Van kleuter tot puber deel 96

Precies, ik zat op mijn kamer te lezen, te puzzelen, maar vooral was ik aan het dagdromen bij muziek of was ik fanatiek statistieken aan het bijhouden van de top 40 of van een spelletje wat ik alleen speelde. Was een soort ganzenbord met scheepjes. Er waren wel 20 scheepjes, met elk een eigen kleur. En ik was de hele dag dat spel aan het spelen en hield helemaal bij welke kleur het meest won.

En natuurlijk vonden mijn ouders ook dat ik soms maar eens naar buiten moest of een vriendinnetje bellen, maar dat was meer omdat ze afwisseling goed vonden en niet zozeer omdat ze het nou zo slecht vonden wat ik op mijn kamer aan het doen was. Tegenwoordig hangt er zo'n enorm waardeoordeel aan. Het is toch het algemene beeld dat het niet goed is voor kinderen om te veel naar zo'n schermpje te staren. Is vast ook wel zo, maar als het een afgebakende periode is als een vakantie, is het vast niet zo erg.

Neemt niet weg dat een vakantie zoals Gao dat beschrijft in Frankrijk, vast veel leuker is voor kinderen. Maar ja, dat kan nou meestal ook niet 6 weken lang.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:07 schreef -Spring het volgende:

[..]

Mss denk ik te simpel, hoor, maar als je er duidelijke afspraken over maakt en ze hier consequent aan houdt, moet het toch wel te doen zijn? Dan hoef je ook niet steeds de confrontatie aan. Als ze dan om 10:00 beginnen met gamen kun je ze er al op wijzen dat het het om 12:00 afgelopen is. Of onderschat ik het nou enorm?

je onderschat het enorm

Nee, je hebt natuurlijk wel gelijk maar ik persoonlijk heb er gewoon minder moeite mee (in de vakantie) en het geklier daarna (geruzie met elkaar) heb ik nu ook geen zin in. Na de vakantie is het door andere bezigheden weer een stuk makkelijker.

^{(En de bliepjes op de telefoon zijn natuurlijk erg interessant, ook als het buiten je app time valt)}

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:12 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Mwah, ik kan me voorstellen dat het met pubers wellicht wat lastiger is, maar niet onmogelijk.
Ik weet alleen niet of ik niet, net als livelink, het ook wel een beetje bij het idee van vakantie vind horen. Ik las vroege hele dagen en hing daarbij op mijn kamer; ik zie niet zo vreselijk veel verschil met achter de laptop hangen. Maar goed, het is vakantie en het kan, dus waarom niet?

Ik kan me van mezelf herinneren dat ik in de vakantie echt een beetje verslaafd was. Ik kreeg op een gegeven moment zelfs een bobbel op een spier in m'n hand van continu dezelfde beweging maken. En hoewel ik dat nooit toe zou geven, voelde ik me er zelf ook helemaal niet prettig bij. Ik stond ermee op en ging ermee naar bed. Nou zou ik in de vakantie van L geen strak en nuttig dagschema verwachten, maar wat sturing of restricties om bovenstaande te voorkomen zou ik toch wel fijn vinden. Helemaal als ik zou denken dat het invloed zou hebben op bijvoorbeeld haar sociale contacten. Er speelt zoveel meer omheen. Ik vraag me ook af of het helemaal stopt na de vakantie als ze zes weken non-stop achter de pc hebben gezeten.
En lezen vind ik dan (gevoelsmatig) toch weer anders dan anders dan gamen.

Dat is wel een beetje het punt, he, dat het gevoelsmatig anders is. Het sociale aspect blijft namelijk hetzelfde: kind hangt op de kamer, komt niet buiten, spreekt niet af, doet niets, alleen maar lezen.
Na de vakantie moet het wel stoppen, want dan komt school, sport, clubs, afspreken, huiswerk weer aan de orde.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:40 schreef miss_sly het volgende:
Dat is wel een beetje het punt, he, dat het gevoelsmatig anders is. Het sociale aspect blijft namelijk hetzelfde: kind hangt op de kamer, komt niet buiten, spreekt niet af, doet niets, alleen maar lezen.
Na de vakantie moet het wel stoppen, want dan komt school, sport, clubs, afspreken, huiswerk weer aan de orde.

