Met 'The Avengers' (2012) veroverde regisseur Joss Whedon vrijwel elk hart van Marvel-fans uit de hele wereld: de superheldenfilm die naast een groot scala aan helden en vijanden ook uit een gigantische mix van actie, humor en drama bestond, waar menig criticus en bioscoopbezoeker massaal van smulde. Met meer dan 1,5 miljard dollar aan inkomsten aan de internationale box office - waardoor de film momenteel op plaats drie staat van best verdiende films - is ‘The Avengers’ dus een groot succes te noemen. Tussen de eerste film en deze nieuwe sequel werd het publiek alvast opgewarmd voor dit nieuwe avontuur met verrassende prenten als ‘Captain America: The Winter Solder’ en ‘Thor: The Dark World’, waarin duidelijk werd dat het filmuniversum van Marvel een duisterdere richting in zou gaan. 'The Avengers: Age of Ultron’ is de film die zijn voorganger van de troon moet gaan afstoten, maar het is nog maar te betwijfelen of Whedon er ook dit keer een knallende entertainment productie van het hoogste niveau weet te maken.
Deze film draait allemaal om een nieuwe dreiging voor de mensheid. Dit keer wordt niet alleen ‘New York City’ lastiggevallen door vervelende bezoekers, maar verspreid de chaos zich letterlijk wereldwijd. En wereldwijde chaos is precies het tegenovergestelde van wat onze grote vriend Tony Stark (alias Iron Man) wilde bereiken met zijn robotprogramma, genaamd ‘Ultron’, bedoeld de wereldwijde vrede te bewaren, zodat ‘The Avengers’-helden alle grootschalige problematiek niet meer zelf zouden hoeven op te knappen. ‘Ultron’ moet de leidende robot worden van het project, maar al snel krijgt dit digitale meesterbrein een eigen leventje en een eigen doel: de wereldvrede bewaren, maar dan wel op zijn eigen manier en via zijn eigen strakke visie; door het uitmoorden van zijn schepper, diens partners en uiteindelijk de gehele wereldbevolking. Na zijn ontsnapping uit ‘The Avengers Tower’, is het superheldenteam weer gedwongen om de kwade plannen van Ultron tegen te houden en zijn bedreigende leger te verslaan. Hun wereldwijde avontuur brengt nieuwe inzichten in hun bestaan als held en leidt tot nieuwe ontdekkingen van goed en kwaad.
‘Age of Ultron’ lijkt misschien in eerste instantie op een herhaling van zetten, maar toch weet deze film zich overtuigend te onderscheiden van zijn voorganger. Weliswaar is het basisconcept precies hetzelfde: een groep helden neemt het op tegen een leger aan tegenstanders onder leiding van een oppervillain, maar Whedon en zijn crew weten toch het gevoel te creëren dat je naar een frisse wind aan het kijken bent. Whedon neemt je weer mee op een vlot avontuur en zal je geen minuut laten afhaken door opspelende verveling, door de inzet van allerlei typische Whedon-trucjes, zoals de onverwachte droge humor en verpletterende actie. Met meer dan twee uur aan speelduur levert Whedon dan ook een boordevolle film af die van de ene gebeurtenis naar de andere gebeurtenis gaat in een rap tempo, zo ben je voordat je het doorhebt alweer de bioscoopzaal uit.
En dat is nou eigenlijk precies het probleem van ‘Age of Ultron’ waarmee Whedon gruwelijk de fout in is gegaan en waardoor zijn nieuwe prent alle vormen van kwalitatieve vakmanschap lijkt te verliezen. ‘Age of Ultron’ is een entertainmentfilm van een hoog niveau en vooral de ware Marvel-fans zullen zich er waarschijnlijk niet druk over maken, maar de film hapert langst veel kanten. Zo lijkt het plot maar losjes met touwtjes aan elkaar vast te zitten, wat vooral te merken is aan het feit dat de film van de hak op de tak springt, waardoor je soms als kijker snel moet omschakelen en na moet denken over wat er nou precies gaande is. Dit zal vooral voor de bioscoopbezoeker die niet bekend is met de comics een probleem vormen. Het verhaal is te groot en lijkt wel met veel geweld en moeite gepropt in de relatief korte speelduur; er moet zoveel gebeuren in deze enkele film met zoveel personage’s en op zoveel plekken, dat de film onoverzichtelijk en erg rommelig oogt. Zelfs de muziek van de ervaren componisten 'Bryan Tyler' en ' Danny Elfman' kan het geheel niet bij elkaar houden.
De hoofdpersonage’s 'Black Widow' en 'Hawkeye' kunnen de film maar met moeite omhooghouden van de totale afgrond, zij krijgen namelijk als een van de weinige personage’s een subtiel achtergrondverhaal, waarin in principe vrij weinig wordt verteld of onthuld, maar wel zorgt voor enige diepgang in deze toch wat vrij oppervlakkige film. Ook de introductie van de nieuwe valse lastbakken en kameraden ‘Scarlet Witch’, ‘Quicksilver’ en ‘The Vision’ gebeurt op een goedkope en vlakke manier, waardoor je als kijker geen enkele band voelt met de personen om het witte doek, daardoor zou je ook werkelijk geen enkele emotie voelen wanneer mensen het veld zouden moeten ruimen. Het is natuurlijk lastig om elk karakter even goed uit de verf te laten komen en als dat individueel niet lukt, dan in groepsverband, want daar draait ‘The Avengers’ immers om, maar ook hierin lukt het Whedon niet om te overtuigen. Een samenwerkingsverband dat gebaseerd is op vertrouwen wordt op meerdere manieren geschonden en conflicten die daar ontstaan worden met een enkele hand omdraai van tafel geveegd, waardoor je jezelf afvraagt of het samenwerken welke enige betekenis en functie heeft. De communicatie , relaties en conflicten tussen de belangrijkste helden van onze planeet komen en gaan weer vanuit het niets, terwijl er zoveel meer van te maken zou zijn geweest. Zonde, want deze topcast geniet duidelijk van het werk en had dan ook voor meer invulling kunnen zorgen als daar de ruimte voor zou zijn geweest.
Om de boel een beetje wakker te schudden is dit keer gekozen voor de slechterik ‘Ultron’, een robot met snode plannetjes, die zich aanvankelijk keert tegen de ‘The Avengers’ zelf, maar daarna compleet doordraait en kiest voor de uitroeiing van het gehele menselijke bestaan. ‘James Spader’ speelt zijn titelrol echt fenomenaal, helemaal als je realiseert dat de man gewoon zijn normale stem gebruikt heeft die nauwelijks is bewerkt. De snel doorontwikkelende Ultron lijkt een echte dreiging te vormen voor het superheldenteam, zelfs wanneer hij komt met duistere grapjes. Zijn beweegredenen voor zijn daden zijn eigenlijk niet bijster interessant en origineel, maar dat kan best voor lief genomen worden. Bij het eindgevecht met zijn hele leger aan moordlustige robots laat voor de laatste keer zijn imponerende macht zien, maar helaas ook op dit punt gaat het weer mis. Whedon knoeit maar een partijtje door op het laatste moment nog te beginnen aan het toevoegen van nieuwe pootdetails, waardoor er zoveel afleiding is, mede doordat elk afzonder lid sowieso twee coole gevechtmoves moet laten zien in beeld, dat zelfs het eindgevecht nergens boeiend of spannend wordt. Helemaal omdat je ook al weet dat de meeste er toch wel levend uit zullen komen. Deze inhakende verhaallijnen lijken uit het niets op te komen uit de pen van de scriptschrijvers en zorgen voor onduidelijkheid en een te kort aan diepgang.
‘Age of Ultron’ lijkt een afgeraffeld project van Whedon, waardoor je bijna zou denken dat het echt goed is dat hij het regiestokje overhandigt aan de gebroeders Russo voor ‘The Avengers: Infinity War Part I en II’. Whedon is een enthousiast man met een liefdevolle passie voor het filmmaken. Het moet hem dan ook nagegeven worden dat de man echt een talent is, dat bewees hij immers met de eerste ‘The Avengers’ film zeker wel. Whedon blijft een uitblinker in creativiteit en entertainment van niveau, dat voornamelijk terug te zien is aan de ‘hoe bedenk je het’-momenten tijdens gevechten bijvoorbeeld in de film. Je kunt echt wel zien dat hij een goede poging heeft gedaan om de voorganger van 'Age of Ultron' ruimschoots te overtreffen met een meer duistere en complexere film, maar de uitvoering laat daar dus echt de wensen aan over. De overenthousiaste regisseur stopt te veel in de prent en kan dat schijnbaar niet aan, hoe jammer dat ook is. Dat wilt niet zeggen dat de film slecht is, dat sowieso niet. Ook met deze film heeft Marvel weer een goede entertainment film gemaakt die goed wegkijkt, maar helaas niet het succes waarop jaren gehoopt en gewacht is. Al zal deze pijn snel geheeld worden met een waarschijnlijk grandioze financiële opbrengst, dat zonder enige twijfel. Whedon heeft een zware tocht achter de rug qua productietijd en kwam letterlijk en figuurlijk de man met de hamer tegen en dat is duidelijk af te zien aan de prent, hopelijk kan hij met de pas aangekondige verlengende BluRay-uitgaven wel laten zien dat 'The Avengers: Age of Ultron' in goede handen was.
Eindoordeel/score: 4/10 (2 van de vijf sterren)