R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Nee hoor, het leven heeft ondanks veel mindere dingen en pijn ook veel mooie dingen te bieden.quote:Op zaterdag 20 juli 2013 16:42 schreef Gewas het volgende:
Ervaren jullie het leven ook als een kwelling?
(even een algemene vraag)
Tjah tis ook zinloos om je kut te voelen om zinloosheidquote:
Op 
Ik vind die counter nihilisme wel geniaal en doeltreffend.
Rustig aan.
Ja, als een grote shitzooi.quote:
Ervaren jullie het leven ook als een kwelling?
(even een algemene vraag)
Ik haat mijn leven..
ey,quote:
[..]
Ja, als een grote shitzooi.
Ik haat mijn leven..
In principe verandert het van buiten niets; alles gebeurt zoals het altijd gebeurt. Maar ergens, van binnen, is het compleet anders. En daarmee verandert alles. En die plek, is prachtig.quote:
[..]
Tjah tis ook zinloos om je kut te voelen om zinloosheid
Ik vind die counter nihilisme wel geniaal en doeltreffend.
Weet wel: het is geen plek om naar te vluchten, maar een plek om een brug uit te bouwen naar al het andere.
En Gray zweeft weer weg...
Ben al de hele dag misselijk, moe.
Door een of andere rare ruzie met mijn ''agony aunt'' stomme trut dat het is. Ik kan niks goed doen, alles draait om mij, en bovenal gaat het zogenaamd helemaal niet goed met me. Ze zegt dat ze me alleen maar wil helpen, maar dat doet ze niet op de juiste manier. Ze geeft me alleen maar kritiek. En dat voel erg naar.
Ik voel ook nog een niet gewenst in mijn huidige gezins-situatie, ben anders dan de anderen. En daarom minder, tenminste dat gevoel heb ik. En ik wil niet dat alles om mij draait..
En dan nog een moeder die amper liefde kan geven, of ik kan het er niet uithalen...ik mis het zo erg. Liefde, een knuffel..een arm om me heen. Ik weet dat niemand mijn moeder kan vervangen maar onbewust ga je toch op zoek naar een soort ''moederfiguur'' Maar als ik niet die liefde krijg, waarom leef ik dan nog? Heeft mijn leven nog wel zin?
En dan heb je een pgb'er die zegt dat iedereen wel wat mist, en dat is vast wel zo..Maar waarom moet het bij mij dan zo groot zijn? En waarom mis ik die liefde? Krijg ik het niet genoeg? Kan ik het er bij mijn ouders en niet uithalen? Waarom verdraag ik van een anderen wel een knuffel en van mijn ouders niet? Ik zou wel willen dat het allemaal anders was, maar dat is het niet..ik zou wel een overdosis willen nemen maar dat kan ik niet maken tegenover mijn broertje en zusje. Ik zou wel rust willen..heel veel rust..maar waar kan ik het vinden?
Ik loop er al zo lang mee rond, met die gevoelens..ik wil gewoon rust. In mijn hoofd, gewoon alles.
Door een of andere rare ruzie met mijn ''agony aunt'' stomme trut dat het is. Ik kan niks goed doen, alles draait om mij, en bovenal gaat het zogenaamd helemaal niet goed met me. Ze zegt dat ze me alleen maar wil helpen, maar dat doet ze niet op de juiste manier. Ze geeft me alleen maar kritiek. En dat voel erg naar.
Ik voel ook nog een niet gewenst in mijn huidige gezins-situatie, ben anders dan de anderen. En daarom minder, tenminste dat gevoel heb ik. En ik wil niet dat alles om mij draait..
En dan nog een moeder die amper liefde kan geven, of ik kan het er niet uithalen...ik mis het zo erg. Liefde, een knuffel..een arm om me heen. Ik weet dat niemand mijn moeder kan vervangen maar onbewust ga je toch op zoek naar een soort ''moederfiguur'' Maar als ik niet die liefde krijg, waarom leef ik dan nog? Heeft mijn leven nog wel zin?
En dan heb je een pgb'er die zegt dat iedereen wel wat mist, en dat is vast wel zo..Maar waarom moet het bij mij dan zo groot zijn? En waarom mis ik die liefde? Krijg ik het niet genoeg? Kan ik het er bij mijn ouders en niet uithalen? Waarom verdraag ik van een anderen wel een knuffel en van mijn ouders niet? Ik zou wel willen dat het allemaal anders was, maar dat is het niet..ik zou wel een overdosis willen nemen maar dat kan ik niet maken tegenover mijn broertje en zusje. Ik zou wel rust willen..heel veel rust..maar waar kan ik het vinden?
Ik loop er al zo lang mee rond, met die gevoelens..ik wil gewoon rust. In mijn hoofd, gewoon alles.
En ik heb het gelezenquote:
Sorry moest het even van me afschrijven..
Nou is slecht slapen ook wel echt funest voor het welbevinden, maar jij bent dan wel erg snel weer geland. Oh my!quote:
[..]
Goed om te horen!
Bij mij is die euforische stemming die ik gister en eergister nog had, helaas alweer weg
Heb ook niet zo lekker geslapen moet ik zeggen.
