Dat lijkt het idd. Hij wordt dan rot wakker, denk ook wat gedesoriënteerd, zo van: waar ben ik, wie ben ik, en wie is dat nou weer in de kamer?! Oh help, krijg ik ook nog iets in m'n mond geduwd!!quote:Op vrijdag 6 september 2013 16:14 schreef Clubsoda het volgende:
Hoe reageert hij als je erbij blijft Phaidra maar hem verder niet prikkelt? Ik kan alleen beschrijven wat ik van M ken en dat interpreteerde ik als enerzijds moeite hebben zich overgeven aan de slaap maar anderszijds zo moe zijn dat alles overprikkeling was en dus boosheid oproept. Wat hier hielp is er wel zijn maar niets doen. Of met intervallen heen gaan, neerleggen, rustig toespreken en gaan.
Heeft hij geen honger? Kun je dat uitproberen met de fles omdat dat geen wens tot sabbelen oplevert? En hoe snel ga je er heen als hij huilt? Ik ontdekte dat M soms huilt in zijn slaap. Ging ik erheen om te troosten dan werd hij wakker en juist boos en in de war. Ik wacht bij nachtelijk huilen zo ongeveer een minuut en 9 van de 10 keer is het voor die tijd over.
I feel your pain, na 3 maanden was het hier ook klaar. Ben er wel aan toe, een nachtje slaap..quote:Op vrijdag 6 september 2013 20:48 schreef Phaidra het volgende:
Doorslapen heeft hij niet meer gedaan sinds dat hij 3 maanden was, maar ik hoop toch gewoon met je mee.
quote:Op vrijdag 6 september 2013 21:57 schreef NotTheSame het volgende:
Of dat zij naar bed gaan terwijl jij al op moet staan...
Herkenbaar Phaidra. Wij hebben net de eerste ononderbroken nacht achter de rug, na drie nachten bovenstaand verhaal. Wat jij schrijft, het lijkt alsof hij kwaad is omdat hij wakker is geworden. Ik vermoed dat het bij S. een combi van sprong, uitwerking van de BMR prik en kiezen krijgen is, maar echt leuk is het niet.quote:Op vrijdag 6 september 2013 12:43 schreef Phaidra het volgende:
Speen heeft hij wel, maar duwt die 's nachts resoluut weg als je hem aanbiedt. Of hij pakt de speen en gooit hem woedend op de grond. Als hij eenmaal rustig is wil hij hem wel en valt dan meestal met speen weer (even) in slaap. Maar dat rustig krijgen lijkt soms gewoon onmogelijk. Het lijkt op een driftbui en alles wat we doen maakt het alleen maar erger. Alsof hij zelf boos is omdat hij niet kan slapen. Of verlatingsangst? na pcm slaapt hij vaak wel beter/ sneller in. Hij kwijlt ook wel veel dus misschien ook kiesjes (maar dacht dat de laatste pas rond de 2 jaar kwamen? rest heeft hij al). Aanleggen is vaak het enige dat wel werkt, maar als het alleen om te sabbelen is, wil ik het liever niet. Maar ik wil ook mijn verdrietige jongetje kunnen troosten... Ik heb heel hard met hem mee gehuild vannacht, echt zo klote
Ja, dat lijkt me ook wel lastig. Dat ging hier dus heel vloeiend. Hij was ontzettend van slag dat ik 10 dagen weg was maar dat er ineens 2 baby's in huis kwamen dat boeide hem niet zo.quote:Op zaterdag 7 september 2013 09:20 schreef Jipster het volgende:
d het wel spannend. Net lastige leeftijd 2 jaar, te groot om niks te snappen, maar ook te klein om het écht te snappen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |