Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 234

Oh jakkes Kyara! Sterkte!

Zie net een fb update.....ze is blijkbaar druk met breien

Zo ik haak maar gewoon weer aan, want ben al weer een paar dagen aan het lezen, maar altijd lastig om weer aan te sluiten!

Gebruikt ze een speen kleinzusje? Ik deed bij Mex altijd zijn speen in met verven en kleien enzo.
Hema heeft wel stiften die niet giftig zijn en uitwasbaar, maar dat zijn alleen de basiskleurtjes.
En ik denk niet dat wat krijt giftig is hoor.
Witte schoolkrijtjes kunnen iig geen kwaad, er zijn mensen die een drang hebben om dat te eten en die eten dat gewoon,haha

Sterkte voor je dreumes Kyara!

TAP gefeliciteerd! Zie je in het peutertopic!

Jullie hadden het over kletsen! Nena kletst ook heel veel! Ze zegt K3, Nijntje, Mex, naam tante van 7 jaar,bloem, naam buurmeisje,koe, dit,die,daar enz., happie, lamp enz.

Natuurlijk niet alles helemaal duidelijk, maar ik sta echt versteld, want Mex praat pas sinds een paar maanden

Troeta , wat kletst Nena toch goed al! Hier komen we nog niet veel verder dan: ja, nee, die, daar, speen, papa, mama, waf waf (nouja, huhu dan , beeeeh (als je vraagt wat een schaap doet) en soms zegt ze poe (poes).

KZ, hier tekenen we met waspotloodjes van HEMA. Zijn ook super fijn en hoewel ze alles in dr mond stopt, doet ze dat hier niet mee.

Ach M. . Hoe gaat 't nu Kyara?

TAP, beetje laat maar van harte nog! Een heuse peuter

Wij zijn net op het CB geweest. Stats: 10190 gram bij 78 cm. Prima!

BMR prik gehad, was wel sneu maar het huilen was snel over. Plek werd wel helemaal rood en volgens de arts was het wel een heftige reactie. We moesten ook even wachten voor we naar huis mochten maar gelukkig trok het rode snel weg en konden we gaan. Ze is nu wel naar het KDV maar ze houden d'r goed in de gaten. Ik vind 't maar niks .

quote:

Op vrijdag 20 september 2013 10:07 schreef Kyara het volgende:
Succes Soesa. Ik vond de BMR echt heel naar. Niet eens zozeer de prik an sich, maar wel het feit dat de hele weerstand naar de kloten gaat en ze dan veel sneller allerlei dingen oppakken. Ze kunnen er ook tot 10 dagen na de prik nog last van hebben.

Ik vond die prik hier zo erg (of nou ja, de gevolgen dan) dat ik nu al op zie tegen de bmr voor de meisjes. Hoewel de omstandigheden hier ook wat anders waren natuurlijk.

Maar goed, ik wil je verder niet bang maken of zo

Met M gaat het een stuk beter. Gister tot 1 uur lopen spoken dus hij is nog wel moe, maar wel vrolijk en zo. Ook goed zijn boterhammetje gegeten.

We gaan 't zien .

Ohhhja, jemig, daar noem je ook wel een situatie . Dat zal idd geen feestje zijn geweest. Ik wacht het af, over een paar dagen komt er pas een reactie (als die komt) toch?

Nog even de grafiekjes:

Fijn dat het beter gaat met M Kyara. Toch de tandjes? Hier komen de bovenste hoektandjes door, dat verklaart ook weer de kapotte billen en het eindeloos op alles kauwen en bijten van de afgelopen tijd. Nu nog die twee naarlingen onder en dan zijn we klaar!

Troeta, wat een kleine babbelkont heb je! En wat goed dat ze al zoveel namen van mensen kan. Dat kwartje is bij M echt pas net gevallen.

Fee, wat klinkt dat zoet, J met het rode krijtje in zijn ene en de groene in de andere. Ik vind het heerlijk al ze zulke plannen in hun hoofd hebben.

Och Soesa, naar van de BMR. Hier viel de reactie erg mee, M heeft na 14 dagen wat koorts gehad (dat is de normal termijn geloof ik voor een reactie) maar niet lang en niet ernstig. Ik duim dat meer E-tje ook bespaard blijft!

Lief KZ Ik spam graag mn verhaaltjes hier Nou klinkt het wel een beetje alsof M een hopeloos geval is, maar dat valt wel mee hoor Hij kan zich best heel goed concentreren, als hij een speelgoedje interessant vindt kan hij daar rustig een half uur mee spelen, zelfs op het kdv met 10 stuiterdreumessen om hem heen. Maar als hij ergens naar toe onderweg is, dan vindt hij de wereld om zich heel zo moooooooooooooi en dan is de focus weg. Laatst vroeg ik hem zijn puzzel op te ruimen (met hulde aan Fee voor de tip, opruimen is hier nu ook een hit ), en terwjil hij bezig was pakte ik een zakje met zoutjes. "Oh! Ja!" riep M toen hij het hoorde en liet zo *pok* de puzzel uit zijn handen vallen Nu is dat natuurlijk prima, hij is nog zo mini, maar ik vind het leuk dat het langzamerhand steeds beter lukt en vooral dat hij zo trots is op zichzelf.