Ik hoop dit gevoel wat langer vast te houden.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Goede vraag! Ik heb over het algemeen wel het idee een pion te zijn in een heel sadistisch universum. Maar dat wordt wel heel erg bepaald door mijn beetje zware kijk op het leven soms.quote:
Ervaren jullie het leven ook als een kwelling?
(even een algemene vraag)
Maar als de omstandigheden goed zijn zoals nu bijvoorbeeld, dan is het ineens weer heel fijn.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Een hele dikke knuffel voor jou!quote:
Ben al de hele dag misselijk, moe.
Door een of andere rare ruzie met mijn ''agony aunt'' stomme trut dat het is. Ik kan niks goed doen, alles draait om mij, en bovenal gaat het zogenaamd helemaal niet goed met me. Ze zegt dat ze me alleen maar wil helpen, maar dat doet ze niet op de juiste manier. Ze geeft me alleen maar kritiek. En dat voel erg naar.
Ik voel ook nog een niet gewenst in mijn huidige gezins-situatie, ben anders dan de anderen. En daarom minder, tenminste dat gevoel heb ik. En ik wil niet dat alles om mij draait..
En dan nog een moeder die amper liefde kan geven, of ik kan het er niet uithalen...ik mis het zo erg. Liefde, een knuffel..een arm om me heen. Ik weet dat niemand mijn moeder kan vervangen maar onbewust ga je toch op zoek naar een soort ''moederfiguur'' Maar als ik niet die liefde krijg, waarom leef ik dan nog? Heeft mijn leven nog wel zin?
En dan heb je een pgb'er die zegt dat iedereen wel wat mist, en dat is vast wel zo..Maar waarom moet het bij mij dan zo groot zijn? En waarom mis ik die liefde? Krijg ik het niet genoeg? Kan ik het er bij mijn ouders en niet uithalen? Waarom verdraag ik van een anderen wel een knuffel en van mijn ouders niet? Ik zou wel willen dat het allemaal anders was, maar dat is het niet..ik zou wel een overdosis willen nemen maar dat kan ik niet maken tegenover mijn broertje en zusje. Ik zou wel rust willen..heel veel rust..maar waar kan ik het vinden?
Ik loop er al zo lang mee rond, met die gevoelens..ik wil gewoon rust. In mijn hoofd, gewoon alles.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Ik hoop het ook voor je!quote:Op zaterdag 20 juli 2013 21:11 schreef Detroit het volgende:
[..]
Nou is slecht slapen ook wel echt funest voor het welbevinden, maar jij bent dan wel erg snel weer geland. Oh my!
Ik hoop dit gevoel wat langer vast te houden.
En wie weet komt dat euforische gevoel morgen gewoon weer terug!
quote:
Op het moment niet, ik ga best lekker dit weekend. Ik heb me vol overgave op het huishouden (quote:
Ervaren jullie het leven ook als een kwelling?
(even een algemene vraag)
) gestort en probeer het weer wat gezellig te maken in huis. Geeft best een goede afleiding
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Ohh, dat was best wel herkenbaar.quote:
Ben al de hele dag misselijk, moe.
Door een of andere rare ruzie met mijn ''agony aunt'' stomme trut dat het is. Ik kan niks goed doen, alles draait om mij, en bovenal gaat het zogenaamd helemaal niet goed met me. Ze zegt dat ze me alleen maar wil helpen, maar dat doet ze niet op de juiste manier. Ze geeft me alleen maar kritiek. En dat voel erg naar.
Ik voel ook nog een niet gewenst in mijn huidige gezins-situatie, ben anders dan de anderen. En daarom minder, tenminste dat gevoel heb ik. En ik wil niet dat alles om mij draait..
En dan nog een moeder die amper liefde kan geven, of ik kan het er niet uithalen...ik mis het zo erg. Liefde, een knuffel..een arm om me heen. Ik weet dat niemand mijn moeder kan vervangen maar onbewust ga je toch op zoek naar een soort ''moederfiguur'' Maar als ik niet die liefde krijg, waarom leef ik dan nog? Heeft mijn leven nog wel zin?
En dan heb je een pgb'er die zegt dat iedereen wel wat mist, en dat is vast wel zo..Maar waarom moet het bij mij dan zo groot zijn? En waarom mis ik die liefde? Krijg ik het niet genoeg? Kan ik het er bij mijn ouders en niet uithalen? Waarom verdraag ik van een anderen wel een knuffel en van mijn ouders niet? Ik zou wel willen dat het allemaal anders was, maar dat is het niet..ik zou wel een overdosis willen nemen maar dat kan ik niet maken tegenover mijn broertje en zusje. Ik zou wel rust willen..heel veel rust..maar waar kan ik het vinden?
Ik loop er al zo lang mee rond, met die gevoelens..ik wil gewoon rust. In mijn hoofd, gewoon alles.
Dikke knuf van mij
Zullen we er een hele enge grouphug van maken?quote:
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Pas op dat we niemand dooddrukken!quote:Op zaterdag 20 juli 2013 21:22 schreef minthy het volgende:
[..]
Zullen we er een hele enge grouphug van maken?
Nee dat wil alvi nietquote:
[..]
Zullen we er een hele enge grouphug van maken?
Nee dat is alfquote:Op zaterdag 20 juli 2013 21:24 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Alvi was toch die alien van die nu hele oude tv serie?
