quote:
Op zondag 7 juli 2013 20:01 schreef blue-eye het volgende:Ik hoorde een paar dagen geleden dat iemand een asielkat gehaald had, in het asiel een echte knuffel. Helaas bij degene in huis schuw. Dat heb ik vaker gehoord van mensen die een volwassen kat namen uit het asiel. Karakter daar is heel anders dan bij jouw. Hierdoor hebben mensen zelfs de kat weg gedaan omdat die bv onverwachts bezoek aanviel etc.
Het lijkt erop dat ze in het asiel niet voldoende geverifieerd hadden of de nieuwe baasjes voldoende kennis/ervaring hadden met katten om deze de eerste dagen te begeleiden, zowel wat verwachting als wat aanpak betreft. Meestal zijn ze in het asiel daar heel goed in, maar het blijft mensenwerk. Bovendien kan een kat buiten de asiel-omgeving heel anders zijn, ten goede of ten kwade; zo'n beest heeft dan al meerdere traumatische ervaringen achter de rug, en zeker als het een "langzitter" is, wodt hij/zij dan alweer uit een ondertussen wat vertrouwde omgeving gerukt.
Toen ik na het overlijden van mijn 2e Burmees weer nieuwe voorraad wilde inslaan, kwam ik met een verlanglijstje waarvan ze in eerste instantie dachten dat ik niet wist waar ik aan begon (3 of 4 tegelijk). Toen ik uitlegde wat ik precies zocht (2x 5-10 jaar, 1x 10-15, eventueel 1x 15+), en waarom, was het duidelijk dat het wel doordacht was. Omdat echter de beesten die ik al uitgezocht had op de site toch niet goed geschikt zouden zijn voor mijn groep, vroegen ze of ik, gezien mijn intentie om er eventueel 4 te nemen, zou willen overwegen een groot probleem op te lossen : een hele hechte groep van 4 katers, 2/2/3/8 jaar oud, niet al te menslievend. Desondanks zijn we nog dik een uur aan het babbelen geweest voordat we allemaal vonden dat het wel een goede zet zou zijn, waarbij de vragen zowel over puur praktische zaken gingen (geld/ruimte) als over persoonlijkheid (menselijk en dierlijk, ik kom met mensen om me heen als erg druk over, op mezelf ben ik heel rustig). Ondertussen zitten ze een maandje of 4 hier, 2 ervan zijn nu af en toe wel in voor een rondje aanhalen, voor 2 gaat het nog wel een tijdje duren. Ze lopen met dit weer veel buiten, maar voor rust en veiligheid keren ze toch steeds terug naar mijn huis.
Overigens kwam ik er vrij snel achter dat ook de analyses van het asiel niet foutloos waren :
- De oudste kater werd omschreven als "heel bang" omdat hij veel blies en gromde. Het bleek dat hij gewoon teruggetrokken maar slim was : als hij ergens lag en iemand kwam in de buurt, had hij door dat hij niet hoefde te vluchten, maar gewoon kon blijven liggen als hij maar even goed boos deed.
- Omdat ze 4 katten eigenlijk niet verwachten te kunnen plaatsen (idioten als ik zijn zeldzaam), hadden ze het idee om ze te splitsen : de 2 broertjes van 2 en 3, en de "overblijvende" van 2 en 8; zo stonden ze ook op de site van het asiel. Ik denk niet dat dat goed zou zijn gegaan (ik kreeg daarover wel enig bijval uit de groep vrijwilligsters toen ik het weekeinde daarna nog even verslag ging uitbrengen). Zoals ik ze nu ken zou ik ze opgesplitst hebben als beide 2-jarige, en de twee "oudjes", met name vanwege speelsheid en energie, ondanks dat ik dan de broertjes gescheiden zou hebben, of ik zou de 3 "jonkies" als groep proberen te plaatsen en de oude sok los. Maar de huidige oplossing is wel beter.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.