Een aantal jaren geleden kreeg ik van het ministerie van volksgezondheid een donor registratie formulier thuis.
Daarop kon je invullen wat er na je overlijden met je organen en weefsels mag gebeuren.
Nou liep ik al jaren met een donorcodicil op zak dus ik vond het niet zo moeilijk.
Ik sta ook nog steeds achter die keuze vooral als ik de wachtlijsten zie vol met mensen die wachten op een belangrijk orgaan.
Stel je toch voor dat jij 1 van die mensen bent die al jaren wacht op bijvoorbeeld een gezonde nier.
Het aantal mensen op de wachtlijst neemt tegenwoordig weer vreselijk toe.
Meer informatie over donorregistratie en de wachtlijsten vind je hier
Waarom?: mocht ik ooit nog ziek worden, en heb ik zelf organen nodig van anderen, dan vind ik het wel zo fair dat ik mijn eigen organen ook afsta (al zullen mijn lever en longen waarschijnlijk niet zo best meer zijn). Als ik dood ben, heb ik er toch niets meer aan.
Tevens komt de vraag in mij op of het hypocriet is om organen, of weefsel etc. 'aan te nemen' van een donor terwijl je zelf nooit je organen ter beschikking zou stellen.
Mijn eerste reactie is: ja. Maar dat is snel geoordeeld. Wellicht zijn er redenen die het minder of niet hypocriet maken.
* DuchessX weet in deze niet goed haar standpunt te bepalen...
Wat vinden jullie hiervan?
Anyone?
Ik denk zelfs dat als ik een leven zou kunnen redden door mijn beenmerg te doneren, dat ik dat zou doen.
Wat is er nu mooier dan een mensenleven redden?
Bloeddonor ben ik niet. Ik zou best bloed willen geven, aar dan moet je eerst een maand ofzo niet blowen/drinken, en dat komt bij mij niet zo veel voor...
quote:Goed gedaan!
Op 04 oktober 2000 16:53 schreef sataN het volgende:
Naar aanleiding van dit topic heb ik er net een aangevraagd!
Ik kies er juist bewust voor om geen donor gevalletje op zak te hebben, wrom?
Simpel: de gedachte dat er in je gesneden wordt ook al ben je er dan zelf niet meer, spreekt me gewoon niet aan. Ik weet dat het niet fair is ten opzichte van andere mensen die misschien juist JOUW orgaan heel hard nodig hebben, maar toch.
Ook de gedachte dat als ik het zelf om wat voor reden dan ook eens nodig mocht hebben heeft al genoeg door mijn hoofd gespeeld, maar toch blijf ik het geen lekker idee vinden. Call me stupid if you like, maar zo denk ik er gewoon over. Met alle respect overigens voor de personen die het wel doen, zonder deze personen zouden een heleboel mensen geen leven hebben.
Ik moet het formulier nog ergens hebben maar heb m dus niet ingevult omdat ik er nog niet uit ben. Wat ik trouwens hoorde was dat sinds die slogans enzo het niet beter zo niet zelfs slechter gaat omdat nu iedereen er echt over na gaat denken waar dat eerst minder gebeurde, toen werd het aan de nabestaanden gevraagt en moest het snel besloten worden en zeiden er meer ja dan nee. Misschien is het onzin hoor
Oftewel Donor zijn doe je vooral voor een ander vind ik. En hypocriet vind ik het zeker niet als je een donororgaan aanneemt terwijl je het zelf niet doet in prenciepe hebben we allemaal de wil om zo lang mogelijk te leven. Is het niet zo dat ze als er een donororgaan voor je vrij is en je begint te twijfelen ze je proberen over te halen? Of begin ik te ijlen?
quote:Bloeddonor ben ik ook niet, alleen orgaan donor. Reden: mijn bloed is niet geschikt, heb zelf te veel afwijkingen erin zitten.
Op 04 oktober 2000 16:39 schreef Zanderrr het volgende:
Ik ben geen bloeddonor, maar ik heb wel besloten dat mijn organen gebruikt mogen worden als ik kom te overlijden.
k Vond Blauwe's uitleg heel helder, jammer, maar duidelijk (misschien maar goed ook Blauwe, je lever is toch te be-grolsch-ed )
Zijn er ook mensen die wel bloed maar geen organen afstaan? En zo ja, wat is daar de reden dan van?
Oja, SataN (hulde), nu je die registratie eenmaal hebt ingevuld, heb je er geen omkijken meer naar. Als je verhuist (naar een andere gemeente), moet je dat gewoon aangeven bij je nieuwe gemeente, je gegevens worden automatisch aangepast.
[Dit bericht is gewijzigd door Capoeiristas op 11-10-2000 00:42]
quote:Yup. Gewoon aanstoken !
