? :P
Nee hoor, ik begrijp wat je bedoelt. Dan moet ik misschien maar proberen niet te veel op dat autisme te focusen en het gewoon te behandelen als eigenschap van hem als persoon...
Know that while you sleep
Everything has changed
pi_131592369
quote:
1s.gif Op donderdag 26 september 2013 18:03 schreef Mini. het volgende:

[..]

Nee hoor, ik begrijp wat je bedoelt. Dan moet ik misschien maar proberen niet te veel op dat autisme te focusen en het gewoon te behandelen als eigenschap van hem als persoon...
Niet te veel, maar ook niet te weinig. Als iemand autisme heeft en je hebt eenmaal door hoe je met zo'n persoon om moet gaan, dan zit je 99% van de situaties altijd goed! :P
pi_131596261
quote:
0s.gif Op donderdag 26 september 2013 18:07 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Niet te veel, maar ook niet te weinig. Als iemand autisme heeft en je hebt eenmaal door hoe je met zo'n persoon om moet gaan, dan zit je 99% van de situaties altijd goed! :P
Joh, vertel dat mijn man even :')

Die mag binnenkort mee naar m'n psych, mag zij hem gaan vertellen hoe ik inelkaar steek, aangezien hij van mij niets aanneemt :')
pi_131603116
quote:
0s.gif Op donderdag 26 september 2013 20:13 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Joh, vertel dat mijn man even :')

Die mag binnenkort mee naar m'n psych, mag zij hem gaan vertellen hoe ik inelkaar steek, aangezien hij van mij niets aanneemt :')
Ik had het over het begrijpen van een autist voor een niet-autist. Bij jou is het andersom :P
Maar even serieus, jouw man begrijpt jou niet?
  donderdag 26 september 2013 @ 23:50:39 #85
402517 Dactylus
I just watch...
pi_131606272
*Zucht* Nu weet ik weer waar een dagritme voor is. Deze week een andere weekindeling gehad als normaal, en zodra ik thuis ben slaat mijn hoofd op hol. Nu wakker omdat ik toch maar vroeg mijn bed ben ingegaan, hopen dat het zich voor morgen uitbetaald. Een belangrijke dag op het werk voor de boeg, met andere werktijden als standaard.. Ik zie er op het moment toch een beetje tegenop...
... and I hope it's not bothering you.
pi_131611345
quote:
0s.gif Op donderdag 26 september 2013 22:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik had het over het begrijpen van een autist voor een niet-autist. Bij jou is het andersom :P
Maar even serieus, jouw man begrijpt jou niet?
Klopt, mijn man doet gauw iets af als aanstelleritus of hysterisch. Heel vermoeiend. Kan hem wel 10x uitleggen dat ik niet ''normaal'' reageer op sommige situaties en emoties, maar het wil er niet in.
pi_131611444
quote:
0s.gif Op vrijdag 27 september 2013 10:01 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Klopt, mijn man doet gauw iets af als aanstelleritus of hysterisch. Heel vermoeiend. Kan hem wel 10x uitleggen dat ik niet ''normaal'' reageer op sommige situaties en emoties, maar het wil er niet in.




http://www.youtube.com/user/ICanTalkNowAutism/videos

etc. Misschien dat je hem via Youtube filmpjes bepaalde dingen duidelijk kan maken. Ook zijn er goede boeken die een beter inzicht geven.
  vrijdag 27 september 2013 @ 10:07:31 #88
35189 Troel
scherp en bot
pi_131611490
Het grote punt is dat sommige mensen het ook niet willen begrijpen, geen boeken willen lezen en de filmpjes blijven afdoen als onzin.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
pi_131612030
quote:
7s.gif Op vrijdag 27 september 2013 10:07 schreef Troel het volgende:
Het grote punt is dat sommige mensen het ook niet willen begrijpen, geen boeken willen lezen en de filmpjes blijven afdoen als onzin.
Dit.
Hij is ook te beroerd om zich in te lezen, zelfs een beetje Wikipedia is al teveel gevraagd |:(
pi_131612085
quote:
0s.gif Op vrijdag 27 september 2013 10:30 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Dit.
Hij is ook te beroerd om zich in te lezen, zelfs een beetje Wikipedia is al teveel gevraagd |:(
Ah, dat lijkt mij erg lastig en vervelend.
pi_131612339
quote:
7s.gif Op vrijdag 27 september 2013 10:07 schreef Troel het volgende:
Het grote punt is dat sommige mensen het ook niet willen begrijpen, geen boeken willen lezen en de filmpjes blijven afdoen als onzin.
Dat maakt het allemaal niet makkelijker inderdaad. Niet inlezen/dingen afdoen als onzin = een stuk meer problemen

(Ja, ik post weer eens mee, lang geleden enzo :* )
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
pi_131613501
quote:
0s.gif Op vrijdag 27 september 2013 10:32 schreef YokiKater het volgende:

[..]

Ah, dat lijkt mij erg lastig en vervelend.
Ik laat hem de hulplijn wel bellen :')
pi_131614476
quote:
0s.gif Op vrijdag 27 september 2013 11:30 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ik laat hem de hulplijn wel bellen :')
Goed plan, ik hoop dat hij dat wel wilt.
pi_131617407
quote:
0s.gif Op vrijdag 27 september 2013 10:05 schreef YokiKater het volgende:

[..]





http://www.youtube.com/user/ICanTalkNowAutism/videos

etc. Misschien dat je hem via Youtube filmpjes bepaalde dingen duidelijk kan maken. Ook zijn er goede boeken die een beter inzicht geven.
Heb je misschien een voorbeeld van zo'n boek?

Onbegrijpelijk dat iemand niet wil weten in hoe z'n partner in elkaar zit, zo kun je toch niet samenleven...
Know that while you sleep
Everything has changed
pi_131617480
quote:
0s.gif Op vrijdag 27 september 2013 14:02 schreef Mini. het volgende:

[..]

Heb je misschien een voorbeeld van zo'n boek?

Onbegrijpelijk dat iemand niet wil weten in hoe z'n partner in elkaar zit, zo kun je toch niet samenleven...
http://www.bol.com/nl/p/alleen-met-mijn-wereld/1001004007524246/
pi_131618967
quote:
Dankjewel! :)

Ook voor de filmpjes die je hiervoor postte trouwens, en daarbij stonden ook weer links naar nuttige filmpjes. Nu begrijp ik ook wat beter waarom mijn vriend bij heel kleine ruzies steeds meteen dacht dat we uit elkaar gingen. Je houdt van elkaar of je hebt een hekel aan elkaar, heel zwart-wit.
Know that while you sleep
Everything has changed
pi_131620065
quote:
0s.gif Op vrijdag 27 september 2013 14:55 schreef Mini. het volgende:

[..]

Dankjewel! :)

Ook voor de filmpjes die je hiervoor postte trouwens, en daarbij stonden ook weer links naar nuttige filmpjes. Nu begrijp ik ook wat beter waarom mijn vriend bij heel kleine ruzies steeds meteen dacht dat we uit elkaar gingen. Je houdt van elkaar of je hebt een hekel aan elkaar, heel zwart-wit.
Geen dank, ik vind het fijn als ik iemand op weg kan helpen of informatie kan delen.
It never hurts to help - Eek! the Cat.

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 27-09-2013 15:32:43 ]
pi_131620752
Deze is ook mooi trouwens, ondanks de taalfouten.
pi_131621832
Godverdegodver... ik probeer echt al tijjjjjjjdenlang es een keer te flirten / leuk oogcontact te maken met de dames (eigenlijk sinds ik meerdere keren in de week 200 kilometer met de trein moet), maar het lukt me maar niet :'( ik krijg het er gewoon niet uit om iemand lang genoeg aan durven te kijken of om uit het niets een lachje tevoorschijn te toveren }:|

Moet erbij zeggen dat ze vaak (95%) ook totaal geen interesse lijken te hebben en dus niet naar mij kijken, wat me weer erg onzeker maakt ('zie ik er dan zo slecht uit etc....' :') )

Is dit nou normaal? Ik word er zolangzamerhand schijtziek van dat het nooit es een keer lukt (althans niet als het initiatief vanuit mij moet komen). Hoe gaan jullie hiermee om?
pi_131621933
quote:
0s.gif Op vrijdag 27 september 2013 16:44 schreef GlenSpey het volgende:
Godverdegodver... ik probeer echt al tijjjjjjjdenlang es een keer te flirten / leuk oogcontact te maken met de dames (eigenlijk sinds ik meerdere keren in de week 200 kilometer met de trein moet), maar het lukt me maar niet :'( ik krijg het er gewoon niet uit om iemand lang genoeg aan durven te kijken of om uit het niets een lachje tevoorschijn te toveren }:|

Moet erbij zeggen dat ze vaak (95%) ook totaal geen interesse lijken te hebben en dus niet naar mij kijken, wat me weer erg onzeker maakt ('zie ik er dan zo slecht uit etc....' :') )

Is dit nou normaal? Ik word er zolangzamerhand schijtziek van dat het nooit es een keer lukt (althans niet als het initiatief vanuit mij moet komen). Hoe gaan jullie hiermee om?
O bij mij lacht verder ook bijna nooit iemand terug hoor :')
En als ze wel tergulachen dan heeft dat wsl toch geen diepere betekenis :P
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')