Eens hoor. Rationeel gezien. Dit is een leuk filmpje: http://martijnwijngaards.(...)en-versus-gamen.html (kun je kijken zonder geluid).

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:45 schreef -Spring het volgende:

[..]

Eens hoor. Rationeel gezien. Dit is een leuk filmpje: http://martijnwijngaards.(...)en-versus-gamen.html (kun je kijken zonder geluid).

Daar worden een paar mooie argumenten opgevoerd

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 10:32 schreef -Spring het volgende:
En lezen vind ik dan (gevoelsmatig) toch weer anders dan anders dan gamen.

Ik werd me bewust van dat dubbele toen we vorig jaar naar een of andere superhero film waren geweest. In dezelfde tijd (en nog) was jongste helemaal weg van Griekse mythologie. En van superhelden. Beiden kent 'ie volledig uit z'n hoofd, inclusief familiebanden, vete's etc. Van de mythologische figuren vonden we dat helemaal leuk, maar de superhelden waren aanmerkelijk minder pedagogisch verantwoord. Dacht ik. Tot ik me realiseerde dat de verhalen precies hetzelfde waren. Echt, wat de mythische figuren tekort kwamen aan high-tech, maakten ze goed door magie.

Onderschat trouwens het sociale aspect van gaming niet. Vooral voor jongetjes is het een ideale manier om 'naast elkaar' te praten, en dat doen ze vaak liever dan 'tegen elkaar'.

Ze moeten alleen toch ook een beetje bewegen

Ik denk dat het allemaal ook heel erg afhangt van wat de activiteiten zijn op pc en wat voor games.
Je hebt zo erg veel games die je ook gewoon dingen leren of waar je heerlijk tot rust kan komen.
En bij de meeste games speel je ook weer veel samen

Ik game tegenwoordig niet zo heel erg veel meer. Maar ik heb er heel erg veel tijd in zitten
Ik doe nog wel aan (pre) beta testen van games. En los van de gameplay is het gewoon nog best leerzaam en nuttig bij sommige games.

Ik zou liever hebben dat ik een gamer heb dan iemand die echt alleen nutteloos rondklikt op dingen als 9gag en reddit.

Ik denk dat ik het vooral rot zou vinden als L zich totaal af zo zonderen. Niet meer aanspreekbaar was, niet meer buiten zou komen, geen sociale contacten meer zou hebben. Ongeacht of dat nu door een game of door een boek zou komen. Ik denk dat hierbij ook meespeelt wat oorzaak en wat gevolg is. Gaat ze gamen/lezen omdat ze geen vrienden heeft of verliest ze d'r vrienden omdat ze zoveel leest/gamed? En is het in het tweede geval wel mogelijk om te sturen of te dwingen om sociaal te doen? Moet ze daar niet juist zelf achterkomen? En hoe erg is het als ze even wat minder vrienden heeft? Moeilijkmoeilijkmoeilijk.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:07 schreef -Spring het volgende:
Ik denk dat ik het vooral rot zou vinden als L zich totaal af zo zonderen. Niet meer aanspreekbaar was, niet meer buiten zou komen, geen sociale contacten meer zou hebben. Ongeacht of dat nu door een game of door een boek zou komen. Ik denk dat hierbij ook meespeelt wat oorzaak en wat gevolg is. Gaat ze gamen/lezen omdat ze geen vrienden heeft of verliest ze d'r vrienden omdat ze zoveel leest/gamed? En is het in het tweede geval wel mogelijk om te sturen of te dwingen om sociaal te doen? Moet ze daar niet juist zelf achterkomen? En hoe erg is het als ze even wat minder vrienden heeft? Moeilijkmoeilijkmoeilijk.

Het is ook maar net de vraag waar ze zelf behoefte aan heeft. Jij kunt wel vinden dat ze meer vrienden zou moeten hebben of vriendschappen zou moeten onderhouden, maar als zij liever alleen is, wat dan?

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:13 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Het is ook maar net de vraag waar ze zelf behoefte aan heeft. Jij kunt wel vinden dat ze meer vrienden zou moeten hebben of vriendschappen zou moeten onderhouden, maar als zij liever alleen is, wat dan?

Ook dat.

Edit: maar goed, ik denk dat je dat ook wel in kunt schatten. Als ze altijd al graag op zichtzelf was, is dat anders dan wanneer d'r vriendengroep in rap tempo afneemt omdat ze vrij plots niets anders meer doet dan zich afzonderen met een game of boek.

ik weet nog van vroeger (lang, lang, heel lang geleden) dat ik deels idd remi op mijn kamer zat te lezen maar ook afsprak met vrienden in het zwembad en uitging enzo. het een hoeft toch niet het ander uit te sluiten?

ben nog steeds zo trouwens; ik heb geregeld echt behoefte eraan om me terug te trekken.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:17 schreef simmu het volgende:
ik weet nog van vroeger (lang, lang, heel lang geleden) dat ik deels idd remi op mijn kamer zat te lezen maar ook afsprak met vrienden in het zwembad en uitging enzo. het een hoeft toch niet het ander uit te sluiten?

ben nog steeds zo trouwens; ik heb geregeld echt behoefte eraan om me terug te trekken.

Klopt. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Maar ik zat zelf even na te denken over hoe ik ermee om zou gaan als het 'doorslaat'.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:17 schreef simmu het volgende:

ben nog steeds zo trouwens; ik heb geregeld echt behoefte eraan om me terug te trekken.

Herkenbaar +veel .

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:07 schreef -Spring het volgende:
Ik denk dat ik het vooral rot zou vinden als L zich totaal af zo zonderen. Niet meer aanspreekbaar was, niet meer buiten zou komen, geen sociale contacten meer zou hebben. Ongeacht of dat nu door een game of door een boek zou komen. Ik denk dat hierbij ook meespeelt wat oorzaak en wat gevolg is. Gaat ze gamen/lezen omdat ze geen vrienden heeft of verliest ze d'r vrienden omdat ze zoveel leest/gamed? En is het in het tweede geval wel mogelijk om te sturen of te dwingen om sociaal te doen? Moet ze daar niet juist zelf achterkomen? En hoe erg is het als ze even wat minder vrienden heeft? Moeilijkmoeilijkmoeilijk.

zo. en hier staat waar ik me zorgen over maak.
je had het niet duidelijker kunnen omschrijven
daarom maak ik me er (ondertussen tot op zekere hoogte want ik krijg het toch niet doorbroken) zo druk over

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 11:17 schreef simmu het volgende:
ik weet nog van vroeger (lang, lang, heel lang geleden) dat ik deels idd remi op mijn kamer zat te lezen maar ook afsprak met vrienden in het zwembad en uitging enzo. het een hoeft toch niet het ander uit te sluiten?

ben nog steeds zo trouwens; ik heb geregeld echt behoefte eraan om me terug te trekken.

ja maar dat kind van mij heeft op het ogenblik helemaal geen sociale contacten.
dat vind ik beangstigend. ik maak me zorgen. sociaal functioneren is toch al niet zijn sterkste punt.
hij komt bijvoorbeeld ook niet op het idee om te vragen of ik iets voor mijn verjaardag zou willen.
dat vind ik jammer. het hoeft eigenlijk niet zo heel erg, maar hij staat er gewoon niet bij stil. al zou hij met een bosje zelfgeplukt onkruid thuiskomen, zou ik al heel gelukkig zijn
het komt gewoon niet in hem op, terwijl ik hem wel met vaderdag help met een kadootje en met verjaardagen daar. hij bedenkt gewoon niet dat hier ook verjaardagen zijn.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 08:05 schreef livelink het volgende:
Trui, ik vind het nogal wat voor Willem. Zo in de hitte te moeten werken
Maar ja, de beloning is natuurlijk groot! Moet hij de hele iPad zelf bij elkaar sparen? Wij hebben sinds Sinterklaas een goedkopere tablet. Was het sinterklaascadeau voor het hele gezin. Job speelt er voornamelijk minecraft op. Dat is uiteindelijk ook het enige spel wat we besloten hebben te kopen, hij heeft er zoveel lol van. Katja doet vooral allerlei quiz-spelletjes. Logoquizzen, fotoquizzen en tekenspelletjes. We hebben er wel plezier van en het is ook niet zo dat ze er continue achter zitten, gelukkig.

minecraft spelen ze hier op de PC, dat heeft ie ook zelf gekocht. Hij hoeft niet de hele iPad bij elkaar te sparen, maar wel ongeveer de helft. Dan krijgt hij de aanvulling van ons voor z'n verjaardag. We hebben van alles geprobeerd om hem tot een goedkopere tablet te verleiden, maar hij is vastbesloten dat het een iPad moet zijn. Dat betekent dus wel dat daar meer van z'n spaargeld in gaat zitten... oh en op z'n 'werk' was er airco he. dus dat is best uit te houden hoor. hij heeft zich best goed vermaakt en was trots dat ze zo tevreden waren over wat hij had gedaan.

quote:

Job heeft dat vermogen helaas niet , we hebben al behoorlijk wat moeilijke dagen met hem. Net kwam hij zelf tot het inzicht dat hij de 1e week nog wel wat moeite had met de vakantie
Katja is gelukkig gisteren naar haar vriendinnetje vertrokken voor een logeerpartij. Dat brengt wat rust voor haar en ook voor Job en geeft ons hopelijk de kans om het tij wat te keren.

fijn dat Katja even op adem kan komen, hopelijk kan Job nu ook snel wat meer van de vakantie gaan genieten (en jullie met hem!).

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 12:42 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

ja maar dat kind van mij heeft op het ogenblik helemaal geen sociale contacten.
dat vind ik beangstigend. ik maak me zorgen. sociaal functioneren is toch al niet zijn sterkste punt.
hij komt bijvoorbeeld ook niet op het idee om te vragen of ik iets voor mijn verjaardag zou willen.
dat vind ik jammer. het hoeft eigenlijk niet zo heel erg, maar hij staat er gewoon niet bij stil. al zou hij met een bosje zelfgeplukt onkruid thuiskomen, zou ik al heel gelukkig zijn
het komt gewoon niet in hem op, terwijl ik hem wel met vaderdag help met een kadootje en met verjaardagen daar. hij bedenkt gewoon niet dat hier ook verjaardagen zijn.

gewoon buiten vakantietijd doet hij toch wel dingen met anderen? ik kan me (vanuit mezelf) ook wel voorstellen dat nu in de vakantie het tock ook ergens iets is als "nu even niet met al dat sociaal gedoe". beetje bijtanken zeg maar.

wb die verjaardag; mijn broertje is plenty sociaal (beetje te als je het mij vraagt) en was laatst nog te beroerd om mijn ma ff te bellen zelf maar, op haar verjaardag.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 12:42 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

ja maar dat kind van mij heeft op het ogenblik helemaal geen sociale contacten.

Degene die dat vooral vervelend vind ben jij (en wellicht anderen in de buitenwereld), maar hij in het minst. Tuurlijk moet je er op letten dat iemand niet gaat vereenzamen maar ga vooral niks forceren zou ik zeggen. Waarom zou het 1 (sociaal actief, elke dag een afspraak, continue buiten de deur) 'goed' zijn en het ander slecht?

Ik zou nog de verjaardag van m'n eigen moeder vergeten . En dat doe ik echt niet express ofzo, ik hou van d'r, maar gewoon... als het niet op de wc kalender staat gaat het dwars langs mee heen.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 12:42 schreef lady-wrb het volgende:
ja maar dat kind van mij heeft op het ogenblik helemaal geen sociale contacten.
dat vind ik beangstigend. ik maak me zorgen. sociaal functioneren is toch al niet zijn sterkste punt.
hij komt bijvoorbeeld ook niet op het idee om te vragen of ik iets voor mijn verjaardag zou willen.
dat vind ik jammer. het hoeft eigenlijk niet zo heel erg, maar hij staat er gewoon niet bij stil. al zou hij met een bosje zelfgeplukt onkruid thuiskomen, zou ik al heel gelukkig zijn
het komt gewoon niet in hem op, terwijl ik hem wel met vaderdag help met een kadootje en met verjaardagen daar. hij bedenkt gewoon niet dat hier ook verjaardagen zijn.

ik kan me voorstellen dat je je er zorgen over maakt. maar als je merkt dat hij dat niet uit zichzelf bedenkt, heeft hij er kennelijk toch nog wat hulp/aanwijzingen bij nodig. jammer dat dat zo is, maar je moet ook realistisch blijven in je verwachtingen. dus ik zou gewoon aangeven dat je een cadeautje verwacht, wat geld meegeven om iets uit te gaan zoeken, etc. en vertellen dat hij je om een verlanglijstje kan vragen als hij zelf geen idee heeft.

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 12:55 schreef trui het volgende:

[..]

ik kan me voorstellen dat je je er zorgen over maakt. maar als je merkt dat hij dat niet uit zichzelf bedenkt, heeft hij er kennelijk toch nog wat hulp/aanwijzingen bij nodig. jammer dat dat zo is, maar je moet ook realistisch blijven in je verwachtingen. dus ik zou gewoon aangeven dat je een cadeautje verwacht, wat geld meegeven om iets uit te gaan zoeken, etc. en vertellen dat hij je om een verlanglijstje kan vragen als hij zelf geen idee heeft.

Nee toch, zou je dat echt doen? Ik zou namelijk geen cadeautje verwachten! Ik zou het wel prettig vinden als ze mijn verjaardag zou weten en er aandacht aan zou besteden, al is het maar me feliciteren in de ochtend. Daarvoor zou ik echter niet verder gaan dan zorgen dat er een manier is (kalender op het toilet of herinnering in de smartphone als ze groot genoeg is) om het onder haar aandacht te brengen.

mijn verjaardag interesseert me geen snars en zelf ben ik ook niet echt attent moet ik zeggen..niet uit onwil hoor, maar mijn hoofd zit vol met andere dingen ofzo
prioriteiten stellen (hoewel ik die van mijn ouders niet vergeet)

en tijd voor mezelf...ik heb er wel behoefte aan, alleen heb ik het nooit

quote:

Op dinsdag 23 juli 2013 12:44 schreef trui het volgende:
hij heeft zich best goed vermaakt en was trots dat ze zo tevreden waren over wat hij had gedaan.

en terecht
hartstikke leuk toch? en goed voor zijn ontwikkeling

wij hebben vrij strikte tijden waarop ge'schermd' mag worden (daar valt dus TV onder, en DS, Wii, PC).
eerst was het om de dag, maar na vurige protesten van de kinderen hebben we het nu op halve dagen ingesteld. dus de ene dag is het 'schermochtend', en mogen ze tussen 07.00 en 13.00u af en toe gebruik maken van 'scherm amusement' (let wel, niet de volle 6 uur!). De volgende dag geldt hetzelfde, maar dan in de middag (tussen 13.00 en 19.00u). Dit geldt ook op schooldagen, dus dan vallen de tijden soms wat ongunstig uit omdat ze het grootste deel van die uren op school zitten. Maar we houden ons er vrij strak aan en dat biedt duidelijkheid. Dat pakt heel goed uit. De andere uren wordt er niet om gezeurd, dat scheelt al een boel. En ze komen tot heel veel leuk ander spel in die niet-scherm-uren.
(In het weekend en de vakanties wordt er 's avonds wel regelmatig een film gekeken, dat is dan dus een beetje extra schermtijd.)

[ Bericht 0% gewijzigd door trui op 23-07-2013 15:47:14 ]

Ik zit inmiddels met Job bij de Boswerf in Zeist. Dat vraagt in het begin ook heel veel begeleiding met de sociale kant, maar inmiddels wordt er leuk samengespeeld.

leuk! veel plezier!