Op 04 oktober 2000 16:57 schreef blauwe het volgende:Simpel: de gedachte dat er in je gesneden wordt ook al ben je er dan zelf niet meer, spreekt me gewoon niet aan.
ff serieus , Guus heeft altijd een codicil op zak. Het idee dat ze in mijn ogen snijden vind ik minder (ben nu al in paniek als er ook maar een haar in mijn oog zit) maar toch , ze stoken het toch maar aan als ge dood bent ... Ik stel dus 100% ter beschikking.
Het idee dat ze in je snijden tov verbranden of de pieren/verschimmelen deed me beslissen 100% voor donor te kiezen.
Ik ben trouwens geen bloeddonor maar ik heb ook het moeilijkste bloed dat er is in Nederland , AB pos. Hebben ze niet veel aan. Op zich niet tegen trouwens maar nooit aan begonnen , komt misschien ooit nog.
leuk als je bloed wil gaan geven en je afgewezen word omdat je een risicofactor bent: een verpleegkundige!
belachelijk toch?
quote:De sterkte van je ogen maakt niks uit Anja, ligt eraan of ze hoornvlies of netvlies kunnen gebruiken geloof ik (ben ook geen expert, maar dacht het ooit ergens gelezen te hebben).
Op 04 oktober 2000 22:11 schreef ~Anja~ het volgende:
En ik denk dat ik alles behalve mijn ogen (-7, wie wil dat nou?) en mijn huid (vind ik een eng idee) 'weggeef'.
quote:Als dat vrij zeldzaam is zou je toch juist zeggen dat ze wel zitten te springen om donoren??
Op 04 oktober 2000 21:34 schreef Guus Muisarm het volgende:Ik ben trouwens geen bloeddonor maar ik heb ook het moeilijkste bloed dat er is in Nederland , AB pos.
(even netter quoten)
[Dit bericht is gewijzigd door Lois op 04-10-2000 23:05]
quote:Ow, dan moet ik me daar ook maar eens in gaan verdiepen. (vind mijn ogen namelijk, net als mijn huid, een beetje een eng idee)
Op 04 oktober 2000 22:55 schreef Barb het volgende:
De sterkte van je ogen maakt niks uit Anja, ligt eraan of ze hoornvlies of netvlies kunnen gebruiken geloof ik (ben ook geen expert, maar dacht het ooit ergens gelezen te hebben).
quote:Dat hoeft niet meer, sinds (ik geloof) 1998 is alles geautomatiseerd...
Op 04 oktober 2000 16:57 schreef blauwe het volgende:Ik kies er juist bewust voor om geen donor gevalletje op zak te hebben.....
Ik ben (orgaan)donor geworden toen er even sprake van was dat iemand van mijn familie een nier nodig had. Gelukkig is dat allemaal goed gekomen maar stel je toch voor zeg.
Zou het schelen, als je zoiets in je nabijheid meemaakt? Zouden meer mensen het formulier invullen als zou blijken dat iemand van wie je vreselijk veel houd een donororgaan nodig heeft?
[Dit bericht is gewijzigd door Capoeiristas op 11-10-2000 00:43]
quote:Dat weet ik wel zeker. (Niet uit eigen ervaring hoor) Maar ik denk dat als je zoiets van dichtbij meemaakt, je heel anders ten opzichte van donatie staat.
Op 05 oktober 2000 10:02 schreef Lois het volgende:
Zou het schelen, als je zoiets in je nabijheid meemaakt? Zouden meer mensen het formulier invullen als zou blijken dat iemand van wie je vreselijk veel houd een donororgaan nodig heeft?
Maar wat ik me afvroeg en dit geldt dan vooral voor de mensen die zeggen: ze mogen alles van me hebben. Weet je dat je voor je hersenen een apart codicil moet hebben?
Ik heb dit codicil aangevraagd nadat mijn vader is overleden aan A.L.S, een ziekte waar nog niet zo heel veel over bekend is (mn omdat er te weinig hersendonoren zijn om dit te onderzoeken) Je kunt dit codicil aanvragen bij de Nederlandse Hersenbank.
Ennuh even over het gewone codicil, ik weet dat je iedereens mening moet respecteren, maar ik vind dat ontzettend moeilijk als er redenen worden gegeven als: ik heb geen donorcodicil, want ik vind het geen prettig idee dat er in me gesneden wordt.
Stel dat er iemand op sterven ligt en die persoon gered zou kunnen worden met een 'onderdeel' van jou. Dan ben je toch wel een ongelooflijke egoist om jouw 'reden' belangrijker te achten dan het leven van een ander?
Sorry als ik het allemaal wat zwart-wit stel, ik zal proberen ieders mening te respecteren.
Ik voel me geen egoïst daardoor.....kan daar goed mee leven......
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |