Van kleuter tot puber deel 96

En een tussenweg vinden, Lady? Wat Live zegt? Dat je 'm enerzijds niet mee op sleeptouw neemt maar anderzijds wel een grens stelt aan het aantal computer/tv-uren per dag. (Ik zonder puber zou aan twee, max drie uur per dag denken.) Dan zal ie zich ws stierlijk gaan vervelen, maar dat stimuleert 'm wel om na denken over alternatieve bezigheden.

Ik denk overigens wel dat het heel normaal pubergedrag is hoor. Als ik vroeger de kans kreeg zat ik ook achter m'n Atari. M'n vader heeft 'm op een gegeven moment gesloopt en weggegooid zelfs. Dat zou niet mijn manier zijn, maar een max tijd per dag vind ik wel redelijk.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 08:48 schreef Ticootje het volgende:
Kun je m niet verleiden om samen een spel te spelen? Of te gaan zwemmen? Heeft hij uberhaupt wel vrienden waarmee hij wat kan gaan doen?

hij wil best wel monopoly spelen met mij.
in het begin van de vakantie sleurde ik m een keer mee naar het zwembad, maar daar waren jullie toen zo op tegen, dus heb ik het erbij gelaten.
in weerterbergen had ik 1 keer met hem afgesproken om met zn drieen te gaan zwemmen. hij moest nog even wat afmaken, wij gingen vast en hij zou volgen.
niet dus. hij bleef lekker in het huisje dssen en wij hebben de hele ochtend naar hem uit zitten kijken. (nou ja, een uurtje, daarna geloofden we het wel)
hijzelf zat binnen de tijd af te tellen dat hij weer naar de chillzone kon.
daar heeft hij toch wel een soort van preek voor gehad over ja zeggen en nee doen. dat het geen ramp is als hij niet wil zwemmen, maar dat dan wel zeggen ipv ik kom eraan en mensen laten wachten.
ik denk dat ik volgend jaar ook maar ga kamperen bij de boer ofzo. en dan graag een boer zonder internet. hoewel ik ook twijfel om hem op zeilkamp te laten gaan, want dat vindt hij wel leuk (op dit moment tenminste, je weet maar nooit volgend jaar)
maar volgend jaar is hij ook 15 en mag hij werken. en hij zegt dat ook te willen, dus dan is er ook geen tijd meer om te hangen.

de vriendjes schijnen allemaal op vakantie te zijn, vader schijnt ook niet aanspreekbaar op de pc en zijn broer daar geeft ook al geen sjoege.
ik heb het gewoon opgegeven. dit is gewoon een vakantie om lekker nutteloos te wezen.

Ik denk ook dat het het teveel gevraagd is van een 14-jarige om zelf de motivatie en de verantwoordelijkheid op te brengen om te stoppen met gamen. Ik zou daar sturing aan geven en grenzen in stellen, denk ik. Na twee uur gaat de computer/ds/tv uit. Wat je dan met je tijd doet moet je zelf weten. Ik ga zwembad en als je mee wilt ben je welkom. Thuis blijven is ook prima, maar dan zonder pc.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 09:47 schreef -Spring het volgende:
Ik denk ook dat het het teveel gevraagd is van een 14-jarige om zelf de motivatie en de verantwoordelijkheid op te brengen om te stoppen met gamen. Ik zou daar sturing aan geven en grenzen in stellen, denk ik.

daar is het nu lichtelijk te laat voor. als hij terugkomt van zijn vader ga ik daarmee aan de slag.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 09:49 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

daar is het nu lichtelijk te laat voor. als hij terugkomt van zijn vader ga ik daarmee aan de slag.

Sorry, heb na jouw quote mn post nog aangepast.

Snap ik hoor. Ik zit ook maar een beetje hardop te bedenken hoe ik het zou doen.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 09:50 schreef -Spring het volgende:

[..]

Sorry, heb na jouw quote mn post nog aangepast.

Snap ik hoor. Ik zit ook maar een beetje hardop te bedenken hoe ik het zou doen.

ik waardeer iedere suggestie, want dit moet gewoon aan banden gelegd, alleen weet ik nog niet goed hoe.

Ik herken het wel hoor.

Die van mij zijn beiden niet van de laptop/ipad af te slaan. We hebben nu een flink zwembad buiten dus daar zitten ze dan wel nog in maar daarnaast weten ze echt niets anders. Die laptop trekt ontzettend.
Restricties proberen we wel maar het blijft een "gevecht" en wat Spring al zegt; dan weten ze niets anders meer en gaan ze klieren.

Ik laat ze meestal maar nu in de vakantie maar mijn echtgenoot stoort het vreselijk en gaat steeds de confrontatie aan.

Als we een dagje weg gaan is het prima, niets aan het handje, maar we kunnen nu eenmaal niet iedere dag iets gaan doen (ik zit ook gewoon weer op mijn werk nu).

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 09:52 schreef lily het volgende:
Ik herken het wel hoor.

Die van mij zijn beiden niet van de laptop/ipad af te slaan. We hebben nu een flink zwembad buiten dus daar zitten ze dan wel nog in maar daarnaast weten ze echt niets anders. Die laptop trekt ontzettend.
Restricties proberen we wel maar het blijft een "gevecht" en wat Spring al zegt; dan weten ze niets anders meer en gaan ze klieren.

Ik laat ze meestal maar nu in de vakantie maar mijn echtgenoot stoort het vreselijk en gaat steeds de confrontatie aan.

Als we een dagke weg gaan is het prima, niets aan het handje, maar we kunnen nu eenmaal niet iedere dag iets gaan doen (ik zit ook gewoon weer op mijn werk nu).

ik heb me er de eerste week echt vreselijk aan gestoord, ik heb het maar losgelaten want ik heb geen zin om met die hitte gefrustreerd rond te lopen.
maar er gaan afspraken gemaakt worden, want dit is niet grappig meer, want er moet straks ook weer huiswerk gemaakt worden.

Ja, precies.
Straks is het sowieso afgelopen. Dan is er weer schoolwerk en voetbaltraining en scouting enzo.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 09:55 schreef lily het volgende:
Ja, precies.
Straks is het sowieso afgelopen. Dan is er weer schoolwerk en voetbaltraining en scouting enzo.

ik denk dat dat sowieso gaat schelen. de regelmaat die er dan weer inkomt.
die is nu helemaal weg. ik heb af en toe ook wel het idee dat L. een beetje stuurloos is
maar ja, als ik dan probeer bij te sturen, geeft hij ook weer geen sjoege

Ik zou me er geloof ik ook niet zo erg aan storen
Het hoort ook een beetje bij mijn idee van vakantie. Lekker niks doen en niks moeten.

Als L. zich er zelf ook niet prettig bij voelt, is het iets anders, ja.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 09:52 schreef lily het volgende:
Ik herken het wel hoor.

Die van mij zijn beiden niet van de laptop/ipad af te slaan. We hebben nu een flink zwembad buiten dus daar zitten ze dan wel nog in maar daarnaast weten ze echt niets anders. Die laptop trekt ontzettend.
Restricties proberen we wel maar het blijft een "gevecht" en wat Spring al zegt; dan weten ze niets anders meer en gaan ze klieren.

Ik laat ze meestal maar nu in de vakantie maar mijn echtgenoot stoort het vreselijk en gaat steeds de confrontatie aan.

Als we een dagje weg gaan is het prima, niets aan het handje, maar we kunnen nu eenmaal niet iedere dag iets gaan doen (ik zit ook gewoon weer op mijn werk nu).

Mss denk ik te simpel, hoor, maar als je er duidelijke afspraken over maakt en ze hier consequent aan houdt, moet het toch wel te doen zijn? Dan hoef je ook niet steeds de confrontatie aan. Als ze dan om 10:00 beginnen met gamen kun je ze er al op wijzen dat het het om 12:00 afgelopen is. Of onderschat ik het nou enorm?

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:07 schreef -Spring het volgende:

[..]

Mss denk ik te simpel, hoor, maar als je er duidelijke afspraken over maakt en ze hier consequent aan houdt, moet het toch wel te doen zijn? Dan hoef je ook niet steeds de confrontatie aan. Als ze dan om 10:00 beginnen met gamen kun je ze er al op wijzen dat het het om 12:00 afgelopen is. Of onderschat ik het nou enorm?

Mwah, ik kan me voorstellen dat het met pubers wellicht wat lastiger is, maar niet onmogelijk.
Ik weet alleen niet of ik niet, net als livelink, het ook wel een beetje bij het idee van vakantie vind horen. Ik las vroege hele dagen en hing daarbij op mijn kamer; ik zie niet zo vreselijk veel verschil met achter de laptop hangen. Maar goed, het is vakantie en het kan, dus waarom niet?

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 09:23 schreef lady-wrb het volgende:
maar volgend jaar is hij ook 15 en mag hij werken. en hij zegt dat ook te willen, dus dan is er ook geen tijd meer om te hangen.

Oh ja, werken! Dat gaf mij als puber ook heel veel lijn in m'n vakantie. Ik werkte eigenlijk (tot verbazing van m'n kinders) vanaf m'n 13e het grootste deel van de vakantie. En het deel wat je niet werkte, was dan ook echt heel erg vrij.

Mijn kinders, vooral jongste, hebben op het moment echt heimwee naar de twee weken die we in Frankrijk hebben doorgebracht. Daar was een strikt -zij het bijzonder Frans- ritme: 8 uur op, half 9 ontbijt, 9 uur in de stallen om paarden te poetsen en op te zadelen, en dan een tocht van een paar uur. Lunch, lekker luieren aan het zwembad, tegen de avond wat spelletjes en dan (enige nadeel) laat aan tafel. Er was altijd iemand om tegenaan te kleppen (kinderen, volwassenen, honden, paarden...), en als bonus is het geheel van hun tante, die het heerlijk vindt om met ze te kletsen en knuffelen. Oh, en het eten.... Ik begon me gewoon te schamen. Die twee aten meer dan de gemiddelde volwassen man aan tafel.

Nu is het bungalowpark waar we zitten wel opeens erg stil, ondanks dat de eerste dagen een vriendin langskwam met haar kinderen. 't Weekend komt mijn beste vriend met aanhang, en daar verheugt oudste zich vooral erg op. Ik merk dat zij heel erg behoefte heeft aan familie (ik ben enig kind, maar deze vriend doet 't prima als broer). Volgende week komen ook de neefjes weer thuis en aan het eind van volgende week verhuizen we naar een bungalow in de buurt van de desbetreffende neefjes. Pfew!

Ik vind het ook best vermoeiend, vooral nu ik al zo lang alleen ben met ze, om steeds weer de energie op te brengen om wat te gaan doen. We zouden nu ook naar Pieterburen gaan, maar dan zal ik me toch moeten gaan aankleden, of niet?

En computers/iPads.... Ik probeer mezelf er steeds op te wijzen dat uhm... wij ze gewoon niet hadden. Waarom ben ik blij als jongste een boek niet kan wegleggen, en baal ik als 'ie z'n iPad niet kan wegleggen? Is het echt zo verschillend? Ik herinner me de dagen dat we in mijn vakanties hutten bouwden en fantastische spellen speelden, maar eerlijk gezegd waren die best zeldzaam. Verder zat ik toch veel op m'n kamer te spelen en te lezen.

Lastig Lady... Al is vakantie hier ook wel gewoon doen waar je zin in hebt. Vorige week was dat een middag binnen met lego spelen. Ik bied dan aan om een groot kleed in de schaduw onder de boom te leggen, maar als dat wordt afgewezen, ben ik er klaar mee en zoeken ze het maar uit

Oh en Willem al aan de vakantiebaan. Stoer hoor! Al voelde ik me wel even een moeder van een verwend kind want mijn kleuter heeft afgelopen weekend een tablet voor haar verjaardag gekregen

Precies, ik zat op mijn kamer te lezen, te puzzelen, maar vooral was ik aan het dagdromen bij muziek of was ik fanatiek statistieken aan het bijhouden van de top 40 of van een spelletje wat ik alleen speelde. Was een soort ganzenbord met scheepjes. Er waren wel 20 scheepjes, met elk een eigen kleur. En ik was de hele dag dat spel aan het spelen en hield helemaal bij welke kleur het meest won.

En natuurlijk vonden mijn ouders ook dat ik soms maar eens naar buiten moest of een vriendinnetje bellen, maar dat was meer omdat ze afwisseling goed vonden en niet zozeer omdat ze het nou zo slecht vonden wat ik op mijn kamer aan het doen was. Tegenwoordig hangt er zo'n enorm waardeoordeel aan. Het is toch het algemene beeld dat het niet goed is voor kinderen om te veel naar zo'n schermpje te staren. Is vast ook wel zo, maar als het een afgebakende periode is als een vakantie, is het vast niet zo erg.

Neemt niet weg dat een vakantie zoals Gao dat beschrijft in Frankrijk, vast veel leuker is voor kinderen. Maar ja, dat kan nou meestal ook niet 6 weken lang.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:07 schreef -Spring het volgende:

[..]

Mss denk ik te simpel, hoor, maar als je er duidelijke afspraken over maakt en ze hier consequent aan houdt, moet het toch wel te doen zijn? Dan hoef je ook niet steeds de confrontatie aan. Als ze dan om 10:00 beginnen met gamen kun je ze er al op wijzen dat het het om 12:00 afgelopen is. Of onderschat ik het nou enorm?

je onderschat het enorm

Nee, je hebt natuurlijk wel gelijk maar ik persoonlijk heb er gewoon minder moeite mee (in de vakantie) en het geklier daarna (geruzie met elkaar) heb ik nu ook geen zin in. Na de vakantie is het door andere bezigheden weer een stuk makkelijker.

^{(En de bliepjes op de telefoon zijn natuurlijk erg interessant, ook als het buiten je app time valt)}

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:12 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mwah, ik kan me voorstellen dat het met pubers wellicht wat lastiger is, maar niet onmogelijk.
Ik weet alleen niet of ik niet, net als livelink, het ook wel een beetje bij het idee van vakantie vind horen. Ik las vroege hele dagen en hing daarbij op mijn kamer; ik zie niet zo vreselijk veel verschil met achter de laptop hangen. Maar goed, het is vakantie en het kan, dus waarom niet?

Ik kan me van mezelf herinneren dat ik in de vakantie echt een beetje verslaafd was. Ik kreeg op een gegeven moment zelfs een bobbel op een spier in m'n hand van continu dezelfde beweging maken. En hoewel ik dat nooit toe zou geven, voelde ik me er zelf ook helemaal niet prettig bij. Ik stond ermee op en ging ermee naar bed. Nou zou ik in de vakantie van L geen strak en nuttig dagschema verwachten, maar wat sturing of restricties om bovenstaande te voorkomen zou ik toch wel fijn vinden. Helemaal als ik zou denken dat het invloed zou hebben op bijvoorbeeld haar sociale contacten. Er speelt zoveel meer omheen. Ik vraag me ook af of het helemaal stopt na de vakantie als ze zes weken non-stop achter de pc hebben gezeten.
En lezen vind ik dan (gevoelsmatig) toch weer anders dan anders dan gamen.

Dat is wel een beetje het punt, he, dat het gevoelsmatig anders is. Het sociale aspect blijft namelijk hetzelfde: kind hangt op de kamer, komt niet buiten, spreekt niet af, doet niets, alleen maar lezen.
Na de vakantie moet het wel stoppen, want dan komt school, sport, clubs, afspreken, huiswerk weer aan de orde.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:40 schreef miss_sly het volgende:
Dat is wel een beetje het punt, he, dat het gevoelsmatig anders is. Het sociale aspect blijft namelijk hetzelfde: kind hangt op de kamer, komt niet buiten, spreekt niet af, doet niets, alleen maar lezen.
Na de vakantie moet het wel stoppen, want dan komt school, sport, clubs, afspreken, huiswerk weer aan de orde.

Eens hoor. Rationeel gezien. Dit is een leuk filmpje: http://martijnwijngaards.(...)en-versus-gamen.html (kun je kijken zonder geluid).

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:45 schreef -Spring het volgende:

[..]

Eens hoor. Rationeel gezien. Dit is een leuk filmpje: http://martijnwijngaards.(...)en-versus-gamen.html (kun je kijken zonder geluid).

Daar worden een paar mooie argumenten opgevoerd

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:32 schreef -Spring het volgende:
En lezen vind ik dan (gevoelsmatig) toch weer anders dan anders dan gamen.

Ik werd me bewust van dat dubbele toen we vorig jaar naar een of andere superhero film waren geweest. In dezelfde tijd (en nog) was jongste helemaal weg van Griekse mythologie. En van superhelden. Beiden kent 'ie volledig uit z'n hoofd, inclusief familiebanden, vete's etc. Van de mythologische figuren vonden we dat helemaal leuk, maar de superhelden waren aanmerkelijk minder pedagogisch verantwoord. Dacht ik. Tot ik me realiseerde dat de verhalen precies hetzelfde waren. Echt, wat de mythische figuren tekort kwamen aan high-tech, maakten ze goed door magie.

Onderschat trouwens het sociale aspect van gaming niet. Vooral voor jongetjes is het een ideale manier om 'naast elkaar' te praten, en dat doen ze vaak liever dan 'tegen elkaar'.

Ze moeten alleen toch ook een beetje bewegen

Ik denk dat het allemaal ook heel erg afhangt van wat de activiteiten zijn op pc en wat voor games.
Je hebt zo erg veel games die je ook gewoon dingen leren of waar je heerlijk tot rust kan komen.
En bij de meeste games speel je ook weer veel samen

Ik game tegenwoordig niet zo heel erg veel meer. Maar ik heb er heel erg veel tijd in zitten
Ik doe nog wel aan (pre) beta testen van games. En los van de gameplay is het gewoon nog best leerzaam en nuttig bij sommige games.

Ik zou liever hebben dat ik een gamer heb dan iemand die echt alleen nutteloos rondklikt op dingen als 9gag en reddit.

Ik denk dat ik het vooral rot zou vinden als L zich totaal af zo zonderen. Niet meer aanspreekbaar was, niet meer buiten zou komen, geen sociale contacten meer zou hebben. Ongeacht of dat nu door een game of door een boek zou komen. Ik denk dat hierbij ook meespeelt wat oorzaak en wat gevolg is. Gaat ze gamen/lezen omdat ze geen vrienden heeft of verliest ze d'r vrienden omdat ze zoveel leest/gamed? En is het in het tweede geval wel mogelijk om te sturen of te dwingen om sociaal te doen? Moet ze daar niet juist zelf achterkomen? En hoe erg is het als ze even wat minder vrienden heeft? Moeilijkmoeilijkmoeilijk.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:07 schreef -Spring het volgende:
Ik denk dat ik het vooral rot zou vinden als L zich totaal af zo zonderen. Niet meer aanspreekbaar was, niet meer buiten zou komen, geen sociale contacten meer zou hebben. Ongeacht of dat nu door een game of door een boek zou komen. Ik denk dat hierbij ook meespeelt wat oorzaak en wat gevolg is. Gaat ze gamen/lezen omdat ze geen vrienden heeft of verliest ze d'r vrienden omdat ze zoveel leest/gamed? En is het in het tweede geval wel mogelijk om te sturen of te dwingen om sociaal te doen? Moet ze daar niet juist zelf achterkomen? En hoe erg is het als ze even wat minder vrienden heeft? Moeilijkmoeilijkmoeilijk.

Het is ook maar net de vraag waar ze zelf behoefte aan heeft. Jij kunt wel vinden dat ze meer vrienden zou moeten hebben of vriendschappen zou moeten onderhouden, maar als zij liever alleen is, wat dan?

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:13 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Het is ook maar net de vraag waar ze zelf behoefte aan heeft. Jij kunt wel vinden dat ze meer vrienden zou moeten hebben of vriendschappen zou moeten onderhouden, maar als zij liever alleen is, wat dan?

Ook dat.

Edit: maar goed, ik denk dat je dat ook wel in kunt schatten. Als ze altijd al graag op zichtzelf was, is dat anders dan wanneer d'r vriendengroep in rap tempo afneemt omdat ze vrij plots niets anders meer doet dan zich afzonderen met een game of boek.

ik weet nog van vroeger (lang, lang, heel lang geleden) dat ik deels idd remi op mijn kamer zat te lezen maar ook afsprak met vrienden in het zwembad en uitging enzo. het een hoeft toch niet het ander uit te sluiten?

ben nog steeds zo trouwens; ik heb geregeld echt behoefte eraan om me terug te trekken.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:17 schreef simmu het volgende:
ik weet nog van vroeger (lang, lang, heel lang geleden) dat ik deels idd remi op mijn kamer zat te lezen maar ook afsprak met vrienden in het zwembad en uitging enzo. het een hoeft toch niet het ander uit te sluiten?

ben nog steeds zo trouwens; ik heb geregeld echt behoefte eraan om me terug te trekken.

Klopt. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Maar ik zat zelf even na te denken over hoe ik ermee om zou gaan als het 'doorslaat'.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:17 schreef simmu het volgende:

ben nog steeds zo trouwens; ik heb geregeld echt behoefte eraan om me terug te trekken.

Herkenbaar +veel .

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:07 schreef -Spring het volgende:
Ik denk dat ik het vooral rot zou vinden als L zich totaal af zo zonderen. Niet meer aanspreekbaar was, niet meer buiten zou komen, geen sociale contacten meer zou hebben. Ongeacht of dat nu door een game of door een boek zou komen. Ik denk dat hierbij ook meespeelt wat oorzaak en wat gevolg is. Gaat ze gamen/lezen omdat ze geen vrienden heeft of verliest ze d'r vrienden omdat ze zoveel leest/gamed? En is het in het tweede geval wel mogelijk om te sturen of te dwingen om sociaal te doen? Moet ze daar niet juist zelf achterkomen? En hoe erg is het als ze even wat minder vrienden heeft? Moeilijkmoeilijkmoeilijk.

zo. en hier staat waar ik me zorgen over maak.
je had het niet duidelijker kunnen omschrijven
daarom maak ik me er (ondertussen tot op zekere hoogte want ik krijg het toch niet doorbroken) zo druk over