Alles is hier trouwens "ooooh, moooooi", boterhammen met pindakaas, een rij auto's voor het stoplicht, een beker drinken. Onbedorven enthousiasme

Hè gelukkig, hij is niet hopeloos Tja, soms denk ik wel eens dat ik iets verkeerd doe omdat m'n kind niet rustig ergens blijft zitten als ik hem neerpoot of altijd braaf meewandelt, maar ik kan ook moeilijk "Zit en blijf!" tegen hem roepen niet? (nou ja, het kán wel... hij trekt zich er bar weinig van aan alleen )

Ja, ik vind dat enthousiaste, onbevangen overal op af stormen, zonder bang te zijn om voor paal te staan of iets doms te doen of afgewezen te worden of weet ik wat, echt één van de mooiste dingen van het hebben van een dreumes Ik hoop van harte dat hij zo lang mogelijk zo open en puur kan blijven /emo-moment op de vrijdagmorgen

Au, ja, niet leuk van je moeder Dat doet ze vaker dus? Daar kun je zo rot over voelen, van die ondoordachte opmerkingen. Mijn moeder is eigenlijk heel slordig, maar heeft zichzelf aangeleerd netter te zijn. In haar eigen huis welteverstaan, het mijne laat ze gerust achter alsof er een bom ontploft is

Troeta een kletsend meiske, leuk!

Kyara gelukkig gaat het alweer wat beter met M.

Soesa komt vast goed met de prik! Hier is die BMR prik nooit een erger probleem geweest dan de andere prikken in ieder geval. Dwz: 1 avondje koorts en de dag erna niks meer aan het handje. Mooie stats. Je kan goed zien aan t gewicht dat ze actiever is geworden . (Net als bij mijn S)

O CS leuk om te horen van die opruimtip . Ja dat rood en groen gebeuren was ook heel schattig! Zat nog even te denken gisteren of ik hier een collage zou spammen, maarja J is natuurlijk allang geen dreumes meer .

Kyara: moeder met onhandige/rare opmerkingen af en toe is herkenbaar . Het vervelende is dat ze het zelf niet echt doorhebben. Maargoed, inmiddels ben ik er ook wel zo aan gewend dat ik er gewoon niet meer op in ga .

En over het 'stimuleren' van bepaalde gebieden van de ontwikkeling van je kind: ik geloof er niet meer zo in. Naar mijn idee gaat zo'n ontwikkeling 'vanzelf' (mits er natuurlijk aan bepaalde randvoorwaarden voldaan worden en een kind niet wordt verwaarloosd ofzo).
Ik heb me heel lang heel schuldig gevoeld over de ontwikkeling van J, terwijl dat achteraf helemaal niet nodig was.
De ontwikkeling van S gaat nu zo gemakkelijk en vanzelfsprekend, terwijl ik echt niks anders doe. Ik ben niet ineens een moeder geworden die heel veel voorleest ofzo en toch gaat S als een malle op taalgebied.
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je geen nieuwe dingen kan blijven aanbieden aan je kind die net buiten z'n comfortzone liggen... Het blijft denk ik wel goed om af en toe te kijken of ze toe zijn aan een stapje 'meer/verder'. Bij J helemaal want die is ook vrij angstig op t gebied van bewegen.
Maar wat ik dus wil zeggen: voel je niet schuldig en denk niet dat je iets verkeerd/niet genoeg hebt gedaan. (En misschien denk je dat ook wel helemaal niet en ben ik nu alleen maar heerlijk aan t projecteren. Als dat het geval is: nevermind ).

Ik moest daar laatst ook over nadenken Fee Ik kreeg een vragenlijst te zien over stimuleren van motorische ontwikkeling en daarin was duidelijk een soort keuze te zien tussen "op z'n beloop laten"
en "als een dolle stimuleren". Ik ben duidelijk ook wel van het lekker z'n gang laten gaan, op voorwaarde dat er inderdaad voldoende mogelijkheden tot tot exploreren aanwezig zijn. Nou kun je dat heel basaal opvatten als dat een kind de mogelijkheid moet krijgen om lekker te spelen en bezig te zijn. Dat is natuurlijk zo, maar echt gedepriveerde omgevingen komen gelukkig maar weinig voor. Maar misschien ligt het ook wel iets subtieler, dat je soms de neiging hebt om een bekendere weg te kiezen en dat op die manier vaste patronen sneller inslijten. Een beetje zoals bij een voorkeurshouding, dat begint met een lichte voorkeur, maar door afplatting wordt het steeds moeilijker om van die voorkeur los te komen.

Als ik naar mezelf kijk, dan merk ik dat ik soms de neiging heb om te denken "M kan toch niet stil aan tafel zitten, dus laat hem maar rondrotzooien". Maar op die manier verandert er niets natuurlijk. Dus probeer ik hem dan toch even rustig te laten zitten, zodat het ook voor hem een soort kleine overwinning wordt, een prettige ervaring waar hij wat van leert. Maar 10 minuutjes in een stoel zitten en samen spelen is natuurlijk weer wat anders dan van hem eisen dat hij een uur stilzit en geen aandacht vraagt. Dat is ook misschien wel wat je bedoelt met je kind af en toe uit zijn comfortzone halen.

En op die manier kan ik me heel goed voorstellen dat het voor Kyara's M fijn is om te ervaren dat hij lekker kan klimmen en klauteren zonder dat er iets naars gebeurt, en dat het zelfs leuk en fijn kan zijn. Daarmee zal hij nooit direct in een branie veranderen maar het is wel een verrijking van ervaringen. Zelfvertrouwen vergroten is inderdaad wel de goede verwoording ja, vertrouwen dat ze het kunnen, of dat nou ergens opklimmen is of even rustig op een stoeltje zitten.

Maar ik snap wat je bedoelt Fee en ik kan me heel goed voorstellen dat het een wonderlijke ervaring moet zijn om te ontdekken hoe anders het nu is met S. En ik hoop dat je dat schuldgevoel kunt loslaten

verder even niet bijgelezen; volgens mij heeft Anouk niet veel last gehad van de BMR, maar wellicht een vertekend beeld, aangezien ze vlak daarna de waterpokken had

Ik vind dat wel een soort uitgangswaarde in de opvoeding, dat ik ten alle tijden probeer M vooral zichzelf te laten zijn. Wat niet wegneemt dat ik ook probeer hem een zich scala aan vaardigheden eigen te maken waarmee hij zich staande kan houden in het leven.

Ik merk overigens dat een dreumes je die al te ambitieuze eisen keihard afleert Voor opmerkingen als "doe eens rustig!" is hij gewoonweg doof, maar "als je wilt gooien mag je buiten met de bal gooien" of "binnen schreeuwen we niet, dat mag buiten wel" werkt een stuk beter. En terecht ook. Temperament verander je toch niet, het is hoogstens hanteerbaar te maken.

Dus..... valt het op dat ik geen zin heb om te werken?

Even iets beter uitleggen wat ik bedoelde:

Natuurlijk verschilt het per kind hoe de ontwikkeling is 'voorgeprogrammeerd' (en dan heb ik het dus echt over dingen als: wanneer gaat een kind rollen/zitten/lopen), maar ik denk dus dat je aan die voorprogrammering zelf weinig tot niets kunt doen.
Het stimuleren van zelfvertrouwen en nieuwe dingen aanbieden of een kind iets laten proberen wat hij van nature misschien niet zo snel zou doen (zoals dat stilzitten in het voorbeeld van CS), dat vind ik allemaal een aanvulling op de natuurlijke ontwikkeling van je kind. En harstikke goed om te doen, uiteraard. Jij bent er om je kind te begeleiden in zijn/haar ontwikkeling, daar is geen twijfel over mogelijk.
Maar dat soort dingen doe je als ouder al 'vanzelf' en vanuit instinct. Bijvoorbeeld: je kind is taal aan het leren. Hij zegt: 'koek' en jij zegt 'ja, lekkere koek'. Dan bevestig je en je voegt taal toe. Maar naar mijn idee is het dus zo dat je onmogelijk een kind het woord 'koek' aan kunt leren als het kind daar volgens zijn eigen voorgeprogrammeerde ontwikkeling nog niet aan toe is.
Pff ik kan mezelf nooit zo helder uitdrukken als CS geloof ik . Nu is het hopelijk wat duidelijker.

Maar als ik nu terug lees, zie ik dat ik ook wel ernstig aan het projecteren was . De opmerking van Kyara over het wat meer stimuleren van M was heel onschuldig en ik las er allerlei dingen in die er helemaal niet stonden . Oepsie . Maar toch nog een interessant gespreksonderwerp geworden .

CS thnx, ik kan m'n schuldgevoel nu gelukkig (eindelijk) loslaten, ja. Maar zonde van al dat gepieker was het wel...

Kyara: Fijn dat het beter gaat met M !

Troeta: wat knap . Nee ze gebruikt geen speen. Maar het gaat nu al beter. We tekenen elke dag wel even.

Soesa: Mooie stats ! Vroeg al die BMR, wij mogen 1 oktober. Ben ook benieuwd.

Fee en CS: Ik lees graag jullie verhalen over opvoeden. Leer er echt veel door ! Heb mijn meisje geleerd van ons bed af te klimmen. Dat kan ze echt goed ! Nu zijn we op een logeer adres en het bed is hier echt hoger. Ze doet het steeds super goed, maar was opeens even bang en wilde dat ik haar op ging tillen. Heb ik niet gedaan. Ik heb haar bemoedigend toe gesproken en gezegd "goed zo, je kan dit zelf echt heel goed, het is veilig, je bent bijna bij de grond" Zo trotskeek ze toen het lukte
Ik vraag me ook soms af hoe de ontwikkeling gaat van "super talenten". Misschien kan mijn meisje wel heel goed piano spelen, maar komt het er nooit uit omdat we geen piano hebben ? Of werkt dat zo niet ? Blijkt ze toch de nieuwe Mozart te zijn als ze opeens achter de piano van de Bieb kruipt en daar zonder oefening toonladdertjes gaat spelen ?

Susie: Arme Anouk, waterpokken vlak na de BMR !

quote:

Op vrijdag 20 september 2013 12:16 schreef Kyara het volgende:
Ik begrijp volkomen wat je bedoelt en ben het er ook helemaal mee eens. En je zou mijn opmerking inderdaad ook zo kunnen opvatten

Dus eigenlijk zijn we het allemaal met elkaar eens!

Hoeveel paar schoenen hebben jullie kindjes?

Vanaf nu ( echte schoentjes)
3 paar in maat 20
2 paar in maat 21
1 paar in maat 22

Ik snapte je ook hoor Fee! Harmonie En lekker projecteren mag af en toe ook best. Het is ook best wat met J, dus dat je daar af en toe over moet bomen is heel logisch.

Kyara, ehm.... in deze maat (22) drie paar geloof ik Eén paar goede leren schoenen en dan twee paar gympjes. In 20 en 21 net zo. Mijn lief is nogal fan van ebayen, dus die koopt regelmatig kleine Vansjes en Adidasjes enzo voor M. Er staan nog zeker vijf paar in de kast te wachten tot hij ze past.

quote:

Op vrijdag 20 september 2013 12:16 schreef Kyara het volgende:
Ik begrijp volkomen wat je bedoelt en ben het er ook helemaal mee eens. En je zou mijn opmerking inderdaad ook zo kunnen opvatten

Dus eigenlijk zijn we het allemaal met elkaar eens!

Hoeveel paar schoenen hebben jullie kindjes?

quote:

Op vrijdag 20 september 2013 12:26 schreef Clubsoda het volgende:
Ik snapte je ook hoor Fee! Harmonie En lekker projecteren mag af en toe ook best. Het is ook best wat met J, dus dat je daar af en toe over moet bomen is heel logisch.

Thnx

Schoenen: 1 paar winterschoenen en 1 paar sandalen (waar hij inmiddels al bijna uitgegroeid is).

Kleinzusje: ja dat is ook wel een interessante gedachte . Hier ook geen piano . Ik heb geen idee hoe dat dan gaat. Of van die wonderkinderen die op hun 2e al alle staten in Amerika aan kunnen wijzen + de hoofdstad erbij.

CS, ik vind jouw posts altijd zo verhelderend (alleen met dat buiten schreeuwen ben ik het niet eens hoe doe je dat als ze groter zijn bijv.?)

Schoenen....1 paar winter en 1 paar sandalen die ze nu past

Dan liggen er nog nieuwe schoenen maat 23 (die zilveren laarsjes die ik onderlaatst gepost had)
gympies met veters...maat 24
gympies met elastiek maat 23 of 24
gympies met met veters maat 24, allemaal nieuw..en allemaal gekregen

hier ook maar 2 paar 1 paar sandalen die nu wel weer de kast inkunnen en te klein worden en 1 paar sneakertjes van wat betere kwaliteit. Ik wilde hier laarsjes halen voor de winter maar mijn moeder raadde het af omdat de enkeltjes na de winter dan weer moeten wennen aan de lage schoenen. En aangezien papa slechte enkels heeft zei ze het beter niet te doen? iemand die die mening deelt? Nog wel genoeg op de groei in huis gelregen en ongedragen maar ze zit nu al op 22.5 met 16 maanden dus laat maar lekker liggen

Verder komen er hier nog wel de regenlaarzen van de lidl met de bondvoering voor in de sneeuw.

Mijn dame was van de week bezig met in de plassen stampen dus ik kijk 1 seconde weg kijk weer naar haar omdat iemand aan het lachen was tegen dr blijkt ze midden in de plas te zijn gaan zitten. Eerst terug naar huis gekunnen voor droge kleren want was veel te koud haha