Depressie & Angst #56 Dansen in de regen!

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:03 schreef minthy het volgende:

[..]

Ik word wel ontzettend gemist door iedereen, daar keek ik van op

Oh kijk, dat scheelt al heel wat

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:13 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Oh kijk, dat scheelt al heel wat

Hoe staat het eigenlijk met jou Lex? JIj hebt deze maand toch ook weer therapie?

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:11 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hoe is dood gaan eng? Je merkt er toch niks van? Ene moment leef je, andere moment niet meer.

Of bedoel je het besef dat je binnen een aantal jaar of seconden dood zal gaan?

Ik zou het prettig vinden als mijn "persoonlijke doodgaan" pijnloos zou zijn.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:16 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hoe staat het eigenlijk met jou Lex? JIj hebt deze maand toch ook weer therapie?

Nee, ik zit nog bij de diagnostiek. Eind september begint sociale vaardigheidstraining en daar word ik bij ingedeeld.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:18 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Nee, ik zit nog bij de diagnostiek. Eind september begint sociale vaardigheidstraining en daar word ik bij ingedeeld.

Jij hebt deze gehele maand dus geen enkele therapie?? Sorry dat ik het zeg maar ik vind eigenlijk wel dat jij minstens elke 2 week bij een professional moet kunnen zitten.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:11 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hoe is dood gaan eng? Je merkt er toch niks van? Ene moment leef je, andere moment niet meer.

Of bedoel je het besef dat je binnen een aantal jaar of seconden dood zal gaan?

Dood -gaan- is niet van het 1 op het andere moment (of je moet door de bliksem geraakt worden of zoiets), als je pech hebt, duurt het sterven maanden of zelfs enkele jaren.
Dat hele aftakelingsproces lijkt mij niks.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:17 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik zou het prettig vinden als mijn "persoonlijke doodgaan" pijnloos zou zijn.

Waarom?

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:04 schreef Comp_Lex het volgende:
Sociale angst?

Nee, alleen het niet weten wie er belt.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:21 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Jij hebt deze gehele maand dus geen enkele therapie?? Sorry dat ik het zeg maar ik vind eigenlijk wel dat jij minstens elke 2 week bij een professional moet kunnen zitten.

Ze hebben tegen me gezegd dat ze een traag bedrijf zijn.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:21 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Waarom?

Omdat ik bang ben voor pijn.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:23 schreef Faeroer het volgende:

[..]

Nee, alleen het niet weten wie er belt.

Dat klinkt alsof je vijanden hebt

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:24 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ze hebben tegen me gezegd dat ze een traag bedrijf zijn.

. Je zou dat als client maar accepteren . Maar daarvoor zit ik in de verkeerde sector hehe!

Dood is zo definitief. Voor dat moment schijn je ook allerlei dingen bereikt te moeten hebben en het lukt me niet zo.

Als ik heel depressief ben kijk ik er dan weer juist erg naar uit.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:24 schreef sitting_elfling het volgende:
Dat klinkt alsof je vijanden hebt

Valt ook wel weer mee. Ik houd gewoon niet van onbekende dingen.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:24 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

. Je zou dat als client maar accepteren . Maar daarvoor zit ik in de verkeerde sector hehe!

Ik heb ook meer dan een maand geen therapie nu. Ik ga er ook maar mee stoppen. De aanmelding voor groepstherapie duurt ook maanden voordat het geregeld is.

Ik heb de laatste keer dat ik me weer eens heel eenzaam voelde zitten schrijven, het luchtte ergens wel een beetje op. Ik schrijf dan telkens korte stukjes over een overheersende gedachte. Wat me opvalt is dat er telkens een gedachte overheerst, of dat nou eenzaamheid, planning, angst voor afwijzing of wat dan ook is. Hier is er eentje over planning, eenzaamheid en afwijzing, misschien is het herkenbaar?

quote:

Vrije tijd

Ach en wee, weer een week in te plannen. Wie kan mij nu weer van dienst zijn om mijn eenzaamheid te stillen. Welke maatregelen moet ik nu weer inzetten om niet in de diepe eenzaamheid verstikt te raken. Een mengeling van vermoeidheid, gedachtenstromen en onzekerheid. Hoe zorg ik er voor dat ik deze uren besteed op een manier dat ik er tevreden naar terug kan kijken. Hoe kan ik met de teleurstellingen van afwijzing omgaan. Hoe moet ik de puzzelstukjes op hun plaats krijgen. Een puzzelstukje geplaatst zorgt voor enige rust. Tijdelijk. De puzzel is iets meer af. Vrije tijd. Een eeuwige uitdaging.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:38 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik heb de laatste keer dat ik me weer eens heel eenzaam voelde zitten schrijven, het luchtte ergens wel een beetje op. Ik schrijf dan telkens korte stukjes over een overheersende gedachte. Wat me opvalt is dat er telkens een gedachte overheerst, of dat nou eenzaamheid, planning, angst voor afwijzing of wat dan ook is. Hier is er eentje over planning, eenzaamheid en afwijzing, misschien is het herkenbaar?

[..]

Ja

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:42 schreef minthy het volgende:

[..]

Ja

Wat is herkenbaar? Het gaat voornamelijk over afwijzing denk ik. En controlezucht. Concreet voorbeeld is 1000x per dag mijn facebook checken om te kijken of mensen zich 'aanwezig' hebben gezet op mijn event.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:48 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Wat is herkenbaar? Het gaat voornamelijk over afwijzing denk ik. En controlezucht. Concreet voorbeeld is 1000x per dag mijn facebook checken om te kijken of mensen zich 'aanwezig' hebben gezet op mijn event.

Nou ja, eenzaam, vermoeid, onzeker, gedachtenstromen. Omgaan met afwijzing kan ik niet, een afwijzing neem ik heel persoonlijk op en hierover blijf ik tot in de eeuwigheid doorpiekeren
Controledwang herken ik dan weer niet.

quote:

Op maandag 5 augustus 2013 23:54 schreef minthy het volgende:

[..]

Nou ja, eenzaam, vermoeid, onzeker, gedachtenstromen. Omgaan met afwijzing kan ik niet, een afwijzing neem ik heel persoonlijk op en hierover blijf ik tot in de eeuwigheid doorpiekeren
Controledwang herken ik dan weer niet.

Het piekeren ben ik wel voorbij tegenwoordig. Ik denk dat de AD daar ook wel aan meehelpt.
Ik heb al mijn verhalen naar mijn psychologe gestuurt. Mijn psychiater zegt alleen maar 'je moet je eigen handleiding leren kennen'. Maar mijn handleiding veranderd constant. De ene week knal ik zonder moeite overal doorheen en ben ik sociaal een held en trek ik mensen aan. De andere week zit ik constant in spanning en ben ik bang dat ik mensen kwijtraak enz.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 00:15 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Het piekeren ben ik wel voorbij tegenwoordig. Ik denk dat de AD daar ook wel aan meehelpt.
Ik heb al mijn verhalen naar mijn psychologe gestuurt. Mijn psychiater zegt alleen maar 'je moet je eigen handleiding leren kennen'. Maar mijn handleiding veranderd constant. De ene week knal ik zonder moeite overal doorheen en ben ik sociaal een held en trek ik mensen aan. De andere week zit ik constant in spanning en ben ik bang dat ik mensen kwijtraak enz.

Dat herken ik ook wel! De ene week ga ik overal heen en heb ik maling aan alles, de week erop kan het maar zo zijn dat ik mezelf opsluit
Ik ben er nog niet uit waar dat aan ligt. Normaal gesproken duren die periodes veel langer (maanden tot zelfs jaren).

Misschien ga je dan wat te snel. Je kan niet alles met heel veel energie blijven doen als je depressief bent.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 00:35 schreef Sterrenstof86 het volgende:
Misschien ga je dan wat te snel. Je kan niet alles met heel veel energie blijven doen als je depressief bent.

Geen idee of het hier te snel gaat, zou maar zo kunnen. Zaken gaan me al snel te langzaam
Ik geef m'n burnout gewoon de schuld, dat maakt alles anders dan anders

Tevens fiks onweer hier, niet tof

Ik weet niet zeker hoe een burnout werkt. Maar als je langdurig onder veel stress staat kunnen je hersenen ''concluderen'' dat de wereld waarin in je leeft nu eenmaal erg stressvol is of gevaarlijk is en dan zetten je hersenen de stressrespons niet meer uit (dit wordt geregeld door de amygdala in je brein). Je lichaam is dan constant gespannen, stresshormonen gieren door je lichaam, waardoor je je angstig/nerveus voelt en je een verklaring voor die gevoelens zoekt en daarom je over allerlei dingen zorgen gaat maken.
Je kan dan het label generaliseerde angststoornis op iemand plakken.

In ieder geval kost dit het lichaam veel energie waardoor je snel uitgeput raakt als je een week druk in de weer bent. Iets wat ik erg nuttig vind maar eigenlijk niets over heb gehoord in therapie is het je lichaam weer aan te leren om te ontspannen. Progressive muscle relaxation vind ik bv een erg goede techniek. Als je lichaam ontspannen is ga je je ook veel minder zorgen maken.